장음표시 사용
211쪽
Zbη R A P H A E LBaeelian alium originem ex Livio repetit ; a γ' que S. C. ab eodem Historico cap. XVIII libri XXXIX. paucis comprehensum perantiquo illustrat monumemo , Posthumio Consule , priscoque scribendi more exarato , a que in tabula aerea incise , quoZ ex illa exineeptum Augustinus Scilla pietor Messanensis Fabretto tradiderat . Sermonem deinde da Aecensis instituit, quaeque de iis a Salmaso dicta sunt per summa capita expendens aut reprobat, aut eonfirmat. Addit nonnulla da nominibus novorum civium , de ma Fer
via ejusque sano , de Concordiae, , Victimariorumque collegio, de templo a Lucullo Felicitati constituto , de Osiride , ac Serapide ,
quae nomina ad unam idemque numen pertinere confirmat; atque haec omnia monuismentorum ope luculenter illustrat. Gruteruin mox, Ursatum , ac Smetium roprehendit,
quod Riglinarum notas adeo leviter attig rint , cum illae praesertim Sc Fastix, si quiserior irrepserit , emendandis, & temporibus, quibus instructa sunt aedificia , Sc locis quorum notitia deest, cognoscendis , maximo sine adjumento. Itaque ille baec monumenta et
212쪽
FABRETTVs aos mentorum ordine disponit, simulque Consulum nomina , quorum quidem in Tiglinis memoria extaet, eadem serie recenset. Nequo hic illa omittenda, quae contra Lucam P tum de veterum ponderibus disputat: adve sus enim eum contendit, nostra haec ant, qais nullo modo majora esse, quibus no
nulla etiam addit de Hercule , qui tum a Romanis , tum ab Etruscis custos ponderuta habitus est. Stagularia etiam illa sunt, quae exponit d einde de orbiculis osseis missilibus. utrimque numismatum more inscriptis , de pi-
lulis ex fossili crystallo elaboratis , de amuletis, sive, quos Vocant Arabes , . de lapillis Talismanis , quus ille omnes ad Mithram , seu . Solem refert. Histe omnibus expositis , Christianorum monumentorum seriem pust Bosuim 8c Aringhium recensens adeo. scite a adilucide omnia interpretatur atque id ultrat , ut rarum omnino opus efiiciat. Praeclarissimum hic ut ceaera omittam ) monumentum est illud ab eodem est caemeterio B. Castuli
erutum , quod axhibet n. LXX. ex quo marrimum Chri sitianae historiae lumen additum csse cum eruditi omnes fatentur, tum Nor,
213쪽
' aloe n A P H A E Lsius praeserunt, qui Fabretto, qui eidem hane
inscriptionem miserat, respondens , monumen tum hoc unum ceteris omnibus ab eodem
inventis cita anteferendum ollendit: hujusim 'di enim esse dicit, ut post Paschalem S Hippolyti canonem , qui inlculptus marmori in bibliotheea Vaticana asservatur , altera haec extat m scriptio , quae paschalis sit, nisi quod illa Hippolyti Graeca est, haec Lat,na . Norisius idem paullo post hanc illustravit, ut videre est in ejusdem animadversionibus in Fasos Consulares Monimi. Neque minoris aestimanda illa puto , quae in eodem. Iibro de indiciis martyrii disputat, ac de ampullis sanguine triumphali resertis . quae in
sacris ea emeteriis juxta Sanctorum Μartyrum loculos inveniuntur , quae omnia certissima martyrii signa esse ita evincit, ut locum du-hitationi nullum relinquat Ac de sanguine praecipue , qui in ampullis invenitur, affert ille epistolae partem sibi a I.eibnitio missae , in qua egregius ille philosophus ostendit . se salium ope particulas humoris illius , qui sacris phialis adhaereret , solvisse , easque Ve-τum esse sanguinem deprehendisse. Haeretici
214쪽
FABRETTIIS a Istenim nonnulli , quibus Romae jampridem sacra caemeteria Fabretius ostenderat, hominem irridentes , qui vasa illa sanguine olim plena suisse assirmasset, decolorationem illam
ex terreno humore repetendam esse conton
debant, illud Ciceronis lib. II. de Divinati
ne afferentes et Decoloratio quaedam ea aliqua contabone terrena maime potest sanguinis Iunilis esse. Leguntur etiam in ea monumentorum classe quamplurima ad Christianorum antiquorum ritus atque usus Pertinentia , quorum
cognitio ad hanc buloriae partem intelligendam prorsus necessaria est. His illa accedunt , quae de nominibus gentilitiis , de Dendr phoris , ac de lamina illa exponit, quae apud Canusium reperta , atque ae Nicolao Bonio ialucem edita integrum incurionum , sive Cenis
tumuirorum numerum explet, patronis , praetexstatisque separatis, quos subinde recenset Absolvit denique opus, iis additis inscriptio ilibus , quae vel superfuerunt, Vel , opere jam absoluto , cognitae ab eo demum sunt atque acquisitae . Leguntur & in his nova quaedam , quae omnino cognoscenda sunt Ostendit enim contra Gothostedi opinione
215쪽
Ma R A P HAE L numentum aeneum, sive amum ad emi, rem Carthaginientem nequaquam spectasse , sed & Romae asservatum, & ibidem distria hutum fuisse. Addit Iuliam Domnam non id quod multis visum est novercam, verum Caracallae matrem fuisse , atque eam ab eodem Imperatore nequaquam uxoris loco ha-hitam esse contra Spartianum evincit. Cel herrimum deinde triumphi a Tiberio Claudio do Britannis relati monumentum supplet , quod olim in arcu legebatur eidem Imperatori in via. quam latam VOeant, excitatum, nunc vero in Barberinis aedibus a Ioanna Ch etio, ut puto, instauratum asservatur. Hoe ille a Gaudentio Goriesio, qui idem antea suppleverat, perperam restauratum contendit , di muItis rationibus persuadet. Pau- eis ille quidem maximam hanc controversiam in eo libro expedit : verum multo plura idem hac de re scripsit, quae nunquam publici iuris iacia fuere , quaeque ex hibliotheca Barberina , ubi nune delitescunt , exscripta apud me stini. Extat adhue Romae iv aodi-hus in obonianis Fabretti inscriptio , quae une ibi est assixa, cum Alexander VII. ad
216쪽
FABRETTVs ii Ham latam , seriatae Urbis ippodromum, ii heram rectamque reddendam Tiberii a tum, de quo locuti sumus, demoliri jussit. Est autem inscriptio haec simplicitate sua Augusti aetate digna, te ex qua una intelligi possit quantum in eo scribendi genero Fabretius valuerit. Sed ad ejusdem opus redeamus . Aliud etiam ibidem Barberinorum fragmentum instaurat, quod lex Collegii Aeseulapii Sc Hygiae inscribitur , atque inter
praeclaHora antiquitatis monumenta recense
ιur . florae deinde pudicitiam cum ouetelis a Minuecti Felicis 8e Lactantii criminationiatas vindicat ; ae da situ Laurentini Pliniantisquitur, atque ita praeclarssimum hoc opus absolvit . ut quaecumque a se diista sint reveterum scriptorum auctoritate, 6c monumen torum testimonio mirum in modum sint con firmata. Adjaeet huic opeti Thesauri Gr teriani aecuratissima eastigatio ab eodem tunc consecta, cum tantum opus Basileenses iterum excudere meditab1ntur . Utinam egre
giae huie eollectioni index aliquis adjaceret. uo ea, quae passim dispersa jacent , in uia colligereotur , atque ad classes, qua
217쪽
FABRET TUS ars dieis partem Pisauri apud Marchionem Muisseam se vidisse mihi testatus est. Extat etiam in Mutinentis Ducis bibliotheca eiusdem in ilicis pars haud exigua, quam sibi Ludovicus
Muratorias consecit , eademque Fabretti inseriptionibus adjacet adnexa. Inscriptiones iahoc volumine exhibentur DCLXXXII. supra MMM M. quarum CCCCXXXIII. ex quibus ejus museum conficiebatur , quasque praecipue illustrandas susceperat , aut ex sacris caemeteriis, aut ex agro Romano effoderat, ut supra dictum est ; reliquas Vero ex museis amicorum , ac praeserti in ex iis excerpserat ,
quas Franciseus Barberinus senior Cardinalis ope clarissimorum virorum Leonis Allaccii, Hieronymi Aleandri, Lucae Holstenti, Caroli Moronis , Iosephi Sua resii, Ioann. Baptistae
Donii, aliorumque , ex omni terrarum Oi-he, unde exscribi poterant, collectas habe-hat, quarum sane numerus longe Gruterianum excedit. Id enim claritanus vir cogitabat , ut ex iis novum thesaurum confice rei, quo ea , quae Grutero desunt, supplerentur . Ceterum multum se debere profite-
ur Fabretius Iosepho de Iuliis , Philippo
218쪽
urg R A P Η A E LTurrio, Philippo Bonarrotio , Francisco Blan. chinio , quos in hoc opere conficiendo tan
to sibi subsidio fuisse dicit, quanto doctissimi
viri Pighius , Vesterus, S melius Grutero fuerunt. Atque hoc loco praetermittenda non est summa ejus & in exprimendis e marmore veterum inscriptionum litteris solertia, Se in universo opere excudendo diligentia: et enim ne quis elementorum apex vel minimus deperiret , nolebat ille omnem omnino terram , quae litteris in lapidibus incisis insederat, easque oppleverat, a se ribus exiscuti, sed absterso leviter marmore , Sc hu mesae a papyro superimposta , eaque linteolo circumvoluto , sive arida spongia compressa , illud assequebatur, ut litterarum , quotquot extabant, vestigia , partim ipsarum sulculis , partim etiam terrae particulis eidem papyro adhaerescentibus , mirum in modum expressa conspicerentur. Neque minor in ea collectione excudenda Fabretti diligentia fuit. Νeque enim ille solum, quemadmodum Iustus Fontaninius scribit in sua Italicae eloquentiae bibliotheca , typorum formas domi habere voluit , verum etiam idem characlerum paseli
219쪽
PA BRETTVS a II las sua manu componebat, quae deinde a Dominico Antonio Hercule typographo imprimebantur . Ex quo iactum est , ut inscriptiones omnes , quae in eo libro exhibentur, exemplaribus suis mirifice respondeant: quod sane in ceterorum libris, in quibus hujusmodi monumenta conspiciuntur , adeo rarum est, ut vix unum Sc alterum mendis hujusmodi carentem hactenus in lucem prodiisse putem. Adsunt quidem in hoc opere monumenta nonnulla , quae a Scipione Massejo in controversam Vocantur ; verum ea tam pauca
sunt, ut, quemadmodum idem Μanjus ait in eo libro , quem de arre critica lapidaria scripsit, prima haec collectio dici possit, quae spuriis de commentitiis inscriptionibus tam De
dum in modum non scateat; quarum, cum in tanto epigrammatum numero nulla ratio habenda sit, idcirco eam ceterarum Omnium emendatissimam arbitratur. Marmora Fabretii omnia, quae in eo libro illustrata suere, Urbinum magno sumptu delata diu in ejus suburbano apud heredes permanserunt, do nec, iisdem annuentibus, a Io. Francisco Stop
pano cardinali Urbidi Legato an. MDCCLV,
220쪽
una cum eeteris provinciae illius monumentis in aedibus Ducum ad universae Italiae ornamentum ac deeus collocata suere. Scio aquidem, nonnullos mirari qui factum sit. ut inscriptionum volumina , cum ex iisdem typis Omnia prodierint, tamen non eamdem
frontem omnia , neque eumdem annum prae inserant , cum alia annum MDCLXXXXIX.
alia Μ DCCII. exhibeant. Quod idem Iustus Fontauinius a Galera quodam typographo sactum esse dicit , cui eadem Volumina pene omnia ab heredibus vendita fuere. Itaque paucis illis exceptis, quae, Fabretto Vivente , in publicum prodiere , quaeque hystri- eis nota distincta annum MDCLXXXXIX. praeserunt , reliqua frontibus omnino suppositis omnia eonspiciuntur , quamvis eodem anno omnia. iisdemque sermis fuerint excusa. Αtque haec de Fabretti operibus dicta sint satis: nunc ad eum revertamur , qui cum in hisce conficiendis toto animo occupatus LXXXI. aetatis annum exples et , eumque Sc ingenii di doctrinae fama apud omnes gentes ere visset, nimia fortasse studiorum contentione ,