장음표시 사용
41쪽
18 HIERO PUTTICI PARI PRIOR gesimum ct cap. 4: I. eomma Primum. Atilach. 4e l. Non res ruet eis radicem ct ramum , id est, Ne liberos quidcm habebunt superstites, quorum causia tot injusta facinora secerunt. J udaei ex his vcrbis colligunt in Thaim. Cod. Sanhsdrin , cap. ultimo. Parvulos impiorum, cis in parentum debita ob aetatem minime consentientes , manere poenam aeternam. Sic Gnim sunt: parvus impiorum Israelitarum, non erunt participes vi-- futurae , quia dictum cst apud Malachiam, non relinquitur ipsis radix & ramus. Radix enis spiciat parentas impios morte pi propcra abreptos; rami autem insant S comm , antequam adol Crint , mortuos, dc ut poenas dent, aeternae damnationis reos. At haec expositio a textu & mcnte Malachiae est aliena. Is enim hoc minatur improbis, Deum nec radiccm , hoc in , superstilcm nullum in iamilia , nec ramum , unde reparari gens improba quali per insitioncm post i , ultionis die relicturiam. XIII. RADIX RES INFIMA.'b. 36: 3o. RADiCEs, id est, profunda maris tegit Deus. Iob. I 3: 27. Ad rassices pedum meorum facis tibi notam , hoc est , annotas omnia vestigia mea. Radices pcdum sunt vcstigia vel
plantae. XIV. ERADICATIO PUNDIT Us DELETORUM EXI
N. s2: 7. DE Us demoliturus est te in aternum , abripiet te , E avellat e tentorio eradicabitque e terra viventium , ex hoc gratiae sc
is, ubi pi aeter naturalem vitam 8c vitam gratiae degimus , cxstirpab . ovis Val. 27. i 3. ct I 2; 6. 'ob. I 8 IK. Inferne radices e us exaresiunt , ct 'perne succiditur ramus us, hoc in, cum omni domo, familia, sortunisque omnibus dispereunt. Radices sunt causae , messis vcl seges ramorum felicitatem prosperitatemquz significant, Val. 3I 3s-HU. 9: I6. Percutietur Ephrase , radix ipsorum exaresset , sine ulla im instaurationis , fruEtum non sunt fasturi.'s. s: 24. Quemadmodum comedit stipulam lingua ignis ct stramen flamma hoc est inflammatum) resolvitur ; radix ipsorum ut putor fiet, ct flos ipsorum tanquam levis pumis assendet , id cst , ira divina tanquam tabe consumctur , vel putrcscet, ct flos ipsorum , gaudium eorum, ut pulvis abibit, vanum c det, quia contemnunt dodhrinam Domini , Dei excrcituum , & krmonem Sancti Israelis sper
42쪽
DE . ARBORIBUS. CAP. U. . snunt. Radicem populi Abarbanel ingesistis Patres , florem filias. V rum est antiquam fuisse in populo Urisiatico deseritionem , ct sitios reos DEt os suuse peccati patrum suarum Matth. 23: 3I. 3χ. Rus,s ct silud verum est , furios defectores , regnum Christi re ieientes comyrraeisse
in se s peccatis , ct ipsorum suus in iisdem manuisse , ct fati Os esse
tamquam pulserem coram vento. CO dus. Iesa. M: M. D4ponit Deus Dominatores in nris,m ; fudices terrae sicut rem inanem ejicit. Neque plantantur, neque seruntur, neque m alcatur in terra Fuccisus truncus eorum e quin etiam μνante illo in
illos exsiccantur, ac turbo quasi sipulam tollit eos , id est , principes ab stirpe tollit, ita ut nec plan ari queant amplius , noe seri, n radicari in terra supersti aes corum , nec ulla maneat vis calamitati suae resistendi, vcl in statum pristinum se restituendi. Nam, si vel sumaverit in cos inatus Deus, ut flosculiis exarescent, & ad inanitatem rcd:ictos turbo quasi levissimam stipulam e loco suo auferet.
