장음표시 사용
191쪽
Dominus dedit Divinae iustitiae pro omnium homin una peccatis; et si quam utilitatem in eam cognoscunt , solius Ecclesiae esse contendunt undo Calvi ianus Lib. III. Inst. Cap. IV. n. 39. : Patres: ait, satisfactionem vocarunt, non m cnsationem , quin Deo redderetur , sed Pubblicam traliscarionem , qua qui ea communicatione mulctati era ne, cum in communίonem recipi vellent, Ecclesiam reddebant de sua Poenitentia certiorem; atque ita dicebatur non Deo , sed Ecclesiae satisfacere. Sed quantum a vero aberraverint, quae sequuntur , OStenuunt.
Sacerdotes tenentW eompetentem satisfactionem poenitentibua imponere. f. 468. Prob. In Sacramento Poenitentiae, licet per contritionem , et Consessionem tum reatus culpae , cum reatus poenae Relernae remissi fuerint, remauet tamen satisfaciendus reatus poenae temporalis g. 465. ); Ergo ut menitentiae Sacramentum sit inte grum , et completum, per ipsum nempe remimus maneat etiam reatus poenae temPoralis, requiritur, ut Poenisenti conveniens satisfactio imponatur ; Ergo SacerdoteS etc. Atque haec est etiam dosinitio Concilii
Tridentini, in quo ita statutum legitur Sess. XlV. n. 8. : Debent Sacerdotes Domini, quantum via ritus , et prudentia Suggerit, ym qualitate criminum, et Aoenitentiam facultate salutares, et convenimus satisfactiones injungere οῦ Ergo etc.
192쪽
Poenitens non Molest absoluto Satisfactionem a Sacerdote in .Confessione Wara ψtam re Sarc.
f. 469. Prob. Satisfactio est pars integralis Sacramenti Poenitentiae 468. ; Ergo poenitens etc.
Quare Concilium Lateranense IV. poenitenti imponit, ut omnia sua peccata consteatur sdeliter, et iniunctam sibi poenitentiam studeat pro viribus adimplere. Diximus non potest athsolute etc. Nam si Consessarius imprudenter imponeret monitenti satisfactionem cujus exequutio illi, attentis circumstantiis salutis, aetatis , et conditionis , foret impossibilis , tunc pο- test. Poenitens, modeste et humiliter eam recusare , Et simul Confessarium rogare, ut aliam imponat. luam apse exequi possit.
Sacerdos in Sacro tribunali PoenPentiae, Ao est λ- mutare, aut relaxare satisfactionem poenitenti abalis immastam.
f. 47o. Prob. Iudicium per modum cuius, Sarramentum Poenitentiae est institutum a Deo , non ad animarum perniciem , et fidelium desperationem institutum est; Quoties ergo quis iusta ex caussa , aut Bmnino non potest, aut cum maxima dissicultate satisfachionem sibi a consessario impositam implere tunc poteri alius Sacerdos in Sacro Tribunali Poenitentiae , aut illius Consessionem audire, aut saltem Caumas cognOSeere , Ob quas poenitens satisfactionem priori Confessario impositam vult immutatam, aut priorI iamlessario impositam vult immutatam, aut, Sicque eam immutare , aut relaxare, Prout eI in Domino expedire videbitur; Meoque ele.
193쪽
Quaeres. Utrum in peccato mortali existens satisfariat stf. 4 i. R. Qui in peccato mortali existens opus exequitur a Sacerdote sibi in Consessione iniunctum, satisfacit quidem praecepto Sacerdotis, et reddit Sacramentum integrum ἔ Sicque iaciendo non peccat mortaliter , quod saceret si opus illud praetermitteret: illud tamen opus non prodest illi ad remissionem poena peccati; licet prosit, ablato impedimento , ut mulli
Quaeres. Quo iure necessaria sit satis et ps. 472. R. Iure Divino naturali. Nam ait Dominus apud Ioel Cap. II. v. ia. : Consertimini ad me in toto corde vestro, in jejunio , et in fetu, et in Planctu; et apud Lucam Cap. III. v. 8 : Facite fructus dignos paenitentis. Et sane: delinquenti, ait
Dominua nequaquam ρ-cit; quia delictum sine ultione non desera. Aut enim ipse hoc homo in se Poenitens punit, aut hoc Deus cum homine vindicans sterculit. Quaeres. Utrum injungenda satisfactio Sit, quor criminum gravitati conveniat Zq. 4 3. R. assi; habita tamen ratione personarum , loci, et temporis. Nam scriptum est Deuteron. Cap. XXV. v. 2. γ : Pro mensura delicti erit pla- Surum modus. Quare Tridentina Synodus Sess. XIV. p. VIII. ) : debent Sacerdotes Domini , inquit, quantum visitus et prudentia suggesserit; Pm qu sitate criminum , et poenitentiam facultate SalutarcS , et convenientes satisfactiones iniungere: ne si forte Peccatia conniveant , et indulgentiam cum P. Dentia 3 agant, levissima quoedam opera Pro pavisSιmιS delictis injungendo, alienorum peccatorum Particim emisiantur. Quaeres. Utrum aliquando Poenitentia debeat 'ce e publica t
194쪽
ῆ. 4 4 . assii m. Nam Mostolus moraci, PCc torcs , Pialam esse cor mion Os Uuando igitur , ait Tridentina Synodus Sess : XXIV. Cap. VIII. lenes. ab aliquo Publice , et in multorum conm clucrimen commissum fuerit, unde alios scandalo os en-SOS , commotosque fuisse non sit dubitandum : hula condignam pro modo cu*ae poenitentiam publice in- Iuno oportet: ut quos eae D suo ad malos mores Provocavit, Suae emendationis teStimonio ad reclam revocet νuam i .
