Commentaria Ioannis Cochlaei, de actis et scriptis Martini Lutheri Saxonis, chronographice, ex ordine ab anno Domini 1517 usque ad annum 1546. Inclusiuè, fideliter conscripta. Adiunctis duobus indicibus, & Edicto Vuormaciensi. Pars altera, quae est d

발행: 1549년

분량: 385페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Gregorium Bruch,uirit egregie disertu qui in omnibus serena diatibus comuneos Morganu eortim suit Primum igitur inique ferebant, in admonitione adiunestas esse minas. Deinde respon sum in Quatuor xlederunt articulos. In quoru Primo causaban tur, se no sufficieter auditos esse a Caesare, iuxta tenore Edisti cit torii. In Secundo, quod exemplar confutationis non sit eis libere absc coditionibns aggravantibus traditum.In Tertio, quod non possent absq; conscientiarum suarum gravamine consutationem non plene visam approbare. In Quarto,quod in proximo Con

iaciat Imperiali, Spirae habito, promissio conclusioco facta sit de cclebrando Concilio, Ni hil sit effectium. Et hoc responsum inscripto tradiderunt, quod Zc ore iam recitatum suerat. Delcctus uero Principum ac Statuu Imperii, rursus per Marchione Bran- debui gcnsem Electorem responderunt:protestantes primum,sese omnia amica ac fideli intentione, tanquam erga cognatos assi nesci ci amicos suos, agere, nihil animo offendendi aut minandi dixisse aut dicituros esse. Quae autem de nialis superuenturis dis runt,ed reserenda cste,quod metus sit,si abs in concordia Sc dete minatione discedcretur Pisto Coucntu:multitudinem plebis ruosiis in seditiones Sc tumultus excitatu iri, unde ipsit.& toti Nationi Germanics grauissima possint oriri incommoda. Deindere sppnderunt ad Quatuor articulos Ad primum sane, Qtroniam

D. s. sar clementissime audierit eoru consekionem , ore S scripto

ad ciui. rQpositR,iusserito, ut si plura adhuc proponenda haberent, pro tuo articu Ponerent, ut super omnibus una cret consultatio S responsio, o Luttie admiseritQ,ut post datam a BaCssare Maiestate responsionem, /norum per Principes Scriatus Impcrin, amice cum ipsiis ulterius tractare turde concordia. Non esse igitur causandum contra Carsere, anis quam non satisfecerit suo Edi isto Ad secundu mucro, Non uideri iniquas fuisse conditioncs, quibus Caesar Consulationis e emplar tradcrc uoluit, quonia ipsinae sciant ac ni cminisse postini, quomodo Edictum uormaciense sucrit ab eorum Concionat

ribus publice ac palam derisum, despectu Sc peruersum: In opprobrium,contemptum, S irrisioncm,tum Caesareae Maiestatis, tui

omnium aliorum Principum Statuum*Imperii. Voluit igitur Caesarea Maiestas, ut ista sua Responso non comunicaretur alijs ante tempus, ne quid simile contingeret: Cum non ignoret Iegbbus quoq; subptana capitis prohibitum esse, ne publice adunatis Coscientia turbis de fide disceptetur Ad tertium autem responderunt cum ueniae prstatione Quod illi uideantur sibi facere conscientiam ubi

non est opus: Vbi uero maxime opus se ibi nullam faciant. μ

252쪽

cinae eni in timere deberent suis conscienti js, quod ab Ecclestae unitate recedunt, quod Apostatis plus credunt, quam uo Ecclesiae. qtiani sanetis patribus, Generalibus Voncil0s: quod illis contra leges N anones, multa permittunt in subucrlaonem multoriim. Hoc saltem constiterare uelint, quam sint illi diuersi S contrarii inter sese,quam multas in sectas discindantur, quina malos pepererit eorum noua doctrina fruetus. Longe igitur tutius fore ipsorum conscientiis,Caesari ac toti Ecclesiae contentire, quam talibus Apo statis suas credere animas Ad Quartum deniq articulum re Concilium spondentes excusauerunt Caesarem, quod propter grauissima duo hclla quorum alterum aduersus regem Franciae eiusci foederatos. alterum aduersius Turcas Viennam obsidentes, gerebatur: non potuerit celebrari Concilium, quodq; non ignoraret ipsi, ut herum ,

Vuormaciae nihil secine Concilia, nec ad hoc persuaderi a Principibus ac Satibus Imperil potuisse, ut causam suam futura Concili j

dcterminationi submitteret, cum4 interim scripsis e multa aduersus Concilia,quibus eorum autoritate populo uulgari contem Lbilem iacit. Rogabant igitur ut his omnibus perpensis, mallent in concordiam cum Caesarea Maiestatem cum tota Ecclesia redire, quam cum periculo uarii animaru in schisnate permanere. Quod si scirent ipsi aliam concordandi uiam, proponerent,ut ad aes ream Malcstatem de ea referri possit. Cum autem Luthcrani hanc responsione iniquius ferret, quod uideretur tangere corumanisaias, honorem coia scientiam ac obedientiam Caesari debita nupetierunt tempus deliberandi, ut accuratius respondere positiat. Hoc cis facile concessiim est: Marchio tamen publice interrogauit

omnes, qui in delectiverant, An non omne, quod ipse dixit acre- censuit,communi omnium consilio decretum fuerit Et omnes confessi sunt, ita esse. Lutherani crgo in sua responsione multo uerbo. rum exquisitorum suco sese ab obieetis excusarsit, maxime negantcs, quod separauerint se a generali Ecclesia,aut quod Creari ullarii culpam ascribant, aut quod Edidium eius irriserint, quodue Concialijs non debitum tribuerint honorem. aeuod uero ali j scripserint

aut fecerint id sibi imputari non debere Carterum de alia uia conρ cordandi id dederunt consilia, ut ex utraq; parte in pari, attamen Partio, numero, quaedam personae quae rem intelligerent, S ad Pacem concordiam in inclinatae essent, deligerentur: ut super contentiosis articulis inter se inuicem benignea amice tradiarent, si Delictu, quo naodo possint concordiam inuenire. Unde saetum est, ut minor, in

minor delectius ex utra ii parte factus sit.Catholici sane delegerunt' septems xςm duntaxat pcrsonas , nempe Duos Principes, Duos Iure S P ςΠ

s iiij consultos,

253쪽

sultos, Scires Theologos:Utpote Episcopii Augustensem Chri stophorum, Ducem Brunsvicensem Henricum e post eius iussa Caesaris abitionem, Ducem Saxonice Georgium Vancellarium Archiepiscopi Coloniensis, Cancellarium Marchionis Badensis, D. Io Echium, D. Conradum impinam, S D. Io Cochlaeum. Totidem persena delegerunt quod Lutherani, at p etiam in tali differentia: Nempe Duos Principes Ioannem Fridericum filium Electoris Saxonis,& Marchione Brandeburgensem Georgium: Duos Iureconsultos D. Gregorium Bruch, dc D. Helloe, res

Theologos, Doctoratu tamen Theologiae non insignitos,Philippum Melanchionem, Ioannem Breninim,&Io Schneppium.

Tractatus Isti ergo sic dele fit, Die X Ut Augusti, peracio prandio con-

eorum. uenerunt in Exedra quadam Praetoria, ubi praemissis uarii pro ami)s Sc consultationibus ubi consessum sitit proposita est Luth ranorum Consessio, ut illa examinarem articulatim. In primo igitur consessu illo,concordaverunt mutuis ac benignis uerborum interpretationibus in XI. Articulis consedentes usi in extremam

