장음표시 사용
361쪽
eiutur nobis in nomine tuo. Gaudebat enim, ut glo dicit: quod quasi sublimes effecti,terribiles homini laus & d monibus erant. Hoc aurem reprςsentant presbyteri in subditorum iurisdiatone & coertioneta quibus si bene eis pr sint, duplici honore debent haberi, ut dicit Apostolus. i. Τimo. V. Per haec igitur, quς proxime dicta sint cocludunt alioui doctores, etiam inferiores ministros ecclesiae, in eminentia & in perse -ctione status, religiosis praeferendos esse, Vel falle eos sore in perfectionis statu.Hanc itaq; opinionem pr dicti doctores roborare videntur per rationes & auctoritates superius allegatas, cum de excellentia & perfectione episcoporu & ministrorum ecclesiae actum est: ad quas qui religiosos inferioribus ecclesie ministris praeferunt, reseondent, prout in vigesimoquarto capitulo videbitur. CA-P. XXIII. DE ALIA COMPA- ratione illorum duorum statuum,clericorum de religiosorum inter se ad inuicem , videlicet, quis sit elegibilior tanquam simpliciter humanior, & tolerabilior. Ο S T pr dictam coparationem
horum duorum statuum, videlicet, ecclesiasticorum & religiosorum , quantum ad perfectio--- nem status,alia comparatio sue L qui, videlicet,liorum statuum clerica-
Iis, vel regularis eligibilior sit, tanquam simpliciter humanior,& tolerabilior. In qua re, vi mihi sane videt,qstio ipsi facti est. Vterq;.n. vivendi modus excellentissimus, atq; sanctissimias e, in quorii quolibet diuers; vi ad saltatem reperiri possunt. Nec.n. Christus spolias ecclesiae plene illi prouidisset, nisi secunduli uersas infirmitates, seu vires suorum fi-
362쪽
delium, sic diu eris uiuendi modos, ad una
tamen Dei cultum tendentes institutilet. Hinc ipse ait, in domo patris mei mansiones mul-vς sunt. Et iterum scribitur, in via domini alius sic, alius sic ibat: omnes tamen non ad diuersos fines, sed ad unum proeerantes, αvt Deo diuersis tamen gressibus,tamulentur, di si alius currat, abii, plane valens ei non inuideat, cum uterq; metam attingat: quq diuersitas unitas est, quia ad unum Dei cultum diuinitus ordinata. Ea igitur decora diuersitate, atquς fulgida unitate floret atque
splendet Dei ecclesia, tam pulchra fidelium
suorum unanimi varietate. Nihilominus tamen inter istos status seu viuendi modos , Ut supra tactum est ex diuersis casibus & resipectibus,alter istis,alter illis eligibilior est. Vnde ait Dionysi. nonnulli sunt in via perficiendorum,& ad persectioni, acquisitionem aliquo indigent, qaod alijs non expedit. Nam ad deprimendas passiones,arcta vita,Videlicet, per abstinentiam ac exercitia vigiliarum expediret. Alijs vero non habentibus illas palliones, no congrueret. qui forte defectus 1lios alio exercitio,vel diuinae gratiae auxilio supplere postent. Nam veluti secundum doctrinam apostoli, in uno corpore multa sunt membra, no idem ossicium habentia,& quod uni congruit, alteri plerumque est nocivum sine offensione corporis, sic plerumque Vi
vivendi forma, luet aliquibus est ad salutem, alijs cedit in perniciem, & econtra. Profecerunt certe sibi & multis in ordine ecclesiasti-CO,cOPlures quos numerare operosum foreta
adeo,ut dicere mihi recte posiet aliquis tanquam de stellis coeli: numera si potes: sic Nicolaus fulsit,sic Gregor ius summus ipse Po-tifex, sic Paulinus episcopus Nolanus, scilicet opulentissimus, sed & in regulari & monastica vita emulsit. Ite Basilius, Benedictus, Hieronymus, Dominicus, atque Franciscus:
363쪽
c pIurimi quibus domus domini reserta est.
