장음표시 사용
61쪽
culorum eventus, etsi non integre conscribendos, certe non currente tantum oculo, vel Vaga mente perlegendos fuisse , ut Fra et seanam illis necessario connexam immixtamque integre, clare,& absque multiplicium errorum periculo concinnaret. XXXV m. tamen Deus oblequenti Lucae virtutem, qui Praelatis
Ti: ' I Oidinis imperandi dedit potestatem, & in illo clare comis
μου. M. αε. probauit oraculum , quod ipse per Salomonem edixit : Vir obediens loquetur victoriam . Quantum complexus suerit negotium , fusius in epistola mea ad Epitomes le florem explicavi. Cujus cum adeo varium, & amplissimum sit argumentum, ita per Lueam Naddingum plusquam per tria saecula historiae trae aiatum sultis ut omnium optimorum Scriptorum imitatione Apellis Venerem pinxisse videatur , & variae historiae magnam molem adeo apte composuisse, ut quae in aliis seorsim laudare possis, ea dem in ipso concinne sibi copulentur. In rebus acervandis &eruendis antiquitatibus prosperrima solertia, in seligendis judicium , in disponendis industria , in enarrandis grata non truncata brevitas, in exornandis varia eruditio, placidus clarusque stilus,& eloquentia non ex artis angustiis, vel praeceptionum apicibus quaesita, sed ex ipsa re nata, & actionum personarumque circumstantiis porrecta. Non conjecturis, aut ratiocinationibus eum Iudere reperies, sed quae pronuneiat, gravium Auctorum testia montis, Vaticani tabulis, & monumentis a taeulo reconditis communit; & cum disputare subinde cogitur, non alius id nervosus, doctius, vel meliori ratione praestat, qua non adversarium Scriptorem ullum pungentibus Merbis, aut censuris serit, sed opinationes a veritate alienas, & alserta Minorum Sodalitio injuriosa, absque ullius injuria per ipsam veritatem firmissimis m numentis stabilitam, omnique larva denudatam convellit. Neque id quidem priusquam Evangelii normam secutus , ipsos ordinis offensores inter se , & ipsos solos eorripuisset; sed non
auditus adhibuit secum alios, at neque his etiam auditis , dixit Ecclesiae, a qua remedium tandem aliquando assecutus est. Duos etenim prae ceteris in hoc genere sustinuit; alterum, de quo jam diximus, qui universum ordinem ubique impetebat, alterum' qui Regularis Observantiae professoribus gravissime detraxit. Sed qualiter in utrumque se gesserit Maddingus, ipsius malo verbis explicare quam meis . Postquam enim quaerelam a nobis de priori supra descriptam exposuisset, deinde subjungit: Nonas que dolore Me νesero , extorta, sed necesseria de tanta Religionis
alumno , bec mea querimonia, atque eo rationabilior , quo clarius tua
sepius proteHata αἱ per supremos suos Rectores , quisuscum freq*eη- ter mihi de Me re sermo , se nunquam id approsasse , sed ultro condemnas
62쪽
demnace. Pallico praeeonio hoc tessareum, ci enuntiatum velim , ne sacra luat Religio, quod iηdigna peccari it afumnus, atque ex corde oramerim pareant honori toti Instituti , qui suum iasum scriptis in-Haurunt. Ego meI ipsi homini indulgeo , neque vices rependo , pollux ferre ossensas , quam referre , multo minus inferre , metum decrevi , atque religiose cedere morima non contumeliae .... Id tandem longiter ris intervallo, quo vel adversῖm assectum deponere, mel hi Ioriae errores potuit deprehendere , potiori jam spe o majori fiducia a rei poseo viro sperare , atque humiliter petere audebo ipsis istis merbis , quibus suas retractationes exorsus e I Augumnus et Ut qui primas autumis munon potuit habere sapientiae , secundas habeat partes modestiae, di qui non valuit omnia in poenitentia dicere, saltem poeniteat quae cognovit dicenda non fuisse. Opportuna licet illi, ut reor, importuna nune se fieri occasio , ut hoe praIZet , atque suo Maori caveat , ct nomum reIZauret , dum in multiplici eorrellione , meI unius Tomi xiv. quam adhibere praeceperunt Sanctissimus Domintis , or ΠΑ-LDi mi Cardinales hiae negotio praepositi , in quo gravius Aest Sere
nissimam Domum Bavarieam, rejus etiam causam pus aequo nobis fecit eommunem , que in Minarum Sodalirium mehementius , acersius, ne plus dicam , singulis paginis inculcat, tollere , eorrigere , aut mi gare
voluerit, ατ quos eommuni laesi mulnere eommuni etiam euret rem
dis , asperam per omnia feripturam religiosa tempeνans, o eorrigens modestia qua I si reconciliet ossenses , jucte infensos Serenis/mor
Dures , o fraternam revocet a Iove repulsam eum Minorisus carιtatem . Dum itaque non fecerit, equum obsecraverim Iectorem , ut Τμα eumque rem Franeisianam coneernentia. non Ane delectu er examine
apud eum legat, neque fidem, quam in aliis plurimis resus asseque injuria non praemi, certe non deset, in his facile adhibeat, donec potiores , aut sinceriores consulat Auctores. Necessarium duximus de his praemonere , ne quae nos multo examine , o longa indagine falsa o labri aeomperimus, verae aut siseere scripta quisquam a studi et, o pio asse-ctui erga Minores premaleat speeios auctoritas Annalictae Eeelsa IDei . me sane fine premonitionem hane prefixisse facile videbit qui πο- Hros legerit Annales, in quisus quam amice , quam eandide , o abriquestae eum homine agimus , usique perspiciet. Neque enim injurias rependimus , neque aeriter virum earpimus , sed findata narratione rerno bas Rabilimus, multis in loeis ejus parcentes nomini, in aliis absque una commotione errorem refelientes , fraternam , o Chrimanam semper se rates raritatem . Haec erga priorem ' addingus; erga
posteriorem utem postquam retulit offensas, quas ille toti Reg laris Observantiae Sodalitio gravissimas intulit, haec deinde subn
etit: His o similibus improperiis , passim adsingulas fere pagina se
63쪽
ex ollenda Capuecinorum Sodalitate . Et quidem ego de his tempeH emonui reliposissimum o prudentissimum mirum Hieronymum Narniensem, tune hujus Sodalitii Vicarium Generalem , ut antequam tu is committerentur , curaret expungi, nec in publicum prodire permit eret tot semina discordiae mox oriturae. Ille uti erat vir sonus se pacificus , inito coorio eum Desinitoribus, ingruente tune Congregatione generasi, deerrerit, ut hujusmodi graves mensas tolleret Bo verius , neque a comate haberet Religionem , ex qua sua excisa ea, ex qua prodieruηι qui prima dederunt exordia , o ex qua deinde successerunt per temporum vices , qui adolescentem proi exerunt, ct aliquoties fluctuantem Armaverunt. Id tamen consequi non potuit, os Hente egro illius hominis animo, qui ingenito ardori usque adeo temperare non poterat, tit indicta vettit quae dixit, ingratumve subiret laborem eorrigendi, mutandi, edi mutilandi tot pagellas, quae magno Audio Vsi ante conmierant. Lasor ess renovare Iasorem, nee euique faciti displicet sui partus tetenti, praesertim infirmi . suod autem tune impetrare non poterant Observantes , se nunc sperant consecutos ab Eminentissimis Cardinalisus Praesectis Congregaiioni Indicis librorum , in qua tantae sui nominis jacturae remedium adhiseri impetrarunt per utriurique Tomi prohibitionem δε- nec corrigantur. His ergo modis cum poterat procedebat Paddi n-gus, ut praeriperet sibi necessitatem, Auctorem ullum, religiosum. praesertim, vel nominandi in adversum; tam procul ab omnia maritudine animi, vel cupidine contentionis. Nec unquam 1ascitabat litem, sed ossicii necessitate provocatus , & aliorum duritie coactus, molli verbo frangere studebat iram, & adversarium
cum poterat eXcusare , tantum abest, ut pungere vel mordere Velit , imo in ipsis Apologeticis , ubi in sui quoque defensionem
aculeum refleἐhere, aut certe retundere oportet, & omnium usu
consuevit, is id tanta gratia iacit, ut adversarium non tam pungat , quam titillet tantum, atque adeo risus, non rabies illi proinvocari debeat. XXXIX.
