장음표시 사용
231쪽
iso er E se RIPTA MARTl NI v TRERI rundam Anabaptistaru,5 antiquorum Hebionitaru Secunduri Ioannis Uuiclephi. Tertium Helvidii Haec tria in utran partem e locis uari s scriptura probauit,nunc argumetando,nunc seluendo ut iste exemplis declararet,quam noli sit dissicile, ex tanta scrupturarum sylva excerpere diuersa Ioca, per quae secundum sucum 8 exteriorem corticem literae, quodlibet themassic probariaci probari queat.Nisi igitur stetur autoritati Ecclesiae, CociliorumhGeneralium Sc sanctorum patrum expositioni, qui per spiritum sanctum locuti sunt,uelut per certum ueritatis magistrum:per cor licem literae omnia ab haereticis in dubium uocari ac peruerti pos Nou Re serit Bernenses uero his omnibus contemptis prosecuuii sunt Beinensia di putatione suam: inii utantes a Die septimo, usam ad Vicesimum sextum Ianuari'. Postea iudicarunt X.articulos recte probatos, in scripturis sundatos es e. Mox igitur nouam instituerunt Resormationem,in qua praeceperui primo, Ut ab omnibus subditis suis approbentur . articuli. Deinde, .subditi ipsorum nulli. Quatuor Episcopis, amplius obediant in rebus Ecclesiasticis: non in causis Matrimonialibus:non in excommunicationibus ab lutionibus:non in perccptione Chrismatis: non in oblationibus d cimis*5 seupum primitiis &c. Deinde absolucrunt iuramentis Episcopo praestitis Decanos,Camerarios, Pastores, Concionato
res,di quoslibet Ecclesis ministros. Postea cum ipsi in urbe sua iam denioliti essent altaria,at Imagines,ubi in teptis suis, Missas pinnitus aboleuissent:praeceperui subditis,ut per omne territorium tuum itidem facerent. Deinde abrogarunt omnes Missas Mex quias, anniuersariasc memorias defundiorum staternitatis uiuentium: Dedicationes temploru habitus Monachorum ac Monialium usum sacrarum uestium: Dies ieiunioru, sesta sanctorum, quid non Permiscrut autem sacerdotibus uxores,nouas nuptaS Monachis,sacrilegos maritos Monialibus. In fine tamen, ut fidei suae incertitudinem conscientiaec palpitationem ac metum Prod rent:adiecerunt,sese,ubi meIiora docti fiterint,ea libenter amplex ri ros esse,& eam Reformationem uelle uel augere uel minuere.
dissibulli ob uQR Ri uero tam in Badensi, quam in Bernensi disputatione, ricii, Co.' Qt ain Laicis Teuthonice&loquendua scribendum fuit: Teu chlsus Rcthonice quo reprobauerui, D. Io. Echius Disputationem,D. Io.
formatio Cochlaeus Resormationem Bernensium. Echius prolixius ac seb- λον con illius:Cochlaeus breuius ac simplicius, pro captu Laicorum Echiva V Vix X. articulos disputationis comemorauit adhuc XXV.articulos erroneos quos in Disputatione illa adnaiserunt.X. item articulos contradictorios sibi)psis,d. XU. locos scripturae,quos salsifica
232쪽
uerunt intci disputandum Coclitarus priusquani articulaturis sermationem reprobaret, obiecit Bernensibus contemptum Z negligentiam circa uiros doctos, quos ad disputationem uanilo care debuissent,praesertim O. Echium. Deinde exprobrauit inclutilitatem, qua male tractatus fuit in ea disputatione D. Conractus Tregaritis, Prouincialis Augustinianus, Heluctius natus. Posica respondit articulatim ad Reformationis Capita. E quorum Tricesimo paucula,cxempli gratia,retulitie opcrae prccium uerit. Tricesimo inquit,conceditis Monasticis personas cle serere M o Contra nunasteria,& inire connubia: Aic ut eas ad laoc prouocetis uultis ei pilas o bona,quae intulcrunt, restituere. Quae si nimis modica simi uultis plus addere, modo exeant,siue connubia ineant siue non Oboni i his
Domini quam inimicus est Schonori ucstro canimarum ucstra rum saluti, autor huitiscenaod Resormationis. Quomodo potestis obsecro viqi adeo obliuisti omnis cripturar,omn s legis iuris, omnis diseiplinae Sc honestatis Quomodo pol illicere uobis, qui iuramento foederati estis, iuramenta Muota Deo prestita tam tu piter ac sceleste luere, & concedere id, quoci inicitia potestate minime consistit Honestas iuris citam apud Gentiles N Romanos antiquos exigit, ut iuranientia, pacta etiam hosti struentur: Vos autem ea ne Deo quidem seruari uultis uomodo possi Hostestis, quaeso, maiorcs aut uehemetritores uos exhibere hostes Dei Sc Dei Bernet Ecclesiae, quam hic facitis scolas derate uos ipsi. Quomodo enim ist*potest alicui maior aut dolor aut iniuria inferri, quam si sponsa aut laxor eius abducatur aut rapiature Aut si filius aut filia eius, amisib honore, ad ignominiam redigatur publice coram toto mundo
Iam sponsaevi uxores Christi Dei Sc Domini nostri, Moniales
sunt, Can. q. Ioan. 3. 2. Coma. Ephe. F. Apoc. 21. Sunt oc filiae sanctiae matris Ecclesiae, Gal. 4. . Corinth. 4. Psal. 44. Sc γ.Cari. 3. .Pcl. 3. Quomodo igitur praesemitis eas contra omne ius,contra omnem
scripturam Sc honestatem, Muotis suis absolverea Iubete, quaeso, Apostatas uestros omnem perscrutabi tum scripturam tum histo
viam, an inuenire queant quod a nulla per orbem crrarum prouincia,intra M. D. annos, uspiam concestim fuerit Monachis ScMonialibus Matrimonia inire, aut Monasteriis in mundum e. dire. Est enim manifeste contra Deum,sic irrita facere uota. Nume. 3O. Dcut. 23. Psal. 6s. Eccle. . Contra Christum Matth. s. S is Luc. p. 8 34. Contra Paulum . Tim. . ubi damnantur ii, qui primam fidem uotum scilicet irritam faciunt. Quid autem sacra Concialia sanetiq; Pontifices 8 Catholici odiores , contra scelus istud scripserint,t statuerint,recitare hic nimis longu foret, ic etiam
233쪽
apud uos irritum Minutile,qui talia clancta contemnitis. Recitabo autem uobis legem Imperialam ex Odice, ut ex ea intelligatis. ei Episc quid hie meremini S c iumcrus, ut uidit Zuinglium Oec et i R pio lampadiumc inualescere indies magis ac magis scripsit rursus Libe Gesi. Onu bene prolixum librum Teuthonice. Cui itulus est. du, Luth De cana Christi confessio Lutheri In prima eius parte exagitatri contra ac repraehendit Tuinglium. In secunda Oecolampadium. In te Zuingliu tia denic fidei sitae consessionem, quam pro certassiculi ima sitae ς Oςςψ δ' mentis sententia, tam in uita quam post mortem, ha,ri iubet.
pyRμm prima multa obiicit Zuinglio eius* complicibus, quae Cath lici prius longe iustius obiecerat ipsi Luthero: Nempe, Quod eius modi disiensio 8c diuisio inter ipsos non est a spiritu sancto, sed a Sathana:Quod spiritus ille uertiginis contradicit sibi)psi: Quod
libere concludendum est, Diabolum omnis dissensionis patrem, esse eorum doeiorem: Quodclissensio in intellectussic sermone,ex Diabolo est&c. In secunda contradicit sibiipsi, dum negat in coena Christi remanere uinum, ed quod Christus dixerat. Non hibam deae nimine vitisetcc. Quod antea saepe astirmauerat cum alibi, tum in Babylonica sua captiuitate, ubi derisit Transi bsta tiationem N accidentia sine subiecto. Affirmat item ibi Christum, non solum dedisse calice discipulis, sed Zoipstim mei bibisse. Quod Prius negauerat in libro de abroganda Misia, ubi docebar, quod sacerdos aliis dare debet Sacramentum, non ipse sumere:quoni-r hiil, d b, in Christus ita secerit. In tertia autem parte inter articulos fessio fidei fidei suae ponit, quod non sit credendum liberum arbitrium IR Ludieri. hcio inquit,hic simul ae damno, uelut meros errores, Omnem do strinam, quiliberum arbitrium nostrum iactittat. Item assirmo,
Quod igiliae, Mis, ac Anniuersaria dies pro desu nisi is sint
inutiles, ac nundinae Diaboli. Item auod sandi inuocandi non sint. Item Quod extrema unctio, Matrimonium Sc Ordo sacerdotalis , Sacramenta non sint. Super omnes uero a ominationes teneo iuquit esse Missam, quae pro sacrificio ac hono opere praedicatur ae uenditur , super quam nunc omnia Ecclesiaru Collegia Monasteriacpconsistunt:At Deo dante, cito
iacebunt.Quamuis enim magnus,grauis turpiscppeccator fuerim, atin iuuentani mea damnabiliter consumpserim ac perdiderim ea tamen sunt maxima peccata mea, quod tam sancius Monachus sui, ac tot Missis ultra XV. annos diledium dominum meum tam horrende ossendi martyrioin ac tribulationibus afleci. Hic in illo
libro Lutherus Adidit Maliuni librum Teuthonicum eodem
anno contra Papista, ut uocat Catholicos de commuitione sub
234쪽
utraci specie. In quo miris catullis ludit, scurratur ac mordet,dum Allu, libe iactitat quantum sua docti ina profecerit etiam apud Papistas,qui Luth.cotrare uera Lutheraniores sint ipsismet Luthero. Quoniam Canonici, Concones alii Q sacerdotes ac Monachi, pulchre didicerint omittere ac negla Unxi . elui habere horas Canonicas: ita sortcs in conscientia,ut Papae dispensatione non amplius indigeant. Episcopi autem sciant nunc dissimulare Interdidium N excomunicationem,quando Papam .
tenebat Caesar captiuum, quod ante Lutheri doctrinam minime is is pasii fiust ent. Principes deni , qui odio persequuntur Lutherum sar Igmen. sint Lutheraniores quam ii, qui Lutherum fouent,dum ab Eccle- μα stis 5 Monasterhs tollant 8c ad se rapiat paratam pecuniam,Prs-ciosa lenodiad ornamenta, insidienturc nihilominus 8c bonis
immobilibus eorum,ac multas eis imponant exactiones: Aduersiis Luthera nos uero Principes, quaerant proditorias consilitationesae foedera,de quibus ipsime postea erubescant Ne . E cerpsit missi, liceo libro Ioannes Cochlaeus Calumnias CXLIIII. δ sannas L. iii, iii, iquas breuibus responsiunculis confutauit Latine:m ime Propter per Io.Cοι Episcopum Rossiensem, a quo petebat, ut denuo aliquid in illum chlatum. aederet,propter Germanos, qui praeolmaibus Luthcri aduersari se plurimum &merito quidem tribuerent Volebam inquit in praefatione R. Dignationi tuae ex uno eius libello Teuthonico in unum colligere fasciculum,ipsius aduersum nos calumnias,sannas, uanitates, laetantias, peruersitates, impietates.& blasphemias. Et iam percurrendo libellum omnes in margine mihi designaueram certis notulis: Sed inter respondendum tanto affectus sum taedio, ut uix potuerit anima mea tantam sustinere nauseam Ninolestiam, donec ad calumnia sannasq; cius breues adiecerim responsiunculas. Cuius sane Iaboris gemina mihi ad te R. P. causa fuit. Una,ut scias,quata sit ius in Iingua patria improbitas: Altera,' ut adhuc semel scribas, non sane ad eum, sed ad Proceres Imperii, ad nobilitatem Germaniae, ut uessim perpendant, quonam tendant
235쪽
. Pa scripta Luthera no Domini
Vm autem e Nurenberga peruenisset Dresdam exemplar epistolae Lutheri ad Lincum scriptae, cuius tenor recitatiis est supra: Dux vlustris E xonis Georgius,misit ad Lutherum illius copiam. sciscitans per literas ab eo, an lateretur, eam epiastolam et se scriptam ac datam. At Lutherus Pro terue respondens ec ambigue, petissi, ut Dux cum talibus schedis Sc literarum exemplis patientiam ipsius non tentet. Dux ubi ex responso Lutheri certior fieri non posset Quandoquidem ne pnegabat,nec agnoscebat eam epistolam Lutherus,misit quendam e Secretari j suis