장음표시 사용
151쪽
scriptus, cui coniunctissimus et simillimus suit, ex cuius apographo primum editum poema est, Sangallentis. Itaque infinita est coniecturae necessitas. Sed ipsum poema. quod tritam materiam communi et tradito genere persequitur, ut sit in imitatione adventicio ornatu commendanda, adeo saepe tumidam habet sententiarum et imaginum
sormam, adeo molestam et affectatam elocutionem, ut
difficile multis locis sit statuere, quid poetae ipsi tribui
debeat, enarrati0ne utcumque leniendum, quid scribarum errori, in qua dubitatione cautiorem partem sequi par est. Legeram partem aliquam olim, Hartesii i Burmannii exemplo utens; deinde in reliquis, inde a tertio libro a solvendis Thilonem adhibui. In celeri lectione nec in dissicilibus ac dubiis valde immoranti tamen nonnulloruml0corum aut certa aut probabilis correctio se obtulit praetoreas, quae in Heingit maxime annotati0nibus inter permagnum numerum suspicionum temere et sine causa aut nulla certa via rationeve iactarum latent. Unum et alterum, quod in primis libris ipse annotaveram. vidi ab aliis occupatum. λὶ Lib. I. , 51: Si mihi, quae quondam, Vires, vel pendere poenas Colchida iam et regis caput hic et arma videres. Nihil significat vel; scribendum est: t u pendere Poenaa. Ibd. 64 sqq.: Mox taciti patuere doli nec vellera curae
esse viro, sed sese odiis immania cogi in laeta, qua iussos sectantem quaerere Colchos Arte queat. Nullo modo postrema haec cum superioribus cohaerent nec structura expediri potest. Scripserat poeta:
Cum haee iam typothetis tradidissem, aceepi editionem a Sehenhlio curatam Berol. 1871 , ex qua tres quattuor e coniecturas meas ab aliis praeceptas vidi.JDiuitiam by Co le
152쪽
sed sese odiis inlinania cogi in freta. Qua iussos, sciscitur, quaerere Colchos arte queat. R IM. 63b sqq.:
miscent suprema paventes verba alii iunguntque manus atque ora saligant aspectu tota in misero, cum protinus alnus solvitur et vasto puppis mare sorbet hiatu. Sic codex; corrigunt: aspectu toti in misero. Sed totus m aspectu dicitur, qui spectaculo animum omnem
intendit. quod ab interitum timentibus alienum est, nimisque infinite ponitur ora fatigant. Scribendum videtur: atque ora saligant
Votis vix ora sufficiunt. Ibd. 670 Sqq.: Seu casus nox ista fuit. seu volvitur axis ut superum sic staret opus tollique vicissim pontus habet. seu te subitae nova puppis imag0 armorumque hominumque truces consurgere in iras impulit, cet. Reeu Gronovius intellexit necessario requiri strare, ut pontus simili lege stare et vicissim tolli diceretur, quemadmodum ecplum saxis superum certo motu volveretur. Prae-
Hauptius nuper aeetatur eadem orationis sorma. Sed apud Horatium Od. I. 38. 3 aeerari significationem habet circumcursando quaerendi, non simpliciter quaerendi. In proximis Bumannus incidit in verum, sed non tenuit: nunc aerii plantaria vellet
Perseos aut curru ut saevos Denasse dracones
creditur, ignaras Cereris qui vomere terras imbuit, hoe est: aut cum dracones laenasse, ut is secisse creditur, qui cet. Diuitiam by Corale
153쪽
terea in habet subesse, a quo infinitivi εtare tolinque viris-mm pendeant, avet, A. Scholius vidit. Unum restat, quolorationem et sententiam turbet, opua, quod sie amovendum est: Seu, volvitur axis ut superum, sic stare loco tollique vicissim
flagrantes aras vestemque nemusque sacerdos praecipitat. Iuro offenditur in nemoris nomine; sed quod aptis cum veste coniungeretur, nondum repertum est; nam nopecua quidem aptum est neque sic nude dicitur. Posuerat poeta: vestemqu0 penu3que. Ibd. 8 21 sqq. de urione et Alcimede hausto venenato poculo morientibus :Ιn media iam morte senes suffectaque leto lumina et undanti revomentes veste cruorem conspiciunt. Ut revomere veste cruorem dicatur de veste cru0ris v mitu conspurcanda squod non concedo neque ablativum sero , ineptissima tamen eius rei hoc loco mentio est, nedum undantis vestis. Scriptum fuerat: et undanti revomentus prate cru0rem.
Undabat et aestuabat pestis hausta. Lib. II, 72: Iamque sub Eoae dubios Atlantidis ignes
albet ager. Aurora nusquam Atlantis appellatur nec ulla cognatione cum Atlante coniungitur. In codice Vaticano scribitur Attiantidis, ex quo facile eruitur Pallantidis, quo nomine et Pallantiadis Ovidium aliquoties deam illam appellasse notum ML
154쪽
nd. 102 sqq. de Venere interdum saevam naturam et speciem sumente :neque enim alma videri iam tum ea, cum reti crinem subnectitur aureo, sidereos diffusa sinus; eadem effera et ingens et maculis suffecta genas pinumque sonantem virginibus Stygiis nigramque simillima pallam. Ineptae particulae iam tum, Sequente praesertim cum, ut necessario haec efficiatur sententia nisi quod istuabundat), Venerem non tum almam videri, cum aureo retierinem subnectat; neque his particulis recte redditurm m. Una littera in simillimam mutata nascetur
neque enim alma videri tantum ea, cum reti crinem subnectitur aureo, sidereos diffusa sinus; eadem effera et ingens cet.
ut audiatur: ea em videri fetiam . Ibd. 200 sqq.: Inde novam pavidas vocem furibunda per auras congeminat, qua primus Athos et pontus et ingens Thraca palus pariterque toris exhorruit omnis
Neque Thraea pro adiectivo s Thracia) positum credi potest, repugnante si quis Gellium obiicit) constantissima poetarum Latinorum consuetudine, neque palus Thracia ullo modo serri, quoniam montana ea regio et est et a poetis semper describitur, neque duplici adiectivo ingens Thracia palus. Contra cum Atho et ponto coniungitur ingens Thraea. Sed neque ad Athon neque ad pontum ut Thraciam aptum verbum Ghorruit proxime cum toria eontatum. Latet aliud verbum sub illo palua nec aptius reperio quam satu concutitur . Ne parum quidem peritos offendent salit praesenti tempore et eaehorruit in narrando
155쪽
Lib. VI. Cap. III. eoniuncta. Primus Athos non sine causa Peerlampo mirus Visus eSt.
citum strictis alius de cautibus ignem ostendit soliis et sessure pascit amico. Non ostendebatur ignis foliis, ut eum illa viderent. nequa hominibus soliorum ope; sed, ut sulfure, ita soliis aridis supra iniectis obsternebatur et alebatur, hoc est: strictis alius de cautibus ignem obtendit soliis. Ibd. 642. 643 Cygicus rex eandem sere sententiam.
quae est apud Vergilium in his: Nee tam arersus equos Tyria sol iungit ab urbe, sic exprimit: Non tamen haec adeo semota neque ardua tellus l0ngaque iam populis inpervia lucis Eoae. Pro longa Thilo regna scripsit neque probabili mutatione neque quae rectam emceret sententiam. Scribendum erat: Longaque tam populis inter via lucis Eoae. Non tam longam viam populis lucis Eoae hoc est suis. Asiaticis) interiacere et eos a ceteris occidρntalibusque separare dicit. Nam sic, n0n populos inter via, paulo minus apte ad sententiam. Scripsisse Valerium puto, inter pro adverbio posito, ut interest intelligatur. Est enim hieproprius Valerii huius vocabuli usus. quattuor exemplis confirmatus, quorum tria apud Freundium annotata video
V. 337, VI. 220. VIlI, 382 quartum est in VIII, 303:
nee langiua inter, quam quod tela vetet, superrat mare.
