Pauli Voet De usu juris civilis et canonici in Belgio unito deque more promovendi doctores, ultriusque juris

발행: 1656년

분량: 310페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

isqvoru firmitate non licet sine cri. mine laesae 'essatis dubitare:&esset hoc proΝimum Sacrilegio oria. , men Ad illud autem C. in. Heri Secundu NUt respondetur.esse M XJure Pontifici posteriore

, , sequiore, cum Jam PontificesRo- , , mani secularem potestatem ma se gnopere enervassentis imminum, , issent, multaque ad eam perti. ientia invasissent. Nihil igitue, , moram ut anathematismum, o Concilii Diaeentini in Can. I 2. , , qui sic habet M us taxerjr, ἔ, casea matrimoniages Aonspectare, ad adices Ecclisiasticos anni/ema.. sit. Siquidem hoc volunt illi Pa tres, ut certe volunt ad Eccle , , siasticos selos pertinere. Oppo nimus autem ipsis consuetudi.

memin auctoritatem veteris Ecclesiae, quae nunquam causas, , matrimoniales ita ad sinum so rum transtulit, ut prorsus eXclu-- de re Politicum Magistratum; - praesertim si Christianus sec , Nam leges ferre,pertinet ad mari iitratus officium, ut tectissimo

182쪽

., Martin Chemnit ad illum Ca-nonem notavit.Et alibi demon classit. nrat paucissimis verbis matrimo Op.a. nium esse uris civilisis privati, Num,3. non publici, non sacri

Idem dicendum de ESTA. MENTIS, Resormatos stilicet non sequi in condendis Iesia sandeu.

mentis Canonum solemnitates. l. 4.tit. I.

Id saltem evidenter verum de φλ. Provincia Frisiica , in qua piem test/um numerus , quae solemnia tanto uris Praetoria circates amenti factionem , praecise re quiritur. Et licet in aliis Foederati Belgi Provinciis illaburis Civilis

abundans cauteIa non desideretur: non tamen Canonicas solemnitates adhibent. Certum enim, Testa, menta apud nostrates non solere confici coram Parocho. vel ConcIo enuiore S duobus tesibus quod a T. stamen ad valorem teilamenti debu ment. re Canonum requirebatur. t. i-Cet duo testes apud nonnullos sum, ciant,non id tamen eri mentePon.

tificis sed ex sure Gentium , Xtentibu sacri , qui adactus non . nullos

183쪽

nullos quandoque non ampliusquam duos testes exigunt,depromptum est. Non quod Jus Divinum prohibeat pluralitatem testium , in

majorem rei securitatem: sic enim merito quispiam dixerit. Diploma

tibus frustra adhiberi sigilla ad fa ciendam fidem, cum jus Divinum tantum eNigat duos testes, irae. tetea nihil quae Glossa ut absurda, teXtum corrumperet sed quod statuat in rei probationem &securitatem adminimum requiri tatio te ses plures adhiberi posse, paucio res non posse; quod quemadmo. dum Imperator Consantinuo ait)unius omnin teso responsio non audiatur. Et hoc etiam suadet Ra. tio cum per unius affirmantis iactumis alterius accusati, id quod

assirmatur negantis, res aeque irincerta ac dabia maneat atque an

tea. Quod si jure Divino auorum resum numerus esset determina tusci uti nonnulli volunt, frustra eum in determinatum relinque-tet textus sacer, dum scribit mores DUORUM esitim aus

184쪽

rRIU M stabit omne Terbum. Et , ne adversis presbteriam Tiri . . admittatur accusatio , is si tib ς 9

DUOBUS , a TRI BUS, testibus. Et si duorum firmo.nium Idoneum est , ut inquit ' Salvator id est, uti nonnulli Detile

volunt , plures duobus adhibe ron. 7.ri non debent frustra sacra Pa- vers. 6.gina . tam in Veteri, quam in ' h ut . Novo Testamento , mentionem eis i. trium testium licerer Sensus

itaque S Scripturae est, ad mini. mum duos testes in omni negotio esse adhibendos, illosque lassicere posse, non autem semper debere; illos esse Mneos, secundum dictum Christi Ad est adversus accusatum fidem mereri. Idque ad Oppositionem & exclusionem testimonii ab uno adversus unum pro lati, non ad eκ clusionem trium quatuor, aut plurium testium, prout circumstantiae secundum audicium Rationis plures. vel pauciores testes requirunt. Hanc eX-

positionem, adeoque sensum a me adhibitum , talibus . Scripturae H locis,

185쪽

locis . ubi de testimonii dictione a gitur suadent evidenter duo S. Scripturae loca, exparte antea allegata quorum unus ita sonat: Deute ore DUORUM temum , ve/ron. 7 TRIUM e in interficietur. Dduiὰ qui moritMru es non autem n-ron ip terficietiar in ore teso U NIU S. vernis. Alterius loci haec sunt verba: Non μ*ςx subi tes UNUS contraqMem i. quam in quacunque iniquitate , Sm quocunquepeccaton In quocunqueseccato, quodpeccaverit. In

ore DUORUM esium , aut in ore TRIUM restium . stabit emium. Unde alibi testes in guras

numero collocantur,non expresso

certo numero idque tantum ad exclusionem tellis singularis, nonia exclusionem plurium Unde si plures ullo jure civili adhiberetur, id non esset contrarius Divinum. Ita enim teκtus loquitur: MI-cunqMepercuserit ahquem adve

stim I ESTIUM Occ de homici dam .solus enim testis non tes c

hitur In animam, ut moriatur.

