장음표시 사용
111쪽
1 oo Para III. Seet. V. Cap. IV.
tit. Quod alii quoque Patres in Petrucaeteros Epitcnpos claves accepisse restantur, non eo trahendi sunt i
Witi , ut velint aeque principaliter, &ipsi Petro , ae sne Petri consensu aeconfirmatione, eaeteris , Christo Episcopis collatas elaver suisse: hoe eerthm plurimum innuunt, potestatem remittendi peccata, & apertendi coelum , ita Petro promissam fuisse, ut tamen soli Petro non esset tribuenda: nec Sacramenta, quae ad remittenda Neeata instituta sunt, , solo Petto
administrari debuisse; sed eo ipso,
quo Petro commendantur, , caeteris quoque Euangelii ministris distribuenda senificari. Innuunt etiam, ali. quando in Petro dari potestatem caeteris, quia Petrus caeteros esset mini stros constituturus , potestatemque
suam habet Episcopalem transivitia
urus. Certe Augustinus ideo Petrum Ecelesa figuram gessisse docuit, quod ejus Caput esset. & caeterorum Rector constitutua r se enim ipse: Cujus Emesiae Petrus Apostolus propter Apostolatus sui Pinnatum gerebat figurata generalitate pres nam: quod alibi idem repetit: cujus
die agnoscitur ge se personam pro
pter Primatum , quem in Discipulos babuit: denique Petrus d petra cognominatus Beatus Ecessae figuram portam . Amsolatus principatum t mens . Legantur caeteri Patres, idem cert8 innuent, ideb in Petro eaeteros Episcopos claves accepisse, quia capitis dignitate praestaret. Et quae supra protulimus Patrum testimonia , non tollim ostendunt , prius Petro claves promissas, quam eateris tributas ; sed praeeminentiam quandam Petri ostendunt, per quam ab eo ad caeteros potestas clavium , id est Melisastiea quaevis derivaretur. LIlI. Verum, ne plus nimium in iis, quae multorum iam Catho lieotum Doctorum calcata iunt vem stigiis. fastidiose & sne seu tu i mm remur , susticiat quaedam Summorum Pontificum testimonia adjun gete , quae pRedictis Iutem aliquam adserunt & auctoritatem ; quaeque ordinationis Sacerdotalis initium ae firmitatem expressius a Petro , &Sueeessoribus ejus petenda demonstrant. Anaeletus: ) In novo Testa,
mento post Cbrisum Dominum is Petro Sacerdotalis coepit ordo, quia ipsi primo Pontilicatus in Ecclesia a cisso datus es , Domino dicerie ad eum: Tu es Petrus, S super banc Petram ad ficabo Ecessam meam, oec. bis ergo ligania atque solvemae potesarem primus accepit is Domino . Et Syticius: ) Cum in unum plurimi fratres convenisemus ad sancti Petri reliquias Apostoli , per quem Apostolatus oe Episcopatus in Chriso carpit exordium. Innocentius primus et q) ὰ quo
s Petro ipse Episcopatus oe tota
a oritas hujus nominis emersit: nota haec verba , non eni n ipla prioritatem quandam temporis ,
quae gratis , quibusdam fingitur. qua Petrus prius caeteris Apostolis constitutus st: sed reliquorum Epis.
eoporum instituendorum ac creandorum auctoritatem denotant. Leo
primus praeserti in in Epistola
ad Episcopos per Viennensem Prinvinciam eonstitutos . haec habet rSed huyus muneris Sacramentum ita Dominus ad omnium Apostolorum oscium pertinere volui . m in hemii o Petro Apostolorum omnium Summo Vinc paliter collocaret: ut
ab ipso quasi quodam capite dona sua velut in corpus omne dissunde. ret , ut exortem se insterii esse .u.telligeret diuini, qui ausus fuissetis petri solitatate recedere . Haec enim duo sunt Petri privilegia , quae nos supra docuimus, puta ut ab eo Episcopatra detixari dici possit. ia
112쪽
quantum ipse cat eros Episcopos
priueipali an statitate instituere ae confirmare potest; nee ille est Iegitimus, qui suerit eoatra ejus ordi nationem ae dispositionem instituintus ; re si quod de alieujus Episcopi ordinatione dubium emerserit, apud ipsum dijudieandi resideat auctoritas: alterum, quod etiam Ap soli , Chlisto ipso delecti, & per Christum constituti, potestate acce pia nonnisi cum Petri communi .e uti debuerint ; iique dispergant& disperdant , qui extra Petri vel
collieunt . ae pariter confirmant duo alii Pontifices Gregotius nempe tertius. 6c Nieolaus primus t ille enim iis , quos suprataeitavimus consentiens, bene. inquit, uosi satis , quia beatus Apostolus Peιrus es Episcopatus principium extitit, oe consulenti nobis . cur. Hie veto Syricii verba non semel iueausa Rothaldi Suessionensis repetitis hos reliqui plures Summi Pontifices sequuntur. LIV. Neque vero relici debent ista testimonia . quod , Summis Pontificibus prolata sint , qui impensius suae dignitati favere videan . tur: praeterquam quod enim umctissimi laete & gravissimi isti Pon. tifices , qui nee in te litia sibi gra. tifieari, diqinisque testimoniis abu .