De forma Sacramenti PoenitentM g. 4 5. Anim . Poenitentiae Sacramentum, quemadmodum et alia Sacramenta, sicuti materia , ita et forma constare debet. Quaenam sit materia, iam diximus ἱ quaenam autem forma, et an exprimi debeat modo deprecativo, an vero indicativo, mox patebit.
Forma Sacramenti Poeniuntiae Sunt τerba Dre Profere Sacerdos dum conferens absolutionem dicit: Ego te absolvo :
g. 4 6. Prob. ex Conciliis. Concilium Florentinum In Decreto pro Armenis ) : Formia hujus Sacramenti , nempe Poenitentiae , inquit, sunt verba am lusionis , quae Sacerdos profert, cum dicis: Ego te si De publica Poenitentia, quae olim in Ecclesia erat in usu, legi poterunt Frassen Append. de satisfactione , seu Poenitentia publica. Tournely de Poenit. Q.Vul. Antoinh cap. IV. Art.. VII. ' M'
195쪽
Docet Ara terea S. Synodus Sacramenti Poenitentiarior m , in qua Prorcipue ipsius mis sita est, in illis Ministri Derbis posseam esse: Ego te abSODO etc.
Forma Sacramenti Poenitentis modo indicativo, non deprecatiso proferri debet. S. 477. Prob. Christus Dominus Sacramentum Poenitentiae instituens, dedit Apostolis potestatem, et Veram auctoritatem remittendi, ac retinendi peccata ;Ait nanuiue illis Ioann. Cap. XX. v. 2I. : Zoriam remιSeritis peccata , remittuntur eis: non dixit: illis pro quibus oraveritis , remittuntur precata 7 Ergo non deprecando , sed indicando , et de tacto remittendo debet proserri absolutio. Et in forma illa a
Conciliis praescripta *- 4 6. , non deprecativa est,
sed indicativa : non dicit enim Sinterdos: oro ui DcvSte Gbsolvat: sed ego te absolvo: auctoritate utique a Deo accepta ; Ergo etc.
