장음표시 사용
71쪽
Decimoquarto & vltimo colligitur ex rex. nostro, eos, quorum fauore bona prohibentur alienari, vocari fideicomissarios, idem dicit tex. in d. l. peto. fratre, infri tit. t. & ex isto tex. insertur hic per Crotiad notis. quotidianam quaestionem,quae fere totam 3. nostri materiam respicit,cum semper loquamur de prohibitione facta per tcstatorem.Quaestio est talis: 1 Quid
iuris osset reteto isto incinate,si aliquis prohibistus alienare,interpellasset illos de familia an vel Ient emcres illi recu sarent an propter hanc anterpellatione factam,iste prohibitus posset venderc extraneo. Hanc quaest. originaliter mouet Dyn .in I.qui Romae.=.cohaeredes, de verb. Obl. ubi periIlum tex. tenet nicta huiusinodi inte Pellatione,haeredem posse vendere extraneis, Scvalidam esse alienationem non obstate testat
ris prohibitione. Bari ibi no simpliciter sequitur sententiam Dy ni sed ita demum si testator vlt ritis non addidisset,Quia volo ista bona proli,
hi ta alienari semper manere infamilia, tunc socus esset in illo casu. Crotus qui hanc quaesti nem mouet, diuidit in plures conclusiones, Per quas magis confundit hanc quaestionem quam FZ decIaret. 1 Sed circa hanc quaestionem Dyni ind. 3. cohaeredes, dicendum videtur, quod nec
72쪽
Dy. nec Bari recte senserint, AI primo sententia ista contra Dy. confunditur per tex. nostrum, dum I C. dicit, validum esse praeceptum testa toris de non alienandis bonis accedcnte causa legitima,& illae personae, quarum intuitu fusta est talis prohibitio,dicuntur fideicommissarii. Si ergo appellantur fideicommissam, apparet, ut stipra dicebam, ex texti nostro induetum esse fideic5misium, S per consequens bona huius modi subiceta restitutioni, virtute fideicomissino possitiat aliquo paeto alienari,etiam facta interpellatione seu requisitione, per Auth. Res
quae. C. Comm. deleg. Item est contra text. ind. l. peto. Datre,ubi testator prohibuit domum alienari,& addebat.eam remanere volo in familia: ubi dicitur, quod haeredes prohibiti non possint contrauenire testatoris volutati: sequitur ergo,quod alienatio nullo modo fieri poDsit,nec facienda est illa subauditio,Bar. quae siue addatur siue non addatur, nihil immutat circa testatoris voluta lcm, sed potius accedere vide tur ad maiorem declarationem, ut exprimatur illud quod tacite inerat. Quo casu expressio eoriam quae tacite insunt,nihil operatur, I. 3'. sin Pra eod. titi nostro,i. non recte, eum similib. C.
73쪽
Alex. in d. f. cohaeredes, & Bar. rectius senties, aliter dicit in d. l. codicillis. g. instituto, ubi socutus est sententiam Dy. indistincte nulla ve ha addendo, forsan ob nullam aliam rationem, quam per nos dieitam est.Sententia Bar. in prae dicta additione, in d. g. cohaeredes, sequuntur Imol. 8c Aret.in d. g. cohaeredes,& etiam Cast. hoc sentire videtur. Contraria vero sententiam indistinete voluerunt Cyn. Saly. Alex. Cas . sibi cotrarius in d. l. quoties ab omnib.C. de fideico. ide voluit Iasin d.f. cohaeredes,& in effectu ho die magis comunis sententia est contra Dyn. 8c Bar. qus vltra prsdicta cofirmat ut bona rhibi in alienari , nullo modo possint alienari in te minis qugstionis nostrs. Ratio est mani sesta, ut
sup.dictu est, ia p ista verba, prohibeo bona
mea alienari extra familia, inductu est fideic missum. Ideo omnib. de familia acquisitu est in
spe ius, ideo iniquit esset,quod alii agnati cinere
cogeretur cotra iuris reg. l. nec emere. C. de iuri
delibe. l. inuitum.C. de contrah. emptio. S san propter egestatem non possent emere, idco propter ista inici pellatione fac iam non debent perdere ius suum. Secudo unica ratione osten
ditur quia presupponendo inducium esse fideicomissiunt vidi tu est,ius acquisitum est omnibus
74쪽
bus de familia, non sollim in rerum natura exi stetibus,sed etia nascituris:ideo requisitio facta,& recusatio emendi non debent aliquod praelindicium asserre,quum istud fideicomissi ius non habeant ex faeto 8c iure recusantiu , sed ab illo
antiquo testatore, qui sic disposuit, ut bona romancret in familia,propterea non tollitur armi. emancipatum. L sina. de Sena. l. adoptiuum. s. fin.de in ius voc. Et ita in specie reperio velle Bolog. in addi.ad consilia Io. de Anania,nu.4 Et ita tenendo non obstant duo iura per Bar. de Dy. adducta,& primo tex.in d. 9.col, edes: s cundo teX. in l. fin. C.detur. emph. Quantum adtex. in d. A. cohaeredes. Dd. pluribus modis r spodent prima resposio est Rapha. Cuma. priniit ibi refert Alex.quod ille tex. loquatur quado prohibitio facta suerit in contractu, in quo non potest considerari sidcicommisium,secus in v tima voluntate, prout Qii stio nostra loquitur. Ista resposio nullo modo proccdere potest, quia ratio diuersitatis no potest assignari. Cum
contrassitus ita nos obligent lJcut ultimae voluntates & de contraetibus ad ultimas voluntates,
validii cst argumentit,l. tertium filii. eum qui chyrographu, Eu ibi Bar. l. qu Adclegato,instit. nostro. Alio modo rcspodet lo .deAna.in cons
75쪽
pr Ileg.4 .quod ille tex.loquatur in casu prohibitionis factae inter vivos, quae non est tanti effectus sicut prohibitio facta de bonis non ali nandis in ultima voluntate, di in hac responsi ne residet hic Croti Istae responsiones ad idem
tendunt,quae tamen fuerunt prius, Bald.in c. 1.
g. aut si libellario. Quib. mod. seud. amitt. δίconfunditur ista ratio pari modo, uti supra di
istum fuit ad prima, quia sortior est prohibitio
quae fuit in vivis facita,quam quae in ultima volutate. Et praesertim cu esset apposita ibi poc ria , si contrauentum fuerit. Et nihilominus ibi dicitur, quod si requisiti fuerint cohaeredes, an velint emcre,quod tunc isto casu, si prohibitus vendiderit extraneo, quod non incidat in pα-nam. Duobus quo alqs modis respondet Io. de Ana. in loco praealleg. Primo, quod ibi a lio modo faeta fuit interpellatio, nam ibi duo Oiserebantur, ut emerent vel vcderent, quod sectis est in casu nostrae quaestionis, cum tantum
interpellentur illi de familia ad emendum, Sc sic sunt casus diuersi, Sc ex diuersis non debet fieri
illatio, I. Papinianus exuli de minor. l. naturali ter.3. nihil commune, de acqui.poss. l. inter stis Pulantem. f. sacram.de verb. Ista rcsponsio, ut Ias quo animaduertit, ibi non videtur procederes
76쪽
clare, nam ut ibi Cum.&Cast. dicunt, huiusm di conuentiones 8c pacta non erat ab initio e tractus apposita,sed ista verba:Quod aut ved
Tent aut emerent,suerunt addita in denuntiati ne ad abudantem cautelam, quae non solet mimtare vel vitiare scripturam,i. testamentum.C.detesta l. si pupilli.9.1.deneg. ges i. non solent, de Teg.iura. quae extrinsecus, de verb. oblig. Item alia ratione non procedit ista responsio, Io. de Ana. Nam posito quod ibi poena esset apposita
in conuentione,non tamen induceretur decisi nis diuersitas, & licet diuersa pacta vel denuti,tiones essent saetae,iatis tamen constaret per de nuntiationem & recusationem prohibita bona alienari posse extraneis, quod tamen negamus. Secuda erat responsio quod ideo ibi decidatur, ut sacta requisitione fieri possit alienatio extraneis, uia illa bona erant communia, ut ibi expresse dicituri Ideo si verum essct,quod facta re quisitione non posset cohaeres vendere Partem suam,sequeretur absurdum, quod ille compelleretur stare in communione,contra l. fin. Com. diuid. Confirmatur ista resposio: Nam pactum facitum, ut bona sempcr in communione remuneant,non valet, i. in hoc iudicium. si coiiciarat Cominii. diuid. Immb nec iuramento cosi marm
77쪽
tur huiusmodi pacta εc conuentiones, ut Dd. comuniter dicut in i .nemo potest, ubi nos quoque diximus infr.tit.nostro, 8c ad hoc ponder bat rex. ibi,qui hoc sentire videbatur in fine, dudicit: Doli mali exceptione,&c. quod ex qua-da aequitate naturali hoc dispensatu erat, vi tale pactum no teneat facta requisicione, ea ratione, ut proxime di mim est, ne quis in communione Perpetuo manere compellatur, quae comunio, vi dicitur,solet parere discordias,l.cum pater.3. dulcissimis,inse. tit. i. Et licet ista responsio vi deatur satis probabilis esse tamen ista responsio videtur esse contra text. ibi. cum non perpetuo priddiu debet esse in comunione, cum data erat potestas cuilibet vendere partem suam, licet dein heat vendere cohaeredibus suis sub precio tax to, ut ibi dicitur, ideo non sumus in terminis. d. I. fina.C.C indiuid.& md.9. si coueniat. Alio modo respondet ad textiind. 9. cohaeredes. Iacibi:Quod qugitio nostra diuersa erat a terminis illius tex. Nam ex quo bona subiecta erant restitutioni,& omnino debeat peruenire ad illos, utiq; merito potcrant recusare emere,cum bona sint adeos peruentura uti de familia verum istae Sol. non procedit. Nam Posito, Sc non coccito,
quod essent bona subiecta fideicommisso in
78쪽
quaestione nostra, non tamen poterant recusare alii de familia, qui omnino consecuturi gratis erant, quia si decessissent sine filiis, vendere volentes , vendere non poterant, quia filii erant omnino praeferendi cum parentibus succedant,
8c prima successio sit filiorum, Auth. Cessante, 8c Auth. post fratres. C. Com.de suc. Item ista responsio non differt a primis responsionibus. Ego autem ultimo loco ad illum text. facillime responderem: Quod ideo ibi non mirum sit, si facta denuntiatione 3c illis recusantibus potuit fieri alienatio extraneis, ut ibi dicitur, quia non fuit ibi expressa prohibitio alienationis, sed suis conditionaliter facta prohibitio. Nam indiuisione, ut dicitur ibi in text. fuit conuentum ii ter cohaeredes, ut praedium illud debeat rem nere in communione, dic hoc forsitan fecerunt gratia commodioris culturae vel alterius rationis. Et si quis eorum voluerit vendere, deberet vendere, aliis cohaeredibus,taxado pretium,
ut ibi dicitur,& poenam apposuerunt,si contruuentu fuerit,ex quibus apparet quod no simpliciter fuit facta alienationis prohibitio: immodata fuit licentia vendedi,sed suis cohaeredibus, hinc est q, si requisiti fuerint an velint emere,&illi recusant, quod tali casu quilibet ex cohaere cibus
79쪽
dibus p0tuisset vendere extraneis; quia ibi talia bona non erant prohibita alienari virtute fideicommissi, ut essent subiecta restitutioni,natis δίnascituris. Quod secus est in Quaestione nostra,cum per testatorem fuerit diritum simplicitor: Prohibeo res alienari extra familiam,nec vi terius processit testator dando licentia vcnden
di & sic indistincte dc absolute se sta fuit prohibitio alienationis,&propterea denutiatio facta, an illi de familia vclint emcre,nil operatur, necν dat licentiam ut possint extraneis vcdere. 8c sic apparet manifeste tex. in d. g. cohaeredes omni no diuersum esse a rerminis nostrs Quaestionis. Nam tex. in d. L cohaeredes ut dicitum est, non loquitur in absoluta prohibitione alienationis, Sc propterea denutiatio operatur pro quo Opti me facit dictum Bar. in simili,in l. si cum dotem. 9. eo aute tempore. Sol.mat. ubi voluit: Quod si ius municipale extaret, ut mulieres no possint contrahere sine consensu propinquorum, quod, Propterea non dicatur auferri facul tas vendendi, ut si amnes omnino recusarent, ab sin iusta causa ipta non possent vedere. Nam si adierint iudicem & iustas causas allegauerint, iudex potest concedere authoritatem vendendi inuitis
assilibus, quod idem est in proposito, d. g. c
80쪽
haeredes,& in hanc responstonem videtur tacite consentire Cast. in d.9. cohaeredes,& per hoc timserri posset eodem modo ad seudoru naturam, ut si ius quaesitum esset natis 8c nascituris virtute antiquae inuestiturae, etiam quod agnati sint requisiti an velint emere, dc illi recusarent, non tamen posset fieri alienatio in praeiudiciu agnatorum,ad hoc est optimum dictum Bald.in c. . de alienati seud. pater. Et alias ita vidi insecto obseritatu, ut diximus in nostro seudoru compendio. Non obstat secundo loco d. l. fina. C. de iur. emphi. ubi proba ur emphiteolam prohibitum esse vendere meliorationes suas domino non requisito, si tamen requisitus recusaret emere,potest aliisvedere,per quam legem Barti
in L cohaeredes,damnat Dyn. sed ille tex. non urget,sicut rex. in d. 3.cohaeredes, ne. aduersa- tu sententiae nostri quia parum probat semen
tiam Bar. 8c Dy. quia loquitur,quado fulta est Prohibitio a Iege, 8c lex viterius disponedo st
tuitissimam dando, ut in alienatione rei emphi leutica requiratur domini cosensus,& viterius lax procedit, ut requisito domino & recusante possit fieri alienatio, quod totu de directo con tingit in qusstione nostra,quia testator dicebat,