uespera: Altero die iterum consederunt 8 ante N post prandium. Unde iactum est, ut circa XXI. articulos illius Confessionis, quae ad fidem pertinent,concordarint in XU. In tribus ex parte disco dia mansit, & Tres ad posteriorem Consessionis partem remissislint. Caeterum circa septem articulos, quos de abusibus inscripserant, durius diutius , laboratum est: Nem in ullo ad plenum con cordia reperta est, quamuis strenue ab utrac parte inuigilatum

fuerit. Die stac XXII. Augusti, fecerunt Catholici elusinodi,dsis e rςlationem in publico consessu ad omnes Principes Starib, hi Imperil. Qui ubi intellexerunt, rem in pluribus ad concor Tle, iam spectare, Z in paucioribui quae uti in concordiam redu-Trct possent abscedente pertinacia haerere discordiam: Vt res citius peragercrur, adhuc minorem fecere delectum. Delegerunt sane Trestatum,Duos ureconsultos supra dicio Cancellarios,

Sc Unum Theologum. D. Io Echium. Quibus mandatum est, aim totidem personis ex altera parte delectis,Duobus Iureconsubris,d Philippo Melanchione, ageret super iis, quae hactenus con-

cordata sisti erant. Attentaverunt quidem illi rem aliquot ubebis, bus. Nihil tamen emcere potuerunt. Et iam festinabat ad abeui1-dum Elee r Saxoniae qui ultra IIII. Menses Augustae cum bis s. erat. CuncpCatholici intellexissent, Lutheranis displicere, quod

illi tractatui nullus interesset Princeps:decreuerunt, ut denuo coia'

254쪽

ωabiit cum sitis . Interea dum haec agerentur Augustae, Lu-thcrtis uarios aedidit libellos Teuthonice,quibus 8c Caesarem Ger Libri Lu manis, o Episcopos plebi ac Nobilitati odiosos reddere studebat xl, Π δlum S n libri , non solum per diuersas Germaniae urbe spargebantur, editi. sed N Augustam mittebantur, alc etiam palam prope cirriam

Electoris Saxoniae interdum uendebantur. Quoru unuS erat quae

dani epistola ad Cardinalem de Archiepiscopum Moguntinui

In qua declarabat Psalmula secundum: Quare fremuerut gentes,

Quasi conuenissent Principes Augiistam aduersus ChristumacEuangelium eius. Et in fine illius epis Is tanquam zelans Germ niae defensionem,odiosissime in Papam inueeius,Caesarem quo perstrinxit, quod Coronam Imperialem a Papa receperit, abs , Germanorum Principum praesentia:Adiecti hac Ironia,iuxta tenorem Bullae in haec tandem uerba concludens. Non possum non sellicitus esse pro paupere misera,derelicta, contempta, prodita acuendita Germania, Cui nihil mali, sed omne bonum faveo ut debeo dilectae patriae meae. Ex Eremo,seria Quarta post Uisitationis, Anno is 3 o. Alium uero librum scripsit ad omnes Ecclassiae Drs Liber conslatos in genere, quem inscripsit, Admonitionem ad Ecclesiasticos tra Ecclesi Augustis,in Dieta Imperiali congresatos. In quo sane tanta esst stiςψμsiticae doctrinae, nouarc institutionis Ecclesiasticae commendatio, NEpiscoporum omniumc Ecclesiae Caeremoniarum obseruatio Num repraehensio, ut nihil possit ad concitandum in serti Laicorum odium scribi uehementius:8c tamen omnem illam amarulentiam si am uesti ultimetextu bonae ita tentionis consili isi ad pacem. Ad longum ibi commemorat sitae doctrinae beneficia,qurbus pumgauerit ab erroribus 8 abusibus Ecclesia,S Episcopos liberauerit Papa Tyrannide, Scit Monachorum importunitatibus. Et ea sic magnificat tw gloriatur super iis in malitia sua, ut nullus Regum aut Imperatorum ea prestare potuisset. . Recenset item ar Verba Lu

