장음표시 사용
471쪽
b. expresse declarant, malos daemones esse Angelos illos. qui in veritate non steterint '), sed peccaverint D, non Servaverint suum principatum, sed dereliquerint suum domicilium, et ideo aeternas poenas luant '. B. Idem porro tradunt S S. Patres ad unum omnes, Manichaeos ot Priscillianistas impugnantes M). Accedunt Concilia, ut Cari ha gin ense IV. a. 398. ), Bracaren se a. 563. '), et Lateranense IV. a. 1215. quod quum error Manichaeorum iterum instauraretur, definivit, Diabolus et daemones alii, a Deo quidem natura creati sunt boni, sed ipsi per se facti sunt mali. Et propositionem: Diabolus non fuit bonus, atro stigmate nο- tavit '. C. Νoc non ipsa ratio ex infinita Dei sanctitate, sapientia ac bonitate id ipsum necessario colligit. Nam Deus tamquam sanctissimus ac benignissimus naturam intelligentem non nisi ob finem sanctitatis et huic congruae felicitatis condere potest, et tamquam sapientissimus ad hunc sinem aptam instruere debet.
Malum morale naturae divinae absolute repugnat, ac solummo
do per abusum libertatis entis siniti ortum habere potest: et
Tatian. Cont. Graec. n. 7. Opp. Iustin. P. 26 . - Athenag. Leo. pro Christ. n. 24. Ib. p. 322 s. - Ire n. Cont. haer. l. a. c. 24. n. a. p. 322. . a. e. 4I. u. 2. p. 288. - Origen. De vriuc. t. I. yraef. n. 6. Opp. T. I. p. 48. - Dion. De dir. nom. c. a. s. 23. Opp. T. l. p. 579. - Athanaa. ne S . n. 48. Opp. T. i. P. 2. P. 762. - Eu eb. Dem. m. I. a. c. s. P. I 59. Priam. m. I. T. c. 16. p. 328 a. - Baall. Hom. Puod Deus non eat uti t. mat. n. S. Opp. T. 2. P. 80. - Didym. C. Muniest. n. 13. G al-land. Bibl. PP. T. 6. 315 s. - Epiph. H. 64. n. 21. opp. T. I. P. 5 4. Theod. in m. 28, II-18. opp. T. 2. p. 45 . - Tertuli. Adn. Mare. I. 2. c. I . Opp. V. 2. P. ID. - Laet D t. l. 2. c. s. Opp. T. I. P. I 43 a. Aug. Ac . e. Fene. Munich. I. 2. e. II. opp. T. 8. c. 493. C. Donat. I. 4. c. s. n. II. T. s. e. 129. Gen. Iitt. ι. II. c. 2 . n. 28. T. 3. P. I. c. 284 a. Caesar. Dial. I. I. interr. 49. In Galland. Bibl. PP. T. o. p. 33. Fulgent. De f. ad. Petr. c. 2I. n. 62. Opp. p. 526. - Casaian. Cou. B.
472쪽
hinc omnis res creata per So, seu in natura Sua bona sit IIeces
erumtamen non tantum a peccato et perverSitate immunes e inanii Dei Λngeli prodierunt, sed insuper donis superna-lliralibiis, et speciatilia gratia sanctificant , qua erant habitualiter saucii ac justi, Deoque conjuncti, condecorati sunt. Quod non tantum jam inde linud improbabili ratione conjicitur, quod hominem primum in sanctitate ac justitia constitutum conspiciamuA: non poterat enim deterior horum esse conditio, quam generis humani, cujus sator gratia et charitate erat donatus; sed et in SS. Litteris sat clare significatur. Νam Christus Dominus de diabolo loquens, ait: Et in veritate non stetit: quia non est reritas in eo t). Docet itaque Christus diabolum, antequam Peccasset, in verilate, i. e. rectitudine constitutum fuisse; nam quemadmodum ψευδος perversitatem, ita et M oεια rectitudinem seu justitiam generatim indicat. Rectitudo autem illa, qua Angeli non inter bonum et malum indisserentes relinquerentur, sed positive ad summum Bonum essent converSi, quum ejusmodi conditio per naturam spiritus siniti, etiam nobilioris, haudeXigatur, opus dumta Xat gratiae Super naturalis esse potuit. Atque id ipsum tradit Apostolus scribens: Oui non serrarerunt
suum Principatum, sed aereliquerunt suum domicilium. Nam ver-
his his manifeste non sola immunitas a peccato, Sed positiva bonitas exprimitur, quae Angelis non tantum obtigit, sed qua etiam exuti sunt . Eadem est S S. Patrum quoquo doctrina. Sic ait Augustinus: Oui eos Angelos eum bona voluntate, ia est, cum
amore easto, quo illi adhaererent, crearit, simuι in eis et eo νι- aena naturam, et lamiens gratiam D. Similia habent Grego
473쪽
tus ), Titus Bostrensis ), Joati. Damascenus ), Hieronymus ), Gregorius XI. Ambrosius 'i. Patrum antiquorum itaque nonnisi sensa exprimit Cate cliis mus Rom. ,
qui habet: Unde sine bona voluntate, hoc est Dei amore nunquam sanctos Angelos fuisse credendum est
Sustultos praeterea Angelos suisse gratiae actualis adjutorio, docet inpriinis Augustinus ' , licet in auxilio hoc divino explicando Theologi inter se dissideant.