Nurenbergam ad Senatum: petens de epistola illa interrogari uencestaum incum, an re uera ad ipsum a Luthero datanterit. Ille autem interrogatus, Senatui aperte consessus est.Luthcri esse epistolam A se tamen quibusdam amicis commii nicatam fuisse, simplici animod citi a dolum malum,non studio insimulandi aut ostendendi,nec Ducem Georgium, nec quemvis alium. Quod autem exalpta latius Q propagata suerit, id actum esse inscio sed inuito Uissit ibi Secretarius per quendam amicum C*lς η' 'psa literas Originales, quarum exemplum recepit: Quod Dres
Cho clam allatum,ctim priore concordabat. Cum igitur iam cernas esset
mulae loe Dux,cam epistolam a Luthero scriptam suis. 8 ab illo publicam dere quoin nimis Q odiosam Sc siuspicace, immo plane assertivam men tionem de foedere Principum quod seditiosum proditorium uocabat in eo faciam scire libello, quem is contra Episcopum Misinensem de utra specie aedide at: Purgauit Mexcusauit se bonus Princeps denuo per publicas literas de confidio illo foedere, quod D. Otto Pah Hassia Lanigrauio primu suggest crat. Id secit Dux multo exaditus pluribusque rationibus, quam secerat prius ad Lanigrauium, tum propter iniquas suspiciones,quasi riebant scripta Lutheri tum propter D. Dah, qui iamdudum climine salsi multipliciter conuictus in Caste fuerat. Opers precium ita fuerit, quaedam Principis uerba, e Teuthonico in Latinum trastata, hic recitare. Nos inquit,certi de hoc sumus Deo sep g' ' gloria hoc omne,de quo insimulati sumus manifestissimum memiab fisaei. Jaciunt sidc ne Lutheria,ne quenquam sectatorii eius,ulluna uel leuissimu argumentia proferre posse,iquo probabiliter coniici. aestimari aut probari possit, nos his de rebus,quas confidium hoc statas counet,unqua deliberasse,agitasse, aut omnino etiam cogitassi.
236쪽
tasse.NNominus homo iste Euangesicus,tam audax impudensin est,ut non dubitet tam splendidum mandacium, non solum ac si id auditum haberet: sed praeterquam quod omnes, quos hoc conbmentum simulauit, una uoce negando sese purgarunt: tamen pro comperta etiam ueritate praedicare, ac in uulgus spargere,
ec nominatim de nobis in haec uerba scribere. Ducis Georgia frigidissimam excusatione fere pro confessione interpretor Quam frigida fuerit excusatio nostra, ipsa uerba indicant. Nec adhuc uidemus, qua uehementiore ardentioreve pernegatione talem accusationem reuellere debuissemus. Quod si tam si inda,ia consimilis confessioni fuisset, quam arguit Lutherus, nunquam certe nomen Indicis expressisset. Quapropter illa adhuc plus seruoris habet, quam Lutheri, Parij,5 omnium aliorum acvisatio c. Attulit deinde praeter alias de falso Sc fictio foedere rationes, etiam ex Ceris ratio
ipsis stylo & uerborum tenore odio probationes, quibus osten dit autorem figmenti errasse, tum in titulis Principum,tum in qui j Id. . .
husdam aliis rebus. O uod autem Lutherus scripserat,se scientem salsum scire, quod foedus illud non fuerit omnino nihil aut Chimera conficta. Princeps pulchre in eum retorsit: Nempe, quod ideo sciens sciat, quia ipse sorsitan aliqua ex parte parauerit, aut consilium dederit, ad parandum tale commentum. A qua sane suspicione non uesteum liberum esse,nisi cerissiae scientia probabiles asserat rationes. Scripsit igitur 5 Patrueli suo,Duci Ioani, Principi Electori Saxoniae,sub cuius umbra & protectione Lutherus degebat,ut is saltem ex eo perquireret,unde sciret,indus illudio esse fictum. Sed ne per eam uia quic exquirere potuit. Caeterum Lutherus,ueIut cra hro irritatus, aedidit Teuthonice libellum,cui titulum fecit. De pri Liber Lut.
Datis te brio surreptis literis. In quo sane ust adeo scurriliter a. Upetulanter in honestissimum Principem debacchatuS est, ut etiam eonifatu theranis non paucis displiceret tam indecora scurrilitas cem Geor. Itam Ioannes Cochlaetis,indignitate eius rei motus, in Lutherum ium. Teuthonice scripsit Iibellum. In quo praeter medacia,multos etiam p*lQg δlapses Lutheri, tum in Psalmi expositione, tum circa linguam He D .hraicam quam olim Romae ex Hesiae Iudaei informatione degu Georgio. stauerat modicum)indicaui inscribens eum Generosis ac Illustrihus Principus ac Dominis,Ioanni R Friderico, filiis Ducis Geor mi In cuius praefatione sic ait inter caetera. Et sane merito graue molestumc auditu est , hunc extreme malitiosum, Sciam pridem condemnatum deploratum ac infamem Apoliatam subpotentissima laudatissima domo Saxoniae tantum audere,ut quenquam bonum uirum in ditione Saxonica degentem. Taceo tam
237쪽
,ys Ac TA ET Sc RIPTA MARTINI LVTHERI incialpattina, ac omnibus modis Iaudatum Principem,tbi menda crjs,scommatibus,cduiths,5 Omnis generis iniurins Palam corauri
toto mundo impeter alc exagitare lustineat , obiter aspergere seditiosa mendacia at maledicta, etia de multis aliis Principibus, at adeo de negociis publicorum Imperri Conventuum. Scribens uidelicet, vomaciense Edictu quo pro obstinato haeretico dan natus est sine optimorum 8csem morum quorum cI Imperil O dinum consensu promulgatum sui si e Cum tamen Caesarea Ma testas in eo ipso Edicio palam testetur, id de sua Momnium sacra Imperii Eleelorum Principum,reliquoruni Ordinum tum con gregatoruni sententia es consilio factum esse. Et id quidem in eo dem Edidio testetur ter, sic ter a Luthero mendach arguatur. Contemne Cum igitur nemo nesciat quam impudete hic Monachus omnis d Luili xi eneris mendacia, & simul multas uanisisimas nusas petulantisii
machbcommata lariptis Iliis congerere,inc ris nullius plane hominis rationem habere leat, non aliter ac exercitatissimus ali
quis scurra aut ira incensa orna Non est quod Celsitudines uritiae illius contunieliis magnopere commoueantur, Quemadmoduio nec Pater uester commolietur. Qtu dicere selet, se non magis com moueri, si Lutherus sibi conuitium faciat,atet olim commoueri solitus sit cum sibi Morio suus cui Pastori nomen erat,conuitium se
Septiceps isset e. AEdidit Bl, idem tempus idem Cochlsus Latine haud
Ludὸς Vβ ita breueii librum, qui inscriptus est, Septiceps Lutherus Quem ob duas potissimum causis ex diuersis Lutheri opusculis,tum Latinis tum Teuthonicis, in unum collegit. Nempe propter Con cio natores Catholicos,uth quouis proposito Themate Lutheranos facile per propria scripta Lutheri abs p longae disquisitionis
labore ac taedio reprobare at pconfundere possint. Et propter e ternas Nationes ut uiri Do sti Iinguam Germanicam non calicia tes,in futuro Concilio habci erat breue compendium,ex quo in te,
ligeret,qualia Teuthonice scripserit Lutherus, at peto facilius eum
uelut scruum nequam, de Creproprio iudicarent. In praefatione autem eius libri ubi adnaonuisset lectiorem, quomodo eum Iibi uiri
cum fructu aliquo legeret, ita subiunxit Cogita,quae Bacctor, Instabili quam periculolum sit,illi firmiter adhaerere,5 ab illius parte stare. Luthero inuitam instabilis ubiq; est in seipse: Aut ei plus quam toti Ecclesiae diis q0dd credere,qui toties contradicit, S non credit sibi ipsi, ac sese proprio
μψ' ς' aiulicio coirdentilat 5 mendacem reddit. Ipse quidem Sacramen tariis uermeris,nuc aduersariis, paulo antedile stissimis fratellis,
filiolisci 5 aure:s amiculis suis triuiarphabundus obiicit , Ibi mera esse , mendacia Scuppidonia,ubi tata reperiatiir eorum de reum
238쪽
durersitas,utpote circa Eucharistia Sacramentum. Quanto,obsecro,iustius nos idipsum obiacimus ei: Qui aim sit in substantia in diuiduum unum,seipsum in septem capita contrariis assertionibus diuisit e Multa quidem peperit olim monstra Aphrica, sed mi Mirabilerabiliora nuc pari monstra Germania Quid enim monstrosius moi ii umquam in uno cucullo residere tot capita, inter sese tam cotraria at lxionaehu,
dissimiliae id ad haec Ianus Biseons Quid Geryon Triceps
Quid Cerberus Trinux fabulae sunt Poetariassciocosa figmenta. At Septiceps cucullus,immo circuliatus Draco iste noster,nimium uere ac serio septem capitibus Germaniam confiindit, ac pessimis uenenis lethaliter afflat atq; eorrumpit. Qtiis antea uidit, quaeis tale usquam portentum Mirum quidem est,8 supra omnem sensumato intellectum sublime ac uenerabiIe Maiestatecpplenum mysterium, quod in una Deitate sunt tres, Schi tres unum sunt: Unum in substantia tres in persenis. At in uno unius Lutherici cullo sunt Septem,8 hi septem non modo unum lint in substantia, sed Scinus in persena Mira profecto Theologia,non modo Iudsis Getibus .sed Sc Christianis prius inaudita. In ueteri Christianishio multitudinis credentium, erat cor unum Sc anima una:
In nouo autem Euangelio Lutheri, dissecatur ora caro una iii corda dc capita multa: tio solum diuersi diuersi sentiant, sed Scianus arroget sibi sensiis N capita multa. Nos quidem breuiter sol tem elicuinaus qui inuite ac graui cum taedio nauseac Lutheri libros legimus. At si quis plura in eis desideret siue monstra siue capita, modo excutiat ac perlustrem paulo diligentius, inueniet pro
cul dubio multa Si plura et mirabiliora:& ea quidem se adeo ab-sdrda, impia, blasi hema, ut homo pius ac timoratus,ne gingua
eloqui,neqs mente cogitare atq reuoluere sustineat. Fuit eo an Couentu,
no rursus Spirς celebratus Conuentus Principum,aliorumc Ur Imperialis dinum ac Statuum Sacri Rom. Imperii ex risdem sane causis, ex Spu aei bi quibus ante Triennium ibidem celebratus fuerat:nisi quod maior μδ' necessitas maioracp pericula imminere uidebantur. Nam Sc Tur carum Tyranus potentior iam erat,subacta Ungaria capta.Buda,quam antea, maiori cum exercitu in Germania tendere dicebarur: in religione Christiana indies magis ac magis gliscebat disiensio,dum sectae ita inualescerent ut non solum Catholicis, sed&sibi ipsis inter sese formidabiles essent.Zuingliana enim factio, 8 apud Helvetios, Zc apud piserasen urbes Imperiales, Argenti nam,Constantiam, linam, Augustam S c. Lutheranorum se fisiam praeualebat, 8 Anabaptistae occultis per diuersa loca conspirationibus, non nunus utriqi sectae, quam ipsiis Catholicis de uio-
239쪽
Imta eruptione ac terribili saeuitia suspecti erant Attantundem e fectum δε in eo Conuentu quantum in priori Re Ferdi nandus. quid de occupata Ungaria dolebat, de amittendis prouinci
avitis Austi ia, Styria,Cari inhia Z c. anxie timebat: nulla potuita sectis auxilia impetrare,nili pacifice ac secure agere in opinionibus suis eas permitteret.Necelsitate igitur cogente, consensit in publicum decretum,quo unicui Q, quantum ad fidem Sc religionem a lineret, liceret sic agcre acuatucre, ut de facitis suis sciret 8c Deo ScCaesari rationem reddere,arc ita discessum est soluto Conuentu.
Bristos Philippus Melanchion,quem illustriss Princeps Elector,D
Duae Phil. Saxonia Ioannes, secum Spiram adduxerat: duas scripsit Spirae Melan epistolas quas euulgauit Unam ad Regem Ferdinandum, cui tiamtum fecit. Praefatio in Daniciem: Hit tamen praefatio sine libro. Captata aute beneuolentia a Iaude tum ipsius Regis,tum aut eius Maximiliani Imperatoris, capit suum commendare Lutherum, at in odium trahere scriptores Cathoi cos Magno in odio inquit multorum sunt hoc tempore nonnulli, qui sacras literas pure
tractant. Aduersus hos cum Sycophantae quidam ubi pyrincipes
concitent, nullum hoc tempore grauius est crimen, quam genuianam religionis doctrinam amplecti cc. Alteram ad Ioannem Oecola inpadium, qui simul cum uinptio multis libris etiam actuci ius Lutherum contendebat A qua sane contentione eum, usucteretri amicum,dehortabatur. Rogo te inquit ut consideres, quantam rem,quamq; periculosam sitsceperis Uerum illuci est, niamium altercando amitti ueritatem alc haec multo magis pericli latur in his tam uiolentis concertationibus. Video causam uestiam praesidiis ingeniorum niti,5 uos habere studia Theatri, non innotum manifesta, sed occulta etiam, quae haud scio, an efficacius u bis siviraetcntur, quam manifestam c. Erat autem apud Hebheslleu, iam scruida atrOX cotentio,ac de ac religione,per cuit, apud Hes glium Moecolampadium praecipue excitata, ut a uerbis ad arma uetios pro peruentum sit. Tigurini erum seu Turegenses atq; Bernenses, qui pter disco Quinglianae se stae maxime addictu erant, Suniptis in auxilium ς Basiliensibus .alias non paucis populis Helvetiorum, armati Pro S 'μ' cesserui escam Ipum aduersus Quinci Cantones Catholicos, Lucernenses, Suitenses, Subsylvanos, hienses 8 Zugenses. Et ni
In uti strages edita fuisset,nisi alia Cantones, nempe Glareani,
olathcriari, Friburgenses, Schanusenses, d c Appecellenses,pro ineunda concordia uices suas interpositissent Maiores erant aerea Tigurinorum 8 Bernensium proinde magis serociebant, at ad Pugnanduat anhelabam Uerum mediatores persuaserunt utri Pam
240쪽
parti certas conditiones pacis, ut de caetero nemo mutra parte propter resigionem infestaretur Articuli pacis Sc concordiae fuere permulti, Catholicis minus aequi quam Zuinglianis. Iusii Aruculi sunt enim Catholici mox, antequam campo abirent, tradere inma nus Sequestroruniteras sigillatas scideris,quod cum Rege Fe dinando inierant:ut ruptis sigillis scissistimembranis,scidus illud prorsus emortuum ac irritum esset Decrerum est item, ut as egi. hus 5 Principibus nesta deinceps munera aut stipendia ulli reciperent Helvetii, Utc Bernensibus Tigurinis 5 eorum complicibus pacta sua inter sese inita,Erma pcrmanerent. Nec ad restatuendum quispiam tenererur, neminius uocaretur, qui Imagines aut altaria demolitus suisset, aut sacras uestes, aliac Ecclesiarum Ornamenta rapuisset S c Illustris. Princeps,Dominus Philip PGpVrati pus, Hassiae Lanigrauius, aegre serens inimicam illam inter Lu ia therum cumgliumc o OecoIampadium contentionem 5 di sta. scordiam,conuocauit eos in urbem sitam Marpurgum,ut ibi anaiaca disceptatione finiretur contentio. Conuencrunt quidem illi Nna ulti compIices eorum: At ut aliquid effecisse uideretur conscripserunt caediderunt aliquot articulos, in quibus contra Catholicam Ecclesiam consentiebant inter sese, uelut Herodes 8 I latusco iura Christu Ueru in Principali articulo,de Uenerabili Sacra inent Eucharistiae, de quo prscipue contenderant semper, hoelie ac permansit inter eos discordia. Zuingliani circumferebat CCC. argumenta,quae dicebant a uinglio fuisse obieeta Luthcro. Re igitur in se si discessum est . Socius autem, amicus Lutheri,IO annes Agricola flebiensis, Poeticus Theologus5 sacerdos, non Ioan Hii, unctus ut ipsemα oloriatiar nec consecratus:ut in Catholicos ma Teuthoni/rus conflaret Germanicae plebis odium, aedidit quaedam Acta Conise edivi. cilii Constantiensis super Ioanne Hus Bohemo, qui ut haereticiis ibi damnatus at combustus fuit Assirmabat eam historiam ut uocat suisse conscriptam Latine a nescio quo autore, qui priesens omnia uiderit,audierit ps expertus sit. Et ad imitationem sancti
Ioannis Apostoli , Euangelistae subdit Et scimus, quia uerum est
testimonium esus Sic autem praefatur. Adeptus sitis inquit,lia brum Latine scriptum, quomodo probus ille anticus Dei,Ioanes Praentio Hus,Constantis propter do strinam Euangelii a Synagoga An- Agricolaetichristi, combustus est. Reperius est autem is liber in Bibliotheca i ἰςbiculi ἐω:usdam Doctoris Medicinae, Pauli Roscenbach Citicensis, per bonum amicum meum, colaum Κrompaci, Teuthonice imterpretatus. In quo sane reperies, quomodo Ioannes Hus,absque omni opei consolatione humana, selus conti a maximas duas