Stephanorum historia, vitas ipsorum ac libros complectens ..

321쪽

Κυδὶμ N- ουν ἀMοις βIος, οἱ δ' ἐμοι άρδί- οι φν-, θανααν μῶοῦνον ἐφελ μοι. Doctrina paucis, nulli pietate secundus, Conradus fato hic accelerante jacet. Namque typographicae labor hunc, labor improbus artis Incolumem Mulis noluit elle diu. Sed tandem, Iongo capitis comitante doIore, Illum, Mularum spem Pariterque rapit.

Ludovici Tiletani.

οὐκ aes ἡ κρινου ἄξια χρυΦης. Eata γὰρ Mπερ Aναρων τολμῆνn pota MO' ἔρρον, 'ου μαγατολιος εbu οῦδε γι η δύο ναμ, . Notus & hic Musis, charus fuit hic quoque Musis, Et dignus Musis huic quoque candor erat. Non sat digna illis tamen hic monumenta reliquit, Iudicio ve suo digna, vel ingenio. Dum siquidem majora timet ne viribus ausit, Ausus viribus est illa minora suis.

Ioannis Oporini.

322쪽

Luta etiam dum dat nigris mage digna tenebris, Doctrinae haud radis est, iudici6ve caret :Sed eum delectu libros committere prelis, Et cum iudicio, iudicat esse nefas.

Ioannis Frobenti per Erasim.

Atida Ioannis tegit hic lapis ossa Frobente

Orbe viret toto nescia fama mori. Moribus hane niveis meruit studiisque iuvandis, re nunc moesta iacent, olba parente suo. Rettulit, ornavit veterum monumenta Sophorum,' Arte, manu, Curis, aere, favore, fide. Huic vitam in coelis date numina iusta perennem et Per nos in terris fama perennis erit.

Ejusdem in eundem G ce.

Iodoci & Conradi Badii, Adriani Turnebi, R erti Stephani, prius; Gulielmi Morelli Epitaphia,

ostea invenies.

323쪽

E PISTOLA,

stud ad multas multorum amicorum respondet, de sua typographiae satu , nominatimque de suo Thesauro

linguae Graecae. In posteriore autem ejus parte, quβη miserast hoc tempore veterum scriptornm conditio, is quorundam typographorum prela incidentium, exponit. INveni tandem aliquando rationem qua vobis simul omniis,

id est amantissimis vestrum omnium literis. una eademquo opera satisfaeiam. di vel rusticitatis vel arrogantiae apud vos suspicionem effugiam. Ad ea enim de quibus singuli scripsita

quum singulis respondere per occupationes Plurimas atque τι ximas mihi non licuerit antea, & multo etiam minus liceat iapraesentia, communem saltem scribendo epistolam, eamque uni cuique vestrum mittendo, respondendi munere apud unumquest que defuncturum me puto. Sed quoniam de re quidem omne eadem, non idem tamen scribitis, literarum vestrarum argumen

ta in quasdam veluti classes distribuam , ad ea deinde sigillatici

lesponsurus.

Quidam igitur ex vobis, quis meae sit typographiae statas, aut celth quo in statu sint res meae typographicae, sciscitantur, summoque id cognoscendi desiderio se teneri aiunt: alii, qui nam ad hunc usque diem libri ex ea prodierint , percontantur: alii Se ii quidem caeteris curiosiores non de praeteritis tantum& praesentibus, sed de suturis quoque Iaboribus me interrogant. Commune autem hoc vestrae literae habent, quod multas de uno peculiariter libro , nimirum de Graecae linguae Thesauro, inter

rogationes continent.

Quod ad eos attinet qui sciscitantur quos officina mea dede rit hactenus Iibros, iis pro me, meorum librorum index, quem Cum hac epistola mitto, responsum dabit. Percontantibus ali tem de statu meae typographiae, non video quid potius respon dere debeam, quam eum, ut in rebus malis, id est adversio ecthonum: contra vero, ut in bonis rebus. id est prosperis in malum. Sicut enim non friget mea typographia hoc tempost, ita etiam multum abest quin ferveate praesertim si eius fervor tafervore desiderii, quo verε haereditario flagro, promouendi tempὲiteratim aestimandus sit. Quum enim studio curaque &diligentii ctia

324쪽

citea res bonis literis perutiles eaeteris satisfaciam omnibus, ipse mihi nequaquam satisfacio: sed quotidie cum sene illo Terentiano queribundus dico, Me, quantum operis faciam poenitet. Lenth tamen festinando, scripta Plutarchi, simulque Thelaurum Graecae linguae, qui libri praecipui s uni inter eos quos nune sub

prelo habeo) tandem eo perduxi, ut brevi manum extremam editioni amborum impositurum me sperem. Venio ad curioliores illas, qui de futuris quoque laboribus me interrogant. Horum ego desiderio ea lege morem geram, ut quum de laboribus ad quos me primos accingo, & quos iampridem mente agito, certiores a me tam fuerint, me vicissim ipsi de omni ope quam se mihi ad eos praestare posse existimant, certiorem primo quoque tempore faciant. Strabonis igitur opera caeteris historicorum monimentis partim a patre meo, partim a me editis, adjungere me stituisse profiteor. Ad quorum emendatiorem editionem quamvis non pauca vetusti codices adminicula subministrent, plura tamen a me desiderari non inficior. Praeterea ver5 qu iam multi jam poetae ex officina mea prodierunt, de Athenaeo ditiam & Stobaeo excudendis copiis, qui tam multa, tam ele-

Iantia, tam multorum poetarum fragmenta habent. Statui:erte dc quaecunque apud ullos alios autores extant, colligendaturare. Ad Aristophanem vero excudendum vel ipse commenarius Graecus me impellet fortasse, in quo multa posse reconciniari, atque ita longh utiliorem reddi existimo. Antequam auem editionem ullius philosophi aggrediar, Diogenis Laertii lde itis ac sectis philosophorum libros edere decrevi, in quem tam

restas castigationes habeo, ut non multo plures desiderari debent, sortas. autem nec inveniri queant Lucianum etiam a meditum iri spero, scriptorem non tam depravatum quidem quam ierique alii, depravatum tamen e sed ex cujus lectione major uam vulgus credat percipi possit utilitas Ex grammatieis potio riptis nostri temporis, Budaei Commentarios linguae Graecae, tuorum varii loci a me examinati fuerunti Se Erasmi Adagioliri Chiliadas, cum meis animadvertionibus multo auctioribus, idere prelo in animo iampridem habeo. Ovanuis autem Graeis scriptores prius recensuerim, fortasse ramen eorum editio, sterior erit horum trium Latinorum editione, M. Tullii CNtonis. Titi Livii, Plinii. Quibus Aulum Gellium. nec non acrobium addere statui. Iam vero quod ad mea ipsius scripta inet, quem & olim pollicitus sum De originibus mendorum

rum , aliquando tandem & ipsum in lucem prodire sinam. stremo elaborata a patre & edita opera, quorum editiones pio renovare, sed cum ea & locupletatione & recognitioneae ab eo ipso expectanda suisset, si vitam illi Deus prorogasset at haec duo Putissimum, Thesaurus linguae Latinae, & Dicti-U Onarium'

325쪽

onari una Latino graeco gallicum et in quo non vocabula utitia Graeca Latinis, sed multa etiam loquendi genera Graeca Lariti respondentia, adjungentur. Jam vero & Bibliorum editida acum ii lde in quas ille excudit annotationibus, sed recognitis, renovare conor : adjuncto quoque interpretationi Latinae qce 2 ipsis recognosceturJ Hebraico textu e fortasse autem & ea vidisione quae vulgo LXX interpretum vocatur. Haec festis' viri charissimi , quibus proximos typographiae meae Iabores ibstinavit quae me vobis ea lege recensuis Ie memineritis, nigra cunque symbolam ad eorum editionem conserte poterios, in mihi non denegetis, nequaquam certe ingrato futuro, seὸ prtiam & verbis publice habituro, & re quoque liberaliter telitu Ea praeterea lege, ut vires mihi a Deo optri Max, tantis rem bus ferendi pares precemini et &, si forte remissorem mes, audiatis, tanquam εργοδεὐκ ita urgeatis, ut interim ἐρ λ quae ultio in literariam rempubl. collaturum me polliceor, ae tanquam creditores de pecunia appellare videamini.

N. AC V E R O ut de meo Thesauro Graecae lingue se quid dicam, poscit is ordo, quem in recensendis tenui vibrum literarum argumentis. Quan vix enim extremam ei amma me brevi impolitum iri sperem, uti dixi quoniam tamet treor ne antequam ad colophonem veniam, variis literis di ei sicut antea, multa sciscitantibus respondere sigillatim necesiti quantum illis scribendis impendam remporis, tantundem e iis illius progressum remorari: praeterea vero quoniam 1 plerosque esse scio, qui eadem cognoscere, licet non intenti summopere cupiunt: semel munere illo defungi, nec duos Visidelia cur est in proverbio) sed multos parietes dealbare, Celmune omnibus responsiana dando, operae pretium fore esset vi . Ut autem a rumoribus, quos de opere illo circumseni initium sumam. sunt qui thesaurum linguaeGraecae a me expe Gin quo Graecae voces Graecis, non autem Latinis exponantur. Si

contra, qui & expectent eum, in quo Latinis, sicut in moris temporis lexicis Graecolatinis, exponantur, &non ει sibi quam ejusdem generis Lexicon, sed multo locupletiel liceantur. Sunt denique qui, quod vocabula in meo Delon longe alio quam alphabetico ordine digesta esse audierint nam is es e pollit, valde mirentur, ac ne iis duntaxat, P linguae Graecae cognitione veterani sunt ut ita loquatὶ nos ityronibus labor meus utilis futurus sit, vereantur. En lame Thesaurum pleri que ex pedi en t: nunc qualis, expecta iiii, si modo dederit Deus ut uno eodύmque laboris quasi train eo pergamin superest, ut vobis patefaciam. Primum igitur in opere illo Graeca vocabula ob qne ureddi, alicubi & Graecis exponi dico e sed quod in vulgitii l

326쪽

is Graecolatinis Κeri videmus, ut ad unius Graeci vocabuli exisiolitionem, quindecim, viginti, atque adeo triginta etiam aliis ubi vocabula serie continua subjungantur, id vero a me aut ictum esse aut fieri debuisse nego. Nam etiamsi tot Latinis eddi Graecum unum posset, quum ibi contra quaedam a magno illo numero sint , a quae longh diversam signifie ionem a vocis Graecie significatione , quaedam etiam quae conis aliam habent) tamen quid hoc aliud esse quam lectorem obuere indistincta & confusa significationum varietate Θ Et quois iam de his disserere non prolatis exemplis, fuerit de re per se lara, tanquam obscura, loqui, parumque utilitati studio tum

saguae Graecae, qui haec legent, Consulere : non committam, uti invidisse, tanquam illorum progressibus simul invidens, diciossim : praelertim quum ad ea invenienda sit duntaxat aperiemus liber. Ecce igitur verbum Bezίνω quod eo aperto primum inrulos incurrit, duas & viginti interpretationes continua serie ibjunctas habens: videlicet, Uado, Sedate gradior, Eo, Irecto, Adeo, Provenio, Intro, Tendo, Ambulo, Ingredior, In-lla, Gradior, Accedo, Induco, Ineo, Supervenio, Incedo, Asi:ndo, Ascendere facio, Descendo, Amo, Adulor. Ex quibus

iterpretationibus pleraeque aut talis fiant, aut celth non fati suae: sed etiamsi convenirent omnes, nonne sigillatim potiusi est singulae cum stingulis exemplis collocandae forent Θ Esto igi

Hom. IL ρ. B. 5 δα Et in quodam oracuIo, ura δαης αισον. μέλα, m G ν ἀνδράσ7ν uevc. In prosa quo-le hunc usuin habet: unde ιυγαλα Guis &-βανειν, ud de incessit superbo, hoc de incessu molli, &c. Hinc autem reliquos, quos habet istud verbum, usus venio, sigillatim de ibi dissetens. Sed libet & aliud exemplum proferre Bac Ἀω ibi ponitur Mitto, Vulnero, Iaculor, Iacto, Inlector. Prosterno, amolior, Fundo. as r Incesso, Ferio. Proruo, Impeto, Imitto, Statuo , Conticio , Abiicio. At ego ita, Bαψω, Jacio. ru Ior. Quod posterius existimo primae & primariae verbi Mus significationi respondete. ut enim dicitur Jaculati saxa, rutari ferrum, Jaculari fulmen , dc Jaculari aliquem saxis. ro, fulmine: eodem modo, βαψειν λιγν, & βα Γλων ma ' Ωicunt Graeci. Sed posterior haec constructo verbi βααωbilo die Prolatis deinde utriusque constructionis exemplis, adem addo, Sciendum est aurem , interdum βάαω per se

327쪽

δν,ν βμον-, Iaculantes, vel Missilibus petentes, &e. 8ais, Attingo, Ferio, Figo, Saucio, Hom. Il, ε --δ' ἔ αέ am ubi Eustathius scribit, βιο ν aperth pro accipi. Sic& in aen3gmate quodam Clearchi, quod ab eodem grammatico post Athenaeum refertur, pag. II 3, λάθρι τε κοῦ λιθω βαλοι πβαλοι. ubi docet βάλοι priore loco esse pro ἀφ-t, mμω, ρίψ.M: at posteriore pro ἐκ A θι sive οῦκ mmχει. Hoc ad tem sensu Sc. Paulo post, At Bάλλω pro Ferio, Vulnero, pi

Βαλλειν pro Ponere in metaphoricis etiam loquendi generibus: ut apud eundem poetam Βαλλειν ἐν Θυι si, ad verbum. Ponti in mente, pro Versare in mente, seu In animo cogitare. τοdyss a. v. 25 I, 2o2,---ώς ἶνὶ Θυμκω Α'λέν inera βαλλου , ιῶς τελεεδ οιω. id est, ουν isu uno verbo, ut scribit f sathius : addens etiam , βα- significare vel νοων . Usι--ειν ameολως, Vel NMbeia. Quam posteriorem expol'tionem admitto, priorem. ut nimium subtilem atque adeo tam' mentitiam, reiicio. Neque enim βαλλε is per se declarare potes sed iunctum cum D 2mμω, aut εν φρεm, aut alio hujusmosi

ut si dicas ἀν νω seu D νοι , non dubium fuerit F:aβάαειν sit simpliciter μνα, quum habeamus factam inde vincem compositam in ῶν. Qua sorma di euntur a Virri Mente alta repostum, &, Sensibus imis reponas. Creterum fiet' quentius voce passiva Mutitur Homerus si bene mi mini; quam activa, in hoc loquendi genere, &e. Nam cael longum esset adscribere, ideoque in id tempus reservabo qu

totum opus luce donabitur.

Quantopere autem fallantur qui non aliud a me quam ua ex vulgatis illis lexicis, sed multd locupletius expectant, vel o duobus illis quos jam protuli locis, fieri conjectura potest. v xum praeterea is labor me indignus, & alienus a fidelitate patris cuius vel maxime haeredem me a se relinqui existimavit, litate inquam in iis quae ad typographicam artem pertinis faciam ut aperte intelligatis.Iis quae circumseruntur lexicis Grat φeolatinis primam impotuit manum monachus quidam, stater,

Di is ipso by Co le

328쪽

annes Crastonus, Placentinus, Carmelitanust sed quum is ieiunis expositionibus in quibus vernaculo etiam sermone interdum, id est Italico, utitur contentus fuisset, perfunctori h item construmones verborum indicasset, nullos autorum locos proserens, ex quibus illae pariter & significationes cognosci possent, multi postea certatim multa hinc inde sine ullo delectu ac iudicio excerpta inseruerunt. Donec tandem indoctis typographis de augenda Iexicorum mole inter se certantibus, & praemia iis , qui

id praestarent, proponentibus, quae jejunae, & sit ita loqui licet

macilentae antea erant expositiones, adeo pingues & crassae redditae sunt, ut in illis passim nihil aliud quam Boeoticam suem

