장음표시 사용
201쪽
rilae fuit, quam quod demerat erum. Tacite huc quoque forsan reis spieit in Didone sua Maro: Verum ancus ρugnue fuerat fortuna e fuisset. t. Quem metui moritura pQuod minus esse , quam dixi, ipse tamen sentio. Acio L. Nam saepe δες eratio spei causa est, inquit Curtius V, 4, 3t; ulii
Frstitisti m ius noster plura ad hanc sententiam comparavit. Vertimenimvero de quaerenda intendendaque per desperationem si e duplex est consideratio: vel enim res et locus et tempus admovet
desperationem , et desperantium animos irritat; Deleonsilium du- ei, ultro desperationis imagino obiecta militum virtutem exstimulat; e. g. maximos quosque duces videmus, ea militibus suis haud raro mandasse , quae essici posse nemo interim militum credebat, nisi quod ducis Imperio etiam cum desperation ob-lemperandum esse omnes videbant; ita saepe incredibili sue- Cessu res gesta , maximaque molos prostigata est. Indiget tameninam ideo huc digredimur in illa praesentioris consilii i inperiique
silveia magna cautione. Ratione ante omnia nili decet, non alacritato tantum ac spiritu imperatoris. Videndum dein do, an duei tanta imperii exercendi adsit auctoritas: nam si solo metui instigo tur obedientia militum, rem periculi plenam duxerim; ita ine in heroibus serme aut viris heroica sortitudine ae fortuna Praeditis, hanc vim Imperii maiestatemque eum admirabili coniunctum ossicacia cernimus et denique facilius in minoribus exeu- satur iit consilium ; summam fierum necessitati absque necessitate obiicere, temeritati quam virtuti similius suerit. MECL. Moriturum Λnimo, nam morituri non erant: ut explicat Ser-Viu, illa Virgilii XI Aeneid. , 741:Εquum in medios moriturus et sese
Val. Flaee. VII a 66: Per tibi si quis . ait, morituri protiaus horror. Vid. ad Petron. ei CXIX , et aptum quoquo huic rei vorbum recepit, id est iam amissum, ni verosimile videbatur , tu collimem recuperavit; ita IIorat. II, Od. 7 :
202쪽
At Fiabitis Aemilisnus Do huius disciplina vide Appian. in
Iber. ἔ civ Patrem Paulli mi disciplinae militaris rclinentis, imum suisse, scribit Plutarch. in Palillo. PuTE X. Lipsius haec ita legitae distinguit: Fabius Aemilianus Paulli s se. filius exemplo discolinae in mutinia, et co RAPAEL. Noli audire Lipsium tui siemale Lai di, litiguit in Fabius Aemilianus Paulli. exomplo disciplinia , eie. Paulli nilii discipliua laudatur passi in I .i io, Plutarcho. et cui Vulgata praeterea Icclio multo magis ad gustum I elleii. Sie alibi, acer belli, muniscentiae e sissimus, laetus animi. Ita sei Virgilius in IV Λeneidos, Drens animi, et X, animi mia serata ; item Terentius Euiiucho ac t. II, sc. III, falsus animi. hi
hanc aucti, rum απι ωσιν nolat etiam Donatus. Nec dubitem Ai- militer ex Nostro optimae notae M S reponere apud Liacroitum lib. I de rerum natura Iano mct animifluet Graiorum obscura rverta Dissetis illustrare latinis Dersibus esse.
Vbi vulgo, unιmus fullis: ipiod perperam retinet Gissanius. Quibit adde, ut ad Velleii verba revortar, quod nemo v terum facile in pro a oratione dicturus fuerit, Fabius Aemilianus Paulli, pro Paulli filius ; quamvis non ignorein , hellenismo hoc positas aliquando usos. V M.
