장음표시 사용
51쪽
nis locorum speratin Mediator, quod iam amplius nulla sit dissicultas metuenda. n. Comes Oxenstierna Diuersam esse rationem imter euacuationem locorum in Pomerania et Holsatia, et eorum in Bois
ruma et Livonia. Confoederatos posse in terra continua statim deducere militem nos, interiecto mari et tot prouinciis, non item. Non negare potu Dn Mediator, sed impossibilitatem allegari ab alteris diaxit, uti ad nauseam toties retulisset. n. Comes Oxenstierna Dn. Mediatorem bene vidisse, quantum remiserimus, paruulam rem esse, quam postulemus amplius de summa ista nos remittere nequire. n. Regni Thesaurarius ad Dia Mediatorem: Num suadere nobis velit imire pacem cum dispendio et ruina tam egregiarum adhuc copiarum. Tacuit Dia Mediator, et iterum ad alteram partem abiit. Deliberant, dum abesset, atque Dn Gyldenhia existimat, quod insistendum sit adhuc postulationi subsidii. n. Comes Schlippenbach Se non credore, quod abrumpant tractatum, ob paruam istam pecuniam. n. Cois me coxenstierna idem dixit. n. Regni Thesaurarius Tentanda itaque extrema metum autem subesse, ne praetextum tantum hunc
quaerant Legati Poloniae super puncto satisfactionis rumpendi, utpote plausibile pro Polonica gente, quum super tituli et Livoniae renunciatione ac cessione non concludi velle pacem, neque Rex, neque nru Legati Polonici auderent. Reversus Dn Mediator nihil retulit, sed aliis adhuc discursibus transactum non nihil est temporis, donec iterum longum post spatium rediens intimaret, ut cras hora octaua matutina, si ita placeret nostris quoquemnis Plenipotentiariis, continuatio fiat congressus et tractatuum alios optat felicem ad finem perduci posse, maturantibus abitum iam et Aula et Legatione Polonica quem si adhuc impedire nequiret, atque ut in gratiam Regis Christianissimi ali
Matthias Myloning 1oemeloulus, ba Anx ENHolgis commi de Re humili loco ortus, litterarum et inprimis bus Christinae Reginae , T. i. p. 33a huc eiullis prudentiae studio ad summam for transferre Matthias Mylonius Bisen Iou,tunae altitudinem peruenit. Nam pu- έ de arens 'une condition mediocre, blieae rei primum In Pacificatione Vuest Ampliss. aTIERN MANV natum a phalica admotus, deinde grauissimas e tre molendinum exercente, refert, 'gationes in Germania et Gallia obivit, musta par lares jussu dua pinni, ab reuersusque in patriam, inter Regni se Emt si Myaume, qui es enis de Sen natores est cooptatas. De eo lubet ver tor BD -ωνι cra Commission fort
52쪽
quid iaciant, a Polonis impetrare, verendam esse rupturam tractatuum, optato exitu cariturorum quod autem dolendum foret, tam longi l boris fructum nullum sequi, et omnes tam egregia et firmissime concepta spe pacis generalis ob rem tam paruam destitui. ni Legati nostri, nostra ex parte vel moram promouendae pacis vel caussam abrumpendi operis salutaris non esse protestantur, et abierunt.
Actum Osiuae . t Martii, horis ab Vm matutinis. Absente propter valetudinemino Comite Schlippenbachio, n.
Regni Thesaurarius interrogat, numin Mediator loquutus sit eum Dala Polonis hodie ille illos exsipectare declarationem nostram. Dn Regni The rarius: Nos aliam, quam hesternam deesarationem
dare non posse Remississe, ut amplius remittere nequeamus. n. Mediator impossibilitatem olonorum repetit. n. Comes xen stierna: Non esse impossibilitatem, sed quaesitum praetextum D uentum ad acrem iterum disceptationem etin Mediator opponit
nostro postulato, quod Confoederati restituturi sint loca oceupata m merania et Hollatia. n. Regni Thesaurarius: Quae nobis sitis curitas de restitutione ista a Confoederatis. n. Mediator Si illi non stent promussis, nec Dnn. Plenipotentiarios teneri, quae ipsi promi- ierint. n. Regni hos aurarius Nolle nos ludibrio eorum exponi; multa hactenus promissa, nihil dari effectui selum iam allegatur e emplum tamdiu dilati noui Salui Passus pro duabus galeotis Elbingensibus Quum multa adhuc renitereturin Mediator, dictum est ipsi per Dn. Regni Thesaurarium, nos nolle progredi in tractatu, nisi st retur promissis Gentem Suecos esse, qui tales indignitates diutius se re nolint, atem, nos velle Dia Legato Biornhiau ' de omnibus, quae a hacte-
53쪽
hactenus acta sint, notificare, qui Dno Cardinali sit relaturus. Vbi redierunt ad Articulum de satisfactione, et hinc inde satis verborum ac rationum crat mixtum, datur resolutiomno Mediatori, quod militem laluari oporteat igitur de postulato subsidii recedi non integrum esse. n. Mediator ad alterius Partis Diros Commussarios se contulit; et ipse absente deliberarunt Dies Plenipotentiarii, si tandem ad summam pecuniariam persuaderi se non paterentur Poloni, num abrumpendi ex illa caussa tractatus sines Et conclusum, quod non. Igitur Dn Regni Thesaurarius proponit, in cassim non numerandae pecuniae prinium expediri oportere sequentia, nimirum i si fiat possubilitas deducendi militis, Duos Polonos disponere oportere urbem
Dantiscum, ut mutuo de summam certam, quam Legatio Suecica se obliget, in Suecia inter tres quatuorue menses cum interesse solui debere a Vrgendam Foederatorum declarationem de pace concludenda. λ rumdem obligationem restituendorum locorum poscemiam. 4 Dandas naues et commeatum pro maritimo currus, commeatum et transitum, si terrestri itinere deducendus sit 3 Ne fiat aliqua ratione, per consensum nostrum, traditio Elbingae Electori 6 Principissae Radetiuiliae et Comitis Κoenigsimacti desideriis satisfaciendum. 7 Praesidium Strasburgicum totaliter restituendum. 8 Pm galeotis ibingensibus Saluum Passiim, sine ulteriori mora, dandum. 9 A religione dissentientes in Polonia in suas dignitates et priuilegia, quibus ante bellum hoc gavisi sunt, restituendos. Deliberatum ubi est, an ista debeant proponimno Mediatori in cassim non obtinendae et Meipiendae pecuniae, vel subsidii supra dicti,
consentitur a tribus praesentibus Diais Legatis. Post reditum Dia. Mediator refert, quod adhuc dis utent super illa materia interea dicere se, quod in tractatuarumsdorsensi data sint Sueciae vectigalia, non pro deducendo milite, sed propter sex restantes annos priores.' a mnos Logatos Suecicos promisisse in hoc tractatu, quodsi in duobus punctis principalibus renunciationis et cessionis conuentum fuerit, satisfactionem non postulaturos. Id secundum quod negatur neque enim in
consis As Ton Irminriam p. n. Qua super re quae RumMorini olim
et n. . disceptata ac conuenta fuerant, CAR.
54쪽
In Protocollis aliud habetur, quam si priora expediantur sine eonditi
ne et reseruatis,inos Plenipotentiarios in reliquis velle faciles se gerere. Proposita itaque sunt nouem puncta ista superiora. nus Mediator grandes difficultates et rupturam metuit. Responsum perin. Comitem xenstiςrna: Non oportere rem reddi dimcitorem, quam
sit nihil hic postulari, quod necessarium non si et de pluribus ante
conuentum; nec nos aliter hoc vel illud concessisse, quam si tractatus bene et aequis conditionibus, in quibus satisfactio non vltimum locum serat, concludatur. Post reditum adsere, quod adhuc deliberent; sta datietatos ut erant eius verba, inosi lectorales, et Imperiales, et Polonos dicereque, bellum continuandum. Interrogatur, super quibus offensi sint Super Elbinga, ii per titulo, resipondit item nos postes re de Principissa Radetiuilia, de Comite Oenigsmarhio, de dissentientibus a religione, quae leges dent ipsis. Responsum, non dari leges; postulata haec omnia in nostris propositionibus et postulatis contineri. Dn Mediator de ruptura loquitur. n. Regni Thesaurarius A primcipalibus punctis renunciationis et cessionis recedere nos abselute non posse si velint super his abrumpere tractatum, serendum esse, ut fiat: iustitiam caussae nostrae et aequitatem postulatorum, toti mundo ut iu- notescat, fore. Quibus iterum abii Post reditumin Mediator rotulit illos deliberare, et valde consternatos esse super postulatis hisice. Dn Regni Thesaurarius: Nos videre non posse, quid offendere possit, nisi Offendat quod Legatio Sueciea aequa petens, in ipsbrum postulata chndescendere nequeat. Percurrunt paullo Proiectum Polonicum: et post diuersos eosque acres discursiusin. Mediator iterum ad alterius Partis Legatos se recepit. Qui quum rediisset, et, quod referre Regi ista omnia velintini Poloni, nunciasset, discessum est, nobis Sob thum, illis in urbem Dantiscum reuertentibus.
inum Ssbotti . a hora III pomeridiana.
