장음표시 사용
221쪽
hoo genere iis, quae antea contuli, hic addam non sane multa nec magna in orationibus mendorum plenis. II, 13: Lex initio nulla proponitur; conti nem in primis advocari iubet. Nihil est in primis contionem advocari, nec omnino Latinum, nisi inter plura, quae agenda fuerunt, hoc maxime et praecipuo studio factum significatur, quod ineptum est. Aut simplieiter convocata dici debet aut, quod paene postulat narratio, tempus ipsum et dies, in quem advocata fuerit, indicari. Scriptum suisse iudico: contionem in pridie Idus advocari iubet, hoc est, in tertium tribunatus diem, qu0niam a. d. Iv Idus Dec. is inibatur. Ιbd. 22: Vix me hercule servis hoc eum suis non vobis, omnium gentium dominis, probaturum arbitror. Usus loquendi postulat: non modo vobis. Gulisim. ne vel nedum.J Deg 33 dixi vol. Ι p. 38.ὶΙbd. 34 sic verba interpungenda sunt: cum velint,
Romae esse, cum commodum sit, quacunque Velint, ... Vagari ut liceat, conceditur, ut ex aequ0 ponantur haec cum velint et eum commodum sit. M0
g 3b dubito, an scribi debeat: partim libera a vobis, partim etiam ignota vobis sunt pro ignorata, etsi memini, quid scribatur Tuscul. V, 23, 64: sed ibi est ignoratum ab Syracusanis, addita praepositione; in Bruto 176 fuerat ignorata est: ἡanimadversa non fuerat', ut apud Sallustium Iug. 54 ignoratus - qui nunc ipsum quid saeiat, ignoratur', λανθάνων, n0nίδηλος, υγνωστος. Quod paulo post in codicibus est et
nam delieiarum mentio ibi inepta est . Exemplum correctionis in .hoe uno codice lactae, quae speciem habeat recti, ipsum rectum occultet, monstrabo in II, 97 oontinet . Maneat ergo, aliquid tribuisse Lagomartiniano illi gravissimi fuissε erroris, posthac tribuere summae imperitiae fore. Diuitiaco by Corale
222쪽
llane editur: M. Tullio, Cn. Cornelio coss., postea. opinor fuisse postve ea cla. 38: L. Sulla Q. Ρompeio coss.
ut postea), ut Verr. I, 106 scribitur: ab A. Postumio, Q. Fulvio censoribus postve ea, et apud Livium III, 9, 9 ubi codex post que e M. Ibd. 41: tum, quando Alexa mortuo legatos Tyrum misimus. Si meliores haberemus codices. legeretur, ut alibi semper: tum, quum. Sensit Molatus.JIbd. 58: Quid 3 cuiusmodi est illud p tolli-iar vestrum iudicium; scedus totum accipitur. eomprobatur. Haec interrogandi forma in pronomine illud transitum habet ad novam rem; hic in eadem reripheanda pergitur et summa concluditur. Decendum praeterea erat: cuius m. est illud, quod tollitur ... pSeriptum fuerat: ... et ratum. Cui euimodi est illa d tollitur vestrum iudicium, cet. Ita. 91 ex eo, quod in eodicibus est: nervis om-llibus ... eiectis, fieri debere electis. non eaeae et is,
ratis, ut opinor, demonstravi emendati. Lio. p. 15b noti persuasiquo Baltero in Tuscul. III, 83 et 84, de divinat. II, lέ9. Sed quod inter omnibus et eiectis in ap graphis Poreianis interponitur urbis, id quoniam in E lanensi urbs scribitur, apparet ad eiectis additum esse urbe eiectis , sublatoque voeabulo molesto scribendum
esse: nervis omnibus electis urbem ipsam . . .
reliquerunti Paulo post g 94 removendi unci sunt; rectissime enim dicitur hinc Roma. ut indidem Ameria pro Roso. Am. 74, et ad sententiam apte.
