장음표시 사용
121쪽
II o Pars III. Sect. V. Cap. IV .
motum Pontificum auctoritate vel Aretentos , vel restitutoa suisse praetermittimus P obiter quoque praeterimus Synodi eam a Cone illi Constantinopolitani primi epistolam, qua de Nectario Constantinopoli tano, Flaviano Antiocheno , & Cytillo H erosolymitano,. Concilio te-ceptis , Damasum & alios Oeeiis dentales Episcopos monet, & proiia communionis gratiam expetit, obsecratque , ut mutua charitate devinciente, remota omni huma- Bna assectione , praedictis electionibus
congratulentur 3 Iantum autem abfuisse , ut his literia cum nodo Oeeidentalium acquieverit Romanus Pontifex, quin potius , SOM-
meno ) teste , iratus fuerit idem
Romanus Pontifex , caeterique cum eo occidentales, oc Paulino comis
municatorias literas scripseriat, ad Flavianum silentium agentes, Dio dorum quoque Thars , di Aeaeium
Beroeae ordinatores teos egerint, & Cpro excommunicatis habuerint, atque, ut de ilice rebus cognoscereis ture tum ipsi, tum Gratianus Imperator in occidentem Episcopos convocarint ; ad quod Concilium Paulinus Romam venit : diffsus autem causae Flavianus, eb pergere renuit ; quem Concilii sententia tutum non fuisse, nec successores
tum Paulini ordinatio, Capuanum Conei lium in ista causa habitum, DTheophilo Alexandrino controversia illa demandata , legationes ad Summum Pontificem ad obtinendam ejus communionem pro Flaviano ab orientalibus susceptae ssopita tandem ab Innocentio I. haedissentio, impositis Alexandro Flaviani successori iis conditionibus, quae nonnisi v judiee dari potue
LXVIII. Quae omnia , Otho lieis Doctoribus passim petractat: breviter percurrimus , Ambrosii &Hieronymi in hoc dissidio verba sollitu , matutius discussisti , quae
hujus controversiae Summorum Pon
liseem judicem suisse, nec ullum , nisi ejus sententia , indubitatum Antistitem agnosci potuisse manifeste demonstrant, gravioresque viros ei communicare elegisse , qui I Rotna-n1 Sede probatus esset: Ita squidem Ambrosus : ) Non babet, quod i i Am M. mist. urgeat Evagrius, oe habeat quod προ metuat Flavianus, ideoque refugit examen . Et infra, Extra solus Fla-
oianus ut illi Didetur non venit,
quando omnes co venimus ; fenerator , S debitor invicem sibi occurrunt , si sibi non possunt occurrere : bolus exors Flaυianus ut ipse ouit , sac/rdotalis consortii , qui
nee Imperiatibus decretis, nec Sacerdotum conυentui praesentiam finciat sui . Nee tamen etiam Me moti dolore , fratri Evagrio donamus
speciem bona causa, qui eo defensabilior sibi videtur, quod eum refugis Flaυianus , aut quod babere
se alterum arbitratur aqualem, uti quo alienae magis ordinationis vitiis quam suis fretus. Nescio , an evidentius conventus istius, cui Summus Pontifex praeerat . in confirmandis Patriarchis orientalibus p testas ostendi potuerit . Quid enim vereretur Flavianus omnium sui Patriarchatus Episcoporum consensione receptus, Concilii Oecumenici sententii probatus , nisi superiorem Romanum Pontificem agnosceret, qui suam ordinationem irritare & infirmare posset P Nee minus evident et hanc potestatem ostendit Hieronymus . ea nempe epistola qua ex tribus , qui se Patriarchas Antiochenos eum Apostolicae Sedis communione jactabant, eui sibi adhaerendum esset Damasum Papam iis verbis consulit: Hinc
122쪽
Quis consecr. Episc. oc Archie p. &c. III
cborum circa manentium antiqua in
me furit auctoratas . Ego interi melamito , si quis Calbedra Petri Jumgitur, meus es . Meletius, Paulinus.
Vitalis tibi barere se dicunt: possem
credere .sboc unus assereret; nunc
aut duo mentiuntur , aut Omner.