DAeolinae in munii Aut delenda vox se erilate, aut Iegonis dum o t disc*lina. PvτLLI. Perperam cl. Puteanus, disciplina clarissimus id ratus commodum magis . vide nos ad c. 88; omnia xero haec de bellis in uispania non uno tempore gestis , accipienda, quae Noster uno tenore coniunxit; sic libro I, i 4: Quod facilius cuiusque rei in unum contracta 'ecies, quamois dioisa Iem Poriatis, oculis animisque inhaerent; ita enim scribendum, ubi nos vide. ΗΕiAs. Vid. II eius. ad Claud. Beli. Get. 583. Decem deinde, Flor. III, ii, ubi Camertis nota. BoΕcLT i. Occupauit ForlQ scripserit Vol Ietias occaecaMil; quo verbo aliquoties usus est Livius; ita Catuli. LXIV, 397: amenti caeca δε-
203쪽
104 VARIORVM INTERPRETVM NOTAE.
re, et ita passim alii; et hinc postea errorem vocat. qui pro-Prie caeeorum. i Front. H, . t , 8 . Bunn. At vid. Vel l. lib. II. cap. So. Oudeud. ad Caes. III Beli. G. lo 9. Misc. obs. V, 3,
Eloquenliaque Contra omnium tamen sontentiam Tiberium fratrem facile principem eloquentiae laudat Florus. Scum K.
Longe maiora et acriora repetens Mutaturus eram rutilans; mox pressius aliquanto formula sermonis considerata, me repressi. Est enim e usum istuc idem eum primaevo suo, Petense quod vel
ex eo Perspicias , non longe post quod sequitur interpretamento quasi praecedentis , seque Prasea culentem. Et solemno honis auctoribus, compositum eiusmodi pro simplici usi larer neque tantum in vario significatu veteribus re praepositio' quod bene alii nolo ruut: sed aliquando etiam, si recte ita quod sentio et quar, nullo. Addita namque verbis, eorum saepe vim nihil mutat, ut compositum itide si quod audias, sensum non nisi si in-idicis percipias. Paret hoc ex eo ipso restituere, de quo ad Vel l tum is , quem dixisse me sentio , eruditissimus iuvenis , Germaniae nostrae suturus ornamentum singulare, monuit: Paret ex mreddere , quod locis paene instillis Apuleio, nec infrequenter aliis est tantum dare; qui idem Apulei iis resurgere quoque sic posuit, at aliter iton intolligas, quam surgere; lib. V Melam. r At Psyche statim resurgentis eius crure dextro manibus ambabus arreplo.
Idem etiam reciρere, quod nec aliis 4ta frequentius, pro Cuere. pol. Ιr Atidi sis Tannoni Pudens, quam multa nescieris , qui de piscibus argumentiam mutue recepisti. Denique rvetere ipsum, cuius causa alia notamus, exemplum est huius rei clarissimum, ut plura sim omnino frustra collectulus. Λc D1L. Acutius veriusque t et acrior ruelens. Ipse, inquit, Cuius maiora molitus est,
quam frater, et eodem illo acrior. Ita est, vis ingenii et oris apud Caium multo maior. Lips. Haud displicet Lip, laniam acrior. Gno. Lipsius maluit acrior, adprobante Grutero. Sed fortasse nullax alio est, cur potius id nobis placere debeat, quam acriora: Aicut intuenti planum existimo esse. DoLc L. Puto, longe maioria, ut acrior ametens y et acriar reste ens Lip ius. I ir amplissimos Cu-
perus dividit verbum, re petens. Vult elleius Caium Gracchum aerioris iuge uti sui, Se quam Tiberium, ac iuniora proinde aggres- Dissiligod by Cooste
204쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. VI I95stim; quod ipstim alii qnoque testantur. Epitome Li II lib. LX:
C. Graechias riberii frater, tribunus ρIebis , elaquentior , quam fmer, perniciosas aliquot leges tulis. Eloquentiam eius extollit A. Gell. quoque. lib. X, cap. 3; lib. XI, cap. 33, idem testatur non defui,se,. liii hune M. Tvllio anteferrent, ubi et aerioris vocabulo
usus est. Fortis et Nehemens orator existimatur esse C. Gracchus rnemo id negat. Sed quod nonnullis videtur seMerior, acrior, ampliorque esse M. Tullio, ferri id qui potest' Fuisse ingenii aliquanto vehementioris idem Gellius innuit libro I. eap. II; repe- endi verbo potuit tamen usus esse Velleius , qtiod Caiu non primus retr P. conturbarit, sed secutus fraternum exemplum. ΗΕ3's.
Acrem diei Gracchum facile patior , sed acriora repetere an recte dicatur, dubito; quare mallem: Iove maiora et acriore virve ens, non contentus legibns a Dalrct Tiberio latis, maiora, et simul aeriore vi repelphai; H. saepissim vilio librariorum exei disse observarunt eritiei, quod hic facile potuit fieri, si aeriorisu rit scriptum repetens vero est iterum eadem , quae senior PEt inrat, petens, nimirnm regnum , vel principatum ; de qno verbiniam aliquid nolavimus ad Qti Inet. X, 3 ; sed plura ad Oxid. IVMet. , 463 s Vid. epist. ad Ilein s. Sili. T. II, 439 r vim acriorem Florus lib. III, cap. I S, firmat, qui dicit, non minore i eluincaluisse Caium. Bν . V. Mise. obs. V , 8, pag. a' , J64 , V, 9, P. 243,3 . T. Plus D iugeribus Idem iradunt Plutarchus, Appianus, AureliuΑ Vietor, aliique. Atque ita etiam apud epilomatorem Lirii legendum esse, docuerunt Sigonius, et Antonius Augustinus. Sino dubio itaque in mendo cubat Siculus Flaecus de conditione agrornmt Gracchus linquit , legem tulit, ne quis in Italia amplius, quam ducenta iugera possideret, etc. Omnino legendum est, quίngenta iugero. Binc quo ine apparet, eorruptam esse Columellae lectionem lib. I, de R. R. eap. 3. ubi ait: Criminosum tamen senatori fuit, ura quinquoginta iugera possedisse. Suaque lege C. Licinius damnatus est, quod uri modum, quem in mπgistratu rogatione tribu nitia promulgaeerat, immodica possidendi libidine transcendisset. Nam et hie similiter reseribendum quingenta. Vo s. Constituebat portoria in Naula interpretatne, quae viatores dantii , qui trans amnem vehunt, interpres Parisinus Riguer: imperite: Dissili do by Corale
205쪽
ide quae nos olim cap. S, do Vectigalib. P. II. collegimus. Bun r. Iu licia a renatiιὶ Fia e historiam practer Valerium lib. VI.
Plinium lib. XXXIlI, Augustinum lih. III de civit. I ., Appiantis
ei Pliitare hii . De iudicibus triga hie discordantium opinionum. Epitome Livii, lib. LX, sexcentos equites, trecenti senatoribu admistos adfirmat. Plutarchus trecentis senatoribu, trecentos equitos nil adseriptos, hoc est, inter utro 'lure communicata iudieia. VerIor , sti maioribus libie inibus nixa opinio , qui clina nostro a senatoribus ad equites translata prodere insistunt Varro , Cicero Λppianus, Paedianus. Haec conciliare eorum , qni nobis testum aeterna urbis tenebras clarissima ingenii dextro alite saee di eu serunt. Mantativm dico, Hollom annum et Ant. Λn tu tinum. SCREGx. Frumentum plebi sire in Ibege Sempronia frumentaria , quam tulit C. Gracchus trib. pleb. . M. I iiivio , M. Plantio coss. anno DCxxvir , ut AP misso et triente frumenti in mynstruum plebi ex publico hiritim daretur. Cicero pro Sextio, Tuscul. III, in Bruto, Appianuq lib. I Beli. eiv l. Porai .nme instituerni Vetus oditio, dari inst. RAPIM ..Hunc L. Ορμιιιν, etc. Facto se. SCto, quo inbebatur eos. Opimius σω tu τὴν λως δυναιτο, καὶ καταλυε ιν τρυς τυραννους, sive, ut Latini Ditemini, viderct ne quid resp. de rimentic Ukit, quae potestas dicta oria est . ut recto animadvertit Plutarchus tu Gracch. . et explicat Salliis . Catil. aq. primum consuli tum Concessa, Et vice dictaturae postea usurpata. nisi quod aliquando ad pliares magistratus , quam ad coss. Perlinebat. sient ex Ilit. Cnes. I Beli. ei v. intelli imus. Quod consilium voluit arcanum tuendae adversum seditio, os publicae maiestalis , lati dat Cie. I Calit., a. BOECI. .R.
tu in Flaccum , et C. Carbonem creatos ciero dividundo produnt. Cicero praeter C. Carbonem et C. CatOilein si libri non in udosi Tiberium secvtum diei it npud Plillare hum sol tu Fulvii mentio. Do Carbone mirum; tiovimus enim Opimium a Q. Decio postulatum Carbono lioc defendoni ab Oltilliin. Scum . Quem C. Gracchus in locum Tiberii fratris Iritimosem a nomian Merat , cumque socium regalis assuu serat potentiae 3 Lepondiam, Quem etc. 1ll visum nominaὐerat, et socium D. a. P. I. Put
206쪽
Pomponii Vnlor. M . lib. IV. ap. r, et auctor de Vir illia ita id Lnetorio tributini. Puτg η. Lnetorium huic comitem dant Va xius, Orosius, et Victor. Quem Plutarebus Licinium appoliat mendose. Vos . a
terit. 'nod Otio e mententum a mala manu apud Vellei tim occur-δ haud in se quenter. ΗΕ 's. . . Mira crudelianteὶ Quam et Plutare hi por tringit. Lleot en ἰmadversum perniciosos cives nihil crudeliter si ri possε videatur,
207쪽
tamen diligenter eonsiderandum est, quid populi animos vel in
praesens specie supplicii, vel in posterum memoria nobilitatis et miseratione irritare possit. Ex temporis consideration , ceterorumque momentorum ita .loquor. Erant enim tum tanta publieae lateque svsae consternationis mala operienda potius moderatione. quam ostentanda terrore. Λlias scimus in maiestate reip. vindieanda non inusi liter usurpari acerbitatem suppliciorum et coni
se Tiberim deiaelium est Humanitatis sane nunquam erant obliviscendum siquidem ne hostes quidem svulturam inoidens, ut prodit ore Vibuleni lib. .I, eap. aa . n. Tacitus, ubi nos de lege
. Visa renue matre Cornelia , Non om illatur ob raritatem, exemis plum seminei roboris. Seneca de Consol. ad Martiam: Ex una tibi familia duas Cornelias dabo. Primam Seirionis filiam, Graccho mmatrem, duodecim ilia minius totidem funeribus recognostis. Et de
ceteris facile est, quos nec editos, nec amissos ciastas inensis: Taeriam Graechum et Caium , quos etiam qui bonos viros negnoeril. magnos fatebitur . et occisos vidit et iasepultos. Consolanissus tomen
miseramque dieentibus, numquam, inquis, non felicem me dicam quue Gracchos peperi. Lim. Delendum Africani Via. Quum enim Gracchos Africani nepotes lavi dixerit, supersuum est repeti d nuo . natos ex Africani filia hos ipsos fuisse. Η in . intimis ingeniis male mi Sallustius tamen, in Iugurtha, Grae-ehos veram gloriam iniustae potentiae anteposuisse adfirmare videtur, et Cieero II in Rnt Ium, Gracchorum consiliis et sapientia
multas reipub. partes constitutas non negat. SeuEGR.
Melus ianicum Recte accipe, pro summo. et unici velut exempli; quod monuisse salis, aut etiam sorte super Est L nimius rit certo suturus sit vel minimus aliorum locorum in .explicationem opparatus. Acrna L Is. Acidalius pro summo et rinici exempli se Iere habet. Mihi reetius.videtur Velleium ex Velleio interpretari. alque hunc locum eum simili et sen qu et negotio comparare, dc quo II. 6 r Id unum nefario ab Orimis ρ disum etc. : ut enim ibi taxatum pretio caput Graeclo , ita hic innocentis adolescentis sirit Plietiim sceleris nomino damnat. Cetera utrobique nspere quidem et crudeliter, ut loviii iur , non tamen sceleste gesta intelligens :Diuilir Cooste
208쪽
unke caost concordiae Cicero. valde, praecipue, Il, 48. MM L. Immunisque deliciorum paternorum Inde et illae preces Pisoni 1 ad Tiberi via pro filio. Tacit. lib. III Λnn., 16, ad quem locum haud paucis probavi, nullam legem Punire innocentes, nil loquitur Quineti t. doetam. 366. Garr n. Immunis delictorum Minime fuisse immuuem , et i Me caesum
fuisse ostendit Rupertus. . Quem pater legatum Et quidem altera vicer cum demum Opimius in vincula eum dedit. Alias recussim responderat Opimius primae legationi: Non per legatos debere ψsos cum senatu agere, sed ut eloes venire ad satisfaciendum se tui et dicendam causam. Argumento vere pragmatico, negabat eonMenire iis ius millendite los nuntiosque ad senatum p quorum tramo ionem si admisisset, iam de maiestate publica aliquid imminutum esset, cui ad parendum se sistere ut wτευθυνος πολίτmς , non occurrere ad paciscendum debet, quisquis inter cives et membra civitatis cupit haberi; sicut nee ex diverso ad tum nituantes ei ves legatos mitti decorum est reip.; sed nee lales legationes hoc nomine , si proprie loqua mur, appellandae sunt. Egregius est locus apud Dion. in orati Cicero adversus Anton. lib. XLVr πως γὰρ οὐκ κηρυξιν υραν καὶ πρεσβείαις προς τοῖς πολ9ας μὴ τως μὰν γάράλλοφυλοις καὶ επικηρυκευσθαι καὶ διαπυεσβευε σθω tii προτερον κα αναγκαιιόν ἐστι, τοῖς δὲ δὴ πολΘαις τοῖς ἀδικουσι τι, παραχρῆμα τὰν τιμώρίαν λήγει v, αν μὰν ἐπ- τας χρη γοις αυτους λα- εντε, δικαζωτας ' αν δἐ τῶς οπλοις , πολεμουνταε, et quae sequuntur. Quomodo non ra tume, Waeconibus nos et Iegatis vii ad eiam 8 Nam eum extraneis quidem mr nunt s ante omnia te tosquevi. Par est ac necessarium: ciribus autem nefariis poena statim infligenda est: iudicis quidem, si sententias ferre inlegrum est: stavero ad armi confugerunt, bello Persequendi sunt. Bo Linus. Harus ex Tuscus Ilerennius Siculus. Sed aliter Valerius lib. IX, cap. 32. MAN T. kus Forte qui haruspicinam docebat eum, ut moris suit Vid. Valer. Max. I, 3, I. Bunn. A mam.
Quin tu hoc potius, inquit, facis p Anne potius erit, agis. Non
adsirmem et quamquam protritum illud, et quod in ore omnes habent, nemo aut pauci in mente, noe AG sic suadere ηideatur.ACIDAM
209쪽
Pontem In Meum , Legendum Posteni Iv. MAmm Emendaram Positim, ex Valerio Maximo lib. IX. cap. 3 a. Quod ela alti Aldo in mento in venisse, postea comperi. Voss. An in frontem luraleam is nantistin in nec di plicet Vossianum illud in restem. Quomodo Valer. Maximii ΙΕ, cap. Ia, de uerennio Siculor Quum Acarcerem ducoretur, in eius mileni illiso cui e in ipso ignominiae adisu concida. HEil ,. Ex iis c loco Donatus de Roma lib. II iv, colligit ponte aditum Tullianum fuisse; lauti interest, emea
latas editiones sequi. IIvnu. Crudelesque mox t Puto . Crudeles aeque mox quaestisnes inomicos clientasque Gracchoriam habitae sunt, non crudelesque ς Po,ti .icinus crvdele de Fulvii Flacci filio. alia aeque erudelia subiicit de anileis clientibus i . Gracchorum. ΗLi's. V. Mi,c- obs. V , i. g. So. Dumnatum postea publico iudicio ὶ Quod a Iugurtha muneribus aceepit, corruptus suisset; vide Sallust. in Iugurth. , Et Pluta icb. in i raechis in sine. Pur 11 . Ob acceptas a Iugurtha pecunias. S. ιl iudigne. Cicero pro Sestio : Unus in hac cisitate , quem quidem eas Possum dicere , praeclure vir de repub. meritus, L. Amius indignissime concidis ς cuius monumentum celeberrimum est in foro , svulcrum desertissimum ta littore Dyrrachias relictum est ἰ ntque hunc tamen flagrantem in dia ρrvter interitum C. Grracchi sem er ψse P. R. periculo libera, is, alia quae Ism cloemear iam iniqui iudicli procella peroer a. In eiusdem laudibus saepe iii Bruto, de Legis., et in Pisonem. SCHEGL. Rutilium , Rupilium . repone. II 'vT. et Ρ TEL . Rei ιιι ιιue partim Melius fuerit , rei laniae purea. Li Ps. Fors dederit Noster: Rei laniae, etsi ρarum ad notitiam Pertia ns -- temonatur; sic soleφ Noster: ita lIb. I, cap. Ir ή ut illic castigavimus: transeat admiratio a conditiane temporum p inai vide a uno- lata a nobis. II EI s.
Oρumiani vini nni pro viai, reposui; quam inihi conἰecturam attulit antiitvitatis observatio. Nam Cicero in Brulo: Si quis, iu-quit, Falerno vino delectetur, sed eo nec ita noseo, ut Proximis consulibus natum Delis, nec rursus ita Delero , ut inimium , arat Gicium consulem quaerat. Accedit Plinii testimo iiiiiin his urbis , lib. XlV cali. 4: Lia inimis consule ea coeli temperias Diuiliroc by Cooste
210쪽
fuisse, quam cocturam vocant, solis vere, natali urbis DCXXXIII. durantque adhuc vian ducentis fere annir, inni in speciem redacta mellis averi i etenim haec natura Dinis in vetustate est e'nec Potari Per se queunt, ει non Pervincat aqua , usque in amaritudinem carie
indomita. Et eo lotn libro cap. : Apothecas fuisse , et dissundi ita a solita anno DCXXXIII urbis, amaret indubitato inimiani vitii
argumento , iam tutelligente suum bonum Italia, nondum tamen ista genera in clariinte erant: ituque omnia , tunc genua , unum habent consulis nomen. Vide ot Pilitarchum in C. Graccho. II 1 HT. Quod iam nullum esse l linius lib. XIV, cap. 4, suo etiam tempore, et per annos direct ntos forme dura se testatiir t Durantque adhuc, inquit, vina ducentis fere annis , iam in Ueciem re- δι cla mellis avstri , etc. . cIDA .. Incogitanter , Et non satis vero hoc scribit Velleius; nam auctor fidus, et in ullo posterior artate , Pliniit ora dit vinum pliam tum durasse ducentis sere anni r et Petronius Arbiter , inter cuius aetatem et consulatum opimii inter- runt anni plus minus ago, in coena Trimaleionis opponit vinum Opimianum ante annos centum in amphoras defusum.
Popua. Τρ statur tamen Plinius dat. his t. lib. XIV , cap. 4, opimiana vina suo aevo adhuc durare r Martialis etiam ea passivi laudat. Misere itaque, virorum doctorum iudicio, hic sallitur Vel lotu . Sed illi mihi mentem Velleii, etsi minime obscuram , non
ad ecuti videntur. Haec enim est eius sententia, saeculo suo esse,
qui Opimiano vino se iactent: sed ingens temporum intervalliam sa-cile arguere, id non esse ex illo veteri. Probabili sane argumento usus est. Et quidni credamus, impositum Plinio, Martiali, aliisque, qui tanto post Paterculum si oruere spatio 3 Ego non aliter exi timo. Vniam addo, mirarἱ me Plinii locum corrui'tum, ut est, ab eruditis adponi. Ego elimilem adscribam, et lentabo , quod ab is prael rmissum est: In reliquis, ait, clarisas generi non fuitolicui. Annosuis omnium g nerum bonitas C. A consule , cum C. Gracchus tribunus, plebem seditionibus agitans, infere tus . ea coeli temperies fulsit, quam coeliaram vocant solis vere, natali
urbis DCXXXIII. Quo quidem Ioeo eodiees MSS. legunt bonitatis.
Itaque minima mutatione restituendum arbitror r Annus fuit Omnium generiam bonitatis, L. Opimio consule, quum C. Gracchus uie., interemptus. Ea coeli ele. Quod non displiciturum spero iis,