Matthaeii Deuarii Liber de Graecae linguae particulis. ..

발행: 1588년

분량: 284페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

pro varios gularum O.

Prior numerus paginas posterior lineas

indicat. AM , coniunctio vi quidem

aduersaliuaci munere veto copulativa. pagina . lineario.Qλλά, particula, quando ab αλλο, nomine deducatur. 7. αμα respondet particulae uis,&prodi, accipitur . . o. αυ. isI Quare, 'uapropter. 8. 16.ίλλα, Vt αλλα s,rdest, sed etiam. 9. . ἀλλἀ, pr , Imo vero,cla quin etia.

s. II.

α tam sola per se, quam Missi a vocibus subiecta, obiectionibus conuenit, ut apud Latinos

cum interpositione insensu a ἀλλε, m , sed D significari, pro Nisi etiam exceptiue usurpa

αλλ'εγαλα, pro simplici ἀλλὰ&fferentiali 2 O. O. αλλτ, exceptiua nota, pro Nisi de

άλλ' ἶ, vltima circumflexa , inter ropatiuum est. 11. 32. αυλαμη, inter togative prolata,

δα . particulam subsequun

tur. 23. 2.

ἀλλα mi τιτε, non esse forma terrino tam , sed Pro An , usurpari. s 3 o. α Mabilia, pro Atqui vel At vero, assumptionibus conuenit. 16. ωαὶ ulta interi uptum inuenitur quarumdam vocum Mater posita

tione 2 . I.

αα in II.,obiectionis rota , ire niam praesesert. q. s. α α - μα pro η δὲ'αμα, accipi docet Eudaeus as Io. αλλοπι pro γαλλο subsequentes particula. s. II. ἀλλ in interrogationis signum,ela pro ποτ ρον,4 α α,accipitur.

αὐοπου, pro τί αα ; si interrogative praeponatur. 27. I 6.αM'ιπ. Nisi quod, vel Praeterquam

quod significat. 13. αμ οπ, respondet M. un, in Vi

262쪽

αὐο7 η,ανἀμὶ interrogatiua quadoque praecedit. 29. 2..tra aetas,dicitur sine interrogatione, praecedet negatiua: sgnificat, Nihil aliud uuam, vel ει condicionali praecedente. s. II-η, particula , loco et 19 1 r.e-οα - , etiam dicitur in principi intei rogationis positum

29. 16.αMome 4 pro ratis,illativo saepe accipitur. 29. 32. ἐψως S, differt a voce, 0 πω m, ponitur tamen pro, 6 ταῖτα, conditionati non subsequente. 3 A. άulam, pro δέρει, idest,confide, &bono animo esto. I. I .άαελ dicitur etiam cum affectuque imoniae, di indignationis. Di 16. pro Nempe, Nimirum, videlicet, utique 32. a.

Atqui 3 . Id. , particula potentialis est inde. finita orationis effectri 3 α. 13 particula omnibus modis verbalibus iungitur uno impera

αἴ,etia vcluntatis,4 debiti sensu sub optandi voce reperitur

ia, per optandi vocem dicitur, cit

, indicatiui modi vocibus apposita, condicionem vel tacitam vel expressam rescit. 6. 24. 4 cum de re prae erit temporis sit sermo, non ad potentiam voces reducit 3 7 6,ἀν rem quae fieti posset ostendit, cum per i licatiui modi praeteratum.&4oristum essertur.

37. 22.

4 cuius ut facultatis, quibus

nam verborum modis anga

tur. 38. 1.

,αορι λογικη, si de re praeteriti temporis, in actu posita si e sermo, paratalico etiam Inducativi conuenit. 34.2o. , particula in constructionis distributione non verbo sed articulo applicanda est, τι M. idcst, ἴν. quemcumque, vel qualem

cumque . I. Ia

m participiis etiam potentialem sensum tribuit. I. ues, subauditur etiam non solum

θίν, ex tam praepositione , ωὼν genitivo plurali Pro lais id cit,

propterea quod. s. I. απο rati, idem quod αν ων , idest, cur, quamobiem, vel, quare significat. s. s. ια, παρ οξύτονον, collectivum,&4I- latiuum pro, Igitur 46. 8.; unica syllaba etiam dicitur

αρα, penultima inflexa, dubitandi, seu quaerendi nota, cidem quod D. Ais, ciuia significat, hoc est, Nunquid, Non ne

,e, interrogative prolatum, illativum est 48 rsa παιπα δε ιν αμη, Nunquid significat. 48 s. ἁ- , μαρ, quo modo a pud poetas accipiantur. 8. 3I. ατῆα,cum piritu tenui, αὐτὶτου πνα, vel γγνα, differt ab tiis aspira to, quod απνα sisntficat. 9. I x. asa, etiam , ανα , ππε, videtur usurpari. s. 7.απι ρως,ideli sine arte,simpliciter, oinnano, prorsus, ut, ἀνυ, λωι Se Πόλως. s. 3. .eg, vici sis , rurium, hoc est contra,&ex aduerso. o. s.

263쪽

α iungitur .g2ς,i fit, ιλλ' - πω , ostendit in promptu esse probationem, Vt, s . . rec, qualitatem aliquando personae.&emphasim refert cum oppositione aut tacita aut ex pressa. a. s. α K., φιεπι, tam Ioci quam temporis adverbia,ου, articulo,

alijs quibusdam vocibus iuncta, idest, Ῥιο δε πισο idem quod vi παν-s signis-

r. probationibus seruit, tum

affirmando tu negando. 3.17. si,interrogationibus etiam,&4esponsionibus adhibetur. 6. 2 s. -Τ. lnuem tu etiam ἰλλωῆικώς,pro Alioquin . 7. I. si pronomine interrogatiuo rpraeposito or si, nota interro gationis, ut,n δέ. 37. 8.

. ex s. Se a'. ideli ψα constat,&interdum pro Ha. accipitur .

si , etiam aduersaliuam vim pra se fert in dubitationibus nega. tiue cum interrogatione Prol

tis. 8. I 4. γε, particula At saltem, At certe significat. 8. 3 t. 4, iungitur m Oa, fit Mu , inprobationibus a signo. Q. 7.& iungitur cum sim cum τοι, fit Dum taxat, αγετο , uidem . 9. Iz. γε piae ponitur adit ei sativo,&fit Hulis, pro Hoti,idcit, Tame.

γέ rat, ex γε, r,confirmat uia est

dem certe.6 . 29. γαυ,etiam pro Imo. 62.

Aia, diphthongo scriptum, loco . coniunctionis in iteratis interrogation: bus. 6 s. s. A,coniuncito, ut particulae αἰ respondet ipsamque subsequitur, in partitionibus cum ipsa aiahibetur. 62. Ig.ύi,accIpitur etiam loco M. c, Ver

rumtamen 62 21.

A, atqui ualet τύ . f. lara κΠκαν. 61. 33. A,Unis, δὴ in principio longiorum periodorum 63. IS. in proan, id ei Etiam. 63. 26. A, iungitur Malijs particulis puta δὴ idest, porro, γε, τοι, πιυ. q. 34. g. , praepositi uis iuncta articulis , nihil commune habet cum Aconiunctione 6 . 1 I. RAM tribus generibus conuenit, ὀχλια, η δεινα .es δεῖνα quidam , quaedam, quoddam. 6. II. , affirmantis,i asseuerantis, Nox,&Iam significat. 67. i. Jh, idem quod A, pro tia' acce pro 67. II. Δ, pro id collectivo, pro, em simpliciter. 67. 23. A, subiungitur αἱ A in transiti

nibus orationis 67.20. dii, saepe gῖα πληρωμαπκα saccipitur. 68. .

ἡπt , in affirmati Muinta vi Vtique, vel Nimirum. 8 I9. Ad ν, asi vero utimur cum e ritimilem, siue fictam causam designa mu5.63. IS.

264쪽

δ - , confirmandi vim habet 69. I. Arre,profecto significat,in pro Aaccipitur. O. 7..hac accusitivo iuncta, causam significat. o. 3O. δα, genitivo iuncta, prostas.

t. l.

renter. Q. T.

particula condicionalis voces omnes antecedentis praecedit. 2. I A , interrogatiuum aliquando effevidetur I.&4. ει gemmatur, ut annotauit B daeus. 73. is, .pr an .etiam vel luno 16. εἰ pro Utinam accipi annotauit Budaeus γε 7. victa MA, pro ει μου, .utrimovero. 4. I 6.ia, pro di, ab eodem xximiasta.

ει ιιι μη ,respondet tLμια , idest siminus. 7 . 7.ε. δἰ μὸ,respondet vox cliis in cotradictoriis partitionibus . in simplicibus autem es pondet m,c 7 . 1 .m ψ,sormalis nota quae ει di citur, dest, Etsi Qtiamuis, quam 76 6.inc,materialiter acceptum nisi, Sed si,quod si c. 76 lo. , Si modo,addita a ide quod cabia, Dro. Etiam. 6. a. .: tu ἰ Nis, in qua μου verbo ambitus tribuitur. I. 3 l. - - , proin ivit . ideli quodio, quia

ει ὰ, significat Praeterqtiam an sensu exceptiuo. 7. I 6. ει μη exercet is negativa signimeationem 77 3O. Mori , simplicis condicionis Iorumque notam habet. 78. II.

4ύα, pro siquidem, vel si modo

lignificat. 346. Mπιραγ,cum ιαι pimpositognitica condicionem positi uacum prori accipitur.7s.l3mmρ, t ει αλλο nominis omnibus casibus in omnibus generibus praepositum augeandi vim ha- Dei. 79 I. λticompendiosis locutionibus se t

uit. 79 1 .

ει - , με - , adverbia sunt et M t. idem quod Mus , -ναυ. go I . . , abundare videtur interdum

hm , si emphasim designare opus sit, praeponitur orationis parti I 2I. νευ ἐμα ut δι' εμι, idest quantum in me est. 81. 6. , particula ξασι α. Ξιμὴ, v catur a Grammaticis, potella te vero απολογική. I. M.

. seruit etiam allegationibus eo modo quo etiam γαρ'. s. 23. ,pro A is si ad affirmativam probandam adhibeatur . 83 9. , pro A ad negationem probandam. 83. II. ἐ- , pro vel M. μη επει, pro posteaquam, quum insensu ad uerbi t. q. 3 - , pro alioquin ε. . , iungitur τύ ταχεs pro isti

265쪽

quare,&quocirca. 92. q. p. disiunctiva coniunctio εἰδμη, vocis sensum reser t. 93. .h, a sine negatione pro εἰδῶ. 93.

II a

n, ἰξιι πονον, in interrogatione pars quaedam eius reticetur. 93 IO.

ὐπειδὴ pro γ causali,vel hidi , ενιυ . q. ἐπειδὴ , pro adverbio temporis vide. πει dictum est. 84. D. ειδεν, adverbium teporis , quod propter αν, suturum respicit

επειτα eiusdem classis atque Mis m, disiunctivum in priori membro 8s. 2. diuisionis subiicetur 9 .io. επει- , praepostere ponitur in sua , praesesert vim disiunctivam , ubi significatione. s. i . subiicetur alterum Pantecedens cra, promτατά et t. pro quare, ii applicandum. 9 .is. quapropter. 6. 7.'. ,interrogandi vim habet. s. a. επειτα, illative ite accipitur.88. is που, interrogationis,aut asseuera εξων,&άφ'ων, non sunt formales tionis est nota. 9s. 26. complexae voces, contra Du- , b, pii nimium,utique, piose-daeum. 8 . 9. cto. 96. I. εν, vltra significat,vel praeter, που, rem multo magis signifi- idem quod Amplius. 87. 3 r. cat. 96 27. cc, quae .c dicitur 'ocii tem- που,multo minus etiam significat, potis terminii significat ut Ad, Pro,Vsque. 88. .ci tam, ideli quousque interrogative. 88. II.εo,quod a adverbium loci temporis idest donec. 88. 8. 77 ναι , seiunctim unaquaeque elaudam subiungitur. 6. I. η που quando pro multo magis accipitur , a stirmativam vim habet: Multo minus autem non nisi ironice. 7. 2.η πυInterrogatiuum, Nunquid tagnificat. oo. 7.

suam vim indicat, idest Adhuc, as, Non ne interrogatiue accipi Amplius, Igitur, velataque

88 27 εγοσον, idest o οσαν, significat quatenus, inquantum. 89. s. 'ni, pro oti etia aliquando articu

T. , H, isseuera di signum est iro Alioqui accipitur Io I. 9ὴδε, id est iam mox adverbium tempori si est termini signum.

4 Oli, idest in eo quod adverbiali ii αλαδὴ, affirmandi, admira ter accipitur 'io. α . tionis, vel indignationis apud 'a pro is legitur , quod o Homerum. Ior. I. - , idest ad hoc dici potest . silui, assirmandi sponsionibus

Hra in sorma dativi iam et α' pro Qua,hoc ei ut, Quatenus. ,vim illativam habet,& significat

266쪽

'να causalis coniunctio futurum

pro causali adverbio Ios 27. limitationem interminata designat habens eis particulam sublequenter ios. I. υνο ν respondet tis in θ'οτ pro qualitatis adverbio accepto

, nomen nomini connectit, verbum verbo. O6.1 I. υ superaddendi facultatem habet, pro Etiam. I . . Uὶ, etiam quod πιm , vel καν Ios Iz.ασι, pro aeque ac , ierinde vi. quemadmodum apud Latinos Atque Io 3. 26. υι, proii idest Quam . O . r. iit c μεντοι, sit A superaddendi tacultatem habent. Ioo. 22. πι--: non ,vel non autem ad diuersa reseruiarur. Io. 3. etiam, Idque vel Praesertim auget condicionem. a Io. 8.

quam, vel tametia. IIo. 2 .

Izat, Atqui, tam verbo, quam participio iungitur. III. 1. stri , Geossio adhibetur, ratsermo bimembris. III. .

υί- , Atqui, Verum, Sed At, Quamquam II . . O . , aduerte di signum est,ut υι-

δ, idem quod ἔ. ., idestiami

κῆν, pro ἰώ, pro etsi idest An sit.

MMia , iurandi particula est, ter

se posita, negat. I 2 o. I. μ sine i subsequente, M ικον est,ut γε ia 3.3q. μ ν concedendi vim trabet si6

stea sub Astrictius aliquid sub ij

citur. I 24. v. ιυν, nonnunquam post duo u ν, duo δε inueniuntur. I 2 . I. μζ. τοι asseverandi vim habet, pro

tu ι,quod compendium affert orationi. I 28 9. ριὸ pro . in recta enuntiatione.

I 29. I.

μῆ, optatiui modi vocibus limgi

m infinitivis iunctum , modo pro ιι modo pro . 3I. 7.μη,idem quod μη. 32z9. vii praepositum praepositioni. cui contrariam signincationern tribuit. 132. 7. His , aduersaliua, δμως significat 33 3. 4. μη si, utraque particula suum pra stat et sectum II 3. 28. sui Wπα,μη prohibentis, Letu, as uerantis est. I 3 . x .m 'Π, pro ου θάνον, Non solum lys.

267쪽

μήποτr, qui uoce απευαπκον, idest absit is s. I . μή rem, pro ουδ πυτ ,suturum respicit. I 38. o. mi Nedum, non modo, pro multo magis&multo minus. I. 7. μηπ, μηπς, nomen et sua mignificationem retinet. IV . G. μου τοι γε,deprecantis. D abominan

NNM, Latini a Graecis mutuati

sunt, pro ita,&etiam i l. 8. aut,idem,quod Osri δια η I. Roν. λα, pro limplici iurandi nota. I 2 3. νύ δε, Nunc autem , ad aliquid de praeterito refertur. I 3.3o. articulus,pro Iτος pronomi ni, significationem induit. I

oliti respondet τω τοῖος , vel τοιου -

ος,articulusi eius obliqui in priori argumentorum parte primu

or quomodo viam urcii de eo quibusdam minus nota. I 6O I9. zn uii,Nisi,pro μου. 6 . 6.οῖν νιν 4 idest οστ enutiatiuum est, ἀναλtransitiuum Is . o. ου, in responsionibus habet vim repetendi vertaim. I 6 . 3 2.ούκ,interdum non respositium est, nec destructiuum, nec interrogationi iunctum. 16s. 22. ου An non causam negativam lignificat. 166 2 .

di. 168 22.

268쪽

εὐδίν, pro simplici negatione σύ.

minus. 72. q.

ουυ ad negative qualitatem augendam Atticorum more

οὐδε i , idem quod αγλ'ου si, idest

Neque vero I 72. O. ευ tu , Minime, negatio cum asse ueratione. IT 2.29. O -υ, circumflexum pro simplicio uti igitur, itaque. 7 3. I 6. Emin, penaclitum, connexam nega tionem exercet. 17 . 1 - ου uti,interrogatiue,Vt κ. 7 . 27. ου ἐν , Dro L,ideli, Minime. 7 . T. ευμεν τοι αὐα , idem quod Lυαλλα,ideit,verumtamen. 7s zoου, . ι, per se, Non tamen, Nec

vero significat. I S. 19. ostia, negatio cum prohibitione

. ὁ, vox aequivoca, modo pro Non quod modo pro Non solu

me idem quod, etiam, idest pra

m ω , inodo genitivo iungitur in sensu exceptino , modo nomi natiuo . I 88. I 8. πλυι λλα, pro gwο ς. 89. 8.ααυ- ἰ,idem quod , ἡ Ι 89. IS. - , interrogatiue in suo accentu Vbi lignificat, ιορίς ς autem Alicubi iseo. 9. ιν, idest pridem dicitur cum rei pectu ad praesens tempus. 912 Ioc ς,genitivo iuncta, in genealogiis adhibetur. 19 a. O. . . etiam genitivo iuncta, obis flationibus cum iuramentora seruit. 193. is πινα daliquem ταυται idei propterca. 9q. L

269쪽

interroratiue proprio accentu regitur, alieno autem accentu ris, negativum sensum insert. Iys.

ου ἰ ν, τι I S τα μεν, - δἰ .aduerbialiter accipiuntur. 97 19. ταυτα, pro δια πω m accipitur. 198.

του, adverbium temporis, in omnibus casibus variatur. I99. 6. 22 ταίτου , adverbialem induit significationem I99. 29. -έ adverbialiter acceptum op

ponitur etia χολη. oo. 23. es neutrum nomen, pro Uίν. ΣΟΙ. 8m, in interrogationibus, pro et accipitur. 2o I. 28. NAMμη, coordinatae voces, quibus subauditur vox Mo. o 2. .

v ut formale signum describit Budaeus , cuius opinio refelli

m μίαν, pro γ δ At αλλα et μου iidest quidnam igitur in O3. II. τυο ι, ὀξυτονον, pro G τῖός ao 3. 3. τίς postponitur adiectivis appellativis nominibus, nonnumquapraeponitur. O . s. , pro τουτο, και του accipi tur in omnibus casibus 1 . LIτο μεν,τυε pro fiet siὲν rio A, Partimi partim. O s. a. ni sci π,ωτο δε i, quae itidem Pariatim di partim significant. x8.

οιουτος.rr spondet 'et οἶος,4 d.D. pro οιαιος vsurpatur. Os 3Iς το αἰν, το δει Partim. partim vel tum, cum simul, imulsgnificat. 2o6. s. σοι vim affirmandi seu confirmanis di habet partibus declinabilibus apposita . 2o6. 2 o. τιι, postpositum, tam Ia,quam ιvim praeseseri 2 o T. 3. ινι- ουMογιΠίν est, tum demvsum praestat que οια , άκραώ.

Iνιαι, transitionibus seruit, tagi

τη, et , pro genitivo, Vativon pronominis accipi utur. 2oya

Dια,7ών,cum graui accenis tu scriptum habetur, sicut o

ών, genitivus pluralis articuli neutri, ελλι . dicitur. 2I2 33.ώς,ὀξυτονον,ab ἐς articulo' ii emad

ab articulo derivatur. II.

270쪽

ως δε υτπον, praepositionis Gla, editas, ignificatione induit at . ως, in Hortia sensum transit, ut apud latinos illud Virgilii, Ut vidi ut peris, Cona 'io vidui, cost

αγε, a, ι 5, hortandi seu excitaniadi notia. 223. 6.

- acceptiam 22 . 23. ιτε, vox pluraliter formata ,hortative pro adverbio accipienda et s. s. εδε οπι pro Interdum 8 Nonnunquam,ἰον , pro Alicubi is νως pro Quodammodo, Quadan-

tenus kal. 8.ε S.I. Ox articulis relativis praeponitur. 226 2 o.

π ύε, et os, interrogativa signa.

227. s.

ἄκαγε, adverbium, iuxta sui originem verba liter quandoque construitur adverbialiter vero acceptum,opponitur di γε. 227.λω, plerumque comminantis est. nonnunquam condolentis , ut Vae, interiectio apud Latinos.

SEARCH

MENU NAVIGATION