장음표시 사용
81쪽
a C. ΡLlΝIl NAT. HI ST. phaes ' spinis geniculatum : tribulo' proprietas, quod
et Ductum spinosum habet. a LV. Ex omnibus his generibus urtica ' maxime noscitur, acetabulis' in flore purpuream lanuginem landentibus, saepe altior binis cubitis. Plures ejus disserent,n ': silvestris, quam et seminam vocant, mitiorque. Et in silvestri, quae dicitur cania', acrior, caule quoque mordaci, fimbriatis soliis. Quae vero etiam odorem fundit, Herculanea Vocatur. Semen omnibus copiosum, nigrum. Mirum sine ullis spinarum aculeis lanuginem ipsam esse noxiam, Et tactu tantum leni pruritum,
P. I x et Poterium spinosam i Monoec. Polyand. gen. aD99 Pers.); cs. Totimes t. Ilin. lib. I, Pag. 6 . Hoe et , et ad vinum conservandum, oh aromaticam indolem, adhiberi, testatur Galeii.
φῶς et iπποφεωe promiscue dicitur.
Vide Dioscorid. iii Noth. P. 474. H.--πο ait Diosc. IV, I 63. Non est Hippophad Rhamnoides Diue.
Pentand. gen. 22 7 Pers. Elina . Iu . . An Euphoesia vitiosa μδε M. tri n. geri. II9o Pers. Eu morbi . I L) suerit, inquirendum monet Sprengelius, quum radix ejus suceum lacteum et drasticumsundat. Cons. quae dicturi sumus lib. XXII, cap. 24. I D. s. Tristilo. 'heophrast. Histor.
lati, δι τι περα πιάκαουθος ἐστι. . Id vero tribulus peculiare habet, quod fructus integumentum spin sum, sive aculeatum habet. . IuΜsS. tribulo trutilo. ΗARD. Gron. et Al. tributa Pro rietas. ED.
pusulasque ' confestiui adusto
Iosa ); de his jam dictum. Fra.
α. Aeetabulis. Vasculis quibusdam . quibus semen et lanugo continentur, quae acetabuli speciem
3. Piares ejus differentis. Vide cap. I 3 Ithr. seq. D L. 4. Quin dieitu nia. Ita HSS. Sunt qui eanthis legi malint. I A D. 5. Pustu que. Turneb. Advers. lib. XXIV, cap. a, leg. Pusulas este dietas, quia pus continent. Columellae ρtistiti ignis sacer; undemsilosa, vel PusMosa oris. Sic autem vocat, quia sacer ignis, qua depascitur, pustulas attollit. DA C. P raulasque. Sic libri omnes MSS. non pustulas. Celsus, lib. V, cap.
18 : .Pustularum plura genera fiunt. Nam modo circa totum CorPus, Parin
temVe, aspredo quaedam sit similis his Pustulis. quae ex urtica, vel exsudore nascuntur: Graeci vocant: eaque modo rubent, mo
82쪽
similes exsistere. Notum est et remedium olei. Sed mordacitas non. protinus cum ipSa laurba signitur, nec nisi solibus roborata. Incipiens quidem ipsa nasci Vere, non ingrato, multis etiam religioso in cibo est, ad pellendos
totius anni morbos. Silvestrium quoque radix omnem carnem teneriorem' facit, si iiivique cocta innoxia est. Morsu carens, lamium' Vocatur. De scorpione dicemus' inter medicas.
LVI. xvi.) Carduus' et solia et caules spinosae lanuginis liabet. Item acorna, leucacantiaos', chalceos', cnicos polyacantlios, onopyxos, hel xine , scolymos. Chamar
do eolorem cutis non ex dunt. Nonnunquam Plures similes varis oriuntur, nonnunquam majores P stulae, lividae, aut pallidae, aut nigrae, aut aliter naturali colore mutato, subestque his humor. Ubi haeruptae sunt. infra quasi ex huleerata caro apparet: ελυατοαvota graec e n minantur: sunt vel ex frigore, vel ex igni. vel ex medicamentis. . Gallis , des pustules, dea a otiles. H. 6. Carnem teneriorem , etc. Pisces. quadrupedes , aves recens captas venatores et aucupes urticae soliis involvunt, ut minus et tardius cor
ruri Pantur. DAL. - Simulque cocta innoxia ιst. Morsu carens, iamiam, etc.