ignoscamus. Nam pauca ex Budaeo, aliisque idoneis autoribus, si ea quidem parum fideliter descripta, utpote parum intellecta nulla contra ex Lapo Florentino, Leonardo Aretino, aliisque lusdem farinae interpretibus ut similes haberent labra lactucas n opus illud transtulerunt. Ex iis quidem cerib locis, in quo-um interpretatione felix fuit Laurentius Ualla, paucissimos pro ulerunt: sed pro perverso suo iudicio, pervertissimas quasque jus interpretationes squales prope innumeras ii me annotatas in .atiais Herodoti & Thucydidis editionibus videbis) delegerunt gregii illi Lexi eorum seu consarcinatores seu interpolatores,luibus, tanquam gemmis, illa insignirent. Quod si non quam

aulta, sed duntaxat quam multorum generum errara ibi linr, Ommemorare Uelim, merito certh exclamabo, K etf-, Π πτει,, n π υ απον Ἀταλεξω ; Uix enim ullum errati genus

osse a nobis cogitari aut fingi existimo, cuius ibi aliquod ex-mplum non extet. Quae igitur frequentiora sunt, indicalle itis fuerit. Quo in numero poni a nobis poterunt ne lono eamus quae in duobus illis, quos attuli paulo ante, habentur cis. Quis enim sui caetera omittam) non dico, cognitioneiqua linguae Graecae, sed vel sensu communi praeditus, non

limadvertat, rationi minime consentaneum esse,ut unum idem.

ae verbum βαένω per se ac line ulla adjectione, & A1cendo Seescendo significare dicatur 3 Quod autem idem verbum exin initur Amo & Adulor, huius tam insolentis & absurdae ex litionis occasionem praebuit mendosum in eo verbo Hesychii emplar. Sed haec non valde mirabitur mirari certe non de-bio qui ibidem inveniet Aυ ιρέ Θ expositum Simplex, Ues, Manifestus, Brevis: & Η'ιυδά ς, Securi domitus et de clauν , Laudis particeps : de quo dicam & infra. Imd vect ne V quidem valde mirabitur qui foediora etiam si foediora essela possunt ibi legerit: ea nimirum quibus vocabulo cuipiam inh contraria significatio datur ei, quam habet. Ut quum nae ρσ-ω, quod est Hortor, exponitur Deliorior : quum Α-να-vτω, quod est Inverecundu seu impudenter me gero, aut Im-

329쪽

Pudentia utor, exponitur ibi Uerecundδ facio. Crem ις οι, quod est Persequentes, exponitur Fugae se nandidae. Sed quod non errati genus uti dixi in in illis spe titur. V

autem generis mentionem feci in iis, quae praefatus sum innua editionem poetarum Graecorum : ita scribens, Verum eI darnibus mendis , in quibus extirpandis Iabotavimus, nullὲ quentiora sunt in superioribus editionibus, quam quδ hyaorta sunt ex praepoli ionibus, quae cum aliis vocibus incultate peritiaque librariorum coaluerunt. Hinc certe fictum e Homero multa vocabula adscribantur, i& quidem nonsuli

ego ibi. Sed his addi posse dico non pauca ex iisdem Li

sumpt3, ut Emmi ν11, Currus e nato errore ex hoc versu Hozieri, Il. ω, Z- δ' ἔταροι uωγ ν ε ς' α νωι. aut co ex alio quopiam versu, in quo habetur itidem hoc nomia VCedente praepositione) Non dubito autem quin aliquis eI M'farcinatoribus lexicorum, interea vocabula, quibus ipsa lota frabit, adjecturus sit etaim T scim; η pro curru itidem, eI Homeri versu, Od. G H μόν- θ' υπαγν, δ' A -m νη, ex isto loco, Od. n. ---οι ρ' ἀπ' ἀπήν ς Η' insis Errore equidem his omnino simili legitur in illis factum ex - λώου, quod extat apud eundem poetam, in

αυλέου. Horum in numero ponendum & Πολυκέlδγν, ejusdem poetae locis, in quibus legitur πολυ Κερίλον. ut Ilii mλυ Γορδον ει i. Et Il. ε, atque alibi, ν αν -υ υρδηbed ne putemus eos ex solis Homeri verbis occasionem ampἰς Comminiscendi nova haec vocabula, ac novo more non lis

ci alia quae longum omnia toret receii 1ere. Quod si iis 'superiora illa vocabula ex suis depravata intellecturus non ς 'quid de his dicemus p an esse ejusmodi quae ille intelligite set Θ Imo vero prodeant cum Homero l loliodus & Orphez , ' deat Theocritus. prodeat doctus Callimachus, prodeat mispi 'Vocabulorum fabricator Nicander , prodeant denique q. que Olim extiterunt poetae, & cum illis oratores, hi Ci, quoscunque denique in ullo genere scriptotes habui quana Graecia : ad ista vulgarium Lexicorum Graecolatim μ Ccnties reconsarcinaturuin vocabula obstupescent, atqr

330쪽

mutescent. Quid p an non magnae hoc laudi dandum est illis reconsarcinatoribus quod sibi peculiaria quaedam vocabula habeant, ad quae intelligenda celeberrimis illis scri .noribus eorum schola petenda sit 8 Quid Z nonne optime de lingua Graeca merentur, qui eam alioqui verborum inopem tam multis vocibus ditant y Verum ut serio potius de re seria loquar, addam unicuique harum vocum significationem. quae in Lexicis illis habe.tur simu que, quo fit modo in unaquaque erratum, ostendam. Prima vox est Πολ ιι , quae ibi affertur ex Thucydide pro Longe vinco. Facile supero. Erratum autem hic ortum est ex adverbii πηλυ cum verbo ram permistione, eodem prorsus pacto quo in illo αλυra δον, cujus paulo ante memini, errarunt Cominmiscendo mλυ cum . . Secunda, A'ωίου , dicitur significare Pellex. sive Concubina. Natum est autem hoc vocabulum ex vocis etes expositione. Confusa cum hac ipsa per erro- em. quum enim Helychius αcm: exposuisset id est Serva, &vox haec & ejus expolitio in unum conflatae, novum hoc de inauditum seculis prioribus vocabulum fecerunt, Tettius drutus fuit locus voci A'κρνηλιθγ, quae exponitur Cos, cotis. originem autem vox ista habet ex errore Omnino simili et qui in secunda commissus est, nimirum in A'Gα-- est enim itidem ex nomine ιι itabit, Sc MθΘ, quod i roexposit one subjutagitur a Suid a Quarto loco numerata fuit A' ιθερμοπυλα, id est Apud Themopylas. perperam videlizet iunita praepγiitione ἀμν cum ac usitivo Θερμοχαλα. Quinta est A υρα es φη, quam tradunt significare Crudus cibus. Qua in voce majoi quam in proxim ' praecedentibus est depravatio: quum non solum permista sint duo vo abula in unum, sed etiam mutara i itera o m ω, & omissa litet a tr. Scribendum est enim ἄπυρο- τυ . Sexta est μειω ους, quod exponitur

ον πί ἀρει is de affertur ex Euripide e perperam scriptum pro α ρει κώτω s. iaSeptima est Ne αυλαΠον ris, quae exponitur Sine tibiis iactificantes e non solum perperam confusis duobus

focabulis in unum, sed & perperam scripto έονος pro parti- apio θύοντM. Non dubium est enim quia ex Aetυλἀ Momsacta iit vox illa. Octava est Σμπεθωυeu, quae exponitur COnsitam esse legem. In qua expositione, sicut & in ipsa voce 2 aeca, ematum est. quum sit pro σν id est psis aut sibi politum esse, seu politam. Sed ex illa mendosa expo tione cuniicere possumus, in eo loco unde sumptae sunt vocesilae σντεθυι quae postea purperam conflatae in unam suerunt zriptum sui sie νομν σφὶ mθιωM. Hae nimirum sunt illae vularium lexicorum Graecol. clivitiae, tam rarae videlicet voces lit,men quae nusquam extant, ac commentitia sunt, seu potius ortax errore in quem ignorantia impulit, rara vocari debent c prorsus inauditae compositionum formae ac monstrolae,