장음표시 사용
91쪽
srio etiam cius Heraclitis Rufinus nominatur. Vide Inretiam ad Auclarium Symmaclii P. I. Idem Consul videtur uisso anni LXVIII., non autem illo Q. An ig. Val. Pro Ius, ut vult onust ius, et alii. Nam Consul iste I, Eusebio, Cassiodoro et non Proculus, sed Rusinus simpliciter dicitiar Denique hic est ille Aradius Rusinus, quem his nominitiis neelebrat Symmachus Pater in Auctario p. I. addens ad ex
Princ*ibus, ιomm viguisti tempore, doctusAt calcaria fierre bonis, aut fraena tyrannis. Intelligit autem omnes illos Principes et Caesares, qui fuerunt inter Di letianum o Constantinum Magnum, quorum omnium tempore viguit revora hic homo, ex munia idcirco proximacaetatis, quam Patrem suum istis carminibus IIuminare ait
Filius Symmachus, ab illo patre, qui floruit sub Constantio et Iuliano repetendus. Huic Rufino proxima, ossitudine iura eius suisse videtur Veserius Proculus, ille ipse, quem ei iungit Symmachus Pater, et praemittit Anicio tiliano ac Pe- tronio Probiano, Consulibus anni LXXIV. quos inuitiaristic tinus Verinus, qui Praefectus orbis sui proximis annis
N LXXV. et M LXXVI. Quum ergo videatur in istis quin trichominibus rati aciniis servata, inde colligo fuisso ergo hunc Valeritim Proculum quem a priscis Vnloliis Publicolis rop tit Symmachus, aetate proximum radio Rufino, oliquis vomsi Periorem, atque adeo diversum quoque ab illis Aradiis Vat. Proculis, qui paulo post cxstiterunt , , quos sermo re lidorim fuisse eius iam tunc notato provocti Anio Iulianum ot tr. Probianum Consules senes autem illo tompore Plcmm-que iam erant privati hominos, qui ad Consulatum, Npremum etiam tunc honorum fastigium, et ideo in titulo L. Aradii Val. Proeuli ultimo loco momoratum, Produccbantur, ride et honorem senilem vocat Symmachus lib. I. p. r. silios. Nempe Proculus iste habuit, ut reor, in matrimonio radii Rufini sororem , et ex eo matrimonio nati sunt Q. Ariad. Rus Val. Proeulus. Praeses provinciam Bynncenae rino MLXXIII. et L. Arad Val. Proerilus, Praes urb. MLXXXIX, Consul MXCII. et multis aliis honoribus insignis quos memorat marmor pud Gruterum . 56 et 365. Iolcbant au-
92쪽
tem istis temporibus, qui diversarum gentium nomina ita iungebant, nisi ex ea adoptione laaberent, ex materna lia, maximo si illustris esset, potissimum sumere, et paternis addoro
vel praemittere. Ipsius vero Q. Aradii Rusni lium vel nepotem puto illum Aradium Rusinum, qui anno MCXVI ab
Iuliano Comes Orientis est tactus. XXXV. Ita vero lii ros iam Labemus istius nominis viros, ex quibus primum censeam esse hunc Septimi nostri amicum , quin eodem tempore duos reperio illustres itidem Septimios, alterum Bassum, tertio decimo anno post Arad. Businum alterii Acindrvum , t anno ante Ar Rufinum urbis Praesectos. Posterioris uilis situs, ut opinor collo aetiam sui in Consulatu L. r. Val. Procul anno MXCII. Ex illis, Basso et Acindyrio patre, alterutrum crediderim fuisse nostrum Septimium. Nam certe, qui hanc versionem iam similiariter misit ad Q. Ar Rus num virum adeo illustrem, eiusque favorem quasi iure suo exegit, ut scriberet Tu, Rusne mi, ut A est, hoc eo Ptis, cum oportet itidom fuisse fortunae et dignitatis liaud multo inserioris hominem. Verum uter illorum, immo etiam an plane quispiam ex illis, Dictyn hunc Latina ornaverit locutione, quia incertum est, relinquemus in medio. XXXVI. IIo certius arbitramur ex aetate Q. Aradii Rusni Septimium hunc , quisquis fuit, vixisse ut version in hanc consecisso tempore Diocletiani aut circiter, atque deo paulo ante, quam Christianismus in imperium Rom. suit tandem publice receptus. Quin, quum huic Christianismo adversos etiam postea suisse plerosque illiistres urbis Rom.
Senatores, vel ex Sy inmacho constet , idcirco suspice sermo. libellum hunc, qui tantam prae se serebat anti lilitatem, et influo varia his loricac fidei praetextu memorentur oracula Vatieinia, prodigia eventi suo firmata, multa etiam vindictae Duorum Ethnicorum in impios trita contemptores exempla, veluti in Again innonem, ni Diniano capram inculis confixerat; in Graecos, Chrysen sacerdotem Apollinis spernantes invarin, qui Achillem ad aram Apollinis occiderat in Graecos
iterum , omnia sacra incondi Troiano violantes illum orgialitellum a Septimio lunc O potissim uni animo versum ritveluti anti piissimi uini ris historia, uti homine Omnium c
93쪽
rum teste et arbitro conscripla , ac corum Ethnicorum maiestatem et potentiam tot exemplis asserens, historiae sacraetet C stianis in Italia ac urbe Roma opponeretur. Ac nescio
an tale quid in fine Epistolae Septimianae exstiterit, quod librarii deinceps Christiani consulto miserint. Certe aliquid isti cxstitisse videtur, quod in legendo Dicty m Septimius
Bus num et alios octores potissimum notare voluerit. XXXVII. Quapropter haud ita acile accesserim Vossio. qui optimium seculis aliquot post Constantini aevum vixisve censet, sed nullis plane rutionibus in medium allatis. Ios. cr- Cerus Ost Constαntinum quoque scripsisse putat , sed sit ili Prorsus argumento, quia scit in Prologo liber hicco tempore Neronis inventus ad Cretae Consularem perlatus dicitur, quae Consulariam in provinciis appellatio a Constantino situr socia. Sed salsimi lio esse multis prohavit Merceri genor Clauditis Sulmasius ad Spartinni nur. cap. a. et iam unichtinc Gnido anci Pollus ad Notitiam Imper Oriciat. cap. 55.
XXXVIII. Longe autem turpius se dedit hac in re Gasp. Scioppius Paracl. it. p. . ubi hanc Dictyos historiam ad Cornelium Nepotem et eius Fli similitudinem proxime accedere ait, et omnino Volteii, Gloria Maximi e Curtii aetate ab elogantis in ni homine scriptam contendit.
Videtur ergo et ille existimasse, non esso Versam ex Graeco
sed Latino primitias compositum, id quod iam satis supra confutavimus. Verum de Stylo quod ait, indecorum est, ita via Vam, viro, qui latini lati tantopor attendit. Quid enim Atini Nepotis stylum, an ad Vol loli aevum accedunt Contostiari eodem sensu, quo nunc vulgo dicunt Protestari Testari breui
nus: Coniuges Princi alium, quod frequens se filioris uviscriptoribus : Alter Echinia inlut Imρerator, venor Arcadiae Desinere Pernoctando humi: tianti mortales, quinam e quanti Pelvidiae, . . quot, quod sitatissimum sui SQ-
94쪽
DISSERTATIO. LXXXVi reformavit h. e. comiter et modeste significans Sum quae tiιυ is aliud te us, alium locum Tractrisumque Ore nemo suPer his , quaa secim tractaverat, mandarum, . . nunciatum Rumorem in Verum traxerant Solito absolute Coadunarer laetum disceditur, h. e. cubitum Relatum dissere in rotimum diem . h. e. renunciationem legationis suae Sullamum coelo, h. e. delapsum e Sum qualitate eorum exert s h. e. acrius, disse turum L onctilia post lare Placitum confirmat h. . Conventum pactum Iovis Anteaedi talis Forma Perlaudabilis. Hae et similia Dis tandem Latinae elegantiae haud imperitus dixerit illius esse aetatis, qua maxime isthae lingua si ruit Vide etiam Ol. Borrichium et Gronovium Patrem oris. ricles cap. 25.