Sie ex MSS. Hard. . si uital cocta. Quae innoxia, morsu carens, Iamium M. Groii. et Ri. G. 7. Lamiam. Sive urtica iners, cujus triplex genus a Dodonaeo depingitur, Ilog. IJS ; visum a nobis in Horto Regio, ortis morte. Galeopsis est Dioscoridi . lib. IV. cap. 95. H. - Lamium macula' Didy nam. omninPerm. geu. 1388 Pors. Lais hiat. Ium. , de quo Noster iterum lib. XXII. p. asi: . Album Lahet in medio solio, etc. . Diosc. lib. IV, cap. 9s , est Lumium PQ reum, judice Sprengelio. ED.
8. De se. diremus. Lib. XXII, C. 17. LVI. r. Carduus et folia, et eaules vinosin ianuginis. Sie ex MSS. Harduin. . et solio, et caule spino asianugines habet . Gron. et Al. ED. Cardum. Theophrast. t. Padem recensenti, Histor. lib.
x8Oa Pers. Cynarorem. Ium. 3. ED. 3. Cho eos, etc. Chaleeos juxta Dalreamp. est carduus sphaeroce-pliatus lati solius. Polyacanthos micarduus spino issimus, angi istiso lius, vulgaris, polyacanthos Theophrasti , C. Bauli. Onopyxos est carduus tomentosus, acalii hi solio angustiori . Touruesor . BR T. 4. uelitae. Dine. Hoc vi
tium esse auctoris . rion exemPla
83쪽
leon , in soliis non habet aculeos. Est' et illa disserentia, quod quaedam in iis multi ulla ramosaque sunt,
ut carduus. Uno autem caule, nec ramosum, CniCOS. Qua
dam cacumine tantum spinosa sunt', ut eryngium. Quaedam aestate florent , ut tetralix, et helciae. Scolymus', quoque floret sero et diu. A corna colore tantum ruta
ris. monstrat. quod is scribit Eh. XXII, cap. I7 I u Sed nos qualm vera osset helcne, diximus superiori libro, etc. u DAL.
Ilist. lib. VI, cap. 3, legendum :Caetorum quum spinosis hic sit s liis, ac D caret. Vitiosus codex , qualis ad nos pervenit, sesellit Plinium. Chamaeleon quidem niger, ut alii cardui, spinosis soliis est, verum aliorum modo ἀκαψρου. id est spinosum capitulum non habet, sed florem in umbella, quod ei peculiare est. DALM. Chamaeleon in foliis non habet a Dos. Est et illa differentia, quod quodam in iis mulis
tisaudia ramosaque sunt, ut crurduus ἰtino autem cauti , nec ramosum, enicos.
Mendosa ut conjicio verba, et Pra Postere locata. Scribo: a Chamaeleo in soliis non habet aculeum. Est et
illa disserentia , quod quaedam in
his multicaulia ramosaque sunt, ut ec . Uno autem caule et ramin. fium, ut carduus. . Nam partienta negativa nec, in vetere eodice non
legitur. Theophr. libro sexto, Cainpite tertio : a Verum haec omnia ejusmodi sunt, leucacantia, chal Ceos, necos, Polyacantha, atractylis, onopyxos, ixine . chamaeleo, verum haec non habet solia aculeata.
Sed praeter praedieta diserimina distant inter sese, quod alia multis
constant caulibus, ramososque sun dunt , ut cnecos. . PINT. - Chamae leon. μέλας' Hippocr. Ul.
879; Theophrast. Histor. lib. IX, 13; Dioscorid. lih. III, cap. II ,
est Brotem eo'mbosa, Wiud. Acris succus ossicinalis erat. Xαμααεωvλευκος Theophrast. ibid. Dioscorid. lib. III, cap. Io , est Carlina aeau sis O ven. gen. 179I Pers. nameem. Iuss. . ED. 6. Ge. etc. Traduntur haec quoque a Theophrasto , loe. cit. sed mutilum scriptoris locum ante nos alii agnovere. ΗΛan. - Vid. noti . supP. ED. 7. Quindam ea mine tantum viis nosa sunt, ut e viam. MM. ut erynge. Theophr. non er3ngium in exemplum affert, sed rutrum, herbam incognitam, loe. cit. si,iα
84쪽
LIBER XXI. sdistinguitur, et pinguiore succo. Idem erat V attactylis quoque, nisi candidior esset, Mi 'Disi sayguminthi succumfunderet Qua de causa phonos vocatu ' a quibusdam,
Ore etiam gravis, sero nilitu reseente semine, nec ante
autumnum : quanquam id di ouin iis spinosis dici poetest. Verum omnia haec et semine, et dice nasci possunt.
