장음표시 사용
141쪽
quae Scylla, quae Charybdis Ausonium mars
Siculumque s0rbens quaeve anhelantem premens Titana tantis AEdia servebit minis 3 Medea suturum suum surorem non cum aliis futuris rebus, sed cum iis, quae unquam fuerint cognitaeque sint vehementissimae, comparare debet. Quod cum Lipsius
aliqua ex parte sentiret, ferveseu scribi voluit; debebat ferbui fervuit), quod et unum ad rem aptum est et lacillime in fervebit transiit. Ibd. 518: IAS. Quid sacere possim, loquere. MED. pro me pvel scelus.
IAS. Hinc rex et illinc. MED. Est et his maior
Prorsus inane illud pro me' nec aptum in Medeae persona rei; sed totum resp0nsum perversum est; neque enim Medeae satis est aut prodest, scelus aliquod Ia80nem facere, qualecumque demum sit. Iason se ad omnia Medeae causa facienda paratum dicit, etiam ad scelus, m0do nocum regibus pugnandum sit. Nulla littera mutata verum
IAS. Quid facere possim, loquere; prome vel Scelus. Hi ne rex et illinc. Hoc extremum certis nominibus insta v. b24 Iason repetit: Aca/tus instat: propior est Lostia Creo, cui Medea respondet: Utrumque projuge. Perverse Richterus codicem Ε secutus verba haec propior e. h. Creo Medeae dedit, quae aeque utrumque contemni vult. Agamemn. 208: Hunc fraude nunc conaris et furto aggredi. Non affirmat nutrix hoc Clytemnestram lacturam, nec hoc tempus nune ei rei minus aptum dicit, sed deterret interrogando: Hunc Daudo num conaris et furto aggredi p
142쪽
Ibd. 56l sqq. Aiax Oileus, nave a Pallade fulmino
stacta, ipse in undas excussus navem repetit: dirimit insanum mare fluctusque rumpit pectore et navem manu complexus in se traxit et caeco mari collucet Aiax; omne resplendet fretum. Nihil est navem, quam iam complexus erat, in δε trahere; nec significatur, unde colluceat et ardeat Aiax. Ardentem navem complexus ipse stam ma correptus est:
complexus ignes traxit et caeco mari collucet Aiax. Hereul. St. 123 chorus captivorum Ioea et aedificia sacra ad prosanum et humilem usum traductum iri queritur: Stamus nunc patriis messibus heu locus et silvis dabitur lapsaque sordidae fioni templa casae. Nihil est Hamus, nec malum est messibus et silvis locum dari, nisi indignus tam humili usu datur. Scriptum olim erat: Fania nunc patriis messibus heu locus et silvis dabitur lapsaque sordidas
fient templa casae. Fanorum patriorum, cum eversa sint, streas consitum iri dicunt. ΙM. 315 Deianira dolorem et iram ad perseverandum
hortatur: Pares eramus; non erat Votis opus; aderit noverca, quae manus nostras regat nec invoeata. Pravum esse illud non erat opu3, si per 30 Π0n
Haee sabula etiam in E valde corrupta est. Diuitiam by Co le
143쪽
intelligeretur, ostenderet subiectum aderit : et est in codicibus etiam Ε) erit. In priore etiam versus parte Ε et alii erimus, contra versus legem, Sed mendum indicantes, quod sic tollendum est: Pares eamua; non erit votis opus; aderit noverca, cet. Ita. 384, ubi vernantium silvarum forma laudatur, sed hieme et tempestatibus perire dicitur, scribendum videtur: Ut loeta pro alta silvas forma vernantes habet. Ιbd. 902: Si te ipsa damnas, scelere te misera arguis. Recto Heinsius sensit, nihil esse scelere aliquem arguere. Sed una addenda lineola, ut sit:
scelere te miseram argui8, hoc est, arguis te 8celere et culpR migeram esse.
Scelera, quae quisque Rusus est hie vincit error. Sententia et sermonis lex postulat: quae quisquam sun- quam) R. e.
Ιbd. 100T: Quaenam ista torqvons angue vipereo comam temporibus atras squalidis pinnas quatit 3Temporibus pin=ιas quatere satis dure dicitur: eod. Εpro atras hab0t hastos. Videtur suisse: temporibus aptus squalidis pinnas quatit 3 Quid in angue subsit, n0n reperio. Ibd. 1I79: Herculem vestrum placet morte ferire 3 Dirus, o, nobis pud0r, o turpe satum lSic Ε, pro quo quod nuper substitutum est perire inertem, transpositionem cum duplici mutatione parum probabiliter coniunctam habet. Opinor scribendum esse:
144쪽
forte interire rasu et sine consilio effectuque ullo.
emitte Siculo vertice ardentes, pater, Titanas in me, qui manus Pindo serat aut te, Ossa, qui me monte prorupto opprimat. Sic Ε; sed singularis numerus verborum ferat opprimo0 ferri non potest: perridicule enim Hercules, nominatis Titanibus. quasi parcens permittit, ut unus mittatur, qui aut Pindon aut Ossam moliatur; quamquam ne sie quidem tolerabiliter diceretur Titanas, qui ferat. Neque manus Pindo ferre fetiamsi inferat scribas ad rem aptum est. Vulgares codices manu Pindum ferant. Puto sabulae auctorem, latum Titanum agmen significantem seripsisse: Titanas in me, gum manus Pindon ferat aut te, OsSa, quin me monte prorupto opprimati Ibd. 1331 sqq.: Ita nulla saevas terra concipiat feras post me. sepulti iste Heinsius pro sepulto noe meas
imploret orbis; si qua nascentur mala. nascetur odium; undique infelix caput mactate saxis, vinciis aerumnas meas. V. I 334 in voto scribendum esse nascatur, a multis intellectum est: in odium vitium et versus et sententiae manifestum est. Scribi debet:
Vovet Hercules. ut malorum medicina et interitus statim simul nascatur.
Ibd. 1756: et qua plurimus exundat ignis, recipit intrepidus ferox. Codex Ε repedit; scribendum restetit. 0etaviam emendando non attigi.
145쪽
Persii satiras, quinam tumida et contorta obscuritas enarrationem involuta ratione et via evolventem desid0rat et aliquot locis scripturae rectiorem delectum, coniecturae ope non multum eget, ne tacitus praeteream, unus dicit locus, cuius veram scripturam iam tum coniectura reper' tam, cum nondum Isinii apparatu utebar, postea non carere teste vidi. Nam I, 23 Persius, poetas molliter recitantes ita insectans, ut aperte ipsa carmina lasciva impudicaque significet, vetulum inducit poetam et sic alloquitur:
Tun', vetule, auriculis alienis colligis escas, auriculis, quibus et dicas cute perditus -ohe pΕx his quomodo editores enarratoresque se expediverint, prorsus non intelligo. γε de homino laudantium plausibus et clamoribus obruto accipiunt, qui ubi significetur, frustra quaero. Sed quoua pronomen necessario ad auriculis geminatum refertur; qui si dativus est, cur alienis Ruriculis squae sans non laudabant nec clamabant) -ohe poeta dicat, non magis video, quam quid ad eam rem pertineat cutis mentio; et prorsus vitiosum est; sin ablativus putatur, ut omittam copulationis ins0lentiam squibus et cute), supra modum ridiculo poeta alienis auriculis et
cura sua, opinor perditus dicitur; de cute idem quaero, quod antea. Sed omittam iis nugas. Vetulus ille alienis auriculis escas colligit, quibus ipse Mohe' dicere cogitur eorpore fracto et debili libidinosas voluptati ineptus. Debilo autem corpus eo significatur, quod cute perditus dicitur, hoc
est, aqua intercute aeger; huic adiungitur alter morbus, articulorum arthritide stactorum. Scripserat enim Persius: colligis escas, Artimιlis quibus et dicas cute perditus -οhe 'pAtque hoc, quo nihil esse certius statim iudicaveram Priscianus legit, proferturque apud Iahnium e quattuor codicibus, uno undecimi, altero duodecimi seculi,
146쪽
proserreturque sortasse e pluribus, nisi conserentes simillimi vocabuli praeeedentis speciem ad hoc transtulissent. Eiusdem satirae v. 88 et 89 sic interpungendi sunt: Men' moveat 3 Quippe et, cantet si nautagus, assem protulerim. Interrogat poeta, moverine se fas et probabile sit talibus, qualia descripsit, oratorum plausum captantium artifieiis: deinde eum ironia affirmat additque, consentaneum tum esse, ut etiam naumigo non senti et vere misero sed flexa artificiose voce cantanti assem porrigat. Apud
Eeinrichium verba recte interpunguntur, male enarrantur.