'ὶ ο 40 seribendum esse: quid, de quo disputari eontra nullo pacto potest, iam ante dixi; altrinin scriberetur saltem: quod eontra disputari. Idem error quid pro quid de nuper Senecae orationi illatus est ep. 114, 16 quidae illa loquar . . . 7 quid de illa in exitu lentari Disitiaco by Corale
223쪽
Ibd. 97: Quibus illi rebus elati . . . non eo nistinebuntur; progredientur longius, efferentur. Singularis homo privatus, nisi magna sapientia praeditus, vix facile sese regionibus officii magnis in fortunis et copiis continet: nedum isti cet. Miro adhaeret nudum illud esserentur post progredisntur longius nec aptius progredientur nudo poneretur, Sequente longius efferentur . Tum singularis homo privatus pro eo, quod est unus homo priv., valde inusitate dicitur. Sed illud longius in apographis Poggianis codd. Lagomarsinianis , . ut videtur, omnibus est; contra in Ers, Erlangensi sapud Batini-- eoque codice, quo Pithoeus usus erat, scribitur progredientur progrediunturi, iuncti Ρ. cuncti secum fere tur cferunturo. Et secum serentur quidem natum est ex ecferentur, sed iuncti verum est et ad veritatem ducit. Sino dubio enim Cicero scripserat: progredientur
tune it, esserentur singulares. Homo privatus cet.
Dixit autem singulares offerri seingelWeiso und gelarentineodem modo, quo Caesar B. G. IV, 26 aliquos singulares egredi entes. Ipsum vocabulum hoc significatu apud Ciceronem est N. D. II, 73, ad Att. VII, I, b. Sed etiam in proximis verbis mendum esse satis declarat vitiosissimo vix facile pro solo vix hoc est, non facile positum, tum codices; nam facile in uno est illo interpolatissimo Lag. 9, ceteri faellis Ers et alii) aut facili habent, pro sese ii, qui
riggiani non sunt, esset. postremo omnes continetur, nisi quod hoc quoque in illo uno corrector effecit. Certum primum est, hanc fuisse sententiae sormam: Homo privatus ... Vix . . . regionibus officii . . . continetur; sunt autem regiones, quas Germanies dixeris: die abgegrengten Richiungen. In illis sacilis osset latet aliud substantivum particula si cum regionibus coniunctum. Scribendum: vix spatiis et regionibus officii . . . continetur die Balinen und Richiungen).
224쪽
Ibd. 99: ut nihil auro et argento violari, nihil numero et suffragiis declarari, nihil vi si manu perfringi posset, quod non vos oppressum atque ereptum teneretis. Recte sensit Orellius, a Baltero et deinde a Kaysero hoc lom iniuria neglectus tan serri posse declarari, quod ad legitimam actionem pertinet, intor violari et perfringi, quae ad iuris
Mercionem, interpositum, cum praesertim communis harum
rerum effectus participiis oppressum atque ereptum signifieetur. Scribendum est: numero et suffragiis deprauari salsis, adulteratis, emptis . Ibd. 101 dubito dixeritns Cicero consul se civibus, qui in eontione stabant, auctoribus P. Rulli improbitati resistere, suspicorque eum scripsisse vobisque
adiutoribus. III, 12: causam quaero, cur ea, quae mRiores obis ... quaesiverunt, Venire pRtiamini, cum ea qdae vestra sunt, condonari possessoribus eadem
lege videatis. Negat Cicero cives hoc pati debere. Atqui eatisam quomere scur aliquid fa0 solet praetextus
quaerendi significationem habere, non admirandi. Vereor, ae eiecto scripserit: Ae iam quaero, cur cet. Ibd. 15: Et quoniam, qua de causa et quorum causa ille hoc promulgaverit, ostendi, doleat ipse num ego quem possessorem de sendam eum agrariae legi resisto. Res non minus quam orationis se a clamat, non a Rullo postulari, ut doceat,
Cur magnam partem l 103 Κvserus uncis notaret, nulla omnino erat causa; nam et otii virtute parti laus apta est et con--rdiae eum collega mentio prope necessaria, nec eam mentionem addere cuiquam in mentem venire poterat. Verba hic ut in 3 102 dissoluta et distraeta sera omnia certissimis sententiae et figurae rhetoricae indiciis monstrantur et a me olim restituta
