Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Lib. VI. Cap. III.

Νunc vivit necuter sibi b0nosque soles effugere atque abire sentit. Sic SchneideWinus, nova voce n0n recte ficta; nec sibi vivero Martialis negat se et amicum, sed vivere. Boni eodices habent: Nunc vivit nec ut eius scibo bonosque.

Scripserat Martialis: δHaec essent ioca semper, hi lab0res. Nunc vivi necem uterque scit b0n0sque soles effugere atque abire sentit. Necem hanc vere, non vitam, dicit esse. Addam, in epistola, quae libro secundo praep0nitur, scribendum esse: Video, quare tragoedioe atque comoedi in epistolam aeeipiant, ubi editur tragoedi atquoeomoe di. Histrionibus neque epistula opus erat, neque ii cum epigrammatis comparari poterant. Tragoediae et comoediae, quae non ipsae, ut epigrammata, προοφωνε Iν cui mittebantur, poterant tin ipso c0ntextu p0ematis epistula e0mmendandae erant.

182쪽

165 Libor VII.

Cap. I.

M. Varro.

Prosae orationis scriptorum Latinorum agmen M. Varro quoniam Catonis de re rustica libellum leviter tantum attigi, ducet. Eius libri de Iingua Latina propter ipsum Varronis horridum duruinque dicendi genus et propter argumenti seribendique Drmam, neque perspicuo sententiarum tenore connexam et omnis generis fragmentis antiquioribus distinctam, et propter c0dicum fortunam, dum raro et longis intervallis describuntur, quam sint omni genere mendorum corrupti, nemo ign0rat. Ad ea menda p0st Aldi, Vertransi, Turnebi, Scaligeri, Sci0ppii operam via ac rati0ne, quantum sieri potest, tollenda materiam collegerunt signumque extulerunt nostra aetate L. Spengelius et C. O. M uellerus, hic quidem squoniam Spengelii viriles maturaeque curae maximam partem adhuc in scriniis latent) ipse longius in exsequenda emendati0ne progressus. Qui quae de prima Vaironiani operis editione minus considerate dixit et Lachmanno probavit, ea nunc refellere omitto; nam et a rei librariae apud veteres consuetudine et conditionibus abhorrent, et operis formae eorumque, quae in eo

183쪽

Lib. VII. cap. I.

propagando acciderunt, ratio facile sine ista conisetura reddi potest ex ipso Varronis ingenio minime incondita spernentis et ex iis, quas supra dixi, causis. In una suspicionis parte quis Muelleri fuisset error, dixi in altera Ciceronis librorum de finibus editione, excursu IV extremo p. 824. Ego quae ante viginti paulo plus ann0s emendavi nec post ab aliis occupata vidi, ea brevitate, quae fortasse prope imperiosa ac superba videri possit, proponam; nam in rebus aridis et ad libros, quos pauci perlegunt, pertinentibus verb0rum copiae parcendum videtur. Logos notabo solis paginarum Bipontini exempli numeris, quoniam ii et apud Spengelium et apud Muellerum in marginibus positi sunt. 3Lib. V olim in editionibus IVὶ p. 3 Bip.: a quibus rebus vocabula imposita sint in lingua Latina, et ea, quae sunt in consuetudine apud poetas. Scribendum est: et ea, quae sunt in con 8 uetudine et apud poetas. Duplex vocabulorum genus ponitur, eorum, quae in communi usu Sunt, et eorum, quae apud poetas. In codicum scriptura et in consus tu dinop r0rsus contra e0nsuetudinem ponitur, et vocabula poetica

Cis. Spengelius in scriptis acad. Monacensis generis philosophiel et philologici vol. VII p. 431 sqq.

in Omitto hie, ni semper, improbatas a me Muelleri scripturus. pro quibus aut codicum restituendas iudico aut quas alii coniectura reppererant, in quo genere non ita pauca suturo editori corrigenda sunt, nonnulla eiusmodi, in quibus erratum sit, quod in minutis ex vulgaribus causis mendis subtilius aliquid quaereretur. Velut VI p. 74 Bi p., ubi quod in codicibus scriptum est: ubi noctu in templum censura auspie ἀ- verit, natum ex geminatione vocalis μὶ, addita post alterius mutatione, recte ab Aldo emendatum erat: censor auspicaverit, Muellerus posuit censurae aus p., sublato nomin necessario, illato dativo pravo. Diuitiam by Co le

184쪽

vareo de I. Lat.

lingua Latina excluduntur. Alius sane aequabilius posuisset:

Ibd. p. 7: ab eo praeco dicitur locare, quod usque id emit, quoad in aliquo consistit pretium. Praeco non emit; id non habet, quo reseratur. Seriptum olim erat: quod usque demit, quoad cet. Praeco in locando a maiore pretio descendit, donec ad id

perventum est, quo quis conducere velit. De p. 9 vid. 0puSc. acad. II p. 222 n. Ibd. p. 16: Huic vecturae, qui ratibus transi hant . quadrans. Scrib. Huc. vectura, qui ratibus transibant, quadrans, id est, vectura iis, qui huc tr. Muellerus recte vectura, in ceteris longe abe raritii Ibd. p. 20 codicet: coniunctus terrae, ubi omnia oriuntur, vi ab oriuntur, quorum, quod finis ortum ortus dictus, e quibus efficitur: ubi omnia 0riuntur, ubi ab oriuntur, quorum quod sinis ortuum. Orcus dictus. s Alterum ubi Aldi est, orcus Turaebi.

Ibd. 2l: Ab eo, quod ignis propter splen dorem sulget, et fulgor et fulmon et fulguritum seodd. sulgur , quod sulmine ictum contrariis dis. Extrema duo verba inepte adhaerent. Scribendum et oratio distinguenda sic: quod sulmine ictum. In contrariis dis ab aquae lapsu lubrico Lympha. Ab dis

eum igne coniunctis transire se Varro significat ad contrarios cum aqua coniunctos. In praepositio ponitur eum

ea specie partitivae significationis. do qua dixi ad Cic. de fin. IV, 75 p. 594 ed. II.'ὶ P. 5 quod O. Iahnius in Heranio vol. II p. 247 scribi iussit:

seientia, at opinionem, idem ante multos annos annotatam eum Spengelio communicaveram, ut multa ex iis, quae hie edo.

185쪽

Lib. VII. Cap. I.

Ibd. p. 38: Aratrum, quod a Ruit terram eius serrum. Vomer, qu0d vomit eo plus terram. Nihih est aruit; nugae de vomere eo plu8 teriam vomente. Scripserat Va ro: Αratrum, quod arruit terram; eius ferrum vomer quod vomit eo plus terra. Aratri serrum appellari vomerem dicit, quod eo eruta et subacta terra plus vomat et ex se edat. t Arruit TurnebuS. Ibd. p. 39 apud Muellerum sic scribitur: Et oppidum ab opi dictum, quod munitur opis cau8a ubi sit sic unus cod. interpolatus; ceteri sint , et quod opus est ad vitam gerundam. Uti haberent e coniectura; codd. ubi habeanti tuta oppida, quod operis muniebant, moenia dicta. Nonnulla melius Spengelius. Sed ne is quidem, quod initium et caput emendati0nis est, sententiarum terminos vere rexit: ut enim nunc scribitur, tuta inane et pravum est. Recta haec erunt: Et oppidum ab opi dictum, quod munitur opis causa, ubi sint et, quod opus est ad vitam gerundam, ubi habeant tuto hoc est, ubi habitent et tuto habeant res ad vitam necessarias). Oppida quod operis muniebant, moenia dicta. Ibd. p. 43: .ssi qui melium, quod aequata uelidomus publico, quod regnum occupare voluitis. Locus ad busta Gallica, luod cet. Ridicule ponitur is; recte sic: quod regnum oecupare V0luit. Is locus ad busta Gallica, quod cet. h est, ad busta Gallica. quae ideo appellata sunt, qu0d cet )Busta Gallica ubi fuerint, nusquam alibi traditur. Ceterum sine dubio recte Aldus sit vulgo editiones publice; nam s0lo sequata domus est non pii blico, sed publico. Ibd. p. 45 sic scribendum est: Sequitur porta Naevia, quod in nemoribus Naeviis; etenim loca, ubi ea, sic dieta. Spengelii et Muelleri correctio minus

186쪽

Varro da I. Lati

facilis est et et satim prave in prosa oratione) altero loco habet; vid. si opus e x opusc. acad. I p. 390 n. Ibd. p. 48 sic. scribi debet: Arrabo sic data ut reddatur, sublato vocabulo reliquo ni, quod ex proximis inserioribus verbis, ubi bis ponitur, huc retractum prorsus sententiam c0rrumpit. CD. habunt p. 14l, IX sita, recte sublatum a Muellero. Ibd. p. 49 rursus verba prave divelluntur; sic enim procedere oratio debet, sublato alio facili mendo: Corollarium at vulgo si additum praeterquam quod debitum; eius vocabulum iv. debitum eius; vocabulum) fictum a corollis cet. CD. ad p. 38 et 43. Lib. VI p. b8: De statutis diebus dixi, nunc de annalibus dicam. Atqui etiam, qui Supra commemorati sunt annales fuerunt. Codices boni: dixi; de annalibus nec de statutis dicam. Hinc facile esticitur verum: De statutis diebus dixi; de annalibus nec statutis dicam. Superi0res et annales et statuti erant. Proxime ante ex his: paganalibus, qui sunt alicuius pagi fit puganalia iis, qui cet. uuellerus paga

nalia, qui. Ibd. p. Gl restituenda est haec superiorum editionum scriptura: immanis verborum accedit numerus,

quod prae verbiis additis atque commutatis aliud atque abiud sit, sublato mutatis quod ante additis Spengelius et Muellerus e codice Florentino interposuerunt eum sententiae interitu et vitiosa apud antiquos membrorum copulatione mutatis, additis atque commutat ig), de quare satis dixi opusc. acad. I p. 333 sqq. ad Cic. desin. IV. 56 p. b62 ed. II. Terentius Adelph. 846 utrum seripserit favillae plena et fumi ac pollinis an favillae plena, fumi, pollinis, nescio, sed prius pr0babilius: v. 986 tollendum sit ante largiendo. V. 944eoniunctionem quattuor membrorum habet eam, do qua diri ad Cic. de sin. p. 563.

187쪽

Lib. VII. cap. I.

Ibd. p. 62 codicum haec est scriptura: Verborum, quae tempora adsignificant, ideo locutus dissicillimus est ΤΥΜΑ, quod neque cet. , ex qua qu0d in editionibus effectum est: ideo locus difficillimus

est ετ υρια, et constructione verborum etyma est

loeus diffieillimus et verborum ordine et usu vocabuli Deus peccat. Scriptum fuerat ad hanc formam et his, ut opinor, Verbis: Verborum, q. t. a. , ideo lo- ea tu difficillim α δ unt ετ νιια, quod cet. Eadem pag. ἰ Hinc agitur pecus pastum, quia vix agi potest. Hinc angiportum, qua nil potest agi. Hi no angulus, qu0d in eo cet. Sic Spengelius. Aliter orationem Muellerus distinxit, translatis illis qua sic recte scripsit editi0nes secutus; vix agi potest, quae a superioribus seiungenda esse Sensit, non apto ad ans ianotationem, his autem qua nil potest agi pravissime ad anguli, et addito vel ante quod. Manifestum est, aliquid excidisse, cum sere sic scriptum esset: pastum; hinc angustum, J qua vix agi potest; hinc angi portum, qua nil potest agi, hinc angulus, quod cet. Gradatim Meenditur ab angusto vίτὶ ad angiportum prorsus ab altera parte clausum. Ibd. p. 68 excidit propter similitudinem id ipsum Vocabulum, cuius origo notatur: Ab eo, quod scit dueere, qui est dux aut ductor loetor J qui ita inducit, ut doceat. Ibd. p. 73: Speculator, quem mittimus ante ut respiciat, quae volumus. Respectus nihil ad speculatorem, cum prae8ertim speculum, specula, specillum ad simplex specio a Varrone revocentur. Scr. ut re 3 3Pe-eiat, quas squari V0lumus.

J Ρ. 70 interpungi debet sie: Ut non spondet ilΙe statim. qui dixit: spondeo. Diuitiam by Co le

188쪽

Varro de I. Lati

Ibd. p. 74 in formula populi ad censores convocandi quod nominantur curatores omnium tribuum, qui neque ulli fuerunt neque, si fuissent, quid in censu agendo negotii haberent, intelligeretur, substituendi sunt e Livio XXXIX, 443 et Plauto Trin. IV, 2, 38 - 879ὶ itιratoreδ iurati pretiorum testimatores. Cist. Deckeri Antiqq. Rom.

Ι . p. 76 in loco ex M. Sergii commentario anquisitionis excerpto primum, qu0niam cornicen claSsicum canit. n0n nescio quis classicus, et quoniam elassicum ad comitia tenturiata redemptum habent, qui aut ad classicum canendum cornicines praebendos aut ipsi cornicines id operae

praeStandum redemerunt, Scribendum est: in arce classia eum canatur non classicuδ canat tum circumque muros; deinde: et ante . . . Trogi scelerosi ostium

ea nat, ut vulgo: canat et ut) in campo cum primo luet adsit. Neque enim id curare redemptores debent ut elassicus illo fictus canat ante ostium Trogi et deinde ipse in campo adsit, sed ut classicum anto ostium Tr0gitanat canatur . ut is reus adsit. Quod priore loco canatur, altero eanat codices aut significant aut habent, p0tuit variari, quoniam utrumque dicebatur; sed potest etiam

eanat et ortum es8e e canatur.

Ibd. p. 77 summa Quare non est dubium, quineet.) pleraque recte Muellerus, sed primum ex hac c0di- eum scriptura: qui ros vocare potest geminatis dua- s litteris emcitur: qui uiros vocare potest n0n: qui Quirites , deinde oratio sic interpungenda sest: ut

δὶ Ρ. 74 in versibus ex Ennii Alexandro indigne negligituri etiam apud Ribbechium in fragmentis tragi eorum) egregia

Vertranti emendatio abludit pro ab ludis. Animus a re, quae agitur, et a praesentibus abludit nuntium exspectans. Ab Iudis avere nihil est. Diuiliam by Corale

189쪽

Lib. VII. cap. I.

populus inliciatur ad magistratus conspectum qui viros vocare potest, in eum locum, unde cet. Vulgo: potest in eum locum. Viros iam Mar-quarditus.J Eadem pagina extrema in enumeratione Vocum, quae Graecae eaedem et Latinae sunt, e codicis Florentini vestigiis efficitur perspicue: praeterea a δε-

Lib. VII p. 79 post lacunam Sic Scribendum eSt:. . . repens ruina operuit, ita vulgo uti verbum quom v. quod) conditum est e quibus litteris oportet, inde post si codd. tantum post) aliqua dempta ει V. dempta siti. obscurior fit voluntas impositoris. Non reprehendendum igitur cet. obseurior

Ibd. p. 80: qui herois trita vum, atavum non potuerit reperire. Non agitur de quaestione myth0logica ex eo genere, quibus Tiberius Caesar grammaticos vexare solebat Sueton. Tib. 703, sed de verborum prosapia exquirenda. Codex Hau n. a prima manu: qui errori 8. Scribendum: qui uerbis trita vum, atavum non ΡΟ- tuerit reperire. Hausta littera u ob praecedens ui, ex erbis natum est eroia, tum heroia et erroris. Paulo post, ubi Muellerus pro Latina p0suit prolata, mihi in mentem venerat nata. Deinde Drtasse sic scripsit Varro: praesertim eum dicat etymologiee, non omnium Verborum dici posse causam, ut aliqua splura 3 quaerere ae ad medendum medicina dieit,. Saltem tenendum est, non de origine n0minis medicinae agi, ut M uellerus voluit, sed cum medicina non in omnibus efficaci nec omnia salutifera tenente comparari etymol0scenn0n omnia expedientem.

Ibd. 82: sed quod ubi mysteria fiunt aut tuentur tu esca dicta. Scrib.: sed, q. ibi m. fiunt, cituendo tu esca d. Muellerus miro etiam asyndeto:

190쪽

Varro de l. Lat.

siunt, at tuentur. Ρ. 81 rectissime inde ab Aldo edebatur qua tuimur; quod e c0dicibus Spengelius et M uellerus posuerunt attuimur, geminandi err0re or

Ibd. p. 8b qui tenuerit, quaeri de claustrorum n0- minis in Hellesponto causa, n0n dubitabit, quin, addito bis eum codice B et editoribus ante Spengelium m finali, seribi debeat: quod Asiam et Europam ibi eludit mare; illi eo ne ludit: codices b0ni colludit. Eadem pag. inserius p0st lacunam scribendum videtur: agrestis ab agro dictas apparet; infulatas sic M. eodd. insulas . quod, velamenta his e lana quae adduntur, infulae, sublato hostiis, quod, initio ad his interpretandi causa adscriptum, in codice Fl0r. post infulas in contextam orationem receptum est. Ε narravit Varro locum poetae, in quo hostiae agrestes inful at in appellatae erant. Ibd. p. 85: Versus, qui sic in codicibus scribitur:

ita videtur explendus:

Musae, quas memorant nostri Caam enas esse.

Beliqua recte Muellerus. Ibd. p. 97 exciderunt quaedam ob idem v0cabulumbis positum. Nam sic scriptum fuerat: Numen dicunt esse imperium, dictum a nutu quia, euius in nutuJ omnia sunt, eius imperium maxumum esse videatur videtur ρὶ. Lib. VIII p. 104 quoniam in c0dicibus est dicerentur non dieerent, effici debet, quod per se rectius est: quo

facilius omnes res, quibus ad usum opus esset, dicerentur.' P. 101 382 Sp. seripseram nam ideo. Idem Christius invenit, eui non recte adversatur Spengelius Philol. XVII p. 301: id est alienum hine est. Diuiliam by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION