장음표시 사용
561쪽
poris morti, ut patet ex sequentibus , per iam in m morst , in per bominem resurrectio mortuorum atqIri ΟΠmes , etiam impii, resurgent corporaliter; eryci &c. Ad LII. R., lignum vitae elementorum pugnam potuisse compeicere, quod
Dei virtus praestitit in corporibus Eli .e & Henoch. Ad IV. N. S. P., quod Adam, & Eva sicut interiori gratia a 'em
turbationibus animi praefer abantur , ita exteriori protestione natilis corporum laedebant&r incommodis . Vide Aug. 14 de C. D. IO.
. II. De Ignorantia . Not. Quamvis scientiae plenitudinem primus homo msua conditione non habuerit, illuminatus tamen fuit, ut sa-Pienter vivere posset, neque diabolus eum cesti fu, vis iam rite sibi placere corpiclot , ait S. P. I de C. D. I . Err bant ergo Pelagiani, qui ignorantiam naturalem esse dicebant, non poenam peccati. Sit itaquePRomsITio. Ignorantia est poena peccati Prob. ex Aug. 3 de lib. arb. I 8 , Ret r. I. O , contra
Iul. 6. I 6 , Sc alibi . I. Ignorantia malum est , I plurium
malorum caussa; ergo est poena peccati. II. Ignorantia, ut concupi lcentia gratia Christi sanatur ; ergo ignora alia , oeta firmitas υitia Λυ ait S. P. 2 de Don. Peri . II I ut . enim innotescat quoa latebat si uve FAEt . quod non de-'Iectabat. gratiae Dei est , quae hom utim adiuυat volt utat s. Prob. II. ratione. Adam simplici nomine animantium Maturam expressit, ut ex Hebraeorum lingua notum eit .' atqui
nemo id nunc praestaret post longum studium s ergo ignorantia & dissicultas est poena peccati. opp. Adam & Eva a serpente seducti sunt; ergo, antequam caderent, ignorantia laborarunt. dist. ant. Seducti sist, postquam divinitatem affectarunt, conc., ante cul-neg. Non enim seducti essent , ns iam inesset men-t1 amor propriae potestatis, . quaedam de se superba prae m-Prio, ait S. P. II de Gen. ad i. I4. Praecesserat ergo , ex Aug. I 4 de C. D. Iῖ, illud malum in abdito , ut sequeretur 'hoc in aperto. Censet tamen s. P. Aug., Adamum non suis se deceptum a serpente , sed peccasse sociali necessitudine , ut Aaron & Salomon e nam I ad Tim. 2 habetur , Adam non es Medusius, mulier autem fedusta fuit. Non negat ta men Aug. , Adamum etiam erroris laaveo implicatum fuisse, ait enim : ω eum fHellit , quomogo fuerat iudicandum.. f. Us
562쪽
f. III. De concupiscentia. Nol. I. Concupiscentiae nomen apud profanog, sacrosque scriptores est bonarum aeque, ac malarum rerum appetituS 2 habetur enim Ps. 8ῖ concupiscit a iima mea in atrιa Domi ni , & Jacobi I concι piscentia parit peccattim . Nunc Uerode ea agimus, qua caro coucust/Hit adversus Dirrium , qua que per Aug. omnes complemitur cupiditates, iram, a Uaritiam &c. Peculi ariter tamen libidinem illam fignificat, qua
obscenae corporis partes excitantur.
