장음표시 사용
201쪽
sas est, Praeterquam a supremis Principibn, 1 et a summo Ponti sice, cujus judicium soli Diio subjicitur se). Nam n bHurdom esset inferiorem
jodicem dolere, rent emendum sonte ut in m eius, cui ip, huliost , et Uui summa in re publica potestas Pst. Ea de causa inducta est appellatio, ut ex inseri ,ro judice gradatim provocet Dr tidauperiorΘm , ac doniquo Causa doseratur ed eum, qui rei publieae oum Imperio praeeli. Is cum inomnos, qui in rρpol,lica Continentur, imperium lin boni, et potestatem, omnium tollere , delerr, emendare gententias potosis ejus vero sententiae
ab iis, qui subjeeti sunt, emendari, abrogarique non Possunt.
i Muri v. Vsust. 1755, quod opud Sedem Apostolicam fuctum est y Sane appellantes a Summi Pontificis iudieio futurum Constitium damnantur a Martino v spud Gnorram Epitom. Ponti M. Constitue. tom. v. tr 5 Vense. 1772, a Pio II Conse. Exem ab iali. 5 eom. 5 par. 3 Bullarii Roman. p. 97, Iulio II GonSe. Suaculi 27 pag. di 2 ibid. . Bonodiolo MU Conat. Altis imo ada pag. 824 tom. 1 oius Bullar.essit. Venet. 17si, Nulla in coena Domini , aliisquis Summorum Pontificum Constitutionibus. L' Hi eoi, sciet' Eglise, inquit Cardinalis do Byssy Melden
FPisc. Bononien . pag. 26 , et Curis inalis do Nailly Aro hi epis opus Remensis DFertiDe. Pastor. v sujset de la Constittit ou senitus Gn. 1619 Pag. η, ου idem quoquo docet Thomassinus Dias. Is in Unou. Chalcedon. num. 26 , se Diss. 18 num. 96.
202쪽
Ipso Petres de Narca Concord. saeordot. θt i eri ib. 2 c. I 7 num. 1 testatur , quod nunquam in F c. eis sa admiςsa fuit provocatio a Papa σύ Conci' i. tim . Rocts S. Bernardus EP. 259 opp. fom. I P g. 108 odie. Horatia se Μabillonii Vsu. 178l, Suarini Pon inti finis sententiam Paeremptoriam vocat, ee Ep. 213
pag. 166 Innocentio II. dicit haec: Quis mihi fac ejusfieinm des vobis p Si haberem iudicem , ad quem
'or e rhaera Possem, Iam nunc ostender m . . . . Ex at
CGP. ult. tom. 2PM.558, et Boi genium Rispossa at quin sim cosa e tin appellanta ρ quo quidem opere graviter,r ervoseque resilatur quidquid ab Appellantibos, novissime autem ab oorum gregali Petro TambL-
rinio proponitur. Illud postremo addam, quod ostah imo Joanne Ludovico Mosti omio , haeroi ioo qDi
dem homino, sed docto, et erudito, animadver sum de Gallo tim appellationibuς ad Conciliram tini. v rsas GClEsias, unitatem Ecclosiae spectabilem
tollesntibus, scilicet pugnantia loqui illos catholicoq. qui ex Priniuiti Divini iuris Ito inunniti Pontifico
totius EooIosiae, et Catholicae unutatis centrum profitentur, et simul ab olus iudicio generale oo cilium appellari posse contendunt. Placuit laudaxo hoc testimonium, ut omnes intelligant, quod ipsi haeretici agnoscunt, et confitentur, appella fiones ad futuru in Concilium cum catholica veri
203쪽
g. XIX. In eivili ropublica summ& haeo Potest na e9t penes Principem, eui. guri cti sunt omnes, fani red illam pertinent. Qitare ipso in cunctis negociis, quae eivilis roipuhaicae propria sunt ah Omnibus appellatur, omnium infirmat confirmnive sententias, quodque R b eo gestum est subditorum judicio. et potestati gubesse non potest I . Hoc nutem jus appellaetionis non solum pars est intima summae potestatis Q, sed Miam est necessaria pars offrii , quo tenetur quisquis rem publicam cum imperio regit, qui in ejuaru .lod in tamquam in specula, collocatus omnincircumspicere, atqne observare debet, quem a modum se unusquisque gerat in judiciis exercen
g. XX. Quod in eivili republica Princeps,
id in ecclesiastica Summus Pontifex esι; quoniam eum re Christo toti Ecclesiae praepositum fuisse eum dignitate, et jurisdictione, certum est. Qua-rρ ut Princopa in civili republica omnium , quos sibi subjectos habet, appellation os recipit et eXjure εummi imperii, quod habet in republica,
204쪽
et ex ossicio , quod est rennexum curae, et solicitudini omnium rerum, quae in republica gμruntur ; ita Summus Pontifex pari jure, et cimeto in ro publica ecclesiastica omnes recipit appellationes; quae propter res, vel propter porgonashnjus rei publicae propriae sunt. Itaquo jus ay-
Pellationum non extrinsecus accessit summo P ntifici, sed assivum, et insitum est in ipsi, Prima tu , atque in jurisdictione, quae hujus Primatus Divina institutione propria est 1 quemadmodum qui civili reipublicae cum imperio practineat, omnium accipit appellationes subditorum, jure potestatis, et imperii sui. 3ci9 Eusebiani IV saeculo, cum iniquam tulis
gent soatentiam in S. Athanasium, atque is ad Ju Iium Ι. Summum Pontificem confugisset, hune u P l ollationem aegre tulerunt; sicuti constat ex Ju ii Ι Ep. nd Eusebian. apud Cous tantium D. Porctinc. Roman. col. 555 et seq., et So2Omeno Histor. Iib. 5 c. 7 pag. 1o1 edit. Cantabrig. 172o Photius IX saeculo jus appellationum in discrimon revocavit, cum eoque consentiunt Zacharias Episcopus Chalcedonensis , Ioannes Zonaras , Theodorus Bal samon, Marcus Ephosinus, et Meletius Alexandrinus. In eodem ttito haesitarunt Calvinus sese. lib. 4 c. 7 Murcus Antonius do Dominis Apostata dosmiabl. Christ. Itb i c. I, Melchio e Leydehorus in
pellae. , alii quo sim iter. Binomarus Romensis IX. saeculo oontendit, ius appellationum tantum a Sar-ἀioonsi Concilio Summo Pontifici fuisse tributum, et eum posse quidem novos dare iudicos in Provimoia, in qua Episcopi iuditiati sunt, ipgum vero causam Romae ludicare non posse. Eadem est Sententia Petri de Marcia Concord . sacsi dot. Ee ιmPor. lib. 7 c. I Qvosnelli Dissere. 5 et 8 in opp. S. Leonis. M. D u-pini des Antiq. eccles. disciplin. Dis Sere. 2C. 1 g. I Bo homo rus etiam Dissεrt. cis causis a duis, et majoribus multa cumulat tum advorsus ius iudi
205쪽
randi in causis maioribus a tum adversns ius apis rei tationum . et multa item, ut ceteros mittam. abent Basilagius Anuar. Foli c. eccles. ωd an. 547num. II seq . Febronius ris Escies. nat. D: 5 g. 6num. 2. Van-Εs Peniris Iur. Emis s. par. 2 tie. Iocap. i Fleuryus Disc. . num. 5 Εybolius in libello siti ci est Papa' Sed ius ipsum appellationum , quod
in Prima tu haeret , solide, copiosequo, Praetor Ceteros . tuentur Baronius ad an. 347 n. eom. 4p g. 44o ibique Pagius in Noe. num. 6 seq. Pagin. 458 seq. , et ad an. 4 I9. num. 75 eom. 7 pag. 179edie. Liaciae, Bellarminus De Roman. Pontis lib. 2U. 2 aeq. OPP. tOm. 1 pag. 55D s q. edit. Usn. 17511 ano i solis do Simeonibus de Iuuisar. Sunam. POne fc. potestae lib. 2 c. Natalis Alexandor Histor. sce Ies Dissere. 28 in saec. IV eom. 4 pag. 462 et seq.edit. Gn. 1776 ibique notarum Auctores pag. 481 seq. Christianos Lupus peculiari opere de AppsIIa ionibus Zalvventus Inst. Cianonic. tom. 2 qu. I C. 4 9 5 Benediolos XIV. dμ Θnod. dioeces. lib. 4 c. 5 num. 2 Archiepiscopus Senonensis Instruction. Pa.
Ier dia Partemone des Paris ian. 1 53, David in ope
Auctor dissertationis Romae edita B an. 3768 ds psilationibus, Fratres Ballerinii in aedit. ore. S. Leonis M. Observat. ad dissere. s Puesnelii tom. 2Col. 927 se seq., ao v V. CCL. Mamachius iaci Aia. ctorom osp. Quid sse Papa 8 Dise. I pag. 254 se sες. eom. 1 et Zaccaria Anti Fobroa. tom. I lib. I per
et cap. 5 ee 6 pag. 451 seq. g. XXI: Certo Christus non talios Constituit Magistratus, qui ecclesiam regerent, quam 'Epi,copos, et unum omnium caput, ac Principem Summum Pontificem, qui et Episcopis, et cunctis Christianae reipublicae civibus dignita-tΘ, ac jurisdictione praeesset. Si secundum
hauo Christi institutionem alicujus Episcopi ju-
206쪽
2ret dioiam emendari, abrogarique de isset; et vero nemo non fatebitur, omnes homines errare posse, ideoque inventum est remedium reppellationis, ut judicis error corrigatur; quia id Praestare, et quem judicio injuria damnatnsnppellarct potuissut 8 Haud stune alius Episcopus Episcopi sententiam infirmaro potuisset; quoniam Christus nullam uni Episcopo gupra ceteros Episcopos potestAtem, et jurisdictionem attribuit. Atqui appμllatio provocatio est ab inferiore judice ad superior m Ergo cum omnium
hominum sententiae Θrrori subsint, cum aequumn necesηnrium sit emendarρ Errorem, qui alteri pernielem affert, cum hic error superiore magistratu per appellationem sit emendandus , cum Christi institutione omnes Epiε Opi Pares Pot'state sint, ac nemo in alium habeat jurisdictionem; consequens est, ut tantum ΡΩntifex, cui uni haec jurisdictio, et potestas in omnes data est, aliorum Episcoporum sΡntPntias e medio tollere, atque abrogare possit. Id vero est, quod jus appellationis vocamus. g. XXII. Post Christi mortem visum est alios etiam constituere magistratus, qui num ino Pontifici subessent, praeessent tamen Episcopis ; sed id sola hominum lὰγ iactum est.
Nimirum cum Potrus, ejusque successores B mani Pontifices nec ubiquo praesto esse, nec Om Dibus omnium Episcoporum negociis ubique OP- Portune consulere possent , ecclesiastica institutione provisum est; ut unaquaeque provincia
haberet Antistitem, qui ejus Episcopis, et in qua via majori dioece i unus item esset Antihtes, qui ot illi, et ei subjecuis Episcopis praesideret. Ita Metropolitae, et Patriarchae instituti sunt omnino ex loge Ecclesiastica , non Divina ; et
207쪽
llo utrisque data sunt jura eorum praesecturae, et jurisdictionis propria. Inter Cetera vero datum est jus reppellationis, quod adversus EpIscopi
sententiam Metropolitae, Bdversus sententIam
Metropolitae Patriarchae competit , quod illo Episcopis, hic vero et Episcopis, et Metropolitia superior est l .
si in lino sane spectat communis regula, qua Bost in Concilio Carthaginensi III. an. 397 Dan. Ioapud Lahhoum col. 1. I tom. 2. Ut a quibuscunques jtidicibus esccissia ticis cid alios judiccts ecclesι asticos; tibi est major augeoi itas , Provocuro liceat.
.g XXIII. Quidquid vero auctoritatis in
Episcopos Patriarchis, et Metropolitis Ecclesiastica loge conce a m Pst, tantum Cum Consensu
finitem tacito, et praesumpto Summi Pontificis concedi potuit. Cum enim ipse unus ex divino instituto in Episoopos haberet potestatem , eius sano pars ad alios transferri non poterat, nisi Bysentiretur ill , qui eam totam a Christo potestatem , et jurisdictionem acceperat. Sed cum Concilia in Patriarchas, et Metropolitus contu Ierunt partem jurisdictionis, et potestatis , quari Christi instituto unius Siam mi Pontificis propria erat, cum a se Piantifices id fieri siverunt, neque hi sis abdicarunt potestato sua, quam a Christo hnbebant, neque eam Concilia ipsis eripere po
g. XXIV. Quare Metropolitis, et Patriarchis datum quidem est jus appellationum a se H tentiis Ε μου porum, quoniam illos his superiores fecerat I x Ecclesiastica , hoc est ipsis attribuorat partem jurigdictionis , et potestatis , quam in Episcopos tantum summi Pontifices Divina lege obtinebant; sed hi semper potestatem , quam
208쪽
