Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

발행: 1553년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Q VAR Tvs ai. Ad puerum interuiuerem. Solonem quoqi,ctunum ex septem sapientibus habitum ' seuerum virumn verum Philosophum nemo est qui nesciat: attamen eum smiliter quidem versus lasciuos edidisse palam est Item Diogenem Cynicum, Zcnone Stoicum, Zeium Lacedaemonium, Calimacum: in qui bus vel praecipue numeranda est Sapho Lesbia, cuius vertus, qui etiam latini extant. ad Phaonem Siciliensem amatorem suum, adeo impudici, adeo procaces, alioqui adeo elegantes sunt, ut cuilibet legenti

pruriginem excitent, etiam ipsi Nestori , Priamos. Enimuero,ut Horatius in poeticis institutionibus scriptum reliquit, semper Poctis, atq; pictoribus concessum fuit quodlibet audere,licere .cum verbia sciuiam delegerint,ea lex est Poctis,& verissima illa quidem, qua Catullus dixit. Nam castum decet,& pium Poetam Ipsum, versiculos nihil necesse est, ui tum deniq; habent salem,ac leporem,Si sint molliculi, ac parum pudici, Et quod pruriat incitare possint. quod& Valerius Martialis eruditis me simul& facetissime probat in haec verba: Sed hi libelli, tanquam coniugibus suis mariti, non possunt sine mentula placere. Ego ital tantorum virorum exemplo nitor,

maiorum praecepta custodio, deniq; aliquid struere studeo, quod ni in suo genere perfectum, fremat licet Odus nescio quis ex ultima vulgi faece: qui nihil furiosi habet, praeter cerebrum, utiq; Vir male-

212쪽

LIBERuolus, falsoq; putans me proinde earum pudicum, quia versiculi mei molles,ludicris lunt:quasi ut caetera bona,ita illud quom nescierim, quod scilicet eo iucundiores futuri sunt huiusmodi versus, quo minoricum seueritate composti,atq; eo sanctiores iudica di, quo apertiores sunt. qua in re si meo testimonio satis non fidit. Madaurensi illi magnae auctoritatis viro nopotest non adsentiri,qui non ineleganter ait,Platonis versus tanto pudicitius compositi, quanto simplicius professi. dissimulare enim,& occultare peccantis,profiterin promulgare ludentis est .Et sanc perquam ridiculum est,eos impuros interpretari,qui spurcis verbis utantur,cum res exigit. sane qui medendi scientia morbos curat,hi cum Ooscoenis partibus medicamenta adhibere volunt, obscoenis vocabulis id explicent opus est:an idcirco eos vita obsciae nos arbitrabereZScimus Voconium Poctam summa castimonia praeditum fuissen tamen eum parem lasciuiam exercuisse satis indicat epigrama,quod diuus Adrianus eius sopulchro inscripsi, Lasciuus versu, mete pudicus erat.

Rursum quis ambigit Anneum Senecam Christum nouisse N Apostoli Pauli amicum fuissem in catalogo sanctorum postumi caeterii si quid Plinio secundo credimus,non seria modo, verum etiam lusus, &sales descripst. Praeterea floret hac in nostra tempestate sacerdos quidam,non minus cotinens, quam disertus,atq; eloquens habitus, cuius, ut vulgo loquar,