ti voluissent, nee coram toto Chtio iliano orbe in divinis Scripturis ludere, & praeter opinionem omnium dignitatem suam extollere ausi umis ruam suissent, ne te omnium deri. oni & contemptui exponerent; id etiam eorum testimoniis fidem addit, quod a nemine de iis reprehensi I, gantur et quod nemo salsitatem eis aut jactantiam objecerit, sed omnes reverenter eorum dicta exee.
perint ; quae sane ostendunt, non eo ambitiolo quodam factu praeter Ca. A tholicorum sententiam haec effuti isse , sed ex rei veritate consentientibus omnibus ubique fidelibus ere, denda proposuisse. Unde adstipui a.
tores habent tum Patres superius citatos , tum etiam S. Athanasium Alexandrinum Patriarcham , cum Episcopis suis AEgyptiis, epistola ad Feli- mcem Romanum; s 9 Ideo , ii Pater Beatissime , quia simper antecessores Fηostri , ω nos a oestra Apostolita '' 'sancta Sede auxilium hausimus, et B nostri vos curam babere agnovimus, praefatam Apostolisam S Sum mam expetimus , juxta Canonum decreta, Sedem , ut inde auxilium capiamus , unde prςdecessores nostri ordFnationes oe dogmata atquestibis tiones carperunt: itemque Imperatores Theodosium & Valentinianum , qui ex suecessione Salusti
Petri Romanorum Pontificum in ordinationibus auctoritatem repetunt, ut nempe contra eorum senten C tiain factae nullius momenti videa
tur: M ) Cum igitur. inquiunt, Se- ων dis 'solicae primatum sanRi Petri meritum , qui princeps es Epis
firmaris auctoritas, ne quid strinera oritatem Sedis imus illicitum prasumptio attentare uitatur; ruus enim imum Ecclesiarum pax si
que servabitur , si RMorem suum
agnoscat uniυestas. Haec cum hin D Eenus inviolabiliter fuerim e flo- Elia , talarius Arelatensis , fri. Et paulo post: Hilarius enim, qui Episcopus Arelatensis vocasur, M. clesia Romanae urbis, inconfiusto Pomsi e , indebitas sibi orae uationes Episcoporum sola temeritate Hur pans inuam: vides enim, ut Hilarius Atelateias redarguatur, quod in Provincia Narbonensi iniuime tat debitas ordinationes usurpasset, di quidem inconsulto Summo Ponin
113쪽
1ΟΣ Pars III. Sech. V. Cap. V.
