장음표시 사용
181쪽
Verum cum exeontio do honis immobilibus est, in ea perficienda , praeter apparitoreS, Rut nun-rium, sive cursorem , etiam notarius adhibetur , qui tactae executionis publicum testimonium Perhibet. D) A pragmaticis pagina illa snperimposita
transvorso ligno, quae Ioros occludit , et qua Cautum est, ne quis eas reseret, biffa appellatur.
g. XVIII. Peracta executione pignus distrahitur; niἡi quod interim debitor impedimentum inserat, cujus gratia ea pignoris Venditio expediri non possit. Pignora autem distrahuntur in foro, hasta posita I); non quidem
stulim, sed post certum temporis intervallum, quod Jures Civili complectitur duos menseM, Post quam P gnora capta sunt sa). Verum sori mos est, ut decreto judicis, quod rogante creditore emittitur, intra dies decem hastae subjiciantur, Veneantque brina mobilia ; at in bonis immobilibias primum instat creditor, ut hasta ponaturtum proponuntur edicta , quibus licitatores ad Ructiori om vocantur; postremo exhibitis, spertisque chirographis an orionariis singulorum, rogatu crΡditoris, bona intra mensem largiori oblatori adjudicantur; eoque elapso adhuc debitor habet mensem unu in , quo pignus luat, hoc est recuperet hona, Pretiumque restituat, quod ab Emptore solutum ost. Cum nemo nd hastam ac-cΘssit auctionem iacis rus, tertio minoris, quam aestimata sunt, hona creditori addicuntur δ .
i) Hastam hano dominam Iuvenalis Sae. 5wrq. 53 pag. 61 e. t. Lugdun. Batav. I vocat, qDiu sc licet hastae potestati, et imperio Omnia in venditione subjiciuntur.
182쪽
Et praebere cupiat domina venaIE sub hasta. Propertius autem lib. 4 Meg. 1 vers. 35 pag. 5'oedie. Patavii 171Ο eam do in hastam tristem perticam oppellat. Absitille excu'eas pertica etiStis opes.
Conser Brissonium de Formulis lib. 6 cap. pag. 486 odie. Halas 175i, et II ei necoium Antiq. Roman. lib. 2 tie. I lli. 25 et tit. 18 ee 10 si II opp. eom. I p. 242 se 296 edit. Nov. 1769. Extat etiam do Fide oe iuro has aes fisculis egregia disseri alio Cl. V Januarii Franconii Archiepiscopi Consentivo edita Romae En. 1767 a) Leg. 1 ff. da Bs iudio. , Ieg. 1 cod. Thyo l.
3) Conser quae scripsi in libro de Noti; imis in ima legibus lib. 2 Iag. I9o edιt. Romas 17663. XIX. Extremum denique, cum desunt cetera , CDntra eos , qui rei judicatae ex 'entionem serre debent, remedium est, ut in car eres dotrudantur . Tantum autem custodiae onu Fndetri sus in carceribus retinetur , donec judicato
satisfecerit I . Isulieres jure novissimo Justiniani propter civile negocium in carceres conjici nequeunt, ut faciant judicato satis u) ; eodeni jure a Decretalibus donati sunt clerici δ) , et huc etiam spectant certa quibusdam in pluribus locis conce8su Privilegia, quae non eadem ubique
i) Logo XII. Tabularum, sicuti narrat AG ollius Noot. Attic. Iab. 2o ctip. I pag. I Di. Filii Liagduni Batav. 1666. nisi debitor intra triginta dies posv edi bum iudicatum creditori satisfecisset
183쪽
ei in servitulom addicebatur. Jus hoc vol a I iis lo- gibiis, vel lacito populi consensu abrogatum jam
erat, cum Diocletianus, ot Naximianus tuler intim. Lin cod. dis obligat. et actiora. , qMu sori pilam est. DB acts ali ritim se 'viro libρνος ci oditoribus Iura Comin
I et i non satιuntur. Quidam fiant, qui huQ Ioue sancitiam Putunt, ut debitoros Proseler pecuniue. clebis iam in carceres detrudi nequeunt, at quo hunc cantilem essu niunt J Vris Canonici sententiam in C. 2 de Pignor. Sed errant volio menter. Νum lex illa Di oletiani, et Maximiani lio G tantum constituit, Ni lihori ereditoribtis servi Te non coguntiar, secun dum itis ea aetalo receptum, nihil vero habeb doconiiciendis in carceres debitoribus. Quin eos, nisi honorum cessionem emitterent, in cur erris Esso conio iundos , edixit Aloxander in leg. i cod. Ptii Bon. Cesd r. pos s. A iuro civili nulla in re discrepat Jus Canonicum, quod in cit. Giap. 2 ex Presso memorat, utque confirmat Civilem legem his verbis; Linx habet , ut homo libor Pro desbito non teractatui ἔst res is uerint, ynas Possint p o uehito addici , Ins hoc expressit S. Gregorius M. Ii5. est 45. ad Fantin, p. tOm. 2. odit. mu in. Pa is 17 I. .
