장음표시 사용
121쪽
Lib. VI. Cap. ILHaec animum lento curarum se ore laedit. Si e Merkelius, ut opinor, e coniectura. Verum HEc, quo reseratur, omnino non habet. Sed etiam in codicum, quam teri tenent, scriptura Sis animum subiectum deest. Curarum frigua iam Burmanno displicebat. Scribendum videtur: Haec animum lento eum acrem stigore laedit, ut cupidi cursor stena retentat equi.
Scilicet ut limus venas excaecat in undis laesaque suppresso sonte resistit aqua pectora sic mea sunt limo vitiata malorum et carmen vena pauperiore fluit.
Nescio quas undas significari putaverint editores; agitur
enim de venis sontis, quae n0n sunt in undis. Scribendum est: Milicet ut limus venas excaecat inundia ιδ.
Ibd. IV, 10, 7b et 76 e codicibus scribendum est: Qui quamquam est sactis ingens et conditur a te, Vir trinius quanto debuit ore cani. Ibd. IV, 16, 31 sqq. in enumeratione poetarum bre-Vique operum cuiusque significatione haec leguntur: Cum Varus Gracchusquo darent sera dicta tyrannis, Callimaehi Proculus molle teneret iter, Tityrus antiquas et erat qui pasceret herbas,
aptaque venanti Gratius arma daret. Haec se Heinsius n0n intelligere confessus est. Nam nequis quid sit antiquas herbas p eere, Huisquam dixerit, neque qui serri inter c0niunctivos darent, tenerent, daret p08sit emat ine quid dicam de hac ipsa circumlocutione et erat Tityru8, qui). Sed omnia prava exsuperat Tityrus e Graeci nominis pastore Vergiliano in Latinum conversus p0etam. Ovidius ceteros poetas singulos singulis versibus abs0lvit,
Gratio, ut supra Largo sit et 183 et Varroni Atacino cuius nomen pressit 21 et 22ὶ . duos dedit, eo magis. qu0d duo carminum genera tractaverat, Bucolica et Cynegetica:
122쪽
Tityrus antiquas evras ubi pasceret, herbas aptaque venanti Gratius arma daret, hoe est: et cum Gratius daret herbas, ubi Tityrus pasceret antiquas iam apud Vergilium cantatas) capras, et arma venanti apta. In iustorum libris, in quibus, extremis maxime, quaedam inidius ipse minus eleganter et perspicue scripta reliquisse videtur, in lubrico seriptum fundamento pauca se obtulerunt , in quibus aliquid emcere nova emendations mihi viderer. Quae alios occupasse video sui III. 716 Heinsium partus. V, 1b8 Gierisum suum), hic quoque tollo. Lib. I, 23l ubi Ianus causam reddit, cur in altera nummorum parte forma biceps sit :Noscere me duplici posses ut imagine, dixit, ni vetus ipsa dies extenuasset opus. Neque per se consilii significatio ut) ferri potest nequaeum adiecta condicionis significatione conciliari. Sed in quod in aliquot codicibus substituitur, vix in ut transisset. Seribendum ridetur, geminata a littera
Nee mora longa fuit; stabant nova tecta, neque alter montibus Ausoniis Arcade maior erat. Parum recte universa Italia eiusque gentes m0ntium appellatione signiscantur; opinor Ovidium scripsisse: mentibua Ausoniis, hoe est apud animos Ausonum et eorum iudicio atque
ΙΙ. 282 flamen Dialis fuisse spraeterito etiam tempors
ad sola sacra Panis perinepte dicitur. Sed erat repetitum e v. 280 apparet, eique in quibusdam codicibus substitutum erit. incidit igitur verbum ab Ovidio positum, necticiis reperiri, quod etiam versui satissaeiat, polost nisi
123쪽
Inde deum colimus, devectaque sacra Pelasgis Flamen adhue prisco more Dialis obit.
Seu quia bis quino femina mense parit. Non magis hoc serendum puto quam deno men8e pro decimo, rep0nendumque bis quinto, ut VI, 768 scribitur: Quartus ab extremo mense bis ille dies.
Ιbd. 208 in Sabinae apud reliquas Sabinas R0manis
nuptas verbisὶ: Non ultra lente p0SSumus eSSe piae. Neque lente pius recte dicitur, neque, si diceretur, hoc negandum Sabinae esset, posse se pietatem lente exercere, sed hoc, p0sse Se sine impietate lentas esse, lento et patienti animo bellum patrum et maritorum spectare. Scripserat poeta: Non ultra lentin possumus eSSe Pie.
Ibd. 451: Creditur hic Pegasus cursae gravida cervice Medusae Sanguine respersis prosiluisse iubis. Ridicule cervix gravida dicitur, non Medusa, prave Medusaeae8a, non cervix. Scribendum: eo a gravidin cervice Medusae.
Ceperunt matrem Drm0si cornua tauri, me tua. et hic laedit, ille pudendus am0r. Sic Merkelius edidit cum obelo, versu vitioso in Verbola diti, sententia prava dicendum enim erat et hic. . . et ille, et eiusdem generis dicuntur esse am0res, qu0S Separare Ariadne velle debet , contra indicium eodicum, in qu0rum optimo est me uiat et loedit, in ceteris hinc me iuvat et loedit. Longius tamen abit, quod Heinsius commendavit: me tua. At hic laudi est, ille p. a. Multo lenius est: me tua. Te loedis; ille p. R., hoc est: Iniuriam tibi ipse facis, cum meum amorem eum pudendo illo comparas et spernis. Non animadversa
124쪽
3ententiarum separatione ad ille p. amor accommodatum est luedit.
IV, 236 Ide Atti larente et furias se videre putanti):
clamat; saepe Palaestinas iurat adesse deas. loestinoe deae quTu sint et quid ad hanc rem pertineant, omnes ign0rant; nam qu0d Palaesten, Epiri oppidum Marsus commemorat, nihil quisquam de furiis ibi cultis inaudivit. Nihil dico de miro Merkelii commento, qui ex Melete fluvio Melatinas deas nescio quas aut cuiusmodi effinxit. Sedicet ludit nos inanis nominis proprii speetes, conflatis duabus vocibus orta, eum olim fuisset: saepe patiam tris αδ iurat adesse deas. Attis modo facibus tantum et verberibus se incessielamabat. non addens, a quibus, modo palam trinas deas sibi instare. Debuit hic l0cus poni v0l. I p. Ib2; sed postea
haec emendatio a me reperta est.
Iuppiter hoc ut adhuc nesciat, usque precor. Ainue nescire non est porro et posthac etiam nescire. Bectam sententiam verba sic interpuncta habebunt: Iuppiter hoc, ut adhuc, neseiat usque, prec0r.
Inde lacum servat pistor dominamque socorum. Non agitur de soco et Vesta servanda, hoc est, de assidua ad lacum commoratione, sed de hon0re et cultu. Itaque se ibi debet: Inde lacum observat pistor dominamque lac0rum. Paulo etiam ante, v. 3l3 307), vere0r, ne mendum sit. Neque enim ad rem pertinere videtur, olim sola sarra fumis torreri solita neque aliud ullum frumenti genus), sed farra solida nec molendo comminuta. Itaque opin0rscriptum suisse: Tota Soli p) prius surnis torrebant farra coloni.
125쪽
Lampsacos hoc animal solita est mactare Priapo: apta asini flammis indicis exta damus. Quem tu, diva, memor de pane monilibus ornas. Perversum adeo, qualia nunc cetera Sunt, illud dam , quod de Romanis intelligi necesse est etsi manifestum est, in qtrem tu orationem converti a Lampsacenis, suo deo asinum indicem, qui eius c0nsilia perturbarit, mactantibus, ad hon0rem, qui eidem animali Vestae causa habeatur , ut Heinsius totum distichon tolli voluerit, quod si fit, quem ad Priapum sv. 344 ille) reserre c0gimur; neque enim prorsus superioribus ignotum erat hoc delendi, quae expediri nequirent, remedium. Pro apta codex Ε Bavaricus , in hae parte inter minime mal0s, a prima manu vata. Scripserat Ovidius: Lampsacos hoc animal solita est mactare Priapo, fata: Asini flammis indicis exta damus. Iam Lampsacenorum haec sunt verba, sui sacrificii rati0nem reddentium. Ρaulo ante v. 341 vellem scriberetur: Ibat, ut institerat, longi deus Hellesponti. Nam incipiendi consilium inepte signifieatur.
Forte revertebar festis Vestalibus illa
qua nova Romano nunc via iuncta soro est.
Ipsa nova via Ovidius revertebatur: Forte revertebar sestis Vestalibus illa,
qttoe nova Romano nunc via iuncta soro est,h0e est se illa via, quae , substantivo in sententiam relativam subsequentem reiecto. Η0rat. epod. 2, 37: malarum qua3 amor curata habet, obliviscitur. Vel Livius XXI, 29,6: cum eo, qui primus se obtulisset Romanus Merestus, ubi alia similia annotata sunt.
Seu genus Adrasti, seu furtis aptus Ulixes, 3eu pius AEneas eripuisss datur.
126쪽
Neque eripuisse datur pro traditur Ovidius dixit, neque Idsquo omnes tacentin sic seu-seu in nominibus diiungendis dieitur seu Adrastus seu AEneas hoc ferit, pro eo, quod est: Aut A. aut . m. . Restituendum est igitur, quod in omnibus praeter unum vulgarem codicibus est, oratione sto interpuncta: Seu genus Adrasti, seu furtis aptus Ulixes seu pius AEneas, eripuisse serunt,
at ad am-seu audiatur eripuit.
Ibd. 557: Ipsa quidem fecisse negat, sed fama recepit; hoc est, cur odio sit tibi serva manus. In hac seriptura negat necessario refertur ad Servam, quae Athamanti indicavit tosta semina agricolis dari, non ad Ino, quam poeta ipsam alloquitur tibi et v. 554 tui). Sed inedia nihil negabat; Ino n0n poterat hoc, quod serva indieaverat, de se credi velle. Scripserat Ovidius Ipsa quidem secisse nega3, sed fama recepit; hoe est, cur odio sit tibi serva manus. Cap. III.
Poetae Augusti aetate inseriores. Seneca. Persius. Lucanus. Valerius Flaeeus. Statius. Silius. Iuvenalis. Martialis.
Poetae Latini, qui post Augustum fuerunt, quamquam omnino non sane nostra aetate in multorum manibus sunt, vellem tamen in iis expromendis, quae in eorum quoqu0geriptis emendavi, cum ea philologi et grammatici ometo satiessaeiens tractarem, ab aliquo ordiri, qui paul0 plus haberet ad animos hominum commendationis et ipsis philologis paulo legendo notior esset, quam tumidae argutiae necae tragoediarum. Sed quoniam sequendus: est temporum ordo, primum hae sibi locum vindicant, eas, quas Vere Seneca scripsit, comitantibus, si quae praeter Octaviam adienae originis genere similes adhaeserunt, velut Hercules
127쪽
Elaeus, quae fabula non solum supra modum inepta et earundem rerum sententiarumque repetitione molestissima est, sed etiam oratione multo ceteris deterior. De his tragoediis nuper bene meruerunt R. Peiper et G. Richter, eodicum scripturis, maximeque omnium principis Laurentiani, quem ipsi E appellant, diligentius et fidelius editis,
sed huius meriti laudem duobus prorsus inanibus commentis abusi c0rruperunt, altero de strophis, in quas non m0do lyrica carmina, sed etiam, si dis placet. senarios siniis tragoediis, quas Senecae ipsius esse iudicabant mirabili
artificio descripserunt, neque antiquum ullum testimonium neque minimum codicum vestigium neque rei naturam indictave in ipsa carminum serma. si n0n eminentia, at latentia saltem secuti neque ulla minima effecta verarum stropharum similitudine; ea enim tum nascitur, cum versus varii generis sterta lege copulati atque eadem sorma et ordine iterati rhythmum unitate esseeta abs0lvunt, adiuvante spectatores in serma sentienda et percipienda musica et saltatione ad eandem varietatis unitatem composita). Nam nihil aliud quam arrepta levissima ac minima sententia' aut vocis eum altera post maius minusve intervallum subsequenti similitudine versuum eodem genere decurrentium Seriem in minutas quasdam particulas concidunt, alias plurium, alias pauei0rum versuum, quarum binae ternaeve non e0dem 0rdine, sed plano incerto et consuso inter Serespondeant. Et tamen ad hanc inauditam stropharum speciem efficiendam, quam sertasse succedet. qui in Graecarum tragoediarum diverbia inserat, incredibili temeritate Versus transponunt vel potius disiiciunt, mutant, tollunt, cuiuS rei si quis exemplum habere cupit, velim inspici Tr0adum canticum, qu0d a v. 824 incipit. Itaque haec perver8itas. c0niuncta cum somniis quibusdam Gruppitali 0rumque iam obliviono obrutis de poetis antiquis, velut
Hesiodo non minus quam Tibullo, opera Sua certo versuum
numero seine Compositi0ns-Zalil) dimensis, etsi similiter
128쪽
ludere nuper Ribbeckio et aliis placuit in Vergilii Bueolicis, tota cum risu eiicienda est, nisi quis mavult indignari talia et proferri in lucem nec statim explodi. Sed
huic invento, ne quid ad lieentiam mutandi et omnia vertendi deesset, adiunxerunt alterum, Senecae tragoedias ad posteritatem propagatas esse ex chirographo ipsius omni genere liturarum. correcti0num, diti0graphiarum oppleto ita ut in nostris codicibus . n0n raro binae superessent ipsius auctoris Scripturae, qu0d totum adeo leviter confictum este seribendi erroribus vulgaribus et ex antiquae scripturae dimellis aut nonnihil eorruptae interpolationibus et correctionibus nihil omnino ab iis, quae in omnibus antiquorum operibus accidunt, diversis, adeo veterum consuetudini libros evulgandi repugnat, ut resutari non opus sit j. His itaque opinionum commentis dimissis eiectisque transpositionibus infinitis, lacunarum notis, coniecturisque eum quae hinc natae sunt tum aliis praeterea permultis inutilibus et
partim absurdis ) utamur Pei peri et Rieliteri copiis et, si quid iis quoque adiuti, quod traditis aut ab aliis inventis
melius sit. essecisse n0bis videmur, proponamuS.
Herculi Fur. 27: Non sic abibunt odia; vivaces aget violentus iras animus et saevus dol0raeterna bella pace sublata geret.
Ut illius de numeris, quos scriptores secuti sint, somnii origo ad Lachmannum reserri potest, qui in iuvenili libro de choricis
tragi eorum systematis si schylum omnia chororum carmina Septenario versuum numero conclusisse statuebat, sic haec opinio de eodicum nostrorum discrepantia ex confuso scriptoris chirographo orta auctorem quodammodo habet C. O. Muellerum,
qui eam in Varronis de lingua Latina libris protulit.
Statim Here. Fur. 19 mirifico Peiper, sublato v. 20, quem prius eorrupit, coniectura Senecam dicentem facit Dircen Iunonem noveream saepe secisse, quasi e Dirca Iupiter liberos saepe procreasse tradatur. Hoc unum pro multis sit. Diuitiam by Co le
129쪽
Lib. VI. cap. m. Neque per se rectum est irra agere, neque cum vivacitatis
nomine hoc verbum convenit; conveniet alat neque interire patietur . Ibd. 350: Una sed nostras potest fundare vires iuncta regali face thalamisque Megara. ducet et genere inelyto
Non potest Lycus, qui de sua novitate queritur, cum Megaram antiqua regum stirpe ortam ux0rem ducere cupit, eam regali saco iunctum iri dicere, quasi ipsa inferiore l0conata in regiam domum innubat. Sententia recta erit, ubi restituerimus regalis, ut regia virgo ducta ipsum Lycum nobilitatura esse significetur. Adiectivum a librario ad
proximum substantivum accommodatum est.
Ibd. 663: teque, quam tota irrita
quaesivit aetna mater. Non tota AElna Ceres Proserpinam quaesivit sae potius omnino non in .ssitna , sed tota terra, lacibus ex AEdia accensis. Scribendum igitur: teque, quam mota irrita quaesivit AElna. AElnam movit sti in auxilium advocavit Ceres. Qua mota, inde guam Ota, quam tota.
Ibd. 69T: Metus Pavorque, Funus et frendens Dolor Aterque Luctus sequitur et M0rbus tremens. Inter animi illos affectus malaque vitae nihil habere loci funuδ apparet, et, si n0n appareret, monstraret membrorum copulatio uno asyndeto turbata metus pavorque, lanus eth. dolor). In eo, quod scribitur funus, subest adiectivum; sed ex iis . quae apta sunt pavori, non reperio, quod Satis prope ad litteras accedat fordus, falsus D. V. 797 emendavi vol. I p. lib. .
130쪽
ΙM. 1203 sqq. Hercules qiuerit, quis liberos oeciderit :Iam tela video nostra; non quaero manum. Quis potuit arcum flectere aut quae dextera sinuare nervos ut cedente mihi pSic codex Ε non nervum, ut ceteri . nec cedentem. Ubi ut scribitur versus aut syllabam longam et brevem aut tres brevsa requirit. Alienum est recedere; itaque excluditur etiam uix. Iusta aut invita cedere barbara sunt. quoniam huiusmodi adiectivi neutrum hniusmodi verbo pro adverbio adiungi nequit. Relinqui videtur: sinuare nervos rite cedentes mihi. Sed in v. 1203 fortasse scribendum: num quaero manum p sCodd. quidam recentiores nunc . Etiamnunc enim dubitat Hercules si v. demum 1206 genitorem interrogat et illo tacente suum esse scelus ammat. Ibd. 1290 sqq.: Ignave, cessas, sortis in pueros modo pavidamque matrem p Arma nisi dantur mihi aut omns Pindi Thracis excidam nemus. Bacchique lucos et Cithaeronis iuga mecum eremabo, aut tota cum domibus suis dominisque tecta, cum deis templa omnibus Thebana supra corpus exeipiam meum. Igna e Vocativum, quo se Hercules appellat, sine necessitate Gronovius in ignana mutavit, ut ad dextram v. 12883 referretur. In v. 1294 aut recte Bothius addidit et eod. Vratisi. . Domibus satis apparet c0rruptum esse siecta cum domibus suis ; sed quae substituunt, longius discedunt; scribendum sine dubio est: aut tota eum hominibus suis dominisque tecta. Huic acute contrarium redditur cum deis ιempla.
Undum Thracem vix fero, sero tamen in hoc inani strepitu etiam nominum. Othryn in Thraciam transtulit Statius Theb. IV, 6bb.