Dn Mediator seorsim visitauitinos Legatos nostros singulos deinde in aedibusin. Regni Thes aurarii habita est parua Conseren-
55쪽
tia et post aliquot discursus,in Mediator propius ad negotium p
cis accessit, deditque spem continuandotum trafflatuum, usque adoptatum exitum eorum, sperans idem adhuc pacis studium in Legatio. ne Suecica, quod hactenus ostenderint. n. Regni Thesaurarius, mirandum esse, loquutus est mo Mediatori, quod heri tanta animi commotione voluerint accipere, quae dictante aequitatis ratione postula. uerimus,mni Poloni, Confoederatique eorum. n. Mediator Si nos aliquid demus paci, remittendo quantum fieri pol sit, et aliquid etiam eidem altera Pars tribuat, iperari tandem facile posse, quae dissicillima videantur. n. Regni Thesaurarius: Non debuisse nos, ut essent conditiones, sine quibus non, sed quia ante proposita voluimus pertractare atque ad exitum perducere tandem Postquam autem viderimus,mnos Polonos nimis indulgere Foederatis suis, in omnibus rebus indies ore dissiciliores, hodie aliquid acceptari, cras retractari, adeoque sere Articulum nullum complanari et firmiter concludi, imterea Aulam et Legationem ipsam abitum parare, omnes nihil nisi rupturam tractatuum et bellum minari: aut ex voto nostro conclusionem pacis impetremus, aut ut iustitiam caussae nostrae orbi demonstrare possimus, laborandum nobis esse. n. Mediator: Donec artes e tremis inhaereant, dissicilem semper esse laborem adipiscendae pacis; remittendum esse utrique, et dandum amori quietis publicae, quod alias non facturi essent. n. Regni Thesaurinus Velit declarare Din Mediator, quid in posterum sperare Legati Suecici possint, quoad exitum tractatuum praesentium, contestantes, quod remiserimus et remisissuri simus, quidquid licuerit, ac potuerimus. n. Mediator: Dissiculistates in quatuor punctis sibi adhuc maximas videri in titulo, inaubinga, in Religione et expulsi Livoniae, in Principissa Radetiuilia: m do in his satisfiat Polonis et Electoralibus, se non dubitare, quin reliqua deinde quoque procedant. n. Regni Thesaurarius: hQuoad titulum ad dies vitae, ut Rex Poloniae retineat, remonstratum esse, titulum aliquid praesupponere, et ideo Legationem Suecicam hoc postula
. Vid. o Elin cloe comm. p. H. - . fgillatim ibingae, sed iuruet 347. item, quae nos ipsi commemora talibus rumae uniuersis. Priuilegiumuimus ad oris TORI IDiarium Obs XII. enim Incorporationis, quod vocant, in
pag. 3 3. telligitur cuius verba, quae huc perti
56쪽
stulatum admittere noluisses nihilominus facta inuicem deliberatione,
se adhuc ad nuperam declarationem reserunt, scilicet, quia cauendum esset, ne infringatur renunciationis Articulus per reseruationem illam, dum per expressum Regi Poloniae saepe memoratus titulus rei eruaretur; demum declarari, quod connivendo per tacitum consensum, eum S. R. M. Poloniae relinquimus, ut Eadem illo gaudeat, sicut Stunis rasi conuentum sit, in Regno Poloniae et ad suos, ut et ad Reges Status et Principes exteros, sed nulla ratione aduerius S R. M. Sueciae, Regnique Sueciae Status, ministros ac subditos intra vel extra Sueciam, utpote retentis, ut hactenus, alteri ad alterum tribus Elcaeterationibus, sit expressa tamen cautela, ut id fiat sine renunciationis praeiudicio. a De Elbinga omnibus in conse esse, quod non possimus mania sesto consentire in traditionem Electori faciendam a Polonia, siquidem nobis non quidem infamiae foret, sed contrauentionis esset Articuli de amnestia, et quod ciuitatibus Borudiae integra manere debeant priuia
