장음표시 사용
441쪽
minime serui accus, rubens, et in purpuram Vergens deti acto cortice. Nascitur pluribus locis; sed non ubi feodoratus. Quam vim haberet caelesti arcu in eum innixo,
diximus Sanat tetras is . hulcera' et OZaenas, genitabaex hulceratae aut carbunculautia : item rhasadiae: inflationes' i tu discutit, et stranturias. Cortex insanguinem reddiuitibus inritetur. Decoctum ejus alvum sistit. Similia praestare sili rem quoque putant. i LXX. Spii, est. ppendix appellata, quon ain haccae punice mlore ' η' ea appendices vocantur. Hae crudae per se, et aridae in vino decoctae, alustui citam'. ac tormina
mode infunditur. . Quid sit otaena, Celius 'aperit, VI, 8 : . Sin autem aliut era, inquit, circa nares sunt, Pluresque emistas et odorem foedum Miant, quod genus x Gr i ὀζαι,α, appessant, sciri qui- . dem debet, vix A malo Posse succurru. Scrib. Larg. ζαiv , gravem 'rem parium interpretatur. H.
rejectionem sanguini colaberi, ii Gnae dissicultatem, inflationesque di cuti, st tiam Dioso, rides. - l TOcitato. HARD. 8. Demetum ejus aleum sotcit. Dioscorid. Ioc. cit. Taις :σt. H. - Aliter distinguitis Gron. et Al. ante Ilaia.. xtranguria APrtex. . Sanguinem reddentibiis medetur, secoctum ejus. Alvum sistit cortex. . Postre mam vocem superstruere Prae no-puerat Pintianus. Em
Hadr. Iunius eam esse existimat, quae in osset nix hodie Berberis duis metorum vocatur : in Gallia vulso γι ne iis ιω. A Cluao .pingaurui stor. Rar. Plant. I, P. . I 2 I. Eg. magis esse censuerim, Oam vutagus binclinarunt ox1acantham,Gaulia nube Die nuncupat. Desineatur a
Oriente, Libano, etc. ED. a. 'c e Puni O couore , etc.
oxyacanthis,' de qua tutelliolida
442쪽
compescunt. Pyracantliae' baccae contra Serpentium ictus bibuntur. LXXI. Paliurus' quoque spinae genus est. Semen ejus rΑsti Zuram Ocant, contra scorpiones' ossicacissimum :item calculosis et tussi. Folia ' adstrictoriam vim habent. Radix discutit panos, collectiones, vomicas : urinas' trahit pota. Decoctum ejus potum in vino alvum sistit 7: se pentibus adversatur. Radix praecipue datur in vino. LXXII. Agri lia' contusa addito sale, articulorum t
ὀξυάκοι,θα est . seu spina acuta, I,
I aa, Piri solio , myrti baccis, spinis asperrima. Pingitur a Lobelio in Advv. pag. 438. Galli vocant
rubuin ardentena, butoon ardens. Ita rescripsimus admonitu codi-
eum MSS. tum hoc loco, tum vero in Indice : quum prius legeretur, 'r ducanthi. At de pyxacantho sermo instituitur, caΡ. 77. De. Pyria catillia nunc agi et Nicander iir bat, qui in Titer. I ag. 6o, Coin
mendat in primis adversus serpentes et scorpiones : Λαζερ καὶ πιιρα--- . Dyi Vlι--α,λ v. I υράκαουθα quasi ignea dicitur spina. id est, valde urens, Pungerisque. Diosc. I, Iaa, Oxyacantliam vocat, et a nonnullis πυρἱveis appellari, et mντυα, θην ait : Iege ' ρακά, Μ, quod nempe reuies, Pungentesque spinas habet. H. - 'merin tho. Est Cratinos I meantia stimsarad. εω n. gon. Iaasi Pers. Roscio.
Iuss.); habitat in Galliae meridio-
italis et Italiae sepibus. Em LXXI. r. Paliurus. Geminum est itali uri geuus et vulgare alterum , de quo Dioscor. I, rat; alterum
sticanum . de quo Plinius XIII, 33. Vulgare a Dodonaeo pingitur,
Pag. 744. Africanum a vulgari fructus forma discrestat, magnitu' dine ea qua cedri bacca est. HARD . - Παλίουρος Theophrast. Histor. IV. 3, et Dioscorid. loe. UI'. laud. Nobis Rhamnus Paliurus Lin n. Pen
S. Radiae. Dioscor. et Galen. ad verbum ii. G. Hann.6. Urinas trahis Pota. Dioscorid. loco citato. HARD. 7. Aloum sistis. Dioscorid. loco citato..HARD.