Scolymus carduorum generis alii is distat, . quod radix eius vescendo est decocta Mirum quod . sitie inter allo tota a
distinguitur, et pluviore s m. Theophrastus inst. VI, 4: . Acoma, inqirit, quoad figuram Cnico sativo eae, colore savi caus, succo
In Illurieo reperiri seribit Anguil- Iara P. VIII, p. 246. Η D. Ακορουα Theophr. Bisti I, I 6 ; VI, 4. sorte et άκορος I, 22, Spreu
gelio auctore, est Centaureia bene
dista s Synon. fruar n. gen. 29 29Pers. Cynam Ph. Iuss. . Huc trahit Broter. carlinam patulam, atracty lidis solio et facie. Tournes. LaCarlino; ita a nobis ab pellata, quod ab angelo monstrata Carolo Magno, ad Propulsandam ab exercitu suo pestem, dicitur. De atra- etylide diximus cap. 53 ED. II. Idem erat. Sie Virgilius, Laurus erat. Similis esset, inquit,acomae atractylis, nisi candore anteeelleret. Et idem tradit Theophr. Hist. VI, 4. HARD.
xa. Et nisi sanguiseum succum furideret. Theophr. Ioc. et t. ait decerpta solia, et rami admota saninguineum succum effundere, αἱμ ποιιι τει σαρκὶ προσ-
Ide Ireo et dictata in Vetoiabus seribit Aetius,
enim φολος Graecis, sanguis ema. us. HARD. x 4. Veseonine est d doeta. Etiam et eruda, νεη ρt avnαι ἐεθηv, καi ωμηv, inquit, Theophrastus. De hM scolymo diximus XX, 99. Non est is sane articactus noster et quis enim radicem fusedulam dixit Z ΗARD. -- Σκυλυριος Theophr. Histor. VI, 4, nohis est odimus maculatus Synones . inquat.gen. 1789 Pers. curae. Ita s. J, auctore Sprengelio; sie enim ille Hist. Rei Herti. I, p. Io I : a Seolyini istius tum radix edulis, tum floris basis ipsa. Diu arbitratus sum nostram C amm Goh mtim intelligi, donee Anguillarae optimi, P. 35. Clusii, Hist. I, p. r53, et Amantii, Geseli. Ar Eoiad. II.
Io 9, argumenta perpenderim. D cuerunt ii eni in scolymum Linis meanum, Bononiensibus eringis dictum, radiceque vesca praeditum, omnino eumdem esse cum Theo. Phrasteo , alienum autem a Dio
scorideo, quippe qui magis eum
85쪽
aestate aliud floret in eo genere, aliud concipit, aliud par
turit. Aculei arescente solio desinunt. pungere. Hel xiii ' rara visu est, neque in omnibus terris: est a radice soliosa, ex qua media, veluti malum extuberat, contectum sua fronde. Hujux vertex summus lacrymam continet jucundi saporis, acanthicen viastichen appellatam' .i LVII. Et cactos quoque in Sicilia tantum nascitur', sua proprietatis et ipse : in terra serpunt caules, a radice emissi, lato solio et spinow.
nostra Cynara congruat. Id ' eryngium Plinii, lib. XXII, c. 9 . esse
maxime probabile est. . ED. Miram. Theophr. I p. cit. II.
IS. moeine. Quae Theophrasto dicitur, ubique Plinio helxine est. st ἰξιψη. imuit ille, ου φυεται
πολλαχου. Contra permutatis vocibus, udi sacere vulgus solet, quae helaiae ab omnibus sive petui cium appellatur, eadem lxine agria ab Apuleio nominatur, cap. 81. Diversa luee porro ab ea de qua dicemus lib. seq. Cap. 19. II RU.
neam largitur. Cons. Anguillam, pag. I 38 ; Alpin. Exot. c. s 4 , te.
quasi spinalem masticham . . inquit Gara. II RI . 18. Mastielmn amellatam. . S Theophr. Dioscorides vero quibusdam in locis : . Viscum circa radicem invenitur, quo mulieres ut utitur pro mastiche. . DAL. LVII. I. Et eaetos quoque in Sestia tantiam naseιtur. Ad verbum
leguntur Ilaec apud Tho phr. Hist. VI, 4, transcripsit etiam Athenaeus, II, 7o e stra κάκτο:
bus sciliorum cum stipitis medulla summa, uti indicavimus lib. sui'. P. 99. Phanias quoque apud Athen. loe. eit. peculiarem Siciliae
s. Caules. Theoplisastu loc. Cit. caetos vocari similiter tradit, in cibis gratos, si decorticentur, u-
86쪽
sastidiunt in cit,is, in voteratos quoque. Unum caulem rectum habent. , quem vocant pternica, ejusdem suavitatis, sed vetustatis impatientem. Semeia vi' lanuginis, quam pappon Vocant: quo detracto et cortico, teneritas similis cerebro palmae est : vocant ascali an '. I,VIII. Tribulus 'non nisi in palustribus nascitur, dira tres alibi, juxta Nilum ot Strymonem amnes excipitur in
cibis, inclinatus in vadum, solio ad effigiem ulmi, pediculo longo. At in reliquo Orbe ' genera duo: uni' cicerculae solia, alteri aculeata'. Ια Et serius floret, magis lite septa
nillil subamaros, muria coi diri et
inveterari. Η RD. . 3. Unum eiatilem metum habent, etc.
niae, Barbariae et Cretae agris. In volucrum eaneellatum, stupendum uaturae artificium, muscas amet. Hanc, ut Aeamam quoque gum miseram, de qua diximus cap. -- per. Cretae incolae tu et hil expetunt : σκαλιο, ab iis vocari, sciat ram antem ab incolis Tarenti Anguillara testatur, p. 237. Schneidem
tamen na il aliud ost quameaulis κακτου. ED.
4. Vetustatis immaiantem. Qui sale, ut caeteri, condiri nequeat. RS. Omen ei lamginis. Haec eois r. ad verbum l . cit. ΗΑΛ D.
LVIII. t. Traiam. Haec tribuli palustris descriptio pariter Theoph.
lib. IV, 1 S. servat nomen. Traia- ωρηορο et Farraria ereti t mean . moamon. geri. I 38 et Io37 Pers. Riatae. Iusa. , eodem Nigais nomine describi Sprengelio videntur apud Theophrast. Hist. VI. r-S. Ille soliis cicerinis gaudet ; haee etiam ἐκ τω, φυλλακάνθωv .sero proveniens, et habens semen in siliqua. ED. 3. Uni eicereti . Hoc est, ciceris
exigui, ut diximus XIX ,6 I. Theo-
r. l . cit. Το μει παρ Teiholus terrestris est
CL,ii Bar. Plant. VI, P. 141, et Dodonaei, p. S47. 4. Altari aeuleata. Quem idcirco φυλλάκα θου vocat. Magnam hie habet amnitatem eum tribulo Dio seoridis. IV, IS. Η aD. cf. me et serius floret. Theophrastus lae. eit. Dioscorides item l .
87쪽
alteri arenaceum'. Spinosorum etiamnum aliud genus o nis . In rginis oni in spinas habet, apposito' solio rutae simili, toto cause soliata V . ita modum coronae : sequitur a frugibus i aratro inimica, vivaxque V praecipue. LIX. Aculeatarum' caules aliquarum per terram Ser-6. Semen ei rotundisu, etc. The phr. I . cit. Η, in. 7. Alteri virena m. Theophrastus lib. 4 , somnodes, idem, seminaceum . Utri igitur incuriae eri inen int senius 8 Librariove, qtu Pro se iriateum inenaceum scripsit, an, Plinio nostro, qui quum in Theophrastin sesam des legisset, postea memoriae luis brico tavit non seoamo im8osse. sed ammodes, et areniaceum reari tillit 3 Pi . - Aheri. dixit Theophr. sesamae victuum.
Est sortassis ei tribulo, ob sominis, ob durinam idem ἀμ-
8. monis. Herbariis nunc adiret binus, quod in opere boves subinde sistat. nominatur e frustra negante Anguillara, Part. VIII, p. 147. Detineatur a Dodonaeo, P. 73r. HAnD. - Γλωvic Theophr. VI, s. quem Noster hoc loco transeribit; Dioscorid. III, at rἀvωvtς, ω- ωviδα καλcissi. Est monis spinosa, v. antiqtiorum Diadelph. decanis. gen. I 694 Pers. Legumin. Iuss. . E 3. 9. ARPosito. Appositumque spinis solium habet rutae simile: στι
. namis aculei gera est... solio rutae similis, sed per totum apposito cauletii, ut veluti coronam ex intervallis tota species reprae en tet. 4 HARD. Io. Foliaιa. Gron. et Alii ante Hard. Mintum. Broter. non Ononis sed Hirauo scripsit ex Begg. MM. et edit. principe. ED. II. Sequitur. Post fruges in suetibus atque cultis sponte nascio ur, etc. Theophr. loc. eit. Η. I x. Pueaaque. Theophr. loc. cit. Keu leti δυσωλεθρος, difficile tota evellitur, exs inditum e. HARD. LIX. r. Aetileatarum eatiles, et .
Ex Theophr. lib. VII, cap. 9, haec Plinius corruptissime citat. The phrasti verba sunt: . Disserunt inister se herbaeea quod alia terrae instrata solia edunt, alia in caules, alia utrobique. Iustrata terrae solia giguunt επirειορυλλα γCoronopus, anthemon , anellusa .gramen anemone, a phyllantes, apargia argemone . Pl-tago , aPate. In mole solia mittunt, erepis, an themum soliosum , lotos, leucoion. Utrobique, cichorium, etc.. Mire hune locum depravat auctor, ut et quae sequuntur de herbarum comparatione cum arboribus. D L. - Per terrum serPunt. Hoc est, ut ipse ait, lib. XVIII, Io, earum caules per terram sparguntur. Si non habeant adminiculum, ut Pisa. laee spud Theophri uou exstant. H.
88쪽
iiunt, ut ejus quam coronopu in vocant'. E diverso' stant,aiichusa iii ficiendo ligno cerisque radice apta: et e mitioribus antliemis'. et playllanthes, et anemone, et aphace. Caule soliato est et crepis, et lotos.
2. Coronνum vocant. Diosc rides coronopiam rio II serpere ait,
sed terrae instemii, sive humi pro
v flai: folia vero non quidem spinosa esse, verunt in longum sissa . κατεσχισμευα. Sie Paulo ante caetieaules in terra dixit serpero, quum ii tantum humi iaceant. DAL. Gronmum. Dioscorid. II. 158: Κορωvοπους προμηκες βοταvios κατατου ἐςρωμενου, herbulu mistratiet. Ea est, quum nostri vocant, me decere, ut Placere video S
ligero, iii Theo Plir. de Caias. Plaut. II, 8, P. IIT , aliisque omnibus. Pingitur a D MODAEO, P. I ID. In multis Italiae locis herba stellia diei . auctor est Anguillara, Part. VII. Pag. I b. H. - Coronorus Ruelisi T trad silicia. gen. 355o Pers. sub Senebis . Gueis Iuss.3. ED.
3. E dioerso stant. Per terram non serpit istarum caulis, anchusae, authemidis, etc. IIxn D. - Anchusa tinetiirius. italica Pentand-uo n. gen. 353 Pers. Borragm. Iuss.); cotis. de anchusa lib. sq. cap. 23. ED. 4. Anth. mis, etc. Graecis, ανθε - μις, De anili
mide lib. sq. 26. νυλλαουθὲς Gaza fronditaram reddidit: jacea nigra
Dodonaei est, P. II 4. eam , quem rura nostra agrestem
viciam vocant, scribit Ruellius II, P. 39 5 ; ΛΜεμω ηs , ob foris Praestantiam, et pulchritudinem appellari P seseur, p. 428. Diversa haec ab aphace intes acea est, de qua superius, cap. 5 2. H. - Deanthemide et anemone jam nobis dieium. Phullanthes Brotor. ex Da te inpio refert ad Rapunculum
scabiosae capite caeruleo. C. Bauli. λεάκη Theophrast. non solum est Leontodon T. Metim, ut vidimus
Uute sie libri ante Hai d. editi .
Scribendum certe est nou vate, cujus paulo ante habita est mentio, sed quod mireris, lotos e sic enim antiquum Praesert exemplar. et constrinat Theophrast. lib. VII. CaP. 9. PINT.. - Crems is vore. Vossiani duo et Gudianus, α crepis et lotos. . Scribe, . picris et I tos; a Dam Theophr. l . sui'. est. Κτικαυλορυλλα καὶ πiκρὶς, ὰ θεμουτο Lib. et P. a a Noster : . Pieris ab insigni amaritudine cognominatur. . Gno .
Gepis. Creses inter ignotas herbas
censetur. - Lotos. Sic rmitu inius
ex MSS. Reg..Coib. Tl in. ali rumque fide, qua neglecta libri editi perperam habetit, . et crepis, et apale. . Quin et in Indice hujus libri, ex iisdem exemplaribus legitur, . crepis, lotos. . Denique Theophr. Hist. VII, 9, si τι καυλο- φυλλα , inquit, κρηπὶς , λωτος , etc. Quanquam sunt qui πικρὶς ibi, litteris Permutatis, legi, quam κρη- , malunt. H.-II ρὶς Theophr. Hist. VII, tr. Hel irithia ectioides
89쪽
i LX. Disserentia foliorum' et hic, quae in arboribus,hxcvitate pediculi ac longitudine, angustiis ipsius solii, amplitudine, angulis, incisuris, odore, flore. Diuturnior hic quibusdam per partes florentibus, ut ocimo , heliotropio, aphacae, onochili. xvii.) Multis inter haec aeterna solia'. sicut quibusdam arborum : in priinasque heliotro
i LXI. Aliud ' rursus spicatarum genus, ex quo eSt' Cynops,
LX. r. Di enentia fotiorum, etc. Theophrast. Hist. VII. 9. HA D. a. Dititurnior hic qiaib. per Portes
3. Ocimo. Ωψαο. Theophr. Plist. VII, 3 . et aliis locis. ocimum Basia Leum DArnam. Gymnoss. gen. I 4 r 2 Pea . GHatin Iuss. . de quo sic Sprengeliust a Diu quidem, maxime ab radicem lignosam, haesitavi, essetne haec planta : neque tamen. alti ni signare possum, quae Theophrastius illi tribuit. Cons. SehoI. Nicanii. Αlox. 28o, εδυρσλω εμ tov. Tragus perperam Pol monum Vago.
quam siliquas proserat, metendum Varr. de Re Rust. I, 3I . Certiores nos tamen facit Betonius, Obs. II, 4o, ocimum in Oriente lim Mere, in triplo majorem excrescere altitudinem. atque olerum loco Coin medi. CL Amost nux in Act. Societ Beg. Agriculi. Paris. 1789, i ag. 62sq. . Cf. Histor. Rei Herb. I, Pag. 96. ED. 4. Multis inser hine artema folis. Sie Theophrast. Histor. VII, Io :
το, viva καὶ ἡ θρυαλλις. II ain. 2. Ex quo est cyn s. In MSs. staπPs. In Iudice stan Pos. The phrasti indices hae parte vitiati. Quia sub eo nomine ignota est haec herha raohis, auspicato nihil geri potest. Η,RD. - Foris Plantago Gnom Tetra via. mono n. sen. di 86 Pers. Plautogin. Iuss. . Habit. in Italia , etc. ED.
90쪽
tilopecuros , Helephuros' qua in quidam oesygem' vocant, cilii plantaginem, de qua plura dicenuis' inter medicas,) : in altis q. Ex iis alopecuros spicam habet mollem, et i nuginem densam, non dissimilem vulpium caudis, unde ei et nomen. Proxima' est ei et stelephuros, nisi quod illa partietilatim floret. Cichorion, et similia, circa terram solia habent, germinantibus ab radico post Vergilias 'LXIL Perilleium et aliae gentos', quam AEgyptii, edunt:
nomen dedit avis, id maxime eruens. Crassas plurimasque liabet radices. Item 'rnithogale caule tenero, . candido
edit, sed per totam spicam, tri si
8. Ilast Vergaeas. Post Ferelli rum exortum, de quo lib. XVIII. 'cap. 66. H lin. LXII. 1. Pisdietam et olim ς tes, rum γ' pili, edunt. Supta di- erat, T d ptios prae caeteris se tibiis horbi vesci : nunc dicit. perdicium herbam etiam aliarum geni; urn c; bum esse. GK- - disium. Theophrasitis de ponticio hoc solum tradit cras Mis id liabere radices, pluresque quam sol Ia: n meu et ea re esse, quod Perdices ad id se volutent, toreamque Fussin idiant. De hoe perdit o dicetur iterum. XXII, r9. Diversum illud a . Celsi perdicio, de quo cap. a 4