legia, sicuti fuerunt ante hoc bellum priuilegium autem Regis Casi- miri Elbingae datum essest ne ciuitas alienetur, sequestretur, aut a corpore ciuitatum reliquarum abscindatur. 3 Quoad punctum Restigionis et Expulsorum in Livonia, esse, quod non possimus recedere ab iis, quae hil ce diebus declarauimus. 4 Qtio Prineipem Radetiuiliam adtineat, nos tractaturos. Atque haec esse, quae ultimo loco declarare potuerimus super his quatuor quoad reliqua, se velle n. Legatos nostros explicare, ubi lummacilla pecuniaria et siliginis postulata amnis Polonis complacita fuerit. Hic de nouo a nostris necessitas, aDn Mediatore Polonorum impossibilitas, coepit ventilari. Tandem ubi nihil posset profici, tacuerunt ad hoc, continuatum tot disceptati nibus diuersis in congressibus, impossibilitatis responsum nostri et factis hinc indes litis eurialibus, oliuam Legatus Gallicus Mediatori uertebatur, exspectantes utrique, quid resoluerit Rex Poloniae ad relationem Legatorum lenipotentiariorum suorum, promisitquein. Mediator suam operam et diligentiam, et quod velit certos nos reddere
nent, ita habent Item terras praedia re termiara et garis terrarem 'farum Nasi sub nostro regisma et in Regni, Hiquo diminui, ve periclitari es diam Posimiae eomor eonfid/ηιεs, in suis uidi a simitibus Regni, in partes indiu antiquis radibus, imitibus et terminis duas, a tensu patiemur. εonseruabi u tuebimur et defendemus,
57쪽
dere de congressi futuro, quem cras peraret. Non cessauerunt suis relationibus Iani Ahahia et Baurdoisius, qui etiam hac vice, dum vix abierat Sobothoin Lumbresius, aderant, et quas ille dixerat dii ficultates, stuperatu dissiciliores, et impossibilia, impossibiliora adfirmarunt, is ut vix aliud, quam rumpendi tractatus necessitasPadpareret, nisi Legatio nostra tempori cedere, et, quantum per mandata Regia lic rei facilem se praebere vellet.
Actum Olivae d. 7 a hora III pomerid.
Hac vice, in eodem momento et nostri et Diti Polonici Plenipoten.
tiarii olivam aduenerunt, ita ut simul unaquaeque Pars per suam portam intraret. In conclaue nostrum ubi peritentum est, Dii Mediator quaedam recensuit nouorum, cum hodierna Posta adlatorum. Deinde ad negotium pacis quod adtinet, retulit, Polonos iam iterum p eatiores esse se quoque rogasse, ut Aula se non moueret Dantisco, antequam omnia essent conclusi id quod Rex et Regina quoque promisissent, in Regni Thesaurarius Ante ratificationem Regem non proficisci inde posse. n. Mediator Regem non ratificaturum, sed Rempublicam in Comitiis. n. Regni Thesaurarius. Nos insistere eidem viae, qua hactenus egimus; sperare itaque, alteram Partem simili usuram aequitate. Sequi debere Acta Stumsidorsensia, ubi Rex quoque ratificauit pacta, et per se quoque pacta rem eius esse naturae, ut requirat Regis ratificationem. n. ediator Se velle inspicere Recessum Stumsdorsensem : et abiit. Post reditumin Mediator, quum horam et amplius abfuisset, redux adtulit, se exposuissemnis Polonis ea, quae Legatio Suecica heri deesarasset Sobothi, nempe, reseruationem tituli, et silentium satisfactionis pecuniariae. mnos Polonos id grato animo accepisse. Quantum
Post acerrima geontentione . de qui, ut, redditis viriosae procvratoriis D bus in Ema vis memorat p. 349 3s R. minorum Commis ariorum, acta aures tandem Omposita in stumdorfiana manu et Agillo eorumdem eorroboνentur,
pactione, Artii xu, Vt hisce pactis fir et inuicem tradantur. Tum, Sacramius in atur, certoque conset, bonas R. missas Poloniae secundum maeso de ea Ieruasum, i, o mouo conuenit, tam formulam eadem quantocius coU
58쪽
ad alia puncta, non facere illos nragnam dissicultatem super restituti ne Praesidii Strasburgici galeotas etiam posse iam transire per illa-
uiam. Sed quando restitueretur, interrogat n. Regni Thesaurarius. De tempore non loquutos, responditin. Alediator gallotis transitum concessum esse, acceptatur. Supersunt, inquit Dia Mediator, tria alia puncta, de quibus iam saepius egimus, exercitiim liberum religionis, restitutio bonorum exulibus, et dealbinga. Quoad religionem se non multum petere dixit, tantum secretum exercitium dent hoc mi L gati Regum Poloniae et Christianissimi fauori. Quod exules condemnat, valde durum esse, carere eos cogi possessionibus maiorum; nec nos multum postulare si non omnia restituantur, particula detur. Quantum ad punctum Elbinganum, maiorem difficultatem esse, quia
Electorales valde urgent, ut reseruetur tractatus integer inter Dii Electorem et Serenissimum Poloniae Regem didicisse ex instructione intereepta gloriosae memoriae Regis Sueciae, ' cassationis foederum non fieri mentionem. Se illis dixisse, quaestionem istam iam esse inutilem: nam aut cassari foedera, aut non cassari si cassentur, et istam clausu lam foederis Bidgosciani cassari; si non cassentur, in vigore et hane quaestionem manere illos nihilominus persistere in sita sententia. Quoad Principissam Radaiuiliam et Do Comitem Koenigmaarhium, suo loco acturos se esse, respondisse. Loquuntur inter se Diti Legati nostri; et Dn Comes Oxenstierna: Quod proposita ista sint magni momenti rogandum Dn Mediatorem, ut paullum concedat spacii deliberandi. Quum reliqui omnes adstipulati essent, secesserunt in conclaue annexum. Post reditumin Regni Thes aurarius Sperasse se, et Dnos Collegas suos, ore, ut Dian. Poloni reducerentur ad aequiorem mentem; et avum dederit Legatio Suecicatae tantum, ut etiam
mandata quasi excesserint, sperari et inin Mediatore confidi, quod Dni Poloni sint acquietur declarationi nostrae. Pergit et quod primum mei, et antequam Ilius ei flat restitu elian M. Anio Majes in Sehised . m. tio, suam consermationem tradat. For ro in otio an*6ende Ga n chaomula ipsa Regiae Ratificationis exstat ausiannemar Moer ιhic et, uterinem
Instructio, odisinterrisu ine P. VIII. App. p. 3-16.
59쪽
4 DIARIUM VECI cvMmum adtineat religionem, se non polia excedere ulterius, inhaerere
induciis Stumsdomensibus, spondereque, quod non sutura sit inquisitio vel turbatio, ted omnia mansura in eo statu, quo tempore induciarum fueranti Ad secundum; sperare Legationem Suecicam', quod mi Legati Polonici non remoraturi sint tantum negotium propter hanc rationem non dubitare igitur, quod aequius se sint declaraturi, et apostulato hoc restitutionis bonorum exulibus dellituri, quippe quod plane, ut superioribus diebus demonstratum esset, impracsticabile sit. Dn Mediator insistit, placidissimis tamen impetitionibus, huic post lato. Sed remonstratur, quod in mandatis noliris non sit. Igitur Dia. Mediator destitit hac vice Pergitin Regni Thesturarius nomine, ut solitum, Collegii Qtiodilbingam adtinet, dixisse se saepius rati nes suas valde fore dedecori nobis, consentire in illud foedus Udg scianum, quod e diametro nobis contrariuna lumcere, quod declarauerimus, nos nolle impedire traditionem si Polonis utile videretur et statui eorum, tradant; sed confirmare nos non posse. Insistit Dn. Mediator, et addit, ibingenses iam accepisse saluum conductum; posse sitas ipsas res iam curare. Placide remonstratur adhuc ipsi, quod iam dictum et saepe remonstratum est, et rogaturin Mediator, dis-Ponat alteram Partem, ut amplius non inhaereant frustraneo huic petito
. consis Asron Ius ad h. d. p. VI. Ita sane. Nam Pomerant non andalorum, gentis Germanicae, propago, sed Venedorum siue flavorum, qui Uandalorum quondam sedes ad Balthicum
mare occuparunt. Vid. HEN R. AN GER Tvs ad HELMDLD Chronica
Slauorum, p. 6 sq. Unde et prisci Ponteranorum Principes suis se in litteris, quales in D REGERI Codice Dipl. Pomeraniae, et RANGONI Pomerania Diplomatica legi possunt, Duces SauOrum adpellitauerunt. Sicuti Suectae R ges, atque item Principes Electores Bran deburgi, hodieque in Germanicis diplo matibus vocantur Herisogeis Metti Pommern de Cassuben und wEN DR M:
hoe est, Duera etini, cinctiae et V aedorum similiter Reges antae, ex
quo Venedorum seuo tritarum regnum ab Imperatoribus Germanicis acceperunt, Savorum Reges, postea Vandalarum dicti sunt. Quam tituli huius mutationem,
vir longe eruditissimus in Schediata. de Regii Vandalorum tituli, Augustissimia Daniae Regibus iam pridem lamiliaris, origine et caussa g. x IV. p. 83. continctat exinde suisse factam, quod sicuti posrenatas Iitteras nominibus e novis, vel ex aliis linguis ad itis mirum in modum delectasi sunt viri eruditi, ita ii imi qumties Principum et Regum elogia recitarent, verba ruentiora et minus usitata,
60쪽
tilo. n. Mediator ad restitutionem exulum regreditur, et aequum esse remonstrare satagi Contra remonstratur ipsi, impossibile esse vel propter confusionem inde orituram item quis restituat, an primus, an modernus posse r quia aliqua sint donata, aliqua emta aliate mutata. Ille recepit se adinos Polonos et Confoederatos. Ips,absentemn Legatus Gyldenhia monet nonnulla suo loco, quoad titulaturam S. R. M obseruanda videlicet Ixan tituli Regis utriusque, sacta a Rege Poloniae renunciatione, iam cum abbreviaturis ponendi, an vero adhue integri retinendi in conficiendis scilicet Articulis Instrumenti pacis et An S. R. M. Dominus noster Clementissimus, simpliciter sit Rex nominandus, an designatus Rex, sicuti tempore Regum Caroli IX. Gustaui Adolphi, et Reginae Christinae, si titulis Gmus, ante coronationes Num noui Regis nostri moderni titulo iam nunc inserenda sit, post Esthoniam, et ante Careliam, Livonia,
postquam cessa sit nobis a Polonis illa prouincia. 4 Si quidem 1hri-
hatur perperam in titulo S. R. M. Pomeranico Va/li alorum Princeps, quum sit Vendorum; an non liceat Dnis Legatis ponere verbum g
nuinum, ita ut Vandalorum maneat inter titulos Regios ue Dii Sauuium neque in Germanica, neque Latina titulatura voluisse scribere Feriam; sed Verdum in noui tituli introductione tenaciter placitasse: μὴ
titis diuulgauit A ERTUS TRAN- I Vra, in Madalia. In antiquis chartis vocatur, teste
νας Ius ubi Brunsui c. p. 376. . . modo Phardum modo Farium in ipsstabulis landationis, sed spuriis illis, apud NICOL SCHATEN IvΜ, Hist. Uuestph,
mrio; et L INDE Nn ROGIUM Scripti Rer. Septentr. p. ferium quocum conuenit nomen Feri nisi I, H A R-na Annalibus ad An. 8a ti aliis vetustis monimentis inter ora Ti IMunim remensa, dicitur Iorda. Ego Uerdam recte dici haud ambigam, ex x tabulo Germanico I red, Verder. h. e. insula in flumine nata prouti Disti su μου,
su adfectatione eruditionis adtabuerint. Quod quum postea cernerent, qui in Principum Cancellariis vel Directorum vel
imitatione ariorum posse gliscente mi. sim consuetudine, auctoritate sua gere. risi, ut huiuscemodi scribendi formulae serent evrialas. Et sane talibus adprime Philippum Melanthonem Petrum M
sellanum, alios, qui eorum studia aemu-Lmantur, eonstat sui me delectat . Sed Vandalorum, ac Venedorum, et Slauorum vocabula iam olim commutata sunt,etiae ab HELMOLDO, qui Lib. I. Chron.
c. a. disertis verbis ait: Qui antiquitus Mandali, nune autem minithi siue Usintili appellantur. Horum primi sunt P merant. - Hunc quidem errorem