장음표시 사용
41쪽
Atus, orcellinus Lux et alii atque cum Lucretio si alios quoque antiquos scriptores locutos esse veri est simillimum runde frequens huius vocis usus apud iurisconsultos oculi secundi. Scaevola Dig. 5. r. 22. Idque creditum esse in omnes navigii dies et paulo post redueret uisnam eonti
nti Pecuniam, quasi erfecto navigio Ulpianus Dig. 43. r.
r. Ait raetor, iterque navigio delerius stat hoc Pro navigatione Ositum est. Hinc ad postera secula hic usus transiit, ut ad Servium Rutilium Numantianum, alios, quos produxit Gronovius. Insimae latinitatis scriptoribus Septimium adnumerat Cortius ad Sallust Iug. a. . ubi haec scribit: Sallustius saepissime ea tempestate et similia dixit, ut, taret te us utque ita Livius Tacitus, Curtius aeque se quenter mansitque ea notione apud historicos usque ad in- sinam latinitatem , quod Dictys Hegesippus, Sulpicius Seu rus iisque iuniores ostendunt. Ex admodum gravibus dicendi sermulis, quae infra ponam, coniecturam quis Capere possit, Septimium pertinereis actatem Sulpicii et Hegesippi. Verum uterque scriptor, aeque ac Septimius, aemuli sunt Sallustii aliorumque scriptorum antiquorum , atque, quae nostro eum illis solis communia scio, eorum indoles cogit ad suspicionem, eundem omnibus antiquum sontem manasse. Rrthius Advv. LVII ao viris doctis accedit, qui aevo Theodosiano Septimium scripsisse coniectant. Vossius isti Lat. IV. a. seculis aliquot post Constantinum agnum vixisse Putat cui opinioni accedit I. Bomichius de Var. L. L. Aetat. p. a. Eiusdem ossit, de Idol. IV. o. dicentis, . Ambrosio aequalem vel supparem esse Dictyis interpretem, verisimilem vocat coniecturam Fabricius Bibl. ut T. II. . o. Alterio factionis sunt Mercerus, obrechius et PeriEonius. Mercerus Septimium post Constantinum Magnum scripsisse
putat, ex Prologo, qui Dictyn in sepulchro repertum Rutilio
Rufo, Cretae tunc te oris Consulari, oblatum refert Consulares autem, quamvis quosdam ah Hadriano, plerosque -- me a Constantino M. esse institutos, qui in occidente vi-
42쪽
sint provincias magistratibus Consularium nomine parere iussisset in oriente quindecim , in iis Cretam. utile hoe argumentum merito appellat Perigonius Diss. g. XXXVII, prolatis Salmasi ad Spartiani Hadr. c. a. rationibus, qui e piosa contra eandem aliorum quoque virorum doctorum sententiam disputatione ostendit, legatos consulares, vel simplici nomine Consulares, originem debere non adriano vel Constantino, sed ipsi Augusto. Cf. Guido Panciroilus ad Notit. Imp. Orient cap. 56.in Thes Antiq. Rom. Graev. T. VII.
p. 76a et obreclitus ad Prolog., qui inter alia asserunti bilem locum Dionis Cassii lib. III. p. 577 sq. Steph. d.
an. 5 a sol obrechius et Perletonius miror quod certana sint ex incertis virorum nominibus investigare aetatem periclitati. Perletonius nempe Diss. g. XXXIII, praeeunte Ο-brechto, ex Q. Aradii ista aetate, ad quem Epistola Ephemeridi praemissa scribitur, aetatem Septimi indagandam ambitratus, Diss. g. XXXVI Diocletiani aevi scriptoribus aequalem eum fuisse multis contendit. Atqui haud ignoraverint viri celeberrimi Epistolam Daretis Phrygii miserrimo partui praesxam cuius libelli scriptori ficta nominas Arainti Rufinus et L. Septimius quasi sacem praetulisse videntur, ut et ipse in simili epistola salsa nomina subiiceret, et Cornelium Nepotem ad Sallustium Crispum scribere saceret. Suppositiei sunt ista nomina, aliudque sibi posuit nomen Latinus laterpres, ut et suis et posteris homiuibus haud innotesceret rpariter atque ille, qui Graecam Ephemeridem condidit. Miram quasi Coniurationem, quae omnes conatus certi quid dietur irritos reddere videatur Rectam viam, quum aliud refugium reliquum sit nullum, ingressi sunt illi, qui ex librorum atinitate optimi aetatem constituendam censuere tum ero non uni neque etiam duobus tribusve vocabulis insistendum erat, verum tota oratio in singulis accurate excutienda.
Septimius ne id quidem, quod usitatum suo tempore erat, sequitur genus dicendi. Ut novus est Dictys in ahu-lis, si Septimius in genere orationis. miscet Dictys vari
43쪽
rum scriptorum subulas, novasque ipse condit : Septimius
confundit variarum notatum latinitatem, novaque orba et
dicendi Ormulas introducit. Primum, quod certatim viri docti animadvertere, Sallustium diligentissime aemulatur. Per omnes libros insigne Sallustii imitandi studium conspicuum est, quod quidem cum in paucis sit vituperandum, in plurimis valde laudandum est. Ubique reperimus Sallustianas
loquendi proprietates, constructiones, sententiarum connectiones et arietates, lirasos verbaque Non anxiam imitandi rationem sectatus, cum alia ad verbum expresserit, amputavit alia, alia addidit multa interpretatus est, longe pleraque
suo more liberius tractavit et immutavit. lacritatem ac robur Sallustianae orationis sua sacere conatus, Praecipue brevitati imitandae egregiam elicemque operam navavit. Lubentissime respexit etiam acitum, Sallustiani stili aemulum. Utrumque in brevitato superare contendit sed nimium inlio studio versalus, brevitatos saepe intolcrabiles, ellipses durissimas, constructiones confusas vixque expediendas Procreavit. Eorundem secutus est in adhibendis antiquis formis exemplum. Haud paucas easque elegantissimas dicendi sormulas debet Ciceroni atque exordium orationis Ciceronianae
pro Roscio Amerino tribuit Ulixi lib. I. ai.). Exquisitae
formulae multae sunt ex Livio, Caesare, Nepote aliisque scriptoribus bonis petitae hinc I. r. Gronovius Septimium Oeat Ptimorum aemium quae ronovi verba commendat Niehu lirius Rom. Grach. d. I. P. 258. Etiam poetarum
flosculis orationem suam exornavit. Poeticae haud paucae sunt oscriptiones in quarum numero praeter Certaminunonnulla sunt orationes, egregio plerumque dicendi genere excellentes, alqtie luctus et desperatio Troianorum post Hectoris mortem. Virgilii permulta sunt, nonnulla Terentii et praesertim lauti. Imitatus Septimius etiam scriptores est multo antiquiores, ut in eum quoque cadat BDhnheni in Practat. Apuleiana de Gellio et Apuleio sententiaci , modo cum Cicerone. Caesare et Livio, modo cum Evandri matre loqui videntur. ε
44쪽
Imitationis solet esse comes cupiditas novandi. Nova autem in seriptoribus cadentis et postelioris latinitatis debent esse peiora. Copiosus Septimius est ab inusitatis, novis, passim etiam sordidis dicendi generibus. Ut commemorare omittam locutiones saepe dudias et ancipites, brevitates nimis quaesitas, ellipses duriores, constructiones salebrosas, impeditas et intricatas novas ad Postremum atque inauditas introduxit loquendi sermulas ac singulares proprietates, quarum nusquam alibi exstent exemplar unde pessimam de se famam opinionemque excitavit, ut Septimianae latinitatis dubia et suspeeta evaserit auctoritas. Non minor tamen virorum doci
rum lapsus, qui formulis, quae nostro cum melioribus optimisque scriptoribus sunt communes, itemque diligentissima Sallustii imitatione, in summa, qui obiter instituta lectione
decepti, aureae eum vel huic proximae latinitatis aetati adscripsere quam foedus est error eorum, quibus mala ut pessima verba formulaeque imposuere, ut in quartum, quintum feeulum Et ultra detrudere ausi sint. Ut itim, quae larga manu infra notabimus, posterioris latinitatis indicium apertostonte praeserant, attamen non sunt ea huiusmodi, ut ad certam aetatem designandam satis valeant. Sordidae Phrasos, ab quibus aliorum bonorum auxilio manuscriptorum uno et altero oco forsan haud frustra scriptorem nostrum te Peres liberaturum, temerariae ieentiae et negligentiae quoque sunt tribuendae es verborum, quae nunc videntur nove dicta, O-dam partem optimium, utpote antiquitatis et, ut formarum, ita verborum exoletorum assectatorem, e priscis scriptoribus
quos legere fortuna nobis interdixit, petiisse quis nega erit 'Levissimi, si de actat quaeritur, argumenti sunt, quue ex Graeco translata proponemus et quibus adnumerabis etiam nou
nulla, quae nova solique Septimio propria dicetnus, inquo iis
mdla non auCa, quae ex aeque ilia Pur Graeci Dictyis ser-mne fluxerint. Tenendum quippe est, versioncm Latinam, licet pleria nupte Iiberam, in permnltis tamen dulcia et Gra orationi adstrictam esse in manibus ipsius autom Dictyis
45쪽
xxxviii INTRODUCTIO. sermonem impurum fuisse, clarissimo argumento est expilatio
Malelae. Reputandum etiam, scriptores posterioris latinitatis omnes in Primis vergentis secundi seculi nova et inaudita continere multa, quorum artim frustra quaeras exempla, alia suspicionem longe iunioris latinitatis moveant. Atque quae partim barbarie seculi quae in pravum abstraxerit, sunt tribucnda, partim et praecipue ex Septimi arbitrio et immodica licentia prosecta sunt, ex his ad ullam latinitatis aetatem frustra concludas, quippe quae ab omnibus etiam pessimis aetatibus plerumque sint aliena et prorsus singularia. quaeque nihil contineant, quod non Possit esse partus novandi cupidi et suam aetatem tenebris involvere studiosi scriptoris, qui secundo seculo exeunte vixit. Iam igitur insolentium, inusitatarum novarumque, malarum et pessimarum phrasium verborumque, quibus Septimii orationem inquinari saepe clara Voce clamitutur, omissis multis, quae iniusta manifesto probra perpessa sunt, multis etiam, quae licentiae et audaci imitationi, non autem certo seculo sunt adscribenda, sequatur delectus Et Cusus. Lib. I. . abstractio coniugis, pro raptu. Consimiliter Dares . . abducti Hesionae cf. Sulpic Sever. H. S. I. go. 5.ὶ Septim. II. 38. productio exercitus. Facta a posterioribus nomina ab usitatis verbis abstrahere, MLcere, Producere. Lib. I. ai confusione aeris erePtum lumen. Poetica imagine confusio aeris dicitur de coelo, tonitru nubibus, imbribus turbato ac laedato. Verbo confundere in hunc sentim utuntur Statius Theb. V. I. Odin us confusus Ammian. Marcellin. XVII. . concreti tisium globi laetam patito ante eoeli Peciem confuderunt Boothius Consolat. lib. II. Pros. II. terrae vultum μι foribus frugibusque redimire, nunc nimbis frigoribusque confundere Laudat Septimi locum Wasseus ad Sall. Iug. 45. sed exempla, quibuscum nostrum componit pariam huc faciunt. Eiusdem sensus et aeque poetica phrasis est motus coeli ad finem eiusdem Septi capitis; qua notione obvium est moveri et misceri. s. Lucret. IV. 3'.
46쪽
U nubes iacere interdum , quom crescere in altum Cernimus et mondi vectem iolare sereniam, Aera iacenses motu.
Lib. I. a. ab inqiuetudine Hugeniae cohiberent rese, i. e. ab inquietatione ab inquietando. Aliud huius activae signiscationis exemplum desidero ubique passive dicitur inquietudo pro inquies. Sed cf. Gloss. ad Ith. VI. a. Lib. II. o. duces prosectionis P eetio actum profi-eiseendi significat et quisque Latinus dixit dux viae , itinem, non Profectionis, quod barbarum est. Lib. II. 5. vehat vilicum unus eius. Explica lanus eius i. e. cadaver , veluti publicum unus esset i. e. quasi publica sepultura curaretur vel ut in publico funere assolet , igni crematum est. Duae igitur notiones, et cadaveris et pulturae, in una voce munus confunduntur quod ain vidit Peraetonius Diss. g. XXXVIII. Lib. I. r. aratu insistere Aratus obsoleta vox pro
aratione. Sic lib. Ili. 27. tractatus V. 6. s. a. abscessus I. . discessus I. . . o. 7. interΥentus V. i. l. . 9. o. intercessus II 39. rogatus I. s. IV. 7. horatus; lv. aa. Petitus V. 6. accitus pro tractatio, abscessio, Cet. De similibras L Burmann ad vid. Mot. IV. 566. Insimae latinitatis sont aratum et aratura pro aratione. M. Du Catigei Lex meri et ins Iat. s. h. v.
Lib. IV. 5. in luce belli, h. e. in porto proclio, ut explieat Artopoeus in Ind. Singulari ei tam in opponitur mixtorum exercituum cruenta Drhn. Noscio an alius scriptor
eadem haud ineleganti imagine usus sit. Lib. I. 23. Premoratum. Praeter hunc locum Forcellitii Lex suppeditat Paulin Petricor lib. V. de Vilara Martini
7 I. nam cum Trevirica emoratias a urbe rediret. Similis generis est Perlaudabilis lib. VI. 4. Lil, II. 5. imbellum. tilia adiectiva et tertiae et secundae simili declinationis exitum admittunt in quibus notum etiam imberilli et illus. Sed imbellus pro imbellis ignorant quidune exstant scriptores Romani. Imbellis habes lib. IV i5 V. 35.
47쪽
Lib. I. o. iniuriae itis alientes Libri mei, Merc. et Obr. participes Melius hoc iudicat ophensius Misc. Crit. Nov. Vol. I. T. II p. 27 quam quod in Ed Dacer ei oblatum attentes. Sed alientes legerat etiam arctius, est in Ed Crat et in vetusto Cod vidit einsius ad Phaedr. I. s. Recto Participes scholiastae debetur. Patiens Vulgo dicitur, qui facile sor iniuriam sibi ab alio illatam nostro autem loco, qui simul animo suo patitur iniuriam alii illatam , qui iniuriam alii admissam participi sert animo. Hoc sensu Sulpici Dial. III. 8. a. et Hegesipp. I. o. adhibent con alientes.
CL Hegesipp. I. a. 44. V. Isidor Orig. lib. X. sol. 68.
II. a. compati Hegesipp. III. a. OmPassio. Quae verba etiam aliis sequioris aetatis scriptoribus usitata esse docet o sius de Vit Serm. IV. . et post eum oratius ad . Sulpic. Ut formatum hoc est imitatione Graeci συμπάσχειν, ita Septimi Patiens ex Graeco πάσχων, quod simplex passimis nat t. q. συμπάσχων Nova haec significatio est, nec tamen ideo Septimio abiudicanda. Lib. V. a. ad aram ovis antecedisicialis Bern ante aedisicivile, i. e. ante aedificium, explicante Mercero, qui in hac cetione, in suis quoque libris inventa, acquicuit. Mirum istud nomen dudum explosit Scioppius Parad. Lit Epist. Vr
qui quidem alios MSS. dicit recte habere Dias a disicialis
ut ego in Ed Crat. in Schelior Lex M. et apud resem. ad Ioseph. Iscan. VI. 87. Sed Argent et S. Gall. OPP. anteae sciales, levi menda pro anteaedisicialis, ut discrte optimus S. Gall. sec. IX. et Ed. Princ exhibent. Atque hodio nemo dubitabit, Septimi manum fuisse meaei talis, postquam hanc voco etiam ex Ed Mediol obrechius, S sui auctoritate Hrinsius ad vid. Her. VII. t 3. et post hos Wophens p. 93. et Perizon. Diss. g. XXXVIII. probarunt
ne firmarunt. Fictum novum Adiectivum videtur ex Graeco ὀ 'Gκειον, i. e. του κατα τον οἰκιαν Vid. Praetor Obrechi et Helns etiam Heyn ad Virgil Aen. ll. Ex c. l. Lib. I. . naves, omni instrumento comPositas. Vide. Diqiligo b Corale
48쪽
INTRODUCTIO. xiatur idem esse, quod lib. V. 7. naves remigibus reliquisque
nauticis instrumentis complent. s. not. r. ad . II.
Lib. I. . qui reliqui raedae aufugerant. Praedae videtur casus gignendi esse, pendens a reliqui ut lib. II. 6.nvitas reliquiis caedis. Aliud exemplum desidero. Lauda Sept. asseus ad Sall. Cat. 29. quibus lubido atque luxuriae magnis vinis nihil reliqui iecerat.
Lib. I. 6. campestri exercitui. Vulgo pedestres, terrestres opiae opponuntur maritimis navalibus. Vid. Gmnov.
Lib. I. ar. Post Troianam victoriam, i. e. de Troianis reportatam os Latinum ab hac phrasi abhorret Liv. XLV. ιο victoria Romana Sall. Cat. 57. Fllana victoria. i. e. a Romanis, a SyIla reportata. Lib. II. . navigio in aliquantum exhaustos. Edd. Princ., crati et obr. m. in Retinenda praepos est ex SS. meis, Merceri et scripto Cod. quem vidit Gronovius Ohss. Eccles. 5. quicquid contra Mercerum clamitavcrit Scioppius l. l.
conspirarit enim in illud loquendi genus libri scripti et editi lib. II. 52. 6. III. 22. IV. 6, quibus locis sola, quod sciam,
M. Crat praepositionem ignorat. Videtur Septimius imitari voluisse Livii XXIV. 5. dextra pars terrae labe in aliquantum alliturinis dimila erat notante iam ronovio. Cf. Wophens. p. 56. Rulichen ad Veli Pal. I. 9. S. Lib. II. 8. Teuthrantem - solitari certamine intersicit, pro singulari certamine. Eadem formula lib. II. 59. III. . Lib. III. Ut deformatum omni su licio lamentandi. Videtur significari omni animi cruciatu et lamentandi genereri omnibus animi eruciatibus amentationibusque. Possis vernaeula lingua reddere quaesito verbo dure alle Magemare r. Istiusmodi insolentes Genitivos Gerundi amat Septimius. Vid. Glom ad h. l. Lib. III. 8 sagiuarum arte insolenter dictum pro sutillandi arte. Lib. IV. a. reliquisque ex sinitimo mulis i. e. habitan
49쪽
tibus in finitimo, in finitima regione, in confinio Plane ut Sulpic. . S. II. U. . eae vicino agens Hegesipp. V. o. in finitimo tumuli. I. 5. urbs Hierico in nitimis suis Pompeium tenebat. II. 7. Cum Luciae finitima quaeque opularentur pro quo IV. 3. vicina omnia Uulabantur. III uo. percusarent nitima regionis et sic saepe sinitima et icina, scit loca. Usitatum antiquis et nostro est sinitimi pro finitimis populis; sed illa est posterior latinitas Trita antiquis
formula ex Proximo. Lib. IV. 9. lacessit - sagittario contamine Prosectum loquendi genus videtur ex Graeco Malelas . D. Dοσκαλε ται τον Πωοιδα εἰς ονοuαχίαν τοξικον. Lib. V. O socii qui bello residui erant. V. I. cuncti
qui bello residui. cgesipp. I. 5. qui bello reliqui fuerant. CL ophens P. 96.
Lib. I. 5. infelicissimum casum ulneri conte latus. Bern a m. r. mulieri sec. in marg. vulneri Ed Crat in iacias casum vulnerantis coni. In ceteris Edd. et MSS. nullam invenio varietatem. Mendam verbis nosse, sensit ille, a quo Crat prosecta lectio est itemque Vindingius, qui correxit infel casum ianerati coni. Ceteri viri docti silent. Coniecturarum, quibus in loco, proba latinitate destituto, mentem discruciavi, omnium facillima est casum Nidneris i. e. eventum Vulneris ad quam me evocarunt verba Sulpicii it Mart. i. . indicat iratribus casum mortis et vulneris,
i. e. id quo vel unde acciderit mors et vulnus CL ms. VII. 5. casti morbi, quem vvlexiam Graeci vocant, sum- ratus interiae, i. incidente morbo, vel simpliciter morbo. Noster IV. 5. exilus mortis, i. e. id, unde mors exierit, Pr secta sit, evenerit. Amplius eogitet alius. Lib. I. r. contestandi magis Vratia, . c. repugnandi, adversandi litis movendae gratia, vel simplicito litis causa. Perizonius Diss. g. XXXIX. reddit prolestiren qua notione Verbum recepere exicographi, per quos pessime audiit. Sed haud absimili signiscatione ros. I. at et qucretis uxorum
50쪽
xiausum longa vidi itine et ericia sterilitatis contestantium er- moti, i. e. contendentium. egesipp. II. II. Nam excitatus ab Antipatro, primo in Arabiam contendit, Aut comestaturus acti imqtiatatem, . . impugnaturus. Hi autem non minus quam Septimius ut aemuli antiquioris latinitatis innotuerunt. Gallis in hunc sensum usitatum contester. Vid. Ducang. in ex med et in s. at s. V. Tentaveram aliquando contrastandi quo verbo notione litigandi aliquo loco usus est
Lib. I. 5. Martem atque Concordiam multis immolati nibus sibi adhospitaυere. Du angius . . verbum adlisvia aere perperam explicat in loco collocare et Septimii Ioeo hune tribuit sensum ut in eodem quasi hospitio habitarent effecere. Recte expedit obrechius precati sunt, ut adventarent, praesentesque ac propitii sacrificio, ac dein coeptis adessent ut sere ipse Septim. II. Io Graeci multis immolationiabus deos initiores coepto invocantes. Reserenda locutio est inter τας παξ ρηλισας, qualium et alia apud nostrum exstant exempla orta procul dubio ex Graeco ἐπιζενουσθαι, istam re καλεῖν euius deorum hospitii quaenam fuerit ratio, suse docuit Ohrechius. s. Perigon Diss. g. XXXVIII. Frequens hac in re verbum Pro itiare, pro quo antiquitus etiam
dicebatur hostiare, docente obrechto, Vel hostire, ut contra obretatum contendit Burmannus ad Servii verba ad Virgil. Aen. II. 56. n. T. Lib. I. 5. neque prius se bellum deserturos. Deserere tam . q. desistere a bello gerendo oro I. I. mutuis eaedibus coacti sunt, ut elut victi se ab alteratro subtrahermi bellinque desererent. Ilogesipp. I. I. denique Maismorum plurimis belltim deseruere. V. 27 quasi non levitis niamen sit de militia decedere, imm victoriam deserere. Duquo opinor scriptori debetur formula. Simili notione Sambig. 85 qime ante vestra benescia gratuito iaciebam, ea uti