Aliter etiam ad teκtus allegatos

186쪽

responderi posset illos loqui de testibus uae cras u alicuyus Bl,

cui forte adfusunt i Gn vero de testibus ad testamentum, vel aliam ultimam voluntatem adhibitis. R; i. sAdeoque illam regulam de duo huc de

bus re tribu tem in , tunc de disseri murr locum habere , cum nume jur.C Vis.

rris testium celta speciali eae ς' η' non est definitus Vetum in Te 'namentis aliquis testium numerus

est definitus, &quidem non sine gravi causan quod ultimis voluntatibus multas fraudes' captio, ne subesse soleant. Et per consequentiam hypotheses, qualis una est in causa TestamentarIa, quae lege Civili decisae sunt, non evertunt thesin a Deo Opt. Maximo in suo Verbo propositam. Neque thesis contrariatur hypothesi , sed potius per illa confirmatur. Quod si nihilominus nonnulli rigide buri

Canonico conformiter se explicaturos sperent sacrum Codicem, ut debeat in omnibus actibus homines esse contenti duorum testimo is

nio, videant quid respondendum H 1 sit

187쪽

distinct.

6 C. ult de CC gnata Spicit in C. omnis de poeni L. exinasinuatio. ne de Procura

jus Canonicum vel unicum testem lassicere credit si modo sit exim in auctoritatu. Ita enim testimonium ab D copo perhibitum omnes Judices indubitanter admittere jubentur. Et in Ursmois conafirmatione an ius testimonium sufficere volunt. Et in Poenitentra Sacerdotis. Et in mandato, de e lus revocatione reponens. Quae Ο -mnia quam congrua sint praedictae regulae ipsi viderint, qui tantio usCanonicum facere consueverunt. usque passim aequitatem ac rati onem depraedicare. Sed, ut redeam, unde digressus fueram .sic statuo , nec in Provinciis foederatis, nec alibi. servari praeciserius Canonicum circa Testamenti actIonemri Uerum ordines vel magis, vel minus, videri ad idem , aut accedere, aut ab eodem recedere; quod forte secuti us Divinum , us Gentium, in solemnitatibus adhibendis non aduo abundent, a que quidem Romani In eadem

188쪽

fere sententia est Z in qui sic de oes de solemnibus samentorum sicli Tς bit Praeaeicta, inquit solemnitas 'fervanda es miserris imperi , nisconsuetudine aut locorum sasuto ab eas recessum quin inples ue

rantis alibi majorem, alibi mino, rem. Et paulo postri Immo cismahquibus in locus icialper scripturam, ocimquesubsignationem resatoris, conse de Ius vocintais; videiu paen/testamentorum consic enaeorumforma redacta adsimplicitatem juris gentrum Concludam hanc meam ad objectam difficultatem responsionem verbis Celeberr. Cti Antonii Matthaei is' ' 'Necferenta inquit , Pontsce , Tractat. dum Caesarum liberalitate non dejud. contenti in aha quoque cavsas in dii vaserunt;perinde a Iaut mere pi. rituales , aut mixtae juristaeironis essent quales sunt causin matramo. morum, adulterri, usurarum . ras, uranae decimarum, persona H rum

189쪽

rum miserabirium,SF qua similes. Verum sorte videri potetit alicui contrarium suaderi posse, ad ducta Eittershasii auctoritates qui in Prooemio de E erent is uris

non ci S iv Iris artas tradit regu au secandum quassus Cano. nicum etiam in multis Reforma. tarum acclesiarum consistoriis observatur. Quibus regulis propositis, etiam caus in articulos vari. Os enumerat, in quibus ad jus Cavid uti nonicum recurritur. Sed respondem libe deo, Ritterabusum non tam inser-

.Pia a re in articulis ibidem enumeratis Ius Canonicum obtinere

quam quidem id comparatione finita cum jure Civili , eidem esse praeferendum. Quod sic intelligo: non quia est jus Canonicum seu Pontificium, sed quia id etiam quod in ure Canonico occurrit, in quibusdam ouri Divino Gen.

tium conveniens est. Tuncque

non tam sequimur jus Canoni. cum quam quidem jus Divinum& naturq;cujus quaedam forte ma- tetiae etiam in iure Canonico per-

190쪽

CAPUT 4 V i s

tractantur. Ita, si homo secundum principiad regulas honestatis practicas vitam dirigat cuique su um tribuat non dicesti vivere se cundum Canones, veri secundum regulas suris Naturae licet in ture Canonico etiam istarum regularum occurrat explicatio. Accedit, quod Rittershusus , vir aliter magnae apud Reformatos auctoritatis, non tam hoc de suo sensu dicat,&pro vero assierat, quam

quidem in quibus potjssimum causi, sunt ipsius verba Jus Canon1 Idem

cum observandum d cant Inter librpretes in foro Civiti sue non tan P tum m terris cclesiae, verum et-Iam In terru Imperii. Etenim , si fuisset mens nitiershusis, quod, quos articulos aris Canonici cicoasiegato enumerat , eosdem ipse velit observari in Imperii terris, tunc certe vir ille celebris in eadem praefatione sibi non constaret. Quod tamen de tanti viri eruditioned iudicio accurato nemo, nisi in ejusdem scriptis minus versatus, assirmare ausit. Cum enim

SEARCH

MENU NAVIGATION