Nol. II. Concupiscentiam υιυentis , ω sentientis animae esse , non tamen ipsum animae lentum , nora enim fensus es morbus , ait S. P. contra Iul. 14, sed ille sensus es , streo nos morbum habere fentimus . In quolibet animi seniudi stinguenda est sentiendi vivacitas, utilitas, necestitas , &libido, ut ostendit S. P. contra Julianum, qui haec confundebat. Qiiod probat ex illo Pytquam exempta 1ames , ε, amor compressus edendi : ubi fames, hoc est cibi necessitas, ab edendi amore, id est ventris ingluvie , diltinguitur. Ex quibus constat, concupiscentiam non esse appetitum Ιensitivum , aut rationalem dumtaxat, sed inordinatum , sive impetum animi, aut sensus ad turpia & immoderata trahentem. Motibus enim 'fuis, quos habet anima δε- eundi m spiritum , adversatur aliis motibus suis, quos habet, securedum carnem , ideo dicitur , caro concupi scit a Demus piritum , ω spiritus adversus carnem , ait S. P. 6 contra Jul. I Not. III. Alotum istum non esse concupiscentiam , sed eius actum , qui ex prava illa aflestione exoritur , quae idcirco morbida qualitas a Gregorio Arimin. dicta est , quia vim habet morbi inferendi, ut morbidum pecus dicitur, quod corrumpit ovile , quo etiam nomine appellat S. P. , II. dg Gen. ad i. , concupiscentiam , morbidam edi mortiferam litatem, heu malae qualitatis affetilionem. Haec autem noli eri mala substantia, neque a malo principio producta , ut MMnichaei opinabantur. Malum enim nonnis deficientia a bono est: includit tamen aliquid positivum, id est impetum animi aut sensus, & aliquid privativum , nempe esse motum non rectum, & moderatum : hinc patet , cur titillet & inclinetat malum, licet non sit qualitas positiva ; quia ut moVeat& assiciat, habet a vivacitate, & natura lenius, Vel aniari ut assiciat inhoneste, habet a vitio, oc privatione ordinis. Sicut cursus hominis est a vi nativa animalis, claudicatio a de-
563쪽
feltu membrorum. .aare, si homo non elset infirmus, caro spiritui obloqueretur, nulla inesset homini effraenis lini-d O, quam concuplicentiam dicimus. Vid. Aug. I de C. D. 2a. I ROPosiTio. Concupiscentia est naturae vulnus, & poena peccati.
De fide est, ex . Tridentino Sess. 3. can. 3, & prob. I.
scripturis . Io. Ep. I. c. 2. Concupiscenta a carnis cyc. nou 6 eπ
bris meis repugnantem legi mentis m ae oe capti ramem metu lege peccati. ad Gal. 3. Caro concupi cit a lυersus spiritum C0ucupiscentia parit poccatum . Ex quibus sic areturi S. P. contra Pelag. , qui concuplicentiam ut bonam laudabant, quamvis luxuriam damnarent , quae ab ipsa eoncuplicentiae oritur: Ab hac concupiscentia ait S. P. II contra Jul. I Rid ligenda prohibemur , quando a ltixuria prohibemur οῦ aliut ιας , quam d. ligere prohibemur , non es a Patre ; ergo haec concupiscentia , quam laudas, non es a Patre. II. Duo bona, quae a Patre sunt , inter je pugnare nou pinu ut, pugnat au-Ienr inter se contiueutia ; ergo concupiscentia mala est, cum pugnet cum castitate , quae ex sacris litteris bona est. Ita S. P. ibid. ΙΙΙ. Concupiscentia ex scripturis ad malum inclinat; ergo est natura tua malum oc 'Ena. Quis enim es ita insaniιs , demens , qui cum peccat mala esse fateatur , neget esse malum concupi centiam, etiam-s peccata concipere , cir parere non naturὶ Ita S. Ρ l. 6. Ob. I. Concupiscentia ad prolis generationem requiritur, eaque etiam in brutis absque culpa reperitur; ergo mala non eis. II. In statu innocentiae suillet propagatio; ergo&Concupisceritia . III. Nuptiar damnandae non sunt er O ne concupiscentia. IV. Est naturalia appetitus concupiscentia ergo in eo damnandus, ut in cibo & potu, soluς excellus. V. Etiam poema bona est; ergo & concupiscentia, qnae eit poena. VI. Concupivit Eva vetitum fructum ; ergo fuit ante culpam concupiscentia. ' i .
