장음표시 사용
71쪽
tanquam Creatorem in hac vita colerent, se per omnia diligerent; d aliquam veram scelicitatem in alia vita Otinerent ergo evidens est,Deum tradidisse hominibus legem,per cuius observationem ipsium colerent,&aeternam elicitatem obtinerent. Vnde
sicut evidens est, Deum semper bisse, ita evidens est pol conditum uniuersum semper habuisse in mundo aliquam veram Religionem,&legem in qua homines alvari possent cum enim euidens sit, in omni tepore ver procurasse hominum salutem , evidens quoque est,umni tempore providisse hominibus legem, Religionem,per cuius observatiouiem tenderent in celicitatem ultimam, ad quam sunt creati,nec enim Deus serio potest desiderare, ut homines perveniant ad terminum, nisi praestituendo viam, per quam ambinando per.enire possint ad ipsumci nec potest serio iocurare finem, quin provideat mediii necessarium ad eius consecutionem. . Manifestum deinde est,ante adventum Mahumeti non nulla legem a Mahumeto promulgatam ergo cum man festum quoque sit,sexcentis annis ante ad inventum alium et fidem Christi fuiste per totum orbem pronauigatam vel dicendum est , illiί sexcentis annis nullum hominem salutem aeternam obtinuisse, ammo nec obtinere crevisse, vel dicendum est , illam
obtinuisse, vel obtinere potulis fidem Christi amplectendo,& eius legem Evangelicam observando. Probatur assumptum, quia si nullaeta tunc inmundo vera fides,veraque Religio a Deo data;nullus
72쪽
riae salvabatur; quia sne vera fide impossibile est pia cere Deo, in observatione legis Deo prove
nientis,impossibile est veram Delicitatem ultimi:mque linem consequi unde tunc Deus creasset homi-ue dumtaxat ad comedendum, , bibendii in hacivata sicut bestias quod est per se falsium , meo in digniam. Si ulcm erat tunc aliqua vera fides , verarque Religio,nulla ali a esIe poterat, qu in Christiana.dam ante adventum Mahumeti, solum erant in mun-
ieges, vel fides Ἀ-mpe elimo, 'de Gentilium, qui idola colebant Religio, &Ἐ-des' iaeo tum qui es iam expectabant de fides MKeligio Christi uia,qui Deum Vnum. Trinum co-ic dat, Chi istum tanquam verum Deum, homi vem adorabat, ex ijs autem tribus fides gentiliu erat manifestus error nam Mahumetus ipse in Alcorano saepe dicit se elle Prophetam a Deo millum dexter. minentiam idololatriam.Fides autem Iudaeorum erat
etiani post adventum Christi omni, urina Minutilis ad lutem.Nam aliunietus in Alcorano saepe repe tit Christum esse Messiam in lege, M. Prophetis pro
h lisum, fui it insignem Prophetam virumque fati
ausimum: Iudaei vero illum, Impostorem . blacphemum execrabantur,ac proinde erant ceriὰ extra
in saliatis:quare,rel dicendum est, nullina homine sexcentis annis finite salvatum, vel dicendis esti tum in Religione Christiana suisse salutem cum ergo primum it manifeste absurdum, Deo indip-RMo,debet necessario dici secundum ergo tunc Re
73쪽
sigio Christiana erat apta ad salutem: ergo erat vera. Patet conseq. quia lex falsa non est 1 Deo, neque descendit de celo dex autem quae non est a Deo, neque e celo descendit, non potest ad Deum ducere, neque ad Coelum evehere. Unde evidens est, fidem, in qua homines salvantur, esse veram,&esse a Deo. Ergo vera erant dogmata, quae lex Christiana tunc profitebatur; nempe Deum esse Trinum,& Unum, de
Christum este hominem,& Deum simul. Nam si haec dogmata eslent falsa, fides ipsa Christiana falsa, metronea erat, ac proinde non esset a Deo, sed a Diabolo,neque ad Coelum ducerer,sed ad infernum. Quod si illis sexcentis annis verum erat Deum esse Trinum,& Vnum,& Christum esse Deum, hominem,evidens quoque est, Deum post adventum Mahumet esIe Trinum,& Vnum,& Christum eis Dei &hom nem 'ergo Alcoranus disserte hoc negatis. non est lex vera sed manifeste erronea. neque Deum habet Authorem,sed Diabolum;& Mahumetus non
fuit Propheta, sed Impostor. Deceptor. Sequela est evidens quia cum Deum esse Trinum non iit accudens , sed substantia , si Deus aliquando fuit Trinus, semper necessario est Trinus in cum propositio aliquid a rmans de praeterito si semel vera est, semper permaneat vera sane si illis sexcentis annis verum erat affirmare Deum sectum suisse hominem; sane id etiam modo verum est, semperque erit verum. Et
eum Christus,qui tune existebat incuso, idem sit, qui modo existit ibidem sane si tunc erat Deus,etiam
74쪽
Noe argumentum primum Deus mihi suggesti eum in Urbe Malaga e nostro Collegio tenderem ad
Theatrum Comediarum ad concionandum Mahu-- metanis hic enim locus consulio electus fuerat ad eas conciones habendas; ineumque confluebat tota Ciuitatis nobilitas,t in Ecclesiastica, quam si cularis. Venerat ad concionem invitus quidam Malaumeta nus cum sua uxore,in timens , ne illa peteret Baptis
Inum, mortem minatus est,& dum me concionantem
audiebat , oculis torvis minas repetebat Sc cum hanc demonstrationem audivit,diuina gratia repente illuminatus, filium parvulum, quem inter brachia complectebatur,dimittens, a sede prosilijt, in tabulatum ascendit, alta voce Baptismum petens, cuingenti Christianorum plausu, maxima uxoris mae stitia. Posteaque seipsum explicans dicebat tres dumtaxat sunt domus nempe domus Moysis,domus Christi, domus Mahumeti domus Moysis aliqua do fuit domus Dei, sed postquam Christus venit, iam domus illa corruit,& iam non est domus Dei domus Christi est plane domus Dei domus autem Mahumeri postea supervenies nequit esse domus Dei; quia est domus contraria domui Christi; meus nequit sibi ipsi contrarius ile. Et hunc aliosque. ttiginta duos infideles ad veram Christi fidem conversos, sactisque mysterijs imbutos die Evangelista: Ioanni Sacrae Collegi nostri Ecclesia in Cathedralem ingenti comitatu ductos sacro fonte lustrauit Illust ac RR. D. D. Ildephonfusi S. Thomae Sacro Praedi-
75쪽
catorum ordines, Episcop. Malacensis, quem dum memoro gratum denuo animum pulsat effusissinia illa humanitas, qua tenuitatem nostram excepit, cde victu, vestituque indulgentissima nobis largitate
providi: Quae cum mente nequaquam exciderint, nec calamum subterfugere potuerunt, quin eorum rursus memoriam iucundissime refrica et, figeretque monumentum nostrae adversus tantum Virum obseris tantissimae gratitudinis.
Secundu demonstratio. Lia deinde conficitur ratio ex dictis in tota disputatione , qua Distatis convincatur Mahumetana secta nam cum unus sit Deus , una tanturi debet esse vera fides,veraque Religio, in qua homunes salventur , omnes sectae oppositae verae Religioni debent eile falsae. Ergo cum Deus velit omnes homines salvos fieri, vult omnes homines venire ad profitenda veram fide, veraqii Religione amplecti. Ergo veraReligio,veraque fides debet habere signa, ¬as quibus possit ab omnibus dignosci; scideo dicitur Deus posuisse in sole Tabernaculustium,quia nimiru vera Religionem,ueram Ecclesia , in qua homines salvari possint, ita conspicua reddit, ut positi ab omnibus videri, si illa vere quaerant. Vnde Valentia 2.2.disp. I q. I .puneh.7.Omniu Theologorum nomine sic sapienter pronuntiat: si orto Axis Doctori
76쪽
Ius fecundu certusima M' clari ima San ueripturae aestimonia Ecclesia sibilis dicitur Mes,si in luce hominum, eo in conspectu posita , ait quouis oculo euidenter internos in quasi digito demonserari queat congregatio illa,quam Ecclesiam veram determinate credere possis,ae debeas. Quare de vera Religione veraque Dei Ecclesia, intra quam post in homines salvari debet veriscari illud quod dicitur, Sap. 6 Clara es sapientia, crquae nunquam marcescit facile ridetur ab se, qui quaerunt eam. Debet ergo vera Religi , veraque De Ecclesia habere argumenta evidentia credibilia talis, seu argumenta,quibus possint homines fiduci
dc obligari ad credendum illam esse veram eligio'nem,de a Deo datam. Si enim haec argumenta non haberet,non esset ciuitas stipra montem posita, necesset Tabernaculum Dei in Sole, id est in clara luce Dositum nec daretur obligatio illam suscipiendi nec homines possent dignoscere,illam potius qua sectam ipsi oppositam esse veram , ut eam amplecterentur, quod planὸ est absurdum, Mimpossibiles implicatenim Deum velle ut homines amplectantur veram Religionem, non dare illis media, quibus dignoscere possint, quaenam sit vera Religio , sed quaenam sit a Deo. Ex hoc principio deducitur Mahumetanam feci am prohibentem disputationes in materia Religionis, praecipientem , ne ratione persuadeantur homines illam amplecti , sed oladio vi cogantur, non esse legem a Deo latam MMahumeranos temere illam profiteri. Nam vel . bent
77쪽
bent rationes, fundamenta, quibus sibi perseadeant,& alijs peri uadere possent, Mahumetana pro fessionem D cum liabere Authorem vel non. Si non habent: ergo temere illam amplectuntur, nam magna est temeritas aliquam Religionem, seu professionem ut ditiinam, a Deo datam amplecti, quin praecedat prudens fundamentum, quo inducaris ad crededum, illam esse a Deo, possis alios inducere. Si habet v ergo iniuste prohibet ea fundamenta proferri. Sane
qui habet num um aureum non adulterinum, sed le-
gitimum,& iusti pondetis, illius examen non metuit, nec oculos refigit aurificis, qui explorandis ponde, ribus praesectus est. Si ergo Mahumet an Religio examen sapientium timet,& prohibet examinare, an a Deo fuerit data, non est lex a Deo data,sed a Pseudo. Propheta dolose composita ad subiungandos populos, illos inpropriam ditionem trahendos. Astu te prohibuit hic Impostor suis,etiam sapiantissimis, di in Alcorano peritissimis,cum Christianis , vel Iudaeis disputare de veritate suae seetae, quia probe noverat, illius falsitatem vi disputationis manifeste de . regendam nec polle vi praedicationis persuaderi Mahumetum sit ille verum Dei Prophetam , ab ipsis
missium ad promulgandam novam legem cum nec vitae sanctitas,& morum probitas,nec prophetiae,nec miracula illi testimonium perhiberent. Non vitae sanctitas, cu fuerit Mahumetus luxuriosissimus,aduruter, 'erjurus,in sceleratissimus regnorum depredator,non Prophetiae icum lege Veteri,nec in Chri si
78쪽
Euangelio fuerit promi ilus , licet in Apocalipsi fuerit sub nomine Anti-Christi adumbratus hec ullum miraculii ira fecerit ad probandum, se fuiste Deo missum. Quamvis etaim in Alcorano aliqua miracula
a se patrata narret, ea tamen narrat, que a nullo visa
sunt,ne Oiser palam de falsiitate redargui.
Tertia demonseratio. CArdinalis Bellarminus tom. I. controversiarum lib. . de notis Ecclesiae cap. Ia inter notas verae Ecclesiae Dei ponit sanctitatem do trinae, quaa iri eo consistiti quod nihil coistineat falsum quoad fidei doctrinam nihil iniustum, quoad doctrinam mois resti: unde in Psalm. 8 appellatur: Lex Donnmi imma cuiata, testimoclium Mele,pr.eceptu Domi a iacidum.Ait que ex hac nota evidenter ostendi nullam esse veram Ecclesiam,nisi nostram, nempe Ecclesiam Christia, nam Catholicam Romana. Nulla est enim inquit secta, vel Paganorum , vel Philosophorum,
vel Iudaeorum,vel Turcarum , vel Haereticorum, quae non contineat aliquos exploratos errores, Mis rectae rationi manifeste contrarios. Et enumeratia
erroribus Paganorum is Philosophorum, tibi ungit: de Mahumetanis idem patet ex Alco rario nam capi te secundo docet,omnes salvari in suis legibus, si eas servent, Iudaeos, Christianos,Turcas,cap. F. 28. I.
αε .d alibi Pasitim docet , beatitudine in futurae
79쪽
vatae consistere in cibo,& potu , dc uxorum multitu dine nec unquam in icto Alcorano mentio fit actionum spiritualium visionis, vel amoris Dei, capito quadragessimo tertio,dio Deum, dc Angelos orare pro aliumcto. Hic aducito Alcoranti apud Turcas haberi sine distinctione partium , vel librorum , ut constat ex Alcorano, quem in linguam Gallica transtulit Legatos Regis Christianissimi. Constantinopoli degens, quem e Gallico in Hispanicum idiomai
vertit Excellent. Comes de Oropes ann. I 67 2. vi
Missionariis usui esse polliet, ego codices manu*ς Dptos vidi,&in illis notaui apponi titulos capitum non experimentes, quae in capitibus continentur; deseriem capitum continuari ab initio usque ad finem sine distinetione librorum. Nam caput primum insec ribitur,2eboe, jei iuuenea: scuudum desis Ioa-ssim, tertium de Mulieribus,de sic de alijs. At apud Mahumetanos , qui olim Hispaniam occuparunt, Alcoranus legebatur cum distinctione lubrorum, totusque Alcoranus dividebatur in quatuor libros; quorum primus quinque capita habebat:
cundus duodecim stertius novemdecia, quartus,
centum, is septuaginta quinque atque adeo integruAlcorani volumen continebat undecim supra ducenta capita. Ita tamen libri illi sunt dispositi, ut primus tyntam faciat molem,quantam secundus secundus vero tantam , quantam tertius, 'uartus. HOC
80쪽
iatuor dividi libros, idem testatis Llippus diobrego supracitatus. Haec adnotare libuit , quia, magna est varietas in citandis Alcorani capitibus,selim, is , Mardinalis Bellar minus Alcoranum citat secundum quod eo utuntur Turcae in distinctione librorum fidelissima tamen est eius citatio. Nam Ioannes Andraras refert Alcoranum lib. I cap. a. sterirentem Eua Velia Iesu Chrisi, in semateuchum qu sis a Deo esse data hominibus, in in Cariam ducere eo , quεdo urinam eam obseruunt. Idemque dicit de suo Alco rarao,d Cap. 4. itertim ait: Torum Morsis, id est Penta.
Duebum, Euangelium Is Chris esse legem RV hiana
salutis. demque testatur S. Petrus Pascha sitis in suo tractatu contra Mahumetanos cuius supra , i mentionem fecimus pag. 3o num. 26. ubi hae habeti, Multis in locis Mahumetus in Alcorano assirmat, , Christianos optimam habere,& colere legem, seque in statu salvationis,unde sic ait , Certum est, quod illi, qui in Deum credidere,& Iudaeorum leagem custodierint,& sapientes, Sc Christiani, qui in , Deum crediderint, illimum esse diem confesti,. . et int,beneque fecerint, Moperati fuerint, mer , cedem I Deo vi praemium accipient; error non ,, erit super illos , neque formido doloreque ca-
Hinc evidens conficitur ratio ad convincendum Alcoranum non descend ille de Coelo , neque eius do strinam esse, Deo traditam. Nam evidens est doctrinam falsam non habere Deum Authorem, euia