ab Episcopi sententia unus Ponti sex appellari potuisset, lege ecclesiastica appellantur etiam Metropolitae , et Patriarcha μ; sed semper integrum est jus reppellationum quod in Pri in aln haeret. β XXV. Et quoniκm prima re Christo Procedens institurici Primatus erat , ut solus Ponti- sex confirmaret, infirmaretve sententias Episcoporum, in quos ipse unus jurisdictionem hahebat; Ecclesia autem huius potestatis participes fecit Patriarchas, et Metropolitas, sed non Eum ademit illi, cui Christus dederat; profecto Summus Ponti sex non tantum a sententiis Patriarcharum, et M se tropolitarum, sod etiam illico a sentestitiis Episcoporum appellari potest. Illas quidem appellationes pertinent ad summam, et supremam potestatem in omnes Episcopos, Metris politas, Patriarchas, quam nemo Communem habet cum Capite, et Ρrincipe Ecclesiae; hae procedunt ex eadem potestate qua' lino in parte communis facta est et irem Patriarchis , et Metropolitis , non tamen Summo Pontifici erepta. g. XXVI. Ita quo si Pontifex statim velit cognoscere gentontias Episcoporiam, cimi figis mediis, hoc est Metropolitis, et Patriarchis quos inter Pontificem, et Episcopos lex Ecclesiae medios posuit; utitur in re, quod a Chri/to bahuit, et quod ei integrum est relietum, et irem post lurim i Putriarchis, et Metropolitis commune stactum est. Lex Ecclesiae quae sola Patriarcha a suprα Episcopos constituit, eos nypoliandi furnitatem dodit, omisso judice, quem recta appellandi ratio medium interponebat r). An quod ex Ilago. ecclesiastica Patriarchis licet, non lice hit Summo Pontifici, quem unum tox divina Episcopis superiorem iacit, et cui lex Ecclesiue semper in
209쪽
te ram reliquit eam quoque potestatis partem, quam Patriarchia, et Metropolitis communem
fecit p a) Conser quae dixi lib. I eie. I noe. i5 β. 58
f. XXVII. Fieri quidem interdum potest,
ut non expμdiat Omittere medios judices, at tuo ad Sedem Apostolicam statim confugere; quin etiam interdum locorum di Atantia, fraudis metus, reru .n dissicultas, periculum ne resciri accurate possint, quae procul gestre sunt sacero Potest; ut non vidi'atur interponenda ad Summum Pontific m appellatio. Τunc autem ipse suo jure non utitur; sed non ideo quia peculiaribus de causis interdum non expctdit, Summum Pontificem suo iuro uti, exinde essicitur, ut ipse revera non hi beat potestatem si) Ea de causa Africani Patres, qui Episcoporum appellationes ad Sedem Apostolicam plus semel uequiηsimo 'nimo probaverant sa), Apiarii Presbyteri appellationi modeste restiterunt 3) ; quoniam haec oppellatio temporis , locorum , pur8Onae rationim Inus congruere videbatur έ) ti Simili modo A. Bernardus lib. 5 de Consid.
reprehendit exemptiones. qtine mala uri rebunt,nt, iisquo cono odendis deterrero conatur Eugenium VI , sed tamen non idoo negat Pontificis urictoritatem. Sic factitando, inquit, Piobatis vos haberε
no Pontifice per de legalias in provincia judicos, vel
210쪽
pertinent ad illud quod magis expedire videbatur,
non Pontificiam a Dotoritatem in discrimen revom Curit; imo oran. 4 rom. 2 col. 659 collest. Ius obel
dit. V et . Miserto memorentur pansae e Pisola Palesoges nune in Urbe Roma, De in jtidicio Romam Dis-
s 9 Plurium appellatio iam Episcopalium Oxem
Plus quais orios Metudinem Ostendurat, ultris confessi sunt Africiani Patres: Dii constat ex Augustini e Pistola, qnam Constantinus deforipsit inter epistolus Ca testini Di, p. I ntim. 8 col. 156 Tun, an inti qDn , ac recent iu h Ditis Odi exempla indieans AD-
ensi, et in partio ituri tam tum iudiciorum spocio, qua o Aug astini stati sae congruebat ἰ unde. tu alι sest de alias quoque provinciis , aliisque judiciis coniec ura. Recto in hiano locum monet Cotis an . litas et Apoςtoticas sedis in Affrortim 'diciis potes asI addenda et lavi consnotudo ) hrc morte PraesULca- tr . Ipsa caOga Antonii Episcopi P isssalensis , cleu tu Augustinias in ead si epistola loquitur, nPpe3liatici fuit prim iam ad Bonifacium Pontificem , Cui ipse Numidino Primas a D ns is est, trad4 Is S DOwn endat itiis ad enmd in Bonifacium lateris, do inde ad Caelestinum, colos iudicio Angustinus Obsequυι usost, cum ad otim g tu transmisita . G) Reete observat Cardinalis Oirarias Has Or.eccless, tib. 27 num. 56 Png 15Ο tom. 12 fidit. Rom. svriodicam epistolam Gracilii Asriount ad Caelesti