Lneani Pharsaliam legi celeriter, in corruptis et dubiis non valde insistens. Sed tamen sensim lentius legens et eodicum scripturas subinde examinans in posterioribus libris unum et alterum annotavi locum, cui opem ferre posse vidererii Lib. I, 1 3 sqq. ubi Crassus inter Caesarem et Pompeium tertius interpositus cum isthmo maria separante eomparatur, sic scribitur: Qualiter undas qui secat et geminum gracilis mare separat isthmos nec patitur conferre fretum; si terra recedat Ionium Agaeo tangat mare; sic ubi saeva, cet. Haec si vera sunt, terra aut isthmos Ionium mars
Mais Dacturus esse dicitur, quod qui terra stecedens emeere diei possit, non intelligo. Alterum mare altero irruente et potentiore stano p0terat. Itaque suspicor
Ueberianum Lucani exemplum toto oonsilio prave institutum. in delectu seripturae et interpunctione vitiosissimum est.
147쪽
Lib. VI. cap. III. Ionium tam eo frangatur; Sic ubi Saeva, cet. et mare mala manu additum puto ad Ionium.
qua sunt longissima regna, cardine ab occiduo vicinus Gadibus Atlas terminat, a medio confinis Syrtibus Ammon. Qui longitudinem aut regni aut alius rei metitur non occidentalem et medium finem indicat, sed occidontalem et orientalem. Scripsit Lucanus: terminat, Eoo confinis Syrtibus Ammon. Deinde v. 675, 676 vulgo sic interpunguntur saput Oudend0rpium. Burmannum, Weberum , nulla omnino ut
sit sententia; interpungi debent sic: At qua lata iacet, vasti plaga servida regni
distinet Oceanum Zonaeque exusta calentis. Suffciunt spatio populi tot: castra Sequuntur Autololes, cet. Iubae terram, qua latissima sit, extendi poeta dicit ab Oceano mari mediterraneo ad Zonae calentis deserta;
spatio squod longitudine et latitudine indieata declaravit explendo sumeere tot quot ibi sint, populos; nam castra
Lib. V. 533 sqq. , ubi Caesar Amyclam, pauperem
nautam, promissis ad se in Italiam transvehendum exhortatur, sic scribitur: si iussa secutus me vehis Hesperiam, non ultra cuncta carinae debebis, manibusque in0pem duxisse senectam: Frustra laborant, ut ex his sensum extundant, debebis contra serm0nis naturam alio significatu in altero membro repetito inon cuncta carinae debebis, nec debebis duxisSe, hoc est. nec opus tibi erit duxissei. Apparet cohaerere, ut divelli non possint, carina mantibu3que. RB-liqua sanabit sacillima et certa emendatio:
148쪽
131 non ultra cuncta carinae debebis manibusque, inopem ducesve Senectam h).
Ibd. IV 771 in oratione Corneliae ad Pompeium
verba sic interpungenda sunt: Secura videtur Sors tibi, eum facias etiam nunc Vota, perisse pHare enim sententia est: Securane s0rs tibi videtur, quae mihi fortasse obtinget. si a te afuero, ut iam te victo perierim, cum ignara cladis tuae etiam nunc vota pro te faciam p In generali sententia secunda persona p0nitur.)Aberraverunt Benueius et alii.
Si vero Stygiosque lacus ripamque s0nantem ignibus ostendam, si me praesente videri Eumenides possint villosaque colla colubris Cerberus excutien8, cet. Non agitur de praesentia magae Thessalae, sed h0c dicit: -si essicere p0ssim, ut Eumenides videatis. Scribendum ignire: si me praebente videri Eumenides possint, hoc est, si videndas praebere possim. Quid requireretur, senserat Grotius, sed in verbum litteris remotius nec ipsum aptum incidit, 'cratante.
