장음표시 사용
231쪽
Ibd. 37 scribendum est geminatione litterae sublata:
Qui cum statuisset, nisi per vos me r6ciperasset, eandem subire fortunam atque idem sibi domi ei lium si vitae et mortis depo8cere, tamen cet.
pro deposceret . Non poscebat hoc quintus ciesro
0rat , eum popuIo gr. egit, 1. Non recte periodus a Quiritium appellatione ducta Quod precatus ... sum, Quirites) in eadem terminatur laetor, Quirites). et omnino haec vox extremo loco languide adhaeret. In Pscribitur: laetor qui . R et si nihil. Scribi oportet: laetor. Quare, etsi nihil est homini magis optandum . . ., tamen cet. Et requiri etsi alii senserunt; sed illo posito non vinciebantur sententiae, quod nune fit restituto quare. Ibd. 23 eodicum haec est scriptura P et ceterorum): Postremo qui in ulciscendo remissior fuit, in eorum aperte utitur; at Ρ ut)gravissime vituperatur, qui in tantis beneficiis . . . remunerandis est tardior, ex qua quod exsculpsit Mommsenius, neque sententiae satisfacit et longo discedit in eo suo iure aperte . Reperiendum est, quod illi gravissime vituperatur apte contrarium sit; id est huiusmodi: non fere reprehenditur. Error coepit a re semel scripto. Ibd. 24. Quae codices, manifesto nonnullis omissis sic scripta habent: Quapropter memoriam vestri beneficii colam benevolentia sempiterna cum anima expirabo mea, sed etiam cum me ulla monumenta vestri in me beneficii permanebunt,
ea, adhibita, quam iam Iaegerus indicavit, Claudii Mamertini imitations, sero in hunc modum supplenda sunt: Quapropter memoriam vestri bona ficii colam bone volentia sempiterna nec ea memoria ben. v. cum anima eae spirabit mea, sed etiam cum me uita defecerit, multa monumenta vestri in me beneficii
232쪽
permanebunt. Oeulus librarii a me uita transiliit
0rat. de domo 7 in Ρ prima manu seribitur ita: . Utrum
est tempus aliquod, quo in senatum venisse venis iis Ρ. turpe sit 3 an aures regat ita de qua agebatur, ut rem ipsam repudiare et eos, qui agebant, condemnare deberem p Εssicitur: an ea rea erat itaque agebatur, ut rem ipsam repudiare stoc respondet illis ea res erat et eos, qui agebant, condemnare deberem thoe illis itaque agebatur 3
quod nuper editum est: an ea res erat illa, de qua agebatur, plane vitiosum habet pronominum concursum. Ibd. 1O, ubi in P et aliis est: renovaturum teida illis sun est a latrocinia binum nonae causam putavit p editur autem latrocinia ob annonae cau-8am putavisti 3 recto substantivo, seribendum est per annonae causam. Nunquam aliter de praetextu et specio dieitur. Ibd. II: Frumentum provinciae frumentariae partim non habebant. partim in alias terras, eredo propter varietatem venditorum, miserant, partim, quo gratius esset tum, eum in ipsa fame subvenissent, custodiis suis clausum continebant, ut subito novum mitterent. Quae sit varietas illa enditorum, nescio; neque enim varietas hominis pro in-eonstantia animi dicitur, nequo ea ad hanc rem pertinebat. Deinde provinciae, quarum nullum erat commune consilium, inepte frumenta suis custodiis continuisse dicuntur, ut subito mitterent; privatorum haec hominum consilia erant. Nimbrum scripserat Cicero: partim in alias terras, credo
propter caritatem, venditorea miserant, partim . continebant. Corrupto caritatem secuta est pro- rimae vocis depravatio. Paulo post certe senatum aliquid eonsilii capere oportuit pro eo, quod scribebatur: certe senatus . . . potuit, Κ erus iam e mea
233쪽
coniectura edidit. Necessitatem res et officium ssnatus Cicero monstrat. De si I 2 dictum est vol. I p. 18. Ibd. 22: dein gratulari tibi, quod M. Catonem
a tribunatu tuo removisses, et quod idem in posterum de extraordinariis potestatibus libertat oma demisses. Sic codices; pro idem substituunt eidem, quod debebat esse ei; grave vitium relinquunt; nihil estonim Catoni libertatem de ex tr. potestatibus adimere. Quod deest ad sententiam et orationem explendam, in ipso illo idem latet, absumpta prima littera, quod eadem bis scribenda erat. Cicero enim posuerat: quod die endi in posterum de extraordinariis potestati bus libertatem ademisses. Ibd. 23: quis peeuniam ad emendos agros constitutam, ereptam ex ui Caesaris rebus actis,
quis imperium infinitum dedit 8 Sio codiees. Certissimum mendum tam licenter tamque obscuris involucris absconditum est, ut suspicari atque etiam coarguero sacile sit, prorsus protrahere et emendationem nisi peritissimis probare difficile. Quid est enim hoc locutionis aut cui simile eripere pecuniam ex actis Caesaris, quasi pecunia actorum pars sit et in actis lateat 3 Quid porro ex rebus actis eripere aut quid hic res aetae 8 Sed ne Caesaris quidem nomen serendum ullo modo est. Nam . etiamsi concedatur Caesarem illam pecuniam collegisse et in aerarium intulisse quod non est ita , tamen Cicero, quamvis Caesari parcat et blandiatur, neque Caesaris pecuniam, quae publica esset, appellasset, neque, reipublieae et aerarii mentione omissa, gravissimi eriminis loco posuisset, quod Caesaris pecunia erepta et data Gabinio esset. Mansit in codicibus fraudis indicium in illo ex ui, pro quo frustra substituitur ex sui, quod manifesto pravum est quis . . . ex sui), aut ex Gai, quod nusquam in. his orationibus sic aut similiter corruptum est. Breviter dicam. Cicero seripserat: ereptam ex uisceribus nerari.
234쪽
Hine natum: ex uisceribus caesaris et, nescio quo e rore distracta voco: 0x ui Caesaris rebus. Postremo axessit actis. Viscera aerarii g 124 iterum appellantur. Ponendum hoc fuerat vol. I p. 152. Ibd. 34 revocandum e codicibus: videsne me non radicitus evellere omnes actiones tuas ne quo illud agere. quod apertum est, te omnino nihil gessisse iure, cet. , pro quo nuper, receptis Lambini et 0siandri coniecturis, editum est: videsne me radicitus e Vellero . . . meque ii lud agere, hoc quidem vitiose,p0ndere in pronomine me incumbente. eum dici deberet atque illud agere. Cicero reliquum Clodii tribunatum subsistere patitur, quem erant qui simul convelli putarent et aegro serrent; vid. si 42 et η3. Ibd. 39 quod e codieum scriptura sinsirma sunt igitur tua acta C. Caesaris) effeci: Infirmas igitur tu acta C. Caesaris, positum iam est apud ΚΜ-
Ibd. 46: haec cum ita sint in re, ubi crimen e 8t, ubi accusator, ubi testes, quid indigniusquam, qui neque adesse sit iussus neque citatus
deque accusatus, de eius capite . . . conductos et sicarios . . . suffragium ferre et eam legem putare Θ Diei debebat saltem: in ea re, ubi crimen sit. deero scripsit: ita sint in reo, ubi cet. Reo contrarius ponitur, qui neque adesse sit ius Sus neque ... accusatus. Sed praeterea seribendum: et eam legem putari. Hoc indignum est; quid conducti et sicarii putent, nemo curat.
Ibd. b0t Do hac igitur lege dicimus, quae iure rogata videatur. Unde coniunctivus p et quo peditinet haec sententia relativa p Scrib. dicimus, qua aiiure rogata videatur. Reprehendit se Cicero, quod tanquam de iure rogata lege dicat, quas omni verae legis
nota careat. Diuitiaco by Corale
235쪽
Ibd. paulo post codices: Quid, si etiam pluribus dare bus uno sortitu rotulisti Ρ a manu prima re tui is , tamen ne arbitraris id, quod M. Drusus in legibus suis plerisque in bonis ille vir M. Scauro et
L. Crasso consularis non optinuerit, id te posse hominum facinorum et stuprorum omnium De eum is et Clodiis auctoribus optinerep Ρrimum fit uno sortitore tulisti, hoc est, uno praerogativam sortiente, simul et una rogatione, non pluribus sortitoribus,
alio aliis comitiis: deinde: in legibus suis, plerisque bonis, illo vir, M. Scauro et L. Crasso eonsiliariis non optinuerit. Tria ponit Cicero, quae potuerint M. Drusum adiuvare, quorum nihil in Clodio suerit: ipsas leges plerasque, si non omnes, bonas fuisse sneque enim Cicero Drusi leges audet sine exceptione laudare), hominis ipsius dignitatem, consiliarios et auctores. i Haec quoque apud ΚΜserum recepta. Utrum hominem an omnium scribendum, et quid aut pro altero omnium substituendum aut post id addendum sit, incertum est. Ibd. 57: Utrum, si dies dicta esset, iudicium mihi suit pertimescendum an sine iudicio privi logium p Iudicium in causa tam turpi p scilicet homo, qui eam, si iam esset ignota, dicendo non possem explicare. Mire sic Cicero interrogat, ut ipse causam suam turpem dicat et tamen in ea iudicium non pertimescendum fuisse. Nam ironiae in hac interrogations nulla significatio est. In altera sententia deest pronomensis scilicet homo, qui . Apparet excidisse aliquid, cum haec esset orationis forma: Iudicium p in causa tam turpi se ille ei; is scili est homo, qui cet. Ab altero scilicet ad alterum oculus transiliit. Deinde scribendum
est: ut ea ipsa non modo se, sed etiam, mo absente, per se probarit. Luditur in se probars et per se probare, sine defensore.
236쪽
219IM. 58: An vero in iudicio periculi nihil fllit: privilegium pertimui, ne, mihi praesentiri multa irrogaretur, nemo intercederetp Non agebatur de multa, sed de capite et, ut paucis verbis post cicero dieit, proscriptione. Scilicet cum sic Cicero scripsisset: privilegium, pertimui, ne, mihi praesenti si irr0garetur, nemo intercederet, librarius privilegium, quod nominativo casu positum esse non animad- Vertit. cum pertimui coniunxit, deinde, ne deesset subiectum verbi, quod est irrogaretur, addidit multa. ceterum duobus ad refellendum propositis, pri0re absoluto, id altero adiungendo non solet an vero interrogative poni, sed cum ironia sic diei: At vero in iudiei operieuli nihil erat: privilegium, pertimui, ne, mihi praesenti si irrogaretur, cet. Ibd. 60: Sed quid ego vestram crudelitatem' promo, quam in ipsum me ac meos adhibuistis. qui esiti Poterat Cicero pro adhibuistis dicere exprom- sistis; illo altero loco hoc verbo uti non potuit, quoddmquam simpliciter pro eo. quod est commemoro, p0nit. Scribendum est exprobro. Hoc Emestio quoquρ visum est.JIbd. 62: eram etiam tuo iudicio civis incolumis, cum domus in Palatio, villa in Tusculano
altera ad alterum consulem transferebatur; sed tum consules vocabant: columnae marmore se ex
aedibus meis inspectante populo Romano ad so-trum consulis portabantur; in fundum autem yieini consulis non . . ornamenta villae, Sed etiam arbores transferebantur. Ridicule in media deseriptione bonorum Ciceronis ad consules translatorum illud interponitur: senatum consules vocabant, pro rus, etiamsi alio loco poneretur, rei et sententiae condi
nam, quasi ipsi praedones senatum ad rem foedam prohibendam hortati sint. Aptissimo contra paulo post descriptioni superadditur, quid illi interea fecerint: consules epulabantur.
237쪽
Latet igitur in illis rei alimius ad transportationis illius imaginem pertinentis significatio iis verbis comprehensa , quae librario errorem obiecerint. Opinor, ut in re incerta,
Ibd. 64: Quod si non liceret, audieram et
legeram, clarissimos nostrae civitatis viros Soin medios hostes ad perspicuam mortem pro salute exercitus iniecisse: ego pro salute uni Versae reipublicae dubita rom hoc meliora condicione esse quam Dacii, quod cet. Sic Baiiems et Kaygerus. Perversum dubitarem meliore condicio noesse, quasi ad hoc sorti animo opus sit, perversum pro re publica esse melior o condicione. Recte interpunxerant superiores, sed iniuria esse omiserant contracodices. Scribendum: ego pro salute universae rei publicae dubitarem iniicere me in medios hostes pHoc meliore condicione essem quam Decii,
quod illi cet. Ibd. 65: Cato fuerat proximus in quem irrueres .
Quid ageres non erat, ut qui modus moribus fuerat, idem esset iniuriae. Quid p posses extrudere ad Cypriam pecuniam: praeda perierit; alia non deerit: hanc modo amandas esse. Scribendum sic videtur: Quod ageres, non erat, ut, qui laudisso eius fuerat, idem esset iniuriae. Quid posse spextrudere ad Cypriam pecuniam 8 Ρraeda perierit. Alia non deerit; hune modo amandemus. Sic M. Cato cet. Primum nihil suisse Cicero dicit, quod susciperet et conaretur Clodius, quo efficeret, ut, qui laudis Ciceronis socius suisset, idem esset iniuriae. Deinde ex sua persona quaerit, quid tum potuerit Clodius sacere squid posses 3 - quid possim), et respondet tentando: Extr. a. e. p. 8 Tum Clodium secum sermocinantem inducit eteonsilium capientem.
238쪽
IM. 68: vi, armis, dissensione hominum ad eaedem instituta novoque dominatu pulsum ess sdixi L Neque dissensio dici potest institui neque ea armis adiungi et superponi. Fuit: de aeriptione . hominum ad caedem instituta. CD. 129: servorum omisatum vicatim celebrabatur tota urbs descriptio.
dem modo Mommsenium alicubi locum emendasse Halmius mihi indieat. Ibd. 76: semel, cum id feci, quod omnes immortalitati, si fieri potest, mandandum, tu supplicio puniendum putasti. Sic scribi oportet, eiecto
degent, quod cum sententiae interitu post omnes addidit aliquis, cum non animadverteret, ad omnes verbum eI putasti sumendum esse. Omnes non negent inepte dicitur pro eo, quod est omnes affirmant, indicativo modo. Ibd. 78: tamen, quotienscunque vellet quis hoc in genere solo rem iudicatam referre posse voluerulit. Non significat, quid maiores ipsi sacere cupierint, sed quid fieri posse voluerint et aequum censuerint. Scribendum igitur referri posse. Sic Faernus.JIbd. 80: ea iura sanxerunt, quae nec Vis tem p 0rum nec potentia magistratuum nec res tum iudieata nec denique universi populi Romani potestas . . . labefactare possit. Sic codices; editionestum anto iudicat M omittunti Neque una res iudicata in hac re quicquam valere poterat, neque ipsae res indicatae cum vi temporum, potentia magistratuum, populi Romani potestate recte componuntur, sed aliquid, quod eae habeant. Cicero scripserat: nec rerum iudicatarum auctoritas nec denique cet. Librarii oculus a ta in iudieatarum) ad las
239쪽
Lib. VII. cap II. aberrans effecit, ut rum auctoritas omitteretur; tum ex rerum lactum est res tum. Ιbd. 81 apud Κaygerum ex mea emendations sio
scribitur: legem da iniuriis publicis tulisti Anagnino nescio cui Me nullae pergratam, qui tibi ob eam legem statuam in meis aedibus posuit ex quo ipso apparet ei pergratam fuisse , pro eo, quod in codicibus et editionibus erat: Me nullae per gratiam. Nihil est legem ferro alicui per gratiam: dicitur Latins gratiae alicuius causa aut inde a Livio in gratiam alicuius. fg 82 pro amplexeris necessario aut cum
Halmio in addendis ampleae aria scribendum aut αm
Ibd. 9l: Hoc ego populo si tum consules aut fuissent in re publica aut omnino non fuissent, nullo labore tuo praecipiti surori . . . restitissem. Hoopr0rsus ridiculum et sensu cassum est; nam consules tum fuisse in rep. Cicero non negat, qu0niam ipse huic contrarium ponit: si omnino non suissent. Sed ipsum hoc omnino, sententia qualis fuerit, demonstrat, quod per se perspicuum est. Hoc enim Cicero dicit, se, si aut boni aut omnino nulli consules fuissent, resistere potuisse; nunc eum pessimi et perditissimi fuerint, non potuisse. Scribendum igitur: si tum consules aut fuissent e re-
Ann. Philol. Dan. V p. 13 et 160.
ὶ 6 86 doleo et a Baltero et a Kaysero non solum contra manifestam sormam rhetori eam sed etiam contra sententiam recepistam esso codicis P manus primae seripturam restitutio pro ea, quae vere corrigendo substituta est, restituto. Restitutionem nemo maledicti et criminis loco obiecturus Ciceroni erat, sed exilium. Itaque quoniam ceteris etiam damnatis, sed iniuria. ea calamitas gloriam non imminuerit, deprecatur, ne sibi obiiciatur, qui neque damnatus sit et honorificentissime restitutus. Sed hoc ἐν contra institutum nostrum. Diuitiaco by Corale
240쪽
publiea aut omnino non fuissent. Deinde quod sequitur: Sed publicam causam contra vim armatam sine populi praesidio suscipere nolui, apertissimis verbis Cicero non populum sibi sed consules descisse dixit, eι in iis, quae subiicit, Ρ. Nasicam a P. Mucio consule defensum
et ornatum commemorat. Itaque hic scripserat: sine publieo praesidio consulum . Sio Garatonius.J Tum, qui
armatam vim adversariorum pellendam fuisse dicit, neque in se neque in eo, quocum se comparat, P. Nasica,
vim appellari potuit. Scriptum scisso suspicor ad hanc formam: non quo mihi Ρ. Scipionis, sortissimi viri, virtus in Ti. fGraeeho J privati hominis, displiceret. Post uiri excidit uir, remansit tus transiitque in uis; nam haec vix discernuntur itu et ui .
Ibd. 93: sed si mihi . . . nihil unquam aliud obieetum est nisi crudelitas ea unius temporis, eum a patria perniciem depuli. Ex hac codicumscriptura nuper factum est crudelitas mea unius temporis, pronomine abundante; rectius videtur esse: nisi erudelitas et ea unius temporis. Ibd. 98: haec omnia subire conservandorum ei Vium ea usa atque ita, cum dolenter seras et sis sio optime Batterus pro dolenter a s at sis non tam sapiens quam ii, qui . . ., ea laus praeclara atque divina est. Vix sero atque ita, cum pro e0 positum, quod est idque eum, vereorque, ne Subsit: subire
eonservandorum civium causa neque vitare,
Ita. 99: Quars - dirumpatur licet ista luria atqui audiat haec ex me, quoniam lacessivit, - bis servavi rem p. Optime dieitur: dirumpatur licet hoc est: dicam, etiamsi dirumpatur), perversissime licet audiat hoc est: dicam, etiamsi audiat , quoniam haec sententia est, etiamsi dirumpatur Clodius, Ciceronem dicturum illumque audire eoacturum. Scripserat Cicero: