장음표시 사용
141쪽
servis vis Naronius ad On. 44 numer. 88 fom. I P . 316 edit. Lucas, Aiqne hoc feriae nomen Primu in hebdomadae Pas halis diebus datum fuisse, uni madvertit Cironius in Parata l. decretal. de hsi iis num. 5 PV. 347 edit. Vinuobon. 176l ; quibus cliebus omnes Christiani sese ab opere servili abstinore i Et Sacr Sunota mysteria percipere debebant Concilium Natisconense II. can. 2 apud Labheia in rom 6 col. 674. Sed feriae vocabulum diebus assi-xum apud Christianos hso aelato antiquius st. Nam ctas memorat Tertullianus do jejun iso. 2 pag. 545 edie. Venet. 3744, cum inquit: pioinde nes sta
o isse Constantinum M., tradit Alexander Nona elius de Inusne. S. Crucis apud Circanium log. sit. num 6; et forte exemplo harum seriarum, reliqui etiam dies dicti sunt seriae, distinctione tamen ha bita inter ferius simplices, et solemnes G. tali. d. Periis. Suno lex Constantini memoratiar apud JOSe phum Scaliger uni ds Emend. tempor. pag. 7io Edit. G evae 1629, in qna d Due hebdomu dae Paschales, qvnrum altera Pascha antecedit , altera Sequitur ab opere faciendo excipiuntur. Nam majores nostri Paschali solemnitati integros dabant dies quindecim, hoc est hebdomadum, quae Pascha antecedebat ,
et hebdomadum , quae sequebatur ; illa
σταυ ω μον Pascha crucis, hae vero αναστασιμον Pascha resurrectionis vocabantur: Utritasque generis exempla collegit Ioannos G aspar R. i
Ioi 4 edιe. Amst laedem 1682 Generalem nouisti Ρα- schra, quod est ex inabrueu Podach, quod, ei anxιtum significat, utrumque com Probondit. Navi Pascha Christianorum tum Pussionem, tum resurrectionemi, lodit Christi Servatoris, qui est vete agnos Pasin Ohalis, qui pro nostri in Saluio sese praebuit hostiam ad sacrifici iam. De his quindecim diobus Pa-s his libris lex est Valentiniani, Theodosii, Aros dii
142쪽
ne numeramus. Consule Gotho edrim in eamd. L. g. 2 eom. l Cod. Thcod. pag. lii 2 Edit Lipν a ir 56 vhi multa habes antiqua testimonia, ex quibus constat qtia reverλntia inuiores nostri qMind cim hos paschales dies, quos rebus dabant Religionis, prosequerentur. Memorant etiam quindecim hos dies, tamquam ubique feriatos, Pa 'ianus Rct pons . tit. Ilapi,d Soli ultingium IurisPr. vst. ante Iuueem. Pag. 855 euie cie . S. Augustinus Serm. 250 in dis do. min. oce. Pa ch. lib. 6 Col. 1 6 tom. 5 Par. 1 edit rinet. 17 31. S. Joannes Chrysostomus , S. Epipha nius, coieri, quos laudat Gotho redus loc. cit. Hurum seriarum mentio est apud Stati iam
tav. 1671. res jam Latias non miscent jurgia Iegsu , Et pacem piger annus habet, mσβ,σSquν rctversae Dimissas fOι iam.
A Gellium Noce. Ateio. Iib. 9 cap. is pag. 496 edie Lugdiau. Batav. 1666, Plinium lib. 8 Ερ. 21 pag. 212 edit. Οxonii Iro5, Ulpianum L. 12 5 st. dsferiis, S. Augustinum Confesss. lib. 9 cap u ορρ.
4 , in L. 2 et 7 Cod. de Feriis. In L. 2 Cod. raso I. da Ffriis omnes dies iuridici esse jubentur ex e-ptis duobus mensibus messium, et vindemiarum, Kalendis Iantiariis , natu libus urbium maximarum Romae, et Constantinopolis, nutu tibias Imperat Oriam, quibus et edicti in lucem, et imperium nuis spicati errint, quindecim diebus Pascha libris, qtii et eo Iosiastica et civili lege feriati ernnt , et omni-hus diebus Solis per integrum annum. Mulla d soriis tum civilibus, tum ecolesiasticis habent ui n
4 g. 2 59 Ita hi dies appellantur in L. tili. Cod. Thood.
143쪽
i) L. 2 Co. I. ree S a'. et imag/n. De Feriatis disthias agit Gregimus IX in C. tile. Hs Griis. Ini erferiatos fest os auri dies frequentiores sunt, qui os Apostolus Apocabys. l, et tota Ecclesia Dominicos v - nt , a quibus omnis hebdomada initium sumit. Ee quamquam Romano more quivis dies a media noctio initium, media quo nocte, quae sequitur, finomao ipiat L. moire Romano 8 ff. de friis cap. 24 desolpo. M poeεst. d-legae. , tamen qOod attinet ad r verentiam, ven rutionem , Observationem hors in dierum can quod dis 75 dέst. can. I ds consecrat. di,t. I cap. I de Ditis statuitam est, dominicorum dierum venerationem incipere Pridie vesperi, et dessi nero sequenti vespero, nisi aliud locorum con siletudine receptum sit ut cap. 2 feriis. Quod inducitum est exemplo solemnitatis Paschao, quam Dominus inter duas vesperas ah Hebraeis celebra. xi praeceperat.
6 d Dol. se contumac., ubi habentur haeo: Ipsi
ciniere 3 itemque caP. 15 de Accusat. , ubi scriptum est: sei copum ad foetam Dominicae psi emptoriae nos meminimus citavissct. Has decretales quidam ita explicant utentos , usque ad , et Gd idem saepe esse
quod infra , ut in C. ue fid. instrum. Sed aliud x cit. cap. 6 non obscure deprehenditur, ut pum inde alia earum Deoret alium Sententia sit. Suiliis oet utroque loco reus cito ius fuerat iussu Summi Pontificis, qui derogavera di legi, qua o festis die- hos indicia exerceri vetabat. Ceterum disortissime Gregorius 1X in cit. C. ult. de Feliis dehoro inquit itidioῖα em 1ersi iam diebuS COHqu/σSOsreferiatis; idom. quo jam orat uiato Gregorium iure canonico oonsilia tutum: Nam Concilio Compendiensi, quod deforipium est in C. I ds 'rιis in eis, inquit do D minio is diebus mercatum minime fae, neque placitum, hoo est judi Gium, quo sensu illud vocabulum saepe usurpatur in Capituluribus Regum Francorum
144쪽
xum, in. legibus Ripuariorum , Longobardorum , aliarumque gentium, unde ortum est ver hum pia uitiare, nimirum iudicio oontendero. Idom habet Cotioilium Triburiense an. 895 Can 35 eom. 31 Con-ci I. col. 647, et Aquisgranense II Oan. 18 tom. 9eol. 8io Colleset. Labbei edit. Ven. c/t. Quod autem addit Gregorius, iudiciales actus fostis diebus gestos plane irritos esse, id sorte ante ipsum nullo ea nono expresso statutum fuerat; quamqDam id esset nominati in sancitum a Juxo civili in Leg. i 1s usFeriis , et in Leg. 2 Cod. eod. Sed quoad dies festos Gregorius Ius civile emendavit, quoniἀm , nocum o nsensu quidem litigatorum, iis diebus iudio tules actus fieri permisit.
VII Ad actorem pertinent exceptiones
quibus reus utitur conirn personam actoris, nutprocuratoris, ut si opponat, ulterutrum, vel utrumque esse eas in nuniculum proscriptum,
pupillum, aut alio juris, vel naturae impμdimento in judicio starct prohibitum, procuratis rem
mandato Carere, aut non recte ogge constitutumg. VIlI. Postremo exceptiones contra judicem duobus ex sontibus hauriuntur, aut quia non est CO npΘtens, sive te itimus, aut quia suspectus est Iudex non Competens, sive non legitimus ille dicitur, qui vel extra territorium suum jus dicit, vel intor homines si hi non subjectos, vel suae jurisdictionis modum o redie I . Suspectus autem judex est; quia Coantitus, assinis, conjunctus actori, quia rum reo graveου inimicitias gerit, quia juris imperitus , quia eidem causae Patronus fui ι, quia similem ipse in alio
145쪽
'g. IX. Omni s dilatorias exceptiones intoroxordia litis si , hoc est ante litem Conteata tam opponendae sunt sa); nisi postea subortantur, vel postsea innotescant 3) . Quin etiamne dolo, et malitia rei judicium in losum
trahatur, certus a judice clandus est dies dilatoriis exceptionibuου Opyonendis; quo elapso i1-lae tantum proponi Possunt, quas nova obtulit Causa quasque reus tunc sibi primum fuisse cognitas iuratus affirmaverit 4), itemque Lilae, quae irritum, et inane judicium faciunt b).