Illic plebeia contectus casside vultus ignotusque h0sti quod serrum, Brute, tenebas pHoe perinepte interrogatur; suum enim gladium Briatus tenebat; aptissime contra:
V, 375 non revoeare, sed evocare scribendum esset, nisi optimi eodices, etiam rescriptus Neapolitanus Philolog. XXVI p. ITD, retinere haberent, quod restituendum est.
149쪽
quo serrum, Brute, tenebas phoc ost in quem dirigebas 3 Significat enim poeta, caesarem eum petisse. V. 592: nil proficis istis Gesaria intentuo iugulo.
Lib. VIII, 450, 451. Sublata prava litterae gemin
tione, quae aliam quoque vocem in mendum traxit, seribendum est: ne iura fidemquersspectumque deum veteri speraveris aula. Editur: veteris speraveris auloe, pravo genetivo. Sed coniectura non opus, quoniam in cod. Voss. secundo pe antiquo recte scribitur.
At Magni enm terga sonent et pectora serro, permansisse decus sacrae venerabile formae iratamque deis laciem, nihil ultima mortis ex habitu vultuquo viri mutasse latentur, cet. Ρerversissime immota in morte venerabilis decoris einiaiestatis lacies deis irata dicitur. Scribendum videtur: quatamque deis laciem. Lib. IX. 566 sqq., ubi Cato Labieno Iovem Ammonem consulere iubenti respondet, omnia se ea, quae
hominis plurimum intersit scire, iam ita tenere decretis Stoicorum stabilita , ut nihil addere Ammon possit, haec leguntur: Quid quaeri, Labiene, iubes p an liber in armis occubuisse velim potius quam regna videre pAn sit vita nihil, sed longam disserat aetas pΡosterius hoc intelligi nequit; nam neque nihil esse vitam Stoici dicebant, neque, quid sit, aetatem dissores longam vitam, explicari potest nec, quomodo hoc contrarium sit priori. Hoc Cato dicere debet, nihil interosse longa an brevis sit vita; vid. si tanti est. Ciceronis dosin. lib. III I 46 et quae ibi adscripsi). Per totum auram
150쪽
l vin rusque ad v. b7lὶ ea est orati0nis forma, ut per an interrogetur de ipso decreto Stoico. E codicibus unum affertur longa an pro longam. Manifestum est primum haeceohaerere: an nihil disserat, deinde hine pendere disiunetivam interrogationem, ad quam explendam deest alterum vocabulum longitudini contrarium. Scriptum fuerat sine dubio: an, sit vita brevis, nil, tonsane, disserat, aetas, usitatissima poetis Latinis verborum et sententiarum implicatione. Sed ex illa, quam dixi, orationis forma sequitur etiam, ut v. 569 seribendum sit: an noceat vis nulla bono ppro uilia. Sic iam Cortius, cod. Thuan. II.J Sequitur enim: Drtunaqu6 perdat opposita virtute minas p laudandaque velis
sit satis, et numquam successu crescat honestum pquae omnia a Stoicis sublata interrogatione item affirmantur ut illud, nullam vim nocere bono.
Nam primum tacta designat membra saliva. Nihil est to/ ta saliva; membra saliva tanguntur. Addenda una littera: laeua designat membra saliva, nullis etiamtum verbis comitantibus. Sequitur v. 92b: Plurima tum volvit spumanti carmina lingua. X, 19, ubi Caesar Alexandri sepulcrum visisse narratur, scribendum est: Effossum tumuli cupide descendit in antrum non tumulis; nam ut pluralis numerus seratur, tumulis effossum dicitur, quod inde erutum et extractum est. Et video proferri tumuli e eodicibus, sed apud Oudendo tum ambigua n0tM. Valerii Flaeei Argonauticon unus superest codex antiquus noni seculi esse traditur , Vaticanus, nuper ad plenam notitiam protractus a G. Thilone, mendosissime