Idvirco obtestor beatitudinem tuam, per crucem Domini. e c. ut m biliteris tuis, apud quem in Dria debeam communicare . significet, d
. Ex quibus verbis obtervare polin ris tres illos de Patriarchali sede comtendentes , omnes Romanae Sed is communionem habere te glotiatos fuisse, scientes non esse firmam suam dignitatem, nisi ejus communione munita seret. Hieronymo quoque sanctissimo & sapientissimo vito, nullum ex iis verum Patriarchamis vi tum fuisse, nec eorum ulli communicandum . nisi qui eidem Sedicommunicatoriis literis ju nctus esset, csne quibus proinde perfectam & lla.
bilem ordinationis potestatem apud neminem , quantumvis electum ac consecratum, es,e censebat. Adhaeis sise autem postea Hieronymum Paulino, cui communicabat summus Pontifex ex eo patet, quod se ab eo Presbyterum creatum asseveret. Cui
rei non praejudicat, quod Baslius
C. item . . letio communicarent : Nam climita approbaretur Paulinus, ut tamen Inon rejiceretur Meletius , liberum erat Otientalibus, qui privato erga Meletium affectu serebantur . ei adhaerere 2 valuit tamen Romani Pontifeis auctoritas, ut nec ips Orientales Paulinum omnino rejicere auderent, in quem Sedem Apostoli. eam propensiorem esse cognosce
LXlX. Statim atque verb Ecelesiae Constintinopolitanae Antistes est ordinatus Nestorius , epistolas encyesicas, tum ad ripam Romanum , tum ad reliquos Pattiarchas dedit, ab iisque communicatorias obtinuit. Ut autem videas, quantum prae reliquis ponderis essent Romani Pontificis litetae , ex eo colliges, quod Cyi illus Alexandi inus, incomsulto Romano Pontifice, Nestorii ab eo probati , quem plurimis argu mentis de haeres suspectum imo Nconvictum habere puterat, communionem aulus non si deserere, ideoque haee ad Caelestinum iis, qaae i , Ephelma Synodo habentur, literis reser ipse tit. ) ου πρωτερον προς aeta Epist. Cyril.
Non prius illius commuκionem des rere aus fuimus , quam bac ipsa pietati tuae indicaremus . Deneris proinde, quid Desentias , declarare, quo liquido nobis constet, communi.
care ne nos cum illo oporteat, an
Gerὸ Γbeia ei denuntiare , neminem cum eo communicare debere , qui ta- , jusmodi erroneam doctrinam fovet, ae praedicat . Subjungit, ut non
quos utpote sui Patriarchatus stequentius scribebat Romanus Ponti-Lκ verum etiam teliquis Orientalibus literas ipse dirigeret, quae eis occasionem praebeant virilitet Cath
lieam fidem propugnandi ,& impu-inationibus ejus resistendi. Nestorio verti, auctolitate Synodi uni.etialis deposito, Maximianus successit, qui illico ad Romanum Pontificem lite
ras dedit , ad quas Caelestinus q)
respondens, ossiciique sui Maximia- num admonens, non aequalis, sed su- a iacperiori partes agiis ejusque, qui ordi ς' nationem alterius , si a canonibus desse-
123쪽
de xisset, pro suo jure infirmar Aposset. LXX. ' Coelestinum Papam prius de Pioeli Episcopi Cyeticenorutata promotione consultum, imo& ro ratum a Theodoso Imperatore, ut eum eo dispensaret, quatenus ab ea Eeelesa ad Constantinopolitanania
transferretur, argumento sunt ea ,
quae sere ad verbum ex ) Socrate
refert Nicephorus , tuin vero post Bnarratam Maximiani mortem inquit hy Imperator Theodosius Pulcheria Augusta maxime cu. ram us rei suscepere , ne enim rursus negotium eis exbiberetur de
electione Episcopi , inde misceri E clesia res , θ' confundi potuissent; nulla interposita mora, quum a thuc Maximiani corpus insepultum esset, Epistopos quoscumque inυenire po-ruerunt , coactos , intbroninare, atque in vacuam Ecclesiae possessonem Cinducere Proclum jussere : Cum namque deliberatum amea de eo
esset, Crisinus quoque Roma Episcopus suffragium ei per epsolas tu. ferat , ad magnum illum rillum,
fum Tbessalonicensem scribens . oemodis omnibus docens nibit obstare, quominus , qui alterius urbis aut fit,
aut saltem designatus sit Episcopus,
in aliam transferatur iarbem I Pro
elus igitur in sede sua coltieatur, Dem. Cur quaeso cum Caelestino primum contulere Theodosius & Puutheria , quem in locum Maximia. ni essent suffectuti, di de Proclo dubitationem istam potulerunt, quod Cyeticorum Episeopus suisset designatus , nisi Summam in Caele .stino potellatem dispensandi in canonibus Ecclesiasticis esse scivissent, di ratam suturam illius ordinationem , quam ipse comprobasset λLitetae ergo istae Caelestini dispensatoriae suere & relaxatoriae rigoris canonum circa unum P. oclum, non autem declaratoriae & assertoriae
illius sententiae, quod palli in ta absque urgenti necessitate liceret unicuique a minori Ecelesa ad m,
jorem contra canones transferri:
lellinum enim ea nonum studiosissimum hoe declarasse vel decrevisse probabile non est; sed lotum Proclo , instante Ecesesae Constantinopolitanae necessitate, cui necduin, Nestorii tyrannide, malaque ad ministratione respirandi spatium obbrevitatem Pontificatus Maximiani eoneetam suerat, indulsisse, ut Comstantinopolim transferretur , veris
mile est. LXXI. Anatolius post Flaviani necem in praedatoria Synodo )Ephesna , Dioseoro di aliis ejusdem satinae constitutus atque ordinatus, suae ordinationi diffidens nisi Summi Pontificis consensus accederet , per Theodosium rogari curavit S. Leonem Romae tune sedentem , ut ejus electionem ordinationemque comprobaret , ut videre est ex literis Leonis Papae ad
Theodosum , quarum istud initium est : omnibus quidem vestrae pie satis epistolis inter eas sollicitudines, quas pro fide patimur , spem
nobis securitatis maximam praesitistis, Nicanum commendana Concilium : ademi ab illo, sicut Jam scribitis , non patiamini Sacerdo res Domini deviare . Sed ne alia quid in praejudisium Catholica de- .finia iis .fensionis viderra egisse, de ordinatione ejus. qui Constantinopositan caepit Eccle ae praesidere, nibu inimrim in alterutram idi partem ιe. mere rescribendum putavi, uon ἀ- lectionem negans , sed mani sationem Catholicae veritatis eve- Rans . Quod aequani ter ferat, obsecro , vestra clementia , ut cum
talem se erga fidem Cat bolicam
124쪽
Quis consecr. Episc. Archie p. &c. I 13
qualem cupimus , approbaris I de A istam ac dilectionem seu comitis. sinceritate ipsius copiosius ει ρ- nionem , quam ei impendere distu. curius gaudeamus, oec. Ex quibus lit S. Leo, verae confirmationis vim verbis primum quidem conjicio, habuisse, & absque ea Anatolii or- Theodosum putasse Nieaeno Conei - dinationem irritandam sore. haec de-lio approbationem Romani Ponti- monstrant, quae idem sanctus Pon. scis necessariam judicatam , quod tifex habet aliis ad diversos missis multi ex Summis Pontificibus cau- epillo lis. Primo enim ex epistola tum in Nicaeno dixerunt, ipsiusque ejus ad Anatolium , nonnisi certis Theodosi & valentiniani cita- eonditionibus eum receptum esseta superius Novella satis indicat, B conjicimus , ut quod Dioscori no adstiuitque ea lectio Canonis sexti men ad altare recitati haud sinerendi Nicaeni, in qua Patriarcharum Iuvenalis vero,&aliorum Catholi- auctoritas sancitur quia Romani corum Episcoporum nomina e Dy- Pontiscis ea est consuetudo ) quae plicis legi curatet: quod Iulianum vel ba ex Romani Pontificis accepta- Episcopum, aliosque Cleti eos, quitione P ttiare has habitos esse osten- S. Flaviano semper adhaeserant, ob. dunt: conjectura itaque est a Nicae- servaret, di apud se haberet , & Euni Concilii commendatione inci- sebii pro fide expulsi Eeelesiam de-pientem Theodosium, quod in eo sendetet, aliisque, de quibus instru- Romani Pontificis approbationis ne- cturum eum monet: easque, quietistas sane ita seret , significasse , se bus hae scribit litteras, in omnium ea causa inductum , noluisse Anatin vult notitiam pervenire , ut, inquit,lium pro Patriarcha Constantinopoli- qui Deo nostro iserviunt, de contano indubitato habere, priuiquam C firmata apud te pace Sedis Aposto.
approbationem istam emeruisset .eam- l gratulentur: quae verba nequaque ideo luis literis postulasset. Cui quam adderet, nisi communio Ro- proinde respondens S. Leo, recte ma- mani Pontificis veta esset consr. ximam se in eo confidentiam repo- matio, non mera gratulatio . Se-suisse dixit, quod a Nicaenis Canoni- eundo praedictus S. Leo epistola albut deviantes Antillites se non pas- Mattianum Augustum haec habet, sutum esse , professus fuisset; qui p- quae judicii Romani Pontificis , &pe quos sciret ejusdem auctolitatis confirmationis ipsus auctoritatem esse eonfii matrices. Sed relictis his mani ste ostendante quamvis enim m. Ioeiti epist. conjecturis, duectionem , seu necessario fbi frater meus Anato- gratiam fraternae charitatis. & lius consuluisse videatur , ut ordina. communionem haec enim promi L D torum suorum Dioseoti se ilieet &eue sumuntur ei impertiri renuit aliorum ) errorem deserens, in ass. Leo , donec fidei piosessionem sensum Catholica fidei salubri cor-
emisisset, prudenter judicans, eum. reRione transiret; custodire tamens Catholicam doctrinam amplexa, debuit , ut quod nostro beneficio retur, quamvis illegitime suisset or- noscitur consequutus , nullius pradinatus . nequaquam cum periculo vitatis cupiditate turbaret : uos indignationis imperatoris en reji- enim vestrae fidei fu interventioniselendum; sufficere in hac rerum . habentes intuitum, cum secundum perturbatione , s fidei defensioni sua consecrationis auctores ejus iniis consuleretur. tia titubarent , benigniores circa
LXXII. Charitatem aut e tria ipsum qiam issiores esse volui-
125쪽
114 Pars III. Sedi. U. Cap. IV.
mus , quo perturbatisne1 omnes, qua operante diabolo fuerant excitata , adbibitis remediis lenire. mus, qua illam modestum magis, quam moderatum facere debuerunt. An poti. it dicere S. Leo suo beneficio Anatolium Episcopatum consecutum , & se justiorem erga ipsum exhibuisse quam benigniorem , nisi judicis personam sustinuetit,
eumque in suam communionem recipiendo in Episcopatus possessio. ne, cujus ali,s periculum ei imminebat , ipsum vere proprieque confiniavit Z Neque vero putanda sunt haec verba S. Leoni minime cogitanti excidisse, cum eadem serme habeat epistola ad Pulcheriam , quae eandem Sumipi Pontificis auctoriis
talem egregie confirmant : Frater
enim, inquit, S Coepiscopus meus
Anatolius, parum con erans, quan
to pietatis vora beneficio , Smei favoris assensu, constantinopolitana Ecclesiae Sacerdotium fueris
consequutus , non tam adeptis gavisus, quam de immodicis appetendis supra mensuram sui accensus
est, oec. Eadem quoque ad eandem Pulcheliam scribit idem sanctissimus Pontifex in ea usa Elii Archidiaconi ab ipso Anatolio male habiti , cujus se ordinationem comoprobasse dolere videtur , eum ins ma ipsa . & imbecilla soret; graviterque serre , quod meliora de tyso sperans in deteriora prolabi vi
LXX HI. In caul quoque Μax mi Antioeheni elare hanc Pattiadi charum confirmandorum potestitem Srnodi Chalcedonensis Patres agno visse videntur : cum enim Maximus in Iocum Domni Antiocheni suffectus, certos ei sumptus ex reditibus Melesiae Antiochenae alii
gnari , Synodo postularet, ejus petitioni Legati Sedis Apostolicae a A sentientes . dictum M ximum ,
Summo Pontifice confirmatum , nemine reclamante, professi sunt iis
verbis: ) Sanctus S Beatissimus Papa , qui Episcopatum sancti ac
veneratilis Maximi Episcopi An. tioebena Ecclesia confirmavit, justo satis udicio ejus meritum approbasse videtur , Se. In eodem quoque Chalcedonensi Concilio hoe
memoratu dignum , eos tum Patriarchas , tum Episcopos orienta-B les a Concilio probatos, qui se I S.
Leone Papa probatos ostenderant, Anatolium v. gr. Maximum . Iuvenalem . Theodoretum , Ibam , dc alios communione Leonis Papae mu. nitor , a Patribus quoque admissos fuisse: Dioscorum veto Alexandri num , Domnum Antiochenum, &alios ab eodem improbatos , reput. sos fuisse: ut videas, confirmati nem ordinationum Episcoporum, vel infirmationem , Summo Pontifice C in oliente magni habitam , &aboeeumenico Concilio comprob tam . De Maximo autem nulla potuit esse ratio. Ob quam approbatus
Iuerit a Cone illo , nisi ob Romani
Ponti fieis eonfirmationem 2 nam vivebat adhuc Dimnus ab haereti cis depositus , quo tamen repulso , Maximus ab itidem constitutus inera conventu , cujus acta te seidie Chalcedonense . probatus est. Proterium quoque Alexandrinum ,
D in locum Dioscori tuffectum , sua
patriarehali dignitate non potuisse plene potiri ante consimationem Summi Pontiseis, conliat ex istis S. Leonis verbis r ) Fratrem Proterium Alexandrina urbis Episcopum gratulor satisfactionis pie. nas de fide sua siteras d rex se, S manifeste quidnam teneat imdicasse; cui me dignam gratiam pro di ipsius Moeritate necesse espraestare, ut bomrem in nullo sua
126쪽
Quis consecr. Episc., Archie p. &c. II sperdat Ecclesia , sed Sedis suae pri
vilegia . paternae antiquitatis exemplo . juxta Canonum illibata jura possideat . in id enim sibi illa νωIunt, Proterioli S Leone gratiam factam, concessum ips ab eodem , ut suae Sedit privilegia obtineret ,
quam assensu S. Leonis Pinterium in sua Sede confirmatu n fuisse, de plenam auctoritatem accepi lse λLXXIV. Simplicius quoque
Pontifex Romanus te lis est, se Ioannis in Alexandrina sede instituti nem cot fit masse , eamque confirmationem postea re ocasse . quod ab Imperatore Zenone periurii reus
insmutaretur: praeflat ipsa Simplicii verba audire, quae nonnisi de vera confirmatione in elligi nollam : Nuper, inquit, ab AEgntia Unodo, qua oe numero plurima , oe sidet Catholica esset communione suffulta, atque ab ipso omni propemodum clero . Alexandrinae setas ad nos ex more relatio missa patefecit , sancta memoriae friatrem quendam S Coepis opum nostrum obiisse, Timotheum . inque ejus vicem consona fidelium voluntate Ioannem, cui ad Sacerdotrum constare crederentur omnia , subrogatum: S ni. hil omnino regiare videbatur, nisi ut Deo nostro gratias agentibus nobis , atque gaudentibus t ut sine strepitu, quod Catiaticus in defun-
Ei ministerium successset Auti fles,
Apostolicae quoque maereationis assensu votivam sumerra femitatem:
cum ecce secundum consuetudinem
mihi talia disponent i , tranquiliissimi primipis scripta sunt reddita,
quibus mem&ratum . tanquam perjurii reum, quod fraternitati quoque tuae non esse diceretur incognitum, Sacerdotio prohiberet indignum . Illico retraxi pedem . oemeam revocavi super ejus confimmatione sententiam s ne qua contra
III. Pars. A tantum ae tale resimonium prae.
propere fecisse judisarer . Adverte, quaeso. singula e primum electionis
joannis Alexandriae Synodale de. cretum , tanquam adjudieem Romam missum : Zenonem electionem istam & ordinationem infirmare volentem , ad eumdem Summum Pontifieem tanquam judicem eo sugere , N apud eum electum Alexandrinum testimonio suo urgere:
tertium , sacta electione legitima. A diei tamen superesse Romani Pomtificis assensum, quo ordinatio fimmitatem obtineat , qu i si assensus iste ad stabilitatem ordinationis requirat ut, & sine eo infirma ipsa sit, nullasque vires habitura e quintum, assensum istum , confirmationis nomine diei s haec enim omnia, s attente nota eiis, reram confirmationem Patriai chas electos 1 Summo Pontisce tanquam a iudice obtinere debuisse comperies . Cui non
C obstat, quod consimatio ista post
conlectationem peractat 3 expetes
tur . Nam qui poterat electionem irritare, idem & ordinationem vitiosam ae illegitimam declarare poterat s consecratumque, prout saepius factum est , dejicere ae deturbare: ob Episcopalis vero auctoritatis necessitatem non expectabatur Summi pontifidis consentus, sed i ii eo post electionem consecrabatur scujus tamen ordinatio , ut citatuso Simpli eius docet , vsivam line . Romani Pontis eis assensu non habebat firmitatem. Xv. Qui vel b laeeessit Aeacio Flavitas, relieiosor in eo fuit: quamvis ) enim se 1 Romano Pontifice probatum iti non diffide. tet , & ordinati passus suisset, nonem ensit tamen fine Romano vise
m in1bronitari. sed transmisit S
nodicam Papa Romano Fetii: quod ste ob Aeaeii mortem ext com P a munim
127쪽
mullionem sedis Apostolicae , sive . A eonfirmet Quid reseram Patriarchis
aliam ob eausam secerit, satis aper- Constantinopolitanis pallio quod lar Res, I. t.i..te ostendit agnovisse ipsum istam ess signum plenitudinis potestatis )Romani Pontificis in confirmandis uti minime licuisse, nisi cSummis
vel infit mandis patriarcharum ordi. Pontificibur accepto; donec TheOnationibus summam potestatem: eui phylactus Patriaicha Romani I in m. 'concedere volens, nec se in sede, ad ratoris filius, Alberico Comite, quiquam electus fuerat, constitui passus Summum Pontificem in custodiant,nis post assensum Romani Pontifi- detinebat, pecunia corrupto , pro- eis. Huic subvecto Menam Patriar. eutante, privilegium sibi & sueeeueham Constantinopolitanum ab Aga- soribus suis impetravit, ut inconsulto peto, ut supra explicuimus, ordina- Summo Pontifiee gestare illud pol- , tum, deposito ab eodem Anthlmo, ut v set λ similia possemus innumera . a. visu.; test tu epistola Mariani ' Monachi proferre, nisi etiam in iii modum
