장음표시 사용
371쪽
losophia praestabit, quo equidem nihil maius existi mo, nunquam te poenitebit tui. Ad hane tam soludum selieitatem, quam tempestas nulla concutiat non
perducent te apte verba contexta, et oratio fluens te niteri an ut voletit, dum animo compositio sua constet, dum si magnus, et Opinionum securus et
ob ipsi quae aliis displicent, sibi placens qui pr semim suum vita aestimet, et intum scire iudiem quantum non cupit, unitum non timeti
etur, non temerandor. Nam votistare vitiaque alioqui tibi Omperabunt et Maristat voluptatἰbus Nerare. Naturales esse, moti nisi merus praetexisti est να- quidem fetur ,--, qtio naturati rincipio, sed eave nimiam indulgeas, vitii. stati sertiore eo setis iis utaris . Haec confirmovit Panaetiaris uae quidem dura videntur ominibus, qui mae non ad iit --V. e molliries in ea a est non quod non possint.
V rum satius sit, modicos habere assectus, an nubios , saepe quaestum est Nostri illos expellunt: Gripatetici temperant. Ego non video quomodo sa
lubris esse aut utilis possit ulla mediocritas morbi. Noli timere nihil eorum quae tibi non vis negari,
eripio: sicilem me, indulgentemque praebebo rebus, i in disclias Oon L . ira et vesiuisi, in Me
nsionis, qui a stoicis morbi uicta de philoculi p. si vocantur. ait mediocritas, i Garve leberscheder inmiehi μεσότης, eo conitae, ut me se princip. de . Ruenidi,t..dium teneat nter vitia uo. p. a M. missa Seneca et canos est thuestrie te de ira ι. t
372쪽
ad quas tendis et quas aut vitae necessarias aut uti. los, aut iucundas putes: eir an vitium. Nam quum tibi curere interdixero, Hle permittam ut eadem illa in residiis sicias, ut certiore consilio, tvohiptatem illas amigis sentias. Quidni ad te magis psrvent hirae tint, si illis imperabis, quam si servies. Sed naturale est, inquis, ut desiderio amici torquear, durus lacrimis tam iuste cadentibus Naturale est sibnionibus hominum tangi, et advers contristari qui re non permittas mihi hunc tam honestum mala opi nionis metum Nullum vitium est sine patrocinio: nulli non initium est verecundum et exorabile, sed ob hoc latius unditur. Non ψbtinebis ut desinat, si imcipere permiseris Imbecillis est primo omis affectus, inde ipse se concitat, et vires, dum procedit, rat excluditur facilius quam expellitur. Quis negat onmes an rus a quodam quasi naturali fluere
principio curam nobis nostri natura mandavit Bibula ubi nimium indulseris vitium est. Voluptatem natura necessariis rebus admiseest, non ut illam pete
remas, a datas i. traditiis. si omnes seripti et usi tibii. Sed F retus coni da tempus, Mysuis: da ius At non opus est conte in 'vulgata bene habet. No ο ιο istius sanam
ei ν bene scribitin a ab his se unitio duo eodd. DL, Grut malit. α. Vel J Voluntas enim Stoicis bona et inter ευπαθείας est. Lipsi Manud. III, s. Nam quum sentiar. Vides hie apathiam ita circumscriptam, ut imperii temerario excluso, cerebra triue securius consiliuni auris ideo rationis usum adhibendum iubeatur. Sed - a se inquis, ut Peripatu-tici solent, qui vulgares holm ne intellexere, quum ture de lapiente suo sue ad sapien tiam virtutemque enitentesma mis viribus, loquerentur.
. . qui negat , iuris qnon enim vere naturali num se boni essent affretus, i. ne naturale non esse, miruto pote Meno autem p
373쪽
remus, sed ut ea, sine quibus non possumus vivere,
gratiora nobis illius faceret accessio et si suo veniat iure, luxuria est rgo intrantibus restamus q*44 Lenius, ut dixi, non recipiuntui quam exeunti Altiquatenus, inquis, dolare aliquatenus timere permitto Sed illud aliquatenus longe producitur, nec ubi vis, accipit finem. Sapienti non solicite custodire se tutum est, et lacrimas suo et voluptates ubi Volat inet Nobis quia non est regredi acile, timum est omnino non progredi. Eleganter mihi vi 'detur Panaetius respondisse adolescentulo cuidam quaeis renti; n sapiens amaturus esset ,De sapiente, in s
quin videbimus mihi et titu qui adbite a sapiento longe absumus, non est committendum. ut inculta.
mus in rem commotam, impotesttem, alter emancipa tam vilem sibi. Sive enim nos respexit humanitate eius irritamur; sive contemsit, superbia accendimur.