Quaeres. Utrum dentur peccata irremisibilia Pq, 478. R. neg. Nam vit Dominus per Eetechielem Cap. XVIII. v. 23. : Si i ius egerit ρα-
nitentiam ab Omnibus .Perealis suis , quae Uer tuβeSt . . . Tita vivet, Ut non morietur: omnium inia . Vullatum eius non recordabuntur: Et Christus Dominus potestatem A postolis tribuens dimittendi pec- Cata, nullum Peccatum exclusit, dicens : Quoecumquc Sol ritis Super terram , erunt soluta et in Glo. Quaeres. Qua ratione se gerere debeat Confessa-
Sione Proa ima, et cum ignorantibus1idei ChrιStιanoe rudimenta. pq h79. R. Cum consuetudinariis , debet uis re-
196쪽
media, et auxilia spiritualia praebere, ut derelinquant viam malam, et a data peccandi conSuetudine, assuescant benefacere; neque interim eos absolvat, nisi sincerae emendationis argumenta dederint; esto illi dicant Ore se poenitere: Id patet ex Propositione dum nata ab Innocentio XI. Poenitenti habenti consuetudinem peccandἰ contra Lesem Dei, Naturin , aue Ecclesiae , etsi emendarionis ves nulla amareat, Π est neganda , nec di ferenda absolutio , dummodo Ore proferat ae dolere, es proponere emendationem. Id ipsum cum occasionariis praestare debet: omni studio conetur ob occasione proxima peccandi poenitenterii retrahere; quod si poenitens noluerit proximam occasionem peccandi voluntariam deserere , nun-ruom absolvat; unde laudatus Pontifex sequentem
amnavit propositionem N. 6o. : Potest aliquando
absolui, qui in Aroa ima occasione Peccandi et erSatur , quam μο&St, et non vult dimittere. Quod si incasio fuerit necessaria, praebeat ei media , quibus sat remota; et talis essecta, tunc absolvat. Ignorantes vero side1 Christianar rudimenta non absolvat; quia
sicut isti sunt incapaces justificationis ob defectum Fidei, ita et incapa es sunt absolutionis; Erudiat ergo, Vel erudire eos faciat , et Postea , nisi aliud obsit, absolutionis beneficium eis impendat. Quaeres. Utrum absolutio dari possit absentibus, et demandari ρer litteras p
p. II. in Ecclesia , poenitentes aute tribunal Poenitentiae , tamquam reos sisti voluit , ut per Sacerdotum Sententiam non semel, sed quoties ab admissis peccatis ad ipsos confugerint, possent liberari. Merito Propterea i leniens VIII. hanc damnavit Propositionem : cisum est Aer lillertis, aut inurnunchom G cSS -ria absenti Peccata sua Sacramentaliter confitcri, clab eodem absente absolutioncm obtinere.
197쪽
399 . Quaeres. Utrum dari possit his , qui de repente
in morbum incidunt, et loque e usum amillunt 88. 48i. R. cum distinctione. Vel hi , licet loqui non possint, dant aliqua signa poenitentiae, et tunc eis absolutio dari potest , vel hi nullatenus dant signa . Poenitentiae , et iterum distinguendum ; vel hi pie et Christiane vixerunt, et potest eis dari absolutio,
saltem sub conditione ; si vero male ViXerunt, tune . absolvi nequeunt.
De Extrema Unctione, curaque materia, et Drma. q. 482. Animad. Saeramentum hoc , de quo I
quimur , dicitur ea trema unctio , uuia in extremo vitae periculo constitutis conferri Solet; quare. Sacramentum exeuntium , Oleum sanctum , unctio Afr-rum , Oleum benedictionis quoque appellatur. g. 483. Def. Est αutem Extrema Unctio Sa- cmmentum novae Legis, consistens in unctione cω- Poris periclitantis , Iacta ea oleo conSecrato in Pamia a corporis, ubi moecipue vigent sensuS , Sub Pria acr*ta forma Merborum, ad salutem mentis , et corporis orgroti ordinatum. An autem revera sit tale. Dissidium adest Horreticos inter et CatholicOS.
g. 484. Sane Extremam unctionem non esse S3Cra mentum, Armeni, Albigenses , Flagellantes , et Tha- ῶtae docuerunt. Waldenses blasphemarunt, quod Extrema Unctio sit Sacramentum maledictionis, non honedictionis. vicietas contendit hoc Sacramentum
nullibi apparere a Christo, aut ab Apostolis institutum , Propterea nihil esse. Lutherus, delirium I api- tarum hoc Sacramentum appellai. Philippus Mel
198쪽
cblon superstitiosam caeremoniam , et Calvinus se tilium Sacramentum dixerunt. Theologi autem Ca-lbolici , ut verum Ecclesiae Sacramentum Extremam Unctionem cognoscunt; at plerique circa auctorem Non conveniunt. Sunt qui dicunt suisse a Christo Domino immediate institutum; alii vero mediate per Apostolos institutionem habuisse. Quid dicendum, ex εequentibus patebit.
Ea Dema Unctio est verum , ac pro rie dictum Novae Legis Sacram tum. g. 485. Prob. I. S. Iacobus Apostolus ita loqui. tur Fidelibus in sua Epistola Cap. V. v I . r an- matur quis in sobis ' inducat Presisteros Ecclesiae , et iarent suPer eum, ungentes eum oleo in nominσDomini, et oratio Fidei salsabit infirmum; et alle-Hahis eum Dominus t et si in peccatis sit remittentur ei. Quibus positis, en Propositionis clara probatio. Illud est verum ac proprie dictum Novae Legis Sacrame tum , quod est signum sensibile, quod gratiam Con-.fert, quodque est a Iesu Christo institutum; Atqui ex laudato S. Jacobi testimonio , Extrema unctio est signum sensibile; ungentes eum oleo; graliam mu- fert , ea enim remittuntur peccata , quae nonnisi per gratiam remitti possunt: et si in peccatis sit remituntur ei; et est a Christo Domino instituta , quia solus Deus signo sensibili Polest gratiam adnectere ;
g. 486. Prob. II. ox Conciliis. Concilium Cabilonense sub Leone III. celebratum decernit: Secundum S. Iacobi Apostoli documentum , cui etiam Dccreta Patrum consonant, ins mi Oleo , quod ab Diacoseo benedisPur a Presbieris ungi debent elo: Tria
dentino , in quo ita statutum legitur Sess. XIV.