213쪽

a V A R T V s ν, praedicationibus saepenumero ipse adsui, di nisi suradus omnino sum,ita nudis,ac deturpatis affatibus interdum excandescentem in frequentissimum populuaudiui,ut non dicam in templo,sed ne in foro quidem adesse crediderim .an illum nropterea turpem iudicabis,quia turpia turpiter,ideli foedioribus verbis calliget'minimc hercle. Mihi quide,s nescis,eadem mens est,' intentio, nec refert si per lusus ac iocos id ago: nant eo modo& nos agere posse maiores nostri,ut praediximus,instituerunt,& instituta perpetuo obseruarunt,& sane omnes:nam si veterum scriptoru monumentis fides praestada est,quicunt perlegitur, aut rerum,aut verborum simul & rerum lasciuia praelu-st,quorum ex nostris per paucos nominabo: nam si singulos exequi velim,equidem scribam Orestem alterum,di in tergo scriptum, nec dum finitum necesse est. itur,ut Plinii verbis utar,vereariae me non satis deceat,quod docuit M. Tul. Ciceronem, C.Caluum Pollionem, M. Messalamq; ,& Horiosum, ac M.Brutum, L .Sillamq; , ac Scevolam, Seruium Sulpitium. Varronem, Torquatum,immo Torquatos,C.Memmium, Lentilium,Geriticu,Virgilium,Russum,Co

nelium Nepotem, & deni Plinium ipsum:& quos

pene praeterieram, Ennium, Accium :& s non sussiciunt exempla priuata, diuum Iulium, diuum A gustum,Neruam, Tiberium Caesarem,atq; alios se me innumerabiles.Ego quoq; tot, tantorumq; Vir

214쪽

a LIBERrum exemplo atq; auctoritate fretus,no est qubd v rear hisce carminibus iocari,ludere, ridere: cum sciairas, fletus hac quoq; ratione mitigari posse. mird quidem his opusculis animus remittitur, res eiuri& ad maiora succenditur. Uerum enim vero epigrammata quia breuia licet, arguta sunt,& quibus non copia,sed acumine certamus, potest non otiosus qui'; perficere: seria vero quia continua & longa uint,lane nisi otiosus,securusq; non potest. quo fit, vis maxime id concupiscam, ferias res tamen reponere non queam in praesentiarum. distringor etenim mille,atq; iterum mille occupationibus, quibus nullo

pacto carere nunc possum .sin vero,quod Deus optumus maximus sinat,aliquando extricer, Condere victuras tentem per secula curas,

Et nomen flammis eripuisse meum. Sed quid ego haec tecti,qui itidem,quod ego, sentis, quis pro

tua eruditione tacile cocedis me, sed cum tot tantis viris errare potuissetnam cum neq; Odum, neq; reliquum vulgus tanti fecerim, ut eius maledicentiae ad

ipsum responderem, tecum id agere consili fuit, scialicet apud te virum doctissimum,& qui vulgi imperiatiam satis exploratam habes. quererer de eius in me, meosq; mores opinione, falsa praesertim, sed ia multa satis superi satis.Redeo igitur ad epistolam tuam, ut ornatissimam,ati ossicii plenam, ita mihi admodugratam,& iucundam: in qua quidem nihil legi, nihil

215쪽

a VARTVs savidi quin laeto animo,quin laeta Dote acceperim,praeter breuitatem .proinde cura uti posthac ad me longior fias, quod tute perhumaniter polliceris, vi intelligas nihil mihi breuius videri, quam Poggii epistolae longissimae.Vale. 1 Panhor. Potam viro illustri. SAD. D. IEruenit ad nos tande Xenophon tuus, opus profecto dignum,quod Cicero legcdo con tereret, ' Scipio velut speculum ad bene, beateq; vivendum sibi proponeret. nunc demum intelligo Cyri Pediam scriptam esse ad aemulationem Reip.Platonis:nam hic quoi religionis, pietatis,iustitiae, clementiae, liberalitatis, moderationis, cotinentiar, sortitudinis,constantiae, caeterarumq; Virtutum omnium exempla licet intueri:Regum instituta,& orn menta domi militia ψ,non dico traduntur,sed ita exprimuntur,ut non legere, sed quodammodo videre, di amplecti omnia videaris. Mentior ni Xenophontem legens,mihi visus sm belli Dux factus,audax ac obeunda quaevis pericula, doctus ad conciliandum militum animos, inflammatus ad decus S gloriam: tantaq; mei mihi fiducia incessit, ut siquis interim i ctione huiusmodi excitato, ac prope alienato mihi exercitu ductandum obtulisset,oblitus mei, conditionem haud quaquam renuissem. magna nimirum, ac quippe incredibilis Xenophontis vis, ut non iniuria a