undo 1 Orto desumptum est G. 2 licet Grogorio III
2) μυ'll. Ibi ciap. 9 Cap. Odoardus de Sestit. 3 XX Ad effugiendam tam ori carceris injuriam , praesto est debitoribus miserabile heneficium inductum a L. Iuli', per quam εuao innia bona c2dunt creditoribus, ut ea vendant, eorum quo pretium obtineant si); atque ita illia Cnrooris molestia, et squali re Iiberantur sa). Quod benoficium iis tantum conceditur , qui Propter Casus adversos iu egestate sunt; non decoctoribus, neque ii 8, qui patrimonium suum cum stude effuderunt , quique cum creditori lius dolo sunt usi, cuin ες irent , seso solvondo nou
es,e δ) . Hoc autem ei licit cessio bonorum, ut de
184쪽
4 18 hi for in carceres non conjiciatur, sed a d obito liber, et solutus non evadit, si cessis honis sa fiΑfieri nequeat creditoribus: et ideo si dein sepasilia hona nili piscatur, aes alienum disgGlvors debet, modo ipso non careat quotidianis alimen
Bona ipsa a creditoribus retineri non posse, sed ea esse vendenda, ut pretium seo undia in antiquiorem, et Potiore in , quem unusquisque obtinet , locutii singulis tribuatur, Prueter ceteros,do cet Voetus ad Pandesce. lib. 42 eie. 3 num. 8. 23 Leg. 4 cod. Qui bon. dctr. Poss.
59 Consulo II illigerum in Donellum ad I g. 36
49 L. 6. ff. ds Cession. honor. g. XXI. Cessio bonorum ex Theodosii constitutione sola voluntatis professione, et nuda voce peragitur I); sed in locis compluribus solemniter impetranda est 2 , in eaque emittenda eontumeliosi quidam ritus adhibentur 3). Differt a cessione bonorum dilatio , seu ju Atilium quinquennii, quod tantum Principis benesolo, non a jure scripto conceditur Dat Princeps hane dilationem, cum plerique creditore8 Consentiunt 4 , quique eam impetravit, amplius Post quinquennium bona credere non potest 5). Imo nequis Principis heneficio aliutatur, dilatio non conceditur, nisi quis caveat, fiese e X setis quinquennii induciis, creditoribus satisfacturum 5 .
num. 6 I) Verum cessionem bonorum infamiam non irrogare, statutum est ab Alexandro Ini p. in I. g. II cod. Ex quib. caias. infam. iii Q. , quod et innuit Iustinianus leg. tile. cod. Qui hon. c iaci . Pos. Conin sex
185쪽
sor Contium L. te. subseciv. lib. I cap. 18 PV 24edie. μυρ. 3725 et Hilligerum ad Donellum in IQ. ao et 1m t t. ff. de Ra iudis. OPP. tona. II not. 22eol. 265 sdit. Cit. H Major pars creditorum non ex PBrsonarum nrimero, sed ex debiti quantitato aestimatur let. tile. cod. sitii bon. Cedes r. Poss.
69 Leg. 4 cod. iis Precib. Imperator. Osteren. g XXII. Sunt nonnulli, qui bonorum Ces sicine non indigent, ut a carceri has liberentur, quoniam habent heneficium competentiae, ut vocant , quod in eo positum est, ut id tantum, in id sacere possunt, praestare cog&ntur. Eo beneficio a jure civili donati sunt parentes, Patroni, socius, maritus ad dotis restitutioncm ah
uxore, donator o donatario conventus I) , filii familias in jus vocati pro contractibus gestis, cum in patria potestate essent , si patris haerΘ-ditatem non obtinuerunt si . Idem hoc hene fietum jure canonico concessum est clericis 3) , quietericalibus induti vestibus incedunt, ne lovgu
ara Imo et filium, qui ex minima tantum Pnrte Patri heres extitit, eodem beneficio frui , soriptum est in cie. IV 2 st. Quod cum eo qui in alie n. Potest. Quaesitum autem est, quae sit haec minima Pars et multi quidem logitimam intelligunt. Sed ego assentior iis, qui hano partem existimant, quae mi
nima est, si oram aeris alieni mole comparetur.
ηὶ Cap. Odoardus 5 da Solui. 4) Consule Fagnanum in cit. Cap. 3 de Soliat. 58 et Consule otiam librum meum des Notissimis inime legibus lib. 2 Iag. 25i edit. Romae L 766
186쪽
I. Appollatio quid 'II. Appollatio ab interi
uritionct, et a sententiae finiti R.
V. Quibtis liceat appellare pVI. An appellare oporteatu sententia nulla PVII. Quae causae appellationem reiiciant p
nenda sit appellatio pX. et XI. Quo petendi, etuo ipiendi apostoli pXl l. Quo introducenda RP-pollatio ad iudicem superiorem p XII l. Quod prosequΘndae,ao finiendae appellationistΘmpus sit pXI V.Quid nostris moribus observandum pXV. Appellatio in devolu
Ititi vo appellatio de ι uryXVIII. leias appellare ubeo, qui toti rei publi
clesia penes Romanum Pontificem. XXI. Christus Ecclesiae Caput, etΕpiscopos con si ituit. XXII. Motropolitas. BlPa. triarchas instituit Eccle
XIII. Potestas ab Ecclesia data Metropolitis, ol Patriarchis nihil defraxit de potestate a Christo data summo Pontifici. XXIV. Jus appellation rim, quod ab Ecclesia habent Metropolitae, et Patriarchao , nihil detrahi edo iure, quod a Christo Summus Potiti sex habet. XXV. et XXVI. Appellatio ad Pontificem omisis
XXVII. Num aliquando expediat ad Pontificem non appellaro pXXVIII. Jus appellationum ad Pontificem in Prima tu insitum etiam clesia o lego ,et consuetudine firmatum . XXIX. Pontis x omnes BP pellationes iuro Primatus recipit. XXX. Discrimen inter Ο- Tiontis , et occidentis appellationes . XXX. Pontifex vel dat iudices in causis appollationum, vel eas ipse eo a noscit.
187쪽
ά sententia transeat in r'm judicatam , neve victo spes omnis eripintur inventum est remedium nppellationis, cujus opo vis seditae gente utine suspenditur. Est autem appellatio ab insertoro judice ad superiorρm facta provocatio, ut hujus sententia id , quod inique factum est, tollator, vel emende fur I) . Jurμ decretalium alia 3udicialis, et alia extrajudicialis appellatio est fl): illa emittitur adversus actum judicialem, postquam judicium, citata parte, inchoatum
est; haec adversus quoscumque extrajudiciales actus, si vo illatum gravamen, sive inferendum sit, interponitur. Ita contra electiones, Postv
Intiones, provisiones 3) et ita etiam si jndex de facto, non causa cognita judicet, appellatio permittitur. Quae extra jndicium appellationes fiunt, magis provocationes ad causam sunt 4M. i) L. et F. iis Minor. , Irg. 1 ff. iis Appellat.
C. Is eod. Lie af, appollatoni, inquiunt Capitularia Caroli M. lib. 7 cap. 555 apud Bulugium Ca-
Quoniam appellatio ab inferiori ad superiorem intor Ponenda est, quaeri potest, num a judicis dati seritontia appellari possit, qui eum dedit; et numa sontentia indicis, cui mandata est iurisdictio recto up pollet Dr, qui eam mandavit. Sed dantem apis p lluri poss6 domonstrant Vlpianos in I.. a Myti s 9. de Appellat. , et Nodestinus in log. 5 ' sitii,
a quo GPPUllat, mundunt om vero non posse, resin
pondit Lipianus in Ag. 1 g Ab eo st. Quis a quo oppPllet. Discriminis ratio est, quod qui judicem
dedit , censetur retinuisse, non alienasse jurisdicitionem; verum ca se abdicasso videtur, qui iurisdictionem suam alteri mundavit. Ea do causa re
iudicio vicarii generalis Episcopus appellari non
188쪽
p is est a quon Iam illi omnis ab hoc mandata egeiurisdictio, et utriusque tribunal uniam, idem quo est. Consulo Cornelium Bynhers hoeli obsorvae. Irar. Iloman. lib. 6 cap. 25 opp. tom. 2 p. 25. ea. Lugdutia Baeciv. 17 3o
dic Unii qui de illiito damno in prima instansia oo-gnoso rh potest, quod minime fieri posset, si proprio clicta esseι appellatio.
