장음표시 사용
211쪽
firmos ut eos curarent; aliquando manus imponebant super fideles ut acciperent spiritum Sanctum, et in fide firmarentur , aliquando autem imponebant manus, eum Ecclesiae Ministros ordinabant. Non ergo Omnis impositio manuum, Eiusdem rei signum erat; . sed modo unius , modo alterius, prout eam adhibebant Apostoli. Adeoque impositio manuum , qua utebantur Apostoli in Ordine conserendo , non omnes Te Piciebat , sed ordinandos tantum. Et quod haec manuum impositio, in ordinatione, peculiaris erat, Satis
ostendit Uaulus dicens Timotheo Epist. I. Cap. I. v. 22. γ : Manus cito nemini imposueris. g. 522. Contra. Atqui talis manuum impositio
communis erat omnibus; Ergo n. r: Prob. sviam. Si qua est ratio , qua asseratur, illam manuum imp sitionem esse peculiarem in ordine conferendo, est certe illa, quod per eam impositionem manuum tonferatur gratia ; Atqui haec ratio nullius est roboris ; go etc. Prob. min. Gratia illa , de qua loquitur Paulus ad Timotheum Epist. I. Cap. IV. V. 34. , illi per manuum suarum impositionem collata: Noli
ne igere gratiam etc. est gratia gratis data, sequitur enim : per Prophetiam cum impositione manuum etc. , non gratia sanctificans , et sacramentalis; Ἀ-
g. 523. R. cum Angelico Doctore Exposit. in hunc locum . , per prophetiam, ibi intelligi, non donum Prophetiae gratis datum simpliciter, sed divinam inspirationem. Nam in primitiva Ecclesia , ubi henea, et Propter Deum electiones sebant , nullus assumen hatur ad Episcopatum , nisi per electionem Diviis nam , sicut electus est Ambrosius , et Nicolaus. Et γ, hanc inspirationem vocat hic prophetiam. Unde,i Glossa dicit, idest per Sanctorum electionem , quian non eligebaut quem a Deo non Sciebant eluctum v. Ergo 'etc.
212쪽
De ordinum numero, eorumque distinctione, el
f. 524. Animad. ordinis Sacramentum non est, DiSi unum , alias non septem, sed plura dici deberent Sanctae Ecclesiae Sacramenta. Quoniam veru Ordo est plurium graduum , et dignitatum Ministr Tum Eccusiae consensio in unum tendentium , ad Eucharistiam nempe perficiendam, aliisque ministramdam ἰ hinc et plures numero ordines esse in Ecclesia, Semper est observatum. Cum enim, ait Tridentina
tam Sancti Sacerdotii ministerium, consentaneum imis, quo dignias et majori eum venervisene exercere Posset, ut in Ecclesiae ordinatissima rivosis ne plures , et diversi essent Ministrorum ordines, qui Smcerdotio ea osticis desersirent , ita distributi, ut qui iam clericali tonsura insigniti essent, per minores ad majores ascenderent. Vel ab ipso namque Apostolorum tempore mentio occurrit de Episcopis , de Presbyteris, et Diaconibus; de aliis vero ordinibus idipsum sere conspicitur. g. 525. Sehol. Dissicultas hic modo est de ordinum numero, qualis revera sit, Et quidem aliqui ex recensioribus Haereticis tres Ordines tantum admittunt , Episcoporum nempe , Presbyterorum , et Diaconorum ; ita prae caeteris Calvinus , et Kemnitius; Alii omnem ordinum distinctionem, et plura- Iitatem reiiciunt, Ita Anabaptistae , ut alii eorum Sectatores. Ex Catholicis vero , nonnulli putant, ordines eve Seplem ; et haec sententia est hodie recellissima in Ecclesia; alii putant esse octo, addentes Sacerd tio Episcopatum ; Alii novem adjicientes Tonsuram in ordinum Numerum ; et alii tandem decem , adjungentes ordinem Cantorum, vel Psalmiatarum. Inter
213쪽
hos autem, haec alia maestio agitatur: An nempe singulis ordinibus ratio Sacramenti competat. Quid nos in tanto auctorum dissidio tenendum esse putamus, ex Sequentibus patebit.