Moaaehi alo & aliorum ad Imperatorem Iastinia- servari oporteret . Solum adjungi sis C-L -- num λ quam Is tamen Slgomus t 2 mus,eandem Summi Pontificis potet . eum sedi suae renuntiasse, & pallium statem explicuisse se amplius, &an ..i: . ' o I Imperatori didisse reserat, liquor, quos sbi praestituerat . fines
πο- elim videret se Atapeti consensum praetergressam fuisse , quamdiu Pa- seu confit mationem obtinere noria triarchales sedes in Latinorum pol
posse. state fuerunt: nee id , meo judicio. LXXVI. Plura in Calendionis injuste, nec sine latione ; decebati , o. eu..ὸ: -. in Antiocheni, Ioannis Ma Tha- enim, ut quorum Antistites sehisma
.ia...i. i si-νli. laida Alexandi ini, Ignatii C-- te & haeret diu laboraverant . aliqua -- stantinopolitani , aliorumque Pa- C suae dignitatia potestate mulctarentur; L i..... . . triarcharum ordinationibus, summae nee suo albitratui adeo libere telin- . . potestatis apud Romanos Pontifices ouerentur, qui conoesia saepius abus
-- residentis argumenta proferre posse- fuerant potestate. Utrum autem pruin te. i. i. Qui uius ἰ quae etiam circa Photium denti, secundum hominem loquor, t V M, ,es..i. manifeste patuit, quem summorum consilio, viderint alii; neque enim, Pontificum Nicolai primi, & Adria- dubium est, quin otientalium ex
zni secundi resistentia dejecit; Ioannis eo voluntates 1 nobis abalienatae sue. vetb octavi obtentus tandem consen- rint; sed sanandae potius erant, ocius erexit. Quid etiam proferam spiritalibus erroribus repurgandae et Leonem nonum, Petri Antiocheni rum mentes, quam solatiis humania ordinationem approbare se profiten- imbuendae : haec non moror ι ) M Alrus. ωι εἱ-tem: Mea , inquit . ba sitas in D aequissimum enim censere debemus culmine Apostolici throni ideo /xaL quod illa Sedes decreverit: rem M. rata, ut approbanda approbet, im tum narrare lasse iat. probanda quoque improbet , tua LXXVII. Primiam ergo de Hi sanctissimis fraternitatis Episcopa- rosolymitana Ecclςsa, V Vitelmi ' ) io, vini.i- lem promotionem libens approbra, Malmehutiensis & aliorum testis VI lib. t udat, s confirmas: quae sane catione eompertum est, si vim at- ἔ.οῦ '' erba peculiarem quandam potesta- que in Gothostedi Lotharingi diti
tem ostendunt Romano Pontifici prae nem redacta est, ejus Patriarchae et caeteris concessam . ut judiciaria au- ctionem dilatam . donec Summurctoritate reliquorum Patriareharum de ea Pontifex consultus. prout sibi ordinationem discutiat, & discussam visum esset, Episcopum constitueret. Hu-
128쪽
Quis consecr. Episc., Archiep. oce. II
Ejusdem quoque civitatis reliquos APatriarchas, nemine reclamante, hRomano Pontifice consimatos ac depositos fuisse variis exemplis eo
.: quo etiam reprehenὸit ut Rodulphus' quidam Mamillanus, vir militarismatis quam Melesiasti eus,populi sa-vore ad Antiochenum thronum eve
ctus absque Suffraganeorum Episcoporum assensu , 'ubd inconsulto BRomano Pontifice ausus esset palli. um de collo Bernardi defuncti Patriarchae extrahere; qui eum auda
e: II '' eius in alia vitia ch ruis, et, Ro.
mam ad eaulam )icendam venire jussus, tesgnare pallium coactus est, ae Cardinalibus restituere, aliudque de corpore B. Petri solemni more.
per Priorem Diaconum traditum, cincipere . Imb eo tempore in more
positum suit, eodem V vitelmolatio teste, ut Hietosolymitani Patria te ha- Cius Metropolitani pro pallio Romam ire juberentur. Graviterque ideo tulit Innocentius II. Fulcherium Tyrium Metropolitani male ab Hierosolrmitano Patriarcha habitum,
quod Romam pro pallio. exemplo praedri foris sui , profectus fuisset .
Interdictum quoque eo tempore Patriarchae Antiocheno , ne ab una s de ad aliam Episcopum quemquam transferre auderet: quod ex Inn ω Cap.r. 4s πεμ eentii tertii ad eundem rescri- Dpto patet, quo ex generali ptivi legio majores causas ad Apostoli eam Sedem revocante, Episcopi transsatio Romano Poniisei propria asseritur, α qui eam sua auctoritate praesumpserit . a confirmandis Episcopis in poenam luspenditur. Eadem quoque in Eeelesia Constantinopolitana obaseivata fuisse , tum ex peculiari eiμω cam Ca eam ejusdem Innocentii tertii Α,
is, d. Elini. rescripto innotescit , quo nempe
eausam electionis Pauli de Venetiis, α postulationis Eladiensis Episcopi discutiendam committit, variasque
circa examen personae utri usuis sitemque tatn electionis quam pinstulationis tegulas plutes praescribit, ex quibus confirmari vel infirmati, sue unius electio, sive alterius postu- Iatio posset: tum etiam ex generali ejusdem in Cone illo Oecumenico definitione, ut postquam Anti- tri Cis. A- α' sitra Patria tehalium sedium is R. 's' mano Pontifice receperint pallium
s quod es plenitudinis incit Pontia
tatis ει obedientiae juramento , t center-ipsi Suffraganeis suis palbum largiantur, recipientes pro se professonem Canonicam , S pro Romana Ecclesia sponsionem obedisentia ab eisdem . LXXVIII. Neque iis haee o
stant, quod Pattiarchae Alexandrinis bi ordinandi Constantinopolitanus potestatem arrogarit, ut patet exemplis Petri Alexandi ini Maxi- me -
mum Philosophum Cynicum tinia Alexandrina sede collocantis, in qua Gregorium NaZiantacium jam fixi Lset itemque ordinationis Ch - cir samisi lib. sostomi, ad quem Theopbilus Ale xandrinus ab Imperatore vocatus e Quod Constantinopolitanus quoque Pattiateha sibi Antiochenorum consecrandorum potestatem sumpserit , ouemadmodum Maximi Anti 'IAMω
chem ab Anatolio Constantinopoli in E πini λ. . .
monstrant . Non item, quod pro Bulgariae Episcopis confirmandis dist.
diu eum Patriarchis Constantinopo Hama viis
litanis Romani Pontifices contenderint: neque tandem, quod Corne- ζ't - .:. . a lii electio I Cypriano comproba, ta , di ab Episeopis Asticanis firmata
dieatur. Ex quibus deducere conam tu Cyg. tur nostri Novatores, nullam Summi IPontificis in eonfirmandis aliorum Patriarcharum ordinationibus esse
129쪽
praerogativam , quae non cateris, qui Ise se invicem confirment, Patria chis; vel quae non minotis nominis Episcopis , in reliquorum etiam majoris dignitatis Antistitum ordinationibus comprobandis , propter Eeelesa & Episcopatus unitatem, laeum habeat.
LXXIX. Haec autem omnia suas exceptiones , probatasque responsiones patiuntur . Nam inthroinniratio Gregorii Nazianeteat , Petro Alexandrino ea de causa facta est, iquod clim in Ecclesa Constantino. politana tari essent Catholicae communionis viti , & Antiochena Eccle-sa , Contantinopolitanae vicinior, schismate eo tempore laboraret, nec Romanus Ponti Lx adeant Eeclesam componendam proscisci aut posset auι deberet; ad Catholicorum solatium visum suerit non inutile ut Petrus magni illius Athanasi luccessor, qui pro fide etiam Catholica defendenda laborarat . tunc Constantinopoli prae- ilens, Catholicum Episcopum constitueret . Eundem verti Petrum nonsbi haeetanquam ex suprema auctoritate vendicasse , seque sicut &caeteros Patriarchas uin mi Pontificis auctolitate subjectum memini L 'L--π- se , patet ex eo, quod ab Aria-:zz --il nis sede pulsus Romam statim tan-
p quam ad Ahium confugerit, & a Damaso restitutionem impetrarit. Humanus autem error ipsus suit
quod υ eupiditate tibi devincendi 1
Gentilem suum Cynicum, ejusque - Philosophici larva deceptus, quae &Naaianete num sisellerat , ad Constantinopolitanum eum thronum per submissos AEgyptios, contra Eccles istieas leges Canonesque, provehi curavit; cujus ideo ordinatio irrita omnino habita, di a Catholicia omis N nibus repudiata , inali & J Arrianis illegitima visa est. Eaque Petri Alexandrini temeritas occasionem
dedit Constantinopolitano primo Coneilio prohibendi, ) ne Ni . Cone Constan. scopi ad Ecclesias,quae sunt ultra su- am dioecesim suosque limites, accedam , nec Ecclesias confundant 2 sed
secundum Canonet Alexandria quidem Episcopus di umbolum regas; orientis autem Episcopi Orientem solum admini'rent , m. In hoc Canone notatu dignum est , quod eum Alexandrino, Antiocheno, &Constantinopolitano limites praefigantur , extra quos discurrere eis, nis vocatis ad ordinationes Episcopales,non liceat; nulli Romano Pontifici limites praefiniantur, quem no
verant Patres universalem ordinandorum Episcoporum habere potestatem. Unde quod Theophilus Alexandrinus postea Joannis Cirtalloini ordinationi intersuit , nullam hoc potestatem in ejus ordinatione The
phili arguit . quem & assensisse
coactum reserunt, & ad celebrita. -- p. Matem duntaxat majorem ordinationis
ejusdem Ioannis ab Imperatore invitatum venis e narrant; non autem ad eandem aut auctoritate sua celebrandam , aut confirmandam : quod de Summis Pontificibus supra demon.
stravimus. LXXX. Audacia quoque ae t meritas Anatolii Constantinopolitani, Antiocheni Patriarchae ordinati nem ad se trahere nitentis, a Summo
Pontifice retusa fuit: nam Leos )Magnus aeriter Anatolium de ista Antiocheni Patriarchae praesumpta
ordinatione redarguit, eamque con tra canonicam regulam afferit, &sacratissimas Nicaenorum Canonum
constitutiones instingi eo facto testat ut epistola ad eundem Anatolium:
sine ullo exemplo oe contra salutam canonsa id praesuinptum dolet epistola ad Imperatorem Martianum. Aeacium verti, quod ad turbas Amtiochenas ledandas Imperatori Lenoni
130쪽
noni necessarium visum suisset, electionem Patriarchar Antiocheni Constantinopoli fieri, & ejus ordinationem Patriarchae Constantinopoli SimoLερῶ . it. tano committi. Simplicius 'a Papa, , . . ia ista Ita excusit, ut veniale a firmet, quod ab eo ex Imperatoria jussione, instante necessitate , iactum fuerat, de caetero autem dii ruste in exemplum trahi , aut in polletum id
praesumi vetat: quod nec de caetero praesumendum Imperatorem spopo disse testatur: ideoque, non se ut Romani Pontificis in consecrationibus vel confit mationibus Episcoporum absoluta libera , & nemine cla
mante exercita . caeterorum patita
charum potestas ullo exemplo com probat ut . Quinimo obsetvatu di- Patet inevi . gnum est,s M ) Anatolium eo tantum praetextu ausum Antiocheni Patriam chae ordinationem ad se trahere, quod aequalia Romanae Sedi ptivit 93 Caa.a cotiri gi eκ ) Chalcedonensi Canone , GHς d. x . quem valdε exagitat S. Leo, cujusque Anatolius auctor fuerat, ast taret s quod certe manifeste olfendit Romani Pontificis in ordinationibus Patriarcharum auctoritatem agnitam fuisse : non enim ex praesumstiis Romanae Sed is communieatis sibi utibus Constantinopolitanus Patriarcha Antiocheni lieitam sibi ordinationem praetendisset, nisi Romano
Pontifici id jute licuisse in consesso apud omnes extitiiset. LXXXI. Contentio vero de Bu patia inter Constantinopolitanos, ocRomanos Pontisces, non de summa in eam potes late controversia
Atiastac Romanae addictissimus, aqua
contra Photium desensus fuerat, &ω, Photius postea paenitentiam si-
Pe-ε-- . mulans , quo Ioannem octavum
demereretur, agnoscebant; citati
ue Nicolai ptimi, Adriani secun i, di Ioannis octavi epistolis agitur . non ut illa potestas summa probetur, sed ut proprium jus Patriarchales ex Canonibus Nicaenis, ex antiquo ordinationum more νex ptaedicatoribus Euangelicia a Romana Sede in eam' provinciam misissa adstruat ut . Unde in illa eoli cutione Legatorum Sedis Apost Iicae eum Legatis orientalium sedium , praesente Ignatio, quam re sert ) Anastasua Romanae Eccle. s. Bibliotheeatius, qui tunc B- stantinopoli ad sancienda cum utro. que Imperatore Ludovico Lotharii filio, & Baslio Maeedone nuptiarum foedera missus, intererat , Legati Romanae Sed is hae dixisse di. cuntur : Sancta Sedes Apostolica vox, quia revera inferiores sis , supersua causa udices nec elegit, nec per nos eligit, utpote quae in
omni Ecclesia specialiter fas babeat judicandis sed neque nobis de
hae causa sententiam proferre com misit, G. Quibus verbis nemo se opposuisse sertur , nemo Romani Pontificis potestatem elevare aut deprimere ausus est : sed tantum rationes Graeci objecerunt , quibus non expedire ostenderent, ut initas nes dominationis suae Summi Pomtisces , Francorum foederibus inhaerentes . ordinationes peragerent.
Sanctus quoque Ignatius Constantinopolitanus Patriarcha , cum ad legendas Apostolicas literas, quibus Bulgariam Romanae Ecclesiae rediadere jubebatur. a Legatis Apostolicae Sed is urgetetur , hae dixisse narratur, quae supremam eum ubi. que terram Romani Pontificis potestatem agnovi lse ostend unt: Absis
a me , ut ego bis praesumptionibus contra decorem Sedis Apostolicae implicer: qui nec juveniliter ago , in mibi subripi valeat, nec ita seniliter deliro, ut quod ia aliis r prehendere debeo, ipse committam: