장음표시 사용
61쪽
introducendi cupiditas , quanta praescrtim in Apuleio conspicua est. Scio surrecturos contra hanc sentcntiam, quibus
nubit mi in Practat. Apuleiana in animo sunt contra Rus dum ad Apul Met VlII. p. 55o. verba , nihil Apuleium sine excinplo scripsisse ; in qua sententia praeivit udendor-Ρius dispul Met IV. p. 246. Sed cum aliter sentiant cruditi alii, tum vero idem ipse Oiulendorpius haud paucorum verborum phrasiumque desidcrat exempla, atque ad net. V. P. M. deo profitetur, plura esse in Apuleio linti λεγ μνα.
Acqualem verborum et nuntiationum novarum numerum ex
Apuleio notaveris licet non acque foeda atque in multis sunt Septimiana cuius quidem rei causa ex parte in eo quaerenda est, quod Apuleius non ex Graeco vertit. Novandi cupido utrique aeque communis. Eodem denique utriusque tendit ingenium. tque singula aliqua ex iis, quae modo notavimus, etsi levioris momenti osse iudices, ouge tamcn pleraque respicientem atque univcrsa, ctiam de utriusque scriptoris indole monita, complectonici non potest sugere sus icio, immo persuasio, urtissimam esse Septimio cum Apuleio aetatis communitatem. Quod vero post Apulcium scripsisso Septimiiim , atque iurisconsultis versus nem soculi secundi viventibus aequalem suisse statuerim, in causa sunt usitata Septimio cum iurisconsultis illius temporis iam r
si iacia gestaque. Ulpian Dig. I. I init quae acta gestaque sura a Procuratore Caesaris Gaius Dig. XL. 6. 58. Licet inter gesta re acta videtur tuaedam esse subtilis disserentiar attamen καταχρηστικtu nihi inter factum et gestum intorest. Inesse videtur disserentia in Sempronii Asell dib. I. Rerum Gestarum pud Gell. V. 8. annales libri vilummodo otio lyactum quoque anno gratumve sit, id demonstrabant et mox ruobis non modo salis esse video , quod jactiun esset, id Pronunciare, sed etiam quo onsilio quaque natione gesta ras ne demonstratu. Sit etiam disserenti in illo Cic. do mi. II.
5ii ut iis, qui audirent, tum eri illa criquc tu iantur.
62쪽
Sed sine notionis discrimine uirumque verbum coniungitura nostr , qui omnino amat synonyma , ut docui uius ad lib. II. a. s. ophens p. 28. Lib. I. o. restitutionem virginis rontinciat 35. Gli-ιulione itis pro redditione qua notion hou Omcn Ulpiano, Paullo aliisque ICtis est si mucntissimum. Et iam quod lib. 1ll. 24. legimus absoltui cadaveris pro cilcmtione, traditione, et l. . abstracti coniugis pro raptii, Pud Osdem non absque
Lib. II. 55. res, emclam habiti t. Delectantur hae formula ICti. Ulpian Dig. II. a. i. nec 2 clum decretum ια-buit et mox cum iniu/ia nullum habuerit essectiιm. Dig. III. . o. esseettim habuit negitium, quod gessit et uulo post sectum non habuit negotiam et sic saepius optimi scriptores dicunt ad emetum adduci, peroenire, vel simplicitc Pstici. Lib. III. 13. tela iacitin erebru magis quam cum scire. I lpian Dig. V. a. 25. n. cum sectu eam querelam instituisse Dig. L. 6. 6 . habere, ni ut emenire, tim et cita decipiendiam est et alibi. De voce navigium pro navigation supra P. S. q. dis
Lib. U. o. in eadem orba lacitum consimnat. ΓΩ - estum eonyirmare idem audit atque arctis cap. 4 3 et actio 'mare. Perletonius Diss. g. XXXVIlI. reddit pactum eonventum Placitum proprio est id quod placuit, placet. Isidor orig. V. Ol. 28. . . dictum actum, quasi ex Pace sucum Placitum quoque similiter ab eo, quod placet. Alii dicunt, pactum esse, quod volens quis Iacit Pliacitum Nero
'tMd tuseturam nolens On ellitur Fre ition vocabulum i Ctis. Ulpian Dig. II. i. est Pactio Atiorum δεινδε υ in idem Placitum consensus Hermogeniati Dig. V. I. 55. contra la-ciusdem et alia hi alii luc. s. o. l. 7. Sed adeo iocidem placitum inter ipsa Aliacit veri co rcipitim t. et Me
63쪽
LvI INTRODUCTIO. quo sensu Graeci μυνασθαι dicunt. Vid. Perizon. Diss. l. XV. Caes. . . . . milites sese ariatos esse conclamant, i eratoris sui tribunorumquo iniurias defendere . i. e.
factas illis iniurias ulcisci et eum quo loco, iam ab obrechtoallato, nostrum componit udendori'. ad Caes. B. G. Ill. 9.Saepe ita loquuntur posteriores Sed parum recte obrechius contulit Sept. lib. I. a. quod fratrem insidiis circumventum non deseruiisset ibi namque defendere est propulsare ab aliquo malum ut Cic. Ossic. III. 8 qui non defendit iniuriam, neque Pro utiat, uis, cum otest, iniuste facit. Huc pertinet Daretis . . ut secum suas iniurias defendorent, i. e. factas iniurias ulciscerentur Praesertim autem ICtis hicosus lamiliaris est. Ulpian Dig. XXXVIII. I. 4. . mortem patris defendere Macer Dig. XLVIll. 2. r. mortem ρ ρinquorum defendere. Lib. IV. S. reliquiae coadu rentur. Paullus Dig. II. 4. 9 lin quia illae excedunt in unam summam coad viae. Familiare adunare est Iustino et Apuleio.
Alia ex iurisconsultis supra posui, alia leviora in Glos
64쪽
IACOBI PERIZONI ID Is SERTATIO
DICTYE CRETEN SIET ElUS INTERPRETE
I. Dictyn Cretensem, Idomenei Cretensium reguli eo mitem in bello Troiano , cuius nomine historiam illius helli laudant passim Graeci scholiastae, grammatici rhetores, chr nicorum scriptores, qui fuerunt sequior aevo, sed et uuin ornavit libellum Septimius, si maxime istoc nomine inter Idomenei omites quisquam exstitit, nihil tamen scripsisse et posteris prodidisse certus sum. Quin miror fuisse eruditos cum huius tum pristinae aetatis, quibus persuaderi potuit, tam antiqui vere hominis esse, quod eo nomine sibi praescripto in vulgus quondam exiit Nempe Suidas, Io Malelas, et ex eo Taetzes, Cedrenus, aliiqite, quos vide apud Leonem Allatium de Patria Homeri pag. 3 cet. eo usque nobis praei ' erunt hac in sententia, ut quidam ex iis etiam Homerum ex illo Dielye sua hausisse assirmaverint. Inde ergo et V sius Pater in ist Graec scriptores quosdam , inque iis hunc Dictyn Troiana tempora refert. Sed et Leo Allatius Graeculis suis, quod modo memoravi, nimis iacilem aut cra-dulum se pracbuit, Dictynque hunc vere Troicis e Oribus Diyitigo b Coral
65쪽
aequalem, Et ille Itialica, qua vulgata indae lectio illi tribuit, scribere non Potuisse contendit, quiιm tunc Italicae
res in obscuro essent. II. Erraro autem eos ut constet, ostendendum nobis
prius, Graecos hosce, qui Dictyn subinde laudant, non alium habuisse, quam hunc, qui Neronis tempore singitur inventus in Cretensis terra scpulchro, et cx quo Septimius quidani Latinam hanc versionem se epitomcn nobis concinnatam reliquit. Posterius hoc negant tamen cum alii, tum ossius ira Ilisti Lat, in Se simio utrumque ver Ios Mercerus et Anna Fabri in Notis ad Prologum nostri auctoris et ad lib. IV. cap. I. Quos alii plerique sequuntiir. Ego vero neutiquam illis assentior e contrarium, nisi fallor, i luchi clarissimum in modum ex iis, quae dicam. Prius autem ostendam, quod prius Posui Graecos modo memoratos non alium habuisse aut novisse Dictyn, quam hunc Septimii. III. Id verum manifestum ex eo, quod suum Dictyri agnoscunt itidem tempore demum Claudii vel Neronis inventum, et eodem quidem modo, quo id nobis narrat Septimius. Mil. in sepulchro illius, ut aiunt, Dictyos, aperto Per terraemotum, et istic quidem ἐν κασσιτεοιν uno io , in circula stannea. Ita certo Suidas et Io Malelas, quem videas ct cum Latini Dictyo Prologis conseras velim P. 68 et maximo p. 322. IV. Nam quod sub Claudio proprio inventum tradunt, quem Septimius sub Nerone ait, id ortum ex eo, quod Nero aeque ac ille Claudius Claudii Neronis nominibus sui appellatus quae nomina et in hac historia apud Malelam priore loco iuncta reperiuntur: ευρεθη, inquit, ni λαυδιο ωρωνος βασιuco D lycoriae invinitim est hoc opus Dictyos tempore Claudii Neronis L . in arcida. Hinc iam factum ut posteriores Graeculi, uno ad designandum hunc Imperatorem defuncturi nomine, prius potissimum arripuerint, ut Clatim ditim simpliciter dixerint, ut ipse tacit Malelasiostcrior loco, qui tamen erat Nero. Frequens hic error etiam apud Latim s. scriptorcs, ex iisdem divorsorum, sed Proximotum, ImPcratorum ominibus itus. Ipse Suetonius ita omni tribuit in
eius vita cap. quae Claudii crant. vide legauit,sinium
66쪽
I, iummeri Commentarium ad L. Cinciam cap. 5. Quin quod propius accedit, unum idemque Ctum, tempore Neronis faelum, in iure Romano modo Cla radianum modo Neronianum dicitur, ut docuit P. Faber Semestrium lib. I. cap. ult diuque aliunde videtur ortum , quod toties Hadria no simpliciter adscribuntur, quae b Antonino Pio sunt prosecta vide er-irandi ita ICtomm in Gaio , quam quia per adoptationem Antonini, ab IIadriano factam , hoc Hadriani nomen Antonini Pii genuinis nominibus addi et praemitti solebat. Da
eadem prorsus ratione etiam Hadrianus saepe Traiani nomine designatur, ut ostendit Rupertus ad Pompon. de r. iuris
PRg. 6, 7, 8. V. Quod autem Nero potius quam Claudius fuerit is,
qui in hac historia memoratur, id cro non tantum ex Scpli mi nostro liquet, qui diserto Neronem nominat, sed et probabile est ex eo, quod Malelas Pag. 22. neque ac Septimius. tertiodecimo Imperatoris anno Dictyn hunc inventum ac prolatum ait, idque os cladem seu terrae motum, quo graviter an sicta tunc sucrit Creta. Ea autem optimo conveniunt in illum non Claudi , sed Neronis annum. Nero enim, ut erat musicis Graecorum artihusis insaniam usque deditus, Pro fretus est eo anno in Graeciam, o per omnia istic ludorum certamina ac spectacula, in unum hunc annum consulto voliussu ipsius coacta , circumiit. Quam occasionem arripuisse
videtur ille, cu Praxis seu MPmacides, libellos hosco conissingendi, et, quasi ex sepulchro untiquissimi Dictyos post terraemotum collapso erutos, vanissimo Principi, qui Iliaca maxime tantare solebat, qui et ipso Troica scripsit, citata saepius Servio ad Virgil. in Graecia tunc osserendi. Terra autem
motus revera tunc amixerat Cretam, quando Nero in Achaiam
abiit siquidem, quum Apollonius Tyanacus apud Phili straium in eius ita lib. IV cap. r. ut iam monuit Vir erudi. tione simul et dignitalo amplissim conspicuus, tr. Ohr litus
ex Graecia in Crulam, ius tantum videndae gratia esset Profectus, ac inde porro Itomam iter ni arct, tum vero πει ιος
ιθ 0ω τῆ Λοητη Προσεβαλε, ter a motus universam V iis' tum , i ii , ut filias tonitru c terra diu clui ct mare subsidet ei. Iud autem Romam iam contendens , in eam ur-
67쪽
heri venisse dicitur cap. 3. Telesino Constile, qui eo anno Neronis ineunte consulatum revera gessit.
VI. Sic patere iam puto eundem fuisse Dictyn , t quem oster Septimius in Latinum vertit sernionem, et quem Graeci habuerunt. Accedit his vero, quod, sicuti noster DPusculum hoc Dictyos vocat 'hemerida belli Troiani, sic et Suidas suum Dictyn scripsisse dicat 'sens εοιδα .ciatao δια-κOaranu, h. e. hementa rerum Pud Troiam gestarum.
Nam vix dubito, qui apud Suidam haec verba Ἀκτυς Dπορικὸς γραφεν Ηρηαεριδα εστ δε τα εν Ouηρον καταλονα- δον ἐν βιβλιοι 'Iταλικα Deo ου διακυσαου legenda sint eum Allatio, et distinguenda cum obrechto κτυς Ἱστορικος εγρα με ετ μεριδα εστ δε τα μεθ 'Ora καταλ ἐν βιβ. . Ἱλιακα Tρω o διακοσMoυ. Parentheseos istius, sive ob ipso sit Suida , sive ab aliis in marginem primum ac dein intextum illata , distinctio , unde pendet genuinus loci sensus, debetur, ut dixi, illustri obrechto, quom ad Epistolam Septimi velim videas. Ceterum quod apud Suidui legimus, Dictyn no em libris haec exsecutum, quum Septimius ei tribuere videatur decem libros, dum riorum quinque voLminum eundem se numerum servasse, residua autem quinqtin in uinum
redegisse ait, id vero levis ac tenuis est discrepantiae, quum iacillimus et creberrimus in numeris librariorum sit lapsus: ut adeo prorsus putem, vel apud Suidam legendum δέκα, vel potius apud Septimium residua mutιον. VII. Denique siculi noster Dictys seipse ait V. I. seripsisse hoc opus literis Punicis ab G imo Danacurae raditis, sic et Graecus scriptor in Prologomonis Rhetoricis, citatus ab Allatio de Pati . Hom. p. 59. Dict)n Graecum seu Gnosiam comitem domenei tradit συγγραφα τὰν Τρωικον ολεαον Φοινικων γραMuασιν, οῖς Ελλm/ες τοτε no Κα ου ριαθοντες ἐχρωντο, scripsisse Troi bellum literis Phoeniciun qui bus Graeci tunc a Cadmo acceptis utebantur. De his literis agemus deinceps, quando probubimus, neutiquam fuisse auctorem nostrum Troianis temporibus acquulem, quod Prae bestiri. Nunc sussicit nostro instituto, declarasse etiam harum litorarum municulo, Dictyn , quo Gracci et quo Septini ius
hie eat usus suisse eundem. Diqiligo b Corale
68쪽
DISSERTATIO. xx VIII. Sed vel maxime id liquet ex Io Malcia, si cum nostro conferatur Septimi in iis, quae ex Dictye se hausisse prositetur. Adeo enim congraiunt istic, non in historiam tantum, sed et in ordinem rerum ac verborum, ut accus Me debeat aut obstinatus, qui neget, illum habuisse nostrum , sed Graecum tamen , Dictyn ante oculos Specimina quaedam proseremus mox, ut ostendamus Septimium ex Graeco Dictye hanc concinnasse versionem. IX. Multa tamen et alia habet, quae apud nostrum non rumparent, multa etiam aliter. Prioris generis sunt charactores et descriptiones Graecorum Troianorurnquc ducum a matronarum, quas Malelas et Isacus Orphyroscuitus pariter ex Dictye sumsisse se tradunt, licet ipsi in verbis multum quoque inter se saepe diversi, ut quas in nostro Dictyc si straquaeras quo argumento Ianus uigersius Var Luci V ao. Is Porpbyrogeniti characteres ex Sto Amstolaod cxbibet, eum censet aut alium, quam nos habemtis habuiose Diaci , aut memoria lusum, quando suos characteres e Diabo be rosisse dieit. At vero non ille tantum , sed et Malutasea Dictye se eos repetiisse tradit p. 54. X. Neque mirum adeo in nostro non reperiri eos, quum Septimius diserte testetur, se Dictyn xuccum contraxisse, Et eius posteriora certe, quatuor vel quinque volumiua in unum redegisse. Priorum quidem ait se euridem se arae numerum, sed eum delectu haud dubie, et solita versionum istius cia
poris libertate ut vel ex Rufino, Ioseph intcrprete, constat), atque adeo ita ut in iis prioribus quoque praetermitteret qua dam, vel quibus parui ipse delectabatur, vel quae ad argumentum ornandum aut instruendum minus consebat nccos saria. Nam quod affirmat, se ea , uti erant, Latine dis,emisse, id vero, quum in universum de toto dicatur opuscHlo, cuius tamen posterior pars certissime ex pluribus volumi nil usi unum est contracta , intelligendum cruo ita, ut non tantum nihil rerum de suo scripsurit alit hunde ad iocerit, sed neque quidquam immutaverit ex iis, quae Graecus ille Dictys memoriae prodiderat. Certe ni iti inisi u uum nonnulla aut ii cuius Exposuisse, etiani tu prioribus, viris tum Ex eo, quod pleraque eadem plane, sed nonnulla coucitius, complura Diqiligo b c Orale
69쪽
tamen longe uberius odisserat, quam Malelas, qui vicissimorationes Dictyos Praetermisit, ut alienos a Chronograpitia. XI. Prius illud ut pateat, liquido declaratum dabo cxtin Dictyos loco, et ita simul historiam eius loci, concise et ideo ambigue nimis traditam , illustrabo. Besert Dictys lib. I. ap. 3. Parin cum Helena fugientem abstulisse etiam A thram et O Menam, Menelai amnes b. e. cognatas, στrγενίδας, ut ait Malelas), quae ob necessitudinem iam Itilena agebant. Dein cap. 4. Γαι cognitis Menelaus, etsi abstractio coniugis
animum PermOΣerat, multo amplius tamen ob iniuriam ad nium, quas MPm memoravimus, consternabatur. Quum insuperioribus nihil de hisce ad ibus occurrat, nisi quod cum Helena ablatae quoque sint quum nil illae amoris studio
aut impetu, sicut Helena suerint raptae, et ideo potius tanquam vilia corpora in servitutem videantur abductae quis haec verba historiae parce adeo expositae aliter acciperet, quam Menelaum suisse animo consternatum ob iniurium, quam passae fuerint eo raptu illustres illae seminue Et miror sano, nihil prorsus istic a quoquam ea de re annotatum. Nam corte longe aliter se res habuit, et Graecus ille Dictys historiam hanc non aliter quidem, sed copiosius tamen narravit, dum non omisit, ut noster Septimius, circumstantias, ex quibus illius iniuriae et onsternationis ratio appareret Nam ut ex
Malela novimus lib. V. p. sis Paris per Aethram et Clymenam conrupit υπινοθευσε Helenam , et ita ultro hae mulieres cum Helena et Paride in sugam se dederunt uinciam apud Malciam P. 1 O. Menelaus, quum intellexisset hunc raptum et sugam stetit et mansit aliquamdiu stupore de us:
φιν an αυτ 7 α φρονος πάνυ multum enim animo commotus est in tristitiam, scit irae, ropter Aethram excitaverat enim illa sibi apud ipsiam existimationem feminae nomaus castae et probae. Videmus hinc, quare ita multo amplitis ob iniuriam suarum ad tum consternatus movit Menelaus, tum quae illa suerit earum iniuria, scilicet non quam Pnsaae a Paride sed quam secerunt Menelao , dum furtivi amoris inter Parin et IIclenum fuerunt internunciae et conciliatrices, ac dein fugae adiutrices et comites quod et vidius in
70쪽
. Epistolis Paridis liciones haud obscuro signiscat, sed cui nullam vel minimam suis lectoribus iniecit suspicionem Septimius noster, Praetermissa, quae ad historiae et initime Llius cognitioncm pertinebat, circumstantia prorsus necessaria quamque ideo Graccus Dictys, et qui eum sequi se profitetur Malelas, minimo Praeteriit. XII. In quibusdam tamen etiam in diversa , ut dixi abiit a nostro Septimi Malelas iste atque adeo si omnia suae Dictye sumpsit, alium oportet liabulas eum Dictyn, quam habuit Septimius. Immo vero non ex solo Dictye suam ille eonsarcinavit rerum Troianarum narrationem, sed et ex aliis, et maxime ex Sisi ho Coo, scriptore eiusdem farinae et notae, quem finxerunt eucri in ista expeditione suisse comitem, et ante Homerum itidem Troianas res posteritati prodidisse. Vide Malol. p. 6 et M. Inde ergo habuit Malalas haud dubie pauca illa, qua aliter ac Septimius ex sua Dictyos Ephemeride resert Taceo enim , Septimium liberius in vel tendo egisse, ac modo indulsisse orationi in rebus disertius explanandis, modo narrationem rerum contraxisse, Malelam vero, ut saepissime facit in aliis historiis, etiam hi haud dubie memoriae vitio aut impcritiae culpa saepius errasse denique saepe etiam utriusque librarios a vero et genuino ipsius auctoris denoxisse. Quo refero, incerius tamen, utrum ad librariorum an potius Malelae ipsius culpam, quod in modo memorata historia alteram illarum Menelai adfinium non Clamenen, ut acit Homerus, oridius et Septimius noster, sed GFtaemnestram semper vocet. Accedit his, quod et Melas non descripserit plane Dictyn, sed summa itidem eum libertate ex memoria longius aut brevius suis verbis res ex eo singulas expresserit ut liquet ex tot arbaris vocabulis, sicuti passim tibi, ita in hac quoque historia apud eum occurrentibus veluti δουλίδων κουβικουλαρίων p. ii -
μι μανδατ p. 36. et alia, quae alienissima sunt a Graeco temporis Neroniani scriptore. XIII. Aliud vero huic sentcntia opposuit . . Ios. Mereous, et quae eum sequitur Anna Fabri, credentes pariter, sedi illum, cuius mentio Rud nidam et rictaen,