장음표시 사용
81쪽
refert, placita mente accipere nos Polonos omissionem particulae Domi et per eamdem complacentiam se retinere velle vocem praeten- Ioni sperare tamen non displiceretnis Plenipotentiariis, ut isti Articulo de renunciatione inseratur: uri, quod praetendere potuit, vel etiam quod competere potuit, vel potes Domi ipsis Diios Polonos in suo Conceptu desera retinuisse maneat itaque, resiponsum est, praesertim quum iam 1ecunda vice ipse Articulus suisset complanatus non esse semper retractandum, sed standum conuentis. Adhuc tentauit Dia Ahahia, an possit immutari, atque propterea, quasi ita hoc, R gem velle dare ratificationem statim, simul atque Aniculi principales Poloniam concernentes conclusi essent, narrare incipit. m. Regni Thesaurarius reponit, Regis ratificationem omnino esse necessariam, super toto autem pacis Instrumento, ideoque omnia prius esse concludenda.
Reversum est ad perficiendos Articulos et licet heri ad puncti
cessionis Conceptum nihil esset monitum, hodie tamen ita mutatur: serenissimus Rex et ordines Regni oloniae et Magni Ducatus Luthuaniae pleno iure et in perpetuum cedunt Serenissimo Regi Regnoque Sueciae omnem illam Litioniam trans unam, quam Suecia per tempus induciarum tenuit et possedit, ita tamen, ut non ulterius quam hactenus, fines suae possessioni, in Curiandia et Semigallia, prom Deant, aut ex Praefectura Baldonensi aliquid praetendant, aut seruitutes a subditis Illustrissimi Curiandiae Ducis exigant, aut ullum ius lia tnandi aliudve quodvis extra fines concetas in Curiandia praetendant, quod tempore induciarum non habuerunt. In puncti renunciationis, loco iuri praetenso nostri Dnn. Legati, id quod Dia Regni Thesaurari Excellentia sua manu inseruit, ponunt, iuri, quod sibi competeressatamus praetendit. n. Ahahia se ad alteram Partem recepit, et inde reuersus postulat, ut ponatur: uri, quod competit vel competere potes aut, Iuri et praetens id aut Iuri, quod haset aut praetendit. Responsum est ipsi, antea in Praeterito postulatum esse iam adhuc in Praesenti, et riti ri et praetensioni per particulam coniunctivam combinentur, verbum praetens ori naturam iuris inducere, atque idem fore, ac si absblutei
natur: consis AsTORII larium M'. d. pag. M.
82쪽
natur: H Regem Poloniae aliquod ius habere in Sueciam, numinquam concessum esse, neque concedi a nobis. Resumitur Articulus de exulibus, de quo etiam ante conuentum erat, et iam ponitur talia ter: Exulibus ac expulsis per haec bella e Livonia, nullo excepto, LR M. Regnumque Sueciae ad nullam bonorum occupatorum restitintionem aut satisfactionem tenebuntur. Postmodum ex Articulo xiv xv et xv r. nostri proiecti instrumenti pacis conficitur Conceptum continens: Dino Livonia Austrabs remansura sit Polonis. a Qtiod recuperata dum a Moscho et Polonica tota et Suecica pars armis occupata nunc tenetur loloniae sit restituenda, et contra Sueciae Suecica 3 Quod titulis et insigniis Livoniae uterque Regum Su ciae et Poloniae utentur Dux Curiandiae vero gaudere tantum debeat titulo Curiandiae et Semigalliae.' Pars Livoniae, quae ante haec bella, et temporibus induciarum, sub ditione fuit Regni Poloniae Magnique Ducatus Lithuaniae, nempe Duneburgum, Rositen, Lurae et Martenhusen, cum omnibus suis pertinentiis, territoriis, urbibus, pagis, fructibus ac prouentibus, pristinis teloneis iuribus directoque et utili dominio, remaneat in possessione Regum et Regni Polomaei gnique Ducatus Lithuaniae nec Reges Regnumque Sueciae in eam id uid praetendant. Quum vero Magnus Dux Moschouiae non m do dictam Liuoniam Polonicam omnem, sed etiam nonnulla loca Li-uoniae Suecicae armis occupata nunc teneat, ideo conuentum est, ut,
si tractatibus vel armis a Moscho recuperari possint, respective a Sue- ei post decursum induciarum triennalium, et nisi interea temporis inter Sueciam ac Moschouiam pax coaluerit, loca Australis siue Polonicae Livoniae, et a Polonia loca Septentrionalis siue Suecicae Livoniae, teneatur utraque Pars et caueat, se eadem loca, uecta quidem Regi Regnoque Poloniae Polonicae Polonia vero Regi Regnoque Sueciae Suecicae Liu Oniae ultro et non computatis belli expensis restituere Titulis et insigniis Livoniae tum S. R. M. Sueciae eiusque Sit cetares ac posteri Reges Sueciae, ratione Septentrionalis, tum S.
R. Maiestas Poloniae eiusque Succetares ac posteri Reges Pol niae, agnique Duces Lithuaniae, ratione Curiandiae, Semigalliae
83쪽
et Australis Livoniae, promistue tantur. Dux Curiandiae autem gaudeat titulo Curiandiae et Semigalliae, nulla facta Livoniae memtione. Extraditur hoc nostrum, sed a Secretario ni Mediat ris adfertur aliud Dnii Polonorum huius tenoris: Pars Livoniae, quae, ut antea, ita et per tempus induciarum et haec bella, subditione suit Regni Poloniae et Magni Ducatus Lithuaniae, nempe Du-neburgum, Rositen, Luteten, arienti en etc. itemque reliqua omnia loca, quae per Commissarios, ad id deputandos, suisse ante hoc helis tum Polonicae possessionis inuenientur, cum omnibus territoriis, risbibus, pagis, ruelibus et prouentibus, teloneisque publicis, omnibus, que pertinentiis, ea tota et quanta est, cum omnibus iuribus, direct que et utili dominio suo, remanet in possessione Regum et Regni Pol niae ae Magni Ducatus Lithuaniae. Atque titulo Ducis Livoniae S renissimus Rex Poloniae, eiusque Successores Reges Poloniae utentur et fruentur. Ceterum in hanc Livoniae partem, ut de toto ab altera per hos Tractatus separatam, nullum umquam ius Reges Regnumque Sueciae praetendent. Et si Rex Regnumque Sueciae loca aliqua in hae parte Livoniae sita, vel totam hanc partem a Moscho, qui eam hoc tempore occupauit, armis vel tractatibus vel aliter recuperauerint, tenentur ac cavent, se eamdem de integro Regi Regnoque Polonia vltro et gratuito, non imputatis expensis belli, restituturos. Quod dum perlectum esset, differre non adeo multum quoad essentiam, deprehenditur, nisi quod Commissarios filuum illi voluerunt, nos omiseramus nos titulorum et insignium decisionem expresseramus, illi eorum promiscuorum nullam facerent mentionem. Qitum hinc inde, ut de reliquis omnibus, disceptatum suisset, nostri Commissarios admittunt, et de cetero quoque, quantum poterat fieri, se accommindant, mutantque nostrum Conceptum hoc modo: Pars Livoniae,
eaque Australis, quae ante haec et per haec bella, et temporibus induciarum, sub ditione fuit Regni Poloniae, Magnique Ducatus Lithua. niae, nempe Duneburgum. Rositen, Lutam et Marte usien, atque re liqua omnia loca, quae per Commissarios, ad id utrimque deputandos, suisse per tempus induciarum Polonicae possessionis inuenientur, cum omnibus suis pertinentiis, territoriis, urbibus, pagis, fructibus et prouentibus, teloneique iuribus, directoque et utili dominio, remaneant Disiliae by Ooste
84쪽
In possessione serenissimorum Regum et Regni Poloniae Magnique D.
Lithuaniae, nec Serenissimi Reges Regnumque Sueciae in istam partem Livoniae, ut ab altera diuersam ullum umquam ius praetendere poterunt. Quum vero Magnus Dux Moscholaiae non modo dictam Liuoniam Polonicam, sed etiam partem Sumicae occupatas armis nune teneat, ideo conuentum est, ut, si Regnum Sueciae aliquid ex tauonia lonica, quocumque tempore a Moschis, armis, tractatibus aut aliter receperit, teneatur totum illud Poloniae et Magno Ducatui Lithu nia vltro et gratuito, non imputatis expensis belli, restituere. Eodem modo et vicissim, si Respublica Polona aliquid ex Limnia Suecica, quocumque tempore a Moschis, armis, tractatibus aut aliter recep rit, teneatur totum id Sueciae ultro et gratuito, non imputatis e pensis belli, restituere Titulis et insentis Livoniae, tum S. R. M. Sueciae eiusque Succe res Reges Sueciae, ratione Septentrionalis, tum S.I. M. Poloniae eiusque Succe res Rege Poloniae Magnique Duces Lithuaniae, ratione Australis Litioniae, promiscue tantur. Dux Curiandiae autem gaudeat titulo Curiandiae et Senaigalliae, nulla
Dela Livoniae mentionα Tempus erat discedendi ad suas stationes,
et cras continuandus congressus,
Quamuis heri eo laeuisset, quo hodie hora octaua matutina eo
gressus olivae continuaretur, nostrique D . Lmati parati adesse in tempore vellent conserentia tamen hac vice dilata est, mittente paullo ante sonum dictae horaemno Mediatore ad Secretarium n
strum e pedissequis suis, qui ipsi adtulit litteras aino Palatinos
naniensi, ad eumdem hesterno vespere scriptas, indicantes caussam impedientem atque conserentiam post prandium permittentem. Quarum Apographum hoe est: Illustrissime et Excellentissime D semine Mandare . R. Maiestati, no nostro Clementissimo, Lribuit, ut non eras matutina Consilio Gedani se coram habendo asse essemus. Excludit itaque nos id ipsum voto nostro, quo ad comis serentiam deeursuri eramus mane qua de re ut mature Excellem ritia vestra nos Plenipotentiarios Suecicos informaret, deseren-
85쪽
is dum suscepi et meridie enitemur adesse, solitoque conferre, ubi se prae publicis priuato etiam adfectu Excellentiae Vestrae testabor.
ad Uria paratis ara Palatinus Una n.
Quum pedissequus reditum olivam ciens, originale Secretario relinquere, donec referret, nollet, Copia ille consecta se extemplo ad
Illustrissimi Dn Regni Theseu rari Excellentiam contulit quem Cum reliquis Dnis Comitibus et Legatis, quod currus iamiam conscendere vellent, promtos inuenit. Nunciato igitur currus redierunt ad hos*itia; S. Excellentiae vero ad littus, cui Sobothum imminet, se coni terunt ambulantes, et horam discursibus sumentes.
inum Ona d. ret horis a II pomeriae
Cire primaminus Mediator nunclauit, congressum et conserentias post prandium reassiimi posse. Igitur S. Excellentiis, Ditis Legatis nostris, placuit quoqueret itur Olivam. Dum nos adueniremus, nondum aderantini Poloni quare aliis discursibus, non tangente praciens ne minamino Mediatore, quadrans ferme horae insumta est. Vbi aduenisse nunciaretur, is ad illos se coiitulis. Qito absente Ducissae Croyanae Ablegatus audientiam habuit. Condolebat nomine DuciLsae de morte gloriosissimi Regis nostri commendabat Ducis Croyani postulatum explicuit interuentionem apud PolonosCuriandiae Ducis; rogabatinos Plenipotentiarios, ope iuuarent resini Ducis Croyani, idque, dum S. R. M. hoc negotium in se iscepisset, ac, si hic Princeps praefatus nihil obtineret, S. R. M. Sueciae ipsi satisfaciat, oportere. Post reditumin Mediator adfert diuersas propositiones tam est rius Partis, quam nostras in schedula consignatas, quae sunt Quod in renunciatione Regni Sueciae mi commissarii Legati Polonici his verbis Dissilia πιν Orale
86쪽
verbis uti volunt I Omni iuri, quod competu, in eo rem potes. M Iuri et praetensori. 3 Iuri, quod habet aut praetendit Mimni iuriet praetens mi. 3 Iuri hactenus disceptato. ni Suec vero, ita ut natur, instant Serenissimus renunciat iuri praetens in Sueciam aut,
renunciat iuri, quod praetendere potes. Quum autem post longas disic prationes nihil conueniretur, diritin Mediator, inueniri oportere medium, quia Articulus hic non subscribatur a Parte utraque, siquidem in extremis versentur. Quid si igitur inciperemus a caussa belli, et deinde concludamus, quod Rex omnibus illis renunciaret caussis et praetensionibus. Primo plane negatum est amnis Plenipotentiariis nostris, hoc medium admitti polla, quia quaeuionem vel de Regno, vel de caussa belli, numquam in hoc Tractatu ventilare voluissemus, i mone primum admittere ullo modo posse. Tandem peron. Regni Thesaurarium propositum, in Mediator per schedulam reuersalium vim habentem, attestari velit, quod disceptatum et praetensum tantum de parte Regis Poloniae, non vero nostra intelligendum esset, tum poni posse ista verba, nempe: Renunciat omni iuri hactenus praetens et armis disceptato. n. Mediator, truciis Polonis se non posse, interrogatos non concessuros respondit, et ad illos recessit. Post reditum adtulit quodini Poloni iam declarent, ut ostendant iacilitatem toti
mundo suam, ne in verbis haereant, concedere velle, ut verba omnia hus praetensionibus ponantur, nullius facta mentione iuris: et producit
Rhedulam Serenissimus Poloniae Re pro se et Succetaribus suis sollemniter, sponte et vltro renunciat omnibus praetemonibus in Regnum Sueciae, Magnum Principatum Finlandiae et alias subiectis diationes ac prouincias, ut et in bona sua patrimonialia in Suecia sita: reseruato sibi tituli integro Regis Sueciae, ut et insignibus Rei ni Sue-eiae, utendis et fruendis quoad vitam. Quibus tamen ad Serenissimos
Reges Regnumque Sueciae non utetur Quae quum multis in ve bis manca esset, praecipue ea omissa, et heredibur, item, misytros resti duos toneernentibus diplomatis diu et acriter stuper ea disceptatum est, nec hoc tantum, sed etinus Comes xenstierna monuit, ne admi
' teretur verbum praetensionis solum, sed addatur iuri siquidem heri dictum esse a non nemine, Ahahiam aut Rautenminium intelligens, illos bene cedere posse praetensionem, et in mente reseruare ius. ln- 3 ceperunt Diqiliam: Corale
87쪽
ceperunt igitur haereremni Legati: et lin. Regni Thesaurarius, ante
non monitum fuisse, dixit. Ad quod Dn Comes xensterna respondit, praesentemno Mediatore cumino Ahahia et Secretario Din Ndiatoris, libera vota dicere vix licere. Complacuit itaque, ut posthae Dn Mediator rogaretur dare spatium deliberandi solis, sicut apud alte 'ram Partem fieret, victumque hoc est deinde, ubi se recepisset ad autemsDnus Mediator, Dno Ahahiae. Et iam progressum ad vota Α, te tamen quam abiret,in Mediator praetensionem in sua natura et genuino sensu significare, aut ius legitimum, aut illegitimum si legutimum, issicere: si illegitimum, ponatur iuribus et praetensonibus. Dn Comes xenstiernat Reseruationem mentalem heri a Neoburgico Ablegato adlatam in medium, si recte meminerit, vel etiam Dno Ah hia, qui autem negauerat praesens, inempe hanc, quae modo expressa est. Etiam inter alia modo dixeratin Mediator Quid iuris possit sibi reseruare, qui omni praetensioni renunciet, sub qua ius compre 'hendatur Din Regni Thesaurarius Necesse esse, ut resoluatur periculum enim, si diutius inhaereatur verborum disceptationibus, ne rem totam perdamus. n. Legatus Gyldenhlau: Ad istam explic tionem Dni Mediatoris recipi posse particulas omni praetensioni. N que enim conducere, ut re insecta hodie iterum discedamus. n. Comes Schlippenbach sese conformat, addens, non esse adtendendum, si Rautensteinius, tamquam Extra. Commissarius, aliquid obiter dixisset. n. Comes Oxenstierna Siquidem heri per illam loquelamis niti simus, cauendum esse quare etiam se in hoc dissentire. n. Regni Thesaurarius Quum periculum sit in mora Dia Mediator per hanc explicationem declarasset, nullum subesse dolum Ahahia, quod dixisset, negasset Rautensteinii velut extra Cnmmissionem nullius sint verba valoris se non videre, cur protrahamus rem. Ergo data in Diio Mediatori talis schedula: Serenissimus ac Potentissimus Rex P .loniae Dnus Ioannes Casmirus pro se et heredibus et posteris sitis r
nunciat omnibus praetensionibus in Regnum uectae, Magnum Primcipatum Finlaudiae ct ceteras annexas prouincias, nec non bona auita
in Regno Sueciae dictisue prouinciis sita et abstinet posthac titulis et insignibus Regis Regnique Sueciae in litteris ad Regem Sueciae scribe dis allisite diplomatibus ac scriptis, quae Regnum Sueciae eiusque ministros Disilia πιν Ooste
88쪽
nistros ac subditos oncementi Ad alias vero Potestates, quoad vixerit, utatur, sine ullo plenariae renunciationis in Sueciam praeiudicio. De stemmatibus auitis siue gentilitiis nulla umquam, quod Legatio Suein cica meminit, Regiae eius Maiestati mota est controuersia. In qua praeter vocabula, omnibus praetensionibus, a priori nihil immutatum. Post redituminus Mediator adfert schedulam: Serenissimus ac P tentissimus Princeps ac Dominus, Diius Ioannes Casmirus, Rex P loniae, pro se et heredibus ac successoribus suis illemniter, lolam
re pacis, renunciat omnibus praetensionibus in Regnum Sueciae et Magnum Principatum Finlandiae et caeteras annexa prouincias, nec non in bona auita in Regno Sueciae dictisque prouinciis sita. Vtetur tamen titulis integris Regis Sueciae et insignibus Regni Sueciae, quoad viuet, sine ullo pleuariae stupra dictae renunciationis praeiudicio. Dictis vero titulis et insignibus non utetur ad Sereni imo Regesin gnumque Sueciae in litteris altilue diplomatibus, aut scriptis. Sed ii ter Serenissimos Poloniae et Sueciae Reges seruabitur modus receptus hactenus abbreviandorum titulorum, idque inter ip s tantum. inlaequum multa indigeret correctione, remonstratum est omnemn Μ diatori, atque nos dabimus Conceptum, quoad hunc Articulum, quale mox sequetur cum reseruato, quod idem Articulus deinde in ipso pacis instrumento formaliter et extensius poni debeat. Id quod Dia.
Mediator consentit, et rogatur etiam eius Secretarius, ut annotet hoc
monitum. Mutatur per n. Regni Thesaurarium, adtendentemno Mediatore, schedula nostra nouissime tradita. n. Mediator monet, ne ponatur, quae subditos concernunt. Fieri enim posse, ut subditi Sue-eiae Dantisci, vel aliis in locis iurisdictionis Polonicae, sero Poloniam tantur, ubi Regi, tamquam in suo Regno et prouinciis territoriisve, titulus integer non possit negari. Deletur itaque, et ponitur, quae ad Regnum Meriae eiusque inistros diriguntur. Item monet, ne ponatur, ad alias Potesater verum, ad alior. Mutatus ergo est, praesente ipse, hic Artieulus hoc modo: Serenissimus ac Poeciuissimus Princeps ac Dominusin. Ioannes Casimirus, Rex PoloniaC, pro se et heredibus ac posteris suis, amore pacis, sellemniter exnunc et in perpetuum nunciat omnibus praetensionibus in Regnum Sueciae et Magnum Principatum Finlandiae, et caeteras annexas prouincias, nec non it
89쪽
na auita in Regno Sueciae dicti siue prouinciis sita, nec utetur posthae titulis et insignibus Regis Regnique Sueciae in litteris ad Serenissimos Reges Regnumque Sueciae scribendis, aliisve diplomatibus ac scriptis, quae ad Regnum Sueciae eiusque ministros diriguntur. Ad
alios vero, quoad vixerit, utetur sine ullo plenariae renunciationis in Sueciam praeiudicio. Et quo mundaretur charta, mandabatur. Quum autem hora iam esset dimidia nona vespertina, Dian. PO.loni recesserunt, et nos similiter Sobothum redivimus, crastina octaua matutina congressu continuando, et subscriptionibus conuentorum ANticulorum flendis. Igitur hoc ultimum Conceptum hac vesperamno Mediatori non est extraditum.
Dii Mediator excepit obvius more solito illustrissimos atque Excellentissimos nostros, et in conclaue conserentiae solitum deduxit. Quum vero nondum aduentassent alterius Partis nn Commissarii, paullo discursum est et m. indiator interrogauit, an Articulus heri adhuc disceptatus, et tandem correctus, de renunciatione et titulo imgrossatus sit Cui, quod sit, respondetur, et mundum exemplar ipsi
monstratur, nondum vero extraditur. Vbi adueneruntini Polonici Legati, obuiam iis luit Dia Mediator, et per semihoram absitit. I terea nostri Dnn. Plenipotentiarii adhuc perlegunt modo dictum Articulum; et primum corrigitur omnibus praetens ibus, ac in Singularii nitur, omni praetensoni Quum mundatum et denuo relectum esset, pro annexas ponitur subiectas prouincias. Dum rediisset Dn. ediator, traduntur ipsi tandem, ut subscribantur nouem illa Articulorum, de quibus a die Solis proxime elapso, usque ad hodiernum Veneris diem, disputatum et respective conuentum est, Concepta et in his charta separata, quam n Mediator attestabitur subsicriptione sua, de mutuoxam imperialium, quia hic Articulus Instrumento pacis non inster tur. Post reditum Iin Mediator adfert aliam demnia nigsimarhii eliberatione schedulam, quae reiicitur; et num humanum et aequum sit, iudiciomnii Legatorum alterius Partis relinquitur. Deinde offert Articuli de renunciatione aliud amnis Polonicis Cominissariis Plenip
90쪽
ientiariis ipsi traditum Proiectum, in quo non tantum verbales, sed etiam reales atque essentiales differentias hic est cernere. Sereni inus ac Potentissimus Princeps ac Dominus,in Ioannes Casinairus, Rex Poloniae, pro se et heredibus et posteris suis, bilemniter solo am re pacis exuunc et in perpetuum renunciat omnibus praetensionibus in Regnum Sueciae et Magnum Principatum inlandiae, et ceteras subditas prouincias, nec non in bona auita in Regno Sueciae dictisque prouinciis sita utetur tamen titulis integris Regis Sueciae et insignibus Regni Sueciae, quoad viuet, ad omnes Principes Status et priuatos extra Sueciam, sine ullo plenariae supradictae renunciationis praei dicio inter Seremssimos vero Poloniae et Sueciae Reges modus ta tenus ab utrimque circa titulos et insignia obseruatus seruabitur. Nee criminari desilit: siquidem aduenisse noctros tantum, ut resorment iulos, pro omnibus praetra nissu ponendo omni praeten ni dixisse ait ros Legatos,in. ediator retuli Remonstratum est ipsi, nihil adsectari tantum, quod aequum sit ac possibile, postulari quoad, cem hanc, Singularis ponatur, an Pluralis, perinde esse. n. Medi tor Quoad tres Elceterationes, vel abbreviandos titulos,in Morastinium se declarasse, quod habeat expressum mandatum Regis, ne suta
scribant aliter, ac hic ab ipsis proiectum esset. Responsium ipsi impossibile esse et irrespontabile, si a nobis acceptetur ille insistis, quod
nollent aliter subscribere nos, quod non possimus a nostro Proiecto recedere, respondimus. Quia deliberandum erat, Dia. Mediator rogatur, concedere quadrantem horae ad deliberationem. Quibus se ex conclaui recepit.
Igiturin Regni hesaurarius interrogatinos Collegas, quid
sentiant; le videre silmmam difficultatem non credere, nos posse et
clari abbreviationem acceptari nequire alium fuisse induciarum alium praesentem de perpetua pace tractatum. n. Gyldenhiau C ntandum esse, quomodo saluetur miles, adhuc in Borum existens, si ad rupturam perueniatur. n. Comes Schlippe acii Quomodo sal- Dari possent praesidia et in Borusia et Curiandia se non videre. n. Comes Oxeni terna Pacem quo obtineamus, omnibus modis usque ad extrema enitendum dixit quod vero medium inueniatur pro comueniendo hoc Articulo, dissicile esse. Re bene perpensi,inia Legati T. I Κ Ο