LXXII. I. rifolia. Agrifolium frutex est, cui et Darvae ille, aqui . soliae nomen, ut diximus XVI, I a.
443쪽
morbis prosunt: haccae purgationi seminarum', coeliacis, dysentericis, ac cholericis. In vino potae alvum sistunt.
Radix decocta et illita extrahit infixa corpori. Utilissima est et luxatis, tumoribusque. Aquisolia arbor' in domo aut villa sata, veneficia arcet. Flore eius aquam glaciari Pythagoras tradit: item baculum ex ea factum, in quodvis animai emissum, etiamsi citra ceciderit desectu mittentis,
Prius legebatur eu Aliqui solia conis
tusa. . . articulorum morbis imponunt e prosunt baecae, etc. . Ut ad paliurum haec vectare viderentur,
de quo Proxime antea legebatur. At vocem immniant ΜSS. codices, Rug. Ciab. nullus denique unus agnoscit. Baccas paliurus nullas
habet: habet aqui solium quales deseribuntur, XV, 29. Et de agri solio sermonem hoe loeo institui vel ex eo credibile fit, quod statim
ob assinitatem nominis, ut sereminio familiare est. hoc ipso capite ad aquilaliam arborem transis fertur oratio. Sed rem plane decidit, emendationemque nostram egregie eonstabilit Plinius alter Valerianus, qui auum sere opus exseriptoris nostri sententiis verbis. que concinnavit. Is enim de Bemed. III, et S i u Ad nervos, articulos, arthriticos. 4 hunc ipsum lo- eum exscribens: agri lium v lusum, inquit, addito salo et oleo prodest. .
Idem II, 25 r u cholerae quomodo uecurritur: baccae agrisolii tritae ex vino datae prosunt. α Denique III, 49 8.α extrahenda ea quae eo cavi infixa sunt et radix etiam urifolii coquitur, et teritur, et sic imponitur. . Qu- totidem plane
verbis Noster his habet: qui quum
mero dixit, talia fruticemque simul intellexit. Η. - risina. In hujus arboris nomine variant MM. codices. Sed certe pertinet ad aqui- solium , is Maa p ut patet ex ejus
virtutibus. Sie recte Broterius rba isera autem arbor, de qua nunc
tat in Europa australiori. Non con sucidendum cum aqui folia ar re quae ab illo prorsus et genere, et ordine dissert. ΕD. a. Purgationi seminarum. Sistendae videlicet. D L. 3. Aquifolia arbor, etc. Hoe etiam de rhamno prodidit Diosc. I, t 9 :Λε streui καὶ κλωτα: αυHie θυραις
tur et hujus rami, januis senestrisve appositi, venescorum maleficia depellere. . Sie et Laertius in vita
Biociis et Meand. in Ther. De aquisolia puto loquutum esse eo
I s. ; habitat in Europa australi et Africa horeali. Cons. tom. V, p. 647 hujusce edit. ED.
444쪽
ipsum per sese recubitu propius adlabi : - tam praecipuam naturam inesse arbori. Uxi' arboris fiamus mures
LXXIII. Nee rubos' ad maleficia tantum genuit na- atura; ideoque et mora his', hoc est, vel hominibus cibos
dedit. Vim habent siccandi adstringendique a gingivis,
tonsillis, genitalibus accommodatissimi. Adversantu serpentium sceleratissimis, haemorrhoidi et presteri, flos, aut mora . Scorpionum vulnera sine collectionum periculo
inungunt, urinam cient. Caules eorum' tunduntur teneri, a exprimitur succus, mox sole cogitur in crassitudinem mellis , singulari remedio . contra mala oris, oculorumque, sanguinem exscreantes, anginaS, VulVas, sedes, Coeliacos,
potus aut illitus. oris quidem vitiis' etiam solia comman-
4. Per sese. Ultro, sponte. Brol. ex Reg. Cod. x Per M. ED. S. nai. Venenosam arborem leviter sane perstringit : nos cor ularii vice et viperae morsum prodesse taxum adjicimus e vadentisque praebemus Tranquillum in Claudio. c. VI. II. - xi. Μαος Theophr. Histor. III. ro Dioscor. IV, 8oi nobis Taatis evita Dime. monades . geri. 2287 Pers. Confer. Iusa.). de qua iam Noster egit, XvI. ao. M. LXXIII. r. - Graecis auctoribus dieitur Rufus f tkosas; Rubus idaeus stimaria. ροθ n. gen. 12 38 Pers. Rosae.
Iuss.); nostris vulgo, - et fram Misier. ED. a. Et mora his, ficu est, vel homianibus. Et mora rubis, hoc est, a non asinis tantum . qui Tubos ac sentes rodunt, . sed hominibus quoque cibos dedit. H. -Mora. Libb. ante Hard. edit. ea eis mo/ra vel hominis. quanquam emendationi praeiverat Gron. in not. ED. 3. PIm habent sieeanai. Etiam et
ner Os Praecisos, ae vulnera colli
gendi. glutinandique, teste m.
Prisc. I. I9: . Bubus elixa, et trita, hoc facit. . HAED.4. Aduersantus. Hane vim solita
Dioseorides adscribit. IV, 37, et Apul. e. 87. tit. 9. Nicandis in
σωμεουα τοι in Firmant gingivas, orisque hulcera sanant comis mandueata solia. . Q. Seren. e. XV,
445쪽
lucata prosunt, et hulceribus manantibus, aut quibuscumque in capite illinuntur. Cardiacis' vel sic per se im
ponuntur a mamma sinistra : item stomaclii' doloribus, oculisque procidentibus. Instillatu '' succus eorum et au-3 ribus. Sanat V condylomata Cum rosaceo cerato. Caulicut Ortim ex vino dococtum , uvae praesentaneum' ' remedium
est. Iidem per se in cibo sumpti cymae modo, aut decocti
pag. I 34 . . Manditur apta ruisbus gingivis, et bona Iabris. . Et
dendis : Obseenos si sorte locos
nova vulnera cament. Horreu- tum mansa curantur fronde ruinhorum . . HABD.
8. Curdiaeis vel sic. Hoc est, trita vel commanducata. Apul. c. 86. de erusco, sive rubo, t. 4 . . Ad eardi,cog : Erusci scilia per se trita imponuntur mainillae sinistrae ;He dolori resistunt. α Plin. Val. lib. cap. III, ir: a Cardiacis sanandist Mammae sinistrae. . . solia rubi in
quo mora nascuntur trita per se imponuntur. . H. R D.
Stomachi doloribus. Diosc. IV, 37 : Θερα τευ et καὶ εἴθαλμων προ
ιιι Instillatur. Plin. Val. I, 9:- Foliorum rubi, in quo mora nascuntur, succus tepidus instillatus,
medetur auricularum fracturis. . Item Apul. c. 87, tit. I : . ud auis rium dolorem . . HARD. I I. Sanal. Apul. c. 87, ut. 9, et Diosc. loc. cit. H. RD. ra. Catinsiculorum ea ωino doco etiam. In aliis exemplaribus ea uis lorum scriptum iuvenias, non cauli Ioram; haud omnino spernenda lectione, nam in sine capitis alte-Tum genus rubi tradit, qui gignit pilulam castaneae similem. Praecipuo remedio calculosis. Sed quoniam Dioscorides succum ex foliis eaulibusque expressum, mox in sole densatum, multos in medicinausus habere tradit. quod et Plinius paulo ante dixit, rem in medium relinquo. PINT. 3. Uriae Praesentameum. Prius legebatur, vel Praesentaneum : ut ad
sananda condylomata, de quibus Prius agebatur. spectare id quoque remedium videretur. In Reg. I cod.
τε Praesentaneum. Nofi uine resertis
psimus, indubitata conjectura. Auctor ita conjiciendi primum exstitit Mam. Em P. C. XIV, P. 99 : α Bubi, inquit, cauliculi teneri discoquuntur ex vino : idque vinum gurgari-
Eatur, quod confestim uvam proinminentem coercet. Folia rubi ar iacta in umbra in cincrem Concremantur : is cinis in cochleari uvae subjectus , praesentaneo remedio eam contrahit. . Et Plita. Val. I. 45, cujus lemma est: . Ad uvam
distillantem : Bubi, inquit, ira quibus mora nascuntur, cauliculi decoquantur ex vino, et eo ipso vinci gargarisetur. . Et Pintiani ὶnde eonjectura exploditur, ciaculorum scriabere enitentis, pro cauticulorum. H. t 4. Iidem. Marc. P. Ca P. RII,
446쪽
in vino austero, labantos dentes firmant. Alvum sistunt ut prosluvia sanguinis : dysentericis prosunt. Siccantur' in umbra, ut cinis Crematorum uvam reprimat. Folia quo Ille arefacta et contusa, jumentorum iniiceribus utilia traduntur. Mora, quae in his nascuntur, vel '' enicacioretia stomaticen ''praebuerint . quam sativa morus. Eadent com- 4
positione, vel cum hypocisti iide '' tantum ot melle bibuntur
in cholera, et a cardiacis V, et contra araneos. Inter medicamenta, slum styptica vocant '', nillil esticacius rubi mora serentis radico decocta in vino ad tertias partes, ubcolluantur eo oris huicem, et sedis foveantur; talitia lite Vis est, ut spongiae ipsae lapidescant. LXXIV. Alterum' genus rubi cst, in quo nosa naSCitur. 3Gignit pilulam ' castaneae similem, praecipuo remedio calis. Aloum staturit. Dioscorid.
IV, 47; Galen. de Fac. sim P. med. VI, p. 163; Plin. Val: II, 27. H.
I 6. O Fluorem muliebren, Diosc. intellexit et Galeu.ll. cc. et Apul. c. 87, tit. 3.niorrhoidum' sanguinem Marc. Em P. c. AxxI, P. 222. Sanguinis reis jectionem ex ore Plin. Val. I, 64. cujus lemma est: a Sanguinem re jicientium curatio. Ruborum, m-quit, in quibus mora nascuntur, caules ex vino austero decocti
eduntur, idque vinum bibitur in
potione. . HARD. 17. Siccantur. APul. c. 87, de e Sco, sive' rubo, tit. 6 : . Ad uvam remedium : Εru wi lierhae solia aresia iit in umbra : crematorum einero in cochleario tacta re siliet. . Marc. item Emp. e. XIV. H. 18. F et eblaariorem. Gron. Et Al. Hi quum esseaciorem. ED. P. Stomatiam. Stomatica medicamenta sunt, ut diximus XXIII, quae ad uvas, tonsillas, saucium tumores, et oris vitia accommodantur. HARID. 2 . Omnes quas vidi e bl . bo c. male; tiam gr. bποπισθις. ED. xi. A eardiaeis. Pl. Val. Iu, i L. 22. Strymio mocrant. Στυπτικα, adstrictoria: adstringendi, spissan
dique vim habentia. H,BD. LXXIV. r. Alterum. Nunc, ut opinor, herbariis incognitum. Ru-hum rosarium vocat Marc. EmΡ. mox citandus. Cynosbatos ipse est de quo mox dicetur et quem similitudinem rosae Noster ferre dixit, lib. XVI, cap. II. H. - Alterum
ςατοv; nobis est Rosa canina Icos. Post u. gen. Ia 37 Pers. ROsac. Iuss.); cave ne idem eredas cum cynosbato, de quo paulo inis. ED. a. Gunis putilam. Spongiam vo
. Spongia, inquit, ex rubo rosario agresti sumpta, et aqua frigida,
447쪽
Alia est cynoi rhoda , quam proHm s dicemus vo- xiv.) Cynostaton , alii cynospaston alii neu ro-ati, Mon vocant : solium habet vestigio hominis' simile. Feri' et uvam nigram', in cujus acino nervum habet, unde neum astos dicitur. Alia est a cappari', quam medici cyno ton appellaverunt. Hujus thyrsus' ', ad remedia
splenis et inflationes, conditus ex aceto manditur. Nervus a diis eum mastiche Chia commanducatus os purgat. Buborum rosa alopecias cum axungia emendat. Mora capillum tingunt cum ' omphacino oleo. Flos mori per messes.
donec madescat, macerata, ae deinde trita. et ex aqua Per triduum potui data, efficaciter calculosos emendat. α Et e. in II, pag. 196 :. Spongia, quae in pruno silvestri. in spina aut in resa silvestri nascitur, etc. . Sed is rosam silvestrem, peu rilanterium , cum hoc genere rubi miscuisse, de quo nunc sermo est, nobis videtur Smnoras pariter. et Foviolas Columella , lib. XI ,- capite ultimo, radiculas asparagorum vocat illigatas , implexasque mutuo, atque
3. Asia est e Morrhoda. Quae lanterii cognomine apud nos venit, Eglantiar. De ea libro sequente, cap. 6. IIA D. 4. Cynoshalon. Latine, sentem canis recte appellaveris. II. - NO-bis est Ribes nigrum Pentararin m no n. gen. 575 Pers. Grossular. Jusa.); habitat ad sepes et fluviorum ripas. Nostris vulgo, groseliter notri caris. Cons. Sprenget. Hist. Rei herb. tom. I, pag. x I. ED. s. Cynosyaιon. Regg. I, 2 , ae ih. e rimaris. H.-Et sic Brol.
edidit. In edit. principe legebatur
6. Vastigio hominis simila. ADῶδες Theophr. Hist. III, I 8. Plinius legisse videtur Athenae legit se: Hermolaus seri ιAM: Milletus ἀγριωδεe. Plinium recte
Iegisse arbitror. DALEC. 7. Fert, etc. Plinius cynosbati historiam, cujus fruetus subruber est soliumque miseet aeconfundit eum chamaebato, quod uvam nigram seri, sive morum uvae simile. Hus rubi modo, 'quem
erectum, ac procerum, cat Theophr. Legendum Porro si est: . Fert chamaehatos et uvam nigram, etc. . ut diximus superiori capite. DAL. - Xαμαίσαtρς
Theophr. Hist. III, 28 , nobis est
ter Plinium. quod sciam , confir
mat. HARP. s. Alia est a camuri. Diosc. In
Nobis Cumaris spinosa mirand. mono n. gen. 1247 Pers. Camaia A. Ius . . Habitat in Europa meridionali, Africa et oriente. En. Io. Hujus thresus. Cyns bati scilicet, qui diversus a tappari. H.
448쪽
colligitur. Candidus pleuriticis praecipuus ex Vino potus, item coeliacis. Radix ad tertias decocta, alvum sistit, et sanguinem : item dentes collutos decocto. Eodem succo ventur sedis atque genitalium hulcera. Cinis V e radice deprimit uvam. LXXV. Idaeus, rubus appellatus' est, quoniam in Ida
non alius' nascitur. Est autem tenerior ac minor, rarioribus calamis' innocentioribusque, sub arborum umbra nascens.
Hujus nos' cum melle epiphoris illinitur, et ignibus sacris; stomachicisque' ex aqua hibendus datur. Caetera eadem praestat, quae ui pra dicta, LXXVI. Inter genera ruborum' rhamnos' appellaturix. Gris. Deprimit tumentem uvam. H. Vet. et Ch. reprimit. M. LXXV. r. I tis rusias amella. tres. Recentioribus eodem nomine
est Rubus idistis, de quo jam dictum;
nostris vulgo , fram Diar. Habitatia lapidosis montosisque. ΕΙ . a. Quoniam in Ida n .atius. Idaeua appellatus est , inquit Diosc. IV, 38, quod in eo monte copi aius nascitur. Nullum praeter id genu , nasci rubum ibi Plini adjicit. Ita porro Reg. x eod. olim non alias, Perperam legebatur. H. 3. rioribus eritimis. Aculeis.. Minoribus spinis, ae m nus aduncis, is dixit ipse Plinius. XVI, 7 a. in col. c. ἀκάουθας μt M. H. 4. Flos eum melia epiphoris. Oculorum videlicet inflammationi hus.
Plinius ipse, XVI, 7 I r a Flos ejus contra lἰppitudines illinitur ex melis, et igni sacrα - Diosc. IV, 38:
admonitu e leum UM. Rug. ib. me. tum Ipsius Plinii, qui lib. XVI. e. 7r, de eodem rub Idaeo agens : . Contra stomachi quoque vitia, inquit, hibitur ex aqua . . Dioscoridis quoque lib. IV. 38, ita scribentis r Hθ' iv ποtω Prius
stomatiris lege tur. Η RD. LXXVI. r. Inter genera ruborum. Latius accepta significatione voeia ejus, rubias : alias in ruborum g tiere censeri rhamnus non deliat.
Rhamni genera duo similiter Theo
phrastus agnoseit, nigrum 'et canis
didum e Nicandri quoque Seholia-
Rhamni varia genera delineantur a Clusio Histor. Rarior. plantar. I, Pag. 1ο9, sq. HARD. a. Rhamnos. Duplex rhamni genus Theophr. Hist. III, NI ; eau didum nempe ac nigrum. Candiis dum nobis est ZiVmus twaris Will d. Pentanae mono n. gen. 53s Pera. sub Rhamno. Fravi Gc. Iuss.); nigrum vero, an sit Rhamnus
iret oratis Sprengemisaddubitas, Hist. Rei herb. I, 83. praeter Zie hum
449쪽
a Graecis, candidior et fruticosior. Is floret, ramos spargens rectis aculeis ; non, ut caeteri, aduncis r soliis ma joribus. Alterum genus est silvestre , nigrius, et quadam- tenus rubens: seri veluti solliculos. Hujus radice decocta in aqua fit medicamentum, quod vocatur lycium R. Semen secundas trahit. Alter ille candidior adstringit magis, refrigerat, collectionibus et vulnhribus accommodatior. Folia utriusque et cruda, et decocta illinuntur cum oleo.
1 LXXVII. Lycium praestantius' e spina fieri tradunt, quam et pyxacanthon' Chironiam vocant, quales in In dicis' arboribus diximus, quoniam longe praestantissimum
Pag. 54. ΕD. 3. QMγd moratur lycium. Hoc salsum, et a nemine Proditum. DAL. - Lycium. Graecis λυκιο, , quius hodie in Ossicinis usus in is gnitus, ut Dodonaeus queritur p. 45. Nomen a Lycia, unde adu hebatur optimum, vel ab ipsa spina, habet. H. - pe Lycio colas. quae dicta sunt toti . V, pag. II 3 edit.
4. Folia utriusque. Ea hulceribus quae serpunt, erysipelatibus illitii. auctor est Diosc. I, II9. II BD. LXXVII. r. secium praestantiara. Lycium Indi vocant. Graeci, quoniam Indicum DOmen non satis uin erant, Pro caιe, principio quidem acanthon nominarunt e et quia in Lycia at Cappadocia ea arbuscula buxi solio est, Py calathum aPPellaverunt, arboris indicae 6guram gi Orantefi, quae tamarisci soli uni habet . alias spinosissima. DALEC. . ' canthon. Quin et ipsi spinae, medicameuti quod ex ea fit, nomen est inditum : lyeii nimirum. Diosc. I, 13a : Λυαμ, θ ε,tοι etc. Ρyxacantham latitie buxeam spinam jure dixeris. Bellonius repertam a se in Palaestina
Solan. Ium.). Habitat ita Gallia, Italia, Graecia, etc. Iam lycium Indicum retulimus ad Aeaeiam Ca--- Monadelph. mirand. ge . t 655 Pers. sui, Mimosa. I ζιιmis s. Ium.); habitat in India; etiam ex hac planta succus catechia di tufi. Cons. lih. XII, cap. I S, et E Cur s. ad calcem ejusd. lib. ΕΙ . 3. Quases in Daieis. Tum in India , tum in Pelio monte natas. Vide XII, 35. I ARD.
4. Praestantissimvim Gistimatur.
Scrib. Larg. Comp. xlx : . Nulli collyriorum tantum tribuo, quan tum lycio indico vero IRr se. Hoc enim iniqr initia, si quis lioc colly-
450쪽
existimatur Indicum. Coquuntur' in aqua tus, rami, ma- dicesque, summae amaritudinis,. aereo Vase Per triduum, iteruinque exempto ligno, donec mellis crassitudo fiat. Adulteratur' amaris succis, etiam amurca, ac felle bubulo. Spuma ejus ac nos' quidam oculorum medicamentis additur. Reliquo succo saciem purgat , et pso S innat, erosos angulos oculorum, veteresque fluxiones, aures purulentas, tonsillas, gingivas, tussim, sanguinis exscreationes , fabae magnitudine devoratum : aut si ex vulneribus fluat'. illitum : rtiagadas, genitalium hulcera, attritus,hulcera recentia, et serpentia, ac putrescentia. In naribus a
ClaVos, Suppurationes. Bibitur et a iiiulierisus iii lacte contra profluvia Indici ' disserentia, glebis extrinsecus nigris, intus rusis, quum si egeris, cito nigrescentibus e
rio in unDtur protinus, etc. . Sic etiam Galenus de Fac. simpl. med. VII, ao4, Post Diosc. l. c. H. s. C utimur in aqua imi rami, etc. Totidem verbis haec Dioscor. I, I 3 a. Η1RD.
. Adulteratur amurca inter coquendum admixta, aut ali- sint liti succo . aut solle bubulo. .
Plinius ipse, XII, i S : . Ea spina pyxa uilios, seu lycium et in
Pelio monte nascitur, adulteratque medicameriturii 2 . nempe verum,
tr. Iadiei differentia, Helia ex trinsecus nigris. Itidicum lycio m dinfert a vulgari, glebis extrinsecu nigris, etc. Sic etiam Diosc. l. c. II.