Antiquitatum laconicarum libelli quator

발행: 1841년

분량: 227페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

appellatos esse novimus, qui quum sorti robuStoque corpore essent, vel ad augendum civium numerum vel ad helotarum genus debilitandum una cum civium liberis Spartana disciplina imbuit deinde ingenuorum loco habebantur, quosque ieci reo etiam τροφφους Si unalumnos Spartanorum appellari videmus horumque generi Cina- donem quoque haud dubitanter annumerat. Mihi tamen multa ex his non exiguam dubitationem habere videntur. Primum quidem, ut hinc ordiar, si ex mollia cum numero erat, non intelligo cur de honorum aditu Cina doni desperandum fuerit, quorum paulo ante sum mos G1lippus, Lysander, Ca Micratidas gesserant, quos omnes molli acessuisse Aelianus affirmat β , neque his solis sed omnibus, qui quum mothaces iacti essent, in disciplina Laconica persisterent, civitatem RLycurgo concessam esse addit: ὀ δε Λυκουργος τοῖς εμμείνασι το τ v ratὁ- αγωγη πολιτείας Λακας μῆς μεταλαγχαυσι. Phriarcho enim βρ ', qui libertatem quidem, non tamen civitatem eos adeptos esse contendit, vel ideo fidem non habuerim, quia Lysandrum, quum M thacem natum nihiloque minus civem suisse nosset, hoc Propter vir- tutem quasi praecipuum accepisse putavit. Sed Lysandri comme-

142쪽

moratur pater Ipsi Heraclidarum stirpi cognatus Aristocritus βη ut Gylippi Cleandri das βε), quod, si viri demum facii et virtute bellica

comprobata in Spartanorum numerum recepti essent, explicationem vix haberet, sin a tenerrima aetate per ipsam disciplinam puerilem Spartani lacti sunt, tantum abest ut, quod nonnullis visum est, Aeliani testimonio refragetur, ut novam lucem toli rationi addat. Videmus enim non libertinorum eos loco habitos esse, quapropter nec inter varias

illas liberi inorum species apud Athenaeum leguntur, sed per aliquod adoptionis genus civitatem accepisse; quod eo Deilius institui P tuisse putarim, quia Plerumque veri ipsorum patres Spartani fuisse

videntur, quos veri simillimum est haud raro eum helotarum m IIeribus rem habuisse, indeque si pueri nati essent robustiores Pulcrioresque quam quos helota procreasse videri posset, sibi tanquam proprios Vindicasse. Omnino notum est abundante demum ingenuorum civium multitudine spuriis apud Graecos civitatem ademtam esse β' , hominum Peauria coactos interdum vel cuin iis civitatem

143쪽

communicasse, quos Peregrinus eum cive procreasset, quo ex genere modo significavi inter Spartanos quoque Parthenias illos suisse, quos ipsos ἐκ τῶν ὀμοἰωυ fuisse clare Aristoteles testatur las. not. 4M; spuriorum aulem, qui valde speciosi neque urbanae dignitatis experies fuerint, insignissimum exemplum Xenophon exhibet βο , ubi quum Manso eo usque lapsuS esSet, ut νοθους cives recens receptos signiscare posse arbitraretur .i , rectius Mulierus or), omnium rectissime Waclismuibius .a scriptoris verba in eandem quam nos modo proposuimus sententiam interpretatus est. Illud tantum, quod Nachs-muthius eos, quos ελους των το optuta ν λουρώνων Xeu OPhOn BPPel-

Iat, a mothacibus diversos nescios quos pcregrinorum filios So odor Frem intelligit, qui mature Spartam delati Spartana dise plina imbuti sint, mihi quidem secus videtur. Opportune enim Plu

quod cisi pinguiori sensu de qualibuscunque Peregrinis intellexit personatus Ηpraclitus ββ , perspicue tamen Xenophonteus locus.d

144쪽

eet, quales potissimum intelligendi sint peregrini illi, quibus, si

disciplinae suae rigorem subiissent, civitatem Lycurgus promiserit; cum exteris enim rarissime communicatam esse et ex Herodoti nam ratione de Tisameno et Hegia apparet οβ et a Dionysio Halicarnas sensi confirmatur .7 , neque ullo landamento nititur Mansonis opinio; qui praeterea alios quoquo deterioribus condicionibus receptos esse suspicatur. Sin mirum alicui videatur Lacedaemonios homines se vili loco natos civitato donasse, atque ex servis potius quam exteris adeove Perloecis civium numerum supplere maluisse, Romanorum exemplum recogitet, quos et ipsos novimus libertinis haud gravate plena Quiritium jura tribuisse, socios, a quibus tam diu non minusquam a perinecis Spartani armis corporibusque adjuti essent, Post longas demum concertationes in civitatem recepisse; nec si ea P lissimum communicandae civitatis causa erat, ut exercitus supplerent hominumque bello idoneorum penuriae occurrerent, Perioecos recipi necesse erat, sed servos, qui nisi libertatis spe proposita transfugissent potius quam militassent. Similis sere etiam neodamodum

145쪽

origo fuit, quos lamen Ideo deteriori quam mollia ces condicione uiunecessarium erat, quia adulti demum ad libertatem pervenerant, quum illi inde a pueris ingenuis artibus instituit essent ideoque soli omnibus quae legibus exigebantur satissa cereuti Nam ut verbo .dicam quod res est, quum in reliquis omnibus Graeciae rebus p hii eis ipsa nascendi eoudicione legi lima et genuina civitas niteretur, Lycurgum videmus omnem civitatis fructum cum disciplinae atque educationis communione conjunxisse; ita ut etiam si quis Spartano genere oriundus esset, nisi hujus particeps fuisset, optimo civitatis jure privaretur. Sed de his mox plura; nunc unum testem adhibeo Xenophontem Rep. Lac. III. 4: επιθεις καί Π τις ταύτα φυγοι H1ὁσὸς

ἔτι τῶυ καλων τυγχανειώ, cujus comparatione etiam Hellenteorum illeloeus eam lucem accipiet, ut quum τοbς.τιου Σπαρτιατων viso υς πιών

ἐν τη πολει καλαν lach απεψους fuisse Xenophon dicat, ipsa civium jura intelligenda esse sentiamus 68 ; Phylarchum autem loco superius allato ses. not. 56 ipsum sibi fidem derogare videmus, quum in Othaces, quos iPSe iv πασης παιὁείας testatur, tamen civitate cassos fuisse narret. Nεοδαμαὁεις autem ne quis iccirco cum bπομείοσι

146쪽

confundat, alter Hellenteorum locus prohibet cs. not. 503, ubi clarissime inter se distinguuntur. Hi nimirum, licet Spartani nati essent, deteriori loeo habebantur; illi ne inter Spartanos quidem numerabantur .s ; quanquam filii ipsorum, ubi disciplinae Spartanae

participes facti erant, nec civitate carero amplius potuerunt. Neque enim intelligo quibus argumentis Waclismuthius contendat IIomoeorum et jure et nomine eos tantum nsos esse, qui a priscis Spartanis originem ducerent. reliquos omnes, quamvis illos disciplinae praestantia nequarent, Propter ipsam nascendi condicionem abjectos inferiorique loco habitos esse λο ; quod si inde fortasse collegit, quod

Cinado vir soriis neque ullo Spartanorum corporis animi ve dotibus inferior fuisse dicitur, certe ei iam sine Lycurgi disciplina naturali virtute ac robore excellere poterat. Neque magis assentior in eo, quod υπομειουας eos interpretatur, qui ex portoecorum genere inter' cives recepti sint, ex ipsa verborum collocatione apud Xenophontem colligi posse ratus, eandem ipsis cum perio cis quam inter helotesa et neoda modes rationem intercessisse, quod quam tenacre sumtum sit, nomo non videt, ut omittam, de quo supra jam monui, civitatis cum perloecis communica lae ante Agidem neque exempla exstare nec rationem apparere. Magis probo de deterioris condicionis civibus quae Manso disputavit, quanquam hunc quoque miror, quum jam rectam viam ingressus esset, eo aberrare Potuisse, ut Homoeorum

147쪽

praestantiam a nobilitate quarundam familiarum derivaret, quaa a majoribus vel originis splendore vel virtute bellica rebusque gestis nescio quam majorem Potentiam hereditario jure acceperint i ;

quales nullas Spartae fuisse non est cur iterum confirmem; unum illud vellem Manso explicasset, quaenam ibi certarum familiarum nobilitas cogitari potuerit, ubi tam exigua sanguinis puri servandi cura erat, ut Vel Promiscuus mulierum usus lege mori husque Permitteretur 7 Sed his immorari non opus est; transeamus ad accuraliorem eorum explicationem, quae ipse recte quamvis In transcursu

tantum et velut iitubans ibidem τη de causis turbatae inter Spartan aequalitatis significavit. V.

Gravissimum Aristotelis testimonium est, ubi contra Lycurg mentem evenisse narrat, ut, quum lege prohibitum esset, ne qui Soptimo civitatis jure uteretur, qui pariter cum reliquis contribuere ad Vssilia detrectaret, subnascente bonorum inaequalitate Pauperrimus quisque rei publicae communione excluderetur Τὸ ; quod si

148쪽

posterius demum sancitum esse Cragius censuit, vereor ne a tota hujus instituti natura prorsus aherraverit. Neque ei, im privatae tantum luxuriae coocendae morumque integritati servandae syssilia instituta esse, vel Milesiorum exemplum docere potest, quos quun sobrietatis ac temperantiae haud admodum studiosos suisse constet, tamen et ipsos Ussiliis usos esse videmus ex Platone, qui seditiones discordiamque civilem inde apud illos ortam esse signifieat γε . NI mirum Per syssitia non secus ac per tribus et eurias singuli cives distributi erant, eo consilio, ut quum universus PDPulus in unum convenire quotidie non posset, tamen per partes Simili modo quo prytanes apud Athenienses, quos et ipsos una coenasse notum est, quotidie coirent deque rebus ad rem publicam pertinentibus sermones conferrent. Qua de causa Dosiadas 7. Cretensium syssitia cui sodalitiis comparat; Plutarchus autem illa apud Cretenses pariter ac Lacedaemonios consiliorum quorundam arcanorum locum tenere ait, quae cum aliorum potaneis vel thesmothesiis comparari possint 7': unde facile intelligitur, tantum momenti ex legislatoris mente ad ipsam rei publicae administrationem hanc symitiorum communionem

149쪽

habuisse, ut nemo ea abstinere posset, quin simul omnem c gnoscendae curandaeque rei publicae opportu uitalem amitteret hono

ribusque gerendis omnino ineptus fieri videretur. Si quis igitur vel

interesse syssit iis nequiret vel ceterorum convivarum suffragiis rejicer tur 70, non magis accedere ad rem Publicam poterat, quam Romae qui tribu motus interque aerarios relatus esset. Quod tamen ex ipso Lycurgi consilio ac descriptione justissimum erat, qui quum aequabiles omuibus Ogrorum redituumque portiones altribuisset, neminem nisi turpiter pro susum ab omnique prisci moris frugalitate degener m cO Penuriae venturum exspectare poterat, ut vel modicis illis sum libus exhibendis non sussceret; turbata aulem honorum aequalitate facile accidit, ut paupertas in iti sumiae locum succederet Paulatimque in solas divitum manus res publica veniret. Atque jam litiae Homo eorum originem repeti posse egregie Pastoretus intellexti f; licet in co salsus, quod eo eruptionem Lacedaemoniorum Per rege in Persarum, quam Alexander ipsis exprobravit it), cam im habuisse arbitratur, quo plures Persarum in gratiam suffragia

150쪽

serre possent; illam enim pecuniam non ad pauperes sed ad eos

qui rempublicam regerent perveni e consentaneum est, neque Pecuniae sed agrorum laudorumque modo censas esse Per totam Graeciam eas opes constat, quibus jura civilia niterentur. Sed de his mox; de re ipsa si recte Pastoreius disputavit, probatur etiam quod superius statuimus Homoeos eosdem esse cuin καλοῖς καγα ola' apud Aristotelem, neque υπομε ονας alios quam quos communi n

mine ille δῆμου appellavit; quos enim modo ex plebe creari solitos narraverat ephoros, eosdem tradit haud raro pauperrimos suisse ideoque corruptionibus patuisse βο). Mire hos torsit tam Levesquium quam Waelismuthium, qui quum multo latius patere Homoeorum nomen arbitrarcntur, ipsa tarneu rei necessitate coacti eo veuiebant, ut inter ipsos quos sibi fingerent Homoeos et opum et inde ductum juris condicionisque civilis discrimen obtinuisse intelligerent dij; Levesquius enim licet non ut Waclismuthius novos cives sed perloecosilom is opponat, tamen quum illos, quos novorum civium a P-pellatione Wactis muthius amplectitur, in pertoecorum condicio uena rejiciat, verbis potius quam re ab illo dissentit ε/2. Immo etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION