Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum 7.2 Pars quarta continens rem herbariam curante L. Desfontaines ... pars p

발행: 1830년

분량: 531페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ii et C. PLINII NAT. HIS T.

torvita pondere in tribus aceti ct mollis. Et in fastidio

tritum cum Sale.

XC. Hemero calles' pallistum e viridi et molle sol hunt inbet, radice odorata' at lue bulbosa qtiae cum melle imposita ventri', aquas pellit, et sanguinem etiam inutilem. F olia epiphoris oculorum mammarumque post Partum doloribus illinuntur. XCI. Helenium ab Helena ', ut diximus, natum , favere creditur sormae : cutem mulierum in facie reliquoque corpore nutrire in Corruptam. Praeterea putant usu rius quamdam gratiam iis veneremque conciliari. Attrihuunt et hi- .

. Cauloni ac solia lilii habet. porri

instar virentia. . Lilium est rubrum miniatum seu ByZantinii in Cluxit Histor. Rar. plbiit. II, p. 33 i. Est et iii horto Ex stet tonsi, ibi Homeroeallis Chalcedonica appellata. Vi sinitis in horto Regio. Η RD. st ρικ Γλλὰ Dioscor. loc. cit. au

istore Sprengelio, est Lilium Maria. n. quod aliis i , m est atque livacinthus veterum. Cf. ad huiuslibet e. 38 siti. Anguillar. p. 23 I. si χεροκοες vero Theophrast. Hi qt.

3. Quae eum melle im/msita tinnistri. Cum melle lana subdita in pesso adhiberi Diosc. Praecipit, Ioc. cit.

Noster p. 33 : α Est frutex butiat se spargens, dodrantalibus ramulis, solio ximili serpyllo. . De n*wnibavero Homerico magna est quaestio,

nec Plinii quidem te timonio dijudieanda; dicit enim a quibusdam

helonio li; laritatis essor tum attriis bui , emnqiir quom ha huerit Dein penthes Homericum ; sed de raeis Penthe ipso nihil corti videtur asserre. Vid. Excurs. III ad calcesin hujus libri, ubi variae doctorum opini uies de praeclarissimci illo contra tristitiam iramqtie remedio.

tam erudite quam eleganter e ΡΟ-nuntur. ED.

122쪽

laritatis essectum eidem potae in vino, eumque quem habuerit nepenthes illud praedicatum ab Homero', quo tristitia omnis aboleatur. Di autem A succi praedulcis Prodest et orthopnoicis radix ejus in aqua jejunis pota. Est autem candida intus et dulcss. Bibitur et contra serpen

tium ictus ex vino. Mures quoque Contrita dicitur necare. XCII. Abrotonum' duorum traditur generum, Campestre ac montanum: hoc seminam, illud marem intelligi volumus. Amaritudo' absinthii in utroque'. Siculum laudatissimum, dein Gabii cum. Usus et soliis , sed major

thes, quam subsequuta aetas Lugiosisson vocavit, nos horraginem, Plutarch. innuit, Symp. quaest. I, I, P. 6i4. Nos plane affirmamus, vel eo ducti argumento, quod vis glosso plane par adscribitur a summis viris, ut dicturi sumus lib. XxU, 4o. Nam in vinum deiecta animi

voluptates auget, atque ex ea re Vocatur et ' ινφροσυvcv. HL D. Penthes , etc. Barchusen. Hist. M ditanae nepenthes Homericum

nihil aliud quam ipsum optum esse ait; quod in oratione de hac re habsia probandum suscepit. Item optum esse judicat Sprengel. ad Odyss. I. sup . laud. Hi st. Rei herh. I, 25. CL etiam de epenthe Ilom rico Exe. III ad calc. huj. lib. ED. . 3. Ouo. Gron. et Al. quod. ED.

4. Est autem. Helenium scilicet. Quare et nectaream appellavere alii, et ex ea vinum nectarites conis cinnatum olim. ut Plinius superius adnotavit. XIV. I9. 1 A D.