Aeque sicilitas amoris, quam di uiris noeet Die litate capimur, cum dissicultate certamus. Itaque consei nobis imbecillitatis nostrae, quiescamus. 4 -
vino infirmum animum committamus, nec formae, nec adulationi, nec ullis rebus blande trahentibus ε
' God Panaetius de amore quaerenti respondit, hoc6 ego de omnibus dico. Quantum possumus nos, a
turbationes s. asseetias voluntarias esse putabat opinionisque iudicio suscipi te CtCer. Academ. . O. non ut iliam petereuιυδ tamquam summum honum, aeque ac Epicurei. Tieilemannus perperam hune
locum intellexit, I p. 96System. AD venia i re i. e.
ctant haec ad Peripateticorum mediocritatem illa in morborum s affectuum. Panaetitia rhois dius iunior, celeberrimus Stoia'
cus, quem Cicero in libro de ossic plerumque sequitur, Sciapionis minoris munes, multa
374쪽
lubre recedamus in sicco quoque param sortiter stamus. Oecurres hoc loco mihi illa publica contra Stoicos voce: imis mima promittitis, nimis impraecipitis nos homiruciones rimis. omnia nobis M. gare non possumus. Dolebim sed parvin: eon. cupiscemus, sed temperate irascemur, sed placabi. et muri cisaluare non possumus ista quia nos posse non rediimis. Immo mehercules, aliud est in re.
Vitia nostra', quia amam , de dimis, et malunt
exosu. illa quam excutere satis natum homini taedit roboris, si illo utamur, si vires nostras ol. ligamus, ac totas pro nobis, certe non contra nos
eonestem Nollo dii caussa est; non posse praeten
se merent oves an verum fit, quod Stoiei pueeM sapissi m Munn p. bonam non Da vis um exponit, quid Stase eis Meatari Sapientiam, quippe Feientem quid et inusium, Miani et orpus leunt sim, sapere non es, utpote incedi parate et Meidens alteri. i. e. sapientiae auibus quum ημα Peν patetiei aliique phiIosophi et Omfurotioni ει mirami, Dese est ut avitiando eog ave. Itaque eradit Senera, satiemtiam et sapere bonum putans at aereumque disse' -- tendit ontra Peripatetieis. Sed se evocat ab ususeemodi diseratationibus, itaque proponit, de quibus quaerendum B Him. Iubo nanet, quippe quae Ievant animum et formam ete.
Blestum mili tibique negotii concinnabis et, dum
375쪽
qui mihi tales Maestiunculas ponis, in quibus ego nec menti e a nostris salva gratia, nec consentire eontaenii iugum. Quaeris. an venim sit. quod toicis placet. Sapientiam bonini esse, sapere
bonum non esipy Primum exponam, quid Stoicissideatur tum dicere sententiam audebo. . . Placet
vostris, qu0d unum st, esse orpua quia minbonum est, sirit: idquid sinit, e pus est. . Roda bonum in prodest siciat mirum aliquid oportet,
ut prosit si secit corpus est. Sapientiam bonum esse dicunt sequitur, ut necesse sit illam Noxalam quoque dicere sapere non. putam: ei dem -- ditionis esse incorporale est Mia dens. - , est sapienti e itaque nec siet quidquam, eo prodest ' Quid ergo inquiunt: Non dicimus Bonum est sapere sappre dicis ius, reserentes ad id ex
ques pendet. id est ad ipsam vim ii . ve suas hos quid ab aliis respondea r. audi, ani di m ego besse se dere et in alta considere. Isto m .
a aut esto inquiunt Nandionias, vinam est sapere fa- per Sic plurimi odd. editioque antiqua, et nexu Poicit Antea e Mureti lectione rauid ero, inqui tu,
M. O6 4. consul Praetor, aliusque ma
a. quid ergo inquiunt gistratus Senatum cogens, O Stoici: quasi a diectivi loco po re aliquq retulisset. tque, seu nune Stoici iiiv sapere, quod tentiis dictis, dis essivitem senue. ponere ne vicere quem naturum m isinet, in 'ς quam putant nisi referentem aut illam par mo anser insia sapientiam, ainque timui qui hin pedanei vocati sunt. cogitando. Res notusima vel ex Ad ms.
