Richardi archiepiscopi Armachani, Hiberniæ primatis Defensorium curatorum aduersus eos, qui priuilegiatos se dicunt, habitum Auenione in consistorio coram D. papa Innocentio 6. & D.D. card. ac prælatis, anno Christi 1357. nunc recèns excusum iuxta ve

발행: 1633년

분량: 179페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

1o Defensorium

est ut in articulo prςcedenti suasi )persona aDeo prςcepta,&a suaEcclesia de lege comuni, & fratris persona de lege prohibita:

unde consequitur quod ordinarius est persona securior. Item persona ordinarij est Parochianis suis personis fratrum amplius obligata: unde rationabiliter potest Parochianus securius de ea confidere,quia sellicitior erit ad prouidendum suae salutiquam frates qui eit sibi persona extranea: sicut persona medici corporalis est aegroto magis carnaliter secura, quae est aegroto magis obligata. Item quia Parochianus de lege comuni siue de cursu non lis sitat,nec

haesitare habet de ordinarij sui persona, quod eius potestas absoluendi suos subditos sit ligata: de fratrum vero personis habet verisimiliter suspicari, quod propter

excommunicationes varias est in eis potestas ligata. 'Iec est dubium quin securius sit homini confessionem pandere liberam potestatem habenti, quam habenti po testatem ligatam: ergo persona ordinarij est certior siue securior. Probatur minor praetacta. Primo per cap. Religiσsi. in Clementinis, de decimis, ubi dicitur quod religiosi quicumque beneficia non habentes, qui novalium, aut alias decimas

22쪽

Curatorum'. nEcclesijs debitas ad eos ex aliqua causa legitima non spectantes appropriare sibi praesumpserint, aut exquisitis fraudibus siue coloribus usurpare tentaverint, &c sententiam excommunicationis incurrunt. Nec videtur ambiguum: quoniam

de iure diuino legatorum & libere donatorum decimae sunt soluendae; &hoc Ecclesijs & earum curatis. Quod etiam Iu- nocentius dicit, & Hostiensis assirmat, Unde consequitur, quod quicumque fratres , qui de legatis eis, & de eis donatis decimas ab Ecclesijs subtrahunt, eas

sibi appropriant, sententiam CXcommunicationis incurrunt : cum de illis nunquam decimas soluant , ut communiter assirmatur. Secundo probatur minor pra

dicta per cap. Religiosi,de priuilegh s inCl

mentinis,ubi omnes religiosi sunt excommunicati de facto , qui a sententijs latis iper statuta prouincialia seu synodalia 'quosque absoluunt: a quibus sententijs,Vt communiter assirmatur, ab Ecclesiae Pra, latis & poenitentiarijs eorundem, saepe, imo communiter ligatos fratres confessiones audientes absoluunt. Ego enim in

mea diocesi Armachana ut puto habeo duo millia subditorum, qui singulis innis

23쪽

i, Defensorium

propter sententias excommunicationis Istas contra homicidas voluntarios, fures publicos, incendiarios & illis consi miles, sunt eXcommunicationis sen tentijs inuoluti: te quibus falius codex habetJ vix veniunt ad me teu poenitentiarios meos quatuordecim in anno ; & recipiunt Sacramenta omne' tales Vt c. eteri, & absoluti dicuntur, nec per alios quam per fratres. t

Non dubium : cum nulli alii illos absoluunt absoluti creduntur. Vnde a Par chlanis potest verisimiliter suspicari, quod illi confessores sunt tali sententia inuolutuita quod potestas Sacerdotalis est in eis ligata. Et ita minus tutum est eis talibus confiteri,ex quo sine peccato mortali non possunt eos absoluere. Et si illud credunt ipsi consessi, consentiunt fratrum peccatis , si absolutionem accipiant. Ait enim Apostolus ad Romanos primo capit. cui salia agPnt, digni sunt morte: non solumantem qui faciant ea: sed etiam qui consentiant facientibus. Et secundo Paralipom non, XIX. cap. dicitur quod Iehu Propheta dicit ad Iosaphat regem Iuda, Impio Iraebes AEuxilium his,qui oderunt Domi-'num,amicitia iungeris: se idcires iram quidem Domini inerebaris, Oc. Vnde conse-

24쪽

Curatorum. 33quitur quod securior est persbna ordinarij,

quam 'fratrum personae. Idem etiam suadetur per capitulum Cupientes, de poenis, in Cleme tinis,ubi triplex est lata excommunicationis sententia. Prima est lata in omnes religiosos, qui aliqua, ut audientes a solutione decimarum Ecclesi js debitarum retrahant, in sermonibus suis, vel ali bi proferre praesumunt: quod faciunt, ut fertur communiter, confessores de fratribus : aifirmant enim in publico, quod nec de eleemosynis panis, vini, cerulitae, aut aliarum rerum huiusmodi modicarum tenentur donantes,in decimando lucra me cationis ipsorum, aliquid decimare. Ego vero e contrario affirmaui, quod de paruis sicut de magnis donarii s telientur interhacra sua mentionem facere, quia alias possent mercatores quicunque totum lucrum totius anni per talia parua dona ita distrahere, quod de maXimo lucro suo nihil deberent penitus decimare, totum permodica distribuendo pauperibus : dc illusio fieret iuri communi. Sunt ergo fratres

tales maioris excommunicaesoniS senten-lijs inuoluti. Item per eandem decretalem, Cupientes, sunt omnes fratres ab os

Bio praedicationis suspensi, α consequen-

25쪽

i Desenserium

ter excommunicati , qui insta certum terminum conscientiam eis consessis dedecimis seluendis non faciunt : ubi Scuerisimiliter aestimatur , quod omnes consessores deputati de' statribus, vel quasi omnes, sunt ista sententia canonis inuoluti: quia, Vt fertur communiter, &per eos qui eis confitentur potest probari,

quod aliqui de hoc penitus nihil dicunt confessi s:&quod illi,qui consessis eis quisquam loquuntur, proserunt nuda verba, non pro materia , sed pro forma, quod non est conscientiam facere, sed magis illudere. Vnde si adsensum constituentis canonem conscientiam facerent, ipsos eis confessos de rebus quibuslibet decimandis , de modo & de tempore informarent. Et quia non faciunt, non video quin incidant in istam excommunicationis sententiam. Item per idem capitulum, Cupientes Omnes religiosi sunt eXcommunicati, qui aliquos ad vovendum,iurandum, vel fide media, seu alias promittendum inducunt, ut sepulturam apud eorum Ecclesias eligant, vel iam electam ulterius non immutent: quod tamen facere statres affirmat clericorum & laicorum communis opipio. Et ad hoc vide-

26쪽

Curatorum tur ratio fatis probabilis iam adducta ad

confirmationem secundae rationis primae conclusionis articuli praecedentis.

Item quod persona ordinatij sit Parochiano suo securior aliter suadetur , scilicet quia de eius persona rationabiliter Parochianus potest iudicare , quod quoad poenitentiam congruam & utilem sibi imponendam pro suis peccatis est iudex sibi miniis suspectus seu aequior quoniam qu

stum subsidij temporalis per confessionis

suς auditionem in suo ordinario non habet supponeroe aut aliqualiter suspicari : cum necessaria vitae, de lege Dei& sue Ecclesie, ordinarij ministerio sint annexa: de personis vero Datrum econtra: quoniam, ut in appellatione, quam contra me fecerunt in

Anglia , continetur, ex sua fundatione ad mendicitatem & paupertatem a ctissimam asserunt se astrictos, non Obstante in eis facultate audiendi confestiones omnium sibi confiteri volentium: Vnde quaestum releuationis mendicitatis in eis causam auditionis consessionis hominis extranei probabiliter Parochianus poterit suspicari, & rationabiliter in an mo suo ita arguere : Cur iste mendicus

27쪽

1 6 Defensiorium

& a necessariis pro victu sibi adquirendis desisteret, nisi de me tale sesagium expectaret Unde cum egestas ad peccatum cuius mediatione indigentiae succurratur, impellat: Iuxta illud Salomonis Prouerbiorum XXX. cap. Mendicitatem es, diuitiis ne rideris mihi, sed tribae tantum victai meo necessaria, ne sorιὸ satiatus issiciar ad negandum te, odicam, Quis est Dominusso egerare compulsus fureris periurem nomen Dei mei: Ponsequitur quod pro omnigencre peccatorum eleemosynam applicandam, qua poterit eius mendicitas releuari, velit mihi imponere: & ita non ero spiritualiter bene sanatus. Saluator enim suis discipulis quaerentibus , Quare non potuimus eiicere illum Z de daemonio hic loquentes:respondit, hoc genua non eliciturni Der orationem se ieiuniam: Matth. XVII.

capit Ex quo dicto colligitur, quod sicut

cuicunque morbo corporali diuerso diuersa congruit medicina: sic sp tituali morbo cuilibet est prouidenda propria medicina, qualem iste mendicus circa sita ietatentus, ut suspicor, milii nullatenus in nil rasit. Confirmatur haec ratio: quoniam satus apparet in facto quod isti fratres ubique per

orbem post priuilegium de confessio ui

bus au

28쪽

Curatorum. itabus audiendis obtentum, monasteria puucherrima & regalia palatia construxerunt.' IeI Causa etur praecipua illa confessiones audiendi facultas: quoniam antequam illam facultatem haberent, nullatenus talia construere potuerunt. Item nunquam auditur quod fratres ad refectionein Parochialis Ecclesiae aut stra

tae communis seu pontium resermandos defectus, tales eleemosynas largiendas consessis eis imponantuaec minores,vi qeas praed catoribus, aut praedicatores seu quique de aliis mendicantium ordinibus,' ut minoribus largiantur, imponunt, cun

eta sibi & suo ordini applicantes. Vnde verisimiliter poterit iudicari, quod quin stus proprius est in causa, quare talis mendicus pro persena extranea est ita sollic

tus, quod tempus m Cndicationis neglicrit, illi extraneo totus intentus. Item feci ad hoc & facio in praesenti quintam rationem cuiusconclusionem nolebam asserere. D,

xi tamen in publico, & in praesenti idem dico, quod ra nem illam nestiebam disi1 oluere. Conclusio 1llius rationis est asta; Quod quisque Parochianus confessus fi tribus,ordinari j s sitis neglectis, iuxta pol itatem quam habent, post consessionem

29쪽

ig Defessorium

i huiusmodi remanet in peccato mortali, re a nullo peccato mortali absoluitur. Ad hanc conclusionem aliqualiter suadendam nitebat unum principium suadere, quod etiam principium propter constitutionem Iohanninam, Vas electionis, nolebam astruere, quoniam ibi damnantur de dictis magistri Io. de Poliaco tres subsequentes articuli. Primus est, quod confessi fratribus habentibus licentiam generalem audiendi confessiones , tenentur eadem peccata, quae confessii fuerunt, iterum confiteri proprio sacerdoti. Secundus articulus est, quod stante statuto, Omnis utriusque sexus, edito in concilio ge- . Merali, Romanus Pontifex non potest facere quod Parochiani non teneantur confiteri omnia sua peccata semel in anno suo proprio Sacerdoti, que dicit Parochialem caratum imo nec Deus posset hoc facere, quia, ut dicebat, hoc implicat con- tradictionem. Tertius articulus est, quod Papa non potest dare generalem potestatem audiendi confessis ones, imo nec Deus, quin confessus habenti generalem licentiam audiendi confessiones teneatur eadem peccata iterum confiteri suo pro

30쪽

Curator c. 19tur Parochialem cWratum. Et erat principium ad hoc probandum, quod simul

possunt stare dc nullatenus repugnant,

quod quisque Parochianus fratribus sit confessus, & quod idem Parochianus

teneatur sub praecepto Ecclesilae omnia sua peccata semel in anno suo Sacerdoti proprio siue ordinario confiteri. Primo istud suasi , quia non amplius repugnare videntur confiteri statribus, & nihilominus obligari siue teneri semel in anno omnia sita peccata mortalia 1uo ordinario siue Sacerdoti proprio confiteri , intelligendo de confessione

quantum ad id quod est iterabile in ea, quam sibi repugnant semel aut saepius

apud fratres offerre, & teneri sine obl1- gari ut semel aut bis siue ter teneatur inua Ecclesia Parochiali in anno offerre: cum unus actus sit iterabilis meritorie si cui alter. Ista vero duo ultima in nullo 11 bHepugnant. Igitur nec duo prima mu- tuo e impugnant. Item nullus ambi-

git qui in quae unque duae propositiones anarma tuae silper simili actu iterabilia diuersis personis aut ab eadem persona pro diuersis locis, ac diuersis temporibus prolatae, valeant simul stare:

SEARCH

MENU NAVIGATION