Ccurrebat subinde saltum aliquod alicujus personae vitae
R I probitate, vel auctoritate clarae, ita praeter usum, aut Com munem inter doctos opinionem, ut admirationem potius, quam approbationem , aut sdem apud aliquos parere posse videretur . Sia ille huyusmodi vel eruditissimis documentis, de sacris profanisque exemplis in personarum reverentiam confirmabat, Vel quae damnari debebant, ipse ultro condemnabat, sic nullius remspiciebat personam , cujus respectu, justitia, vel veritas offenderetur . Dubia ut dubia, & ut certa nonnisi certa refert, atque in eis, quae simplici tantum alterius assertione relata reperiebat, fidem suam clare liberabat, imo multa ejusmodi reticuit' Criua in scribendo prudentiae, di sinceritatis tellimonium pariter &causam
64쪽
causam ex ipso describo , Vertas , quibus eorum quaerimoniis satisfactum voluit, qui omnia etiam minuta de minus approbata , quae laudem suorum praeferrent; nihil tamen quod reprehendi posset scriptum cupiebant: De meo, inquit, Sodalitio refero juxta rei meritatem , que fortassis plerique ex noHris vellent taceri . . . . Corrigo passim , mei omitto grandiloqua , sed inania nomorum enco-mia neque ad hane hi Horiam admitto, nis ea , quibus prosatos Aucto
res , aut incorrupta monumenta praemitto . Non enim tantum tristio famae , ut quae fert recentia , aut memorat metuHa , utitue credam . . .
Neque vero adeo Sanctis laudandis, mel recomiis dumtaxat exsecribendis me totum dedi , ut non etiam Fubjunxerim , in quo pro labiti hominum conditione aliquando ossenderint; tum ad magnificandam Dei gratiam, que lapsos erigit, o robustiori virtute eonfirmat ; tum ad praecavendos aliorum lapsus , animosque erigendos eorum , qui jam cec derunt, ne desperata venia in profundiorem desicendunt vitiorum abs sum. Atque ut hinesnt, qui me objurgent, aut etiam vituperent, non eredam , eum Ili tiricum Eccles Risum, integruminincorruptum esse oporteat ; ut ne quid sis dicere audeat, ne quid veri non audeat, ne
qua suspicio gratiae si in seribenaeo , ne qua smultatis; & post pauca et
Νο De miseriae conditio , vel nemus aliquis fragilis natura si pie referatur , haud Sanctos obscurat,s vero Rudio aut eratia tacea ur , fidem universae detrahit hiauriae. Quanto sapientius Emangelictae fecere , qui vel in ius Apoctolis , quos eramus totius vite exemplum ha
situri , nec assectus naturae imbecilliores, nee easus etiam graviores
dissimularunt. Dimiaa hee sapientia quidem Emangelisiarum fuit, sed bonitar quoque integritasque naturae , ut nihil illis inferisenda hi Hον iadesset, quod in hi loriae legibus mel Ethniei requirant . Mihi itaque
propos um ea, in toto hoe opere, plurisus Tomis dispartiendo , meri r ferendi , reperiendique eos, o contra noΗros usi oportet, o pro alienis etiam dicere , o eum res poHulat utrinque , nullius aecepta persona, sui errati, mode Re tamen , admonere. Et sane Vaddingum hoc propositum sincere per omnes Tomos prosequutum fuisse opus ipsum ostendit, ut etiam propterea nobilium Ecclesiasticae hist riae Scriptorum , ac Baronii praesertim Cardinalis exemplo, non tam suis, quam veterum in plurimis Scriptorum verbis usus est,& Pontificia quae aue diplomata, quae rem nostram concernebant, magnificabant, aut confirmabant, adjecit; tum, ut ipse loquitur,
historiae consulens, tum prospiciens posteritati, cui quod ante se factum fuerit, sundate scire percupienti, Ecclesiastica land menta tantae superstructae molis valde placebit aspicere. Ita Vere scripsit ddingus, & ita operatus est in Ordinis sui ornamentum , & refellendas ejus injurias, ut quod priscae eruditionis prolatares arduum semper judicarunt, vetustis novitatem dederit,nOVisque audioritatem, obsoletis nitorem, obscuris lucem , fastis ditis
65쪽
ditis gratiam, dubiis fidem, & pene sepultis immortalitatem. Sed ne his te amplius detineam, Vaddingi in scribendo integritatem ab aliis laudandam reservo, quorum luculentissima testia monia huic meo Commentario subjungam.
OPos autem his partibus persectum, per uri I. Tomos deduxit ab is, ortu sancti Francisei ad annum Christi Moκι qui ultimus est vii I. Tomi, neque quidquam ponderosum, aut nota dignum omisit, quod reperire poterat ad ullum trium ordinum 'sancti Francisci, aut ullum eorum membrum justo titulo pertinere, ita indifferenti affectu, & aequali pro omnibus etelo, ut singuli se devinetissimos illi profiteantur. Octavum Romae, reliquos Lugduni cudi euravit. Primos autem duos Tomos Benigno Genuensi, & Bernardino a Senis, praestantissimis viris, totius ordinis Minorum Primiceriis obtulit ; quorum consilio , auctoritate, & beneficentia eos aggressus est di absolvit. Tertium Fe dinando Henriqueg e Ribera Duci Alcaiano , tunc utriusque Siciliae Proregi, cujus benevolentiae & acceptis favoribus obstrictus suit. Quartum Emanueli de Moura, Marchioni Castri-Roderici, & Catholieae Majestatis apud Urbanum VIII. Pontificem Oratori, qui praeter alia ejus in nostros eollata beneficia, non parvam partem hujus Collegii sancti Isidori, a profundissimis sundamentis ad sublimia tecta, suis sumptibus aedificavit, facturus plura , si humilitas nostra, ipsius magnificentiae non posuisset m dum . Quintum Franeiseo Cardinali Barberino , praeter alios peculiaris patrocinii & munificentiae titulos, propter ipsius ordinis Observantiae protectionem. Sed ipsius Lueae proselsionem describere praestat: Non mitis Uγsitim Regina, omnium gentium liberum domicilium me senigno admisi hospitio , quam singuiaris tua beneficentia erga omnes innata generose suscepit patrocinio. Viginti anni sunt, ex quo pedem in Urbem intuli , totidem quo me perpetua gratia prosequeris o seneficiis xon vulgarisus admineis. Quali id meo merito p nulla fateor , sed solo impulsu tuae senescae ct humane naturae. Sextum Ferdinando III. Imperatori, & Septimum Ferdinando IV. ejus filio Hungariae, Bohemiaeque Regi, quod magnas res a ma gno nostro Capistrano, aliisque Minoritis in iis Regnis & Imperio gestas continerent. Eisdemque titulis Octavum reservavit, &misit Philippo IV. Hispaniarum Indiarumque Monarchae , cujus Majoribus a nostris Minoribus Hispanias ipsas, & Indiarum Imperia vel acquisita, vel servata suisse, & piissimorum Principum utriusque Domus Austriaeae reciproea in Franei seanos beneficia , di benignissimum affectum fideli narratione in illis Tomis, etsi
66쪽
FInito autem octavo Tomo, Lucas in ejus peroratione haec inter cetera scribit: Tandem poLI tot annorum veliscationes, m
stissimi maris agitatus procellis, quassate na vis euor mela colligere, o projecta anchora in portu requiescere . Gravis jam premit senectus , o is esto corpore spiritur pridem promptus nunc earpit languere , ac eiecumdantisus undique negotiorum presseris se demum imparem agnoscit. Tempus itaque est, ut ab omnibus me prorsus expediam, suspe seque ea mo illud unum agam , quodpotissime necessarium eri; animae scilicet procurandae totus ineumsam , as aerumnosae vita procellis ad portum religiosae quietis accedam, pacatique animi fida me Hationi comis mittam . Et quamquam nihil aliud Annalium postea composuerit, non dimisit tamen ardens desiderium, quo flagrabat illius operis ad nostra tempora perducendi , saltem per alium quempiam , quem cupiebat sui ipsius monitis & stuὸiorum usu instructum fore priusquam ipse moreretur. Me vero qui quatuor annos dudum illi a studiis assistebam, ad id elegit utinam tam bono rerum successu, quam bona ipsius voluntate. Et tunc in Germania morantem , nihilque ejusmodi cogitantem vocari in primis Romam curavit patentibus litteris Petri Maneri, tunc recenter electi Ministri Generalis , in quibus, quia repulsam sortassis, aut excusa tionem a me timebat, nihil aliud expressum suit, quam quod mihi in virtute sanctae obedientiae praeceptum , ut quam primum me itineri accingerem, & ad Procuratoris Generalis Ordinis praesentiam in Urbem accederem, ab isto auditurus, quae ipse Mianister Generalis sub suo tune ex Urbe discet tu mihi injungetida
reliquit, & sperare se, in ipsis patentibus scripsit, in meum &Ordinis decus proventura . Atque his etiam suas adjunxit Lueas,
per quas indicat, se rem disposuisse, & mihi honorifieam, & sibi
summo solatio futuram, hortaturque proinde, ut absque haesitatione, & quam citissime proficiscerer . Veni ergo his hamis, vinculisque tractus, caeca plane obedientia , & prorsus ignarus quid de me foret. Sed vocationis eausam Romae doctus, male mecum adtum, & meo quidem sensu non imprudenter timebam, eum operi & loco, virtute viribusque tam impar, incomparabilis tamen viri studia per memet ipsum pluribus, quae reliqua sunt, voluminibus prosequi & perficere juberer. od enim prototypo deterius habet exemplar, id mali raro vel nunquameflugit magni viri in scribendo successor , vel imitator in genere scribendi di atque hinc me terruit Lucae Igaddingi celeberrima fima , di operis ipsa persectio per omnes Tomos ab ipso seliciter
perducta , ut non frustra suspicarer exilitatem meam , ipsius eximiae virtuti compositam, risui potius sere, quam reverentiae , & contemptui magis, quam auctoritati. Causabar ergo haec, atque
67쪽
que imperitiam meam , ut qui scholasticarum disceptationum tribulis eatenus implicatus, tune florida historiarum serta liliis& rosis teXere cogerer, quae quando rudi manu tractantur, non arte perfici, sed vel attactu perire solent. Verum cum per aliquot dies haec pugna durasset, di quae ille mihi opponebat optimam Bibliothecam, & scripturarum ad rem faciendam manipulos ex ordinis Provinciis collectos , suam ubique dire stionem &opem, aliaque laboris adminicula, honorem etiam ex ipso labore nasciturum, ego ea mihi non honorem sed ignominiam pariturae reponerem, si cum tot sulcris operandi claudicaret, aut etiam certe rueret opus , cui quod Iraddingi virtus aequisivit auctoritatis , hoc mea vitia derogarent. Sed nihil apud Inddingum praevalui, quin mea duritie parumper accensus respondisset, denique non esse quod in mei dispositione cogitem, nisi ut obediam, meque operi accingam, laboremque fideliter ae devote: sic Deo, di sancto Francisco placerer sic praecipere Superiores: sic me facturum rem ipsi gratissimam; curavitque novas Praelati patentes, quibus res mihi expresse praecepta est, ut nihil sane mihi permiserit refugii, nisi ut cum Decio Ausonio, quando Versus suos petenti Theodosio Augusto mitteret, mihi ips dicerem. dubites Auctore bono, mortalia quaerunt Coxsilium, renus jussa capesse Dei. Scribere me Augustas jubet, o mea carmina poscit ,
Pene rogans: stando vis latet imperio.
Non habeo ingenium ; Caesar sed jussit, habebo ;Cur me posse negem , posse quod ille putat ZIoalidas mires ipse excitat, o juvat idem jubet ; obsequium stificit se meum.
Sie enim si ego Lucae vaddingi blando imperio, & sortissimis
hortatibus pertinacius obniterer, non tam agnoscere me crede-Tem impotentiam meam , quam pertimescerem tanti viri prudentiam inexcusabili temeritate contemnere, improbareque judicium , atque ipsus erga me benevolentiam ostendere, rebeu Iemque me Superiorum imperio, ae divinae dispositioni probare. Sed quamquam haec omnem arrogantiae notam, omnemque metum temeritatis a me tollere viderentur, sollicite tamen suggerebat animus timorem, quem non aperiebam, non diu mihi duraturi Igaddingi; quippe aetate, sed magis laboribus jam tum pene consumpti, cujus Zelus in promovendo hoc studio summus &singularis suit, cujus directio mihi necessaria, & absque cujus auctoritate & industria, hortum sine aqua mihi colendum esse credebam , & segetes absque metaribus. Est enim litterarium studium, quod publico usui paratur, & vel perfici, vel publicari non potest, his laboribus non absimile, nee inaequalis poenae, cum Di ilia Ora '
68쪽
illa, quam patitur perpetuo parturiens, at nunquam pariens ste mina, eoque vehementior illa, quo non ventris, sed mentis prolem enitimur. Atqui neque diu latere sagacissimum virum poterat haec mea licet occulta cogitatio, quin illam ut taedii neglectusque matrem contraria spe certisque promissis tollere satagebat, assirmans certo mihi non defuturam opem, operam ipse modo sedulam, studiumque conferrem; nec sibi olim lusinodi spectra defuisse , sed fecisse Deum cum tentatione proventum , eum- 1,or, o, II.
