Antiquitatum laconicarum libelli quator

151쪽

speciosius Waetis inniti ius, qui inde devionstrare conatur diversos ab Aristotelis ὀί1μα fuisse eos quos Homoeis opponit, quia Aristoteles plebem propter ephoriae Participationem quiescere dicat θη, ne dat uodes autem et υπομειογας ex Xeu Option e appareat novis rehus studuisse an in Osque ipsorum a Spartanorum re publica abalienatos fuisse; at, puto, aliud est quiescere, aliud contentum esse; nec si Aristotelis tempore in reliquiis illis ex magno naufragio serva iis plebs acquieverat, inde sequitur ut Cina donis quoque aetate, quum recentior adhuc Pristinae aequalitatis memoria esset, Homoeorum regnum pallenter tulerit. Quaerat sane aliquis, quo Pacto Aristoteles dicere possit honorum expertem suisso Ciua donem, cui, si inter υπομείουas erat, nihilominus e Phoratus patuit; cui equidem licet respondere possim sortasse neodam odibus Potius annumerandum esse, nolo tamen sacere, ne aut nimis licenter agere videar, aut illud mihi objiciatur, quo ipse supra, ut peri occum suisse negarem, uSus

sum, causam non BPParere, cur hoc non clare Xenophon enun-cuaverit; sed illuc animum adverti jubeo, quod Aristoteles ipse, quum Pauperes ex lege Sparta uorum pleno civitatis jure caruisse nosset, ad cphora tum tamen Plerumque pauperes homines pervenire sine ulla dubitatione narravit. Nimirum, ut dicam quod sentio, quaecunque jura per Lycurgi leges civibus Spartanis data essent, iis soli IIomoei fruebantur, remotis ceteris, quippe qui legibus illis non

152쪽

salis acerent; ephororum dignitate, quam multis demum post Ly

curgum annis constitutam esse locupletissimis auctoribus cred mus M , cur υπομεἱουες arcerentur causa in legibus non erat, neque eum Pastorelo per abusum tantum factum esse dixerim, ut non ex

solis Homoeis ephori crearentur, quos omnino legibus fere solutos fuisse Aristoteles tradit 8'. At enim vero haec sola erant, quae plebi relicta esse claris verbis Aristoteles testatur, ut senatores ipsa crearet, ephori ex ipsius numero caperentur M); quae praeterea populi comitiis Lycurgus altribuerat, ad Homoeos solos transiisse etiam Demosthenis verba docent, ubi senatum ait τῆς πολιτείας κυριονγἰγvεσθαι μετα των ὁμοίων CL sui'. not. 40 , neque alios jam esse arbitror quos identidem σους ἐκκληθους apud Xenophontem appellari diximus cs. not. 23. 'Εκκλητους enim esse, quicunque ad concionem convcniant, insigui veteris grammatici testimonio constat M), non S

153쪽

lectos nescio quos ex illis, quae Waelisinuthii opinio est θη; quod

si universae Spartanorum multitudini, qua Homoei pariler atque ἴπο α ουες comprehenduntur, hac aetate non amplius eam vim concedere possumus, ut de gravissimis illis rebus statuerit, quas cum communicatas esse legimus, commodissime accidit ut prae ter magnam sive Lycurgeam concionem, quam rarissime tantum et in suinmo totius rei publicae discrimine cogi consentaneum erat, etiam parvae alicujus mentio exstet, quam et Mulieriis Homoeorum

Praecipuam suἰssc suspicatus est et omnia suadent ut ipsis illis quos diximus ἐκκλὴτοις constitisse credamus M'.

Homoeorum certe condicionem atque originem jam Ilutch ins

nus Riὶ recto intellexit nulla re magis illustrari quam comparatione, eorum, quos in Persarum re publica ὀμοrωους Xenophon appellavit: hi quamvis exigui reliquae Persarum multitudini imperant θρ), lii in consilium a rege adhibentur pax his ὀ δ μος των mρσων opponitur' , neve stirpis diversitate bellive jure hanc potentiam uili Putemus, ipsius Cyri vctat oratio ad eos,.qui inferioris condicionis erant, quos in omni reliquarum rerum aequabilitate ideo tantum arceri a re

154쪽

publica ait, quia necessarium sibi victum parare cogantur s. . Nemo enim, alio loco inquit ρβ , Persarum honoribus magistratibusque gerendis lege prohibetur, immo omnibus licet filios suos in communes justitia o ludos mittere; at ii tantum mittent, qui filios alere possunt otiosos, hoc est qui lanium opilius valent, ut illorum opera ad opus faciendum victumque labore quaerendum non indigeant; . inopum sitis, quibus propter ασχολίαν justa Persarum disciplina carendum erat, aditus etiam ad rein publicam gerendam Praecludebatur. Quae . si ad Lacedaemoniorum similitudinem enicta sunt, liquido apparet, alterum quoque lautem, unde secundum ipsas Lycurgi leges turbari civium nequalitas poterat, cum honorum inaequalitate arctissime coniunctum suisse, quamque Lycurgus, bonis aequaliter distribulis, desidibus tantum contumacibusve proposuisset capitis deminutionem,

orta censuum inaequalitate in totam pauperum multitudinem redundasse; quod miror et Pastoretum et Levesquium minus animadvertisse. Nempe eos tantum, qui inde a Pueris tota Spartanorum disci Ninx instituli essent, optimo civitalis jure usos, reliquos, quamvis Spartani nati essent, a rei publicae administratione civiumque communione repulsos esse, et universe Plutarchus tradidit 7 et insignis- .

155쪽

simo Eteoelis ephori exemplo confirmat, qui ideo negavit pueros Antipatro Macedoni obsides dari oportere, quia, si patria disciplina earuissent, ne cives quidem amplius suturi essent pη; idque ad

ipsum Itomoeorum discrimen reserendum esse clarissimo Xenophontis testimonio probatur pa . Quo in loco ne quem mole habeat, nostraeve sententiae adversari videatur, quod nec opum rationem habuisse Lycurgum in optimo civitalis jure tribuendo Xenophon tin rat, moneo χρημα et ii v ασθένειαν. quum de Lycurgi aetate sermo sit, non agrorum possessiones sed pecuniam tantum omninoque res m hiles et supellectilem domesticam spectare posse, quam Lycurgum coercuisse lanium, non aequasse Plutarchus auctor est i ), ut vel

156쪽

ineolumi ipsius descriptione ac distributione opibus inter se cives disserrent divitesque a pauperibus disi inguerentur lyi); sed hos quos

Plutaretius appellat pauperes syssit iis tamen interesse videmus, non ut Aristotelis aetate suetum est, propter inopiam abstinere cs. not. 733. Diliores illud tantum praecipuum habebant, ut aliquando etiam delicatiorem cibum ad commune convivium conferrent 100; nemo autem ex Lycurgi descriptione adeo Pauper esse Poterat, quin justam saltem portiouom exhibere posset, adeoque et 2 grorum et

servorum distributione victui omnium quotidiano vitaeque Mecessitatibus provisum erat, ut sine anxia rei familiaris procuratione privatorumque negotiorum occupationibus ipsi cum liberis suis toli liberalibus militiae exercitationumque artibus vacare possent. Quibus si quis se vel ignavia vel lucri cupidine ductus subtraxisset, jure ingenuorum civium communione extrudebatur; tale enim otium summum libertatis argumentum Spartanos habuisse vel ex illo Laconis eiijusdam dicto apud Inularet, utra apparet, qui quum Athenis aliquem ex Solonis legibus desidiae ἀγγίας damnatum esse audisset, monstrari sibi jussit, ἐσπιο ὀ Thu ἐλευθερίας ἐαλακῶς δὲ ηυ ssa to Jmur ὁουλοπριπὸς, Plutarctius inquit, ἡγουττο την περὶ τας τ γας καὶτ--ασχολ Iav. Turbata autem bouo ni aequali tale haud

157쪽

raro accidisse consentaneum est, ut quis privatis curis victusque comparandi necessitate impeditus se suosque ab illis ludis eontineret atque ita licet civili loco natus praeter inopiam ignominiam quoque optimique juris detrimentum Paterctur. Neque enim cogitari potest tantam morum depravationem legumque neglectum Lacedae in onein valuisse, ut totus velut ordo exsisteret eorum qui sua culpa capitis deminulionem passi essent; nec licet post cladem in Sphacteria acceptam multos simul censoriam nota in subiisse audiamus id ), expli- Cari inde τῶν υπομειονιου origo POlest, quibus, si ex Cinadonis exemplo conjecturam facere licet, magistratibus quidem gerendis, non tamen simul etiam privati commercii auctoritate interdictum erat. Homoei igitur, ut totius disputationis summam paucis complectar, ii suisse videntur, qui quum eum agrorum modum possidere ut, unde et sy-siliorum sumtibus sufficere et rei familiaris cura soluti Lycurgeae disciplinae inde a pueritia unice vacare possent, soli etiam ea in re

publica dignitate jurisque Plenitudine gaudebant, cujus fructum Ly

curgus illis condicionibus eircumscripserat; qui minus arabant, etsi pariter cum illis Spartani nati essent, inferiori loco quasi subimpares

habebantur, quorum Paulatim adeo numerus accrevit, ut ad extremum Plutarcho teste, quum omnino septingenti e Spartanis reliquiessent, Centum circiter ex liis soli et agros omnes et honores tenerent i q. . Neque quod extremis rei publicae temporibus negligi

