Tarquinii Gallutii Sabini e Societate Iesu Virgilianae vindicationes & commentarij tres de tragoedia comoedia elegia

발행: 1621년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

tur imitat 1o, non quidem eius simulacri,quod insermanius,ae eonmgnamus animo, sed rerum ipsaminx, quae ut' simulacro nostris ipsi

rum animis obij ciuntur. Hinc enim deceptum ess crediderim Patritium, cum pronunciauit, poesim non imitationem c sth, sed exemplar, hoc est, ut suspicari licet, illa in in animo impressam certarum rerum speciem, ac simula crum. Hinc etiam hallucinatum video Iacobum Mazonium,qui in eanientis cmgie prima, alq. idea,tamquam in propria, subiectaq. materia pug uacissime contendit poeticam versari uniuersam . Quis eniti paulo lapicatio dixerit,artes qua ideis utuntur,ac 'rmis,easio fmas veluti materiam,quam tractent,& in qua versantur,habere propositas, ac non potius ea,quae ad eartim sermarum similitudinem anitς, manuque componunt sed quia coni vos artes senerali quadam imitatione continentur,qualis est pinge tinnsendi,scalpendi lacuseas,alia'. huiusnodi,quae res ipsas,conserinatis imaginibus,imitan'tur, contrahenda est poetica imitatio, ari aliqua di reotia,nox ueis imitationibus illis, quae non simi poetarum propriae, secernend . Quemadi nodum ergo ceterie se states,quae versantur in actione,4s . singuuntur plerumq. rebus,de quibus agunt modo, quomni S ijs potissimum, quibus propositiun arti finem assequuntur; sic γεtica imitatio rebus distinguenda est, tum ijs, quasimitatur, tum qui simitatur, ae praeterea modo ipse latione , qua res easdem perseqquitur exprimendo 'em no quidem rebus expressis secerni dici

tur ab alijs;quia poetica imitatio non nisi humanas personas,acre sonarum actiones cssingit Neq. enim qui reriim naturam,quod recte Lucretius apud Latinos , apud Graecos I mpedocles, neq qui pisces, quod fecit Oppianus, neq qui caeli cursum ac sidera, quod fecit Manilius, expri inunt imitando, vere, profrieque poetae Aristotelis sententia sunt;sed tantum ij,qui humanas nominatim exprimunt actio

Distinguitur praeterea poetica imitatio ab ij c, quae pCetica non sunt quibusdam quasi praesidijs, aut instrumentis,que a poetis ad propositam rem perficiendam adhibentur. Ea sunt ex Aristotele, verba, vel simplicia, vel metrica, saltus, rhythmus, ac sonuS,eaque vel coniuncta,vel separata Quae res ita imitationem contrairunt, ut nulluinomen poesuos genus imitatione ita contracta non contineatur.Tres

enim iacit Aristoteles poeticae serinas principes, atque praecipuas, Epic im scenicam, in thyrambicam; cui tamen Lyricam,sive Melliacam, ac legum potam vehit appendices, atque accessiones adiungit. Epicares effinit, vel nudis, ut ille loquitur, verbis,vel metro scenica,quae Tragoediam,comi diam, ac veterem satyrami Urehemvit,utitur oratione,, pinere cantu, saltu; non tamen omnibus

412쪽

Demae, vertas, eantulac saltullane simul, eodemtempore, iiij i hiis locis,ac semer utuntur. - . His additaristoteles vi tu αἰ ,- --,ὸρ Uiuri citharisti minat artem pulsandae citharae auteticam artem inflandarum tibi rum, orchesticam artem saltandi, horiq. ducendi. Neque vero eas, ut mea fer opinio , veluti distinctas poeticae species enumerat, sed quasi superiorum formarum instrumenta describit:vt videlicet intelligatur,non modo unumquodque poeticae genus res humanas imitari per se, verum etiam illa, quae ad vera poetica genera quocumq m do assecta sint,in earundem rerum imitatione versari. Nam citharisticam quidem, atq. auteticam,uniuerseq. musicen ipsam videmus homin una assectus ita sensibus audientium obij ceri, ut nihil fieri possit ad impellendos animos accommodatius . Scitum quippe est quod de Alexandro illo Macedone traditur qui Musicorum cantu, sonoq. per tmotus , E conuiuio se quasi dimicaturus stricto mucrone proripere. mutati'. repente numeris ad tranqu4ssitatem iterum componi,atq. ad epulas animo soliato reuerti solitus erat. De blitaria vero sali