riculatim abusus, De Indulgentias, De Consessionalibus. De Con e

fessione De Poenitentia. Ubi ait sentinam ipsiusmet Inferni esse, paenuξtivi adeo,ut si Episcopis omnis alia abominatio ignosceretur ac condonaretur: ista tamen nunqtiam ignosci queat, quae S Insernum re pleuerit, regnumc Christi crudelius leuastauerit, quam Turca aut totus mundus unquam facere possit. Docuistis enim nos inquit hiatisfaciendum esse per nostra opera pro peccatis, etiam erg 1 Deum, 8 hoc dicitur poenitentiam agere pro peccatis. Quid iam hoc alitud est dicere Oportet te pro peccatis tuis satisfacere. quam istud. Oportet te Christum negare Baptisma tuum reum Iinte, angelium blasphemare,Deu mendacii arguere,remissione

Peccatorum:

255쪽

e. uinhia, calcare: Spiritum sanetium uiolare, per te ipsum eiushaodi uirtutia ae bl phem. hus in coelum ascenderes Ah quae linguae ac uoces hac de re sussici- h M, enter loqui possunt Quid haec igitur fides aliud est,quam Turca-

genda prope sua satisfacere uolunt. Ex hac inquit abominatione omnes aliae alii passiim uenerunt,east necessario inde uenire oportuit:Nempe,tot Mon

r. rari torum Collegiatarumc Ecclesiarum anelitatem propriam, cum suis cultibus diuinis, Missarum sacrificia, Purgatorium, Vigia

Iias,Fraternitates, Peregrinationes, Indulgentias, seiunia,Cultum

sandiorum, Reliquias, Spiritus tumultuantes, totam pirocessio Veiba Linem Infernalis ambitus. Haec Sc id genus multa ibi exprobrat. ih.pro satis At uero in tractam Colloquii,quod erat inter septe 8c septem circa Deilone XII. articulum Lutheranicae consessionis, ubi cum lississet disco dia propter satisfactionem,quam dicimus tertiam poenitentis partem:dictum est primo uespere illo Cochlaeod Philippo, ut altero die mane ea de re quicquam pro concordia a Terrent. Attulit itaq; mn Q Cochlaeus locum unum ex Septicipite, quc in Lutherus contra indulgentias in asscrtione XLI. articulorum quos Leo Papa X.in Bulla publice damnauerat circa Quintum scripserat, In haec sane uerba Ecclesia mater,pio affectu preventura manum Dei,castigat filios suos satis fastionibus quibusda, ne incurrant flagella Dei: Sicut Niniuiis operibus suis spontantis prsuenerunt iudicium Dei. Haec poena arbitraria est inquit non in totum, ut illi uolunt, sed

tamen necessaria. Nam aut nos,aut homines, aut Deus punit peccata, quod illi per indulgentias tollunt omnino. Cum si essent pii

past ores,potius imponereticaenas, Ecclesiae exemplo praeuenirent Deum, sicut Moyses cum praeuenit, occidendo Pios Israel, Consus, propter peccatum uituli aurei optimum autem fuerit si nos ipsos hore Lu puniremus. Haec ibi Lutherus. . Quaecum in consessu essent axi, i Riiς D Io. Echio e scheda recitata, Septem Luthcrani, se inuicem intuentes, paululum tacebant: Philippus proxime assidens, sussuis rubore uultu dicebat, Scio lis scripsisse Lutherum.Cunc nihil assideret amplius Dux Ioannes Fridericus dicebat, Quando scripsit haec forsitan ante X.annos. Dicebant Catholici, Quid tume satis est nobis,hanc ipsiusmet sententiam esse. Tunc ira commoti Brentius iacineppius, licebant Se non adesse ut ut heri scripta defenderent sed ut suam assererent consessionem Missa ergo facienda esse ea Lutheri scripta. Hinc,ut ulterius procederetur, hanc sua ma-ve bi phimu scripsit sententiam Philippus.Non recusamus res Partes pa-

lippi Mel nitentiae ponere, scilicet Contritionem, quae significat terrores incultas

256쪽

ANNO DOMINI M. D. ππ. ii

cusses conscientia agnito peccato. Consessionem,sed in thac opor tet respicere ad absolutionem, illicrectere. Non enim remittitur peccatum, nisi credatur, quod propter meritum passtonis Christi remittatur Tertia pars est Satisfactio uidelicci digni fructius pol Ditcntiae: Sed propter satisfactione cocorditer sentimus, non re mitti peccata quo ad culpam. Verum de Iroc nondum conuenit, utrum necessariae lint satisfaistiones ad remissionem I cccati quoad cenam. His ita scriptis a Philippo ad ulteriora proces luna est . Cuncpin eodem Tractatu circa Qtiartum articulum Catholi 'ci nollent admittere, Nos blassi de iustificari, quandoquide S Ja cobus Apostolus id non admittit: Ita concordatum suit, ut dicatur quidem nos fide iustificari,sed non sola fide. Quia id nulla scriptu ra habet,sed potius contrarium. Et D. Io Echius addidit iocum, ut

haec vox, Sola remittatur ad Calcearios, qui probe intelligat quid 2 'l' Teuthonice Iasit, Z sciant sola commode uti omissa igitur hae '' uoce, Sola,concordatum est,quod Iustificatio scu Remissio pecca torum,fiat per gratiam gratum facientcm 5 fidem formalitcr Peruerbum uero S Sacramenta instrumentaliter. At Lutheriis cuna Superba esset eodem anno interrogatus a quodam amico,Cur in Palilo ad ce usa LuRom. 3.diceret in Teuthonico,hominem iustificari sola fide: Cum lac contra id Paulus no diceret, Et per hoc daret Papistis ansam calumniati V-Pist. di Teuthonicam ius translationem. Ipse stiperbissime magno cuni coni cmptu Papistarum illi,cipondit. Primum ut ita diceret Papiastis. Si Lutherus certo scire potuissct,omnes Papistas in unum coniunctios,ita habiles existere,ut uc unum Capitulum in scriptura nossent recte ac bene in Teuthonicum uertere, quod ea uoluisset esse humilitate, ut eos orasset pro ope adiutorio aduertendum nouum Testamentum Deinde, ut eis diceret Lutherum uertis lenouum Testamentum in Teuthonicum, iuxta summam diliam tiam facultatemm suam, S per hoc nemine coegisse ut legat. Suuiri itam esse Test amentum,suamc Interpretationem, si errauerit ibi,

nolit super hac iudices pati Papisi as: quia habeat adhuc nimis longas ad hoc aures , corii Iha Ilia sit nimis debile ad iudicandum

supcr Interpretatione ex Latino in Teuthonicum. Ipsum quidem scire probe,eos ucro minus scire quam animal molitoris, quid artis, diligentiae rationis N intelligentia requiratur ad bonam In terpretationem: Quia non sent experti. Qui si duo prima uerba

Matth.r. Libcr generationis,intcrpretari deberent, nullus corum

sciuisset ad hoc dicere Gach, R iudicant mihi nuctoriam Opus pulchri sanc soci j. Si ergo inquit)Papistatuus multa uult garrire de hac uoce, Sola, ci confestim dicito sic. Doctor Mariinus Luther uuls

257쪽

uult sic habere S dicit Papistam Sc alinum esse rem unam:Sices Io, sic iubeo, sit pro ratione uoluntas. Nolumus enim Papisiariam scholares aut discipuli esse, sed magistri ac iudices. Haec Sc id genus Consessio ibi multa cotemptim es saperbe Lutherus. Augustae uero Post Zuinglia Lutheranos, alia fidei Confessione exhibuerunt Caesari Oratores

iub ilii a I tuor Ciuitatum ImPerialium, Argentinensis,Constantiem sis, iuri Meminingensis,Zc Lindauiensis, qui se iam sequebantur Zii in

sit j. Quamuis uero Catholicis exosa esset ea secta, maxime quod negabant ueritatem corporis N sanguinis Christi in Eucharistia, Missam irorsus abolebant, & demoliebantur altaria,Ciboria, Imagines sacras, Malia Ecclesiarum ornamenta Iuxta tenorem tamen Edicti Citator a concessa est illis publica audientia. In qua coram omnibus Imperi , Statibus recitata est eoru Consessio: Adeo sane astute comptis uerbis adornata, ut simplicioribus, uelut per omnia probabilis, facile imponere possiet, adeo bene Licatam h hebat speciem pietatis a uam Caesar per eosdem Theologos, qui Luthera nam confutauerant Confessionem,confutari iussit, quo rum constitatio publice itidem recitata est Caesar itaq; serio ab illis petrit, ut dimissis erroribus cum Maiestate sua, at cum alijs Imperii Principibus accitatibus, in fides religione consentirent. Illi uero respondebant, se ad hoc non habere mandatum aut comis, missionem suis ciuitatibus Petebant autem excmplar conlata 'tionis, ut suis exhibere possint. Quod Caesar iustis rationibus denegauit, quamuis uellet permittere,ut eis bis aut ter aut saepius relitaretur,si audire uelint. At illi pertinaces in opinione sua perstit Recessus runt Caesar discessuris Lutheranis certos proposuit articulos

Caesaret in publico recessis: Nempe ut intra XU.diem Aprilis proxime si xhς δni d turi darent sigillatum responsiim, An per omnia cula Maiesta-

e S cum atris Principibus Statibus Vatholicis in fide conueni

re uelint necne. Item, Ut interea temporis nihil noui in causa fidei sinerent in terris suis aedi aut uenundari. Item Vt aliorum subdiatos non allicerenti sicut lia sic nus factum suerat,ad suam se iam. nec ab antiqua fide abducerent. Et si qui adhuc estant in terris corum, qui fidem tenerent Catholicam, ne cogerent eos in se stam sitam,nem ab antiquis ritibus arcerent. Item Vt adlicrsus uti glianos scinnabaptistas cum Catholicis conuenirent, ad consa-lendum, quid contra eos agendum sit. Uerum illi eiusmodi articu-Generali, recipere noluerunt, & sine concordia discesserunt. Caesar Recessus autem nihilominus postea cum omnibus ali j Eleistoribus Statibuscin Mailris Principibus in generali recessi sit uocant,frmiter conclusit, ut omnes constantissime in prisca Maiorum suorum re

ligione

258쪽

i lone ac fide permanerent. Haec acta sunt Augustae Sc ab omnibus sigillatim subscripta Die XIX. Nouembris. Deinde discesse

runt omnes, Caesar Sc Rex,seater eius 8c multi cum eis Principes, descenderunt uersus Coloniam:Alii domum reuersi sunt. Caele solat/tiorum Lutheranorum Confessio per Typographos diuulgata fuit, B typis excusa Augustam uenit, antequam solueretur Principumia. conuentus Caesar quoc commiserat quibusdam Theologi , ut Confutationem illius Augustae Typographo alicui excudendam traderent.Cunthea de re Cochlaeus iam cum Alexandro Uuissen- horn ypographo, qui aliquot eius opuscula iam antea excuderat, egisset: ab at Illustriss Princeps, Dux Saxoniae Georgius,cle mentissimus Dominus & Patronus eius, cum quoa illum abire oportuit,propter uiarum pericula: Alii aliis occupati negocias,aeditionem Constitationis omiserunt. Atque inde factum est, ut in hanc usque diem aedita nom sueri Consulatio luce alioqui non indigna.

scripta Lutheri, mo Domini Vm Caesar allic Principes ac Status Imperii, in Duo sed

generali Recessii constanter conclusissent,Perma tiosi libellinendum esse in antiqtia fide ac religione Patrum, Lutta. conaniblisci innovandum aut mutandum, ante Gene tra Caecratis Concilii determinatione: Lutherus, qui pro besciebat, quam sortiter essent Electora Saxoniae

confoederat aliquot Principes accivitates sectae suae, coepit serocissime protervire,sdens Teuthonice libellos duos. Quoru unum inscripsit Glosam in Prstensium Ediistum Imperiale:alterum,Prse monitionem ad Germanos suos dilectos. In utroc sane protest tur nequissime, se non suadere ad bellum aut seditionem, cum in terim nihil faceret studiosius aut uehementius,diffamando at ramminando, non solum Papam S omnes Ecclesiasticos Praelatos:

Verum etiam Caesarem,omnes Q Principes Catholicos, quos uo d. cat proditores ac sceleratos nequam, mendacesc nebulones S

In Glosa uult omnibus persuasum este,confictu fuisse sub nomi Decreto ne Caesaris recessum Augustensem, quem Edidium uocat Contra Imperialiquem sic scripsit Cochlaeus Teuthonic Quis es tu.infamis intesta Augustae bilium ac damnat haeretice, ut ausis publicum ac legitime con μ' stitutum, atin unanimiter conclusum recesium totiusvo Imperii, noc est, Generale Deaetum Imperiati,dicere praetensum ues put

259쪽

tiuum Edidium Caesareum cum manifestum sit, Mnegari non possit, quod illi Recessu i5 decreto, non solum propriis manibus subscripserunt Caesar ipse Electores item aliqui, Principesciati j MPraelati Comites ac Barones permulti, Qui persen aliter praesem tes fuerunt.Sed Scalia non pauci Principes,Praelati,Comitesc ScBarones:Ciuitates item tum libera tum Imperiales, per silos legiapi uri timus, plenum hisente mandatu, Procuratores missos Urais, statua tores,itidem subscripserunt absentes,ranquam praesente, Etenim Imperii. in calce illius recessus,comemorantur subscripsisse, siue per seipsos. siue per egitimos Procuratorcs aut Oratores suos, Quin Eleis flores, Principes atriis Ecclesiast:ci quidem XXX. Saeculares uero

XXIII. Abbates X XLI. Comites 8 Barones XXXII. Ciuia

tales deniq; liberae ac Imperiales XXXIX. Uerum etiam plenum robur addiderunt, appensis sigillis, tum ipsius Caesareae Maiestatis,tum quorundam Electorum aliorum Vrincipum ac Dominorum, loco omnium allorum Desperato igitur Apostata iri eiusmodi libris nihil prorsus fidendum aut credenduin est,qui non erubescit,tot Principum ac Statuunt Imperi j, ipsius Caesaris su scriptiones, sigilla item dc literas reiicere, calumniari,reprobare. Vbi mendacium eius,usq; adeo manifestum, potest per literas Minilla in os eius retorqueri uisibiliter atq etiam palpabiliter: Ita ut

facile sitiuocaretur, si omnia a sigilla faucibus eius in truderentur- Couitia et Hs ille contra inscriptione ac protestatione Lutheri At liber ipse criminatio nihilo melior aut uerior est ipsa inscriptione,aut protestatione eius. n LV b Etenim circa principium uehementer conuitiatur,quod in Recessa scriptum est, Lutheranorum confessionem suille per sacras literas. iustas rationes confutatam. Vocat autem ipsam consutationem eo quod Lutheranis in manus tradita non fuit, nec aedita N ehiam ac Uespertilionem, quae lucem fugiat, ut no ausint eam CathoIici in lucem dare. De utrac autem specie agens,praesupponitiam omnibus persuasum est, Christum in Evangelio praecepisse, ut Laicis detur utra species: Hoc usus sitndamento, miris coninthaludibriasm5 criminationibus insectatur iisdrucrba Edicti,nempe, quod Ecclesia instineti spiritus saneti, bonis piationibus,sali

briter instituerit,ut extra Missam una tantum species porrigatur. Hic meretricem uocat Ecclesia Papae, hic alias aictitat Ecclesias sub utrac specie Laicos communicantes, hic Ecclesiam Sc peccare Merrare affirmat: hic queritur Christiam a sapistis mendacem fieri, hic Ecclesiae uiolentiam iniuriamc a Papistis illatam incusat: hie docet, Ecclesiae, em credendum nec obediendum esse, si praeter

ia Cara uerbum Christi loquatur aut instinuat aliquid: Hicie

cane

260쪽

eant in spiritum sanctum Papisis, Scimpoenitentes descendunt ad Inferos. At tandem post multa solia libri sic minando concludit. Confidenter inquit blasphemate Papistic Asini,du tempus habetis, Breui aliter fiet: Interini Edictu huiusinodi nemo seruet, nisi filii Diaboli. . De Mitia scribens ibi, multis primum roni js irridet si Onia uti uerbum Cardinalis Campegii, de latere Legati, qui ad Caesarem dixiste sertur Se malle in frusta discerpi,quam permittere,ut Missa

aboleatur aut mutetur. Deinde irridet uerba Edicti, quae iubent utruncbseruare in Missa Canone aliasin consuetas Caercmonias.

Ait ergo Ironice. Quoniam per instinctum spiritus sancti & per

Euangelia,confutata est nostra confessio:oportet in Evangeli js, periri utrunc Canonem, Casulasa calices, rasuras & Cappas: uendere Missas ciumrrus, animabus in Purgatorio, nautis in mari,mercatoribus in terra, aegrotis in domos, omnibus in quibuslibet causis: In summa,nundinas Sc negociationes ex Missa facere. Ita mi frater, quid uidetur tibi de his magistris Multa dicuntur, quod Aquilae Lyncesss acute uideant: At collatae ad hos a gistros,prorsus cscs sunt.Qui in Evangeliis uidere possunt ambos

Canones,vestes,ac omnis generis nundinationes Misi . Hi pollunt profecto acuti uocari Dociores,qui alicubi altius quam inter Galli Das sederunt Post multa uero ad amarulentias calumniast re Conuitia Dersias ait. Sed quid multa aduersus procaces blasphematores&impoenitetes Papa Asinos disputem c Est,ut dixit Episcopus SaItz-hurgensis, Ah quid uultis reformare nos sacerdotes,qui nunquam hontisimus. Estote igitur non boni, ac mancte non boni in Dei ues, Diaboli nomine.Quid ergo conamini reformare nos quos confitemini bonos esse,iustamin habere causam Non satis est,uos nebulones ac Dei proditores esse, quemadmodum inuerec de

iactitatis uosmetipsos S ci De libero arbitrio,quum in Edicto di. ΑΠ' ' ' dceretur error ille non numanus, sed pecumus ae blasiphenua Dei ii Princi.

Ibi post longam criminationem, ignominiosam asteri similitudi pu ad por/nem de porcis,dices. Perinde at si doctrai Scillustre pecus, Porci co , in Imperiali Conuentu suo concluderent.Nos porci praecipimus, ne quis teneat Muscatam si preciosam speciem aromatica:Quid uero fit,nos nescimus Arbitramur autem, aliqui quod sint siliquae:

Nonnulli, quod sint sursuri: aliqui, quod sint brassicae folia: aliqui, quod sint preciosa opipera rusticorum sub sepibus. Sic Scio stri docti ac Illustres Porci Augustae tam sapienter agunt, Minterea blasphemant ueritatem Dei, uelut rem pecuinam ac blasphe in

mam. De sola fide,cii in Edicto praeciperetur,ne doceatur Post si itisci

hac,nudam fidem solam abs charitate ac bonis operibus, iusti Lut. in I ficare pistas.

SEARCH

MENU NAVIGATION