Ord es proprie disu in Ecclesia sunt Septem: scialicet; I. Ostiariatus : 2. Lectoratus ; 3. Exorci status, 4. Acolythatus: 5. Subdiaconatus; 6. Diaconatus, et T. Presbyteratus.
g. 526. Prob. Nam de Presbyteratu , et Diaco natu doquuntur Scripturae, de aliis vero ait Tri
dentina Sinodus Sem. XXlli. Cap. II. . Ab ipso
Ecelesiae mitio sequentium ordinum nomina, atqua AScujuSquo eorum Propria ministeria, Subdiaconi, acilicet, Acobui, Ea cistae, Lectoris, et inllarii in usu fuisse cognoscuntur , qua vis non Pari gradu. m Subdiaconatus ad maiores ordines a Patribus et Sacris contalias refertur, in qu us et de aliis immerioribus frequentissime legimus Ergo ere. Quaeres. An sit aliqva Astinctio inter . Ordines Praedictos pq. 527. R. amrm. Nam Subdiaconatus, Diaco Natus , et Presbyteratus dicuntur ordines majores, et Sacri, non item alii quatuor. Nam illi adnexum habent votum castitatis, et majorem conserunt e testatem , isti non item. Quaeres. An quilibet ea his septem ordinibus4ia xere Sacramentum Z g. 528. n. Quoad Sacerdotium , certum est de Fide, quod sit Sacramentum. Quare Tridentina Synodus Sess. XXIII. Can. 4.) haec habet: Si quia dixerit, per Sacram ordinationem non dari vis Llum Sanctum; ae proinde frustra Episcopos dicere z
214쪽
Σis Accipe S risum Sanctum ς aut per eam non imprimi Chiaracterem, Mel eum, qui Sacerdos semel fuit, Lai cum rur3us fieri Rosse , anathema sit ' De Diat natu nulla pariter est dissicultas apud Eruditos. Constat enim eum conferri per manuum impositionem; hi neque esse gratiae collativum; et a Christo Domino institutum. Dissicultas est de Subdiaconatu, caeterisque
Prohahialas sidetur , Subdiaconarum, et alvos ML nores ordines, singulos Neri nominia eue S
f. 523. Prob. Concilium Florentinum, Postquam dixit, ordinem in genere esse Sacramentum , eiusque materiam , et formam esse id, per trius traditionem consertur ordo, ponit sub ordine , tamquam speciem sub genere Subdiaconatum, et reliquos ordines; A qui quod convenit generi , convenit speciei sub ipso contentae ; Ergo si ordini in genere convenit ratio Sacramenti , convenit. quoque Subdiaconatui, aliisque indunibus. Deinde ' ridentina Synodus postquam Sess. XXIII. Cap. II. docuerat, septem esse ordines, esMque singulatim specificasset, indefinite conclusit, o dinem esse vere Sacramentum; Sed propositio andefinita, in materia Fidei aequivalet Universali; Ergo dicens
Tridentina Synodus ordo est Sacramentum, Censetur dicere : Omnis ordo est Sacramentum. Praeterea quilibet ordo, etiam minor , veram habet ordinis Ecel si astici rationem , estque vera ordinatio sacra ; nam non saecularia ministeria peragenda suscipit, qui ordinatur , sed spiritualia , et quae Deum speetant; et ordinatio quidem quae verbis , et signis exterioribus Perficitur,. traditione nempe instrumenti, et verborum
215쪽
217 forma ; sed per verum ordinem , Veramque ordinatio irm sacram , quae Verbis , Et signis exterioribus perficitur , secundum Tridentini Doctrinam , gratia confertur ; Ergo ete. Tandem quilibet ordo specia- Iem facultatem confert ad quaedam munia Ecclesi stica solemniter exhibenda ; quilibet ordo imprimit Characterem , neque iterari potest; Sed conserre specialem facultatem etc. supponit collationem quoque auxilii specialis ad ea munia obeunda ; et Characterem in anima imprimere solius est Sacramenti; Ergo
probabilius ete. i). Atque haec de Ordine modo dixisse sufficiat.
f. 53o. An- . Matrimonium sic dictum, quasi Matris munium , vel matris Onus , et munus, ἡ-plieiter ennsiderari potest; uti confractus nempe, uti τί ulum, et uti Sacramentum g. 531. Def. I. intrimonium uti vinculum, est maris, et sminae conimnctio, indiuiduam sitae taetalem retinens. 532. Des: a. intrimonium uti Contractus, est contractus Iemumus, quo sis et foemina sibi mutuo gradunt, et acremant cor rum suorum Potest remta ordine ad acetum generationis , ut se obligent adae mutuo iuvandum , et perpetuo cohabitandum. g. 533. Def. 3. Μatrimonium uti Sacramentum Iutat contractus sv radictus, Disinitus institutus, in
I Vid Frassen Trael. III. de Sacram. Disp. I. Art. II. Henno Tract. VII. Disp. unica Q. II. concl. IV. Nanstrius disp. XIX. q. I. ait. I. n. 6. Fer-
216쪽
licitam atque a Daemone inductam, plures ex Ve-
rus , Calvinus , Pt alii eorum assectae, ne are n0n
b hominibus in Ecclesia i invectum. Contra quos sit
Matrimonium, et ejus usus iaritum rat, atque
217쪽
suam, bene facit; et de usu Matrimonii loquens, inquit Ibiae v. 3. : mori vir debitum reddat .
Matrimoniam Christianorum est veri nominis Sacramentiam. q. 54o. Prob. : In Matrimonio omnia inveniuntur quae ad constituendum veri nominis Sacramentum requiruntur; Ergo ote. Prob. ans. In Matrimonio adest l. signum sensibile , mutuus nempe conSenSus, Seu contractus externus; 2. Signum rei sacrae, es-s A , Et gratiae productivum , quam significat , Quod, teste Tridentina Synodo Sessia XXIV. Cap. unico. , multis innuia, ricens : Visi diligue uaores meraras, sistit Christus dileast Ecclesiam, i et Mimum Iraridit pro ea , moa Subiungens , Sacra mentum hoc magnum e3t: Ego autem diso in Christo et is EcclesD. Tertio , a Christo Domino institutum; et Oppositum damnatum fuit a laudata Tridentina Synodo his verbis : Si quia dixerit , Matrimonium
non eSSc Mere, et promis unum ea septem Legis Evangelisce Sacramentia a Christo Domino institutum , sed ab hominibus ta Ecclesia invectum, nequc gratiam conferre , anathema sis; Ergo etC. f. 54 i. Dices. a. Quod pugna cum aliquo Sacramento Timuit esse sacramentum; sed Matrimonium pugnat cum Sacramento ordinis, quia Mequeunt Seoimul in eodem subjecto ; Ergo Matrimonium non est
f. 542. R. Matrimonium, et ordo non possunt esse simul in eodem subjecto, non quia pugnant inter se; sed quia ordinali in sacris, cum se continentiae volo obstrinxerint, inhabiles ta contrahendum Matrimonium sunt se ti. .
218쪽
, g. 543. Dices et: si Μatamonium esset Satramentum , non posset licite contrahi cum pacto de danda certa peeunia ; Atqui licite contrahitur ; Ex-
544. R. Hoc verum esset si pecunia daretur pro Mersmento ; At pecunia non pro Sacramento, sed pro sustinendis Matrimonii oneribus, datur. Ergo ete. De Matrimonia proprietatibus.
g. 545. Animad. Matrimonii proprietates tres vulso esse dicuntur ; nempe i. Unitas, qua Blures viri uni uxori simul prohibentur. 2. Indissolubilitas, sua vir ab uxore quandiu vivunt, nequeat separari. 3 Castitas , qua Matrimonii usus sanctificatur. f. 546. Schol: 1. Unitati Μatrimonii opponitur Poluamis , hoc est pluralitas uxorum ; quae dupleX esse potest; vel simultanea , si plures simul uxores
vir habeat, vel successisa , si mortua priore MXOre, alteram ducat.
q. 54 . Schol: et. Indissolubilitati Matrimonii
opponitur divortium, separatio nempe conjugum a Minvicem. Hoc autem divortium dupliciter potest intelligi, et quoad vinculum nempe, quo sciΙicet Vin culum Matrimonii solvitur, et coniuges liberi manent , ut possint ad alias nuptias transire; vel quoad thorum , aut thorum simul et habitationem , veluti cum manente Matrimonii vinculo , ob iustas cauMM, conjunges ab invicem, vel ad tempus, vel in perpe tuum separantur. Verum circa hoc sunt Variae auctorum sententiae. . 548. Montanistae namque, quibus adhae. t ipse Tertullianus, et Novatiavi, Polygamiam succe4 FLVam , Seu Secundas nuptias plane damnarunt. Lu
therus Polygamiam simultaneam adeo probavit, 't
219쪽
etiam in I ege Evangelica , urgente necessitate , liciis iam pssse dixerit. Contra Calvinus, adeo iure naturae prohibitam eam dixit, ut hac in parte, reos facere non sit veritus antiquos Patriarchas, apud quos Po- ligamia suit in usu. Licet autem in hoc dicti Hae resiarchae discordent , in eo autem conveniunt, quod Matrimonium multis de caussis solvi Possit. Eademessutire non pauci nostri temporis scioli ausi sunt. Contra quos Sit
S. 549 . Prob. Ex Scripturis. Apostolus ad C rinthios scribens ait Epist: I. Cap. VII. v. 39. :Nulier alligata est legi quanto tem re xis ejus sivit; quod si dormierit .is ejus liberata est, mi vult nctat, tantum in Domino; et antea dixerat v. 8. a. Dico autem non nuptis, et siduis , bonum est ιllis εἰ ais permaneant, sicut et ego. Quod si non se
continent, nubant; melius ea enim nubere quam uri; Ergo etc.
Poluamia simultanea , secundarias naturae principiis veraatur; ad que est illicita. q. 55o. Prob. I. P. Μatrimonium, iuxta prima naturae principia, ad filiorum procreationem , eorum que educationem institulum est; atqui experientia irate, unus vir potest plures mulieres semunciare , filiosque ex illis genitos alere , atque educare; Ergo Polygamia non repugnat primis principiis. g. 55i. Prob. II. P. Polygamia simultanea siver- lux primariae inolitutioni Matrimonii; unam umque
220쪽
foeminam Deus treavit, et uni viro conjuxit Gen. . Cap. I. v. 27. ); Ergo est illicita. Deinde in primo Matrimonio , quod contrahitur, maritus traditur ux xi , sed ex Legis naturae principiis, res uni tradita , nequit adhuc alteri tradi; Εrgo etc. Tandem uxorti m pluralitas pacificae cohabitationi ophonitur, exactam I rotis educationem dissiciliorem reddit, et thori aequa itatem turbat, estque plurium inconvenientium, - iaussa , et Origo; Sed haec omnia secundariis naturae principiis opponuntur. Ergo etc.
Post diluvium, ut misi χαretur genus humanum , permisit Deus antiquis Patriarchia, alque Israe luis, is piares ducerent uxorra. 6. 552. Prob. Abraham , Iacob, Elcana , Davidet alii viri Sancti, Legis Divinae observatores , De Chari , et accepti, plures habuerunt uxores; Ergo id fuit eis licitum ex Divina permissione, ut multiplitaretur Dei populus. Adeoque etc. i .
In Exangelisa Lege Christus Dominus Polygamiam Austulit, atque ad Primaevam suam Orionem 4 -
553. Prob Apud S Marcum ait Christus , Dominus Cap. X. v. o. ia. uicumque dimia Seria uxorem suam, ' et aliam duxerit, adulterium committa sver eum: Ergo a sortiori qui propriam . i in Vid. Autoine de Matrim. Q. X. S. III. Τour