376쪽
et beate vivere bonum non esse. Etiamnunc quoque
nostris illud opponitur. Vultis uere ergo eumrenda res est, sapere si expetenda res est, bonum 4 est. Cogiantur nostri vecta torquere, et uiuun syblabam expetendo interponere, quam sermo noster in. seri non sinit. Ego illam si pateris, adiungam
Expetendunt est, inquiunt, quod 'num est hex . tibiis quod nobis contingit: irum bonum consecuti simus non petitur tanquam bonum: sed petito bono
accedit. Ego non idem sentio, et nostros iudico in hoc descendere, quia iam primo vinculo tenentur, et
5 minare illis Ormulam non licet. Multum dare bis inus tu aesumtioni: omnium hominum. Apud pos Mitis argumentum est, aliquid omnibus videri tamquam deos esse, inter alia sic colligitnus quod omini. hiis do diis opinio insita ast nec ulla gens usquam, est adeo extra leges moresque proiecta, ut non alb
quos deos credati Quum de ariis aris aetereidit, digesimus, non leve omentum apud nos habet eom
expetibiis quod obis rantium sic Erasmus, et omnes Pintiani Grurerique codd. . una cum editione amiqua. Mu-Tetu : Adexpetemiae i ust bono eontingit vina sed τε - plurimi codd. eosnt et editio antiqua. 4. Coguntur non sinit. JExpetendum est αιρετο quod ex resibile est, et non petitur tamquam honum, προσαιρ τοπιοῦ interponere f. inserere . I. idem valent quod adiungere. Si Graeei α' ιρετον addunt s. praefigunt προς quod cimani non possunt nemo enim
dixit asexpetere. Exprimi itaque hoc posse putavit noster per .ev sibili, quod semeleianum adhuc ala Tacitum Annal. 6, occurrit, nee ibi quidem tuto, quum Eme sti exspectabilem praeferat.
s. Multum dare homi praeceptae opinioni, προληψει. Exigui autem m menti esse hoc veritatis argu mentum eum historia dolim tum quorumcunque satis superque docet, tum philosophia subtilior probe evineae. Ceteraui hoc argumentum Cicero quoqπώ Diuitia ' Corale
377쪽
sensiis hominum. aut timentitim in seros . aut colen- tim aethera Vto hae publica persuasime: ei ni-6nem invenies. qui non putet et sapientiam bonum. et sapere Non faciam quod victi solent, ut provolcem ad populum: nostris ancipiemus armis confligere. Quod accidit alicui, utrum extra id cui accidit est, an in eo cui accidit mi in eo est in accidit, tam corpus est quam uiae cui accidit. Nihil enim avidere sine adhu potest: quod tangit, corpus est. Si Textra est, postquam acciderat, recessit: quod recessit, motum. habet: quod motum habet, corpus est. Spe 'ies me cicturum no esse aliud euinim, aliud currere ne aliud illaretii, aliud calere nee aliud lucem, aliud lucere. Concedo ista alia esse, sed non sortis alterius. Si valetudo indifferens est; et valere in serens est Si sorma indisserens est; et somm
sim esse indissuens est Si is stitia, bonum est eis
iustii esse bonum Si turpitudo malum est; et turpem esse malum est, tam mehercules quam si lippitudo malum est, et lippire malum est Hoc ut scias,
firmum vocat Tusc. I, 33. f. des diei esse e Is de Chrysippo 'Les g. , . at D. I, 6. Epi Idemque disputat, aethera esse curus solus vidit, primum esse . eum, quem omines Iovem deos, quod in omnium animis appellarent. eorum noxitiam impressisset ipsa in ut prouooem ad popu- Natura anticipationem 'um P in arena et gladiatoriis quandam deorum hane appellat iugnis: ibi qui succubuerar, Epicurus προλ φιν ete colem populi opem et misericordiani ιι, in aethera Cicero de Nae implorabat Lipsius in satur,