Aratth. Is: I3. Omnis planta , quam non plantavit Pater meus coelestis quocunque citam colore oculis adblandiaturi eradicabitur. Numirum frustraneus cst omnis cultus, qui non pro fundamento h bet pnaeceptum seu institutum Dei, sed laominum duntaxat. Sonet ea. Discopus Conimbricensis in Matthaei decimum quintum, Trarit. L. De pravitate voluntatis dc doctrinae loquitur DoMiNus , de doctrinis nominum lc traditionibus illis , de quibus p. z. 4. 9. Nam Pater coelcstis non plantavcrat has doctrinas hominum, de non su veniendo parentibus , propter oblationem in templo faciendam, nec praeceperat lotis semper manibus edere. Tob. 3I: 8. Propagines mea eradicentur , id in , progenies mea ολορύι pereat, funditus exstirpetur.
XV. SECURIs AD RADICEM ARBORIS POSITA SI GNIFICAT IMMINERE CERVICIBUS IMPOENITENTIUM EXTREMUM ET IRREPARABILE EXCIDIUM.
Matth. 3: Io. JAM vero etiam siecuris ad radicem arborum sita est. omnis igitur arbor non ferens fructum bonum exciditur , ct in ignem
Securim intelligit Hieronymus praedicationem Euangelicam : Gr gorim Christum, qui confici eκ humanitate , velut manubrio, divinitate , ut serro. Sta cum tota oratio sit tropica , rinus potius . teXtus intuendus est, quam singulae partes. Itaque ocludit ait C 2 nam
43쪽
rum emendationis impedimentum, spem scilicci disserendi supplicii. Iam enim securis posita est, non ad ramos, ut superflua decidendo levius castigentur, sed ad ipsam RADICEM arborum, ut sunditus excidantur ic pereant. Significat cnim jam imminere cervicibus cX- tremum & irreparabile eXcidium , non solum Judaeis inserendum per Titum & Vespasianum , vel per translationem Euangelii ad Gentcs, ut quidam intelligunt, sed etiam singulis hominibus infligendum per aeternam damnationem. Hoc enim est quod sequitur: Omnis arbor, seu homo, etiamsi nepos, aut filius carnalis fuerit Abrahae , si sterilis bonorum operum, EXCIDETUR , jamjam Gra Ce εκκοα Τεται) cX hac vita scilicet per mortem. Et in ignem miti tur inextinguibilcm p. I a. seu supplicii aeterni. Dicitur hoc jam post adventum Christi fieri magis quam ante quia nunc palam coepit
in toto mundo priudicari. Scriptura: autem phrasi res tunc fieri dicitur, cum palam innotescit. Hinc antea ignonantia & infirmitas magis vcniam, suppliciique diminutionem ac dilationem merebantur. Corn. Pan-
senius Comment . in Evangelium Matthai p. 2s. XVI. INCREMENTUM ET STABILITAE IMPROBO
RUM RES CUM ARBORE PROCERA FIRMITER U E RADICATA, SED FUNDITUS TANDEM PERDENDA COMPARANTUR.
Iob. 8. I4. SUCCosus sui arbor viridis) fuerit iste improbus ante solem quantumvis urente sole) ct supra hortum fisum in quo plantatus
tεner ramus Uus, summus VeneX , qui in arbore tenerrimus , pr
dierit , ramis suis processerit ultra murum quae locutio obvenit Gen. 49: χχ. id est dignitate & opibus cxcelluerit. In acerto radices e us smplexa fuerint domum lapidum inspexerit, id est, altissime fuerit & firinissime radicatus. Si quis exsicindat illum ves si CX inditur, e loco suo ementietur eum locus dicens: Non vidi re. Nullum pristinae magnitudinis vestigium relinquet, nusquam locortim reperiendus.
XVII. Ex CIs PE ARBOR Is RELICTA RADIX, SYMBO
LUM EST SPEI AD PRIsTINUM STATUM RE VERTENDI.
Babylonii Regem designantem , ct amputare ramos ejus , dUicite folia e 7ur, magentur bestia , ne subsint et , ct aves a ramis ejus: V rum stirpem RΛDICuM e vi relinquite. 'memo 'py Hebraice diceretur - Di siligod by Coos e
44쪽
ceretur id, 'F id est stirps nidicis ah cxcisione arboris relicta. Hinc pre metaphoram 'py dictus peregrinus , ex peregrina gente superstes. Unde & Philistaeorum ex Cappadocia proscctorum urbs vocata pup id est, a peregrina gente venientium civitas. Vide Dissertationem nostram de Phili eo exule.
