장음표시 사용
371쪽
discerent. Si tamen homo esset assecuratus,
t populus indigeret, & quod bene gereret ii l
m curam, etiam sine periculo peccati posset illam desiderare & se ingerere,& velle magis hoc fieri per se,quam Per alium. neq; hoc estet praesumptuosum, quia licitum est appetere maius meritum,sicut fecit Esaias. Itaque - talis vita tanquam bona simpliciter est praeeligenda. Ex quibus aperte monstratur, qu modo intelligendae sunt rationes adductae
parte illorum, qui putant statum clericorum inferiorum ab episcopo, perfectioi em esse statui religionis. CAP. XXV. DE EXCELLENTIA, i& laudibus vitae monasticae & religiosae. Ee de plurimis causis propter quas praeeligendas quam alius vivendi modus. ONAsΤΙCAM religiosamque Vitam,praeconijs laudibu que efferre,no puto aliud fore, quam lucem ipsam,facibus adiuuare.Habet enim hoc vitae genus ea Omnia quae ad bene,beateq; vivendum conferunt, quae ad veram stelicitatem conducunt,& Vt paucis omnia comprehendam, id habet proprium religiosorum vita, Vt Deo Propinquior , acceptior quae caeteris esse videatur. Qui enim inquit apostolus, adhaeret Deo unus spiritus est cum eo. Nam & Hiero. fatetur meliores non posse inueniri quam si in monasterijs profecerunt. Vnde&Aug. in libro de operibus monachorum, illos fan-2iores esse testatur, qui a consipectu hominueParati, Paucis ad se prςbent accessum, sed Ciam Conteplantur. Quis enim dubitat quin eferentes mundum & tumultum seculi, & se raculi oblectamentis segregantes, Christo onformentur,& ab eo facilius confortetur
372쪽
sp s C. VITAE HUM A. prosequitur super illud Apoc. mulier fugitiuApo.D. b solituainem, Led neque illud permittendum est, quoniam in caeteris huius vitae occupationibus,& vivendi modis,illud hominibus comune est,ut tepora transeant & non redeant.
Religiosi tame viri illud facilE agere possit
non tantum ne temptas fugiat, sed ne pereati
Occupantur quidem religiosi aliqn lectione,
plerunq; oratione,nec altera alteram impedit,sed auget. Succedit demum diuini verbi prςdicatio, qua Deo nulla gratior occupa tio esse potest. Demum itur ad bonarum ar- ' tium studia.Discunt enim,aut docent,stributque posteris doctrinam ad erudiendos salua-aosq; homines: nullumq; illis tempus vacuuest. Et cum,teste Cicerone,nihil dulcius bene impensi temporis memoria hac locupletissimi sunt religiosi. In caeteris siquidem viuedi modis consideremus hominum tempora . Primo infantiam ipsam,sive pueritiam in Vanos ludos, adolescentiam & iuuentutem in libidinem & auaritiam. Senectam vero & senium in quςrelas, in cruciatus &dolores corporis in suspiria, in lamenta consumimus. Religiosi vero infantiam in artibus addiseε dis, in diuino cultu imprimendo,adolescentiam vero in altioribus studiis, senectutem
vero in docendo,praedicando. Deoq; Vacan-bi do, & contemplando, fructuose expendunt. Et ut paucis agamus,inter monasticam vita,& caeteras vivendi formulas, illud interest, quia quo magis illi nituntur,ut salvi fiant,tatum isti conantur ut pereant. Quinimo quantum illi nos ad saluandum inuitant, adiuuat,
atque cogunt, tantum nofipsos praepedimus. Caeterum, religiosorum vita ex quinq; causis excellentior atque perfectior caeteris vide. tur. Primo quidem quia dignior, veluti qua Christus eligere visus est, & apostoli Lecuti sunt. Secundo, quia securior: nam ut inquit August. pro mille cadentibus in religione ,
373쪽
e utent decem millia in seculari vita.
Tertio, excellentior est vita monasticar Sapi. 8.b quia dulcior atque iucundior:no enim habet
amaritudinem conuersatio eius, nec taedium
conuictus illius, sed gaudiu & laetitiam. Quarto,quia sanctior,& Deo proximior per adhaesionem contemplationis. Unde quidam sa- Cantia. a Jpiens religiosorum vitam recte per dextera desiona secularem vero vita per sinistram.
Vnde super illo. leua eius sub capite meo , &dextera illius amplexabitur me, recte inquit, secularis vita sub leua ecclesiae ponitur, quia iuuat ad sustentationem. Sed dextera id est, vita religiosa,Christum sposum ecclesiae amisplexatur, dum eius innocentis & contempla tionis amplexibus delectatur. Sed & his alia quinque addenda sent,pr Pter O uae monastica vita perfectissima, atque excellentissima habetur. Primo,quia temporalium sollicitudinis minus habet.'Secundo, quia ad spiritualem adhaesione maiorem habet aptitudinem. Tertio , quia maIOrem re- compensationem ab ea sperat. Quarto, quia in ea maiorem unusquisque habet sui potestatem & fruitionem.Quinto,quia in ea unus suisq; facilius vitat humanorum periculorupromptitudines. Rursus monastici viri ne- Qtim in his, sed plurimis aIijs cuctis vitae mo dis praeferuntur. Alibi enim negotiantes foris quietem, quaerunt, quam religiosi intra se habent. Illi temporalibus student, secularibus implicantur, vanitatibus inuoluuntur,&dum inferiores plurimos habere delectatur,iti interioribus & senioribus elongantur. Di trahuntur alibi homines propter ea,quae se is fiant,re intaliciter amittunt praeciosiora, uae intra se sunt , ut rectὸ cum Bernard.icante quanto magis ad mundum accedi-MS , rarito magis a Deo recedimus. Desi- qui extra religionem degunt aera sapaentes , dum operum bonarum
374쪽
penuria, & vera sapientia stulti essiciuntur. d. Credunt foris lucrari, dum seipsos perdunt, coelestia appetere videtur,dum carnei eis oculi sunt. Quanto magis in temporalibus redduntur solis citi, tanto magis a spiritualibus eisciuntur mendici. Caeci quippe sunt,& du-Mat. II b ces caecorum. Omnia enim disponere, ordi nare scire praesumunt, dum ieipi, distrahunt. Illa praeterea disseretia inter seculares& religiosos apertissima est: quoniam, ut i
quit Hugo de sancto Victore, in illis vigilae spiritus Dei, diim in caeteris dormit:viget in illic ratio, in istis sensus, in his ratio extinguitur: feruet in illis amor Dei, in istis amor mundi: hi mundum diligunt, dum illi relinquunt illi omnium obliuiscuntur,& unusquisque unicae matris suae continue recordatur , isti vero omnium quae sunt mundi recordan-.tur,& se obliuiscuntur. Illi caduca,haec & tera ena amplectuntur & ad ea summopere aspi- .rant, dum isti ea,quae supra terram sunt,desiderant. Hi gressis proprio currunt ad interitum,dum monastici ad salutem festinant. Religiosi omnia propter Deum dimittunt, dum temporales Viri Deum rulinquunt propter omnia. Sed certὸ non fallunturiea enim funesta caecitas vicem eis reddit: quia cum propter eos omnia Deus fecerit,isti pr ter illa Deum dimitasti quare iusia eos omnia dimittunt. Seculares denique prudentiores videntur: in qua re huius sectili se homines com-srobant:quia,ut scriptum est,filii huius secat prudentiores sunt liliis lucis. Isti ad ea,quet Dei sunt tardi,pigri, tepidi atq; inertes sunt:
nec cogitant quo tedere debeant, via sciunt, sed scienter deuiant: & si qui eam nesciunt , . illam non inquirunt. Quintino relissi ολ- rum vitam,quia humile,quia seculo obiecta, quia mollibus induta,abiiciunt, di vitae eoru putant insania. Qui paulopost videbunt quomodo computati sunt in numero sanctorii,
375쪽
& sors illoru inarternum .patet ergo huius regularis, & monasticae summa excellentia, &perfectio, super caeteros temporales status.
CAPI Τ. XXVI. DE DIFFICUL ΤΑ-tibus vitae religiose, & laboribus, & aculeis
religiosorum in genere. iELIGIOSAM atq; monasticam vitam laudabilem atque perfecti, & Deo acceptam esto nemo est, qui ambigat. Verum alia aliis congruunt, & diuersi ad uiuetia aptiores sunt. Deniq; aliud est religiosὸ vivere. Multi nomine religiosi sunt, pauci re. Plurimi religiose Viuere coeperunt,
qui superstitiosa vita finierunt: & ut quidam ait sapiens:dulce negocium, iucundia nomen religionis est, sed progressiis dissicilis, veluti in quo vitae ita tu homini Iibertas, voluntas, ac voluptas, & affluetia admittitur, & ut breuibus dicam, ipse quoq; quς natura cocedi sancta religio prohibet. Fateor, in monasterijs Deus ipse nosicitur, ibi Dei notitia, amor, ct cultus habentur, ea tamen in caeteris vitae statibus impleri postlint:& utina tam digne , tam recth implerentur ab hominibus, quam sciuntur. Scit enim Vnusquisque quo pIacere Deo possit, idq; si agat,Vere religiosos est.Se enim Deo ille religat, qui in pietate & humi Iitate Deum colit & insolentias stirpat. Fa teor, ea commodius in monasteriis fieri, si facultas corporis,animi : vires suppetunt. De niq; quiete animi in religione monastica in Aueniri aiunt. Quib' ego dicere possem,si quietem animi siperas, aut optas,cur ergo in bello stas λ Quocunq; igitur in statu vivas, sis tibi bellu infert,nisi tu unus 3 Qd ergo tu tibi aufers,qua re in alio statu speraspDeniq; cosidera illud Isidori, quonia ad Dei quietudine noacceditur passibus corporis, sed mentis specu
376쪽
SΡE VITAE HUM A. Iationibus. Vidisti tu plurimos religiose
bitu indutos,per inquietudines discurrentes, apostatantes, & alios propter inopiam rerunecessariam ab incoepto opere cedentes. De
quibus scriptum est: quoniam propter inopiam multi deliquerunt. Quanquam illud tateor non sacrae religioni,sed eorum improbitati imputandum eit: veruntamen deliberatione , & consilio non paruo opus est. Qua re, Ut ego puto, monastica,religiosaque vita
ab illis potissime eligenda est,qui causam noliment. Imperfectis enim & fragilibus, &nondum vitiorum mortificationem superantibus, experiendum dixerim, non profitendum,aut verius differendum. Praeterea. reli-;iosi nonnulli huius temporis ab utero reguς suae aberrantes: quo enim modo conuer- Lentur, quoue obedientiς paupertatis & ca- ilitatis tramite religionem. observent, tu ipse nosti. In quibus,ut mihi videtur, maior epericuli timor, quam spes proficiendi. Hinc quidam sapiens illud threnorum exponens lapides sanctuaria dispersi si int. Plangunt, inquit, religiosi implicati temporalibus negoti js,quia non est actio secularis vitae, qua hodie non administrent religiosi: discurre singulorum occupationes & ossicia, religio ses adesse videbis. Secularia enim negotia seculariter pertractant, ad quae utinam proficiendi gratia,aut vocati accederet.Sed,proh
dolor, sese ingerunt cupiditatis,uel adipiscedae dignitatis gratia,aut forte lasciuitatis,de
habendae exemptionis, Ut excutiant collum. ab obedientia suorum praelatorum, agentes contra Principalia eorum Vota, per quorum obligationem positi sunt in statu perfectionis. Et quaquam prauorum hominum facta, bonos a bono non retrahant, quinimo sicut pcna suos actores, sic innocentia suos tenet sectatores. Nihilominus haec quorundam religiosorum praua exempla,& n aliqum ar
377쪽
1igiqne penitus non arceat,cogunt tamen odifferant quous'; se experiantur. Quibus colligitur hunc statum non parum laboris, dissicultatis habere. C A P. XXUIL PAR ΤΙCVLARIUS,& latius de prometitudine periculorum huiusimodi status in specie, & de malis religiosis.& abusibus illorum .
o s Τ dissicultates, & Iabores
praedictos,quos nonnulli in genere adducunt, circa monastica vitam afferunt & alia particula - ω rius do Promptitudine periculi alii, status. Aiunt enim quia pericula monasticae vitae ex plurimis conspicere libet, eo retsertim,quia cum peccata effugere vix posimus,costat in eodem genere peccandi lon e grauius religiosos peccare, quam caeteros omines. Quis enim dubitat ut sanctus Thomas refero religiosum grauius peccare for nicando contra votum continentiae, grauius peccare contra Votum paupertatis, grauius denique peccare, in obediendo contra Votum obedientiae 3 Deinde quis dubitat religiosum grauius peccare ex contemptu, quia vi sancti aiunt doctores,per contemptum videtur itigratus beneficia recepti, cum per religionem sublimatus sit ad perfectionis si tum . quin imo & Dei filium conculcat, atq; vituperat P contemptu. Contra quos Hiero. Iereconqueri videtur, inquiens illud sipientis i. quid est ui dilectus meus in domo mea iacit scelera multaρ Denique grauios Peccat propter prompta scandala, cum multi eius vita ut speculum respiciunt. Quos idem Hiero. signat. Ait enim cum propheta Ieremia. Vidi similitudinem adulteris, dc iter mendacis,
confortauerunt manus pessimorum, non Vt
couerteretur unusquisma malitia sua. Con-
378쪽
fortauerunt inquam manus pessimorum, Ramalo eorum exemplo mali quodam odo confortari videntur eos videlicet seqtiendo in sceleribus,quos sequi debuerunt pie & saneis vivendo. Est igitur periculosus contemptus in religioso: quia vi I hom. aid cum religiosus venit in contemptum, incorrigibilis etficitur,& omnium est pessimus:adducens illud Hieremi ς. Co fregisti ingum & dirupisti vincula mea. Vnde Bernardus ad Eugenium:quq maior peruersitas,q ii maior cotemptus, qua post perfectionis votivam Ῥmissionem, Voluntariam obligationem, post sacri habitus susceptioncm, post exemplorum virtuosorupatrum multitudinem & perfectionem,redire ad peccata ,sicut canis ad vomitum λ Illorupraecepta,contemnere, quos totius vitς & actionis suet iudices loco Dei eligit. Et subdit, Magna monachi dignitas, sea magna eius damnatio si quae sunt monachi, agere prae
Caeterum huius status labores,& dissicultates non negauit August. ad Vincentium Donatistam. Ait enim : Fateor charitati vestrae coram duo Deo nostro,qui testis est siper animam meam,ex quo Deo seruire ccepi,quoniam dissicile sum expertus meliores poste inuenire, quam qui in monasterijs Psecerunt. ita nec peiores,q si in monasterijs desecertit, ut hinc arbitror in Apoc. est edictum. Iustus iustificetur adhuc, & qui in sordibus est, so descet: adhuc.' Attendenda ergo sitnt Augu. verba. Fatetur enim meliores non reperiri quam qui in monasterio profecerunt, sed nec peiores quam qui defecerunt. Constat. n. longh plures deficere,quam proficere. Nam,
ut Hier. inquit. rara est virtus atq; dissicilis , & a paucis appetitur. Sed & philosophus in Ethicis ait r Dissicile admodum fore tenere medium virtutis, quare longe plures deficiunt , quam attingunt: veluti sagittantes acto
379쪽
sgnum medium,plures deficiunt quam signa
tangant. Vnde quidam sapiens non miratur quare plures homines sint vitiosi, quam virtuosi, maxime quia peccare multis modis coetingit, & unico defectu sis redditur vitiosus: red nequaquam quis virtuosus & innocenserit,nisi omni concurrente virtute quae inuicem connexae noscuntur. Vnde saluator multos fore vocatos ait, sed paucos electos. Et, propheta clamat'uia multi quoque defecersit. Et iteria, omnes simul inutiles facti sunt, non est qui faciat bonum, ut bonorum rari tatem atque parcitatem designaret. Cu ergo in omni statu plures deficere arbitradum sit, religiosos grauitis deficere non est ambiguit. Quis enim non cernit religiosorum tam compiosam numerositate, sed quis non videt paucorum sanctitatem ρ Quis non cernit multorum religiosorum superbiam& elationem, sed quis non videt paucorum humiliatione Plurimi certe sunt religiosi, sed,proh dolor, tales 't cum Bernar. loquari sub habitu religionis animum secularem & sub pannis couersationis habere inueniantur cor altum in seculo,& peruersum ad religionis opera. De quibus idem Bernar. ait: doleo de multis qui post spretam populi pompam conuersari aeberent in schola humilitatis, grauius inso- Iescere, & impatientes amplius fieri in claustro,quam fiassent in seculo . Et quod magis periculosum est,pleriq: in religione non pa tiuntur haberi se contemptui, qui in domo
sua seculariter viventes,non nisi contemptibiles esse potuerunt. Praeterea in eo versatur
quam maxime religiosorum periculum,quia cum sint religatiDeo,dum se ligatos fore dolent,se amittunt solutos, non considerantes, quod bene ligata securitis custodiuntur, λ luta vero facilὸ perduntur. Multis rursus aculeis & laboribus status religionis est resertus dc plurimis periculis expositus. Quis enim
380쪽
dubitat, teste Ber. grauissimum esse inter as eras epulas esurire, inter delitias pleritas ina cerari,inter vestes praeciosas & multas algeren inter di uitias quas ostendit mundus, os fert diabolus, desiderat noster appetitus eas contemnereὸ Profecto haec grauiora existuli quanto grauius a paucioribus tolerantur. Fateor certe,quia ut Berm aio non desint religiosi in claustro, tui hoc pacto volui esse pauperes, ut nihil eis desit. Deniq; volo religiosi casti sint& pauperes. Quid in dices de periculo arrogantiae, Vanae gloriae, quae non nisi meliores tentantὸ Unde Hiero.plus est disposuisse animum, quam cultum,dissicilius arrogantia, quam auro carere dc gemmis. His .n.abiectis gloriosi interdum tumemus sordibus,& vendibile paupertatem populari auret offerimus. Sed ag alia transeamus. Quis talis religiosus est, quem Ber .ipse describit, qui in nullo prorsiis aut resistit prioribus, aut inuideat paribus,aut subiectis plene obsequatur, sociis congruens, subiectis utiliter omnibus codescendens, fugax voluptatis, appetitor laboris, patiens a Diectionis, impatiens hono- .ris,pauper in pecunia, diues in scientia,humilis ad merita, superbus ad vitia, qui ita huic mundo moritur, ut soli Deo vivere delecte tur λ De his Eusebius dicebat: qm taliter in monasterio vivere, persectio est,sed aliter couersari magna danatio est. Sed certe potius eos imitantur, de quibus idem Beri ait, qm superbiae, inobedientiae, & avaritia student, quarum primae culpae casus attulit S labor , tertiae lapsus timetur. His tribus periculis , tres claustralium ordines subijciuntur, scilicet,qui sedem praelationis quaeru & praeesse non valent. ΑΙ ij sui nec obediunt,nec obedire volunt. Terti, familiares Iudae loculos portantes, dc in occulto detrahentes. Sed vepaucis inulta comprehendam, si studia,si moras, si vitam plurimorum religiosorum co-