nter quos nonnulli aut diuino motu superaque inspiratione Vocati,aut varijs ex caus ex altero statu ad alterum expiramini: inuo beati euasere , sine tamen prioris status iminutione. Hinc Benedictus,hinc Dominius,&quaplures strictiore seruore Deo famuiri cupientes, & seculi consortia fugientes, x clericorum ordine ad regularem vitam ansierunt. Hinc rursiis Augustinus Gregotiisque eadem vocati inspiratione &profitendi fidelibus uberibus Telo succensi , ex nonastica religione ad ecclesiasticum epi - opalis ordinis gradum sancte & meritorieonam earunt.Vnusquisque igitur, prout secuum apostolunt destinauit in corde suo, sic anc vel illam viam eligit, vires suas con derans, secundum finem sibi intentum . Est nim uterque status, ut tactum est. non prae-epti, sed consili & supererogationis, necmperatur, sed suadeludi Et veluti de virgini us apostolus ait: qui potest capere capit: & e matrimonio secundum eundem apostolii, iterumque melius est nubere quam uri. Itan his statibus dicendum est. In quibusdam orte utilius foret, ut per spirituale matrimosium ecclesie nubant, quam ultra vires inex, ertas sub stricta regulari vita retro respiciees, vitam deserant incoeptam. Itaque inex, ertis, imbecillib', & infirmis putam', quod latus ecclesiastici ordinis tanquam huma-uor, & tolerabilior est praeeligendus, nisi aliori inspiratione quis de super ad aliam
iram vocatus, aut spirituali & corporali diumento roboratus fuerit. Accedit ad hoc, mia eligere actus est voluntatis & virtutis , irtus ergo ipsa consideranda est, iii xta phi-osophum,secundum electionem med ij,quodn recta ratione consistit. Ecclesiasticus itaq; latus attenta humana stagilitate, & prom-γtitudine peccandi,quandam viam mediana,
364쪽
8c rationabilem vivendi habere videtur. Imbet enim religiositatis satis, habet & aliquid humanitatis, seu laxitatis. Quod si forte dicatur religionis: vitam etiam eodem respectu simpliciter fore eligendam,Pro eo quod ii bet tolerantias, & moderationes suas ad iudiciu praelatorum,nec Vltra prςcipitur, qua
rationabiliter supportari ponit, & auod dato quod quis in religione cadat, habet resurgendi remedia propter intentionem ad Deuerectam, habet denique Datres,a quibus iuuari potest. Fateor illud veru fore, tamen illud idem, quod eisdem religiosis ex permissione
fit, seu indulgentia, clericis fit ex iure communi . Quod enim toleratur aut indulgetur, constat legi derogare, atque aliquando prohibitum esse, & si aliquando sine causa indulgeatur, conscientia Vrsetur, & intus bellum nascitur,vbi quietari speratur,maxime propter instituta δε arcti itimas cuiusq; religiois
constitutiones,quibus se arctari voverunt,d ad multa alia quorum transgresso, aut con temptus mortale pleritq; inducit peccatum, quae omnia no ita acriter clericis contingui. Demum eaipsa remedia,quae religiosis competunt ex tolerantia, vel fratrum praesidio . etiam clericis communia esse Postiliat. Circa secundum vero quis status,seu viu
di modus praedictorum pr esi gendus si tanquam sanctior & perfectior, dictum est in
responsiones ad obiecta contra religiosos pro tuenda illorum opinione, qui sentiunt religiosos esse in perfectiori statu, quam sint decant, archidiaconi,& alij inferiores clerici post episcopii , ubi discutitur, quae sit perfectior vita, activa, vel contemplativa, & de
earum adinvicem come aratione: di de alis hanc materiam tangentibus.
365쪽
da illa opinione , quae habet inferiores ministros ecclesiae ueri post epistopos , non aequarim: . roligiosis quoad statum perfectionis respondere ad non- tectionis respondere ad non- illa obiecta superius adducta, quae pro re videntur archidiaconos, curatos , de aedictos inseriores mini stros, ad reli io- S comparatos Presectorem , aut sastem ualem statum in ecclesia obtinere . Etanquam per ea, quae di cta sunt, satis rames ipsae solutς videantur, particularius ne ad singulas,singulae fient satisfactiones. imo igitur dicebatur, quia monachis lici-n est transire ad statum presbyterorii,tana ad perfectiore: quia, ut inquit Hieronri rassumptiue in canone. xxii3. q. i. dicitur. 'iue in monasterio, ut clericus esse meris . Respondetur enim qubcsitionachus quam monachus no habet ossiciu clericircere, Veruntamen inquantum literati &2i sunt,licite possunt promoueri ad preseratum, & curam monachalem aliorum ere; pei sectionem tamen status no habeello transitu, sed ex perpetua obligation ei. Et ita licet fiat presbyter, non dimittit sectionem monachatem : ideo subditur,raefato decreto: Multo tempore disce, postmodum doceas,& inter bonos, semmeliores sectare . Deinde adducebati Hiero. ad Heliodo. ubi dicebat Hiero. i scilicet monacho ante presbyterum re non licet. Illi si peccauero, licet meere intanae . Ex quo videtur, curam anium habentes in persectiori esse statu quiis, religiosis contemplationi vacanti- aut saltem in statu persectionis esse . licendum est omnes ministros ecclesie n perfectionis statu, modo quo siprana est, videlicet propter ossici j adminiq
366쪽
eos,qui hanc opinionem tenent, magis accipitur comparative quam propriὸ. Vnde canones appellant statum clericorum gradum quendam, ut inferius latius tangetur. Postea vero dicebatur: bonum publicum praeferendum esse bono priuato: & cum curati gerant ossicium publicum, quia curam animarum , quo etelo seu ossicio secudum Grego. nullum
est Deo acceptabilius, ut religiosi solum intendant propriet saluti, ridetur curator est e in psectiori statu. Qitibus respondetur quod uamuis absolute intendere bono publico,t maioris perfectionis qua intendere bono Privato, hoc est in genere operis perfecto , antendere tamen perfectὸ bono priuato vel saluti propriς prefertur illi,qui imperfemintendit bono publico.aeelus enim animarum sacrificium est acceptum Deo si ordinate sciqui ordo est,ut quis primo habeat curam salutis suae,& postmodum aliorum,quia ut scribitur Mati. 16. & transumptiuδ in canone. Quid prodest homini si uniuersim mundum lucretur,animae vero suae detrimentum partiturὸ Denique respondent alio modo, videlicet, F ea quae dicta sunt, bene probant curatos, & inferi ores ministros ecclesiae si rectὶ agant,posse esse in persectionis opere, sed non persectionis statu. Quia praedicti ministri ecclesiae non suscipiunt plebis aut parochiae suς curam cum perpetub obligationis voto: quod ex eo patet,quia eam deserere possunt, aut renuntiaclo aut per reli gionis ingressum; soli ergo episcopi cum voto perpetuo sistipiunt curam animarum, & ideo sine licentia apostolicae sedis illam deserere possunt. Rursus quod obi icitur de Helia , de quo Chry.dicit,si talem alique adducas mihi monachum, ualis Helias fuit,non tamen illi comparanus est,qui traditus est curae populorum,& cettera. Ad quod dicitur et, Ch u . non intel lexit
367쪽
lexit de simplici presbytero sed de episcopo. Quod si loquatur de simplici presbytero ,
non intendit praeferre statum presbyteri statui religionis, sed intendit quoa periculosior eli status habentis curam animarum, quam religiosi in contemplatione uiuetes de per consequens seruare se innocentem in maiori periculo : indicium est maioris virtutis. Sed quavis maior virtus requiratur ad hoc, aliquis se praeseruet immune a peccato inter populos, quam in religione : maioris ramen virtutis est vitare pericula religionem intrando,quam non vitare pericula inter populos vivendo. Item obijciebatur:quia presbyteris & ministris ecclesiae magis committitur, videlicet cura animarum, quam religiosis,& per consequens status est maioris persectionis & meriti.Ad quod dicitur,l aliquem agere vel administrare dupliciter contingit. Si enim ille,cui plus est comissum, maiora fa cia aut plus seruiat, indubie plus meretur, quam ille cui minus committitur, & minus faciat, Sed si ille,cui minus comittitur, niaiora & perfectiora faciat & plus seruiat,m agis meretur,quam ille, cui magis est commissum re minus seruit. In utroq; igitur statu clericorsi & religiosoru ista duo reperiri possunt, pq riae uis argumenti soluitur. Ad aliud autem cp dicebatur de merito & perfectione, quod consistit in cura animarum , supra responsum est in solutione ad argumentum, quodiebat de publico de communi bono priuato
Subsequenter, non obstat quod dicebatur,ui' liberare innocentes de manu perfidoruiaxirci et perfectionis & meriti est,adduceres
iam illud Hier. quia sancta simplicitas solii Proclen, sed tanto elus nocet, si contradiri libris non resistit.Dicendum est,u, illa maiit iacto meriti intelligitur ex parte mentis, i quis tantum proficit in cotemplatione,Vr
368쪽
propter Deum velit intedere saluti proximσrum:et cum aliquo detrimento conleplationi S.Hoc. n.modo certum est, i ad maiorem
perfectione charitatis pertinet,quam simpliciter vacare cotemplationi. Et hoc est,quod Isido. in ii. de sum. bono, ait. Bonsi est igitur
corporaliter remotum esse a mundo, melius is remotum esse a voluntate. Optimum aute& perfecti meriti est, utroque esse semotum. Eccl-3 .d Qtiod etiam dicebatur,quia magnitudo meriti consistit in magnitudine conatus ad vincendima promptitudinem peccandi,quia beatus est qui potuit transgreat ae non transgressus est,quae proptitudo magis inest ministris ecclesiae,quam in religiosis.Dicendum est,qa magnitudo meriti hominis erga Deu ex tribus potest insurgere. Primo, ex parte merentis. Secundo,ex parte principii formalis quo
quis meretur. Tertio, ex parte operis meritorii. si igitur magnitudo meriti pensetur ex parte merentis, quanto, aliquis contemplatione Dei,& in Christi amore tantum creuit, Vt ad lepus cupiat detrimetum pati siue friutionis propter Christi gloriam,ad procuran dam proximoru salutem modo,quo dicebat R0m Aa apostolus ad Rom.ix.cupiebam ego est e anathema a Christo pro fratribus meis. de quo . Chrysost. dicit in libello de laudibus eius, . quod sicut serru in igne missum non est aliud . quam ignis, sic anima Palili diuina charitate . incensa,non erat aliud quam charitas. Talis ergo puto magis meretur in vita activa saluti proximorum intendens,quam in vita con- . templativa,cont lationi vacans. Vnde Paulus hoc eIegit tanquam maioris charitatis,M . maioris meriti. Electio enim non est nisi dea. Phil. r.e maiori bono. Vnde dicit ad Phild.coarctor enim ex duobus desiderium habens dissoluidi esse cum Christo,quod mihi multo melius est, permanere autem in charitate, necesi rium propter vos. Et hoc cofidens scio, quia
369쪽
Dermanebo omnibus vobis ΛΗ --- multia expediebat oro, -- ῆς ted cla
Vlti. cap. Marthae eura , δ' morat. Mariae Vero contemplatio quia magna sunt vitis active
Dalis, quod retori ., e. . merita essen
370쪽
tiatione. Ipsa est enim securior,& magis suauis, paucissimis indigens,& propter se eugenda tanquam quietissima. quorum contraria cotingunt operibus activae,& secnndiim , hunc modum coparandi contemplatina lim .pliciter est melior, & praeferenda activae. MVero comparantur,quatum ad eorum Vlum , tunc distinguunt. Nam quia usus resipicit operis executionem , executis autem actionis duo respicit,scilicet ipsos ad quos est, ficilicet subditos, & ipsum exequentsi stilicet praelatum. Si primo modo comparentur,lic acti-ua praeferenda est contemplationi, quia
ribus utilis est, & magis fructuosa,vi dicitur in dicto decretali,licet illa sit securior &masis suauis: quia inωcunditate sobolis, lippitudo Liae Rachelis pulchritudini est proa ut dicit Greg.super ETechielem exponens il-ζd erat Liasppa,sed tacunda Si verb cena parentur secundo modo, aut est ad illud dispositus & idoneus,aut non; si non, trim Iior cst sibi usus contemplatiuς,quia sibi potest ibi proficere,sed in activa,nec sibi nec aliis. Si vero est idoneus , aut accedit vocatus et necessitatus, aut propria voluntate. Si fecundo modo contemplatio pricessit,quia ctiva non praecellit nisi proueniat ex coassione.& necessitate,si vero coactus,tunc simpliciter activa praecellit quo ad usum eius, & sic sue cogatur ab homir e, Vel ex charitate vepropte* necessitatem proximorum,& talibus melior est a ctiva, quam contemplativa. Naper talem actionem augetur char tas oraeferendum aduersa,& contemplandu optima & sic sua actio est melior ali3s, quam tua contemplatio:est etiam maioris meriti. Et sic patet in quo ad usum vitae prGentis talis actida est simpliciter melior,& status eius,& etiaopera magis meritoria. Fatemur tamen, P cotemplatio est realiter praeeligenda,quia plures inueniuntur ad hoc idonei,qui in actione