XVIII. RADix ARBOR Is FUNDAMENTUM : DIUINA PROMISSIO.Rom. II: I8. N Egloriare adversius ramos: quod si gloriaris non tu
RADICEM portas , sed RADIX te. Rami sunt Abrahami posteri , a Deo propter infidelitatem abjecti. p. Iς. 23. Radix dicitur vcstum promissionis Abrahamo dc Gentibus fictum. In femine tuo benedicentur omnes gentes Gen. Id. 3. I 8: I8. 22: 38. 2 26: . XIX. DE TRUNCO v EL CAUDICE.
ΤαυNcus est id, quod sive ex seto, sive ex plantato extra terram extat. Truncus autem succisus , sive id quod arbore succisi extra terram apsaret, Hebraice dicitur Goah a succidendo. Habet enim vox residuam in Arabia radicem, quae declarat secare, resecare , & speciatim in conjugatione octava ligna de arbore amputare. Iuxta Limchium notat num i m lignum undiquc fmndibus succisum, caudicem strandibus amputatis iiiperstitem. Igitur idem Limchius in locum Iesa. II. I. Licci Israel in Babylonia exul habuerit se ut Truncus succisus , tamen ex illo orietur surculus, Reu Christus.
jugicio per ellipsin scribitur loco mari nnm id in infra truncum. Saepius nno post Mem pi positioncm subauditur , quod ab aliis
non observatum , eXmplis probo. Et spoliatos se praebuerunt Uraeliata ornamentis sisis I ri id est , I ri nnnd Iuxta montem Chorebi. Exod. 33: 6. Deficere fecisti eum m ,κο pro mn,κ nrim infra -- gelos Psal. 8: 6. Hebr. 2: 7. 9, Non cado zazo pro Oznnnu infra vos ,rob. I 2: 3. Ferrum 2 as pr. nnno pub calceo tuo , infra calceum tuum. Deut. 33: 2s. Congruit cum interpretatione hac , quod Christus inde adpellatur 'ra netere, Surculus e radicibus I Iai Morescens , vocabulum enim Nerier, idem declarat , quod Π chorer: idemque sensus vcrborum 'g' pud 'eri in & eorum quae sequuntur ri ' P 'Ma dc quod in ultimis Davidis legitur :suum tota salus mea sive persectio & consummatio salutis meae ,
45쪽
22 HIEROPHYTICI PARS PRIOR totumque desiderii mei complementum futurum sit , quando non faciet Deus ut domus mcia floreat seu germinet. 2 Sam. Σχ: s. Prater alia
scribit Glassus , stirpis Davidica tempore nati Ases J conditio his
verbis exprimitur , quod futura sis instar trunci , qua olim florida crpatula arbor fuerit, in ea vero nil nisi radices fere permanserint, hoc est, quod futura sit humilis valde re despectar ct quod nihilominus celeia bratismam suam plantam ct surculum laudatisimum , ex ea DOMI Nus sit excitaturus , hoc est , A fessam benedictum. Euaminc. Text. Exegesi, PAEG. I. p. 44O.
XXI. TRUNCO UODAMMODO SIMILIS AC DISSIMILIS EST HOMO CONUERTENDUS.
UERBIs , quibus Thessalonicenses docet Paulus I Epist. cap. 2: 9. convertisse se ad DEUM ,monere vult nos non converti instar stipitis aut trunci , in quo nullus est motus aut scnsus ; sed Spiritus Sanctus ex non volentibus seciet volcntes, novosque cxcitat motus in corde, ut homo spiritui Sancto obediat , Cui antea resistebat. Dicitur alias hominem habere se in sui convcrsione, instar trunci, quia truncus nullam habet aptitudinem activam ad statuam, quae ex illo ctarmetur : ita homo convertendus non est aptus prae- Parandi se ad gratiam seu adjuvandi eam. Sed non convertitur ut truncus. Magna cnim est diversitas inter truncum & homincm convertendum. Ille non habet aptitudinem passivam , hoc est, non est subjectum conversionis habile : hic vero est subjectum habile , imo non est altius creaturae conversio, quam hominis. Truncus non porest resistere fabro in se agenti: homo inutem rcfistere potcst Spiritui Sancto conversionem in ipsis operari volenti, quemadmodum Stephanus de Iudaeis dicit, quod resistant Spiritui Sancto. Act
7: si . dc Christus de Hierusalem. uoties volui te congregare s seed noluisti. Matth. 23: Truncus recipit actionem sine motu &sensu : voluntas vero hominis mota a Spiritu Sancto non ita recipit actionem Spiritus Sancti ; sed incipit vellc dc operari , ita , ut statim lucta dessicilis oriatur inter carnem & Spiritum Samstum.
Hanc rationem agnoscit etiam Bella inus , qui Lib. a. de gratia , ct Lib. Arb. c. 6. ad argumentum Pelagianorum, a Praeceptis sumtum respondet : Scripturae, dum horiantur homines ad convcrsi nem, id monent, ut, cum a Deo vocantur & cXcitantur, non rinstant Spiritui Sancto , juxta Psalmum : Hoce , si vocem Uus auricratis,
46쪽
XXI DE CORTICE. TRUNCI obducuntur libro aut cortice , non rantum ut fini a frigoribus & a Caloribus tutiores, sed etiam ut per conicem succus purior in flores, folia & frumis inansmittatur. Pars conicis inferior est liber Grecis β. ζλω dictus , in qua veteres scribstant , u de & volumina scriptorum libri, & Sacri Codiccs Biblia vocaimur. Cortex in magno usu agrestium. Buccinas pastorales, vase corbesque ac patentiora quaedam meinibus convenendis faciunt, atque prieleva tuguriorum. Plin. lib. I 6: c. 9. Jacobus, abanis Gener, virgas populeas & Plataninas usque ad alburnum decorticatas pecori ad Dinendum venienti in Canalibus objecit, gregemque suum , Deo anitem benedicente , ex minimo in maximum auxit. Gen. 3o: 37. Ut Quaeri heic solent varia, ut I. unde artificium hoc Iacobus didicer Respondetur ab Angelo in somno edoctus. Gen. 3I: Iz. qtlcm C stum fuisse probat Novatianus de Trinitis cap. 27. 2. An e festus hic fueris naturalis r Alii ammant; & videtur omnino Moses ipsc phantasiae ovium concipientium tribuere. Quantum in concrpni manis imaginatio possit animo , vel ante vel post impressa, mrimis ex ptis docci Bonsterius , ut & Comelius a Lap. Qua de re Valesius in
Sacra Philosophia , Lemnius de occultis nat. mirac. . Detrio lib. I. Diss. Maz. c., trus de Fascino cte. Ut adeo hanc in formati ne scelus imaginationis vim non debuerit negare Otho Casemannus
Angelograph. P. 2. c. 2 . Sed & Iohannes de Aso in S. NUO μ- per Genes futile hunc eminum naturalem disputat : & quomodo talia contingant subtiliter disquirit. Quamquam quae sit illa animae imaginantis actio tam sortis , ut corpus quoque immutet , nescio, an quis cogitando possit asscqui. Alii tamen cflcctum hunc divinae benedictioni adscribunt, quam concurrisse indubium cst , dc historia ipse indicat ; hinc monitus illo divinus cap. 3I: p. II. dc fiducia Jacobi in Deum , justae suae causae fultorem cap. 3O: p. 33. Quare patet, quid respondendum sit ad 3. quaesitum ; fueritne hoc artificium licitum , er an non peccarit Iacobus ' Peccasse pictores putant, & qui hanc historiam nono Decalogi priccepto appinSunt. Sed M. Actus ipse mala fraude vitiatur , & per se spectatus illicitus
cst. Hic autem contra fraudulentum & injustum hominem CXercitus , Vacat culpa , quia divino monitu perficitur. Dci aut Omnia Digiti sed by Corale
47쪽
nia nostra sunt. nec ulli facit injuriam, cum pro lubitu adimit Malteri donat digit ori : quia Jacob non intendetat damnum soceri ,
scd jultam tot annis exantiatorum laborum mercedem ; nec malis artibus , aut soli vel industriae , vel naturae efficaciae , verum divinae Providentiae fidebat. Iudice alio absente , coram quo injuri rum dolorumque malorum reum perageret avarum & infidum soc n , Dei arsitrio causam suam commisit. Ursimus Arboreti Bibl. Sect. II. cap. 4. p. IO6. I 8.
DE RAMIS. RAMOR vM nomina ct disserentiae. Hanaph generis nomen. Haphaim , rami cum frutilibus. Κippa virescens similis improbo. Cappoth , rami palmarum. Badum, mi , dilatationis oeamplitudinis imago. Amir, ramus Fummus. Tsammercth, tumo, tenera alatis princeps. Dalboth, rami altiores. Joncket , Furculus vel ramus recens Surculus diffusius augmenti symbolum. P na ramus frugifer opulentia. Schippim, ramusicuti depasti, penuriae, vel defectus pabuti.Scappoth, avicularum latebra. Katair , ramo rum multitudo , as luentiam notat re copiam. Liberi cum ramis comparati. Jobech, rami perplexi. Sansannim , rami palmarum summi. Rami defracti vocantur de populo Dei exclusi. Denuo imperti Ecclesiae uniti. Ramorum in festo tabernaculorum Uus. In Agnum submissionis in viam prati. Palmae gestatus ramus victoria θmbolum. Liuiniorum ramorum amputatio prastantium vιrorum
interitus. I. RAMORUM NOMINA ET DIFFERENTIAE.
RAMI sunt, qui ex trunco & brachiis arborum oriuntur. Ter mes autem Vcteribus dicebatur ramus cum suo fructu decerptus, aut eX arbore direptus. Spadicia Dorici vocant avulsum e palma te mitem cum fructu , teste Gellio Noni. Attis. I7: 26. In Hebraico sermone multis rami insigniuntur vocabulis , quorum discrimina , prout potem , indicabo. I. 'π hanaph, generis nomen est, Malach. 4: I. Dια Domini non derelinquet eis radicem or RAMUM , id
est, internecionc delebit eos. Idem nunc de vitis palmite accipitur sDiuitigoo by Corale
48쪽
. DE ARBORIBU s. CAP. II. tur, ut Psal. 8o: II. Operiebantur montes Canaanitidos 'umbra ejus vitis quam transtulisti AEgypto) ct PALMITUM *us cedri maxiama , id cst, omnes alias gentes gloria & Dei gratiose propinquitate superabat. Etech. I7: 8. Ista vitis in agro bono , in Judaea senili , aes aquas multas plantata, editura RAMUM , ct latura frustum , id est Tradekiae Iudaeorum Regi , pluribus a Deo & Rege Babylonio beneficiis adjuto, copia fuit ampliandi ac ditandi regnum suum.
Nunc de arboris densae frondis ramo, Levιt. Σ3: AO. Sumtis arbo-mm densarum ramis sesto tab2rnaculorum , cum salicibus torrentis latabimini coram Domino Deo vestro si teae Tebus. Cognatum ejusdem notionis nomen est Heneph. Et ech. 36. 8. Vos montes dira
lis RAMuM edituri estis ct frutitum vest, rem laturi populo meo Ipraeli. Significat florentem statum Judaeorum post reditum e Babylone, dc Ecclesiae post Christum. Menochius.
cibumque pro omnibus inesse ei. Significiat homines praesidio Masistratuum tegi Sc varias utilitates per ipsos accipere, ut praestet sub tyranno tavissimo , quam sub marchia vivere. Salvinus. ΙΙΙ. riza ΚI P P A. Εs T ramus major ic robustior arboris qui Columella brachium ἰquod vernaculo sermone 'ast dicitur. As 9: I3, i . Exs deeDominus ex Israele caput 9 caudam RAMUM 9 Iuncum die eodem, id est, summos & infimos, robustos & imbecilles. Non existet in ΞΠpto opus, nihil quod faciat caput, aut cauda, hoc est, Princeps aut vates, principe scilicet multo infirmior; ut cxplicatum cap I9ris. Ut adco fallatur Drusius, qui putat ramum dc juncum proverbio dici pro omnes. cui simile, parvi properemus ct ampli. Proveis.
Ba plur. a citreando dictae Palmarum spathae , sive rami , luibus in tabernaculorum sesto utebantur ad eXtruenda tabernacula
Sunt rami robusti quaquaversum sparsi & separati. Baddim , Coc γο judice, id sortem , quod Latini duramina vel duramenta in D vite
49쪽
est ramus major, in quam vitis spargitur. Consentit Arabici verbi notio badia separavit, sparsi, disjunxit. Baddim tribuunt viti Et ech. I : 6. 8. sa vitis T dehiae Resi assimilata) in agro
bono , ad aquas multas Plantara fuit, editura si mens non laeva fui s. set) ramos robustos ct latura fructum. ct cap. I9: I . Exiens ignis e scipione ramorum robustorum υus, id est, e trunco, unde prodi runt rami robusti, fructum ejus consumit. Pcr robustos ramos intelligit filios, quum ipsorum aetati paululum jam roboris accessistet, a Babyloniae Rege ante oculos patris jugulatos. ferem. F2: IO.
VI. πω AMI R. RAMus summus , pro D κ' a themate Om a quo & exaltata fuit, Zach. ιψ: Io. ct Nom ramoth mcelsae, pro P reamoth, Prov. 24. 7. & Ucrbum Uv exaltatos se praebebunt, Val. 94: 4. gitur aut 'sa. I7: 6. Et relinquetur in eo racematis , Μt cum stringitur olea, dua tresve bacca in vertice SUMMI RAMI. Item Iesa. I7: 9. Tempore illo erunt rivitates robusta similes derelicto viris gusto SUMMOQUE RAMo , quas dereliquerint Assyrii propter filios Israe- Iu s ct summa erit desolatio. VII. mnx TsAM MERETH. UERTEX arboris , qui turio Columella, lib. 2o: 49. Turiones autem V antur teneritates summitatum arborum, vel arbustorum.
A lanca mollitie dicitur Uammereth ; idem quippe sonat quod nasiana ; quemadmodum synonyma habentur ' in & n In magnificentia,
dolor. TURIO TENERAE AETATIs PRINCIPEM DESIGNAT.
Edech. I7: 3, 4. Aquila quadam maxima , Nabuchodonosorus Rex Chaldaeorum , magna, alis alati ma, vclocissimi volatus ,sc tens pennis, non laborans pennarum defluvio, atque adeo augustis &spectatissimae Branae, cui est species ph monici operis, ReX, populis. lingua & habitu variis stipatus, veniens ad Libanum, ad sedem Regum Iudaicorum, Hiero lyma, quae cedros, id est, Reges genuit,dsumsit Ramum summαm cedri , tenerae aetatis Regem Jeconiam;
Erat enim solum duodeviginti annorum. Summitatem tenerorum ramorum ejus decer l, Augustam, matrem Regis , dc foeminas Resis ac aulicos , principes Iudae; homines, qui mollitie sua, deliciis
50쪽
ritulis illam in serram negotiatoris, in Babyloniam , celeberrimum Asiae emponum. VIII. nr, DALII OTH. RAMI altiores , q. d. evectos sive elatos. Notantur hoc vocabulo, a. Rami altiores olivae, 'rem. I: I6. Strepitu ingenti ince des uno folia ejus, Olivae scilicet virentis , ct ramos ejus altiores com fringent hostes, jpem fructuum. 3. Eminentiores vitis palmites. Erich. I7: 7. F is AEquila quaedam magna alia , Pharao AEgypti Rex, ad quam ecce mitis ista applicuis radices fluas, palmites seuas emisit ad eam , ut irrigareet Vsem ex areolis plantationis ipsius , id est , I sede-kias Rex deficiens a Babylonio, pacto cum 2Egypti Rese foedere, opibus illius regnum suum munire, virosque ejus alere silegit , di quo salutem & vitam subditorum tueretur, benevolentiam & pra sidium AEgyptii ambivit. γ. Ramos solio ae Cedri significat nomen
Daluoth, Et ecb. II: Σ3. Vo cres c uscunque ala, in umbra ramo
rum cedri illius magnifice habitabunt, id est, Gentes quaevis ad protectorem dc tutorem Christum , regia stirpe satum se recipient. Getich. 3I: I 2. In omnibus vallibus deciderunt rami ejus Cedrique Assyriorum Regi comparatur. IX. par Io NEx v KL nprv I NEΚΕΥ. Es T surculus recens natus ad arboris truncum, 'sai. R 2. AFeendebat coram mova ut surculus recens, id est , ex numili statu e altabitur ; Deo faciente & prosperos successus dante. m. 8 I6. Supra hortum suum tener purculus ejus recens prodierit , id est, supra muros horti cxcreverit, cons Gen. 9: 22. vel supra alias horti arbores ascenderit, sine allegoria : maxime inter homunes aevi sui eminuerit. gob. I s: 3o. Surculum ejus recentem arefaciet
flamma , id est , liberos, divitias , splendorem , opes εc praesidia omnia , juXta Mercerum , arefaciet flamma, id est, disperdet casus cui obsistere nequit. Hos i 4: 7.Diffundent sie surculi 0us recentes Israelis, quem Libani cedris comparavit) id est , magnis augescent in
B Ramum arboris explicant ab ornamento dissiim. X chius a dis deducere maluit putatque re literam redundare. Ego literam η trajectam existimo , & n Ra dici pro ni o fructificata, & ho pro B quemadmodum Hoste. Irr 7. m)-n scriptum pro 'P. EX is trajectis literis natum miRa pro rems . Sic sane ec in ῖκ