Ratio autem sententiam utramque. tam des gratia sanctiscante, quam de gratia actuali, Λngelis erctatis concessa, o hibentius admittit, quoniam intelligit. Λngelos, ut pole spiritus sinitos, ad efficaciam spiritualem, persectam Dei cognitionem ac dilectionem, Seu sapientiam atque sanctitatem, quae virtutes iis in ΝS. Litteris diserte tribuuntur 'i, sine externa Dei in ipsos efficientia, seu revelatione ipsis facta, evehi prorsu S non PO-lvisse, atque hinc etiam illos viribus supernaturalibi is gratiae internae, quibus hanc apprehenderent, participes esse debuisse.
Pii in imo non sine veri specie conjicitur, Angelos pro naturae conditionisque suae dignitate uberiorem prae hominibus gratiam accepisse, ut docent Cyr i lius Λ lex. μ' et Ambrosius U), nec non ipsos inter se alios aliis affluentiori gratia dignatos esse, Pro eo, ac naturae praestantioris erant, ut habent Magister Se ii tenti arum U) et Doctor Ango licus U). Uti enim Angelorum natura ad eratiam et gloriam a Deo laeta est, ita et diversi naturae angelicae gradus ad diversos itidem ordinati sunt gradus gratiae et gloriae.
474쪽
Qualiscumque autem fuerit illa Angelorum interna sanctificatio atque externa illustratio: talis tamen ac tanta minime erat, ut ipsi labi prorsus non possent; hanc enim summam persectionis plenitudinem Angeli tamquam praemium probatae virtutis primum accepturi erant: atque natura solus Deus est bonus et inde laetibilis ).
Oba erv. Dum Christus ali, diabolum ab initio fuisse homicidam ' . et Λpostolus, eum ab initio peccare; solummodo verbis his indicatur, diabolum ab illo momento. quo a Deo aversus , non autem quo creatus eat, peecato oblectari, quod in ejus naturam quasi per primam a Deo abalienationem abiit. et in peecatum genus humanum indueere studere. Spiritus autem. qui a Hir a ei de dicuntur ad rindictam creati δ), aut designant ventos ac spirituaprocellarum, quos Deus immittit ad puniendos impios, aut verbum, creati sunt, pro. destinali seu ordinati sunt, accipiendum est, quo aensu saepius in SΝ. Litteris occurrit μ).
Puem in sinem Deus Angelos creaverit, eX dotibus eorumdem naturalibus ac supernaturalibus expositis dubium esse nequit. Non possunt enim Angeli intellectu et libero arbitrio esse instructi, atque gratia divina donati, quae illos rectos et justos habitu ac dispositione essiciebat, atque insuper illustrabat
et in bono adjuvabat, nisi ut Deum cognoscerent, eumque tamquam summum Bonum revererentur ae diligerent, donec decreto perpetuo inhaerendi ei, a quo creati sunt, obsimati, mutabilitatem, ut ait Gregori iis M., in sanetitate ac justitia standi immutabilitate rineerent et felicitate perenni se dignos emcerent, aut vero se a Deo avellerent, et perpetuae dissensioni at-
CL Iob. h. I 8. - Augustin. De civ. n. l. 22. e. f. n. 2. T. T. e. 655. - Baall. De vir. s. c. I 6. T. 3. p. 32. Gre o r. 'a E. or. as.
T. i. c. 5 T. - Ioan . Dama se. De orth. V. l. 2. c. a. T. i. p. i5T. Hieronym. Eniat. l. 2 . ad Damas. n. 49. Opp. T. I. c. M. Fulgent. De Ad. - Pere. e. ra. n. 64. Opp. P. 526. - Gregor. Μ. ι. S. c. 38. N. 68. T. I. c. I s. et al.
475쪽
que miseriae sese dederent. Quapropter et Deus Aligetis, ut hominibus, tempus prohationis assignavit. Jam plurimi inter Λngelos probati sunt, et hi Ati geli ho ni sunt, quorum conditio est felicissima: multi autoni e contrario per peccatum a Deo avulsi sunt. Angeli mali, quorum status est mis Serrimus.
Angelos multos peccasse. diserta est A. SS. Litterarum doctrina. Id enim docet apertis verbis Petrus, qui scribit: Si enim Deus Anyelis peccantibus non P Per.eit, sed rucientibus inferni a tractos in tartara ἱrastidit cruciandos, in juineium reser rari, αλλα σεμαῶς ζόεὶ ov τα ταoωσας παDέδωκενεας κρίσιν θοτμDovς, i. e. vinculis caliginis in tartariam dotrusos
tradidit servandos ad judicium. quo eorum nequilia coram toto mundo traducetur: eo minus effugere poterunt Dei judicium, qui praVorum dogmatum auctores sunt ac magistri ). Quo in loco duo insunt, Angelos aliquos peccasse, atque eos pro peccato commisso poenas luere; unde Apostolus insert. salsos doctores pariter habere, quem timeant judicem. Idem prorsus tradii quoque Judas, qui ait: Anselos rero, qui nou serra rerunt suum Priu-eipatum suam dignitatem ac felicitatem, seu priorem Sit pernaturalem conditionem , seu aereliquerunt suum domicilium sedem ipsis assignatam, coelestem , m juvietum magni diei vincutis aeternis sub caligine reser rarit . Sensus est: Dominus Jesus Angelos desertores, e coelo praecipitatos, in locum caliginosum, seu in sernum detrusit, in quo velut quibusdam vinculis, iisque perpetuis, traditos et adstrictos servavit ac servat, dum
sibi ad judicium illud universale exhibeantur, coram toto mundo suae damnationis sententiam accepturi. Quod ergo Petrus simpliciter effert, Angelos quosdam peccasse, id ipsum Iudas verbis, non servaverunt suum prinelyalum, sed dereliquerunt suum
domicilium, enuntiati atque poenam, quam ideo dant, aeternum esse duraturam, ut ille, assirmat. B. Hanc doctrinam, Angelos scilicet quosdam peceaSSe, Patres uno ore tradunt, contra Gnosticos et Manichaeos ad
476쪽
struentes, omnes Angelos, etiam daemones, a Deo creatos esse bonos, attamen hosce peccando factos esse malos .
C. Ea quoque semper suit sides Ecclesiae, solenni desinitione enuntiata in Conc. Lateranensi IV., quod statuit: Diabolvs et daemones alii a Deo quidem natura ereati sunt boni, sed ipsi per se Laeti sunt mali 'λ. D. Ast ipsa ratio idem necessario intelligit, malos Ait gelos, quorum exsistentiam revelatio modo indubitato inadit, solii inmodo peccando atque libertate Sua abutendo ortos esse posse; quum Deus pro infinita sua sanctitate ac benignitate, ut supra jam ostendimus, naturas per se malas condere minime posSit. Oh ser v. Quodnani nominatim fuerit peccatum ab Angelis perpetratum, Patres non consentiunt. Quidam enim, qui corpora Angelia assignarunt, censuere. Angelos, saltem illos, qui mundo admini. strando praeseerentur, cum mulieribus suisse commixtos . provocantes ad verba Geneseos: Videntes Alii Dei sitias hominum, quod aenι ρulchrae, acceperunt albi uxorea ea omnibus, quaa Heserant φ . Quae tamen perperam intelliguntur de Angelis: quum hieloel potius nomine filiorum Dei veniant Sethitae, a Deo dileeti, in oppositione Caini progeniet, vel homines statura proceri . simili sensu, quo in SS. Lilleris occurrunt cedri, montes Dei, i. e excelsis. simi. Sie sensit Justinus 33, Athenagoras ε), Clemens Alex. ' , Tertullianus Laetantius ulnu eius Felix Methodius Πλ), Am br os i us 333. Alii tamen illam opinionem impugnant, ut Chrysostomus ), Baallius Se- Cf. l. h. p. 43s.