V. 439, ubi perverse Samothraca vates appellatur, scribendum annotaveram, quod nunc video a Schradero praeceptum: Hactenus in populos uvis, Samothraca, diemque missa mane. Sacrisque metum servemus opertis. Sibi. vati, hactenus dictam esse vult Samothracam. Duiliam by Corale
156쪽
non reete tentatum ab Heinsio; significatur enim: superestim in eos et intervallum facit.
nec, quae regio aut discrimina, cernunt. cur galeae clipeique micent. num pervigil armis. Post hos versus. quia sententia non plena sit, intercidisse versum Thilo aliis praeeuntibus statuit. Nihil desider bitur. si pro num, quod ferri ne suppleto quidem versu potest inam num in armis pervigilaretur, quaeri non poterat. cum id omnes viderent, sed causa incerta erat), substituerimus id nomen, quod adiectivum ipsum subiicit ac poscit: eur galeae clipeique micent, noae pervigil armis. )IM. 223. postquam poeta Cygicum dixit vano gaudio elatum esse. cum putaret Argonautas puls08 sugere. subiicit, ut quidem in codicibus scribitur: tales auditus, ea gaudia fingit ira deum. Mendum in auditus manifestum non felicitor nec superiores correxerunt nec Thilo, qui reditus scripsit: neque enim reditus de fuga dici potest nec fingere reditus de salsa fugae saliorum specie animo obiicienda. Requiritur vocabulum coniunctae cum gaudiis significationis, nonnihil uti alae. Scribendum opinor: tales flatus, ea gaudia fingit ira deum. ut inflata vanaquo superbia significetur prorsus Valeriano usu. qui vel in hoc libro v. 63l et G99 non hi tum fatua. non ista averbia distis) perspici potest. Ibd. 224 sqq. Cygicus vana victoriae opinione elatus
V. 140 ex dialeataque ora Metiri faciendum esse deiectaque ora Meuri, quod apte respondet elatiae dextrae in v. 139, ante annotaveram. quam id in editione Bononiensi praeceptum vidi. Diuitiam by Co le
157쪽
comparatur cum eaeo Titane apud inferos libertatis spem concipiente et se relevante, tum rursus in veterem supplicii sormam redacto: fundo veluti eum Coeus in imo vincla Iovis fractoque trahens adamante catenas Saturnum Tityumque vocat spemque aetheris am0ns concipit, ast illum fluviis et nocte remensa Eumenidum canis et sparsae iuba reppulit hydrae. Neque remema ullam habet sententiam neque fluviis et nocte ullo pacto cum reppulit coniungi potest. Certa et laenis emendatio locum sanabit: ast illum fluviis et nocte remeraat
Nam quia nec proles alius nec denique sanguis, ipse decus regnique refert insigne paterni. Sie ex Itali alicuius coniectura scribitur, non recte omissa significatione eius, ad quem, locive, quo reserat Cyzicus insigne. Codices insigne parentis. Restituendum igitur est: refert insigne parenti, a quo ipse acceperat.
Ibd. 598 de Argonautis Herculem constanti fide opperientibus :Αt foetis immota fides austrisque secundis certa m0ra est: nec parvus Hylas, quamquam omnibus aeque grata rudimenta; Herculeo sub nomine pendent. Sie Thilo edidit, Εyssenharditi coniecturam secutus; sed pridem intellectum erat, nec orationem nee sententiam plenam esse in illis neo parvua Hylas. Neque mora certa erat, sed fides. Codex Vat. moraes. Scribendum: At sociis immota fides austrisque secundis
158쪽
certa; moroe est nec parvus Hylas, quamquam omnibus aeque
grata rudimenta; Herculeo sub nomine pendent. γIbd. 670 et 671, ubi Meleager et alios et semetipsum Herculis desiderium expleturos promittit, hi in eodire Vaticano ponuntur versus:
Et ego et quocunque voces qua tegmina ferro plura metam; tibi dicta manus, tibi, quicquid in ipso
