S.R. Imperij pax licita demonstrata

31쪽

LICII A DEMONSTRATA.

Audio Prophetam optihaum, qui sub fitiem . x xt virium no- Marum diminutionem ominatur: tamen alite discurro. Si maior olim btura est virium nostrarum imbecillitas, ut ipse ait, tametsi

aliquid haberem quod obiicerem concordia ineunda est, dum adhucpossumus respirare; . qui enim anno M DCXXX. bonos lospoteramus habere ni hodie mediocres admittere Vesimus; olim quando eri maior virium nostrarum imbecillitas , pessimis obruemur. Exemplo nobis it Rex Catholicus , cui Brecia, tunc Hollandorum urbe ab Spinoi oblelsa, optimae pacis conditiones oblata: S rejαὶ A menioidia Trajectum, Sylvam-Ducis, Bredam ipsam, atam indensem, Huctum, Dunkercam scalluci . vitates s erdidit hodie perpetuamhacem omissi vi nisEcclesi iurispermissis, & sexaginta aut limbus u ticulis propositissillicia tat; Sadhucsub arbitro res est . Ad hoc quod g. xx II. dicitii de voluntate non defendendi

bona Ecclesiae respondimus secundo tertio. Putamusque non licere Imperatori habere voluntatem defendendi Ecclesiasti bona,

si haec ipsade si v atin Erilita perniciein Nosenim me ratorem . demo residionem in Gemmiademiserium positis credimiis .caeterlanea cnitimini adio Homities, exc1dio religi

neminibonacaducarecim, et, decredimus.Puramus te id rumquod intrinseianisum dicitur,.stante necessitate, quae asseritur&experientia convincitur . debere potius intrinsece bonum vocari. At quia fundinec intrinseceniali nec boni sint,corrigenda estTheologi illi nonsiliis sint entia stilla lingva , dicend animo in

materia, sicapax esset bonitatisvi malitiae intrinsecaederenti nimi bonorinnecclesiasticorum impraesciitiarum fore intrinsece malam, Scessionem intrinsece bonam nam ex hac Catholicae Religionis promotio, aut conservarios diem, ex illa instantissimvnperio Ain excidijinsertur. .

Et quia notabili ultimo J. x x III. Theologus ille nobisium. iterum siescribamas..

XXXII.

TERTIA

32쪽

XXXV. XVI.

XXXVI.

Sah. IMPERII PAX.

TERTIA SENTENTIA

Evetissima est, laperte negat posse Caesarem huiusmodi

bona Lutheranis permittere impugnatura Viennensibus 4 Theologis, quorum Resolutionem, tametsi quaesierim de petierim, non habeo; dc propugnatur ab aliquidus,quorum rationes Eminentissimus Princeps Elector Moguntinus iubet ex minar Hanc ego severam sententiam stante necessitate publica αhorum temporum malignitate falsam, improbabilem omnino i dico,nec habere rationem quae Theologo indigeat uisolvatur. Si gulas proponam&expendam. PRIMA Alienatio bonorumEcclesiasticorum in profanos usus stactusque, absque Pontificis consensu intrinsece mala est,illicita&invalida. Quia est contra religionem Iustitiam, fit inscio fit inuito Domino. Est contra ultimas voluntates iandatorum,aselo Pontifice,&nonnis grauissima ex causa dispensabiles Habet idcirco e communicationesvarias adiunctas in poenam. Hic multa congeruntur,quae non intelligo.Scio eius privata bona non posse auferri a Petro invito, dari Paulo; quia tunc peccareis

tur in proprietatis directum ius; scio dominium supremum iaculare altum imperium alii vocitant non subesse privato homini, nec posse a quocumque sine conscientia& voluntate Imperatoris cediEcesssiae, unusquisque enim, ni lege impediatur, sua dare Ecclesiae poterit non aliena,&scio etiam dominium supremum,quod habet Pon

tifex in bona Ecclesiastica, non posse cediabolio quam ab ipse Aeliae non agitur de donatione , sed de permissione; imbsuademus Pontifici ne consentiat; maxime, cum Haeretici usi Listi contenti. usum iurisnon curent. Videtur arsumentator minus velle intelligore,quam & facto intelligit; fiam licui aliud est quaerere. An Ioannes ponit Paulum occidere'&aliud, An Ioannes hi invadatur a Paulo possit illum occidere cum moderamine inculpatae tutelae Sic etiain aliud est petere, An absolute Caesar possit dare Haereticis bona E

clesiastica 3 aliud , An in casu, quo Religio Catholica&bona E clesiastica periclitentur , non possit horum pretio, habendo sepaD sive,emere Religionis catholicae securitatem alluistius malum est. l&optimum istud posterius.

33쪽

rICITA DEMONSTRATA. 3I

Quod de ultimis voluntatibus subjungitur, summas pateretur difficultates inquiro enim; eriim ultimae voluntates sint de iure divinora Annon possit Respublica testamenta interdicere, ut olim factum ' Ut illa toleret, An-nc in damnum publicum sint extendenda ' Moritui Fridericiis is bona sua legat Ecclesiae; confirmat legatio item Caesar dominium supremum , quod habebat in Pontificem transfert Concipiamus donationis tenorem. bona , inquiunt, sciem donamin; Olumiuque hanc donastanem aternam paulliram , etsi Missu temporis pirnutos si inmis Imperio. Si sic exponuntur de nctorum ultimae voluntates , iniquae Minvalidae sunt omnis enim potestas a Deo est, nullusque ad destiuistionem , sed ad aedificationem habet authoritatem: cum millum excipio , nec Pontificem,nec Imperatorem excipio.Ergo ultimae voluntates,&omnes quaecumque donationes supponunt bonum publicum , nec possunt subsistere , si' blicae rei periticiosae dicantur. Subiungo , summam iniuriam ricri Deoin Ecclcsiae', cum excommunicationum fit semao. Non enim concessit Pontifici Deus ut excommunicare hominem possit , ob legis divinae observantiam , Catholicae fidei defensionem. Adeoque argumentator , ni velit calumni

toris notam incurrere,deleat exeommunicationum minas, quasi considerate protrudit.

SECUNDA Etsi pactio de ei mittendis bonis Ecclesiasticis in perpetuum Protestantibus, formaliter non sit alienatiovi translatio Domniij. Est tamen idem aequivalentcrvi virtualiter Qnia per tale pactum privat se Imperatorvi Successiores suos, imo Ecclesiam, potestate ac Iure huiusmodi bona in perpetuum recuperandi, quod Heffectu aequivaletcuicunque alienationi in perpetuum. Atq; ex hoc Respondetur ad primam Considerationem DD. TT. Viennensium marum enim ad rem facit an Protestantibus verum Dominium con- matur,ut nulla in perpetuum actione Ius Ecclesiae, vel repeti possit vel recuperari. Distinguere autem hic inter talem usum MDomiarium nimis speculativum videtur. Et licci praeceptiam non fit cum proprii status periculo , bello res illas vindicare. Praeceprum tamen est,illas non ita prostitueret perpetuum c.

Visima Dotan tales exposita.

XXXIX

obiectio vi

translationa

34쪽

XLII.

R sponsio.

sias ea sine Christi tan oniscua

XLIII.

2 S. R. IMPERII AX

sum praebeat suademus,4 causas quae nos movent Conclusion propositimus. At condonemus omnia. Quid indes quidepereat Cainolicis recuper indi bona temporalia, modo accrescat securitas conservandi Rcligionem de fidem sine quibus non possuntconsequi vitam aeternam. TERTIA.Neqtie Imperator neque ali Princeps stDominus hisce mediatorum sive immcdiatorum bonorii Ecclesiasticorum. Sed tantum Curator I rotector, Custos.Tale enimDominium soli com- pctit Ecclesiae ac Pontifici cuius subiecta dispositioni sunt Et licet adiunctam hab cantili. m di it tena quod status Imperijdicantur, hoc tamen non cximit illaam inino Ecclesiae,nec illud tribuit Iimperatori Sed dicit tantum lub ordinationem quandam in politicis, aut quod ad sit bsidia quaedam teneantur, quibus In crator in munere defensbris S Clisti dis adiuvetur. Vnde non sequitur Ius esse Imperatori in ea dirco um,quo ea alienci quoquomodo. Res ondeo eadem ab Adverserio tape xpeti; sed quia male affectus latui saeculari a quo in suis misi mis daenditur protegiturque, tum rotunde Imperatorem a dominio ex ludit, notari volis autum Imperatim, seu dominium suprentum ., siaut Hispanus loquitur sin toris de Obaania idoliuno directo, prop ictatis in omni opinione distinguit&sententiam quae bona Ecclesiijstica proprietatis titulo Christo Domino, qua homini subiicit piam, non miris doctameia se: quae Pontifici, omni carere fundamento t.itia etsi Authoribus Minvidia non careatu quam ob rem concludimus bona Ecclesiasticatam esse. Pontificis quam secularia imperatoris; ad coque neutrum in subditorum bonis habere directum tinnaediatae proprietatis d minium, sed utrumque altum Japremum impcrium quod larum ommnas si incere legaru Vidi in e m missi emi V. V UIsuper us Ularam; ιη Theot ιν mea Regularu dist.37. m. 82o. 91Mbιremitti tantister arguentu animositatem. QUARTA.Pactum Tenunciativum perpetuum repugnat iuramento Caesaris, quo in coronatione spondet ac iurat se,quos haereticos Ecclesia dixerit, subacturum proscripturum, damnaturum se Ecclesiam Romanam protecturum , eiusdem personas, iura defensiirum, propugivaturum. Atqui per tale pactum renunciatimna contrarium omnino promtteret iuraretque igitur illud iniri,

35쪽

LICITA DEMONSTATA. 33

. Hare obicctio videtii hausta Querimonia Calvinianistani Gallorum edita anno Gai quam Gramondus libro Historiae sua: septimo , pag. 317 proponit , dilui putat hisce verbis. Prima Ohectio, ait os ex sacramento a Ru in isti μαηsim praestri , iis, inaugurationis dit savima.

Iuro regia in fides, quos Ecclen haereticos dixerit, conaturum me inquantum potero,finibus Regni in i depellere. Unde νοbissectari Εαι decreto haereticis exsilium portendi conductis ' Verba arguuntur: adeo-nefactorum introcenses ex in quo agit. Adeone se ramenti lucsoranula novas apud Gallos , ut ignotetm Jrctvrvietam esse ab omni aro' Nondum Calyinis vester eruperat, θ' iurabantina Igura id Reges Henra- cin IV. quem pro Deo tutelaria apitis, inprimo Regni dimine eo sacramento adigitur. Quare ergo, qui iluistis tunc e r iti, b idie siutauseri quem scitis ea formula Maiarum suorum religionem linιtati mi Adj cta postmo se m robis roganti bin excepti Regula,qua declararit Rex ips ,eo se si cramento nihil. de vobis cogitasse Actum id anno sis silui.salirapetiti ' Sic inceret aua Aiuthor apud citatum ramondum exponit, Redis Galliarum iuramentum. At Ego dubitarem statim, An illud esse lucrum&theo logiculti iuramentum, non enim Numen iurari lego, sed Regiam fidem,quam quanti debeat fieri Campsores Antucipienses me docent, qui fidei unius Mercatoris potitas quam Regis cuiuscumque conficiunt Layman in Theolog. Morat libr. . tris 3 cap a. num. 2 pag. J9 .cx Covarruvia c. quamvis pactum. . . . . num. . Gutte ire in Authen Sacramenta puberum. Od. fad Persus Pendisionem. m m. r 9.&Cajetano 2 2 quasi 89 ait. 6. haec habet. ιι it, Per fidem

ciam, cuti delusum , aut habiri olo. Sei sana ergo assertinissem,non Deum. Sicut ι Rigespromittentes infide Regia, non lirant, sed propriam excedentem si ilitatem adserunt ad Oisrmationem. Et in Compendio ver b. Iuramentum. Sic ita uit. Fides a sacer tibis me poni Obta super sanctam eorum consecratisnevi , non est proprie iuramιntum tacui neclides a tris Principibus interposita: Sed in externosor , ut iuramenta Mij:untur , ita obfrvari iubιntur. Ergo clius excusaretur& defenderetur Galliae Rec si diceretur, vi huius promissionis non obstringi iuramento quoad forum interius, nec quoad exterius

cuum Iuram ratum

perfidem non est theologi.

onema

De Obligatione

36쪽

De iuramento

lege posse, cuinlegibus ei vilibus superior siti cras rum posito,

ro iuramento, iii Rex Galliae detendatur, non video. Haec soriamida antiqua dicitur esse stu vacua ab omni aevo, quod est clarius, ab omniaevo fuisse periurosGalliaeReges,quod non&bcret affirmari

EGO IGITUR sic Christianissimum gem aperiurio defendo; dico enim rimis ςum non emuisse inmeimimTheogia eumstapoliticum, adeo a non obstringi divinitus , sed civilisti

hum initusque. Secunia , admisso theologici juramenti vinculo , dico illum non jurasse abselut se haereticos regione exactu rum,sed se conaturum,inquantum poterit,finibus suis depellere; nemo non vide conatum omnino ab ebi distium, potenti am physici &civiliterexponi posse Hispraesitans ad Caesareum Iuramentum enis, Nasis ex- minandum relinquens,an illud theologicum, an verbioliticum sit, pono iis aut similibus verbis suisse conceptum,Iura Deum-defensurum use Ecclesiam. His verbis illo expressis nulla manebit civilis explic tio, divinum Soth logicum eri debebito sub mortaliservari, MiamConclusionem BL num. Gpositainucoponi iuro mamma

carere persenisvel fundis ecclesiasticis . eligatur minus malum, fundis perire permissis , retineam Confessarios, Concionatoresque. Ergo si vel debeamus carere Consessariis, Concionatoribus aut Catholicafide,Higatur minus malim,&malim potius carerestis,ouamist quoniam tae a tam simus, rura ista non possumus. Igitur , si omniapericlitantur,. nec tameni bpugnarioni apossunt stetituramento&obliga tioni De Caesar committat bona Ecclesiastica oceano, quanta querulusissiciant , ut aprocellosis vorticibus animaeli

rentur.

esse procuratorem sensenatorem, custodem Ecclesia enim, possessionum. Ex eodem iuramento. Et quanquam officii tu actum omittere hic te nune possit, aut etiam invissima ex cauu pincerto tempore promittere eius omissionem, quamdis

37쪽

LICITA DEMONsTATA. 31

in in perpetuum tamen ejus potestate se abclicare& privare,est ossicio suo epugnare t se velle esse Imperatorem , liabere nomen, dignitatem Regalia,subsidia, non cro velle aut posse exercere unquam , propter qua dignitas,& caetera , sunt. Quis Procurator spondere possit se causam sui principalis aut a lapilli nunquam acturum,deserturii minpcrpe tuumn aut quis usi is climraptore ac Lupis pacisci de nunquam re te eraddo rcges possessione Domini, cujus Cultos est,sive ex justitiae,sive ex juramenti fidelitatisque obligatione haec nomina,ossiciaque gerat Atque ex his 36 positionibus Respondetur ad Considerationem II. Viennensium. Esto.

bona Ecclesiastica,Imperatori obnoxia sint, manere tamen siibdominio Pontificis&Ecclesiae . Imperato miscro tanto magis obli- .gari ex munere, juramento suo, ea non desercre, apponere raptoribus,sed conservare,custodire, S c. Idem intelligcndum suo modo de Episcopis,qu: nec si posslint mutare fundationes ac ultimas voluntates , Mucii dversus Ecclesiae Canones statuere,pos elliones non alienare, quod jurant in Confirmatione sua,n insunt Domini, sed Procuratores,&c. atque idcirco nec consentire ita hujusnodi pacteum rcnunciativum perpetuum, sub spe cuiusque boni inde eventurici hoc enim malum ex natura sua videriir: at non sunt faciendanrata ut eueniant hona. Hic jam video benignius procedere argumcntatorem. Pactum temporaneum iniri posse statuit, at perp. tutim negat cum ramen certumst omnem humanam aeternitatzm ierpciuitatem paucos annos excedcre Legant irrisitoriae , sine quibus in hac materia inconsiderate discurritur. O quinies Hispani 14 Galliat ut alias provincias &coronas omittam articulos perpetuae pacis uramento firmarunt tamen post paucos annos iterum in campo conflixerunt. Mamobrem dicendum cst magnam esse aeternitatem humanam, irae centesimum annum attirigit. Anno DLILPassavit Imperii membra transegerunt, Sicilio anno post perperita illa concordia confirmatione indiguit . Qui Comitiis Augustanisiuit Pax Religionis publicata;& tametsi verba sonent in perpetuum, paucis annis tanquillitas illa duravit. Et ut nostra etiam referam,anno I 6 Ii firmatur foedus inter His anos Gallosque in aeternitatis pignus matrimonia duo mucis Philippus sabellae,Ludovicus Annae

ris habet annexa ener . ergo

officium

scoporum.

omnis huma naaternita

brevises.

38쪽

XL 'II.

risinsantiam; Ad infantiam

toruo Adargumen. rum a Pastore

d sumptum.

s. R IMPERII PAX

socianthii. Et tanaen haec ipsa aeternitas quoniam humana erat filaci νὶ habilitanno I 6 s. ramondus,Spondanus, alij. Praeterea admissa perpetuitate qualis nobis obiicitur, argit mentum non urget. Nam si Caesar cum Lutherarais iniret pacti uia, quo non solum in perpetuum, scd etiam ad paucos annos teneretur, nec fidem, nec religionem nec clericos, nec bona Ecclesiastica pro- regem; non satisfacerct Caesare ossicio, ne tamen, si pcrmitteret bona Eccleritatica in aliqua provincia perdi, ut fides, religio, clerici, & bona omnia Ecclesiastica inreliquis imperii provinciis

conserra arentur. Et ut servetur smilitudo , exempla Procuratoris S Pastoris deberent hoc modo proponi. Primo enim si Procurator agat decem aut plures graves caulas sui Princinalis, omnes periculosas Mambiguas; docontraria pars modo in una parvi momenti velit in aeternum tacere , in reliquis gravissimis uo iure cedat, debebit Procurator hanc concordiam admittere, summam iniuriam inferet suo Principali,si novem aut plures causas ciam securas , iterum sit procellosae iericulos committat; quidem si Religio Catholica cum bonis Ecclesiasticis comparetur , vilescentista, nec admittent aliquam proportionem. Sane de Tutore respectu Pupilli codem modo philosophori Secundo ad Pastorem & Lupos venio et interrogo; An ille,qui videret totum gregem dentibus ferarum patere vitas& vellcra omnium ovium periclitari, prudenter aliquot vellera lupis pacifice cin perpetuum possidenda permitteret, modo totius gregis oves Mearaim demii vellera secura redderent'sic debet similitudo proponi. Et qui discurrit aliter, aut non vult,aut Ron potest lacissima. puncta intelligere. Diqiligo

39쪽

LICITA DEMONSTIMATA.

SI MIRO SANCTAE MOGUNTINAE

Sc dis Archiepi copo S. R. I. Principi

Electori, Archi cancellatio,&αDomino suo cicinentissimo. .

Ac rerum tempestate, PRINCEPS EMINENTISSIME, omnes Zelo ducuntur,non ainen universi discreto. Sunt qui bona Ecclesiasticia manutenenda suadeant, resistendum Haereticis, potius subeundum martyrium sic loquuntur quam ut illis vel minimusfundus cedatur: Et quia grandia videntur eloqui, grandi etiam opinionem sitam volunt nomine Mauthoritate roborare adeoque producunt in scenam Eminentissimum Principem Othonem 4. R. E. C ardicialem Augustanum Episeopum , Et vacensem Praepositum, qui ab anno MD L .ad M.D.LXXIII. quo ad vitam meliorem transivit , contra Pacem Religionis pro bonis Ecclesiasticis ut flerunt init prorestatus,paratus mori potius, quam illa Lutheranis permitterc. Hinc concludunt Augumssimum nostrum Imperatorem, non posse Heterodoxis condescendero, sed debere potius tanti Praecursoris exemplo contra omnia acta lagenda protestari is mortem obire prius facile omnino est de vitis alienis disponere, J quam Ecclesiastica bona Confessionistis cedere. Audio e nomen Othonis Cardinalis,&veneror; tametsi responderepossem, in gravibus resolutionibus via regia incundum is opiniones omnes singulares fiigiendas, tutiusque omnino subscribere tot Electolibus , tot Archiepiscopis,Episcopis, Abbatibus, qui in unam sententiam conspirarunt, quam uni doli Cardinali Truchsessio, quem facilitas, quam totairi Cermaniam condemnes: . nihilominus, siquidem chinus nolimus

ille in Ducem proponinu, permestat,ut eius vestigia studiose pre- mamus XLVII.

tiam fuiss

40쪽

ehonia non re

Anima anteponanda fundusunt.

raliter Casarsi

qui prosentenistia eontraria

moreretur, Mn

set martyr,

sed in aternum periret.

Posset Casar in

niamus minac ipse prudentissimus fuit nostr n sententiam solam tenuit,non illam, quam eidem contrariae opinionis defensore adfingunt. Ut hoc omnibus constet, clarissime demonstraturus sum, primὸ,illum; nec defendere Ecclesiastica bona nec pro muris,sed pro moribus fuisse protestatum Agebatur enim de mutanda Religione in .Germania , ciniuria fit Viro pientissimo , cum a1- seritur securitatem Religionis Catholicae litibus rerum terrenarum turbasse. Munda. Eum solam Religionem Catholicam, Iurisdictionem, exsonas manuteneri voluisse et fuisseque paratum omnia bona Ecclesiiastica perdere , modo pose animas kpersonas salvare. Tertio , ita ibi dogmata , iurisdictioncm, kPersonas vi protestationis reservasse, ut cesserit iure illa milite armato defendendi. ma omnia sicut inaudita Adversariis nam plerique Theologi Politicos Libros non legunt sic digna erunt quae impraesentiarum perpendantur. Non producam nova te stimonia,sed utar productis in Pace Religionis illustrata a Iure-consultis Catholicis,&impressa Ditingae anno DCXXIX. quae nec fideliter ex lingua germana transtulerunt Interpretes , nec Expositores radicitus examinarunt. mihi clarissima res est; nec credo dis. sensurum , qui sequentem Disputa: tionem legere accurate digiu-bitur.

Tu igitur PRINCEPS EMINENTISSIME,

meam sententiam dignaris suscipere, pone anim.is primo loco ultimo fundos sit velis subscribere Truchsessio , primo animas, uti timo fundos hoc doceo, hoc docuit ille , hoc debent docere uni versi. Si Caeser postponens Religionem pecuniis fundis-ve, illam non curet, has d istos defendat , mortaliter est peccatvi us , si eum sequaris , si de peccatum incurres qui in hac hypodaeli, pro bonorum Ecclesiasticorum defensione moriantur , non libro vitie , sed albo Pseudomartyrum inscribi poterunt. Defendendae sunt anil siquidem Christus Dominus totum san- nunem nidit ut illas redimeret nos omnia demus, quae necessaria fuerint, ut mortis Christi beneficium recipiant. Quae nec inaria fuerint co nam ex posset peccari exccisu, ii prodige profuderentur aliqua non in citata. Aut