D. id rode Zenone Atque hie nal et, et et G. Ep. 37, idem alio Deo aethrea deum ris i. e. stoicis.
378쪽
neutrum sta n alter potest. Quod sapit sapiens est quod sapiens est sapit. Adeo non potestis bitari, an quat illud sis, tale hoc fit ut quibusdam utrumque unimio ideatur atque idem. . sed illud libem ter quaeserim: Quum mnui aut bona snt, aut truseula aut indisserentia, sapere in quo numero sit Bonum negant esse malum utique non est sequitur, ut mediuiti sit. Id autem medium atque inii inermis vocamus, quod tam malo contingere quam bono potest tanquam pecunia, ma, nobilitas. oe ut sapiat, contingere nisi bono non potest ergo inodisserens non est. Atqui ne malum quidem est quod contingere malo non potest ergo bonum est. Quod
nisi bonus non habet, bonum est serere non nisi iobonus habet ergo bonum est. Accidens est imquit sapientiae. Hoc ergo quod voca sapere ut 1sacit sapientim, an patitur sive iacit illud, sive sintitur, utroque modo corpus est. Nam et quod ι e quod Deit, corpus est si corpus est bonum est: uium enim deerat illi, quo miniuis bonum esset, quod
ancorporale erat Peripateticis placet nillil interesse inter sapientiam et sapere, quum in utrolibet eorum
et alterum Numquid epim quenquam existimasti sipere, nisi qui sapientiam habet Numquid quemquam . qui siput, non putas habere sapientiam Dia lectae veteres ista distinguunt ab illis divisio usque ad Stoicos venit. Qualis sit haec, dicam ud estio AH tu est, inquis so amisi. s. s. 34. Dialius
foue . vides, 'eripate os i ueterra: intelligi sectam inprimis host corrum disputa Heaticam, . in qua Ucruribustiones impugnasse. Nobis, emophane, Pannmiide eta me nihil ex eorum consura non Eleate dialectica biguit,tionibus relictum est et deii in ad secram mes n. ir. Haec est quin rivom eam nexisticam transit, unde
379쪽
ager, aliud agrium a re. Quidni quum habemuriam ad habenim, non ad agrum pertinea Sis: aliud est Apim ita, aliud si re puto on des duo esse haec, id quod Mintur . et eum qui habet: a.
betur sapientia habet qui lapit. Sapientia ei meus recte, vel ad summum optimumqtie perdu argen in viti, est. Sapere qui est non possum di. cere, mens pectes, . sed id quod contingit per
c- mentem babenti lia alterum est, mens bonaralterum, quasi habere mentem bonam. Sunt inquit, amisturae corporum: tauquam lupin0mo est bis equus ruis deinde sequuntur motus animorum enuntiatiit comporum. Hi sient proprium mutam, et a mn xi K. seductum, tanquam, video catonem ambubin-tem hoc sensus ostendit, animus erodit Corpus is quod . video, cui et oculos, et Ui unx intendi Die di de Cato ambulat non emptis -- est is nunc lolim , sed eminitativum quiddam pore quod alii effatum vocant alii enuntiarum alii edictum. Sic quum ilicimus sapientiam incorporalis quiddam intelligimus quum dicimus, Sapit de cor pore loquimm . Plurimum autem interest, utrum iu tu dicas, an de illo. mus in praesenti cista duo ossea nondum nim quid mih videatur, pronuntio: quid erohibet, quo minus aliud quidem sit, sed nihilo-
. heri Histor erit Philos. c. I Stoico dici λεκτον qui, no- p. 6lOR. et nhlium in Com ster hie vertitis diatum, dimentare Soc Reg. Se Gotting. rum, nuntiatuni Enun ιia is uo. XI p. a 3 4 sq. Ilus D tivum Abs ractvin vocare Frre . tipientiam habere posses oppo lituit concreto. Hinc recte dici noster incoν-i3 Non corpus quidem ora quiddam intelligimur.es corpore. I Noe illud Seneca autem discedit in his quod notat Sext. Empiricus a Stoicis quod Lipsius non lib. I. advers. Mathemati c. 3 advellerat.
380쪽
miniis 'onum Dicebas, paulo lante. aliud os agrum, aliud habere agrum Quid iii in alia enim natum est qui habed, in alia quod habetur illa terra est hic homo est At in hoc de quo agitur, eius. dem naturae sint utraque, qui habet sapientiam. Is et ipsa quae habetur Praeterea illic aliud est quod habetur, alius qui habet: hic in eodem est, et quod habetur, et qui habet. Ager iure possidetur: s pientis naturii in abalienari potest is alteri tradi rhaec non discessit a domino. Non est itaque quod
compares inter se dissimilia. Coeperam dicere posse ista duo esse, et tamen utraque bona. Sapientia, et sapiens duo sunt: et utrumque limnum esse concedis.16 Quomodo nihil obstat. quo minus et sepientia mnum si, et habens sapientiam: se nihil obstat, quominus et sapientia bonum sit, et habere sapientiam,
id est, sapere Fgo in hoc volo sapiens esse, ut sipiam. . Quid ergo non est id bonum, sine quo ne illud bonum est certe dicitis, sapientiam, sine usi a plendam non esse. Quis est usus sapientiae sapere hoc est in illa pretiosissi- Tmum quo detracto, supervacua sit. Si tormenta mesa sunt, torqueri malum est: adeo quidem, ut illa non sint malit, si quod sequitur, detraxeris. Sapis tia habitus persem mentis est sapere. usus perim
ctae montis Quomodo potest usus eius bonum non
esse, quae sine usu bonum non est Interrogo te, an sapientia sit expetenda lateris. Interrogo, an usis sapientiae sit expetendus lateris negas enim te illam recepturum s uti ea prohibearis quod expetendum inest, bonum est Sapere, sepientiae usus est: -