suo Quibus odio est otium in g 102 a me emendatum esse, ipse Ussingius dixiι
225쪽
Cieeronem populi Romani commoda defendere, sed ipso Cicero, postquam Rulli occulta consilia nudavit, quam sua hinc abhorreat ratio. declaraturum se promittit et mox declarat: populus Romanus possidet; defendo cet. Itaque necessario scribendum est: Et quoniam ... ostendi, doeebo ipse nune, ego quem possessorem defendam cet. Et nunc iam mmmsenius restituendum vidit. Doceat ortum est ex ipse pronomine male in Rullum relato; est autem contrarium pronomini ille. In fatil. IV, 10 in eodicum scriptura sipsum Lentulum . . . non putat, quum de pernicis populi R. . . . cogitarit, etiam appellari posse popularem ferri etiam nequit, quod significat novae appellationis adiectionem, scribendumqus est iam spost tantum scelus non
diutius ; et ex praecedentibus litteris ortum. Fx ed. IV orati. selecti. Pro Mnrena 44: Non plae et mihi inquisitio
candidati, . . ., non testium potius quam suffragatorum comparatio, non minae magis quam blanditiae, non declamatio potius quam persa lutatio. Ineptissime inter ea, quae ad accusationem ambitus competitori parandam pertinent, declamatio nomin tur. Quorundam hominum causa dicendum est, declamationem n0n esse commentationem causae, nequct commentationem fieri in publico, ubi persalutantur homines, multo minus declamationem apud Latinos indignantis clamorem appellari. Scribendum est: non denuntiatio potius quam per salutatio. Sic Bahius schol. hyponin.
Ibd. 76: non amat profusas epulas, Sordes et inhumanitatem multo minus: distinguit rationem ossiciorum ac temporum, vicissitudinem laboris ac voluptatis. Neque distinguere rati nem ossiciorum temporum in recte dicitur, et prorsus
226쪽
pervens hoc de officiis et temporibus ipsis distinguendis
interponitur. inter epularum sordiumque comparationem ei laboris et voluptatis vicissitudinem. Una littera, quae saeillime addebatur, detracta, aptissima omnia erunt: di-ε linguit ratione ossiciorum ac temporum vicissitudinem laboris ac voluptatis, hoc est, in iis alternandis rationem habet officiorum ac temporum. Idem Stadeo in mentem venerat.
Pro SnIIa 42: Divisi toti Italiae, emisi in
η mnes provincias, cet. Insolens dativus de indiciis migatis et circum oppida missis. Codex Vaticanus somnium optimus totae, quae dativi forma prave orationi Oeeronis insertur. Significatur tota Italia. Ε sequenti ε natum Italiae, tum totae, correctum deinde, ut esset
loti. sDe g 5b dictum est vol. I p. 127.)y I . 68: do quo etiam si quis dubitasset an
tea, num, id quod tu arguis, cogitasset inter se et O patre tuo consule descendere Kal. Ian. cum lietoribus, sustulisti hanc suspicionem cet. Non reperitur alibi apud Ciceronem dubito, num; multo minus id aut apud ipsum aut apud alios huius aetatis scriptores de eo,
i l 49 revocandum non ante suscensuit ex eodicibus fide dignis omnibus, quod incertae fidei libris Parcensi et Η. Stephani obsecuti Halmius et Kayserus sustulerunt. Interrogatio bimembris squam satis demonstrant an vero particulae)eum sic deeurrere deberet: An vero . . . familiarissimis suis non suae ensuit pater tuus, mihi tu suscensebis qui nullis tuis ornamentis adverser 2 ad prius membrum pluribus additis inde ab intelligebat , anacoluthonnatum est et alterum membrum per se alia forma adiectum ut de provinci consul. 21, Philipp. I, 17 ubi oratio ab initio sic animo eoncipitur: an, si cui quid ille promisit, id erit fixum . . leges Caesaris non valebunt 7 , Tusc. V, 73. Duos posteriores locos expedivi adolescens in emendat: Tullianis p. 44.
