장음표시 사용
431쪽
sticulis , semine 'in acuto, diviso' ', lanuguloso gravi' odore. Canes ' et omnes quadrupeaes necat in cibo datum. LIX' Est et rosmarinum'. Duo genera ejus. Alterum sterile, alterum cui et aulis, et semetia reianaceum, quod cachrys vocatur'. Foliis odbr thuris'. Radix' vulnera finat viridis imposita, et ssidis procidhntia, condylomata, et hae,morrhoidas. Succus et fruticis, et radicis morbum regiuin,
et ea quae repurganda sunt. oculorum aciem' exacuit.
Periplocae prioris nomine, P. 4 33, et 'a Clusio Uistox. Rar. Plant. I, P. I , quo apocyuum tertium lati-
solium appellatur. II. - προ mim.
Nobis Periploea an 'tisolia Pent.
monogyn. gen. 623 Pers. Apiarn. I A.); habitat in Atlante et Syria. Cons. Desistit. Fl. Atlant. tom. I, P. 2o9. Canes ab ea truc dari expertus est Anguillara 274. ED. Ia. Virgidiis. cauliculis, sarmentis. HAED. x3. Semina. Semine acuto, in siliqua labarum instar discreto, molli intus, calididaque lanugine, quae tomento similis, inelus s. II. x 4. Dioiso. omissum hoe ver hum in Hard. ex caeteris initia rein
IS. Graia o re. Dioscor. l . cit. υλλα βαρυοσμα. HABD. x6. Canes et omnes quiad Pedes. Dioscorid. loc. citat. HA D.
LIX. I. Est. Et rosmarinum. Λι
εαουωτὶς est Dioscoridis, III, 87, a quo haec duo pariter genera toti
Theophrast. qui similia tradit Hist.
eo teste Apuleio de Viri. herh. cap. Lxx lx, de rosmarino, u a illequam thus sciretur. hac herba hominει deos placabant. . HARD. 4. Radis. Herbae ipsi Dioscorid. has vires adscribit: ἡ πρα καταπλασθεῖσα λεῖα, etc. ALTheopissast. loe. et t. radici : μὲ, ρίζα, προς τε τα ἔλκη. HL D. S. Mortum regium, etc. Hoc vero Dioscorid. loc. cit. poto semini :idem cap. 89, decocto radicis Adiudicat. I LRM. 6. Oculorum aciem exaetiit. Dio is scor. loc. cit. o-χυλος τῆe
432쪽
Selii en' ad vetera pes oris vitia. datur potui: et ad Aulbvas' cum vino citime. Menses adjuvat : podagris illinitur cuin perina'' farina Purgat V etiam lenti laesi et cluae. excalficienda sunt quum sudor quaerendit . illitta. iitem convulsis.. Auget et lac ' in ino potum ritem radix.
Ipsa herba rumis' ' cum aceto illinitur: ad itium 3 ouili
melle prodest. LX. Cachrys multa genera habet, ut diximus'. Sed haec, quae ex rorh supra dicto' nascitur, si fricetur, resinosa est. Adversatur Venenis et Venenatis, praeterquam anguibus. Sudores. movet, tormina discutit, lactis ubertatem facit. - .
LXI. Herba Sybina, brattiy appellata' a Graecis, duo-
de Fae. simpi med. VII, P. et Apuleiiis c p. Lxxix, cti P. H.
7. Semen ad vetera metoris vitia. Dioscorid. loc. citat. v m.
8. Et uu vuIoas. An Plinius hoc loco evmioMoride e an , quod verius pulcri ex Plinio Dioscorides emendatMus ait, eruditi dijudicent.
Scripsit ille III, 8 , de linauotide,
hoe est, regio morbo laborantibus, eum pipere de vino exhibitum. . Me Plinium bςερικαῖς , non ἰατιρμοῖς plane apparet : hoe est,
a mulieres . vulvae malo opportu nas et a non morbum arquatum, eu regium. I A D.
Idi. Auget et lac. Hoc de semine. eu fructu,' pariter habet Theophr. I . est. HA D. I 3. Stramis. Dioscorid. l . est. Καὶ HLAD. x 4. Ad tussim. Apul. c. Lxx IX. tit. 5 : . ad tussim : Herbam rosmarinum cum piperis grauis centum, mellis unciis duabus teres, et iacies pastillos, et dabis unum mane et unum sero, quum dormitum vadit, tussim sedat. . HARD. LX. I. Diatatis. Lib. nempe XVI.
e rosmarino, sive libanotide, de quo Proximo cap. dictum est. Hanc libanotidem cachryseram adversus
433쪽
rum generum est i alter tamarici similis solio, aliora cupresso, Qus re quidam Creticam cupressuim' dixerunt.. - Α uiuitis jὰ sumtus' pro thure assumitur : in medica mentis: ero duplicato pondere eotilem essectus habere, quos sinnamum, traditus. Collectiones minuitq, et nomas compescit. Illitta hulcera purgat Τ. Partus emortuos' apposita extrahit, et sumtu . Illinitur igni sacro' et carbunculis. Cum melle et vino pota, regio morbo '' medetur. Galli-
Sie et Oribas. XI, P. I93. Diversa haec ab arbore peregrinabrato, de qua a II, 39. Nurit sa- hine et sapinier Galli vocantia Myricae seu tamaricis solio pingitur a Matthiolo in Dioscor. I, p. 124 , sine haccis illa quideli,. seu steri Iis. Altera cupressi solio, sive haceifera, a Lobelio in Adrv. p. 447. Utraque visa nobis in horto Regio.
H. - Sabina. Servat nomen et δε-
nim, Sahina Dione. monade Ph. gen. 2286 Pers. Confer. Iuss. ὶ :variat soliis eupreminis aut tam a r inis. Habitat in Lusitania, Italia, etc. ED.
I. Creticam euPresstim. Sabinam cupressum nominat Apuleius, cap.
cis: Bραθύ, κυπαρiσσος Κρxtin ς. Η.3. A multis ιn sussius. Dioscor. et oris,. Il. G. Hesychius: Bραθὶν, πόα τις θεοῖς θυομευ i. Ovid. Fast. I. 34r, de vetustioris aevi moribus :. Thura nec Euphrates, nec miserat India costum , Nec suerant rubri cognita sta croci. Λra dabat sumos herbis contenta Sabinis, Et
non exiguo laurus adusta Son . .
. 4. Pro thure assumitur. Virgilius in Culice, v. 4o 3 r . Herbaque thu ris opes priscis imitata Sabina. . Cons. D. FRE, Flore de F ira. t m. VIII, p. Cxεvri M. nost. ED. 5. Ini medicamentis, etc. Haec tot idem verbis Galen. de Fae. imp naed. VI, p. 165. HARD. Coliaetio/Ws minuit. Dioscorid. pariter loc. cit. Τα έλλαι riv v -
7. Hulcera Purgat. Dioscorid. et Galen. ll. cc. II BD. 8. Partus emortuos. Dioscor. I C. Cit. . Et vivos, necat, et Portuos extrahit se. καὶ τὰ ζωveta τωv ἐρι-
ερυωv δiαεθεiρεi, τα va ἁ-ἐκςάλλει, inquit Galeri . loc. cit. ULRD. 9. Illinitur igni saero et carbun eulis. Aliter, ut opinor, distinguenda verba et scribenda : . Illinitur igni sacro et carbunculis ex vino. Cum melle lista regio morbo medetur. . Dioscorid. lib. I, cap. de herba sabina. Pinae. - Illinitur. Ρlin. Val. III, 3 et 34. II ARD. Io. Remo morso. Plin. Valer. H, 59 : . Regia morbo pellendo : heris ha sabina, quae habet solia quasi cupressus, trita ex vino potui da
434쪽
nacei ' generis pitvitas sunto rius herbae sanari tradunt. I LII. Similis herbae huic Sabinae est se lago' appellata. t I egitur sine serres dextra manu per tunkam, qua sinistra exuitur velli a surante, candidae vene vestito, puroque lotis nudis pedibus, sacro sacto prius quam legatura Pano
vinoque . Fertur in mappa nova. Hanc contra Omnem lierniciem habendam prodidere Druid e Gallorum , ct contra omnia oculorum vitia sumum ejus prodesse. 1lXIII. Iidem mi polum' herbam nominavere naSCei - 1tem in humidis : et hanc sinistra manu legi a jejunis contra morbos suum boumque , haec respicere legentem : nec alibi, quam in canali, deponere, ibique conterere poturi S. LXIV. Gummium genera diximus'. Ex his majores res sectus melictis cujusque erunt. Dentibus inutiles sunt. Sanguinem coabitant, et ideo rejicientibus' sanguli nemcnm melle et vino pota aur; ginem discutit, etc. . HARM.
I. .e allinacei. Vide quae diximus X , 78. HARD. . LXII. r. Sese . Umuata. Us fuerit Druidarum doctrina. BR T.
L an. r. Samotam. Sic istiam in Indiee. At hoc I SS. qui-hariis hodie Incognita. Nic. Cuo- . dam famosum habent. Bononiensi-MRn ἰHistor. Delphin. u, pag. 9o, hiis sa iolo, teste Anguillara P. XI. existimat esse chamaepe iacini , de qua dicemus cap. 86. H.- Selago. Quibusdam Camphorasma mons e tiaea Tetradd. mono nia gen. 3a 6 Pers. Atriplier vulgo cam-yhridie. Nobis eodem nomine: eopodium Selo lG1pt. Lirin. Musc. Uur. Iuss. P. Habitat in Europae juniperetis. Coiis. Sprenget. Hist. Rei hei h. t m. I, Pag. zo* Plania heroica Linnaeo, contra hydropises et phthiriases commendata. Mater. med. pag. adis, ed Schreber. Cha-inaepeuce, de qua Noster ins. c. 86, est Moetelina Cha inpetio de ea dicemus suo loco. Ελα. Legitur sine ferro deatra, ei C. Ηiue discere est' qitain m perstitiosa Pag. 397 i nostri, putiatilia dicitur. Pingitur a Podonaeo , pag. H. - Atiguillasae est . nemone Putia tuta Postuna. Post n. geli. I 356Pers. Ranuaeuiae. Iuss.); habitat in campis silvestribui collibiis aue. Mavult tamen Sprengelius referre ad Samo iam Vuthrandi Pentand. mo- non n. gen. 388' Pers. Lysimach. Ium. ; habitat in paludosis, maritimis, salsosis locis Per totum ter
LXIV. t. Gummium genera disimus. Lib. XIII, eap. ao In MSS. cummium. Veteros mmim dixere. semineo genere: ut diximus XIII,
435쪽
prosunt: item ambustis, aristae vitii '. Inutilem urinam cient, amaritudines laebetant' ad ictis ceteris uita ex amygdala amata rit, spissandiqus . viribus efficacior, habet incalfactorias vites vraeponunturi aut hi urionim,
et Cerosorum, ac vitium. Siccant illitae et adsWingunt: ex aceto vero infantium lichenas sanant. Prosunt et tussi Veteri, quatuor obcllis in mixto potis . Creduntur et C lorem gratiorem lacere, pinorumque appetuatiam, et cmlculosis ' prodesse cum passo potae. Oculorum et vulnerum utilitatibus '' maxime conveniunt. . . .
LXV. Spinae aegyptiae sive xii 4 Arabicae, laudes in
eui lemma inscriptum, a Sanguinem rejicientium curatio : Gummi optimam, inquit, cum vino solvitur , et datur : et si saeriaiotest, gum illi ex amygdalis sit. α Iterum que caP. cui titulus : . Ad eos qui sanguinem de stomacho vel vena satis emittunt: citimi Optimum in o e solvatur: sic pauatimo utiatur multoque melius, si id amygdalinum fuerit. . Ita sere etiam Mareeli. Empir. P. Aur,
3. Arterire vitiis. Galen. de Fac. simpl. med. VII, I93 : Τραχυ-των ἰατικὰi , a medetur asperitatibus, usaucium scilicet. Η ΗD . 4. Amaritudines heletant. Medicamentorum acrimos iam hebetat. quibus admisceuir. Dioscorid. de gummi MD Eliae spinae. D L. 5. Adstrietis. Caeteris conglutinatis, spissatisque humoribus. H. 6. Spissa Tq- ωiribus, et . Dioscor. adstringendi I, I76: To
adstringit, calfacit, et contra Saninguinis rejectionem potum auxilio
7. ProVEngratur. De his gummium generibus diximus L XIII .
8. In miaelo potis. Ita enim ηSS.
s. Et ei cuDsis. His cerasorum in primis gummi prodesse scribit len. . de FIO. ximpl. mede VI, P. 1 89. I MD. ro. Utilitatibus. In MSS. Regg.
LXV. I. Spino ingratiae , M,earabiem, laudes , etc. Acacia est, seu spina aeo Ptia, cujus leonem Ohi-het Clusius Histor. Rar. Plaixt. II. pag. 16 I, et Bellonius obsa. I, 56. Et nune in Gallia provenit: ud propter soli caelique mutatio emab aegyptiaca degener. - inre. Divulsa haee ad hunc diem inlatenistia, distraetaque in partes duas. impeditum habet intellectum. Scenim legebatur: . e spina aeM Ptia, . quae verba superiori adnectebantur lectioni. Mox ducto a sequentibus verbis initio capitis alterius, . Spi-
436쪽
orugi loco diximus: et ipsa spissat stringitque distilla
tiones' omnex, et gangliinis exscreationes, Iliensium iste abundantiam , etiamnum radice, valentior. LXVI. Spinae albae semen' contra scorpiones auxiliatur. Cotona ex ea imposita, capitis dolores et nuit. Huic simit sest spina illa, quam Graeci acanthion vocant', minoribus multo soliis, aculeatis 3 per extremitates, et araneosa lanae aratiscae laudes, etc. quod in-eogitandir et obliviose scriptum e Plinio Dalreamplus exclamat. At
sinceram esse, quam repraesenta
nae AEgyptiae duplex Theophrasto
τος, καὶ πρὸς τους ἄλλου:σμῶς , ἡ παραπλxσιως εὐθετει. . spina arabica natura spinae athae similis es e creditur : siquidem adis stringit: et ad fluxum muliebrem, sanguinis rejectionem, caeterasque fluxiones radix simili modo valet αGalen. quoque de Fae . simpl. med. VI : Στυπτi-τερα καὶ
spina gumini sit, laudatum jam antea Plinio, XIII, ao; quod gummi
acanthinum Celsus vocat V, 2, atque inter ea adnumerat, quae Vulnus glutinent. HABD. LXVI. I. Θinin albin semen. Dio. scor. III, I 4. Η. - Nobis est Carisdutis Letic ramus Srvenes. requiat. gen. I Ox Pers. Cynaroreph. Ius A. chabitat in Gallia , Italia. Describit hoc nomine Anguillara, pag. ιphi in ex Umbria et Sclavonia oriundam, quae Sprengelio Car
hombycinis similes fieri aiunt. . Ignota haec nobis, ut et Aloisio Anguillarae ipso latente, P. VIII. P. 248. H. - Aeanthion. Nobis est Onopordon Acanthium Srvenes. aequat. sen. I 8- Pers. Gnaroce h. Iuss. J; habitat in ruderatis et collibus. CL Histor. Rei herb. tom. I, Pag. I 86. ED.
3. Aculeatis. Dioscor. I . citat.
summitate eminentias aculeatas, qua
les nimirum cernimus in cardui , et congeneribus acanthi spinis,qi ae summum caΡitulum floris in.
437쪽
nugine obdiictis : qua collecta, etiam vestes vinia in hombycinis similes fiunt in oriente. Ipsa solia vel radices ad remedia opisthotoni bibuntur. LXVII. Est et acacia e spina'. Fit in aegypto' alba nigraque arboue, .item 'eiridi, sed longo melior e prioribus. Fit et in Galatia tenerrima , spinosiore 'arbore. Semenstar habent. qui quum senescit, in pappos lanuginosos ahit. Verum Plinius non in summitate caulis ac
spinae. sed in soliorum extremis marginibus hanc lanuginem illesse ait , indeque depecti vesti texetidae, ut ex foliis arborum Sericarum
fieri diximus, VI, Io. Quoa ut itiorientali acanthici verum sit nequeonim scire id certo licet , de nostro certe acanthici, quale in hortodio. gio cIntemplati sumus, Picium a
utique non potest. ΗA D. 4. Etiam Pes . Acauthinae inde appellatae : de quihus Vossium vides Elym. verbo, aeaathlum. II RII. 5. Folia vel radiera, etc. Diosc.
Ex aegyptia quidem, arabicaque spina, de qua cap. i5 , quam esse aeac am Dioscoridis, I, r33, do ineuimus apertissime XIII, 19, sq.
Sed et acaciae nomen ei succo haeis sit, qui ex ea arbore Premeretur. Prius legebatur, est et acacis Fina, litterulis a et e in unam Perverficteon statis , ' perturbataque eam ob rem sententia. Acaciae nomen inditum semini ipsi fructuique arboris, succoque qui inde exprimitur, scriptores plurimi contestantur. In quihus Auctor libri de Simpl. med. ad Pater. tom. XIII opp. Galeni, lUs. 984 - Acacia fructus est aris horis spinosae, quae maxime in aegypto nascitur: hic igitur fructus velut oliva exprimitur, et εuccus in sole siccatur,' et in gubam redigitur, etc. . Galenus ipse de Antidotis, L 14, P. 899.-hun ver siculum Andromachi senioris, ejus qui Neronis medicus fuit : Αὐφυο ι
. Lacryanam misceto caeruleae spinae. Innuit aeaAam ex aegyptia spitti, iactat 1. . acaciae. ina. De Aepicta Veterum, seu Gummi nostrate Arabico , confer.
Exci . VIII ad ealc. huj. lib. ED. a. Dis in .Egypto. Plin.. XIII,
I9 r . Nec minus spina celebratur in eadem gente s. I pto , dumtaxat nigra... camdida facile pistrescit, etc. . Qui Color ei succo', Dioscorides attigit, Ioc. cit. nempe ex fructu maturo, niger: subsulvus ex immatulo. Quis color arborum praestanti si inus, Don expressit. Alis hum nigrumque aegyptiacae spinae genus et Theophrastus agnoscit , Hist. IV, 3. Η BD. 3. Tenerrima. Dioscor. item III. I 3a , acaciae tenerioris, τρυφερωτέ- , quae sit in Galatia et Ponto. Brot. tamen ex Reg. cod. 2 et M. Principe, deterrima; in cod. Reg.
4. Seiriosiore. Cui ct acaciae P
438쪽
omnium lenticulae simile . : minore est tantii in et grano, et solliculo. Colli stub autumno' : ante collectum nimio validius 7. Spissatur succus ex stalliculis aqua caelesti perfusis: mox in pila' tusis exprimitur organis : tunc densatur in sole ' mortariis in pastillos. Fit '' et ex solii. minus e sicax. Ad coria perficiendae seinins pro galla utuntur. Finliorum succus et Galaticae acaciae nigerrimus improbatur: item qui valite rusus . Purpurea aut leucopsiae, ' , et quae facillime diluitur, vi summa ad spissandum fefrigerandumque est, oculorum medicamentis ante alias utiles. J δε- antur in eos usus pastilli
quam aegyptiaea. dicitiir clium ilia,
ac tenerior, aculeis vallorum iii modum obsita. . H. -- Αcacia illa
Pontica Dioscor. lib. I , cap. 133, nobis est Spartium spinosum DB-del . deeand. gen. I 69o Per . Leia minos. Iuss. ); liabitat in Hispania, Italia, Barbaria, etc. et in Corinsica illud invenit Anguillarap. 63. Cois. Alpin. Exot. xii. Eo. 's. Lentietiliae simile. Mole lentieulae simile, siliquis inclusam. Σπέρ
s. Colligitur autun D, etc. Di scor. loercit. Hanu. . Nimis validius. duoniam Ductus aestate immaturus acerbissimu
8. Mor in pila lusis. Mox in morintario lusis sollἰculis, succus expria
mitur .maehinis. De bac voce o
nempe distet a machina : haec pluribtis operis, aut v majore agitur: istud unius verae Prudenti tractu persisi, leo a propositum est. H.
tamen it orthasius, cum Plinio, D
439쪽
Capillum tingunt Sanant ignem sacrum, vulcera quae
serpunt, et humida vitia' ' corporis, collectiones, articulos Contusos, perniones, pterygia. Abundantiam mensium in feminis sistunt, vulva inque, et sedem, procidentes. Item oculos, oris vitia, et genitalium.
i LXVIII. xui.) Vulsaris quoque haec spina', ex qua
cortinae ' fulloniae implentur, radicis usus habet. Per Hispanias Auidem Inulti, ct inter odores, et ad unguenta utuntur ' filia, aspalathum vδcantes . EsI sine dusio hoc nomine spina silvestris: in oriente, Ri diximus, candida, magnitudine arboris justae. si LXIX. Sed et frutex humilior', aeque spatiosus, in
Sanans. Reliqua deinceptexstant et apud uiosed . doc. St. qui has em doter aguptiae nacta proprias innuit. Η m. i . Et humido vitia. Hulcera, quae sunt in lium idis, ut dictum est, XYII, I9. itast D. , LXVIII. r. Vulgaria q-que hinc/pina , vete. Spinatu fulloniam hieiniri ligo bimopi sinu, 'uemad- inodum et lite XVI. cap. ult. in scoridest certe et ii ippophaes et hippophie inn spinaa esse iunonias iradidit D L. Vulgaris. Hippia-phaestini intestigit, qua de spina dieetur LXVII, 66. H. -
lida, curantur, Poliunturque vestes. In MSS. tum cortium, red Mum
legitur: sorte, renem, ut tr XXVII. cap. 66 : . Hippophaeston nascitur in spinis, ex qRibus uni aeneae fulloniae, eL. . IIARD. 3. Radieis. Radicular, qua diximus Iatias Iavati. utilitates repra fientis. De radicula, quae lanis Iavandis est utilis, diximus XIX, 18 H. - GUNYhitra Strutiatim. ED.
gari, quam aspalathum. sed sersan
S. AFa thu' vocantes. oscitan ter Pliniu aspalathum orientalem alium esse putat, quam Rhodium. D Lac. v . Spina si Aestris. Nobis bam tιum as alathoides Diade*h λμώ. gen. I 69o Pers. Iuss.) ; habitat in Barbaria. Cons. lib. X ca P. 5 2. EM. LXIX. i. Sed et frum 1. Aspalathi quoque nomine donatus, etiam a Dioseoride, a quo descri-iatur, I, 9; diversus ab eo, quem dixit Plivius, XII, sa, assurgere in magnitudiuem arboris modicae. Of
fieinae letinent nomen, caseata M.
440쪽
Nisyro, et Rhodiorum.' insulis alii erysisceptrum, alii adimathωni sive dia rheton vocant. Optimus , qui
Vis figito eadem quae aloes. Descri-hitur a Chiarasio, in Pharm. Pagia 38α. In insula Rhodo nasci ait miliara pag. 36, et aloe Rhodium appellari. Ruellius. lignum Rhodium vocat, de esat. stirpium , I,
ignota in ossicinis nostris; et si quae sub aspalathi uot ne lignea frusta occurrant, di, uia omnino inter se, fuer aeque os inis videntur. Nec mirum, Fum Veteres etiam de hoc ligno dissentiant. Di Oscorides cuimaspalathum dicit esse uti rem limosum, sisenis cm,ris aculeatum, nascentem in Nisyro, eid'. caulisque liguum in usu eligendum i 'aecipit, cujus cortex detrahendui est. Galenus vero, de Antid. megma hed limum describendo, a talaisii corticem expostulat : et in vocabulorum Hippodrat. interpretatione, μ ελαι α' εἰλη, aspalathi aromatici radicem vertit: unde illi, aspalathiis' videtur esse radicis cortex. Plinius, in hoc ipso de quo nunc agimus capite, Diose id gin licet in caeteris sequatit majorem etiam consuetionem M- t. Dupliconi enim asealathum
constituita viuum arborescaentem, alterum si ut e tetri: Orientalem unum, alterum vero in Rhodo Froque na ceutent, etc. NEC imagis consentiunt Neoterici in d finiet idq Veterum aspalatho st-qdidem alii lignini esse Rhodium existimant; alii lignirin quod aloes dicimus, alii demum sytisum verum a Marauta descriptum. Ea leni rursu de ligno sth io controversia. Aliud enites rugnum Rhodium Buelliu ribit, aliud Cordus. diuit Matthiolus. etc Quis vero tantas lues dirini re aussisit λ Ν
his satis sit certo scire nullum meis die ien aspalathi nomiad nostris temporibus in i liarmacopoliis haberi, nec do Vcturum aspalatho
certi quidquam doeiloribus bota Dicis innotuisse. Sotis. Geoss. Mat. med. IIet ar 8 sqq. I iiiiL. Mat. m M. Pyg. 285 , edit. Schre r.
Aspalathi lignum est 1galloelium
vocarat . . forte, . ni ipsi Phinitie Syri diatison vocalit. . Dis scorid.
serula, sed lignosus: ξ ui on: a Di scorid. inprimis laudatur, loco ei-