sanguine erit, iamque hinc operum quae maxima posco, e quibus primi menda non latent. Et tegmina quidem hic aliena esst substituendaque agmina plures viderunt; cetera non expedierunt, quae sic videntur scribenda: En, ego eo, qu0eunque vocas. Quanta agmina 3 ferro plura metam; tibi dicta manus, cet. Ibd. 703 Telamon indignabundus socios, qui antea tantopere Herculem sibi praetulerant, interrogat, ut quidem in cod. Vat. scribitur, sic: Iamne animis, iam gente pares p atque inclita vulgi dextera pIn atque subesse aeque Vossius vidit, ut ab animis et gente ad manum eadem transferretur inter gatio. Restat vulgi, in quo latet verbum pro nimis tenui rat s-iamne aeque inclita dextera vestra est γ' substitutum: fuit. opinor:
orque inclita fulgit dextera ρ ηὶ
' V. 489 vix puto ferri posse eonsortem euria pro eo, quod est eurarum, seribendumque opinor Ciceroniano exemplo eonsortem
V. 734 restituendum e eodicibus: eomitis nee fata parenti Quin referat, videt, hoc est, matri. Peremptusne esset Hylas an aberrasset an alio casu detineretur. Hercules ipse ignorabat. Diuitiam by Co le
159쪽
Lib. IV, li4 sqq. Postquam hospes Argonautis in
littore Bebrycio oblatus eos dehortatus est, ne AmJcum peterent. sic pergitur: Haec ubi non ulla iuvenes formidine moti accipiunt, dolet et dura sic pergere mente, terga sequi properosque iubet coniungere gressus. Ita enim haec codices seripta habent. Primum apparet in quo post alios Thilo aberravit, post v. 17b plene
interpungens), v. I76 contineri apodosin recteque narrari h0spitem, postquam nihil dehortando profici intellexerit, praecedere viae ducem ceterosqus iubere se pone sequi. In v. I i5, in quo infeliciter Thilo Burmannum secutus stat pro sic scripsit, vitiosissime dolet ad h0spitem relato, atat ad Argonautas, qu0niam huiusmodi sententia: - vide, que e0s dura mente pergere ' neque facile corrigendo essici potest et ignavam habet repetitionem eius, quod v. 174 dictum est, ad hane deducimur emendationis formam, viam monstrante etiam mendoso illo sim Haec ubi non ulla iuvenes sormidino moti accipiunt, uellerit dura si pergere mente terga sequi proper0sque iubet coniungere gressus.
Neque enim uellent cum praesenti historico iubet coniunctum iure offendat. Si quis tamen propius adscripturam codicum molet et accedet, libenter cedam. Ibd. l81 sqq. , ubi describitur foedus aspectus loci ante speluncam Amyci, haec leguntur: hinc recto Ald. hie) trunca rotatis
brachia rapta viris strictoque imm0rtua caestu ossaque taetra situ et eapitum maestissimus ordo, respicias quibus adverso sub vulnere nulla iam lacies nec n0men erat, in quibus manifesto corruptum est respicias. Nam quodenarrare conantur si respicias, ut omittam, quam inaniter
hoc addatur, quam pravum sit respiciendi verbum pro in picien id, quam non huic condicionis ellipticae Armae in
160쪽
hae sententia . . . erat) locus sit, vel ordo verborum totam rem prorsus evertit; debebat enim saltem diei: quibua, re icina, . . . nulla facies erat; ante relativum poni nullo pacto condicio illa poterat. In codice Vat. est respice . Ex unius litterae e indicio emergit veritas: et capitum maestissimus ordo Per pice , quibus, cet. Arboribus circa crescentibus affixus erat ille ordo isthoe ipsum ordinis nomen significat); arborum certa species
a poeta ponitur. Ibd. 240 ubi Amycus Pollucem alloquitur): Quisquis es, infelix celera puer; haud tibi pulchrae
manserit hoc ultra frontis decus orave matri nota sereS. Non celerare iubet ad interitum, sed irridens miseratur:
Quisquis es, infelix celema, puer. Ibd. 25 2: Dixit s Amycus et urguentis post sera piacula satinescius extremum hoc armis innectere palmas dat famulis. Si piacula scelera appellarentur, non sera, Sed longa et multa erant; nunc apparet, exsoluta dici scelerum pia- eula, sed sero, quae multo ante debuissent; itaque non post piacula satum viguebat, sed piacula urguebat et propinqua admovebat, eheu, Sera: urguentis sipro, sera piacula l) sati. I bd. 449: consuetis serum est ex ordine satis
ingemere. ὶ V. 218 a eod. Vati restitutum oportuit a Thilone: Nec lacrimae ine serto preces lὶ superive vocati