199쪽
n. i r : Si quis diaeris , Exumam Unctionem non esSe mere , et Proprie Sacramentum a Christo Domino nostro institutum , et a beato Iacobo Apostolo Aromulgatum ς sed risum tantum accemum a Patribus , aus smentum humanum , anathema sit. Ergo etc. ). g. 48 . Prob: ΙΙΙ. ex Patribus. Tertullianus Libe i. contra Marcionem ) scribit: u Christus necis aquam reprobaVit, qua suos abluit, nec oleum quo is suos unxit , nec mellis et lactis societatem , qua Suosis insaniat, nec panem quo ipsum Suum corPUS re-n praesentat n. S. Augustinus Serna ai 5. de temp ita loquitur : Quoties infirmitas aliqua superveneritu Corpus , et sanguinem Christi ille qui aegrotat ac-n cipiat, et inde corpusculum suum ungat , ut illudn quod scriptum est impleatur in eo : In matur quis in vobis 8 etc : S. Petrus Damianus Serm : i. in dedic : Eces: ) Tertium , ait , Sacramentum eSt unis cito infirmorum n Et ita pariter alii Patres tam ex latinis, quam ex GraeciS.
Adpersariorum Objectiones solvuntur. g. 488. Obiic : 1. Potissimum argumentum adprobandum, Extremam Unctionem esse unum eX SPΡ-tem Ecclesiae Sacramentis, desumitur ex testimo tomperius laudato S. Iacobi: Infirmatur quis in nobis etc : Λtqui hoc nullius est roboris; Ergo salSa prο- positio: Prob: min. Epistola illa , quae , S. Jacobi
g. 489. R. Falsum omnino est S. Iacobi Episto-
1ὶ Vid. Tournely de Extrema Unctione Art. ΙΙ. ΑDtoine item Q. I. Boucat Dissert V. dc Essentia Sacram. Extremae Unctionis Art. unico.
200쪽
Iam apochypham esse; Ipsa namque et authentica habetur, nedum a M. Ecclesiae Patribus Athanasio
in Synopsi , Hieronymo Εpist: ad Paulinum 3, Augustino Lib : I. de doci : Christ. , pluribusque
aliis ἔ sod etiam a Concilio Laodicense , Mileuitano Can: r. γ, Carthaginense IV. Can : 47. , necnon Florentino. i. S. 49o. Contra. Atqui licet Epistola illa sit authentica , ejus tamen testimonium pro Extremae V etionis Sacramento nullius est roboris; Ergo Stat argm. Prob e subfm. Jacobus Apostolus de Unctione loquens , nullam facit mentionem de ejus institutione a Christo facta , neque de aliquo mandato a Christo accepto de illius administratione, sed ex propria sententia, et
auctoritate dixit: Insirmatur quis in sobis 8 inducat eic: Ergo licet etc. S. 49 1. R. S. Jacobus Apostolus de extrema minelione loquens, supPonit tale Sacramentum fuisse iam a Christo Domino institutum, et solum illud auci xitate , sibi a Christo commissa, promulgat, et ad eam suscipiendam tmeense hortatur infirmos , ne tanto Mno priventur, quod ex illius susceptione in homines derivatur. Id patet ex ipsis Iacobi verbis : In firmatur quis in nobis 8 inducat Praesbyteros Ecclesiae etc. Quod autem ita sit, manifeste declarat Tride
mulgata Sacramentum non est a Christo Domino i Stitutum ; Ergo n. r. Prob: subfm. Sacramenta . Christo Domino instituta, gratiam conferunt eX Opere operato. Atqui Unctio a S. Iacobo promulgata, gratiam promittit ex opere operantis; Ergo non est S cramentum. Prob : min. In administratione hujus Un-etionis , ait S. Jacobus, quod oratio fidei satiabit
infirmum ; Ergo ex opere operantis , nempe eX Ora tione cum firma fide facta a presbyteris unctio conrdequitur essectR mi et consequenter etc.