장음표시 사용
41쪽
saretur interesse alietius quam prohibiti, non esset praestanda cautio, etiam si prohibitio facta fuisset sub conditione, & per consequens vult dicere Crot. prohibitio alienationis simpliciter absq3 causa facta, non valet. UltraCroti hic facit, Nam si prohibitio alienationis simplex scp causa est nulla, ut in tex. nostro Sc alijs iviribus,minus valere dcbet prohibitio alienationis,sub coditione,ne absurdusequatur,ut dispositio coditionalis plus operetur,cp simplex. Nadispositioicoditionalis noestita potes, sicut sim
Plex coditio,quia nil ponit inesse. l. cedere die, cu vaeg.de ver. fig. Non tamen reccdendum est illa comuni ratione per ratione supradicta. t Quinto limitatur tex.noster quado duae veleres personae in specie prohibiis essent alienare. Nam tunc valeret praeceptu de non alienandis horis,abso causae expressione, quia inter eos
vicissim inductu fuisset fideicominum, ita Dd. hic dicunt per gl.nota. & singularem in l. codicillis.f. instituto in verb. fili js. infra iit. i.&ibi
Ιmol.dicit illam glossam esse mente tenendam. Licet rex.pergi .adductiis no probet ipsius sententia,quia Uibertis. infra,tit. s.loqUitur,quam do dictum erat in prohibitione,ut bona remunerent in familia, & sic ibi causa expressa erat. Licet
42쪽
Licet gi. ut in sc dicaminon habeat illum inteli Iectu, neq; est verisimile Accuri peritissimu in iure nostro illum tex.adduxisse: Nam in dubio dictum f. semper intelligi debet secundum linra per ipsam adducta. Bariin l. non solum. g. I se rationis Verba,inis.de Iibe.leg. Tamen a Dd. omnibus gl.illatile recipitur. Crotus hic solus dicebat istam limitationem sic simpliciter positam non procedere, &necesse esse ea sub disti, ditione quadam declarare hoc modo. Quod aut
testator simpliciter Sc absin causa duos prohibet alienare, & tunc procedat rex. noster cum
ains, ut prohibitiode non alienadis bonis abs causa sit nuda. Aut testator in sua prohibitione sic dixerat: Volo talem rem prohibitam alienuri semper remanere firmam, simplicem & stabilem penes prohibitos, tali casu vicissim indincatur fideicommissum absque causa expressa,& ita procedat textus in suis terminis indicto f. instituto. Isa sententia Crol. Iicet non dicat, est ex mente omnium fere Doctorem,qui non simpliciter admiserunt hac limitationem. Nam contrarium vult expresse Alex. in l. qui Romae. g. cohaeredes, de verb. oblig. & ibi Soz. Arct. sere omnes sequuntur. hoc idem vult
43쪽
sententiam tenet pNceptor meus in cons 23. Η, v. plures illum sequuntur, ut verius dici pose sit illam este magis communem sententiam comtra hanc limitationem, quicquid in contrarium Doc hic dicant, quia ex authoritate praedicto rum contrarium apparet. Et ista sententia comtra hanc limitationem de iure verior est 5 probatur legibus 8c rationibus. Primo pertex. ind. g. instituto in quo verba ibi apposita erat per testatorem, ut aedes semper essent firmae 8c sin Plices, videlicet ut no possint alienari,hypoth cari. Item testator ibi dicebat: Quod deberent manere in uniuersum tempus filiis suis 8c nepotibus,quae verba a testatore sic prolaxa nil aliud denotabant,quam quod di BD aedes debeant romanere in similia, & cum sumus ibi in ultimis voluntatibus, non remet quid ex aequipollentibus fiat. l. si mater. C. de institu. 8c sub. Quod
secus est in cotractibus. l. veteribus. l.quicquid astringendor de verb.oblig. Et hoc modo probatur sentctiaCrotiqui nihil adducebat,quodlvera sit ista sentetia probatur manifes c per teX. nostrum, ubi IC. indistincte dicit praeceptum .de non alienassis bonis inscu causa nullum esse, non distinguit IC. an sint duae vel tres personae
vel plures prohibitar,solum disserentiam ponit
44쪽
an sit expressa causa nec ne. Item probaturhoe in omnibus aliis auribus dicentibus praeceptum nullum esse absin causa. 1 5cinefiectu gl. in d.f. instituto non habet cum)sensum, ut Doct. arbistratu Probatur quo ratione manifesta. Nam nulla ratio differentiae assignari potest, cur m gis induci debeat fideicommissum,quado sunt duae vel tres personae prohibitς, vel quado sunt Plures. immo magis dicendu esset quando sunt Plures:& cum eadem sit ratio in uno casu, sicut in alio, ideo eadem iuris dispositio debet esse. l. adigere. f. quamuis de iur. patro.l. finali. C. ad i. falcidi. Nam gl. dicium suum posuit ex d. Linstituto, in quo, ut dissitu est,talia verba apposita erant, quae in esseetii causam insertam habebant, & ideo gl.ibi voluit induci tacite fideic misium propter verba aequipolletia,MΦ adducit teX.in d.l.cum pater.f. libertis. Ex quibus omnibus colligitur gl. sensisse id quod dicimus.1 Et ex isto intellecliu infertur illud quod dicitur:Quod praeceptum de non alienandis bonis
cum causa valeat & teneat,extendatur etiam ut
idem sit si causa colligatur ex aequipollentibus. Et ista est singularis declaratio ad textum n
strum,&ad omnia alia iura quae idem dis pinnulit.
45쪽
ao. t Sexta limitatio notabilis' 8c singularis est.
ut non procedat tex.noster in praecepto de non alienandis bonis,quando aliqua res esset prohobita alienari de iure communi, tamen in nonuI lis casibus specialibus concessa esset alienatio. Nam tunc in illis casibus specialibus valet pro hibitio absin causae expressione, ut horia eccI siastica, vasa,Ornamenta , 8c similia Deo dicata sunt prohibita alienari. I. sancimus. C.de SS.E eses tamen pro captiuorum redemptione alionari possunt, ut patet in d.l. sancimus. Aliud Oxemplum poni potest. Lege Iulia. prohibitus fundus dotalis alienari si tradens fundu d
tale conueniret de non alienando illo, tunc sumdus non posset alienari in casibus etiam permisi sis, Bic in quibus lex dispensat. ita Soz. in cons.
49. IL a. adducendo di mim Salyci in I. ea qui de C de condicti. ob caus 8c ita vult gl. in c. vero, exi.de condit. appos Bald. in l. quoties. C. de fideicom. Hanc limitationem Com. Alem Ias & omnes hic sequuntur. Pro qua sententia adducitur tex. ubi secunda eos est casus in g. salmetissimas,in Auth.de alien. S emphi. qui textus singularis est, cuius decisio videtur esse cotra omnes regulas iuris,ut testator prohibere pol
si bona ecclesiastica nonposse ali enari pro demptione
46쪽
demptione captiuorum eontra L sincimus. C. de SS. EccL oc illam praecipue, quae testatores
prohibet disponere contra leges.l. nemo Potest, de leg. 1. Item durum videtur pro salute animarum bona ecclesiastica alienari non posse. Adde causam redemptionis captiuoru esse fauorabselem Sc specialem, pro qua specialiter inductum
est, ut bona quae alias prohibita sunt alienari in hoc casu alienari possint, d. I. sancimus,& ideo sub regula Sc lege generali non debet iste casus contineri, Per gi. ubi Barti in I. 3. C. de silentiariis,li. i a. Istius limitationis secundum Daeratio est, ut verba aliquid operaretur, ut pro me dicebam,per d. c. si Papa,de priuileg. lib. 6. d. l. si quando. C. de inoff. testa. iuncta gl. ibi, facit quoque quod voluit Bald. in Rub. C.de contrah. empti in a. quaestio. Quod in iure nostro nihil superfluum esse debeat, ne minima syllaba quide quin aliquid operetur. 1 Is a
Doct. sententia nunquam mihi placuit, nec hodie, tertia vice qua interpretatus sum hane materiam placet, idemque quod Crotus hic, sentio, qui aliquibus med Js mouetur. Primo, quia ista prohibitio alienationis est nulla absque causa, ut dicit textus noster hic & in dicto A. Iulianus Agrippa, & hoc apparet,cum
47쪽
notant, ipso iure, Per in otio per Bart. 8c alios in Auth. Sacramenta puberum. C.Si aduers vel P ditio. Et est etiam regula: Quod nullu emnul Ium effectu producere potest, facicadhoc quod solet dici:Non entis nullae suntqualitates a.cius qui in prouincia, i Bar.& Doch. Si cere. Peta tu facit etiam regula, Quod eiusdem naturg M virtutis debet este causatum sicut causa. l. m numissiones. S ibi Aret.per illu tex. de Iusti. MIur. l. quo mimis. S ibi Iasde fluminib. Secundo mouc batur, ' quia qualitas adiecta dispositioni quae noni consideratur in casu de quo agi tur,non auget effectum dispositionis. l. i. C. delegiti.haeredi. Mens Croti fuit haec,quod in casu in quo quis prohibeat alienare no habuit intentionem disponere cotra ea quae de iure communi competebant. Riparius hic conabatur re
spondere istis argumetis, sed quia debilia sunt,
omitto. Crotus item conabatur responsum d re ad text.ind.3.Sanctissimas,qui pro hac limi tationc urgere videtur, S primo respondet: Quod ille text. loquatur in cotractibus inter vi
uos, quod probat Per illud verbum in 'text. ibi positum, Dederint, quod sui natura trahitur adactus inter vivos. l. Patronus, iuncta gl. ibi de
48쪽
prolatio. Sed ista resposio est nulla,ex quo temansealoquatur per verbum, Reliquerint, quod importare solet vltimas voluntates. I. diuus. vers. Caeterum, cum similibus. supra de testa. mili. Iton etiam verbum dederint, solet quo trahi ad ultimas voluntates. I. de fideicomisib. C. de transactio. Secundo modo respodet Crotii Quod ideo non poterat alienari res prohibita , etiam pro redemptione captiuom, quia ille casus censetur inclusus in illo paeto,Propter ve .ha generalia. ibi, Nullo modo. i. obligar in Principio, supra deauthori. tuto. Item dicebat Croti dicedum esse illud pactum esse superfluu,s1 non traheretur ad omnes res concessas aIienarist. SI Paul. de Cast in I. si quando. C. de iam
octem. Vstra responsiones istas,quae non vi- i;
dentur firmae esie,responderi potest ad rex. in LL Sanctissimas. Nam dispositio illius tex. non .emanauit propter illa verba generalia. Claus , Ia enim illa generalis pendebat a principali di- , sposito, sed si causa nulla erat, nee etiam valida erat cIausiala illa generalis, ut Regula iuris, ut sublato principali corruat accetarium. c. cum quid. de ren tu. Ii. s. cum similibus. Minus
obstat ratio Dd.ne dispositio sit superflua, quia isto casupotius concedendum est verba esse sina per
49쪽
pergua quasi quod iniquitas resultet.1.gna. .in a 3. copulatione, ibi gl. C. de iur. delib. t & pro pterea verus intelle us ad d. 3. sanctissimas,c siderari potest, quod ibi de necessitate praesupponedum est, interuenisse causae expressionem, Propterea tex. dicit, valida esse testatoris volui
tale in prohibitione alienationis. Neq; hoc estidiuinare, nam iura iuribus recocilianda suntic cum expediat. de eleeh. li. 6. l. unica.C.de inost. dotibus. Neq; dicendu est, quod tex. in d.f. semctissimas,corrigat text. nostrum cum ali js, quianopresumitur correctio,nisi expresse appareatis. Praecipimus,cum simit. C.de appella. Proptorea sequit,quod ut dictu estibi interuenerit causae expressio ppterea valida est testatoris volitas, & pro isto intellectu inseruit nobis decisio
Ang.in specie,in cons. 134. ubi voluit Quod si testator relinquat hospitali, haeredem, eo Pacto quod no possit ullo modo bona alienare,tamen decidit ibi Anq. quod non obstante testatoris voluntate, possent bona alienari per hospitale. Ratio secundu ipsum est, quia prohibitio ali
nationis erat nulla absin causa,& adducit texti nostru hic, pro decisione, ergo manifeste apparet,quod in d.3. sanctissimas,de iactessitate pro
supponenda sit cauta expressio, quo casu ille
50쪽
tex. hoc modo declaratus, nullo modo probat
hanc communem limitationem, &lita reperio hic ide dicere recentiores Porrugalenses, & amrequam eos viderem,idem dixi. Et iste intelle ctias ultra eos cofirmatur. Nam si vera eslet ista communis limitatio per illum textum, sequer tur maximum absurdum,quod nullo modo est eo edendum. l. quod absurdu,infra dehon. her. I. scire oportet. 9. aliud,supride excusa. tu IO.3c ibi Bar. tale enim esset absurda, quod lex facilius permitteret alienationem in illis casibus specialibus, quam in bonis de iure communi I, citis alienari,cum leges, ut patet per tex. nostru& alia iura,denegent praeceptum de non Misenadis bonis sine caussexpressione valere,quod totum contrarium csset, Vt in illis casibus, in . quibus lex speciali quodam fauore,utputa pro redemptione captiuorum permittit alienati nem , debeat permittere secundum sermam tu ris communis , vidclicet si interuenerit causae expressio , ne ius tingulare trahatur in cons quentiam. l. ius singulare. l. quod Vero, cum
similiti de Icgib. t Posita 8c non concessa ista
communi limitatione , animaduertendum tumen eliet, quod textus in l. 3. sani hissimas cor augeretur de iure Canonico, quo casu inspicien