477쪽
leve. D, Cassianua ), Cyrillus Alex. et Philas trius,
qui non veretur plane eam inter haereses referre ε). Et sane quomodo Λngeli potuissent delectari rebus venereis, earuntque usu, quum eorpore humano destituantur; quomodo eum filiabus hominum e posteris Adae commisceri, quos ante peccatum Λdanil lapsos esse eonstat. Alii
ex verbis S. Seripturae: siridia autem diaboli mors introirit in orbem terrarum, conjiciunt, diaboli peeealum fuisse invidiam, ut Gregorius Nysa. 3. Irenaeus Methodius ν), Anastasius Sin. φ), Tertullianus , Cyprianus V 3, Laetantius Attamen in Ioeo laudato aperte non de peecato diaboli, quo originalem dignitatem amisit, quam potius de peeeato, quo jam
perversus exsistens, protoparentes seduxit, aermo est. - Unde
alii, et quidem, ut videtur. rectius au perbiam peteatum illud fuisse censent, quum superbia non tantum initium omnis peceati deelaretur ). sed et Apostolus Timotheum admoneat, ut neophytum ad munus episcopale haud promoveat, ne se ilieet in averbiam elatus, in judicium incidat diaboli 3 1 Quibus verbis non obscure signifieatur, diabolum poenam superbiae luere. Hanc sententiam tenent Athanas lua ). Eusebius ), Theodoretus 3εὶ, Cyrillus Alex. x ), C h rys os to mus Gregorius Naz. 'ὶ,
478쪽
aoan. Damascenus Λmbrosius , Hieronymus φ .Λugustinus q), Fulgentiun - , Gregorius M. et omnea re reliqui . In quo autem superbia constiterit. revelatio silet, nisi sorsan eo, quod diabolus a Christo Domino adorationem petierit, indieetur . eum ae pro Numine habuisse, et propterea deinde etiam ab hominibus pro Numine haberi ac eoli voluisse ' . Porro etiam illud ignoratur, quamdiu Λngeli illi in originali bonitate steterint, et quando sit peccatum perpetratum. Id solum certum est, diabolum peccasse antequam peccaret Adamus, quoniam ad hujus peccatum concurrit ').' Observ. 2. Quum in SS. Litteria de prineipe daemoniorum seu diabolo κατ' εξοχὴν sermo sat 3' : Patres communiter tradunt, hunc primum peceatum eo nimisisse, et quodammodo antesignanum aeditionis reliquorum exstitisse. Porro plures eorumdem, diabolum principalem locum inter Angelos tenuisse, statuunt, Idque ex variis similitudinibus S. Scripturae N) colligi poAse autumant Alii tamen aliter sentiunt Utrum reliqui daemones post primum, ab
γ noruI. I. 29. c. N. n. IS. Opp. T. I. e. 925. I. a. c. a. n. S. e. IOS. c. s. n. II. e. 110. ι. 28. c. 2. n. II. C. 897. Pastoral. v. a. c. I r. T. 2' c. M. Di I. I. a. c. Id. c. 308.
Mure. l. 2. n. IO. Opp. V. 2. p. 189. - Lactant. D. inst. I. 2. c. s. Op P. T. l. p. t 2 sa. - Gregor. II. uorat. I. 32. c. 23. n. a. Opp. T. l. c. Ioz2a. Isidor. Sent. I. I. c. 12. Opp. p. IT. Et al. Cf. Peta V. t. c. n. 2. p. 93 s. CL J. Da mane. De o. f. I. a. c. a. Opp. T. I. p. 158. - Gregor. Νyas. Cat. c. 6. Opp. T. 3. p. 55. - Athen. Leo. D. Cariat. n. 25. Opp. - Justin. p. 323. - Μaxim. Ao c. II. de coe . Aterrereh. Opp. Dion. T. I. p. 157. - Λugustin. Gen. ad liv. I. I. e. Is. n. 25-26. Opp. T. 3. P. I. c. 283 a. - Caasian. COII. S. e. S. Opp. p. 47 . Et M. CL Patav.
479쪽
hoc allecti, an vero sponte uua eius peccatum suum se eerint, pariter definiri non potest. Hoc tamen certum est, peceatum non propter necessitudinem naturae ab uno in omnes allos transiisse, aedper liberam illius imitationem hos in peccatum atque perditionemineidisse. Oba erv. 4. Diabolus cum angelia suis, nec non omnibus perversis, qui eum peccando aequuntur, regnum constituit tenebrarum ac peccati, summaeque miseriae, regno divino per omnia adversum; aeu ut aeribit S. Gregorius M. : Sicut autem isdem Redemtor noster una persona est cum eonyrmatione bonorum p ipse namque emul est eor oris: ita antiquus hostia unu persona est cum cuneta collectione reproborum; quia ipse eis ad iniquitatem quasi ea-ytit praeeminet, illi autem dum ad persu a deserviunt, vetas auδ-junctum eunti corpus inhaerent ). obaerv. b. stuum Deum nec Angelis peceantibus pepereisse
legamus: lapsum Angelorum serio meditemur et contremiscamus, simulque sugiamus p eatum, inprimis vero peceatum superbiae,
quia Deus superbis resistit, humilibus autem ilia oratiam Quo respectu pulchre ait Paulinus: mmilitas homines sanetis Angelis similes facit, et sumerbia ex Anselis daemones fecit. - perbia est omnium peccatorum initium es sinis et eausa; quia nonaoliam peccatum est Φεa everbia, aed etiam nullum Peccasum potuit, aut poteει aut Poterit esse sine superbia δ).
g. II. Constitio Ange orum honorum.
Conditio Angelorum, qui probati sunt, est beatissima. Νam
decreto voluntatis haud revocando, perpetuo sese Deo. Summo
Bono, uniendi essecti, quod fieri debebant, statum absolutae perinseverantiae in bono consecuti sunt, ita ut labi non possint amplius '). Dui enim tali modo probatus est, hunc Deus novae ite rum probationi subjicere non potest, et sic continuo salutem ejus periculo exponere. Hinc bona Angelorum voluntas in naturam eorum abiit, et ipsi persectionis plenitudinem nacti, tentationibusque amplius nullis expositi, peccaro haud possunt
480쪽
Nimirum visione Dei, quam intuitivam adpellarit, dignatu , sumnia coenitione persectionum divinarum pollent, et summo ideo amore in Deum, summum Bonum, accensi, non pOSSunt non eum quam maxime diligere, a quo se iterum dilectos sciunt, atque sic ex hac persectissima cognitione atque Dei dilectione summam beatitudinem percipere, et per hanc iterum in illa confirmari ac corroborari. duapropter secundum S S. Litteras .unice cognitione decretorum divinorum delectantur ), et continua Dei celebratione ') atque laeta voluntatis divinae executione O cupantur ), in aeterna perseverantia firmati atque quibuscum- quo periculis et miseriis divina potestate exemti, tanta beatitudinis plenituduie Duelites, qua illis certissimum est, se in illa
. te. Ite alio Ange Iorum honorum na genuu
tiumanum. Quamvis Angeli boni inter se invicem unam familiam constituant; tamen simul non tantum universi generatim, sed et regni moralis seu regni divini speciatim pars sunt Εapropter inter Angelos atque homines necessitudo intercedati illique ad nostram
Salutem promovendam concurrant necesse est. Ad finem enimcnmmunem omnes res creatae unius viribus tendere debent; atque homo, eX utroque mundo compositus, qui quoad vitam suam corporalem tam vario ac multiplici modo a mundo corporali pendet , non potest quoad vitam spiritualem cum mundo spirituali