Sed praesμrtim initio litis, atque ante coteragdilatorias exceptiones opponi debet praescriptio seri, ne quis, ea omissa, si ad stliquem tactum in judicio pergat, in judicem consen81Me VI-deatur 6): nisi justa recusandi judicis causα deinceps exoriatur 7 . Excipitur clericus , qui, uti demonstratum supra est, jurisdictionem laica judicis prorogaro non poteSt. i) Sio Iulianus Imperator in Leg. 12. Cod. de 2 Haeo quidem Canonici, ot Civilis Iuris
ὶ Cap. 4 eie. , cap. 6. Qui matrim. iaccus. Pos. 5ὶ uuo spectat exceptio falsi Procurator IS,
seu mundato carentis, quae non solum antct festatentiam, v rum etiam postea potest Obstici, MFoto 2M nobata judicium nullum, et nullius moment x Gonti Oversias 1 vutantur, ut inquit Pontifex , in Gra. 4. ds Piocurae. Eade in ratio est excepi Ionis revia cati Procuratoris, cum mandatum ex Piret, Postea quai 3 revooatum est C. 5. Eou.
146쪽
tionis in quolibet pnrte litis opponi potest,
et irem si reus eam pra finito tempore omiserit; quod iure singulari cautum est, δι quiεquam
n periculum animae suae excommunicato com
municare cπatur ). Tantum post appellationem proposita haec exceptio judicii cursum non impedit ta); sed antea judex ipἡe ex officio do-bet publice excommunicatum a judicio repellere, quamquam nemo hujusmodi exceptionem objecerit 3). Quoniam vero litigatores exceptione excommunicationis nd Vexandos adversariosa hutebantur, sapientissime ab Innocentio IV. certus est constitutus ejus opponendae modus 4). Scilicet reus, qui illa contra rectorom ex Optione utitur , exprimere speciΡm excommunicationis nomenque excommunicatori ου de hset, illamque demonstrare intra dies Osto; secus Progrediendum judici in causa est, ne reus in expensas condemnandus. Quod si itorum haeo exceptio objiciatur, atquυ Probetur, actor Riudicio repellitur, sed valent ea quae gesta sunt; post duas vero vices non nmplius eadem exceptio, nisi ob justam causam, proponi potest. 13 Cap. 12 de Excvt. 2ὶ Cop. ii da Exo pt. b) Cap. I 2 cιe. , et C. 1 eod. in 6. Cap. 1 ds Excopi. 2n 6.
g. XI. Duo potissimum parit exceptio primum, quod' ea recte probata actionem excludie sive ad tempus, sive perpetuo, Prout exceptio dii retoria , aut peremptoria est I); alterum, quod reus exceptione actor efficitur 2 . Propterea qu madmodum ad actorem probandi onus porti net , ita et reus probare debet exceptionem suam 3); quod si ipse non praestet, tamen actor
147쪽
non lihoratur ab onere probandi, quoniam reus, qui ericipit, actoris intentionem non censetur
g. XII. Adversus exceptiones comparatae anni replicationes, quae sunt adjumenta, et praesidia , qnibus actor utitur adver8us reum, ut ex- cseptionem tollat I . Nam replicatio est es xc -ptionis exclusio sa), quae tametsi a parte actoris veniat, tamen est PDt,uS EXCeptio, quam α-ctio; quia opponitur excipienti reo, qui in exceptione actor est 3 . Quemadmodum vero rei exceptionem removet actoris replicatio, ita hanc excludit duplicatio rei, atque hanc rursus actoris triplicatio; et sic deincePS multiplicantur nomina , dum aut reus, aut actor obvicit 43. Non enim jure civili definitus est modus de tigionum, quae ab rectore, et a reo proponuntur. Sed in soro Ecclesiastico huis duplicationes , triplicationesque non Ohtinent; verum judex ex officio iis modum constituit, et camam desinit.
ti s replicationi non utipricationem , ut Trihonianus A i Insete. des Ruliciat. , sed eriylicationem opponit. In eadem cum Ulpiano causa est Iciliatius in Log.
I Curator. f. des Curae. Di ios. So a duobus his Iurisconsultis Tribonianus dissentiat. sunt qui ex ejus auctoritate utrumque illum Ulpiani, et Juliani loon m emendandom putant ; sed id quidem est
contra omnium veterum exemplarium ridem . Meo
148쪽
ludiolo, nihil est, quod ea de re multo sermon ahoronius. Quae Triboniano est diutica io, eam an liqui Iurisconsulti 1Ῥ'icationem urpellarunt; et certe rvlicia is est rursus Plicare, idcuique Piors sao duplicare. Merito igitur replicationem triplicatio excipere debebat.
I. Quales exceptiones cor- quibus in rebus cominio ordino cognoscendae ' mittatur PII Quaestiones praejudi- VIII. Spolium aelionis, et oiales. exceptionis loco propo- III. Causae incidentes. nitur. IV. et V. Causae praepa- IX. Spoliatus ante omnia
cies. X. et XI Quando spoliatos VI. Spolium qnid ' non restituitur e VII. Quemadmodum, et
E xceptiones , quae a reo proponuntur, Plurea gae PB CausΗs, et quaestiones inducunt, quae certo ordine a legibus definito tractandae sunt, qui ordo cognitionum appellatur 1 . Causae autem hujusmodi sunt vel praejudiciales, in quibus ab unius decisione alterius decisio pendet, vel inmis dentes, quae nimirum incidunt in ipsa lite, cujus gratia judicium exercetur ; vel praeparatoriae, quarum decisio alterius decisionem saciliorem reddit; vel quae quidem ex eodem negotio oriuntur , sed tamen ad diMeraa tendunt, Deque a se invicem Pendent.
149쪽
Vel ad magis ratus resortiar, cum Princeps Suresponte cognoscit, vel magistratui cognitionem com mittit .' vel etiam ipsi magistratus ex suo officio cognoscunt, quae cognitio legitima, et Oxtraordi
Fum Confessiim npud ses coeti ; ita intelligendum est ;Deguntum ad principis cognitionem rem pori ne re , ut quo utente in , ipsu in non cognoscere , sed ii dicem duro debuisse, apud se causam tigere coegit. cicili
uot cum ordine, et iure in inrisdicitione rei e Pio Praetori liceret iudio ovi dare, quod est iurisdictionis Llg I ff. do Itiri J., ac dace etiam Pris pote
si a te solitos esset, extraordinariam Osso OP artuit Oguitionem , quam ipse cogente officio Suso Pio bat, et quom aliori commiliore non poterat. At que huc equidem roserendum arbitror quod de die rono nurrnt Tacitus Anniat. lib. 15 ciap. 5 l. fom. 1. Pug, 89υ. edit. Amersyaed. i675. quem ait odixisse, Me Nomao Practior, por provincias qui Pi o Praetope, alae UON4ule μAsent, jura adve istis Piablicanos Ea ιώ υrdi Gem 1eddserent. Alii extraordinarias cog Diti Duosv Duunt, de quibus nulla ordinaria, certoque jure Rotio erat constituta, quaeque a Praetore exitu Urdiuem, et ex aequitate su sol piebantur, eresquo P ponunt ordinariis cognitionibus, quae ordinariambubebant actionem, oesrtoque iure nitebant rar.
Contra aliis ordinaria cognitio oqi, quae iudicibus datis compotit. Consule Donello in de Iur. Giu.
ei cui Pione ui Gentilem des Iuris i. lib. 2 ore. IO. γρ. tom. 5 P.M. I 87 et seq. Edit. map. 176 . Verum tu cultus judicandi, sive ordinariis. sive extrnordina
3 in , Vulgo cognitio dicitur Let. paenult. f. de Iurisd- OMN. jud. Quare titulus hic , qui in Greglaria nis Deo relatibus est des orditis con tioniam , in Pri via com Pilatione inscribitur dis ordines νιJ ciorum
150쪽
sa cognita seriantur; et in L g tili. I Ilitid otium
coae des et reparat. occurrit verbum cognitionaliter , quo significatur id, quod Parte utraqua praesente, et adhibita causae cognitione gestum
g. II. Praejudiciales quaestiones nos enda μ, du finiendaeque hunt, antequam euuεn altera, qua oex illis pendet, cognogeatur . Ita Si qua ni ulter assirmet, se cum certo homine mi i8se matrimonium, isque ρxcipiat, illud Con8istere non p inisse propter impρdimentum cognationis , antedi haec eXreptio cognoscenda est; quoninm En cognita, sc definita matrimonii quaestio. dirimitur a) . Similiter exceptio eXcommunicationiann te causam , de qua praecipue 'Inueritur, expendHnda est sa); et si petenti hereditatem , et su orggionem jure cognationis opponatur status nutu IIum, primum de natalibus, quoniam lineo quaestio praejudicialis est, Pobtea de successio
i) Cap. I. de ordin. cognit. Sed tamen recte
est, u Brequo Bnimadversum a Iacobo CD iacio incit. CGP. I. OPP. tom. 6. col. 8o 2. edt t. cie , id qDidoni Obtinere, oum reus actoris intenti unem confletur Veruntamen Praojudicialem , et Peremptor tum exceptionem proponit. Se Us enim e Vm reus non conis fletur notoris intentionem, non unio est Probanda exceptio , sive dilutoria , sive perem Ptoria, qtium actor probaverit intentionem suam L Q. D. ood des Prasscrotion IO m. t .POν ., IV 9. Cod. ue Excut seu praescript . , Leg. I9. cod. de Probat. , nimirum qilia actore non Pi Ohante reus absolvii r, quam qnam ipse cxceptionem suam nori probaverit L g. 4 cod. de Eden. , C. 5 de Caus. P SEO. Duili so by Cooste