216쪽

L I R R Rr veteribus traditum lit,in labris eius sedisse quandam persuadendi Deam, talis quidem est Xenophon, sed& qualis Xenophontis interpres nempe illi pers mi- iis nam ut Xenophon in assectata illa dicendi iucunditate inter graecos facile excellit,ita noster hic iucunditate dc gratia latinorum nemini vel primo loco concessit:quin adeo ingenii facilitate,& coelesti quodsi impetu pervehitur, ut interdum quae suauissima ac dulcistima fluunt,ie se contemperct,& naturae vim dem lustria compescat,& reprimat relegans praeterea, clarus, pulcher, fusus,tersus, lenis, & aequalis: adeoq; omnibus praeter ametes eius oratio grata, probataq; est, ut aeque ei atq; olim Xenophonti influere sermoncm Cratias usurpari coeptu sit. Merito ergo tibi gratias, ct quidem ingentes habebunt,ac refercnt, ni vingratierie volunt,Reges ac terrarum Principes, quibus i

stissimi imperii sermam exhibuisti. merith ct tibi statuas erigent populi omnes,ac Principum subditi: quibus perba pe accidit,ut felices sint, si bonum Principe sortiantur, miseris malum. merito &tibi Potaialia celebrabit seculum nostrum, cuius tu tam ill iri, Saeterna la ude gloriam exornasti. Haec cum ita futura

sint, non tu nunc obtrectatoris tui immo omnium inuidi, teterrimi,ati impurissimi hominis maledicta c5 temnes .illius dico,qui tam multa insipienter lapit, quietiteras tantum & syllabas scribentum aucupatur,gra litatem sententiarum, aut verborum pondera nihil

Digiti geo

217쪽

Q. V A R T V S a omnino perspiciens.bellissimc hic q uide a Faccio nostro araneus appellatur,quod mulcas aranearia more tantummodo coiὶsectetur:a nonnullis capra, quod nucleum cum nequeat, orticem obrodat: a me vero

non absurde fortassis cymex iampridem vocari consueuit, quod ex spurcisti mi pectoris semina putidistama,ct ut poetice loquar, mephitica verba frequenter ex halat profecto nihil boni cum insit homini insaiano,unde eius animus gaudeat,maledicentia nutritur, liuore disrumpitur, insania concitatur:omnesq; sui s- miles,flagitiosos videlicet,ct indoctos haberi concupiscit. ab hoc,& huiusmodi hominibus quicurq laudatur, lapientibus negligatur oportebit:contra mal rum omnis vituperatio Iaus est. Vale. toniti s Panhor. Ioanni Lamolae uiro humanissimo. S. P. ID Tomachaberis scio,cum tam breuem literarum faciem intuebere,quanqua tu,θ si Oreuem alterum ad me scribis, videris tamen ad morium breuis,ct Laconum more circucisus: N6unt toga,quibus nihil est quod demere possis,ait Poeta. caeterum existimato meam erga te beneuolentiam tanto prolixiorem,quanto breuiorem epistolam.Saluiam quidem in ore gerimus, La molam in corde,& eum quidem fixu clauo veri cupidinis:sed missis quaetata Ia explorata i unt, velim deleres ex animo Flore

218쪽

ωρ LIBERtiam,sit licet Deorum, ut ais, domiciliti.Non tali auxi

lio,iaec defensoribus istis tempus eget satis eni ira su perq; discipulus,& scholasticus fuisti nunquai fine reponeS,nunquam ne prospicies utilitati : senesces iam finter pueros, inter ludos literarios senesces Z QSos ς Ambrosos a te audio,quos Aretinosῖnon tibi praece iptore opus,sed libris,sed otio,sed Panhormita.proin- ede mihi renunties velim,' quidem maturo, an mecha optes vivere,an sedem tibi conquiram,& firmem hic tigentium:nam spero praeter naca omnia,quae tibi com zmunia sunt, comperturum me virum tibi magnificli t&eruditum,cuis literarum graecarum rudimetaim bpartias,retribuat tibi Philippeos centum annuos, & svictum S spem etia amplioris fortunae. habebis prae- ἐterea me,habebis Mecoenatem, δέ amicos meos ona- nes propitios, faciles, ac perpetuo benefactores. ad ι summa tibi persuadeas mihi nihil fixius sedere,quam die cum laude honestare, tum diuitiis augere. modo iDii boni secundent propositum meum. Vale meuS Pocellus aureus. sintonius Panhor.Carolo retino

V. C. S. N. D. Audentius Vanius.qui pariter ad te scribit, de libelli sui quoddam quasi praeludium mit

tit,a me pro egregiis virtutibus prolixe dilu

Pitur:mira quidem hominis continentia, morum sola . brietas,

219쪽

n as artes. Facit ac monumctis literaru tradit quanda

inter M. T.Ciceroncm,' M. Fa. Quintilianum comparationem, odiosam quidem illam, sed proinde excusandam.quia solum ut sese e Xerccat, tum vi qu OLdam a somno excitet, id agere respondet. practantiam vero nostri Ciceronis cognitam habet, illam qict obseruat,& colit, ac pro virili sua sequi magnopere studet .adficitur tamen in primis ad Fa. Quintilianum , qui tametsi mirifice instituerit vel ipsis incunabulis oratorem, S causas, sue mauis declamationes scripserit etiam egregie, tamen, Quintiliani &Gaudentii pace dixerim,nequaquam Ciceroni latinae eloquentiae principi fuerat, non dico praeponendus, sed ne aequadus quidem. Sed stultior ego, qui in Gaudentii causa patronus datus contra eum postulem .excusandus est inquam Caudentius noster, qui exercitationis gratia id tacit,ut modo dixi,& ut nonnullis dormientibus eo pacto prospiciat. interdum enim quos

summissa voce non potuimus, clamore ac manibus excitamus. Caeterum hac in re tuum officium erit prinali Gaudentii virtutes ' ornamenta diligere,eo magis quod te in amicitiam id est amorem prouocauit:

deinde eius hanc exercitationem potiuS quam com- . paratione aequo animo ferre,& ut nos facimus, etiam .

excusare: postremo illsi hortari ad humanitatis studia, ad quae quide natura meo quide iudicio natus est.

220쪽

Nam si tu quo ut seueri quidam,ac rigidi iudices,&studiorum censores eum increpes,atq; ccenseas, facile ab incoeptis sane humanissimis destiterit, tantum apud illum valet auctoritas tua. Vale decus nostria, ct Nicolao Nicocli,& Ambroso Monacho viris ci rissimis ex me salutem plurimam dicas .Romae. cntonius Panhor. Coolo 'retino.

V. C. S. I. D.

Audeo sic nobilitata esse amicitiam nostr1, ut qui Florentiam se collaturi sunt,literas ad te meas commendatitias magnopere desideret .in his praecipue est Bartholomeus Faccius Spediensis haud vulgari mecum beneuoletia deuinctus rvir apprime doctus, doctus inquam literis latinis, navi graecas addiscat,ea potissima causa est cουr Florentiam petat .huius vero ingeniti ac suauitatem, si recthauguror,non poteris non etia vehementer amare: si

modo morum studiorum s smilitudo quid possit exploratum habeo. Hunc italmi Carole ita tibi comendo,ut magis ex animo fratrem no queam: amo utimillii ardentissime,& haud scio,an te excepto, quempia magis .Quid ille concupiscat ex Nicolao & Tuscanes la viris clarissimis accipies .fac quaeso sentia commendatitias, tuas ille summo studio ac spe a me efflagit uit,suis desideriis non nihilum conduxisse. Uale.

SEARCH

MENU NAVIGATION