demque mihi pariter sieturum. Quod cum ego tunc prudentis viri solatium arbitrarer, praesagium sane suisse, non uno postmodum, aut levibus indiciis comperi. Acquievi igitur operi suseipiendo, & quid praestiterim, quodque eae me expectatum cur hucusque praestare non potuerim, ad Epitomes meae Lee orem satis declaravi. Haec vero dicta volui, ut Maddingi in reliquo hoe opere promovendo zelum, prudentiam, & providentiam amplius
D Um primum Annalium Tomum conscriberet Lucas, alius 'σ,dd;nti, &quoque labor ipsius lucubrationibus accessit, & quidem . - 'eo illi molestior, quod contra naturam suam, Contra consuetudinem, contra status conditionem in eo dimicare debuerit, de calamum historicum in apologeticum stilum convertere. Etenim eum jam constet sanctum Patrem nostrum Franciseum Missiatem, postquam sui corporis vestem genitori, haereditatis resignationem erigenti, generosus mundi contemptor projecisset; postquam seu penula , seu sago ab Episeopo MMate ad corpus tegendum dato per latrones exutus, Eugubii deinde per pristinum amicum, quem Jacobellum Spade suisse docent ea quae nos ad calcem apparatus nostrae Epitomes addidimus: tunica ad tibias protensa indutus , cinctusque corrigia , calceamentis & baculo donatus esset, eremiticam Vitam hoc genere vestis , totum bie nium, ante ordinis Minorum instit utionem vixisse. Hinc accepta occasio, ut tertio post saeculo aliqui ipsum, eo temporis spatio, ordinem Eremitarum saneti Augustini professiim suisse dicerent, idque sub magisterio sancti viri Joannis Boni illius Ordinis
prosetaris . Exorientem hanc opinionem, ut Lucas loquitur, 3- nulli stabili nixam fundamento Minores, non tam suppresserunt, quam incuriose neglexerunt, donee latius diffusa vires aequisivit eundo , & quibusdam placere coepit. Tandem unus , aut alter eπMinoritis rem jam RR. PP. Augustinianis persuasam evellere nisus est ; sed dum essicaciter non egit, eonvocavit ad classicum Augustiniani ordinis viros , qui effossis undique aggeribus sibi Caram & honorificam quaqua arte vallarent. Scripsit in eos demum Antonius Daeta, Minorum deinde in Curia Romana Com- Tom. I. g missa- Dipiti oes by Coos e
69쪽
missariusr atque hunc exadverso adorsus estJoannes MarqueZ Au-.gustiniani ordinis in Universitate Salmanticensi non obscuri nominis Theologus; dum in suo libro de fremitani Augustiniani
Instituti origine, collectis aliorum sui Sodalitii testimoniis & argumentis, additisque suis, probabilem saltem ostendere nisus est hanc opinationem Augustiniani monachatus sancti Franeisei . quae oinde serpebat undique plurimo studio Patrum Augustinianorum . Hispaniae sinus penetravit, plures ibi obtinuit inius Ordinis fautores di assertores, quorum libri in Italiam praetervolantes , eam inter Augustinianos adepti sunt auctoritatem, ut Italico idiomate donandos judicassent, ne Hispanico non omnibus prostarent . In Germania potiorem partem peculiari stilo fecit lati nam Nicolaus Crusenius; & ultra haec pluribus in locis prae Templorum , & Coenobiorum soribus stigmatizatum Franciscum , speciosa & ignaro vulgo plausibili pictura, inter ceteros Eremi- . Iun. tas eXponunt; quod cordati inter eos viri, sed nee ipse Marquea, non probabant, neque factum, sed insectum vellent. Displicuit Franciscanis, quod res ipsorum sensu, a Veritate aliena, Vel probabilitatis quidem gradum his conatibus acquireret : & quoniam, ut Lucas Igaddingus de seipso scribit, non huc
ipsos adegerunt alieni honoris invidia , vel ardor vincendi. Cum inde nec minor, nec vilior ipsorum Institutor, quod alienam S dalitatem clariorem redderet; neque nostri aegre ferre deberent , . i. si eX ipsorum honore aliis etiam honor exurgat, quin potius inde splendidius nostrum ornamentum, unde alii etiam sibi avidius illud adsciscunt: propterea solo veritatis studio, & ne quis ipsorum silentium in consensum duceret, aut credat ab ipsis approba ta , quae non Viderent resutata . aliorum precibus & Superiorum imperio , Lucae nostro mandatum fuit , ut veritatem diligenter iuvestigaret, & causam ex ovo discuteret. Multa ergo illum oportuit pro re solide stabilire, plura contrariae partis refutare, oppositos testes examinare: fecit tamen parvo opusculo decem tantummodo soliorum chartae impresse, in quo ex imis ruderisbus veritatem eruere studuit, secitque tam feliciter ut ostendere
se sibi, aliisque visus sit, neque verum, neque probabile esse , quod astruebatur de monachatu Augustiniano sancti Francisci; suaque asserta ad certa, & praecipua historiae capita reduxit, eaque, sua in ceteris consuetudine, Pontificiis diplomatibus & authenticis actis seu processibus vitae beati Joannis Boni , irrefragabilibus historiarum repagulis munivit. Deinde hoc ipsius opum sculum latina lingua Matriti prius editum suit in forma quartae partis solii, cum epistola nuncupatoria ad Bernardinum Senensem, tunc Generalem apud Ultramontanos Minorum Commissarium, deinde totius ordinis Ministrum, & mox Episcopum
70쪽
Uisensem in Lusitania. Postea etiam anno Mocxx U. tamquam appendix ad calcem Tomi I. Annalium ordinis, in solio ale 'um fuit, Lugduni in Gallia ; atque eodem anno iterum in quarto Μatriti , sed Hispanico idiomate donatum a Petro Navarro Pro- vinetae Castellae Definitore & saerae Theologiae Lectore emerito; ut qui Magistri Marqueet eadem lingua vulgatum opus legerent,
haberent etiam, absque alio interprete, unde veriora rei documenta haurirent.
Frat sub id tempus saerae Theologiae proses br Complutensis, vir sane doctissimus, deinde Augustino Cardinati Spinotae a sacris Consessionibus ae Τheologicis Consiliis , Thomas de Her-rera, ordinis Eremitarum sancti Augustini,& Joannis MarqueZ, contra quem scripsit Lucas, ab adoleseentia discipulus. Hic ergo Magistrum suum propugnandi gelo, & vindicandi suae Religionitam insigne deeus, responsionem ad Lueae Apologeticum in Hispania primum aggressus est, ac sere complevit. Romam deinde cum suo Cardinali venit, & strictum amicitiae foedus cum Luca percussit, atque adeo magnam iniit similiaritatem, ut in hoc Collegio sancti Isidoti, tamquam unus ex nobis esset quoties ac cedebat et accedebat autem frequenter, & studii pietatisque gratia , Cardinalis aulam declinans , integris quandoque mensibus cum nostris commorabatur . Nihil illi celabat Lucas, sed amicitiae legibus omnia faciebat eommunia, ut ehorum & mensam, sic etiam bibliothecam & seriptas manu schedas, ex quibuS ipse librum suum, Lueae benefieio, contra Lucam impinguabat, di magno Volumine quadringentarum trigiata & plurium paginarum impressarum in serma solii ordinarii, Bononiae post annos decem edito, Lucae libellum oppugnare nisus est, sed non expugnavit . Et quanquam pacificae responsionis titulo libri sui frontem inseripsisset, sie tamen scripsit, ut bellum Lueae praescripserit, ac totum opus a titulo dissideat. Habuit tamen id tueri ex notitia & familiaritate Lucae, ut multa blanda & amica , multa etiam encomiastica insperserit; multa hostilia & acerba, multa
injuriosa, quae, priusquam Lucam nosset, gravi animo commotus dictavit, viri virtute, de pacifica mitique conditione monitus Correxerit . Habeat Iraddingus hunc honorem , ut etiam advers Tiis , modo probe notus, protinus reverendus sit; habeat Pater
Magister Herrera, quod in speeulo vitae Igaddingi, scriptionis
suae naevos perspexerit, & mutato affectu mutaverit stilum, tametsi multa subterfugerint spongiam , quae Lucam , simul cum principalis causae justitia, coegerunt ad sui Apologetiei suique
ipsius defensionem. Etenim tanto labore in refutando Luca eXpatiatus est Herrera, ut ipsius etiam consessione digressus, magnam operis partem impugnando Penotio suo consumpserit; tanta ex