tifice, quem s actioni tis. habui set auctorem , non jam usurpata . sed legitima ordinandi potestate potius fuisset. Seio praedictam Epistolam Athanasi & Episcoporunia
C Hil n e re /aliis, dubiae fidei censeri, nec in dubitatam crediderim : at ab eo
tempore, quo vel scripta vel conficta fuit , eam percrebuisse sententiam colligo , quod non solum Patriarchatus occidentalis , verum etiam Alexandii ni Episcopi a Romana Sede , mediate scilicet telim mediate, ordinationem hausissent. Novellae autem Valentiniani tertii, eujus fides in dubium verti non potest , sententia , nec ulla tergiversatione eludi potest . quas reprehendantur tantlim indignorum facta
ab Hilario ordinationes, cum tex . tus legis manis ste id redarguat: neque pariter Imperatorum erga Romanam civitatem nimio studio elevati potest 2 cum nemo prudens
suspicari possit. piissimos illos Imperatores , cum fidei dc religionis de trimento , excogitatis fictisque rationibus Romanae civitatis splendoti gratiscari voluisse. . LV. Praerogativa ergo Summorum Pontificum est, quia ab iis Sacerdotalis ex omnibus terrae partibus ordinatio desumenda si, quod extra ipsbrum consensum & communi nem Episcopalis ordinatio nullam nec obtineat nee legitimam habeatosfieii sui eκeeutionem . quod ab iis Episcopatus exordia sumenda sint. Unde patet,potestatem apud ipsos residere debere , qua , Ecelesae nece state exigente vel utilitate , Episcopos per totum otbem Eeeles is provideant , instituant, praeficiant. Quod ultimum clarioribus verbis ex
plieuit ) Chrysostomus , qui de
electione Matthiae in locum Iudae differens, Petri mu neris ob ejus primatum fuisse docet, providere . ut in locum Iudae aliquis eligeretur: potuisseque solum eligere , sed noluisse nis communi consilio id efficere , ne alicujus gratia duci videretur , primum iis verbis tradit:
τοῦ λογου r id est, quam est fervidus, quam agnoscit creditum is chriso gregem, quam in cboro princeps es, S omnium primus: inique lucipit loqui: postremum vero illis concludit, et: οδν - a'λεία Ψοὐ II
eligere Z Licebat, ει quidem maxime : verum id non facit, ne cui videretur gratificari : quamquam alioqui nondum erat particeps spiritus . Quid iis verbis elatius 8 Quid expressus esse potest Z Nonne aperte indicant Petro ob primatum , qui ad Romanos Pontifices oc ejus Suceeffores translatus est, impositum fuisse hoe ous deligendi Apostolum, nec curam sollim ei impactam, sed &facultatem concessam , qua si uti noluerit nis ex plurimorum consito. moderationi ejus adlatitandum sit,
Spititus sancti plenitudinem accepe rat/ Ex quibus duo ista Summis Pomtifieibus competere colligimus, Epi
scoporum ubique terrarum creando rum caram dc potestatem , qua si aliquando us non fuerint, moder Miloni eorum ac prudentiae tribuendum , utpote qui melius ac commodius per alios a se constitutos P triarchas , Primates, Metropolitanos
ordinationem ae delectum fieri posse censuerint, quim per se ipions quando autem uti voluerint, ficexpedite judicaverint, nemo quae-
114쪽
rere possit;qua auctoritate id saeiant,etina auctoritate Petti id iacturi deprehendantur. Annuit Augustinus loco sentitis eitato, ubi de ordinatione Caeci liani loquens, haee habet : Qui posset non curare consti-rantem multitudinem inimicorum , cum se videret , S Romanae Eccle
siae, in qu/semper Apostolicae Cat&
Hae viguit principatus , caeteris terris, unde Euangelium as Usam Africam venit, per communicat rias literas esse conjunctum. Hae est ea quam toties inculcavimue, Roma nae Ecclesiae praerogativa , ut ordinationibus firmitatem auctoritatemque ob principatum Ecclesiasticum conciliet, nec absque ejus communieatione pleniturinem officit . ut loquitur Bel nardus, seu executionem legitimam aliquis consequa. tui: haec Apollolicae Cathedrae praerogativa est, haec primatus dignitas: hoc non novum , sed i plius Ecelesa constitutioni coaevum , quod semperviguit, privilegium. Lv I. Unde non est,quod jactam tiae aut sal statis 1eprehendi debeant Romini Pontifices , dum sibi omni . um Episcopo tum ordinandorum facultatem ti buunt. Vera Stepani R sententia Gual ito Patriarchae:
Liset Apostolica praerogativa possi
mas de qualHet Ecclesa clericum ordinare : Vera , Giegotio septimo relata Romani Pontifici, praerogati
quemcumque υoluerit Clericum umbat oraenare : quam idem Gregorius ' ) in Synndo Romana complo basse videt ut ex dictis S. Leonis, Vi
rilii , Gregorii Magni , qui singuli,
auctoritate praecipui penὸ eadem υo. re in decretis suis verissime testam tur , hoc modo : Sancta Romana Ecclesia sices suas ita aliis impe riuit Messis, ut in partem vocatasnt sollicitudinis, non in pisniluia. A nem potestatis. Ex quorum verbis infert , liquido demonstrari , quod quilibet Episcopus nec super gregem 3 sibi commissum tantam potestatem babeaι quantam Prasia Apostolicus qui,sitat curam suam in fingulosvi. scopos divi Ferit, nullo modo tamen se ipsium uniuersali S principali ρο- testate pri vis: sicut nec Rex suam regalem potentiam dimintiis, licὸt B regnum suum in Averbos Duces, comites , sive Iudiι es diuiserit.
Cave tamen , ne aut ex iis, quae jam audis, aut ex praedictis, quae jam percepisti, in animum inducas tuum , Episcopos divino jure non esse institutos, Uiearios tantum esse Papa, non ministros Cbristi: ita enim a Romano Pontifice Episcoporum institutionem pendere dicimus, ut eorum designationem , & auctoritativam confirmationem , necnen etiam
limitationem potestatis, aci plenissima & libertimae administrationis fa-C cultatem, i Romani Ponti scis judicio,
consensu, lententia , ac communica. tione pendere censeamus: Episcopatus tamen ordinem a Christo institu. tum credamus , quem convellere nemo , pervertere, aut immutare possit;
ita ut etiam potestatem Episcopi habeant 1 Christo, a quo habent charactetem 5c gratiam , divinoque jure
firmatum ; ut docet Innocentius t tertius, sit eorum eum Ecclesia m D arena. III.
conjugium , quod , nisi exigentibus jana. dat, ,iai,
D eotum demetitis, vel divina inspira.tione privata, vel ob Ecclesiae majus bonum , dissolηi nequeat. LVII. Verum haee instituti nostri non sunt, sed cautionis tantlimgratia a nobis notantur. Ut ergo ad propostam Thesim probandam te-deamus , Summis Pontificibus dene. gandum non esse , ut ubique terr rum , cum expedire videbitur, Episeopos instituant, hoc insuper argumento sulcimus; quia clim Apostolis
115쪽
io 4 pars III. Sest V. Cap. IV.
haee potestas olim concessa fuerit, ut per universum orbem crearent Anti. stites, qui ideo vere pronuntiare
illud poterant, quod de se ipso di. eebat autus instantia mea
quotiHana , sollicitudo omnium Ecclesiarum . Certe Romano Ponti sei, qui in Apossolatus dignitate Beeessit, quem Apostolos honore sequi dixit Hieronymus t cujus ideo sedes κα*' ε'ξοχψν, Apostoli ea dicta ab eodem Hielon mo. & Augustino.
Constantinopolitano sub Menna, Iu
da , & aliis reperitur, in qua, ut ex Ati rustino retulimus, UoΓ- ea Cathedrae semper viguit princἰ-patus, denegari non debet , quin
exigente necessitate vel utilitate, reliquis etiam extra suum Patri t-ehatum Ecclesis pastores praesciant, praesertim cum id , exemplis quibusdam ab iis olim peractum persectumque constet. LVII l. Qua enim, quaeso, pote state Lucifer Calaritanus Paulinum Atilioehiae Episcopum crearet, nisi Pontificia Z Elus squidem legationis, Summo Pontifice susceptae adstipu
lantur ) Nicetas qui ex antiquis,
ut eredibile est , monumentis Eusebium , & Luciferum Vercellensem Roma misos, in orientem venisse testatur dc Hieronymus, qui eundem Luciferum cum Pancratio,& Hilario Romanae Eceleta Clericis ad Constantium imperatorem a Libetis Episcopo pro fide Legatum missum asserit. Paulini autem ordinationem occidentales probarunt, AEgyptii quoque & Cypriis nec qui Neletio adhaeserunt, eam , non habente potestate factam umquam causati sunt; sed Meletio jam constitu
to, qui, si quid in ipsus ordinatione
peccatum fuerat, multorum anno rum constantia ac patientia pro Ca-
inti oductum allegabant , ut de potestate Summi Pontificis in constituendis Episcopis extra suum Patriarchatum Orientales minime dubitasse animadvertas. Baslium quoque supt, conjecimus Episcopos in Armenia vacantibus Ecclesis dedisse, Romani pontificis accedente auctoritate. Eidem quoque a Romano Pontifice Fausti eojusdam consecrationem commendatam fuisse , non improbabile esse diximus. Acacium legatione Pontificia quoque ornatum
suisse ex verbis istis Gelasi patet ad i. e
postremo cur tanto tempore , cum ad Episeop. D r
is agererentur . vel gerenda cogno scerent , non ad Sedem Apostolicam, a qua sibi ciaram illarum regionum
non erat delegatam , referre matu ratat λ Abulum autem eadem pote
state , Catholicis de gradu dejectis ,
haereticos Alexandrinae & Antio-ehenae Ecelesae praesecisse, ideoque a Summis Pontificibus damnatum suisse , compertum est . LlX. Eadem in Astapeti facto auctolitas Summi Ponti scis elucet, qui nempe a Marcellino Comi- ε f-3 MMMl -
& alus, Conflantinopolim adveniens, in meo
Anthimum statim Constantinopolitanum deposuisse dieitur. Menamque in ejus locum subrogavisse. Rem caeteris susus narrat Liberatus his
verbis Petentibus Principibus, ut Anibimum Papa in salutationes, communicatione susciperet . il
le feri inquit. posse ,sibe libello pr
haret orthodoxum , ad Catb dram suam reυerteretur: impos iis esse a Mat transalitium hominem in illa sede permanere . Augusta
vero clam promittente munera multa , S rurctus Papa minas intentanote , in bor Papa perstitit, ne ejus Aret petitionem . Anibimus Deia,
videns se sede pulsum, pallium qu'd. bubuit Diqitia od by Corali
116쪽
Quis consecr. Episc., Archie p. &c. I Os
habuit, Imperatoribus reddidis, es Adiscum, usi eum Augusta suo patrocinio tueretur Tunc Papa, principis favore , Menam pro eo ordinavit Antisitem , consecrans eum manu
sua in Basilica 3. Maria r fuit iste Menas praepositus Xenodochii mrim ris , quod vocatur Sason, gen re Alexandrinus , suscipiens Ctalcia
pro legitimo Patriarcha arnitum su-
Quintae Synodi eonsensus olfendit. BLX. Martinus primus eadem , qua Agapetus, auctoritate nixus,M-ειν. u gente Monothelitatum haeres ,r. Eνώ. phila- Philadelphientem Episcopum eatum suum per totum Orien tem constituit cui quam potestatem in ordinandis etiam Episcopis,
& qua auctoritate dederit, ipse tua ad eum epistola nobis apeliet :Etsic, inquit , prosperans in Domino, ea qua desuns corrigas, oeconsiluas per omnem ciυitate reia Cearum , qua sedi thm Hierosoldimitana, tum Antiocbena subsunt, Epihcopos, S Presbteros . oe Diaconos : hoc tibi omnimodo facere pra-cipientibus nobis ex Apostolica auctoritaιe, quae data es nobis ut Domino per Petrum saMissimum principem Apostolorum . propter augustias temporis nostri, ει pressuram genιium : ne tisque in finem in illis partibus defciat Sacerdota-Lis decoris eximius ordo, ac ne in- D de de caetero nostra religionis magnum oe venerandum miserium ignoretur : jam non sit Sara os ,
Sacrificium, aut spirituale libamen, quod jugiter Deo in odorem sua. vitatis pro salute populi offeratur.
pore , Pastoribus spiritualibus fre. quentari ac muniri, qua ubique sint , Dei Catbolicas Ecclesias,
quo juxta ipsius Domin; pradicti
nes, tribulationes propter peccata nostra venerunt , quales non fuerunt ab tritio mundi usque moda,
neque fient m. Iis sane verbia sanctissimus Pontifex , quem , quod de Lueto dieebat ) Cyprianus, honore geminato , in Eccosia sua administratione Confessorem pari- per oe Sacerdotem consiluit divina dignatio, qui fidem tuam pabsonum tolerantia consignavit, satis aperte ostendit, se auctoritate Petri, cujus Cathedrae se Successorem esse cognoscebat, subnixum , non solae haritate inductum , Episcopos extra suum Patriare harum ordinare. Et aliis ordinandi potestatem sacere potuisse: eui elim nullus Episeopalem ab eo potestatem praesumptam objecetit, quis non videat, Calholicorum eo saeculo eandem suisse mentem atque sententiam ZLXI. Similitet Constantinus Papa in ea prosessione , quam Nicomediam usque, invisurus Iustini num Iuniorem Imperatorem, cum
ab ipso vocatus su i stet , suseepit. fecit, ut ait Anastasius , oria,
nationes. Episcoporum in eundo re redeundo, per diversa loca visco pos Aodecim. Ex eo enim recte conjicit Baronius , Constantinum in ea prosectione Episcopos perdimersa orientia loca, Patriarchae Constantinopolitano subdita , aliquos creati; neque enim probabile est a Cajeta Romam usque tot Episcopus eum constituisse, Haeset. tim , cum eorum locorum Episc pos consecrandos Romam lecumvenire jubere potuerit; & in tam parva locotum distantia tot sedes vacare simul minime potuerint :ipsum autem, nonnis rogatum ab aliis Episcopis, quosdam in oriente eonsecrasse non auctolitate sua , gratia sagit ut, & sine ullius auctoris testimonio e nee satis probabilio ter
117쪽
Rigaudo Episcopo VVintoniensi concessisse, ut non a Metropolitano suo teni quippe eum satis appareat, qua n. tum otientales , ii prassertim, qui
Pacii archatus erant Constantinopo
litani, Romana Sedis dignitati diu
invidetint, quantum se sedis Con. stantinopolitanae minuenda amplitu. dine timuerint, quam nempe sciebant inter Patriarchales irrepsisse,& ex aliorum Patriarchatu utata, Romani scilicet & Antiocheni mutilatione , incrementum coepisse rideoque probaebile non est, eos retinendae illius , ad quam assurrexerant, amplitudinis cupidissimos , Romanum Pontificem rogasse, ut in dicto Patriarchatu Epilcopos ordinaret, quos hoe beneficio, ac necessitudinis vine ulo sibi ostringeret: quin imo reveritos, ne antiquos sui Patriarchatus limites repeteret , ne