XXXIX. Neque tamen negaverim Scioppio, quod addit, nonnullis locis Dictyos aliquid magi a mala esse obiectummam Nec enim dubito, quin multis in locis etiam librari rum ulpa scriptor hic foeda sit stribiligine vitiatus, et complura eius generis etiam nunc supersint. Eorum nonnulla nostrae animadversionis hic proseremus. Sic I. . Positis etiam ex divisione, quae in tali negotio Emus patiebatur, navem ascendere facit ubi sine haesitatione legendum censeo impositis. Ita V. a. meri, ubi cuncta navibus i sita sint, ad Sigeum secedunt et VI. . Postquam impositis, quae singuli bello quaesiυerant, meenaere Pscl. 6. Non se ignorare ait, quantis mortalibus tram atrox facinus indignationem incineret Deceret hae consessio Priamum aut Troianum quemquam, neutiquam vero legatum Graecorum accusantem id lacinus. Quapropter malim sanem Posse ignorari, vel si velis, ignorare, scit eos, ad quos verba facit. Si II. 23. Neque ignorare quenquam, si iam atrox intaria robanda sit, fore cet. Ibidem respondet Priamus Iniqias videtur ins Mari eum, qui absit, maxime quum feri Ossit, ut quae eriminose obieetia sine praesenti mutatione ditarantur. Quis ubi animum adtendit, non videat legendum raesentia Z Ι 8. Reguli re en e conciliam suci consilium orat enimum populi, sed senum, quos rex conduxerat h. e. coegerat,
95쪽
LxxXVIII PERiZONHet consulebat. sertu νωιt, Huc incondici moribus multina singulis miniciantur. Scio equidem etiam incomtitos mores dici, etiam ni auctore nostro sed et memini hosce ipsos regulos Paulo ante lingua moribusque barbaros vocari. Nihilo tamen minus huic loco et hisce comminationibus longe videtur oportunius inconduis clamoribus, quomodo et insta III. Io loquitur. I. 9. Rei hortatu Hecubae ad Helenam adit. Hic vero legendum videbatur regis hortatu Hecuba. Nam ut taCeam, magis decorum esse, ut Helenam recens advenientem adierit Tegina Socrus, quam solus rex socer emendandum ita videbatur vel maxime, quia statim post hocce colloquium cum Η Iena subiicit auctor igitur Hecuba, complexa Helenam, ne P deretur, quod Helena in colloquio rogaverat, summis Uibus adnitebatim Sed tamen Malelam quum consero, tum Vero explicandus videtur potius hic locus ex eo in hunc sensum, ut rex cum Hecuba, huius hortatu, clenam adierit. Utrumque enim ille ait pariter gisse cum Helena. Vide eum Pag.
I. r. sse conitestandi magis gratia, quam Gyuid
ea ratione Pro Durus. Nescio unde in usum Delphini editum sit promoturus. Propius et probabilius mihi videtur ro-riccturus. Sic Hirtius . Alex eap. a. quantum Parvidi numinois profecissent, sentiebant. II. . Is namque sti moesto ac luctu obsito Agamemnoni. Ita edidit, ut credi par est, ex Stis vel Mercerus
primum vel breelitus, quum aliae Edd legant is namque diu moesto metu obsito M. Ego Storum vestigia secutus
malim summe moesto, ac I ctu obsit Ag. Num summovitio non tacitum insolens os vocabulum, sed et a summo reverungamemnonis luctu lienum, quum vocula sub in compositis minuere soleat significationem simplicium. Summe autem usitatum otiam classicis est auctoribus. Cita Fam. IV. S. Omnium doctrinarum summe studiosus et IV. . summe di dere. Plautus Mil. Glar. 4. 4. 29. summe Viem. II. 3. maeandrioriam. Videtur sane legendum eandriorum. Forsan etiam paulo ante Ne n senstiun pro Mense rorensium. Nam nulli fuere in Troade Maeandrii nulli Mentorenses Et solam Neiani uri urbem Troudis tu hau Cygia
96쪽
historia memornn Malelas et Cedronus. Quod autem canindri hic sidcles atque amicissimi Graecis ad hoc te v mmmansisse dicuntur, id intolligendum tunc oretis o tempore usque quo se Graccis dediderunt. Et videntur his verbis r spiei sane superiora, civitatem innoxiam et Paula Ost FIDAM fili. Paulo ante filios Cygni oben et Cocarciam nominat
Malelas, filiam vero aeque ac noster Glaucen. II. 5. Ob amorem ducis in exercitum. Lege omnino exercitu, ut paulo ante de eodem viris timus acceρtusque in exercitu, ubi male et sine causa indingius accemusque exemeitui quum et infra cap. 9. de eodem dicatur quem gratum accePtumque in exercitu. Ceterum hoc loco agitur de amore, non quo Palamedes exercituu prosequebatur, sed quo exercitus ipsum, regi ab eo cupiens, et tradendum ei impertiannesam loquens. Hic amor eum Agamemnoni suspectum et invisum reddebat.