tione, e qua multo dubitari par est magis,qua ratione imitari, atq. actiones effingere possit,rem ono pulemini maliqui inmemorant . in mulae mihi iuri est , nicum Demetrium, cui vitiorem in xi. ars,qua ceteri sit ope e deleo antur,dictitare si citum,hoc artifici genus tibianam, fistularumparergonesio quoddam atque appendicem, neque quicquam omnino spectatorum animis posse ignineare.Id cum audisset nobilissimus Neronis ea tempestate scutator,& quantum inde declarauirineq. rerum imum,neq. mprudens:quaeso, inquit,Demetri,ne tibi graue sit me saltantem tua praesentia cohonestare . Saltaturum enim se confirmabat , nullis aut hominum vocibus, aut citharis accinentibus . id nisi placeret Cyni eo, ubi spectasthi, tum enimuero artificium suum ab eo sperni facile

passurum esse pollicebatur.Accipit optionem Demetrius:compromittit: adest hora,lciem condicto . Tum ille qua praeditus erat calliditate, saltare aggreditur Veneris, Marti'. adulterium t Vulcanum a Sole commonitum, utrique struentem insidias, dete ferreum in ij eientem Laccitos spectaculo eos, ceteraq. huiusmodi, quaecum fabula illa inuerecunda coniuncta sunt. Haec omnia tam vario,iam ariatificioso, atq. ad rem accommodato gestu,tanta denique, quod dissi cillimum est, perspicuitate ob oculos adstantium posuit, ut irrisor il

γε uis eruisu λαλῖν. Audio, inquit, o mi homo quae facis, essingisque. neque enim ea solum ob oculos ponis, verum etiam manibus ipsis mihi

loqui videris. Cuni ergo musice ipsa per se, atque saltatio separatis C a acti

413쪽

ae times ita imita rentur, eas artes quasi distinctas poetici Arni fecisse videtur Aristoteles sed re ipsa, vereque instrumentivula esse,

non sermas. Sunt enim verat imitation tun formae omnino tres: Epic Scenica Dithyrambica . quamquam Plato in Sophista duas tantummodo facit imitationis species. ει απα-,ὴφ Παην; casticam, phanniasticam. Icasticam earum imitatricem reruesie altaquae vere, vel ita sunt, vel certe ita fuerunt phantasticam illarum, qua pro arbitrat finguntur,is componuntur quales saepenumero e multas, a sque pugnantibus conflatae partibus a pictoribus adumbrantur . Phantasticaensmentrum a Suida dici videtur idolum, carica similitudo. Hoc nam de is quodam loco scriptum reliquit. ειώλα --- αἰχει --- ἄνθηρι , ψ u θεώπων. Idola sint rerum numquati existen

tium estigies quales sim Tritones,Sphinges, Centauri. sinisitudines autem Mor ominera Diui unita strarunt specim Munimmine sed occii nitationis isticastio , phantasi ex 'a Matones metitiosuperstum illam Aristatutis pertii id nos labet quippe quae singulas illius partes ita complactitur, ut num hi hac breuiori diuisculeiosi intem sirentes desipina

ab Aristoteles inas ad duas tantummodo contrahant, dividantquq inlitatio in uniuersam in Ex ematicatri,&Dra alcain, Me est in onarrantem, di in sitienicam, siue agentem . Exiomatica Epic mox

Dithyrambicam comprehendit: ramatica , Tragoriliam, Con se diam, Satyram antiquam ceterasque Scenicas, si quae praeterea repeririuntur. Quo titi ut horum nos diuidendi rationem secuti Aristoteli Platonem ita conciliare possimus, sit partiamur inlitationem tu narrrativa, tum ramatica in eastica, phant alticam. His enim mirandi generibus omnis poetica vis ac ratio continetur De quibus in summa eam expressit definitionem Aristoteles , ut diceret, poesim nihil aliud esse, nisi actionum humanarum S quidem verosi milium, versu oratione, concentu, ac laltu expreisam artificiose initationem . Sive igitur Aristotelis, siue Platonis, liue utriusque partitionem sequariS, nullam poes eos fornaam inuenias,quae non sit imitatio, Verbi S, cantu,

saltatione ab alijs imitationibus seiuncta, quae poeticae mimia sint . lain tria videntur esse, quae in poeticae definitione ponuntur,inita tio, materia, instrimenta.ε quibus imitatio,vel ipsa personarumni iducta me continetur, vel inctione aut illustiationeilla, quae Grae dicitur ἀρμ- estque ex Aristotelis sententii H μμ - --: LM:

Quibus ita mutis,habendunt pro compereo eis .Elegiam imitari

nem poeticam esse. Principio enim ita res oculis ij cit, v qiues ,

sic canit, tramitinoua petiui videatitur , qviun qim describuntur a.

414쪽

e rico Deinde quamquam non semper induci persimas loquentes, idqnod ne Lyrici quidem ipsi faciunt, nisi raro, saepissiin t/men iu-- cit. Exemplum utriusque rei luculentissimum, tum effictionis.&enargiae, tum etiam inductionis in Tibulli legi quarta libri tertii ecognoscamus ivlai Phoebum seis pingit colatibus, loquentem, canente mi ad citharam ita facit. - umenis asaria in ii πιι - sto

Miuueni prin-W-go de Gamarito, . . Inseritur tenerasorem ntemnas. Aut eum eontexunt amaranctis alba Duelia . . . Lilia, autumno roseida maia moeni Ima videbatur talis illudere paua; Namq. hae in nitido eorpore erilis erat: Artu optis rara. fιIgens tesudine,d auror Pendebat Leua garrula parte lyra n. i , Hane primumplectro emens modulatus ebureri ut Felices cantus ore niante dedis

Satae eura Deum. II, mriιὰ potest Phoebusi. O Bacchus,Pierid*q. fauent. Quid poterat aut magis ad viuum exprimi,aut clarius ob oculos p ni quam personant eadem planἡ ratione ac via mutatus Epicus to

-ntem non induxisset Quandoigitur Elegia vere imitatur,vide dum est,an ea, qu'oportet, hoc est inanianas actiones imitetur sed

rex, i spin ρε--positum se, Etesiae proprium e

.vinantis,imie ma M.firi in tactus emimere, implios, bella, sa crificia, ter aulum quibiodivi ploratissimum ei debet, eam ab-gia tractari materiam, quam , ,Mstosfarinae pei uuntur,& tractant. De instrumentis, deque prassidus illis, quibus aliquae ad humanas

exprimendas actiones utunturihoc est decantu,seno, ac saltu non se ita sertasse compertum sed tamen harmoniam quandam. cantum ad Elegiae rationem accedere oportere ausim constantissim confir mare . Declarat id usus ille communis, ac peruetustus Elegiae in demortuorum hominum funeres, vel ad amantium bres flebili cantus

inflexioM modulamuela & quominus ea dein dubitare debeamus d

415쪽

Mecantatus perinde quasi dicatur, eo plane modo , quo Tragoedi a choris,acuucae assiungiturcium oportere tibiam cunula, ilicum Elegia. De ultu nihil habeo tam e fidenter a nare scio tame ναμ δε legum illam poesim, quae versibus Elegiacis utebatur. Ahoe.rninum imitandos, ε e pruriendo, mores, adhibuisse menia in dum Aristoteles ipse testatur,orationem, rhythmum, harmoniam, Quo loco rhythmus sertasse signiscet ordinem longi tardiq. motuS, non quidem in orationeM4 in natu quod sibi vult saepe apud Arist

telum rhythmus, ut eam vorem Pe s Victorius interpretatur Pr araouent coniecturam meam quidam apud Heliodorum pentametri perpetua dispositi serie, nullo prorsus hexametro antecedente Fuid

enim poema ex solis constatum pentametris, ut ex antiquorum monumentis locet inpo&ie Patriaius, ostenditq. fortasse illa qua Uugitu nomine circumfertii rivulsam conquestio . . . . . .. Sic os non vobis eueraJertis oves

Sic inon Gobis miseratis aues Si vos non vobis me Iiscatis apes,e c. Sed quod ego contendebam, multo, ut dixi,declarat planius HeIiodo rus initio libri tertij, facitque, ut omnino putem, hoc poematis exigui genus solis compositum entametris non me cliorO,ac saltu cantatum fuisse. Sic enim ille sacrificium, pompamque describit Armenta, ductoresque boum Thestillicae virgines excipiebant, discinctis pulces vestibus, catallistbluti instinguebantur autem in duos choros quae in primo choro erant, ferebant quasillos , floribus refertos,ac ponus in altero autem bellaria 4romata calathis stremistes, locum odore replebant Neq. vero mantium ministerio in fisc ludis utebantur sed capitequasillos impositos,caltho' gestant Od chorean iusto ordine ac per obliquum ducendam se se mutuo ac tenebant,ut in edere simul, choreas ducere facile possent Canti, iena omni rationem , acris, in alter illis choras mescribebat,

huic enim ut totum liminum caneret, fuerat negotium cmanda . tu . Hymnus vero erat, in quo hetis primum laudabatur, Seleus deinde illorum filius Achillas, tum nepos ad extremum Nevin

Ptolemus. erat adeo talis cantilena. Canto Thetim, nitidis o Theti putira comis. Vmmortati genus Nereos aquorei . Sua nupsit Peleo icio iubente Ioue O. Venerem non ram, tamen inaquoreum , Mycbelti Martem manrnanimum teperis:

416쪽

Fulmine Graeorum Iaψadit unde Deos Cui peperit puerum Pyrrha Neoptolemum, Exeid tum Troum,praesdium Danaum Tu faeiIis nobis es Neoptoleme FeIis quem tumulo Pythsa terra tegit. Accipe nunc hymnos,munerasacrasios. Peli omnem nos ira promptus ab urbe metum Canto Thetim nitidis orneti pulcra comis

Hymnus igitur hac ratione compositus concinnatis ad numerum aenoreis usurpabatur, saltationis strepitu ita ad cantum quadrante, ut oculi iii conten, eum muri, quae cernebantur, ab auditu ipso adducerentur H eeoloco Heliodorus ita cominesnorat quaera

si ficari propemodum cogunt,Elegiam certam habuisse saltandia tione ii , carminis numero re uulentem . Cum enimhymnus ille epentametris factus,: nonnisi ad certam chori saltationem caneretur, videtur haud dubiE sit nificare, eundem illum sellandi modum susse proprium Elegiae,quae ita pentameno constatio hoc dempto,non sie

N Ascitur hoe loto quaestio difficilior . Nam quia Elegia poesis

est, hoc est imitatio, nullamq. desiderat verae poeseOSPartem, videndum est, qualis tandem imitatio, cui potaeos formae subiungenda sit. Neq. enim in triplici illa poeticae partitione ab Aristotele tradita diserte quicquam, aut explicate dicitur de Elegia. Quaeramus igitur initio necesse est , quid sit id , quo alia poetica forma seiungitur ab a Ii s ut statuere possimus, illi subiunci an Elegiam esse, cum qua communicat ea,quibus ab alijs singulae separantur Aristoteles igitur initio poetices ita de hac formarum partitione loquitur.

Discrepant inter se poetieae species tribus omnino nominibus . aue enim rebus genere diversis imitantur, aut res diuersas, aut ulteria: non eodem modo . Cum ait inrer se distingui pestica formas, quia res genere diuerses mirantur,distinctionein petit a materia, quam trinant'. Nam, ut singulis species Elicae humanas actiones imitari debeant,non tamen omnes easdem actionum species imittatur Tria quippe sunt,quod ipsi, sussiungit, humanarum actionum genera, quae sub imitationem pocticam cadunt quos mini imitatur,octa ij, si nobiscum comparentur,vel meliores sunt,uel deteriores, ,el similes.

417쪽

res, inquit Pauson deteriores, Dionysius vero simile effingebat. Quo ex loco intelligere fas est poetas esse tripartitos et Epicos , ae Tragi-eos,qui meliores inducunt inuales sunt Her S,& Regem Comicos, ac Satyricos 'ui partim mediocres,hoc est gregarios ciues,partim plebeios, S his inferiores, hoc est parasitos ganeones, Satyros, Cyclopas ac Silenos, eosque niuerse qui risum excisam po t,expin-

unt Lyricos deniq. qui singulos rinii ordines expi

o Quamuis nimia ric in sit, Deos, Herirare ac primarios viros carminibus delebrare,quia tamen nulla poeseos specW-st,neq. DLea,nin scenica sed sila Lyrica,quae simili omnes prope actiones imitetur, rica diminio non ab unoetantum genere permar n. sed ab omnibus peterula videtur. Horatius in hanc me sententiam ducit, qui 1 Deos modo, victorias,quaere masnae sunt, sed ebrietatenu ue libera vina,quae sunt infiniae, ricae materiami vestim te etiaoperae pretiit vero est de Lyrica explicatius dicere, quia ei subitactam essὰ putamus Elegiam,vt infra dicetur in loco Lyrica igitur, ut in summa dicam,ortu in ducit amithyrambica Dithyrambica vero ipsa praestantiores tantum imitabatur, hoc est Bacchum 'ut dictus

Dithyrambus est quasi bis natus , aut e duabus egressus in lucem ianuis . επὶ ις ιισωρυ ἐνἀβων ν Scitum enim est , quod dicitur in fabulisι Bacchum semel cx utero Semeles natum esse, iterum ex emore Iouis quo factum est, ut certa quaedam poeseos forma in eius laudem iii uenta,Dithyrambica diceretur.Haec initio quidem canebatur

ad rabiam, sine saltu sed postea paulatim Strophen,Antistrophen, ac Epodum adiunxit. trophe motus est vel a dextra in sinastramutet iadymus,ac Victorimis putant,vel a sinistra indextram,ut contendunt

Pindari Scholiastes Sinterpres sophoclis in Electri, Antistrophe conuersi est, vera sinistra dexteram versiis, vel a dextera versis si--am Modus est Chori status, in quo carmina sine ullo motu, ac

sine ulla conuersione canebantur Marum conuersionum,certorum. motuum originem referunt nonnulli ad Theseum qui a Labyrintho egressus incolumis, ubi reuenit Athenas, dicitur huiusnodi conue sones reciprocas, ac status certis saltandite bus ea presisse, ut L byrinthi erroresinexplicabiles ob oculos civium ponereta iniret runt haec in varios orbium coelestium motus quos imitari varia illaeorporis conuersione antiqui contenderent. Homeru enim orientem solem dexteram mundi partem appellauit, occidentem vero sinistram . Cum ergo primus ille caelestium orbium globus ab oriente

418쪽

leniteret in sinistram. Quia vero errantia sidera ab oecidente ferini intur in orientem , motus hic superiori contrarius aduersa conuersio ne, quae dieitur Antistrophe, significabatur . Aliquando igitur hisce , eonuersionibus usa est sola Dithyrambica: sed ab ea tandem aliquando transierunt ad Lyricam;ac tres velut in partes distracta sunt, qui bus varie Lyrici utebantur. Nam , ut risiophanis interpres in Uespis deciarauit, motus ille Dithyramhicus in Lyricam transcriptus, diuisus est in F podicum, Me dicum , Prodicum apodicus fuit, iii

quo principio quidem Strophe posita est, deinde Antistrophe, tertiolam Epodus Mesodicus vero fuit,qui statim post Strophen adiunxie Epodum Denique Prodicus initio collocauit Epo tWirbs unctis loco stiraphenaertio Antistrophe' . . .

Exhis intelligi potest,Inithyrambi proseimo fuisse ram

eam 'ira miliatis ab illa miniendi corporis inter canenduin legibus , non Bacchum tantum, non certas aliquas personas, sed omne imit tione complexa est is, res tiores,iniurias,medioco ivt canit Horatius ijs versibus quo' ante laudaui. in pu Mem inclinem; equum certam- -- . .

Haec cum quo diximus modo se habeant,statuendum est primo, lia stinctioriem harum formariun ducendam esse a permis insitatio sibiectis: non quod a vario persena in genere singulae prorsus a sngulis secernantur, sed quia poetica pars aliqua sit, quae distinguatuc

ab ali leo nomines, quod certum quoddam personarum genus tantum imitetur . Nam Lyrica quidem, quia aeque omnia personarum cora lectitur genera,non omnino,perfecteq. distinguitur exeo,quod distinctas ab alijs omnino personas imitetur, sed quod an strumentis, modoque utatur ab alijs discrepantibus. Ipsa etiam Epopoeia Reges, ac viros principes, quos imitatur, habet communes cum Tragoedia, sed tamen ab ea seeernitur ex imitandi modo, quem Obtinet azium,& differentem . Eam igitur verbis Aristotelis sententiam subesse dicendum est ut velit ijs tribus,non omnino, ac plane sed separatim,ve dicunt, duummoren e distingui poetios a masi vel personis tu miri simitantur ive mimis persenis di rant, septurari in QM-- , q*oriun accessione rerimitantumquod sietiam in eo ge--re ostis id, aliam discrepare ab alii do ipso,ac ratione a xi iiiiii: De perstinis ita Litu's invisis, rex die uitur; quorum praesidio poeta personarimi variarum iniones imitatur Haec Aristoteles ait esse verba, vel simplia cis,& nuda elotimois dimetro composita, rhythmuma annoniam,

e saltum . Ac verba mi idem, 'ab hs initium iacia is, adhibent

419쪽

omnes; sed sola verba sine cantu, ae saltu una tantus userpat Epia poeia Quamquam enim interdum cum aliquo eantu a Rhapsodo rea citata olim est Epopoeia, ille ramen cantus aduentilius erat, incineersitiis rac propterea illo etiam subducto , fuit et nihilominus Epi ea imitatio Rhythmus vero duplex est alter incantu aliquo,& saltu positus, alter in verbis ipsis , quae longius , aut breuius postulant in pronunciatione temporis spatium qualis est nunte rus carminum qui ex varia pedum , siue metrorum dispositione, quasi modulatio quaedam existit.Hic ergo numerus carminum,qui dicitur etiam rhy,

inmus, sine cantu , ac saltu selitarius , viri concedi debet Epopoeiae Tragoedia enim, comousia tribus viruntur, in ad imita . dum; numerosa oratione, concentium rhythmicosutii. id quodem

etiam fecit antiqua satira, quae Scenicae pomos species fuit imith Dithyramine , dc Lyrica, quae vi supra diximus , tribus illis ui deni praesidijs imitationem perficitum suam

: Cum ergo,neq. a personis omnes poeticη-- omnino ari esse

silues distingui possint, nem ab ijs rebus, quarum beneficio rasimi

tantur personas,una excepta Epopoeia quae concentum, ac saltum non requirit, consequens esse videtur, ceterarum distinctionem, ac differentiam ab imitandi modo petendam esse modus autem hic, rivs spectari potest tum in personis,tum in verbis, tum in concentu,

ac saltu: quae praesidia poeticae imitationis sunt. Nam Tragoedia,atq. Epopoeia tametsi praestantes, excellentesq. persona imitantur,altera tamen ab altera ditari,quod Tragoedia ita eas imitatur,ut humilem, aut mediocrem nullam admittat quamquam enim seruos interserie aliquando, interserit tamen honorarios, honestOS, plane Regios Contra vero Epopoeia imitatur etiam humillimos,atq.turpissimos Au us est ille Thersites apud Homerum iam non ad Troiam enit ir turpior alter Lumina di nus,claudus pedegibbus,utroque Defirmati-humero,coniunctum pectus habebat

Exigua ari erunt instonte captati. Tales caprarii sunt, ac subulci taues ancilis moechae, talis imus,a perrimus in Od ea:quorum infimae,plebeiaem actiones non dili gem

tertiodo,sed etiam verbosissime destiaruntur.Ceterum,quemaditio dum hoc nomine discrepara Tragoedia Epopoeia, ita cum Comoedix consentit in speciem ; sed distinguitur eo nomine tamen , quod c

moretiam mestini inmitibus huiusmodi actionibus imitandisi, e persequitur quasi proprias, ac sibi propositas ad imitandum i Epopoeia vero humiles hasce personas quasi aliud agens sequitur, atque oblique sis,inquamve a praestantibus,tieroicimve perionis,ad quas recta

420쪽

it,Ηeroica sit appellisa. maii suam,si poetarum quisi-piam actiones illas solum humiles atque ridiculas lanmorum hominum heroico sic scriberet carni ine,ut nihil praeterea caneret,scrib ret ille quidem Epopoeiam,sed minus propriam, eam,quae ab Aristotele peiori cimitatio dicitur . Triplicem enim ille facita popoeiam

non longe a principio pocricae praestantioriim unam , mediocrium, aut similium alteram,tertiam infimorum . quam partitionem intuitus Castet uitrus confirmare non dubitauit, Homeri argilegi Epi- eum isse poema, etiam si compertissimum sit, eum hominem,quem tamquam Herocm alique per iocum imitabatur, ita suisse ridiculum, ut non modo Comoediae,verum etiam Atellanis, Phallicis, at q. thy-

Phallicis posset argumentum suppeditare me hominis enim huius ineptijs,ut impura taceam,haec scripta reliquit Suidas .Margites varfuit ineptij irridendus; queni dicunt,numquam didicisse numerare, nisi usque ad numerum quintum cumq uxorem aliquando duxtint, eam contingere non est ausus,quod perrime reti ne hoc illi desedi rei ad matrem denique iam grandior,& aetate prouectus dubitabar, utrum ex ventre patris , an ex utero matris suae in lucem ipse fuisset editus Italmatrem interrogauit,ipsa neon pater se peperisset Haecmtur Epopoeia, ut reuertar ad institutilati, Comoedia: timillima, nitianus propri ac per abusionem quandasti est Epopoei: Nam quia pro

in iusta tantum in Epopoeia quae summas imitatur aere Gnunquam a principe sui parte Heroici poEmatis nomen acce 3 iPergo nunc de multiplici varim imitaridi modo copiosius e ipsi

care.Duplex est cliam in poetarum oratione varietas; na quidem in

metrorum, ac versuum genere, altera in incessu quodam sermonis, atque in ipsa narratione . Nascitur ex metro varietas quia Epoptaria uno carminum genere contenta est quamquam enim Aristoteles va- xij permistum metris carmen concedere Idetur Epopoeiae, non tamen omnino concedit: quia dicta postmodum mutat, ath id addit,adeam usque diem Epopoeiam, sina plici, unic tae versuum genereiam fuisse, non misto Scenica autem omnes versus varie miscent, ac tem

perant quod videre licet in choris . nullum quippe carminum genus est, quod certa lege non persequantur . Quid Dithyrambica Ipsi quidem ver se,uixo,ac simplici sertasse via est versu,licenti,ac libero cuius umilem suspicor esse in Catulli Galliambo: sed rici , quae Ditis Meae subiuncta est, omne carminum genus admirabili varietate permiscutissimo tamen aliterimam scientes sacere talitas snt Lyrica enim ita permiscet versus e missis utatur perpetuo: sc mo vero tantummodo varietatem habent in Choris alii istituesin

gulae poeticae partes ipse metrorum varia dis Tiriboena,

SEARCH

MENU NAVIGATION