3. II. Iudicialis appellatio duplex est, alia
quae contra interloquutionem , alia, quae r intra sententiam definitivam emittitur. Appsellationem ab interloquutione Ius CiVile non probat si); nisi ei vis definitivae sententino sit, aut nisi ab ea illato gravamini nullum aliud nil hi hori remedium possit E . Sea cauones utato Trido utinant Synodum editi appellationem permittunt tum a sententia, tum a quavis etiam simplici interloquutione , quλ judicialia acta ordinantur 1). Verum cum Patres Tridentini plane intelligerent, saepe ad vexandos longa seu stratione litigantes appellationes interponi, sapienter statuerunt, ni his appellationibus tantum detur locus , cum interloquutio vim habe vsententiae definitivae, nut cum magnum attulit
gravamen, quod per appellationem a definitivα removeri non potest έ).
189쪽
g. III. Intor appellationem, quae a definitiva, et quae ab intΘrloquutione fit, magnum di,crimen intercedit. Principio appellatio a definitiva jurisdictionem suspendit Judicis, unde appellatum est i); sed non idem efficit appellatio ab interloquutione, nisi ea irreparabile damnum offerat, ant Inferior judex appellationi detulerit, aut iudex superior dederit inhibitionis literas sa). quas minime dat nisi primum justrem appellationis cansam deprehenderit 3 . Imo expirat haec appellatio, si ipse judex inserior damnum per simplicem interloquutionem
d) Cap. I se et des Appellat. in 6 4s Cop. 6o de Appellat. g. IV. Item appellatio ab interloquutione scripto comprehenditur, eoque exprimenda ESt Rppellationis causa si). Cum enim definitivam mutaro judex non possit O , interloquutoriam Possit δ), patefacienda est causa, propter quam haec emendari possit, ac debeat. Contra a definitiva si illico 4M apud acta appellamus , etiam Viva voce sp pellamus 5); quamquam libello opus sit, cum ex intervallo appellatio interponitur 6); neque necesse est appellationis cauεcta exprimere 7). Denique cum a d h finitiva a in ζllatur, jus est litiganti novis uti probationi-uου, et causas etiam non expreεεas judicIo pcr-
190쪽
19 Isequi 8); sed qui αppellat ab interloquutoria
non ullas causas prosequitur , quam nominatim dumtaxat expressas 9 ., neque novis utitur Probationibus. 19 Cap. I ee s des Appellae. in 6. Em mann et Gon.
Blo E in C. num. 12 clo Appellat. tria distinguistem Pora, nimirum tempus Ana oleti, tempus In- nocentii III. tempus Innocentii IV. Anao lotus Cian. 5 Cap. 2 quasse. O omnis opprμssus, inquit ubere sa- csrdotum , si voIuerit, appollet judicium. Ex verbo Iibsre colligit Gonga legitis, olim tum a de initiva. tum ab interloquutoria, nulla expressa causa, uΡ Pollari potuisse. Deniquo Innocentius III in Q 6i I de Appellae. ab interloquutione appellari probabili causa vorbo etiam exposita voluit. Deniquo Innocentius IV causam scripto proponi iossit incie. cap. I Vorum Anucleti epistola in cie. can. IIsidori mercatoris figmentum est.
g. V. Appellare possunt non tantum ii, qui damnati judicis Mententia damnum Portulerunt, sed etiam omnes, quorum interest, g ntontiam infirmavi ti). Ita recto provocat fidoussor, si debitor victus judicium deserat, itemque venditor, contrα quem regreεsum listhet emptor, si hic, postquam causa cecidit, ab ea desistat. In communi causa unius reppellatio, quaeque ea malaquitur , victoria ceteris etiam prodest litis Consortibus , qui non appellarunt a).