장음표시 사용
261쪽
Lib. VII. cap. II.entia, apparet exsill quae inim venientia metuuntur, eadem afficiunt aegritudine instantia, ubi praecedit: metum suturis. aegritudinem praesentibus) III, 14 seasdem impendentes et veniantestimemus , Acad. II, 13b, eeti Sequentia ortum est ex eo, quod proximum praecedit longe aliter positum: dux consequentis molestiae. eat. M. I 4 scribendum sic esse: ille autem Caepione et Philippo iterum coss. mortuus est, cum ego quinque et sexaginta annos natus legem
Voconiam magna voce ... aua εἰ Sed annos Septuaginta natus cet. pro suasissem. Annos Sept n. , admonuit me aliquando Io. Forchham merus. Nam et prava significatio oritur ex hac coniunctione: mortuus est, cum ego suasissem, et desideratur sed in oratione ad propositum squod non saciebat is cet.) revocanda.
Ibd. 28 sublata geminatione litterae scribendum est: sed tamen est decorus seni spro senis sermo quietus et remissus. Postremo l0eo fragmentorum quoque ex Cieeronis libris, qui interciderunt. c0rreetiones pauculas brevissime subiiciam, Κayseri et Balteri ordinem sequens. Nam in D. 8 orat. pro Fundanio ex Iul. Rufiniano Κ s. p. 7 scribendum est: si tibi hoc a Parmenone aliquis ac non ipse Parmeno nuntiasset; in oratione, quae inscribitur pro L. Othons p. 26ὶ ponenda ex Arusiano Messio p. 245 Lindem. vera inscriptio: cum a ludis contionem avo cavit scis. Plui. Cie. 13); in D. I orationis contra contionem Q. Metolli p. 26, sine dubio scribendum est: sic enim agam, ut opinor: in sequar sugientem. qu0niam cet. . D. autem 9 p. 27, e codicum Quintiliani vestigiis emiciendum videtur: qui indicabantur . eos
262쪽
νο eari, custodiri, ad senatum adduci iussi, in aenatus fide postic Ex orati0num, quae interciderunt indiee p. 37 tollenda est, quae pro L. Atratino lingitur, et quae incredibili errore pro Caesare Vopisco: una p0nenda, quae duobus nominibus sertur pro L. Corvino pravo) et pro C. Orchivio vero : addenda, si operae pretium est, quam vol. I p. 15b erui, pro negotiatori-bsis Achaeis. In epistolarum ad Caesarem libri III D. I p. 40, e Noni03 scribendum est: non te exercitu retissendo tuereris spro tueri), sed eo tradito aut dimisso; in epist. ad Caesarem iun. lib. II D. 7 p. 42, indidem): scriptum erat equestre proelium valde se eundum peditis vel pro in his in autem potius adversum libr. autem III st. 2 indidem): ego aut omantiquus sum pro antiquissimum), oriundus oriandum; Scythis, quibus antiquior laetitia est quam lucrum; in D. denique epist. ad Catonem sp. 47, indidem :nee idcirco mihi deserendam spro desiderandam esse dignitatem meam, quod eam multi impugnarint, sed eo magis recolendam, qu0d pluros desiderarint. In Hortensii D. 66 . p. 63, e Nonio supplenda, quae exciderunt, sic: fail ad iuvenilem libidinem copia voluptatum faecessitJ, gliscit illa, hi ignis oleo. In libri quarti de rep. h. e Nonio v. auguro Κayseri et Bait. vol. VIII p. 227ὶ soribi debui: eui quidem
utinam vere, fideliter quidem certe auguraverim. Fideliter abunde Ciceronianum non est. In Aseonii Pediani commentario in Pisonianam p. 126 Bot. scribendum est: qui suit pater naturalis Asrieani posterioris de Maeedoniaque ultimum et Perse rege triumphavit. In Milonianae argumento p. l4l: duo de plebs noti homines non novi; cst. p. I si exu. , in enarratione p. Ibi: quod non fere tra-
263쪽
A dispersis Ciceronianae materiae reliquiis venio libenter ad Caesarem, ad cuius commentari0s emendandos quae annotavi, sere integra servo, partim ante ann08 n0n paucos nata, partim paucos abhinc annos, cum eius, qui tum Galliam imperio regebat, de vita rebusque Caesaris opere ego quoque ad hos libros relegendos excitatus sensim eos ita pertractavi, ut Nipperdeli recensionem ad instrumentum ab ipso collectum dispositumque exigerem. Ad eas copias nunc, cum haec edenda recognoscerem, adiunxi Duebneri
exemplum Parisiis a. 1867 splendidissimo impressum et quae mihi ab aliis inventa et disputata apud Duebnerum aut alibi occurrerunt, non pauca quidem inania et parum prudenter excogitata in libris. quos omnes in scholis terunt. Ac de eodicum quidem generibus et auctoritate , quod ad summam rem attinet, Nipperdeto Duebnermus ita assentior, longe praeserendam esse alteram sectam etiam antiquiorum I Bongargiani, Parisiensis primi, Vaticani) alteri interpolatorum et correctorum, ut tamen quod illi non negant, in hac ex suo sonte interdum verum verive vestigia servata esse. id ego, maxime in postremis
belli Gallici libris, paulo latius patero putem, dρ quo dicam nonnulla ad V, 25. in In belli civilis commentariis, in quibus
tantum deterioribus coditibus utimur, accessit maxime in
i His typothetae iam traditis accepi Philologi vol. XXXI lase. 3. . in quo Hellerus et alibi et p. biI et 519 in eandem sententiam disputaviti
264쪽
prima paris libri primi, sed etiam alibi interdum, singularis quaedam veteris scripturae ob codicis archetypi condicionem obseuratio et depravatio, in notissimis quoque nominibns et verbis, et deinde interpolatio tantum Latinuum vocabulorum formam sine ulla sententiae specie sectans tut o. 3: completur urbs et ius comitium tr. pl. centurio evoeat; est. II e. 29ὶ. Itaque eoniecturas in belli civilis libris frequentior necessitas est eiusque non lenissimae, indicia, quibus utatur, interdum incerta sunt aut nulla. Sed tamen in belli quoquo Galliei libris, quorum longe lacilior et laevior currit oratio, insident menda aliquot nostris codicibus antiquiora. 3 Incipiam autem a loco et ab aliis tractato et a me ipso antea. Beli. Gall. I, 17, ubi in Lisci oratione sic in codicibus seribitur: Hos seditiosa atque improba oratione multitudinem deterrere, ne frumentum ebnserant, quod praestare debeant; si iam prin- ei patum Galliae obtinere non possint, Gallorum quam Romanorum imperia perferre, neque dubitare debeant, quin, si Helvetios superaverint B0mani, una cum reliqua Gallia Haeduis libertatem sint erepturi, mendum esse consentitur, sed demendi sede dissentitur. Via igitur et ratione eam indagemus. Primum constat in illis: Gallorum quam R. imperia perferre requiri verbum, in quo comparationis
Uniun et alteram mondum prorans eerta rationa a superioribus notatum et sublatum apud Nipperdesum et Duebnerum tacitum praeteritur, ut B. G. V, 1: ad celeritatem onerandi sub duetionesque, ubi recte eiaceonias sub duetioniaque; nam in utroque celeritas quaerebatur et pluralis ineptus est, et VI, 1. ubi Rubenius et Iungermannus aeon aut is pro eonsulis, quod sie dieitur, quasi consul alius sit, non ipse Pompeius. Diuitiaco by Corale
265쪽
et melioris rei significatio sit; quam quod Nipperdeius ex ipso perser re esticit in praeserre mutato, Horatius praeserre se dixit inertem videri quam sapere et ringi; qui haec quam illa praeserre in prosa oratione dixerit, neminem novi; deinde non animadvertunt ne ceteri quidem, eos, qui frumentum aliave imposita exsolvant, apud huius aetatis scriptores dare frumentum aut Proebere dici, nunquam proratiare, nisi adiungatur significatio fidueiae efficiendae OeKaehrlelaten, sichern), quae ab hoc loco aliena est. Itaque eorrigendi conatus eo dirigendus est, ut pra stare a frumento abiunctum ad illam comparationem transferatur. Deinde certum est et a multis intellectum alterum debeant, quod verbi larma prorsus pravum est pro eo, quod est eos debere; nam pronomen abesse n quit in illis, quibus hoc persuadeatur, significandis , huc translatum esse ex superiore debeant itidem infinitivo subiecto. Iam illius, quam dixi, corrigendi viae triplex potest
esse exitus, primus, quem Faernus invenit, ut scribatur: HOS . . . deterrere, ne frumentum conserant, quod praestare die ant, si iam . . . non p0S sint, Gallorum . . . perferre, in quo verbi dicant in debeant mutati ratio non lacile redditur, alter, quem ego olim indieavi, ut, sublatis quod et debeant, scribatur: ne ... conferant; praestare, si iam cet. , ipse quoque violentior, tertius, in quem postea demum incidi, ut, nulla littera mutata, duae voces vicinae sedem permutent: ne . . . frumentum conserant, quod debeant; proeatare, si iam cet. Atque hanc rationem nunc prorsus puto sequendam; facillime intelligitur, qui praestare prave eum debeant coniunctum, deinde transpositum sit. Recte autem praestare ex eorum, quos Liscus reprehendit, persona dictum accipitur, pendens ab seditiosa oratione. In hane emendationem etiam Hellerus inci
266쪽
Ibd. 26: Caesar ad Lingonas litteras nuntiosque misit, ne eos frumento neve alia re iu- varent; qui si iuvissent, se eodem loco, quo Helvetios, habiturum. Seribendum: . . . iuvarent; qui iuvissent, se eod. loco cet. , hoe est, eos se e. l. h. Altero
modo scribendum erat: . . . iuvarent; at iuvissent, ceti,
hoe est, recta oratione: ne iuveritis; si iuveritis, habebo:
non potest includi qui. Ιbd. 42: eo legionarios milites legionis de-e imae, eui quam maxime confidebat, imponere. Non aptum quam maxime, quoniam simpliciter signifieatur legio primum fidei locum tenens. Iam melioris lamiliae redices omnes habent a prima manu eui quod maxime, supra scripto, nisi in Bongaraiano, quam, quod deteriores tenent. Scribendum igitur cui maxime; nam quod aut ex quoi ortum est aut adscriptum, ut significaretur
Lib. ΙΙ. 17: ut instar muri hae saepes munimenta praeberenti Ineptus pluralis numerus munimenta; codices boni omnes munimentis. Nemo bonus seriptor instar pro adverbio posuit itanquam murua), Sed aut cum verbo reae cesse instar aliauius rei, aut pro o lecto chiabere instram ali seu rei aut appositione adiunctum
in Initio rapitis nee sario e Par. 1 etsi hunc Duebnerus subtrahit. substitnit Voss. I et aliquot deterioribus reeipiendum est ut Deit Whittins nostrasin existimaret pro existimare;
inepte hoe verbum eum lieare coniungitur, aptissime cum illo: quoniam ... accessisset. I, 45 reete Duebnerus sui ante Whittius) edidit: quare negotio desistere non posset; neque suam neque pop. Rom. eonsuetudinem pati, eet. Horma vitiose ante neque laterponitne et geminatione ortum. I, 47 Sealiger praeceperat, quod correxi olim: eo magis, quod pridie . . . retineri non potueram spmpoterant . Diuitiaco by Corale
267쪽
Lib. VII. cap. III. epistola instar voluminis, hoc est, volumen sequans .
Caesar nihil scripserat nisi hoc: ut instar muri has saepes praeberent, hoc est, muri vim usumque haberent. Qui munimentis adscripsit, instar muri tamen obieetum esse intellexit, sed, quid esset instar proebere alicuius , non intellexit: deinde. qui instar muri pro tanquam murus acceperat, munimenta fecit, ne praeberet obiecto eareret. Additamsnta manifesta omnes codices habent I, 54 sen
20 quod erat . . . oporteret, turbata rhetorica orationis
formai, III, 9 certiores facti , IV, 3 set atque quod 10 quo et in oceanum influit , V, 28 imagnas.
recte sublatum a Schneidem et Duebnero: ridicule post quantas vis, hoc est, vel maximas, superadditur magnas etiam), VII, 47 contionatus, quod ipse sustuleram, nondum cognita Grateri emendatione . Ipse praetermissa ab aliis additamenta notavi I, 26 si), IV, 24 oppressis . ,
Ibd. 22 ipsa incideram in emendationem necessariam quam deinde vidi a Whiuio, amico meo et olim discipulo praeceptam. Ineptissime enim milites squamquam ne hi quidem usquam in proximis per se separatimque appellati sunt dicuntur diversis legionibus tablativo casu) resistere, quasi milites legiones regant. Scribendum igitur est: cum diverane hoo est, loco et regione separataeὶ aliae alia in parte hostibus resisterent. At, dicat aliquis, violentissime ablativus in nominativum mutatur. Si quidemeausa mendi non manifesta esset, ex eo orti, quod cum coniunctio ab oscitanti librario praepositio habita est.
II. 4 reeta seribitur in eodicibus deterioribus: ad hune prop-tar iustitiam prudentiamque .ummam totius belli
deferri. In melioribus ex summam ortum est auRm, quod h. l. barbarum est. deinde additum summam post belli. Diuitiaco by Corale
268쪽
IM. 27: ut . . . occurrerent, equites vero . ut
turpitudinem fugae virtute delerent, omnibus inlo eis pugnant quo se legionariis militibus praeferrent. Sic codiem meliores sino ulla varietate: in interpolatis substituitur: omnibus in locis pugnae sele g. pr. , ex quo illud ortum non esse, satis apparet. Sed quod Nipperdeius pugnant quo deleri vult, fingi, non dire probabiliter. sed medioeriter improbabiliter nequit,
eur quis duas voces adeo a sententia et constructione absonas mediae orationi sacillime decurrenti interieeerit. Nec satis perspicue, nullo addito, equites se legionariis pra lassas dieuntur. Scripserat Caesar: omnibus in to eis pugnando se legionariis mil. praeferrent.
Lib. III, 14: ut ne quo ex inseriore loeo satis eommode tela adici possent et missa ab Gallis gravius aeciderent. Sio aut adiici editur nullammmemorata varietate. At IV, 23 et eodices utriusque generis et editiones scriptum habent: uti ex lo eis superioribus in litus telum adigi posset, et B. C. III, 5lt ut telum tormento missum adigi non posset, ubi ne minima quidem discrepantia notatur. Et lamen quis negat prorsus idem his tribus locis significari, telum eum perveniendi effectu contortum p Atqui, ut hic sie II. 21 scribitur: longius . . . quam quo telum adii ei a dieiὶ posset, nisi quod eod. Cuiacianus adigi ha issa dieitur, et B. Civ. III, 56 editur: tantum . . . siti ne telo tormentove adici posset, hoc quidem loco e Maligeri coniectura contra codices, qui adigi habere traduntur, quamquam aeque prava sunt aciem telo adigi et adsiet, necessarioque eum Stephano scribendum est telum tormentum ve, ut c. b I. Eademque inconstantia B.
Ah. b6 editur: quo telum ex oppido adici non posset annotatur autem, in eodicibus esse abiei aut abi ici praepositione manifesto prava, sed c. 72: cui parti corporis eius telum facile adigi posset. Verum quae
269쪽
hic c. b6 non tolerata a Vas sano ceterisque editoribus est pravitas praepositionis labici ea toleratur B. civ. ΙΙ,34, ubi, priusquam telum abidi posset aut nostri propius accederent, omnis Vari acies terga vertisse dicitur, plane ridicule: nam abiicere telum sins usu: NegKersen ubique licet, neque eius rei certum tempus mensurave est. Sed et his duobus locis et ceteris omnibus restituendum est sine ulla dubitatione adigi, in quo aeso verbo sadigere, inesse eam, quam supra posui, signiss-cationem, cum adsieera de iaciendo non dicatur nisi de oculi ad aliquid conversione manusve impositione, si nihil aliud, solum participium adactus docere potest, saepe de ense aliave re cominus vi in eorpus immissa et pen6trante, sed non minus de telo e longinquo misso positum
ut apud Vergilium AEn. XII, 320 de sagitta), et adegit apud Vergilium VI, 594 do homine per aera torquendo
mittendoque est. Iv, 25 : significatur enim omnino vehemens incitandi et promovendi vis tresben, hineintrethen. . . soritreiben). Summa litterarum e et g in antiqua scriptura similitudo effecit. ut etiam inbitrum ad effre pro eo, qu0d est ad gere. scriberetur in omnibus Ciceronis topicorum codicibus si 43. Permirum est, recentissimos Senecae philosophi editores do viti beata c. 19, 3 edidisse clavos suos ipse ad ioit; nam de clavis stipitibusque et similibus vi urgendis et altius imprimendis adigere frequentissimo diei lexica docent sapud ipsum Senecam exempla sunt de ira I, 6, i, epist. 4, 4 et 14, b et 70, 25 adiisere longissime hinc remotum est. Ne apud Ciceronem quidem delegg. II, 61 ferendum est: bustum propius sexaginta pedes adici sedes alienas, quod etiam accusativus adiectus arguit, scribendumque adigi, quod de admovendo non raro dicitur et accusativum rei personaeve, ad quam quid admovetur, Meiseit. Ridiculo e Caesaris B. Gall. V, 43, ubi turris, flamma aliquamdiu intermissa, adacta dieitur, hoc est, ad vallum admota, in lexicis ponitur stammam turri ad
270쪽
1πε Sed his constitutis intelligemus, quod pridem Iuritici intellexit. B. civ. III, 56 Caesarem scripsisse, instru tam pro castris exercitum protegi potuisse talis ex vallo adaetia, hoc est, vehementer contortis, ut supra capita militum transvolarent. Tolis abieetis quod in codieibus ei editionibus geribit nemo protegitur, non magis quam clipeo abiecto. Lib. IV, 24: Militibus autem ignotis Io eis impeditis manibus magno et gravi onere armo-rdiu oppressis simul et de navibus desiliendum et in fine tibus eonsistendum et cum hostibus erat pugnandum. Adeo incommoda ablativis sign. id eis, imp. manibusὶ superponitur dativus oppressis ita prope necessario onere eum impeditis manibus retinngitur squa enim alia re impediebantur pὶ, ita nimium
est, oppressos fuisse milites eo onere, ut cogar putare oppressis additum ress ab aliquo, qui onere cum impeditis coniungi non attenderet. iVid. ad II, 17. contrae. 2b vereor. ut recte deleatur primis sex proximis
primis navibus , potiusque suspicor scribendum: Hos item ex proximis primi navibus cum consperissent, ut primi illi, qui in proximis erant navibus, conspexisse dicantur, deinde alii etiam ex ulterioribus. Lib. V. T: Illo enim revocatus resistere ac se
Ranu defendere . . . coepit. Necessario in asseveratione scribendum est: illo enimvero revocatus. Nam eadem vi enim poni nemo nunc credat est. emendati.
Ilio. p. 244 n ); sacillime excidit vero ante rivo.
Ita Ciaeconius. l'ὶ contra apud Senecam de v. beat. 25. 1 recte editores inde e Gronovio ante Ficherium seripserant: inter egontes sme abile e pro abigo. uni in pontem transfertur, ut ibi men-diens iaeeat. abi ieitur. non abigitur. Disitirco by Corale