II ai. Quod amice impetrare nequitum est. Ipsa Syntaxeos grammaticae ratio postulat, ut legamus impetrari. Vide omnino Festum in Nequitio, ubi praeter Pacuvii et Plauti loca etiam haec Catonis prisci verba nostris similia plane in peries: insanum nequitum exaugurari. Adde Plaut. Rud 4.
II. 26. Egregie hercula actum nobis est. Borrichiusa riplicat actum nobiseum, et inter indicia sequioris aetatis reserti Ego vero librariorum hanc esse culpam arbitror, non Optimi ipsius, qui scripsit opinor actum Obis, pro a vobis, haud dubie quia repererat in Graeco: καλως, - ία. L
lGuaeriti uis. Sed et Latini solent dativum ita iungere a sivis Sueton Aug. I. Ara raravi comecrata.Caes. OPermoptimatibus data est. Tacit. Ann. XIV. i4 quod regibus ara:
II SI Ctincta extrema ratias Veriri, h. e. ortus. Sed putem scripsisse Septimium parat . ΙΙ. r. amm, qui reliquus non pugnae Portimui erat. Videtur legendum in resiquias, nc Pugniae Portunia erat. ΙΙ. a. Quos primus hostis incesserat Loge omnino Priamsa Sequitur enim mox, iamque Maia, qui in medio. erunt πιι inter primos et OStrumiab.
97쪽
PERIZOMIII. 6. Ut quemque sors conglobavera et ad ostre---, uti piidque sors dederar, mer*iunt. Notarunt omnes, ab Septimio diligenter lectum esse Sallustium atque expressum. Ille vero hunc in sensum passim et ubique fors exhibete Iug. i. fors Omnia regere cap. 78. uti ora tulit cap. m. plane ut hic, catervatim, uti ora conglobaverat, in nostros incivont. Noster etiam infra V. a. caedere eo , quos fons obiecerat. Sed et in plerisque aliorum auctorum, et his ipsis Sallusti l is , sors olim male fuerat editum, at ex vitiaiora restitutum. Vide rono v. Pat ad Liv. I. s. II. et Troiani eae minis remeetantes Mirum, ni seripserit devectantes, hic aeque a III. I. qui minis
Nectantes. Postq-M nostros arratos proelio videns et P. O. quum super murum devectantes Troiani, e mitatum regis oculis rosequerentur. Ita vero et Livi XXXVI. 25. regionem ea maxime demectat mi m. quia breve intervallum Nidetur, et Omnia in conspectu
III. i. At Troiani eum auxiliaribus axiores militia,
neque circa exercitium solliciti, socordius agitiare. Certum mihi est scripsisse Septimium laxiore militia Solent enim ita v teres, et maxime Sallustius et Tacitus Sall. Iug. 25. Legantur in Ur iam maiores natu, nobiles, amplis honoribus , ubi eontra Stos addiderant editores usi cap. i. facile Num dae Persuadet, cum ingenio infido, scit homini, tum metuenti,
ne ceti cap. 63. novus nemo tam clarus, neque tam egregiis
iactis erat cap. 9 Pidus volvtatum , sed gloriae' idior, otio luxurioso esse lib. . His regniam fi erfidia incimis divitiis,
quod male mutant aernus apud Ciaccoesum et ouis in inelmum vel Meditae. Sed et nihil mutandum in acito Hist. I. 8. Iuvius vir scindus, et Pacis antibus, belli ine retus, ubi neque subaudio Vertus cum Rhenano, neque addiderim clarus eum Faerno et Ursino, neque deesse quid puto cum Muret, sed expono homo artium pacis, seu euius artes erant artes pacis. Ita idem II 3 simulacrum Deae, non es se Lumana, continuus orbis. Vide et Gellium V. 8. Ut vero hic Misere militii, sic lariore imperio habere utiles apud Sall.
98쪽
III. . A mox cognito Per uniet enum exercitum Proelium in ea parte, reliqui duce confirmati, Mi quisque ρυ--verat, undique eo consuunt. Sic edidit Ampliss Dbrechius,
in aliis Edd. legitur proelio. Quod si illud ex Stis, sive a
Mercem sive ab Ohrechto, est haustum ut auguror certe enim Me erus scribit, multas se mendas Codd. suorum opedetersisse, quarum omnium rationem in Notis non sit redditur in vix dubito, qui legi debeat cognito Pert v. m. W-lium esse in ea arte Solet enim ille purticipii ablativus ita cum infinito construi. Sic I. 5. bis ita credito, Telego-ntim ad inferendam im reo adventare dein plane ut hic, Telegonus, cognito Parentem esse. Tacit Ann. IV. 36 co retosici in eum erimina Liv. XXVIII. r. haud uis amι- , mrimi osse. Mox legendum omnino cum Barthis et Vindino eonfirmatis. Sic paulo ante dispositis salis acremus, Mimgnabat et cap. o. relicto, ubi pugnabat. III. S. Neque mi visios ex alio abnuensibus iamiam baris, ae sine ulla di cutiate resis. Nullum habet sensum satis commodum istud abnuentibus Putem manum Septimii suisse abeuntibus. Primum enim Troiani, quum aliquamdiu oppugnassent rustra vallum , et Graeci iam erumperent ex una parte, ultro abire incipiebant, sed mox ab erumpentibus ex alia quoque parte in fugam iacile sunt versi. III is elisiam Patrocli in urnam coiaegerat Achilles, decretum uim animo gerebat, secum in atrium solum in
vetaret, vel sifortuna in se casum mutaret, una atque eadem se ultum cum charissimo sibi omnium contegi Integrum exscripsi locum , quia ex nexu et oppositione rerum liquere satis puto, egendum esse maturaret. De morte enim agitur, quam obiturum quoque Achillem, serius aut citius, certum erat; sed id incertum, an moriturus esset, antequam rediret in
patrium solum Casus κατ ἐξοχον et per Og quia ponitur hic pro novissimo casu, h. e. morte e plane ut de ea dicere solebant veteres si quid sibi accideret. Ita Sueton Aug. Io I. et Calig. 3. Noster infra de hoc ipso Achille IV. S. . deflentiabus cunctis casum ianti viri, h. e. mortem. Et sic Passim alii.
99쪽
Per cupialitates animi quoquo modo explore gratiimi, ultro sibi mihDiue Perniciem inchisint simi Solita syntaxeos analogia postulat, ut scribatur hic gestiant. III. 25. Namque hi ratres Helenae exsecrati facinusessis, ne in militiam quidem nobiscum coniuraverunt, scilicet rituam radire incolumem nollent, et Per se reditum in patriam maererent. Nemo, opinor, negabit, qui modo animum attendet ad loci nexum, et reditio, de quo agitur, quin et in prioribus restituendum sit redire Drol. IV. a. Dein plurimos, uti tremque intra telum, ferit, scilicet habebat. Sed durior est hae ellipsis, et ideo videtur legendum uti quisqtae. Sic II. . uti liisque in manus
Menerat. Vel unumquemque intra telum, scit existentem.
IV. 8. De citius oracido imminentia Troianis malaetim cognorisset, ultro sumiacem ad eos decurrere Besert priora hac Anna ad senem parentem, hoc est, Anchisem et eius filium Aeneam posteriora nescio utrum ad Aencam qu que, an ad Helenum. Sed certissimum est, excidisse ante
hae verba aliquid, et mentionem quidem Apollinis, ea vero deinde Heleno tantum intelligenda, qui ex oraculo Apollinis,
cuius erat vates, mala Troianis imminentia cognoverat, et ideo diro ad Graecos decurrebat.
VI. 3. Ut sermo hom-ιm terebatur. Legerim vel δε- rebat. Sic Liv. I. 5. Fama fere, id esse factum Cic. LIII. s. meum πωιε, in erem tabulae, anima Dretis G I. s. ut mea Vinio fert. Vel sermone. Ita iv. I. u. tuis tertium terrent conditorem Servium Sall. Cat. 8. Res Heniensium aliquanto minores fuere, quum fama fe
XL. Neque vero mirum, haec et similia a liberariis passim vitiata, quum etiam viri doctissimi, qui Notas in
hunc auctorem scripsere, multa latinissime dicta temere misesus sollicitaverint. Magna eorum seges ex Cl. Vindingi notulis colligi posset, nisi iam absolvore hanc Dissertationem animus ferret Speciminis tamen loco sequentia habe. I. ao Agamemnon fictione mi a Pietatis motus, an ne tam uicit immolationis sceleri rueresset, fugam PGrat ubi pro an vult lug ια. Et IV. . Permini querelis πι-
100쪽
diorum, an cupidine diripiendarum rerum ubi legit permo-tine. Scilicet erro nequit implo illud an At elegantissimum id est Liv. I. 33. discrimine recti, an PerPeriam facti, confiam Sueton Vesp. I. Centurio, an eu ratus Cic. Fam. VII. . n. Octavitis , a G. Cornelius, terrae ialius. XIII. 29. non lus διobus, an tribus mensibus. II. r. Neque versis his, atque in fuga Parcere Legit neque versis his in fugam. Immo vero solet ita conciso loqui Sallustius, ct cum o noster Syntaxis est vorsis his,
atque in fuga, scit exsistcntibus Sall. Iug. 5 . Multa oppida
temere munita, aut sine praesidio capit cap. 6. milites alantes, inermes, coine i eris aggreditintur, scit ob
ΙΙ. 4. Quisqve artium ad eum venerat. Emendat ut quisque, sed malo. Quisque ponitur pro quicunque Plaut.
cumul. 4. I. I. Tum genu ad quemque iecero, ad terram dabo et Mil. Glor. a. a. r. Nisi hercule defregeritis talos, Posthae quenum in tegulis videretis aliensem, ego vestra iaciam rium lorea Liv. I. 24. et sque vult cives in eo certamine vicissent, ubi vide ronov. Patr. II. o. Eo enim Perspicere se originem morbi. Ad haec Vindingius aut hic addendum ais, aut dolendum se. At D liquam delendum se, sed ncque opus, ut addamus ait Solontenim hoc per ellipsin omitterc. Sall. Iug. m. Trιm rex Post diem decimum redire iubet, ac nihil etiam nunc reminisse, sed illo die responsurum Phaedi'. ab. 29. Fressit iram, et jacilis indicta est mihi, sed inqianari nolo ignaseo sanguine et sati. 57. enitier auras cornix, et mPter volam,
Fimam sane Praedam rapuisti ungi bus, et Ubique in his intelligitur dixit. Vide et meas ad Sanct Min. Notas lib.
IV cap. 5. III. 3. Quae res eo habere siciem videbatur, quoniameel. Logo ideo, ait in lingius. At vero frequens est apud optimos auctores, ut eo ponatur pro ideo Sall. Cat. a. eo respublica in extremo sita est et Oint, ut i etu fat. Iug. a nobilitas noxia atque eo perculsa. Et ita passim Livius, T ritus, Sulpicius Severus, qui aequo, ac noster, Sallustium imitari solet.