158쪽

eoepta sunt syssitia iM , quidquam mutationis attulit; jam enim Invaluerat optimatium dominalio, quae quum census disserenita et institutionis puerilis proprietate niteretur, hereditario modo a patribus a filios transiit, etsi per leges in singulos tantum homines juris illa deminutio constituta esset. Minus haec distinxit Titimannus idy, quum recte alioquin inter se comparatis Itomoeis et καλεχ κάγαθοῖς apud Aeistotelem, praecipuam IIoinoeorum dignitatem ad singulorum

virtutem ac praestantiam referret; quae ut cum disciplinae Lycur-. geae severitato arctissime conjuncta suerit, nimis tamen notum est,

quam vim illud vocabulum in Grae eorum oligarchiis ad significa das optimatium saetiones acceperit ios, quam ut de hereditario IIomoeorum ordine apud posterioris temporis Lacedaemonios dubitare liceat. Melius utique Milli erus io'), quem omnino intelligimus, nisi extra illam aetatem, qua operis sui ambitum circumscnipsit, Homo ei caderent, nihil nobis ad disputatio ciem relicturum fuisse: so viet leuclitet dem Unbefatigenen auch bei der Smrlic like it dies er Nacli ricliten ein, dass hier vota ei nem an den Personen hastenden L nter-

159쪽

Hos nIcte dor II mar, dann docti der milia blieb und aufdio Under libemina, da er nur in dies m Falle die maiohtingbesiimmen honnte. Illud certe, opinor, liquido comprohatum est, quod disputationis hujus initio asserui, leges Lycurgi, dum neglecta

rerum humanarum mobilitate adamantinis vinculis studia civium continere conarentur, ipsas veluti duces ad sui perniciem exstitisse. Quamvis enim magna detrimenta mores Spartanorum ab illis luxuriae instrumentis pecuniaeque Signatae copia ac Perint, unde post Lysandri victorias prima corruptionis semina res Publica eorum recepisse traditur lio , facile patet, exterarum divitiarum assi veni iam in causa esse non Potuisso, ut aliorum civium census diminueretur neque amplius serendis syssiliorum exercitationumque oneribus pares

essent; quibus adeo Lycurgus Prospexerat, ut ad inopiam pervenire integra ipsius agrorum deseriptione nemo civis Posset. Ea lamen quo pacto sensim Sensimque turbata ad illud demum inaequalitatis portentum, quod Plutarchus in Agidis vita describit, adducta sit, longioris disputationis est, quam cui hujus scriptionis angustiae sum ciant; quare nunc quidem deposito labore per aliam opportunitatem, Deo favente, telam abruptam redordiemur.

160쪽

Epimetrum.

Disputatio haec iam typis repetita erat, quum in manus meas venit novus C. H. Lachmanni liber: Geschiclite Griectentands vondem Ende des peloponnesisclion Κriegs bis Eu dem Regie rungsa trit te Alexanders des Grossen, Lips. 1839. 8, in cujus appendico P. 438 sqq. sententiam meam de HOinoeorum origine ila impugnat, ut Aristotelis testimonium de syssit iis cs. not. 73 ab hac quaestione alienum esse dicat, quia illa lex omnes cives, hoc ost Homoeos Pariter atque inferiorem plebem syssitioru in communione adstrinxerit, antiquum autem hoc civium discrimen suisse et ex ephoratus Proprietate colligit, cujus tu pari omnium jure causas procul suisse arbitratur, et ex ipso Xenophonte demonstrare sibi videtur, qui quum Lycurgum eos, qui patriae virtutis exercitationem recusarent, Ilomoeorum numero exemisse narret cf. not. 99 , ipsum autem Lyeurgum ad Heraclidarum tempus et civitatis primordia reiiciat Rep. Lae. XI. M, jam illa aetate suisse declaret, qui his opponerentur. Quibus equidem, ne istius fastidium aut extimuisse aut superbes prcv Isse videar, haec respondeo: Lycurgum alias leges Homoeis, alias universis civibus tulisse, neque veterum quisquam dixit neque ipsius Lachmanni opinioni convenit, qui hoc ipsum Lycurgo propositum fuisse ait, ut nobiles. quos nPpellat, et plebem communi civitate comprehenderet sparto n. Siaatfv. P. 1 53 ; syssitiorum autem legem Lycurgeam esse et totius antiquitatis consensu et ipsis Aristotelis verbis comprobatur, qui nisi clarum legislatorem ante oculo

dixisset; quod si illud institutum, cujus Aristoteles, et id, cuiras Xen phon meminit, ab eodem auctore prosectum .ad eosdem homines spectavit, nut syssiliorum quoque communio solos Homoeos comprehendebat, aut Homoei Xenophonti iidem sunt quibus syssitiorum communio tauquam ιρος τῆς πολ Ias iraetριος Proposita erat; lilque