227쪽
quod quis futurum putat, ut h. l. - si quis eredidisset, cogitasse eum descendere, sustulisti hanc suspicionem 3. Cicero scripserat, ut semper in hac significatione: si quis dubitasset antea, an, id quod tu arguis, cogitasset cet. Hausto an post antea, additum est num.
Ibd. 87: ita quo idem ego i 1le, qui vehemens in alios, qui inexorabilis in ceteros esse visus sum, persolvi patriae, quod debui, cet. Adeo inepta est illa separatio tanquam diversorum in alios, in ceteros, ut suspicer, eiceronem nihil scripsisse nisi: qui vehemens, qui inexorabilis in ceteros. Pro Arehia 10 in his verbis: cum . . . aut
nulla aut humili aliqua arte praeditis gratuito civitatem in Graecia homines impertiebant aliquid esso vitii iam ab aliis intellectum est cum ex codi eum indiciis velut Gemblao. gravat in , supra scripto vel gratuito), tum quod nihil omnino ad rem pertinet, gratuitone an pretio civitas data sit. Sed nihil corrigendo exsculpi debere puto, sed tolli simpliciter gratuito aut
gravat in , ortum, ut opinor, ex vocabulo in proximo versu ita per compendium scripto et depravato sin gra in GL pro in Graecia), ut coniectura varie expediretur. Exed. Iv orati. sel.
) I 77 restituendum est, quod olim edebatur: si in extremo diserimine ae dimicatione fortunae deseret codd. deserit . Nam quod Halmins, quia in cod. Tegmaeensi est si non pro si in , edidit Κayserusque retinuit: si non
extremo discrimine . . . deserviet, prorsus disceditur ab usu non solum Verbi, quod est deservio, sed ipsius servio et in servio, quae dicuntur de voluntate et studii et operio ad alius rem accommodatione, non de ipsa utilitate. Noc praepositio abesse potest. Ex sin i pro si in natum si non. Diuitiaco by Corale
228쪽
Venio ad quattuor orationes, quas primus Maialandus a cieerone abiudicavit, cuius sententia a Wolfio renovataedae aliquamdiu ob viri auctoritatem et accusationis confidentiam viguisset, nunc iure communi consensu relicta ae deserta est. Ego quid de toto Wolfianas quaestionis genere sentirem, dixi a. 1841 opusc. acad. II p. 339 imma), nee de eo iudicio quicquam mutandum visum est evi postremum a. 1857 exeunte orationes relegi, nisi quod magis etiam miratus sum, quam nihil usquam da orationis Arma subtiliter observatum et animadversum esset, quam leviter et incauto d0 rebus institutisque Romanis iudica-im. Sunt hae orationes tumidae, crebra earundem rerum et in se laudando et in aliis insectandis repetitione molestae, iurgiorum si conviciorum laeditate ad nostrum sensum Valde insuaves, ut interdum miremur, talia in senatu et
pud pontifices dici potuisso, sed Ciceronis sunt, de statu decli, pristinum dignitatis et auctoritatis fastigium neque
lanis viribus neque constanti et gravi animo repetentis, Maiores quidem duae certissime; nam in gratiarum acti aibas possit saltem intelligi arrepta ab declamatore matena et subinani verborum sono exornata; sed ut id factum radamus, contra traditam memoriam nihil cogit. Adeo statem mendose scriptae, eo quidem depravationis ac mendorum genere, quod nihil habeat cum alienae originis ripicione coniunctum, sed manifesto librariis debeatur, addae hae orationes pervenerunt, ut, etiam adhibito summotam fruetu codies Ρar. 7794 et ad eius vestigia coniecina directa, non pauca aut incerta aut in certo mendo relinquenda senti Eaque menda non raro iam anto codi- eis Par. aetatem licenter mutando occultata sunt, ut leniter aerari nequeanti Mearum emendationum mmam partem, dudums in oratione de domo, iam apud Κayserum editam 388, supra dixi, quas hic brevissime ceteris interponam. 0rat., eum genatui gratias egit, 12. Codex Par. a
229쪽
prima manu: fecitque, quod nemo unquam tFrannus, ut, quominus occulte vestrum malum gemeretis, nihil diceret. Supplementum supra versum recentiore manu adscriptum omitto. Sententiae forma huiusmodi fuisso videtur nec verba multum diversa: fecitque
. . . ut, quominus occulte vestrum malum gemeretis, nihil se intere edere ediceret. In hoc ipso irrisio erat, quod Gabinius id negabat se vetare, quod vetari non poterat. Ibd. 13: cum eum praeter simulatam versu tamque tristitiam nulla res commendaret, non inconsulta studium non dicendi uitia r si militaris non cognoscendorum hominum studium, non liberalitas. Sic Ρ. Et studium loco suo motum bisque positum est et in non turbatum; in uitia subest peritia, fuitque haec sere Ciceronis manus: non iuris scientia, non dicendi via, non peritia ne i militaris, non cognoscendorum hominum studium, non liberalitas. Vis debetur Oeerigio.)Ibd. 23: ut . . . cum apertis hostibus bellum geram, timidis amicis ignoscam, proditores non indicem, dolorem profectionis meae reditus dignitate consoler. Neque de indicando h. l. agitur, ndique proditoribus magis quam apertis hostibus parsurus Cicero erat. Scribendum manifesto: proditores uin
Ιbd. 2b: Q. Metellum P. Servilius ad sui generis . . . facta virtutesque revocavit, ut haberet in eonsilio et fratrem ab inferis, socium rerum mearum, et omnes Metellos, praestantissimos cives, paene ex Acheronte excitatos. Delendum
ab inseris, adscriptum ad illud ex Aeheronte et alieno loco insertum. Nam neque recte bis idem ponitur et inepla
230쪽
variatur, nec fratrem ab inferis adhibere omisso pa
veipio lexe ita tum, evocatum serri potest. ΓSic iam Lambinus iudicavit.JIbi proxime post: in quibus Numidicum illum
euius quondam de patria discessus honestis omnibus ne luctuosus tandem visus es L Sie Ρ.qdod editur ex Ers et Pal. 9: molestus omnibus, ipsine luctuosus quidem visus est, ridicule interpolatum est, quasi minus sit tuetuosvis quam molast . Ex Ρefficitur: honestissimus omnibus, sed luctuosus tamen vi sus est, cuius coniecturae praecipuam partem Halmius praecepit.
Ita. 27: Quid denique illo die, quem P. Lentulus mihi . . . natalem constituit . . ., quo die nos . . . arcessivit in patriam . . ., quo die quis ei vis suit, qui fas esse putaret . . . non Se de Salute mea sententiam ferre 3 Frustra in diligenter instituta periodo anacoluthon fingitur, tale praesertim, ut post rectum illud quo die nos cet. ab iisdem verbis quo die novum fiat orationis exordium. Aut omnino tollendae posteriore loeo sunt voces quo die tanquam errore ex sententia interposita hic repetitae, aut scribendum eo die. Ibd. 36 pro eo, quod edebatur, cod. P. confirmatum:
euius ipsam calamitatem . . . etiam divinorum in rem p. beneficiorum testem esse videatis, Tayserus meam coniecturam secutus scripsit binorum . . . beneficiorum; neque enim usquam, ne in his quidem orationibus, Cicero sua lauta et beneficia divina appellat, et perspicuo ad numeri significationem referuntur, quae sequuntur: nam et importata est, quia de senderam civitatem, et mea voluntate suscepta est de cet Bina autem potius quam duo Cicero dixit, induoque tempore plura ess0 beneficia significans. Ex huius denique scripturae interpretatione in codicibus EF natum