q. ad Ι. neg. cons. In brutis enim libido mala non est, quia non repr/quat rationi, qua carent. Addit S. D. , an imam habere osiuinam , qui libidinem vegat in homine poenam eqse, cum sit natura pecoris . Ad II. neg. consi Tunc enim aut nulla fui siet libido, aut ita subdita voluntati, ut absque Π xla cupiditate homo uteretur penitalibus membris, ut modo movet pro lubitu manus & pedes. Ad ΙΙΙ. nep. cons. , &retorqUeo ar tamentum. Nuptiae enim , satente Juliano, sunt cuneuplicentiae remedium s sequitur ergo illam este tunsu o
564쪽
inde malus, conc. Ad U. neg. cons . Mors enim, & coecitas rei pectu Dei punientis bona iunt, at respectu hominis peccatoris iunt mala poenae, non culpae . Ad UI. neg. coni. Praecessit enim in Eva mala voluntas, qua. diabolo credidit, ut
dictum eli. . . f. IV. De pudore nuditatis.
Not. Joannes Phere ponus impudenter negavit, e pudore nuditatis evinci libidinem malam esse, quod etiam eXemplo gentium probare nititur, quae in Africa nudae incedunt. Sit itaquePRoposiTio. Pudor nuditatis libidinem & concupiscentiam malam esse invicte demonstrat. Prob. Scripturis. Nam Gen. a habetur de Adam & Eva
ante lapium : Erat autem titoque nudus, non erubescebant.
Post lapsum vero habetur c. 3. Cum cognoviMnt se e se nΠ-dos , jecerunt sibi perizomata. Non quod eis sua nuditas esset incognita, ait S. P. I de C. D. IT , sed turpis nuditas nondum erat, quia nondum libido membra illa praeter arbitrium commoυebat. Hinc S. P. ex pudore nuditatis , atque ex eo quod actus voluptubsi palam non fiant , evincit , libidinem malam es e ibidem, & l. a. de Nupt. , contra Iulianum 4 ibid. , & l. 3. a , ubi Julianum redarguit , quod peridomata estimenta significare assirmaverit , cum ex Graeco, & He-hraeo constet , illa esse subligacula quaedam , aut lumbaria, ut docent interpreteS. Ob. 1. Phereponus in c. I 3 l. I 3 de C. D. Aut motu ' nullus in Eva fuit, aut non apparens; erho &c. II. Gentes in Afri- ea, & America nudae incedunt; ergo eas non pudet. ΙΙΙ. Si quis pudor. in Adamo, aut Eva fuit, id contigit propter liberorum respectum, ne aut genitalia membra contrectarent, aut iis citius abuterentur; ergo dcc. IV. Conjugati palam abstinent, & nuditati contulunt, ne leges coniugiorum Uiolentur.
. Ad Ι. S. P. l. 3 contra Julianum a. Adam , inquit, N-lier eius, qui nudι erant aυ te peccatum , nou confundeban-rur, mox ut prccarunt, quas partes corporis amicierunt, per zomatum nomine expressum est . Uerba igitur Gen. de nuditate corporis accipienda iunt, SI de velamine pudendorum, quorum motu sentitur perversa libido : atque haec est omnium 1ere interpretum expolatio , cui non adversantur, qui docent, Evam et Adam oculos mentis aperuille ad dilcernendum inter bonum, et malum, quia cum vovissent, te nudatos gratia
565쪽
LIB. XII. DIss. III. CAP. II. illa, qua prius vestiebantur, extitis in motu corpfris quaedam
impciaeus noΣιtas , h=ide esset indece=r c nuditas , fecit attenus , re abditique coulusos . Ad II. Gentes nonnullas ex morum feritate 3c barbarie omnem , ne dum pudorem , sed etiam humanitatem exuisse, quo fit , ut carnes humana S VO-rent, natOS ac parentes immaniter caedant &c. , quae si laudanda si ut, erit etiam libido laudanda. Ad ΙΙΙ. et ΙV. ne .ant. Nam protoparentes fecerunt sibi periZomata, cum nec filii essent, qui contre tarent pudenda, nec alienae muliereS, quibus Adam coira misceretur. Non alia ergo de caussa opus
coniugatorum obtrahitur etiam oculis filiorum , nisi quia nous sunt esse in commixtione sine pud uda libidine . Idem dicendum de adolescentibus , et puellis , quae nuda membae
Quaeres, quid fuerint tunicae pelliceae , quas Deus fecit primis parentibus in I. Origenes, aliique, has tunicas figurate accipiendas pro ipso mortali corpore ob praevaricationem stra teritam interitu conficiendo : non enim decebat, Deumanium fieri , mahlare animalia , et pellium sutorem esse, Praesertim cum bina cujusque speciei animalia condiderit ad Propagationem. Hanc Origenis sementiam probat etiam S. Ρ. a de Gen. contra Manichaeos. II. Alii , et melius : Deum veras Adamo et Evae ex Pellit aς consutas feci Ise tunicaq ; nam in Hebraeo habet rR γ nuna Cainot-hor , vestimonia ex pelle bestiis detraeta . Non enim sine caussa a literati sensu recedendum est: nec obstat S. D. interpretatio, quippe II de Gen. ad lit. 39
ait, hoc significationis gratia fastam eis, sed tamen factum. Ad rationem rei pondent Veteres Rabbini, fuisse animalium spolia: alii pilos et lanam: alii produstas ex nihil : alii denique ministerio Angelorum assutas. Nos Vero putamuS, aut,
plura quam bina in singulas species animalia fuisse producta. aut ex iis aliqua foeminas gravidare potuisse, antequam mactarentur
Mortem, Ignorantiam, Con- Iogos, an saltem possibilis sit sta-
eupiscentiam Sc. non esse naturam tus purae natuis , in quo prae erinitituti hominis , sed peccati sti- naturales proprietates , nec gratia pondia, super ori cap monstratum ulla , nec vitium esset naturae su- est. Hinc oritur quaestio inter Theo- pei additum, ea tamen habet et na-Tοan. I. Dis ligod by Corale
566쪽
turales desectus , qui ex animae, aut eorporis constitutione proliei-seuntur , & fami , siti, morti ,
aliisque languoribus, eg elemen' rum puana orituris , esset obnoxia Affirmant plutes Thom istae,
nee non Tou ne lyus &e. Negant Norisus. Bellelli , aliique nostrates, quos laudat cl. auctor Diss. Syst. Vind. sit itaquePνον. I. sententia , quae impu-pnat statum purae naturae, Augusini prioeipiis subn:x est. prob I. ex appetitu ingenito videndi Deum , quem in qualibet creatura rationali agnoscit S. P. August l. r. Cons. 7 scribens, inquietum est cor nostrum , donec requiescat in te . Unde sic arguitur : in statu purae naturae non posset anima assequi visionem Dei, cuius imago est , adeoque poena max; ma afficeretur e sed sub Deo iusto poena sine eulpa esse nequit; ergo Sc. Hi ne S. D. Pelastianos refellens , qui aiebant , parvulos non renatos sine ulla gratia , aut
vitio progenito excludi ' reano.
eoelorum , ait : Quaro, quo caus. D innocens imago Dei vita priυatione puniretur , si nullum peccσ-rtim ex humana propagatione eontraxit 8 Sed in hypotbesi status
purae naturae homo creatus ad ima.
ginem Dei nulla culpa exeludereis tur a regno. Dei, sicque Augustini
argumenta contra Pelagianos omnino evanetscerent; ergo &c. v.
Tournelyus, S D. ibi Pelagian impetere supposit hominis elevatione ad finem supernaturalem sed plane decipitur . I. enim nul- Iibi meminit S. D. huiuscemodi hypo hesis . II. Nimia imperitum se se prodidisset in hac controversa, id suppoliendo, in quo totus
difficultatis cardo versabatur. III. Augustini argumentum petitur e ipsa natura imaginis, quae creaturae
rationali in quavis hypothesi ines se debuit; ergo &cR . II. alii, ereaturam rationalem fide & gratia destitutam , non appetete intuitivam Dei visionem, sed beatitudinem in communi plicet ergo Dei esset imago , poenam magnam non pateretur ex in
privatione, quia Dei visionim non appeteret appetitu naturali, elicito , ct effieaei , sed tantum inera ficaci , qui terrux aliquando in bonum indebitum, di impossibile,
ut semper vivere in hoc mortali corpore &e. verum ex haeresponsone potiua confirmatur nostra sententia: docet edim S P. ib. , Omnes natu aliter appetere beatitudinem, sed absque fide, quae nobis visionem Dei polliretur , nouposse in eam ferri hominis appetitum , qui naturali instinctu trais bitur ad Datitudinem in communi ; ergo , eum Pelagiani faterentur , nobis vitam aeternam,cinitti, recte S. D. ab exelusione Dei imaginis a vita aeterna probat in parvulis originale pece*tum . Ade que amor creaturae rationalis fertur in Dei visionem hujus revelatione supposita. Hine l. 33 Confiss. o. ait , nos desderio accendi,
quoniam tueundati stimus in his , quae dicta fune n bis r in domum Domini ibimur. Prob. II. exi rebelli coneu piscentia, quam S. D. l. ix de Gen. d lit. morbid/m , τ mortiferam
qualitatem anye Iat , eamque 'perio malam esse, tum m vehementi pugna, qua rationem aggreditur, tum ex pudore , qua eius caussa suffundimur , ex Augustino sis pramostratum est r atqui hujus concupiscentiae Deus auctor esse non potest: alias euncta, quae fecerat, non essent valde bona; neque N a-
567쪽
nielisεἰ revinei possent, qui ex ea adstruebant sempiteritum mali principium et nec potior est ratio , cur Deus hominem produeere nMueat cum pravo vitiorum habitu , posisit autem eum libidine omnium scelerum seminario ; ergo &e. M. Tournelyus . I. Coneu piseentiam malam esse per accidens, ex hominis infirmit te ; ut enim a Deo est , solum appetitum &propensionem importat ad bonum sensibile . II. Eam esse malum physicum, non morale : non enim nocet, nisi ei praebeamus assensum. III. Eam superesse etiam in renatis , in quibus ex Tridentino nihil remanet damnationis ; ergo&e. Sed haec mera sint effugia . Vel enim appetitus ille rationi subiicitur, vel non: si primum , non erit concupiscentia; haec enim ex Apostolo repugnat legi mentis; si 'cundum , en rebellio, en pugna, en vitium Malum es enim , ut in seriora superioribus reluctentur ,
id enim G. contra rationem , ut observat Bellarminus l. 6. de Amissi gr. 34. Deinde , ut inferior pars
rationi subiiciatur, gratia Dei opus. est ; ergo &e. Altera' responsionem refellit S. D. I. contra Iul.
Is , ubi ait : Ilac. eu . cstucupiaseentia carnis nunquam concupisciatur hominis. tillum: bonum , si ωο-luntar earnis. non est hominis , num , ae pre hoe maIa est eoueM- piscentia, nisi ab illieita υoIωptain re fraenetur . 'Tertia responsio non est ast rem r in renatis enim nihil remanet damnationis, quia propter concupiscentiam nemo damnatur, nisi ejus motibus praebeat assensum, imo meretur, si 'eos auxilio gratiae refraenet. Unde Trid. Syn., teste Pallavicino , Tappero &c. , solum damnavit haereticos docentes , coacupiscentiam esse vere Sc
proprie peccatum, non Ian auorema peccato contractum ergo concupiscentia in se & absolute mala est , non tamen proprie peccatum , ut censuit Bajus , cuius pro . 'x ea de re merito proscripta est . Hine Estius fatetur , inpuris naturalibus nullam fore concupiscen iam, nisi torte ad nutum
rationis , quaeque voluntRtem nec praecederet, nec excederer, ut ait S. P. l. 4 contra Iul. a, non vehementem illam, quam nunc e
perimur, Sc est poena peccati. Prob. III. ex nio te , aliisque aerumnis , quibus afficimur . Has enim pos nas esse peccati, ex Aug. evincitur . Nam lib. contra Iul. c. ultim . ait : Quid restat . nisi ut eaussa illuum, malarum fit aurini uiras , aut impotentis Dei ,
aut poena peccati ' Sed quia nee iniustus , nee impotens es Deus , restat , quod graυe iugum super filios Adam non fuisses , ns δε- ιicti meritum praeelisset . Et l. r.
Op. imp. Nullo modo sub cura omnipotentis oe iti iri Dei tam ma-gua miseria naturae irrogaretur humanae , si in sane. infelicitatem peccati meνito pelIeretur ; sed in hypothesi purae naturae creatura rationalis absque ulla culpa m ite, aliisque ealamitatibus afficeretur p
M. Tournelyus : in hae hvnothesi miserias illas fore naturae primordia, non poenam peceati. Sed fallitur : nam S. D. lib. 36. Opis imp. n. 3ς. expresse aio, Adamum non moriturum , nisi peccasset; sic enim seribit : Numquid mori- rurus fuerat Adam , etiamsi non peccasset , quis in eorpore a Mimali erat factus 7 Prorsus erras . J
568쪽
de terrena materio ereato , Ni eidρ iis no υitae Nbministrata vivendi ιὶabilitas pcrmanerer . EX quihus constat non solum ex praesenti vertim ordine , sed etiam ex hypothesi possibili , nempe . s adam
non peccassit , non fuisse moriturum . Non quod immortalitas pri-νui hominis naturalis tuerit , atque ex naturae principiis, nec gra-tιae beni si um, ut Bajus commentus est, sed quia cieans Deus hominem spiritalem simul & corporeum . cnngruum erat, ur divina providentia ei supra exrpentiam corporeae naturae tribu ei et immor. talitatem, atque incorruptionem, ne spirat alis anima a corpore soluta inani hujus desiderio an peretur : nam a corpore divulsa est in statu quodam violento , ct propriae naturae contrario ; erpo &c. Prop. II. Sententia, quae impu-pnat satum purae naturae , cum proscriptis Baianis articulis nihil affinitatis habet. Ncit. Totam doctrinam ei rea naturalem primi hominis conditionem , erroresque omnes , uuiande fluunt , hac unica propositione includi : I n postibilis est flarus purae naturae , eamque in Ba
io, & Quesnellio proscriptam esse,
nimis confidenter , ne d cam audacter , pronunciat an nymus au
qua in Ie quantum a veritate abis
erravit plia ibus ostendit cl. auctor in suo Sustem. Vind. dissi a. c. I. in .mvis enim , admisso erroneo damnatoque Baii principio non nepemus, Inde sequi impossi-bitim sse stat tim pura Martirae , Dontamen Inde conficitur , cum Baio sentite ecs , qui non ei Ioneis, 1 ed catholicis, proba iisque ex Au
pullino principiis simum illum impugnant et quem4dmodLm , nonnisi injuria , cum Pela Io sentire quis pronunciaret Molinianos Theologos , qui non proscriptis Pelagianorum principiis , sed aliis ab
Ecclesia non improbatis gratiam ab intrinse eo efficacem, quam rei ieiebat etiam Pelagius , impugnarent . His praenotatis Prob. I. Theologi Augustinenses , qui statum impugnant purae naturae , quique affirmant , non potuisse a Deo condi narraram iu- ruram omni stipernaturali auxilio expoliatam , non id repetunt cum Baio ex parte ipsius naturae . quasi gratia foret eius pars , aut proprietas , vel eadem p alia a emn ditione naturae , tamquam ab efficiente principio manaret, vel denique gratia spectaret ad naturas constitutionem , & esset naturae proportionata , ut Baius somniavit , sed , ut creatura rationalis ad ima ainem Dei condita & supernae beatitudinis capax, ad hane, quam promereri , & comparare non poterat naturae & arbitrii viribus, posset supernaturalibus piariarum auxiliis naturae ipsi superaddi is , Deo juvante , pervenire t sed haec sententia toto coelo distat a proscripto Baiano dogmate , ut per se notum est ; ergo die. Confit matur ex collatione utriuia qire sententiae . Baius enim asseruit , dona primo homini collata fuisse ordinis naturalis, nos autem super naturalia fuisse centemus . Ea- ius negavit, iustitiam oria alem Adami , eiusque exaltationem , sanctificationem , immortalitatem&c. fuisse dona naturae superaddita , sed haec omnia humanae conditioni debita fuisse docuit , naturae partes , ex ea promanantia , eique proportionata : cum ex adverso Aurustinenses pro purnent , eandem integritatem, Ja itatem,
569쪽
gitate natu se superaddita , hu us. que ordinem , partes , prin 'ipia intrinseca , conili tutionem aue suis perasse. Verbo dicam : B ius de natura integra pronunciavit . quod
Pelastius de natura post lapsum ,
Eenegans supernaturali iam aux liorum necessitatem . Nos Aurem , ex
quo gratia indiguerit primus homo, potiori iure dicimus, necessicariam esse post lapsum . Vid. Dissa Systς m. Vind. Cap. 1 q. sProp. III. Momenta , quibus
Augustinenses statum impuEnar pu-vae naturae, ab illustrioribus Theologis aut propugnantur , aut Rproisipto Baiano errore declarantur immunia . Prob. I. Momentum I. peri rurex ingenito appetitu videndi Deum: sed hunc appetitum ingenitum pro- pu narunt eri verustioribus scholasticis Scotus, Durandus, Maio , Paludanus , Richardus de Media villa &e. Post damnationem articulorum Baii, illum tuentur universi Seotistae , cum Masti io . &Nacedo ostendentes, ex illo appetitu non sequi , ipsam visionem , quoad substantiam , esse naturat m, ut Baius commentus est . Ex Tho- mistis illum propugnant Solo, Ferrariens s , Nuphus , Corradus &C.
Ex inclyta S. I Molina . Sua eZ, Bellarminus, Reeupitus. & P. Se pneri . Ex Aunustinensibus , post Norisium, & Bellellitim, ad unum Omnes : ergo &e. Vide Syll. Vin
die. Disr et C. T. Prob. II. Alterum momen iam petitur ex rebelli contuniscentia, quam per se ma Iam ille, υitium
fumanae naturae ex primo Deccato
deriυatum, nee illam esse pa potiem naturalem hominis , sed licer peccatum non sit, esse tam n habitum
vitissum ad maIum incIinantem ,
pluribus demonstravit Morillus e. Uind β. a aiich iri a te Fulgent ii,
Prosperi , Pomerii r eam ire senis tenriam a pluribus scholasticorum fuisse propugnatam , Sc praesertim ab Aureolo, Ariminensi, a Macedo , & ab iosis s. I. Theologis
prae larissimis Bellar mino , Elira da , de E parra , Bigotio &c. a seruit. Et in Parallelo, atque ad Germanitatem 4, k s ex sententia Macedi ostendit, concupiscentiam me iudisserentem esse posse, cum ex se se ad peccandum incliner . In eandem Norisii sen entiam pedibus ivere alii Augustinenses Theolosti La. Fosse , Clena ertius, Schvei retus, Castalius , P et in te . qui etiam observat , ei deni
adhaesisse praestant isnaos Trid. Syn. lTheolostos R uardum Tapperum , & Indo cum Raveste in . Ex Gallis . Theolostis nobiscum sentiunt Con tens naus , dii Hamel , t ' Herinenter, & ipse Petavius . Nec aliud docuir S. Thomas, Soto , aliique Thomisi. . Et licet ex iis Gonetus assi met , potivsse hominem a Deo condi eum effaeni concupiscentia , & cum moriendi necessitate, ingeniae tamen fa etur, non
demonstrari sententiam suam ex eis damnatim ne Bais norum areiculo- h irum . Idem censuit Est ius uMaeedo , qui ea de re plura pro- dueit ex Va 'ilesio , Turriano, Me ratio, Haurerio&c.; ergo &e. Vide ut supra. III. Momentum petitur eX mor te. aliisque aerumnis , quibus . fiassigimur : has enim poenas esse peccati, non sbium Norisius , aliique Nostrates communiter doeent,
sed ex ipsa etiam inclνta S. J Virci. Ioannes Gamerius dis . s. de Libellis fidei editis a Pelagianis
sententiam oppostram Caele illo ad- ,
seribit , & Pelastianis : observat M m 3 enim,
570쪽
enim , Rufinum Pelagi anum mediam quandam inire viam interaque tuum opinantem , primos parentes ab initio donandos immorraIitate qua spoliandi forent , speeearent ; er Caelestium existiman. tem. eor, siυe peccassent, e nou peecassent , morituros e sentit enim,
mortalas factor , sed F non peccassent, in Iedem immortalitatis traus serendor . strue sententia plaetiit m&Itis Patribus , ω arrepta est a Pelagianovum nonnullis , eontra vos Aug. disputae , nee immeri ro , erim inde seqDatur , mortem mn esse peccati paenam . Et Sir-mondius profert ea de γε verba Theophyli Alex. l. et ad Autol. Nee natura mortalis factus est, nee immortalis, immortalem quip
pe fi fecisset, Deum fecisseis moris
tur. Neque aliud sentit D. Thomas l. contra Gent. c. 7ς , &SI. Id ipsum nos quoque doeuimus cap superiori f. I. ; ergo &e. Vid. Syst. Uind. loc. cit. Ob. I. Propositiones , II, '8, & et , aliasque in Baio, aut Quesnellio proscriptas . M. Augustinianam sententiam , quae statum impugnat purae naturae, catholicis Aua. & et Theologorum , non proscriptis Baii principiis subnixam , nihil omnino eum Hiiet nodo mare :.mni ratis habere, ut Pt p. II , S III. supra monstratum est. Ob. II S. P. Auq l x Retr. οait : Quamυis ignorantia , oe di μfeultas essent homini primordia na ruralis , non culpan)us , sed laudandus esset Deus ἰ erao &e M. neu cons Ibi enim S D. Manichaeos ad hominem, & ex eorum p incipiis refellit . Admitrebant
enim supremam caussam mali effectricem . . quod ex concupiscentia,
ignorantia , ct difficultate suadere
volebant , eum tamen eas , non mecati Menas, sed naturae primor dia esse dicerent, sine quibus creari non posset homo ex mente Constans & corpore t optime ergo in ea Manichaeorum hypothesi arguit S. D. , haee omnia non Deo malo , sed bono esse tribuenda, qui ea de re non culpandus esset, sed Iaudandus: eum ea.in Manichaeo tum sententia , non vitia essent, sed naturae primordia , quae nec erimini verterentur hominibus ,
nee eis gratia deesset , qua facile vinci possent . Non arguit itaque s. D. in hypothesi purae naturAE , in qua gratia non habet locum , sed in alia Ionee diversa , in quatina eum difficultate & Ignorantia aratia ad eam vincendam necessaria supponitur. Inst. Macedo. Aug. l. 3. de lib. Arb. e. et O. ait e s anima altera esse eoeyἰt ante precatum , qualis
post υitam culpabilem facta est , non
parvum bonum habet , rande ereatori sus gratias agat . Non enim
medioeria bona sunt , non soIum quod anima est , Ita etiam quod
facultatem haber, tit adiuvante cie
tore seipsam excolat, ct pio sudio
possit omnes eapere sirtutes , per Mas 9 a disseultate eructante ει ab ignorantia eaeeante liberetiar p ergo datur concupistentia . quae non est poenalis , nec ad peccatum inelinat. R. neg. cons. Loquitur en Imibi S. D. do dissetillare cruciant. Te. , de ea nempe ignorantia ac libidine . qua altera anima efficeretur post vitam culpabilem ' atqui S o. utrasque esse suxpte natura vitiosas assimat luperiori cap. 8. dicens : Srant revera omni 'eeranti animae duo sa poenalia, lan: -νautia oe diseultas . Ex isnorantio de onestat error , ex di ultate