5. Sueri Winduleis. Hoc salsum. si de inula Plinius scribit. Suspicor Plinium aut liliarium ejus scribam, reddere volui se quod Dioscorides ait, Helenium passo conditum sto

macho utile esse, ac salgamario radicem paruin siccatam, ςoctam. refrigeratam, in sapam Conjectam recondere. Inulas in horto Columella vocat irrates, id est, ingratas, et insuaves. Horat. Sat. VI, . inulas ego primus amaras, etc. . D L.

XCII. I. Abrotonum. Schol. Nie. in Ther. pag. 9 : TQ ἀεροτουου δυο

ὀρει v. Diosc. III, 29, duo genem pariter agnoscit, marem, seminamque : illud Galati eum, istud ver

Siculum. I ARD. - Mas, Abrotanum; semina ,-Cha-mmerearissus. Cons. suP. C. 34. a. Amaritudo. Fentinae quidem hane inesse prodidit Dios r. lOc. eit. HARD 2 a 3. In utroque. In semina candorem soliorum cum seriphio Diose rides comparat : in mare ramo inrum graei Iitatem cum obsinthici.

4. mus et foliis. Dioscor. I e.

123쪽

i 14 C. PLINII NAT. HIS T.

semini ad excatlaciendum : ideo nervis utile, tussi, or-uiopoceae , convulsis, ruptis, lumbis, urinae angustiis. Datur bibendum manualibus ' fasciculis decoctis ad tertias partes. Ex his quaternis cyathis hi hitur. Datur et sementusum in aqua drachmae pondere. Prodest y et vulvae. C coquit ' panos cum sarina hordeacea, et oculorum instammationibus illinitur, cum coisneo malo cocto. Serpentes ', sugat. Contra ictus earum bibitur cum vino, illiniturque.

Efficacissimum contra ea, quorum Veneno tremores et

frigus accidunt, ut scorpionum et phalangiorum; et contra venena alia pota prodest, et quoquo modo '' algentibus, et ad extrahenda ea, quae inhaerent corporibus. Pellit otin teraneorum ' mala. Bamo ejus, si subjiciatur pulvino Venerem stimulari aiunt: enicacissimamque esse herbam contra Omnia veneficia, quibus coitus inhibeatur. , XCIII. xxii.) Leucanthemum ' suspiriosis medetur, duabus partibus aceti pcrmixtum. Sampsuchum sive amaracum', in Cypro' laudatissimum et odoratissimum, Scorpionibus adversatur, ex aceto ac sale illitum. Menstruis quoque multum confert' impositum. Minor est eidem

est. et Galenus de Fae . simpl. med. VI, 1, P. I 45. Ila BD. s. Ornwpnorae. His quoqN. mor his reliquis mederi abrotonum Dioscorid. admonet loc. cit. Η.6. Manurilibus. Qui manum impleant. ΗARD. 7. Prodest. Mensibus commorantibus, ἐμει iv av Diosc. I c. eis. Ha n. 8. Coneoquit. taloscov. loe. Citat. et Galen. totidem verbis de Fac. simpl. med. VI, p. 246. Η RD. . 9. Ser entes. De serpentibus, phalangiis ac venenis eadem tradit Dioscor. loe. cit. post Nicandrum iu Ther. P. I. u ARI . Io. Et quoquo modo algentibus. Etiam periodicis febrium rigoribus. . inquit Galen. de Fac. simpl. med. VI, p. 245. II1RI . xx. Pellit et interi Moriam mala. Galenus loe. citat. ἐλμυθας

XCIII. I. Leucanthemiam. Deleucanthemo cons. suP. C. 34. ED.

a. Sammtichiam si e amaraciam.

Dioscorid. III, 47, totidem verbis. H. - Cons. cap. 35. ED. 3. In Gero laudatissimum. Et

Cyaleo. Dioscor. DALM. 4. Menstruis quoqua multum con fert In pesso subditum, προσθέ τε , , t i c. l. c. l .RD.

124쪽

LIBER XXI. Irue

poto vis. Cohihel et oculorum opiphoras' cum polenta. Succus' decocti tormina discutiti Et urinis', et hydropicis

utile. Movet et aridum sternutamenta. Fit ex eo' et oleum. quod sampsuchinum vocatur aut amaracinum, ad c cal

faciendos mollieiulosque ' nervos; et vulvap calfacit. Et lia' ' sugillatis cum melle, et luxatis cum cera Pr Sunt. XCIV. xxiii.) Anemonas' coronarias tantum diximus: inunc reddemus et medicas. Sunt qui pii renton' vocent. Duo' rius genera: silvestris prima, altera in cultis nascens,

S. Cohibet et oetitorum e Phoras. Diosc. l. c. HARD. 6. Meetis decoeli, etc. Dioscorid. loc. citat. HABD. . Et tirinis et hydropicis. Diosc. loe. est. HARD. 8. Fit eae eo et oleum. Seorsim ac

diversis capitibus de amaracino oleo, et sampsuchino Dioscorideaegit: ac de isto quidem, cap. 58,

et do illo, eapito 68 libri primi : non quod amaracum a fiam-

mucho disserro velit; sed quod unguenta ea conchulandi modos tr dat geminos r quos ut consectionis genere, sic et appellatione secerni voluit. Η,no. 9. Ad eaea ariendos molliendos- qua nemos. Diosc. I, 68. HAn D.

io. Et folia. Haec totidem sere verbis Diosc. III, 47. HARP. .

Ovid. Metam. X, 73a, Adoniris florem his verbis api,ellare videtur:

... sic stita, crmorem Nectare Ddorato sparsit, qui tactus ab illo Intumuit ; sicut pluvio pellucida caelo Surgere bulla solet, nec plena longior li6ra Facta mora est,quum nos de sanguine concolor ortus, Qua lem quae lento celant sub cortice granum, Punica serre solent. brevi est tamen usus in illo. Nam quo male haerentem, et nimia levitato eaducum Excutiunt idem , qui perstant Omnia venti. . DALEC. Anemon in e lacrymis Veneris natam auctor est Bion. I, 66 : Λιμα

μt v . Flos vero quem canit Ovid. Metam. X, 725 sqq. est eodem nomine ipsa Adonis aesti, alia, e cruore iuvenis, quem Venus deperit,at. Vid. Sprenget. Hist. sei herbar. tona. I, Pag. 34. De anemone egimus fit p. caP. 38. ED. a. Sunt qui Phreniore. q)ρε i . Sicinne in Indire. Et MSS. Begg. Th. Oti fremion habent; vera tamen lectio videtur. Nam Theo- erili Schol. ad Idyll. Ε, vers. 92 2Σω sic ος, inquit,-ἀΜεμω ac πυὰ

3. mo. Eadem 'ges pariter sΡ. Diosc. II, p. xor e λυεμωτη δισστα ἡ με, ἡ Beeentiores herbarii centum amplius genera norimi, rut diximus cap. 38. Hi

immo treeentae et amplius An mones hortensis varietates in horti,

125쪽

utraque sabulosis. Hujus ' plures species. Aut enim phoeniceum florem habet . quae copiosissima est : aut purpureum, aut lacteum. Ilarum trium solia apio similia' sunt. Nec 'temere semipedem altitudine excedunt, cacumines asparagi Flos nunquam se aperit, nisi Vento spirante :unde et nomen accepere'. Silvestri amplitudo major , latioribusque soliis, flore pliceniceo. Hanc', errore ducti, argemonotri '' putant multi : alii rursus papaver, quod rhoean appellavimus. Sed distinctio magna , quod utra- quo haec postea floret. Nec aut succum illarum anemonae

Theophr. VI, 7, VII, 8, de qua

Noster cap. 38, est Anemone nemO- rosa. Cons. Sprenget. Histor. Bethectar. t. I, Pag. 94 et 177. ED. S. Hartim tritim folia vis similia. coriandro, quod eodem serme recidit . Diosc. l . cit. et Oribasius, Iib. XI. pag. I9o. Sed sunt tamen apio, quam coriandro Propiora.

6. Caevmine αφarum. Nec calyces habent anemonae, nec capita, vaseula : sed cacumen instar asparagorum est. Ἀτε- χρυσiv, ἀλλ' ei εὶ ἀσπαρατου ἀκροv. Diosc. loe. eitat. Vide iconem anemones

primae apud Dodon. p. 432. H.

7. Flos Unquam verit , nisi ε Metto Miranter unde et nomen acevit.

xie priuη γ. Vo s. ac Hyaere. Nempe anemonae, quarum de pluribus generibus loquutus est. Gn Nov. Flos. At nostrae etiam tranquillo sese aperIunt. Verius forsan nomeniis inditum . quod facile flos vento decutitur. Hesychm : λου μ. avn... π v ἀvεμωv φθειρ

8. Siloestri amplitudo major. Dioscor. haec totidem verbis, lib. II, P. 2 P. HABD. 9. Hane. Totidem verbis Diose. et Orib. Il. cc. HARD. x . Arxemonem. Hane depictam

vide apud Lobelium in Obm. p. x 44. Est et in horto Regio. Simili sere papaveri rhoeadi. Caetera ejus notas disce a Diosc. II. Io 8, Plinioque ipso. XXV, 56. Η nu. - Pamper Aromone et mox PU. Rhoeas Postand. mons. gen. ra55 Pers. Pamore. Iuss. , de quo jam Noster egit lib. XIX. cap. 53. ED. II. Sed dist. magna. Eadem discrimina asserunt auctores mox P-pellati . Quod et argemone, et rhinas papaver serius storent : nee Cr Ceram, ut argemone, dum cauli conciditur : nec candidum, ut Pa-Pa aer, suom in reddit, etc. ΗARD.

126쪽

LIBER XXI. I 7

reddunt, aut calyces habent, nec Disi asparagi cacumen. Prosunt anemonae capitis doloribus et inflammationibus, Vulvis mulierum, lacti quoque. Et menstrua cient' ' cum ptisana sumptae, aut vellere appositae. Badix comman- sducata pituitam trahit' dentes sanate decocta oculorum epiphoras ' et cicatrices. Magi multum quidem iis tri. huere quamprimum aspiciatur eo anno tolli jubentes; dicique, colligi eam tertianis et quartanis remedio. Postea alligari florem panno roseo, et in umbra asservari, ita quum opus sit adalligari. Quae ex his phoeniceum florem habet, radice contrita, cuicumque animalium imposita, hulcus iacit septica'y vi. Et ideo expurgandis' ' hulceribus adhibetur. XCV. xxiv.)oenanthe ' herba nascitur in petris, solio ipaStinacae, radice magna, numerosa'. Caulis ejus et solia

I I. Prosunt anemoratiae, etc. Badi- Cis succo naribus in sum valere

Dioscorides ait loc. cit. ad purgandum eaput e solia cum ptisanad octa, et in cibo sumpta, secunditatem lactis praebere. Habet haec etiam Galen. de Fac. simpl. med. VI, p. x57. I ARD.

33. Et mens rua eient , etc. Dio. scor. l. e. HA D. I 4. Radia commanducata Mituitam trahit , etc. Diosc. et Gal. I l. cc. H. Is . Decocta octilorum vjhoma. Adde duo verba, et cicatrices, ex V iusto exemplarit . Decocta oculo.

rum epiphoras et eicatrices. - mcoeta. Decocta an passo, ἐν Ουκεῖ Diosc. l . est. De cicatrici-hus Galen. loc. cit. ουλας λεπτύv t. Ha Voculas, et cicatriera, ex MSS. addidimus. IIA D.

buere. Notant in Damine quidom , in ot ἐn Aeadem leo est i sed Vosis ianus mutium quia m. Sie lib. XXII, cap. a t u immensum quiddam et hinc sumpsere. a GROIr. I . Se tiea. Σηπτlκη Mvαμα, vis putrefaciendi. Ceis. VII, ardicamenta, quae sic exedunt, ne erodant, σχπταα Graeci vocant. a Η.18. Et ideo e urgandis hutariis bus. Gai. Ioc. Cit. Η. R D. XCV. t. nanthe. Diosc. III. c. 135 r Oissimi. .. τα μεv F, αωσπερ ταφυλλος, etc. De forma cenanthes ac viribus ejusdem. Paria prorsus eum Plinio tradit. Radicem ad stranguriam adii et Apuleius cap. 54, tit. I. HA D.

c inanitie sie dicta. vel quod eum vite floret, vel quod ejus nos odore

et colore florem vitis aemulatur eservat nomen. nanιhe ei inet

non est numerosa, Red in nume-

127쪽

i 18 C. PLINII NAT. HIS T.

cum melle ac vino nigro pota, lacilitatem pariendi prae- Stant , Secundasque purgant. Tussim e melle ' tollunt: urinam cient. Radix et vesicae vitiis medetur'. XCVI. xxv.)Heliochrysum', quod alii chrysanthemon vocant, ramulos habet candidos, solia subalbida, abrotono similia: ad solis repercussum, aureae lucis in orbem veluti corymbis dependentibus, qui numquam marcescunt: qua de causa Deos coronant illo ', quod diligentissime servavit Ptolemaeus rex aegypti. Nascitur in scutectis'. Ciet' urinase Vino pota, et menses. Duritias et inflammationes di cutit. Ambustis cum melle imponitur Contra serpentium ictus et lumborum vitiay bibitur. Sanguinem' concretum ventris aut vesicae absumit cum mulso. Folia ejus ' trita

rosa et rotunda capitula extuberat. Alia est innanthe coronaria Themphrast. supra memorata, CaP. 11 hujus libri, flore albo, racemoso, I rus a simili. Ob ervandum mananthen Mgniscare nune herbam hic descHptam et nunc coronarium rem modo memoratum, quem nostrum lilium convallium esse puto e nunc labruscae florem. DAL. 3. , siam e meM tolluris. Muuso, Diosc. D L.

. mos eoronant illo. Hoe fit etiam hodie a rusticis nostris. DAL. 3. Naseime in frutectis. Dioscor. Ioz. cit. φυεται δὲ τραχεσt καὶ χαραδρωδεσι το ποις, . in asperis et salebrosis. . Interpres Oribasii, XI, Pag. I96 et . in asperis et aquosis convallibus. HARD. 4. Ciet urinas e vino Pota. Diosc. Ioc. tit. HARD. 5. Ambustis eum mella immnitur. Ex Theophrasto, Histor. IX, 2I':Xρωουτα δ αυτω πρὸς τα πυρίκαυς

6. Contra se Pentium ierus. Theophrast. I . cit. Xρωπται ψαυτῶ πρὸς et α δακετα ἐου ολω. . Usus ilislius ad serpentium morsus in . . Diose. quoque loc. est. HA D. 7. Et iamborum vitia. Diosc. Io est. ΗΛ D. 8. Sanguinem eoncretum. Haec ria

sus iisdem verbis Dioscorid. loco

citato. HARD. 9. Folia ejus trita, etc. Gmuov.

et Al. ante Ila . . solia ejus trium

bolorum . . ED.

128쪽

LIBER X XL ais

trium obolorum pondere sistunt profluvia '' inultorum in vilio albo. Vestes tuetur odore ' non ineleganti.

XCvII. xxvi.) Hyacinthus' in Gallia maxime' provenit. Hoc ibi suco hysginum tingunt Radix est huthacea,

Io. Sistunt pro viri mulierum in vino asso. Dioscor. Ioc. citat

δε κω καταρρου τει δοθεῖσα αραματι ρι,ου λευκού.

. Sistit et destillationes trium D

lorum pondere jejunia potui data

iii vino albo diluto. . Alios sequutus auctores Plivius videtur, aut καταργu, Perperam Pro mulierum fluxu accepisse, quum ea vox destillationem pituitae, et catarrhum significet. HABD. II. Vestes tu.tur odore. Vestibus interponi ait Dioscor. loe. cit. ut eas a teredinum injuriis tueatur. H. - Et Gntiphalio Stoee di solia sunt soaveolentia. ED.

XC, II. r. Πracinthias. Hyacinis thus iste, vaccilii uiuue gallicum, quo hysginum vel purpura inscitur, gladiolus est; et hyacintlius, ut verbis Columellae utar, IX, 4 , caelestis nominis hoc est, qui et iris vocatur,

ut ex Palladio liquet, I, 37; nec

tamen iris est, de qua. diximus, C. t 9, quae radix medicinae tantum et unguentis nascitur, non tingendis

latiis r sed quam Galli vocant, quasi gladiolum, dia glia d. Ita Anguillara Part. I x, Pag. I 53, quos alii deindo sequuti sunt. Decepi; vero errore omnes, qui nihil triti ab liyarintho disserre censent. Hyacinthi Porro gallici tractationem Plinius nunc attingit obiter, ubi de vulgari tantum hyacintho agendum ex Pr posito videbatur: quod, ut ipse admonuit, XX. 4s, saepe contexenda sunt quae sunt est eodem Domine pendentia. Η. - Πνacis thias. Nobis est Gladioltis e muris Trianae monog. geu. IOI Pers.

3. Lue ibi De. hvsonum tingunt. Hysginum porro eolos est amnis

Coccineo. Parmensis editio, caeteraeque ante Hermolaum, atque adeo

libri omnes manu exarati, Ib. Ch. Th. . Hoe ibi loco hysginum tingunt. . Reposuit Hermolaus, . hoc ibi pro meeo hysginum tingitur. . Nos certiore conjectura.. hoc ibi suco hysginum tingunt. . Sic roseo suco purpuram Catullus dixit in Argoii. Η, - Recte Ilaris duiniis; sed jam pridom locum sieemendatum dederat Gron. Cons

Riterius, seu vulgaris, atque Italici,

ut diximus XVI, 3r, mancipiis sati. Dioscorides Plinio susTragatur IV, 63 : Τακι,θος υλλα ἔχει

καὶ αυτηου

esso Narcissus orientiatis maintae mono n. gen. 78o Pers. Narciss Iuss. 3; duas species diversas eodem nomine Plinius sine dubio com Pr hendit. ED.

129쪽

C. PLINII NAT. ΗΙ ST.

inangoisicis 3 venalitiis pulchre nota et quae e vino dulci

illita', pubertatem coorcet, et non patitur erumpere. Τo minibus et araneorum' morsibus resistit. Urinam impellit. Contra serpentes et scorpiones', morbumque' regium, semen ejus cum abrotono datur.

i XCVIII. Lychnis' quoque flammea illa adversus se PenteS, Scorpiones, crabrones, similiaque, hibitur e vino semine trito. Silvestris eadem stomacho inutilis. Alvum 'solvit. Ad detrahendam bilem enicacissi ina' duabus drachmis. Scorpionibus' adeo contraria, ut Omnino Visa ea torpescant. Radicem ejus Asiani holiten vocant: qua alligata oculo. albugines tolli dicuntur. XCIX. xxvii.) Et vinca pervinca, sive chamaedaphne', arida tusa hydropicis datur in aqua, cochleari mensura,

celerri ineque reddunt aquam. Eadem decocta in cinere, Sparsa Vino, tumores siccat. Auribus succo medetur. AL

vinis' imposita multum prodesse dicitur.

s. Mangonicis. Ita MSS. omnes. 9. Morbumque. Diosc. et GHen Venalitii sunt venditores teste abrotonum non adsciscunt : sed id ii O,. P. 2, num. 9 9, testimouio solum, ἰκτερικοῖς συv ολω. H. ipsius Ciceronis in eam rem adis XCVIII. I. Lrianis. De qua c. duci . Mangonici vendit ires erant, io. Habet eadem Dioscorid. III. negotiatores mancipiorum, qui pue- II 4. H. Nobis est Apostem ros puellasque, quo facilius vendi eo naria. ED. Possent artificio quodam commis Aloum. Dioscorid. III. xx s. nere, atque horum aetatem tegere 3. Ad detrahendam bilem esseaei pubertate coercita solebant, ut venis sima. Per alvum scilicet, κατα κοι-dibiliores essent. Ηιn D. λἰ . Diosc. l. c. HA D. 6. Quae e vino dialet illita Diose. 4. Scorpionum. Dioscor. IOC. Cit.

IV, 63, de radiee hyacinthi r st lic post Nicandrum iu Ther. Pag. 64,

130쪽

LIBER X XL

C. Rusci radix decocta', hibitur alternis diebus. in cal- rculorum valetudine, et tortuosiore ' urina, vel cruenta. Badicem pridie erui oportet, postero mane decoqui: exeo' sextarium vini cyathis duobus misceri. Sunt qui et Crudam radicem tritam ex aqua bibant : et in totum ad virilia , cauliculis ejus ex aceto tritis, nihil utilius putanti CI. Batis' quoque alvum mollit'. Illinitur podagricis x cruda et contusa'. Acinon 3 et coronarum causa et ciborum J gyptii Serunt: eademque erat, quae ocimum, nisi hirsutior ramis ac soliis esset, et admodum odorata. Ciet

menses et urina sq.

CII. xxviii.) Colocasia' Glaucias acria corporis leniri rputqvit, et stomachum juvari. .

CIII. xxix.) Anthalii', quod aegyptii edunt, nullum alium reperi usum. Sed est herba anthyllion', quam alii

C. I. Rusei radix dee. Hoc iterum Plinius libro seq. 83, ubi do oxymyrsine, quae nihil a rusco dissert.

met interpretatur. lib. x XIII, 83, dissicili urinae, praecipue Crassae ethoe est, turbidiori, atque adeo hominem torquenti , dum veluti tortuosa exit. Dioscorid. IV, 146, simpliciter dixit. Η.3. Ex eo. Gronov. et M ante Hard. et eae ea. ED. 4. Ad virilia. Virilium morboa , praesertim urinae dissicultates, et ealculos. D L. 5. Mus ea aceto. Gmnov. et Al. aute Harduin . . ejus in vino et aceto. . ED. CI. I. Batis. Haec rursum dicentur lib. XXVI, cab. 6o. HARD. a. ADtim moliis. Immo potius urinam cI t. OA L. 3. Cruda eι eontusa. Sic e Chim. emendav. Hard. Gron. et Al. tosta

4. Acison. Dioscorid. III, fio :

κοιρ' istote δε καὶ κηπεύεται. Quid sit Dioscoridis ακivoc nescire se fatetur Anguillara . pari. XII, Pag. aO6. Videtur esse ocimum silvestre pictum a Dodonaeo, Pag. 279. H. Thymus Acimvs Lirin. ED. S. Get menses et urinas. Dioscois ridi vero menses et alvum Pota, i st, sistit. DAL. CII. r. Coloelia. Dioso. Π,r 28, ad ecellaeos, dysentericosque Commendat : additque vim habere in Arum Colocasia. ED. CIII. i. Antiatii. Malinathaliae, Theophrast. lib. IV, Cap. Io, daequa supra. Ea est nostris, Thrasi. DALEC. - Cmerus esculentus. Cons.

cap. 52 hujus lihri. ED. a. Sed est herba antulsion. Diose

SEARCH

MENU NAVIGATION