permissuros quidem eos fuisse ordinationes in dictis regionibus Episcopales celebrare . nisi eum pro summ1. quam in Ecclesita univella haberet, auctoritate illud potuissesbi persuasilent. Constantinum au
mum hominem fuisse describit, aut usurpate sibi indebitas ordinationea
voluisse , aut renitentibus Graeci ,
perficere potuisse , quis sibi persuadeat p
ehali, sed summa Pontificali auctoritate Augustinum ad Anglos convertendos misisse, iis verbis ostendit: ) mia cum primum in toto o Hegereret Pontificatum, cu conversis jamdudum ad fidem veritaris esset Praeliatus Ecclesiis , nostram gentem eatenus idolis mancipasam cissi feci3 Ecclesiam, oec. Quibus ver bis potestatem , ni salior, assignat,
qua Gregorius Anglorum conversoni usus fuerit, quia nempe in toto orbe Pontificatu primo ac principuo fruebatur. Resert quoque ' Thomas VUalsngham Ioannem ΣΣ. Cantuatiensi , sed ab aliis saerare. tur: quem proinde refert ab Episcopo Londoniens in Monasterio S. Albani , ad Romanam Eeclesiam nullo medio pertinente, obtenta ab Abbate & Conventu licentia , sui Lis consecratum . Denique , ne plura singularia exempla proferamus, eum in vitis Romanorum Pontificum legamus multas Episcoporum per diversa loca ordinationes ab iis iactas. cogimur admitte et , non solum Provinciae sua Episcopos Papam oldinasse , verum etiam Patriarchatus sui s imo forsan etiam extra Patriarchatus sui fines.
V. VII. Occurritur obiectioηibus , oe fuse potestas Summi Pontificis cir-
ea Metropolitanos, Primates , oe Patria archas ostenditur a
Pontificis auctorita tem Patriarcharum , Primatum, ac Metropolitanorum in ordinatio. nibus ustata jura convellunt, quin
potius stabiliunt: nam primo quodlpectat ad Patriarchas, pii mas Pa-ttiatehales sedes a Divo Petro ere ctas & institutas fuisse, Patriarchalemque dignitatem ex eo sortitas fuisse , quod in iis Divus Petrus vel per se, ut in Antiochena, vel per alium, puta in Alexandi in a
per Marcum sedisset , eolliget possumus ex Anae leto, )In- noeentio ptimo , ) Joanne Chry
Pontificibus , Hinc maro Remens, & aliis. Atque inde fit, ut
118쪽
quos Patriarchae isti ordinant, Ro- Amanae sedis Ponti sex ordinare quo dammodo videatur : quippe cum ob eam rationem trea illas sedes unius Petri S. Gregorius esse dixerit, Alexandrinam Cathedram suam ipse appellarit : a numque trium illatum sedium Sacerdotium symmachus Papa , eumque . immitatus Carolus Calvus as seruerit; non quod pari per Oinnia potestate praediti fuerint, sed quod
totius Ecclesiae sollicitudinem cum Biis Summus Pontifex partitus sit. Quibus non obitat, quod Coisun tinopolitanua, di Hierosolymitanus postea in eorum numerum irrepleriat; Generalium enim Synodorum auctoritate id factum est, Coni in
Ephesinam addere possis, quasi
Hierosolymitano Patitarchatur L. ventem ἔ cui tamen innovationi somtissime se opposuerunt Romani pon-
ptimus, & alii : nec nisi Roma.norum Pontificum accedente cono sensu , dignitatis filii, itatem obtinuerunt. Nihilominus ab ii, s.cta ordinationes validae fuerunt, vel eo titulo, quod ro bono paeis ab iisdem Summis Pontificibus tolera tae suetint, qui s extra communioin nem Romani Pontifieis fuissent, nullos umquam legitime ordina sent. Recepti antem illi sunt in Ee PeIesae communionem, antiquorum Patriatcharum jura subintroducti, generalis Concilii decreto, Romanorum Pontificum temporaria saltem quoad ordinationes conniventia, quosque creaverunt Antistites . eos jure Patriarchali vero aut prinsumpto creaverunt , quod Patriar eliale jus, clam 1 Beato Petro originem habuerit, ordinationum ab III. Pars . ita factatum Beatus Petrus auctor suit. Ius autem illud constituenda. rum Patriarchalium sedium apud Romanum Pontificem agnoscunt Coneilii Calcedonenss Patres in
epillota Synodica ad sanctissimum Leonem Papam ita verbis :
id est , ut fert mulgata Versa C-frmavimus autem , s centum quinquaginta sanctorum Patrum reis gulam , qui in Constantinopolitans
congregati sunt sub pia memoria majore Tisodosio, qua princepis, possosram sanctissimam oe Apostol .
cum Sedem ' honorem babere Con.
flaniiuopolitanam gur secunda est ordinata. 2 confidentes, quia, Iu cente apud vos Apostolico radio, stisque ad Constantinopol tanorum Ecclesiam consurae gubernando illum spargentes , Moc sepius expanditis eo quod absque invidia consumeritis; vestrorum bonorum participatione ditare domesticos, seu potius ingenuos , germanosque filios, hoe enim vox illa γνηπιοι significat ex Ru-dao. Quibus verbis quid aliud senificatur, quὲm Patriarchalem hono. . rem , splendorem quendam esse , Romano Pontifice derivatum , d suumque nitorem , quo quas velit Ecclesias exornare ipse possit λLXIV. Primates autem oeeidentis, elim sint tantlim vicitii
Sancta Iedis Apostolicae s quo no-
119쪽
mine se Theg lonicenses, di Cotiis. A dicta , oe Drefraga siter atque
thii Prasules jactabant. posteaque , inonvulsὰ conservandas ἀβσιtivas Arelatenses, Rementes, Cantuatienis habemus sententias secundum j ses, di alii caeteris praetulerunt: eui Vos Canones , o decreta Sessis Ro- etiam appellationi respondenti no- mana Pontificum . quaque decernι-
mine Lugdunenses, & alii Primates, mus G Iudicamus, Apostolica Sedes , Legati ejusdemSed is stequentius di- ω cintilisa EHesia Apostolorumcti lint )a actoritateni ejusdem Sed is fundamento fundata M insuper an- εν in . omnino confirmant: non enim du- gulari lapide Cisso 76u, in quo hium est Papam id, quod per eos omnis adimatio construRacriscιι iupistilliit, per se praestare potuisse s templum sanctum in Domino, in no- . HM.quate clim illi Episcoporum electi, bis pro patribus natis filis, iasnes confirmarint , imo etiam ali- B pro Apostosis creatis Episcopis , ut
quando, exelaus Metropolitanis, Epi. in orainanHis coorinat, ita S in seopos ordinarint Vieariatus illius decernendis canoniia condecernit,
nomine, haud dubie Sedis Aposto- S in judeanaes conjudicat . Nos
lieae eandem esse praerogativam i . autem, qui Iinos Coones. S Gere ordinationibus demonstrarunt. M Sedis Romana Pontificum sub
LxV. Par sere est ratio Metto- ipsius Apostolica Petraejudisio exc- politanorum Praesulum , quae Prima- quimur , nibil aliud, quam juste ju-tum : Eos enim is item in occidente dicimtium fautores , oe justorum 6 3 VM. . st. . . selo Romano Pontifice pri- judiciorum exequutores , obedien-mum constitutos , assignatis etiam tiam sanηo Spiritui qui per eos 'ρ ' , ' majoris vel minoris pro diversia loquutus es, ef Sei Apostoocas temporum ratione Provinciae Iimi- C qua νἐυMReligionis S Ecclesiasicatibus . ex historiarum monumentis ordinati is, atque Canonica judi apparet: quos etiam eκ eadem epi- eationis profluxit, dependentes exi. stolarum Summorum Pontificum, di stimus . histolicorum lectione. Summos Ponis LXVI. Deinde,etsi Metropolit, , i- tifices provinciae parte mulctare ni ac primates ordinationum jure . . io.. 2 8 -ν'. aliquando comminatos fuisse. & re- ea. is diu suetint, ita tainen gavis: 'is' 'ata Veia 1liquando mulitasse exploratisis sunt, ut Pontifices Romani pro sum . a. smum est: quibus , Romani sede , ma, quam habent in Ecclasia , pinpallium propter ordinationes mitti testate Episcopos ordinace; & ubi in consuevit, ut supra ostendimus. Εκ electionibus atque ordinationibus iis enim omnibus deducitur, eam, dubium aliquod emergeret. causis quam Metropolitani in ordinandis D sbi totius eoenitionem adsciscere Sacerdotibus impenderunt operam , potuerint i quod di secisse , pluta su- eminentiori modo , Summis Ponti- petilis prolata exempla demastrant )ficibus piastari potuisse , imo iisdem suumque esse duxerint providere, ne
quoque in ordinationibus Summos indebitas ordinationea reliqui esce- Pontisces cooperari; ideo ait Hinc- rent; imo etiam, ut aliquando supra matus: ) Quacumque igitur Ieges se meminerint. dc Episcopos Primates provinciarum d Domno vacantibus Ecclesiis prςfecerint. Inconstituti,' ostolica auctoritate de Aurelius & Astieani ab f eoormati, sed ει quinqur catb Innocentio primo, Procul ua Μδs li., . . ., st. lici Episcopi, is certis oe mani- lienssa οὶ Zoχimo , itemque Hi- festis rebus, de quibus expressa -- larius Narbonenss; a Bonifacio pri- His ti
120쪽
,: DL,, ut sis Correpti sunt , quod indebitas se-
ο - . 'ru' cissent ordinationes. Inde Tarrae,
Mitis' nensium ) ad Hilarium primum de ordinationibus , Syllano s. t is queri inaniae: Simplicii in Ra-
eunatem minae, quod Mutinens buxinvitum Episcopum dedisset: rejectiί. z an Κ quidam , ' ) Gregorio magno ele-
xlic. cti atque ordinati. Inde variis occasionibus conspicua Romani Ponti.
fieis in toto otia inspectio ista ac salia licita vigilantia, ne aut laici eregem
dominicam devastaturi . aut canestra matred a. muti non valentes latrare eidem ite
gi praeficerentur. Inde in ) Con.
eilio Chalcedonensii Bassianus, qui per vim in Ephesinam Ecelesam imitusus fuerat, a Leone Papa deiectus dicitur, cujus auctoritate factum, ut alius nomine Stephanus et ieen tur: resetuntque Patres ejusdem Conei lii
T':- politanotum ordinandorum ConinC-. Chalced. stantinopolitano Patriarchae potesta tem secisse . quod in eorum creatio. nibua tumultus orirentur , unde etiam acciderit , ut quidam ipsi Summo Pontifici importuni fuerint. quod certe ostendit,controversias istas de lute ordinationis ex omnibus Patriarchatibus ad Summum Ponti- feem Romam deferri consuevisse. Inde summae etiam potestatis praeter allata superius varia exempla haec proferri possunt. Primum ex Socrate
Idest: Perigenes Ecclesiae apud P.
tras in Achaia ) desiguatus fuis istopas, quem ubi populus illitis
Α urbis eum repudiaverat, viscopus Roma mandavit, ut, Episcopo Co. rinibi Metropolis jam mortuo , in
sede Episcopali illius urbis colloca. retur , cui Ecclesiiis reliqua vitae spa, tia praefuit. Alterum ex Antonio Flaminio I molen si , qui in vita sancti Pto et i Aquitanici , quam
ex antiquis monumentis excerpsit, eum refert invitum , S. Leone supernὸ admonito Ecclesia Reeiensi .
B dum tenderet, jam Episcopus illius. '' 'senio confectus . er gravi morbo
correptus , diem suum obierat: patefacta autem a Ptesbytero quodam probatae viis & venerabilis auctoritatis, qui cortitus admonitus suerat , illius 1 Romano Pontifice, quem ut Christi Vieatium venera. bantur . missone atque ordinatione , populum gratanter eum suscepi D , obriam etiam illi eundoae praecurrendo. Quo exemplo ma C niseslρ apparet , & Sanctissimos Pontifices divino nonnumquam minnitu in ordinandis Sacerdotibus. Metropolitanorum clerique ac populi jura praetergredientes . usos fuisse s & eos Pontificiae auctoritatipatu ille ; & salubria nonnunquam Summis Pot,tificibus pro Ecclesiae bono consilia diν initus immitti, eorumque sacrosanctam auctoritatem divinis etiam visionibus intem
D LXUII. Unum itaque hic solum superest, ut confirmatos etiam a Summis Pontificibus reliquos Patriarchas, Et a Sedia Apostolicae eom. munione dignitatis suae firmitatem ac munimentum accepisse . quibusdam exemplis demonstremus. Nec vetera levolvere opus est: Atha-
xandrina . Chrysostomum in Constantinopolitana. Paulinum, et Eva glium in Antiochena, sola Sum