장음표시 사용
21쪽
nobiscum, sublato attributo proprio, tolli integram rei essentiam, res eodem recidit.,in Pontificii, in Concilio Trident. Can l*i ζρ' se si . r. decernentes neminem v kμέ- eertum esse de sua fide, eX hoc Ca none absurditatis convincuntur: Te ite enim Apostolo Hebr XI. proprietas fidei est, certo sperare haereditatem regni caesostis Sed hanc tollunt Pontificii. Tollunt ergo ipsana Fidei essentiam, quam tamen salvam esse volunt, & ideo sibi ipsis& rei veritati contradicunt. Eodem modo, vi nostri canonis, recte argumentor: Bonis nosris operibus non competit proprietas meriti, nequeunt igi- tur esse meritoria. Major, quae heic subinte digitur, propositio est noster canon, sua radians luce. Minor probatur, quia meriti natura ac ratio postulat ου ut opus, quo meremur, sit nostrum,
β) ut sit indebitum, Zo ut sit utile et commodum illi, cui praestatur, i ) ut sit pretio &dignitate aequale illi, quod pro opere nostro redinditur. Opera autem bona non sunt α) no stra, sed Dei PCCXIX. 36. Phil. II. 13. Joh. XV. s. et Cor. III. s. β, Sunt debita Luc. XUII. xo. γ) nullam utilitatem Deo afferunt Iob. . XXII. 2. Nulla est aequalitas inter opera
nostra et vitam aeternam Rom. VIII. I 8.
g. 3F3. Scholion . Posito attributo proprio poni es generale. sentiam & sublato tolli statuimus s*.f. 33I. Ma. , sensi I tamen non formali, ouasi conceptus rei secundus, qualis omne est ata tributum, esset simul primus, quod manifestam involveret contrauictione .non, inquam.
22쪽
formali, sed materiali, quod attributum proprium et essentia, per quam illud determina tUr, qua rem ipsam tam arcte inter se simicomplicata, ut Unum nequeat esse sine altero.'EX. r. attributum proprium trianguli sequi lateri est aequalitas angulorum mutua. Posita Lgitur vel remota angulorum aequalitate, simul ponitur vel removetur laterum aequalitas. Hi ne tamen non sequitur nos sensu formali confundere Determinans cum Determinata:
Investigaturo enim quaenam prima sint in ente determinantia, seu quaenam sint ejus essen. tialia, subsistendum omnino in iis pnaedicatis, quae sibi mutuo non repugnant, & quorum Un Um neque Per alterum, neque per aliud prius in eadem re determinatur 3. 3l8. 32O. . Alia namque praedicata, ut quivis videt, &ex demonstratis intelligit ig. . cit.), tamquam Priora in ente poni nequeunt. Jam ex tribus lineis rectis et aequalibus construi potest triangulum, numerus ergo rectarum ternarius& earundem aequaIitas mutua inter se non pugnant ad figuram constituendam. Sin Uero tres sumantur anguli inter se aequales, ex
iis solis datis, ut quilibet, vel parum in Geometria Versatus novit, triangulum construi
nequit. Etsi igitur vicissim ex supposita tri-Um angulorum aequalitate in triangulo demonstrari potest trium laterum aequalitas; illa tamen hypothesis non intelligitur possibi-B a. lis,
23쪽
CAP. I. DE AFFECTI Nim 'stis, nisi hujus possibilitate praesupposita quae ex ipsa intelligitur constructione. Quid ergo ex his escitur aliud, quam estentiam, sensita formali consideratam, non determinari per attributum proprium, sed lioc potius per illam, etsi hoc posito, illa non positi non poni.
Reciproca- Si posito A ponitur B, & vicis-ri qui Z posito B, ponitur A, dicunturA R: B inter se Reciprocari. Est: ergo Recipro
catio mutua Unius Positio ex positione alte
In Logicis subjectum de praedicatum propolatio nis reciproca dicuntur, quando ita inter se per- 'mutari possunt, ut alterum alterius loco, salva. veritate, poni queat. Ut in hac ex. gr. propositione: Corpus es extensum impenetrabile, & vicissim extensum impenetrabile es corpus. Haec autem subjecti dc praedicati permutatio allu eo- Tiginem non trahit, quam ex illa subjecti dc praedicatit indole, qua fit, ut, illo posito, hoc ponatur, dc vicissim hod posito, illud ponatur. Recte igitur in Metaphysica, ubi potius ad in-- dolem rerum, quam terminorum qualitatem attendere debemus, desinitur reciprocatio per mutuam unius positionem ex positione alterius
. i. g. 355. Proprio- Attributa propria cum ente, cuirum S et conveniunt, reciprocantur. Posito e- 'E nim attributo proprio ponitur inte- .
24쪽
posita. ponitur ens ipsim 3. 33a.). Posito igitur attributo proprio, Ponitur ens, cMUS scilicet est proprium. Porro: Posito ente ponitur integra ejus essentia s3. 3; 2.), Ied hac posita, ponitur id, Unde determinatur attribUtiam proprium fg. 347.), seu ponitur attributi proprii determinans f. 19S ), quo Posito, ponitur attributum proprium, tanqUam ejus determinatum 3. I96.). Posito itaque ente, ponitur ejus attrihutum proprium. Consequenter.ens & attrihutum proprium te mutuo ponunt. Inter se ergo reciprocantur f.
Sic aequalitas omnium trium angulorum est attributum proprium trianguli aequilateri, cum hoCigitur reciprocam habet naturam, quiarn Eucli des in corollariis ad V. dc VI. propositionem Elem. I. demonstrat. Ceterum ex theseos hujus demonstra ν L. rione Patet ratio, cur proprietas entis '. loco ejus essenti:e stare possit, hac i- ognorata, dc cur ex attributo rei proprio accurata eius condi queat definitio.
, Posito attributo communi, non nisi Attributi illώ, vel illa essentialia ponuntur . comm*ηisser οπod, vel quae determinatur h. T .
e. posto huic enti hoc in se attribπ' talis .
tum.commune, non tamen simul pο- δ
ni potest illud simul posedere totam hanc essentiam, qua gaudet, sed illa tantum tenere essem . . B 3 tD-
25쪽
CAν I. DE AFFECTIONIBUS tialia. per quie attributum illud commune δε- terminatur. Nam attributum commune non determinatur per totam egentiam, seu Omnia essentialia simul sumta, sed tantum per unum vel aliquot essentialium g. 347. . Non ergo tota essentia, sic ditanum modo vel aliquot essentialium sunt respectu attributi communis, ceu sui determinati 'determinantia g. I95. . Quam ob rem, Ouum, Posito determinato, non ponantur nisi ejus determinantia s . 197. ; posito attributo communi, non nisi illud. vel illa eslentialia ponuntur, per quae determinatur.
Impingunt in hanc propositionem Cartesiani, putantes posita extensione poni corpus ipsum, seu integram corporis essentiam: Nam est extensio attributum corporis & spatii commune, illa ergo polita, non ponitur nisi illud essentiale, quod corpori aeque ac spatio competit, minime vero integra corporis essentia, prout alpatii natura distinSuitur.3 7. Suanis Positis autem pluribus attributis ot ributa communibus, quae simul sumta sunt iii-ςρ 'μηis star attributi proprii, pons tur o ni a rei essentialia. Ouando enim
meunt. plura attributa communia, timulsumta, sunt instar attributi proprii. per modum attributi proprii recte ponsiderantur
26쪽
Mtur. Sed posito attributo proprio, ponitur integra rei essentia s9. 33i.). Positis ergo tot ata tributis communibus, quot simul sumta lunt instar attributi proprii, ponuncur omnia rei
Sic quae a Geometris in definitione quadrati al- , legantur notae, sigillatim spectatae, non sunt nili attributa quadrato aeque ac Rhombo, Rhomboidi, Trapegio, et oblongo communia, simul autem considerata nulli alii competunt figurae, & ideo sunt instar attributi proprii, ex quo, ut Logica docet, legitima conditur defi- initio Definiunt enim quadratum per figuram Vo. Est adrilateram, i :do PEquuateram. & 3:o Rectangulam. Primum requisitum est commune. omnibus figuris quadrilateris, secundum rhombo, aeque ac quadrato competit, tertium Cum oblongo habet quadratum Commune. Omnia tamen haec tria, simul spectata, nulli, praeterquadratum, figurae conveniunt, Zc ideo insunt ei instar attributi proprii, quod integram qua drati ponit essentiam.
Sublato attributo communi, toli, Attrabu-tur fimul rei essentia i. e. tolle unum tum com attributum commune or non amplius μ' . . manebit eadem essentia, eadem res. Attributum commune Per unum uisita vel aliquot essentialium Geterminatur 3. 347 , unum igitur, vel aliquot essentialium iunt determinantia, quorum determinatum est attributum commune f. I95. .
27쪽
Si itaque sublato attributoicommuni, UnUm vel aliquot elientialium, per quae determinatur, nihilominus manerent salva, poneretUr determinans- non Vero determinatum, quod,
per ante demonstrata 3. l 96.), est absiurdum. yiam ob causam vere statuimus, sublato Π-n attributo comm uui, tolli simul illa essentialia. per quae determinantur: sublatis autem uno vel aliquot esstentialium amplius manere nequit idem praedicatorum essentialium numerUS, conse JUenter nec eadem esientia, nec
idem ens: Illa enim in sequentibus docebo emdem esse. quae salvo quovis respectu, sibi mutuo substitui possunt. Estentia igitur uno vel altero ementiali destituta, in locum integrae essentiae Iubstitui nequit.
r in D, Errant itaque Cartesiani, in extensio- ne essentiam corporis ideo ponentes, quod, illa remota, remoVentUr corpus: Quodvis enim attributum commune hoCfulget privilegio, quod a suo subjecto remo-Veri nequeat, nisi simul tollatur subjectum ipsum, Nemo tamen, nisi rerum ignarus, ideo
affirmabit attributum rei commune esse ejus. essentiam. Usu, πὸ, Pοςςanx etiam Contra hanc assertio- , nem Monotheletae, qui docuerunto unam tantum dari in Christo voluntatem , divinam nimirum, humana ncgata: Est
enim voluntas attributum animae humanae, ce
terisque spiritibus suo sensu commune, quo sub- lato,
28쪽
ENTIS IN GENEREPS lato, tollitur, vi praesentis canonis, ipsa essentia anima: humanae, dc ideo, quum hax sit c sia sentialis hominis pars, tollitur ipsa humana natura. Si ergo Christus voluntatem humanam non haberet, Verus non esset homo. quod sacrae Scripturae et speciatim Historiae passionis Chrisi e diametro adversatUr.' . g. 359. Iuod vel umeo entis attributo re- ββωυ- pugnat, id etiam repugnat essentiae ea pri t si iisdem entis. Quod enim attributo I it to re-
repugnat, sim tit affirmat, & simul 'si 'negat idem attributum 3. 43.). & proinde, vi principii contradictionis . 53. , tollit ipsum attributum: Est: vero attributum Vel proprium vel commune sq. 3 8.), & stib-
lato unico vel attributo proprio, vel Commu
ni, tollitur rei essentia i . g. 352. 338. . Quod
itaque vel unico entis attributo re P Ugnat, e sentiam illius entis tollit, seu, quod eodem redit, essentiae repUgnat.
Suo constabit loco attributa, re ipsa, identificari cum es lentia entis, unde, quia quae re ipsa 'Eadem sunt, mutuam admittunt substitutionem, - satis & denuo evadit perspicuum, nihil repugnare attributo. nisi quod etiam simul repui gnet estentiae. EX. gr. Angulum etaternum es se majorem utrolibet angulorum internorum &Oppositorum in triangulo rectilineo, est hujus' triangulorum generis attributum per I 6. Εf. r. Huic autem attributo repugnat quod bini in
triangulo anguli sint actu ipso recti per I p. El.
29쪽
26 CAp. I. DE AFFECTIONIBUs . Ergo etiam idem repugnat essentiae dicti trianguli.' g. 362. Corolla- Prona hinc fuit consequentia, riμm- quod repugnat attributo entis, id eienti esse absolute impossibile . seu, illi enti nequaquam competere poste g. 326. .
Sunt compositio & extensio essentiasta corporis alitibuta, quibus facultaS Cogitandi absolute repugnat. Recte itaque, vi pranentis consectarii, concludimus absolute impossibile esse, ut facul
tas cogitandi corpori competat. . 30 I.
Εns Meta- Omnia entis Metapbdifici attribuqphas cum ta 1 unt ei propria. Ex notione en-quaua .si' iis Metaphysici evicimus i g. 3 2. liabere attributa, ergo aut communia aut propria s=. 348 l. Si illud, attributa entis Metaphysici per quaedam eius essentialia determinarentur, aliisque entibus essent eommunia s . 3 7. . Praeter enSi itur Metaphysicum darentur alia entia. quae illud suo ambitu non comprehenderet. ΕnSitaque Metaphysicum non esset universalissimum, quod quum sit absurdum 9. IO.227.), liquet attributa entis non esse communia, sed propria.
Idem directe exinde colligitur, quod attributaenti Metaphysico attribuenda, ex tota ejus ese sentia, quae conceptu primo absolvitur, fluere
30쪽
ENTIs IN GENERE. 27 demonstravi s g. 3 et ), dc ideo non posse non cl- se ei propria. Spectant huc unita S, veritas, bonitas, perfectio, cetera, quae aeque latc patent acens ipsum.
355. OHinc est quod veteres Metaphysici dicant attributa entis esse ei reciproca, quam assertionem, Ut veritati congruam , universali licic ltabilire volui de monit ratione, particulariter suis ostensurus locis, quodlibet entis attributum cum illo reciprocari.
Haec entis Metaphysici attributa Divi distinguere solent Philosophi in Sim se stitibu-plicia seu Unita, & Coiburicta, seu 'i' Disjuncta. Illa absolute ac sinς OP thfh lii
positorum disjunctione de ente reci- Procantur. Haec non nisi cum disjunctione
Cum ente retrocurrunt. Sic ex communi & recepta dudum sententia, at tributa entis simplicia sunt, unitas, Veritas, per seditio, bonitas. Disjuncta vero esse idem, vel diversum, necessarium vel contigens. &C.