장음표시 사용
291쪽
telligendum est, Cum in oriente et a tumnale mel gratum amoenumque sit. Illis, qui cum manna, singulari miraculo Istaelitis a Deo in deserto concessis, unum idemque suisse mel, Ioannes baptista quo vsiis fuit, volunt, nominat tres saltem ,
pvΜ beatus WoLFIvs Ioc cit. pag. ΝΣ. . addi etiam potest CHRISTIANUS DRUTH - ΜARVS, Corbeiensis olim noni seculi monachus, in mumentario. ad Matth. III. 3. Sententiam autem hanc digne resutasse B o - CHARΤvM, simul monet woLFius, ipse eandem improbanS.
IEREM. XX. 1.Ρlerisque interpretibuS, e.. g. VAT AB Loν
SCHMIDIO, aliisque, videtur hic Paschur, da praefectus princeps, id est, primarius, dicius, proximus dignitate suisse a sacerdote magno, qui ideo Ieremiam pro phetam percusserit, quin et in carcerem eundem coniiciendi ac exinde rursiis educendi potestatem habuerit. Sane sacerdotem fuisse, uti et pater eius fuit, Pateri Num
292쪽
Num vero rebus sacris extra ordinem pra sectus fuerit, an sacerdotibus illorumque XXIV. familiis; prouti R. ΚIAICIII aut mat, incertum est. Optime ridetur asseri, quod Levitis praefiterit ianitoribus, quorum I. Paralipom. XXHI. q. XXVI. I. seqq. mentio fit, ut ipsius cura circa templum huiusque custodiam fuerit versata, quemadmodum Ceterorum sacerdotum opera in peragendis sacrificiis consistebat. Confi
matur haec sententia ex Aelor. IV. I. V. 24. Vbi στρατηγος του ιερου proxime post sacerdotem summum Commemoratur. ConfIOANNES CLERICvS in notu ad versi
Wm noui te nrati Gallicam, ad Luc. XXII. inprimis ANTONI vs BYNAEus lib. I. domorte Christi, cap. IV. g. IV fessu. pag. 339. qui locum hunc nostrum ex Ierem. XXIX. 26. 27. illustrat, ubi praesecti templi com- memorantUr, quorum hic Paschur princeps fuit. Quicquid eius rei sit, primaria eius scit inter sacerdotes dignitas, quae sorte templo aedificato demum exorta posteaque
eonseruata fuit. Addatur CLERICO etBY- . NAEO silpra allegatis, qui tum eorum, tum HAMMONDI vestigia circa hanc rem sequitur, venerandus sALΟΜΟN DE YLIN-GIus in obseruationibus sacris, pari. III. Obseruat. XXXII. S. IV. p. m. 3 Qq segm
293쪽
x. PETR. II. 2. Dum hic το λογαον γαλα Commemorat diuus apostolus , obseruandum est, a 'Voce λογος quidem descendere το λογικον ν inon Vero quatenus rationem, sed, quatenus hermonem illa denotat, adeoque λογι- κον hic non rationale, sed sermocinale signia ficare. Rectissime illi agere videntur, ve ha sunt beati IOANNIS CHRISTOPIIO Rr sv OLFII in curis suis, voLIV. IV. IO6.
qui phrasin per lac sermonis seu verbi cum
quemadmodum THOMAS HAvNE in praefatione ad dissertationem de cognatione linguarum pag. I 3. analectorum CR ENH laCverbi, in sacris scripturis contenti, interpre- lotur. Eundem in modum scribit etiam eatus C IIRI s ΥIA N v s S T o CKIV S in cla- . Me linguae sanctae noui testamenti, m. 6 2 s. G λογαον γαλα, id es, γαλα του λογου Iac verbi diuini, ut di inguatiιr a lacte mate truato , quod non es animi, sed corporis. Ad
datur PETRUS SIGIS MUNDUS PAPENIUS,
qui in Disco Onomaro - phrasiologico in codia . icem sacrum noui te menti, pag. s68. sen- i. stim apostoli pari ratione eruit: Dicitur γαλα λογικον, non a λογω nos . interno flueratione nostra, uti Lu THERus vertit:
294쪽
verniinstige Milch, a materia, ex qua lae Utad consilit, . ex λογαο προφορικοὐ Dei, cuius mentio erat facta cap. I. 23. ut recti Iobsit, quin imo debeat vertie wortlicli, eune Milch, die Gottes Wori in sicli fasset. Hinc in Anglicana versione lac illud λογικον accuratius exponitur de lacte of the M ord,
id est , verbi diuini. L immodi lac est spiria
tuales, uti Surus το λογικον hoc loco παρα- φραζει. ConserantUr et ABRA FIAMUS CALO VIVS atque IOANNES GER IAR Dus locis a SALOMONE DE YLINGIO cItatis in obseruationibus sacris, pari. III. Obstru . XLI. g. UML sub sinem, p. m. s.
nec non CLEMENS STREso in meditati
nibus in epi lay Petri, pet. S3. Receptum autem illud, graecis scriptoribus est, ut pro substantivo suo in genitivo 'adhibendo ponatur adiectivum. Sic nam que Dio Donvs Siculus G. XIV. biblioth cae hi oricae, pag.,6. scribit: πολ και παρθενοι, virgines ciuiles, id est, virginestiuium, BQgers-Tbrater. HOMERus dbem reditus ab obsidione Troiana dicit diem reditiuum pro die reditus; uti et AESCHY- 'Lus consilium Iovianum Commemorat, id est consilium Iouis, item corpus Agamemn
tionem facit, id est, animae Memnonis,
295쪽
Verba primi huius commatis titulum to- ltius libri generalem, non specialem capitis primi επιγραφην, nobis exhibere, aperte satis constat, patetque id clarissime iipsa eius ex inspectione et analysi, ubi exhibetur tum libri argumentum, quod sit P ri, tum auctoris nomen, tum auditorum, ludae scilicet et Hierosblymae, tum tempus etiam, quo prophetias istas ediderit diui- inus vates. Continet ergo omnes partes titulus hic,' quae ad generalem titulum pertinent. Cons Ierem. I. I. 2. 3. Imo sole lClarius apparet, quod ad solum primum :prophetiae lesaianae Caput applicari titulus shic nequeat. Tempore namque certi ali- ij cuius ex nominatis regibus debuit in visione soblatum esse illud lesaiae, vel UZiae tem- pore, vel lothami, vel Alias, vel Hishiae,
296쪽
Contrarium statuunt ex iudaeis SALO - ἔMON IARCII i in h. f. et 'ISAACVS ABAR-nANEL in praefatione in Iesaiam, quos secu
h. I. Probare hic nititur sententiam suam . α) ex eo, quod idem sere titulus cap. II. I. repetatur; superuacaneum vero hoc iudicandum esse censet, si pro generali habenda foret ista επιγραφη. Sed vana haecce est
obieetio; quasi quidem particula tituli generalis repeti non posset in inscriptione particulari. Et facile se prodit huius et illius tituli discrepantia. Hic nimirum estprri, ille 'I n. Hic tempus additur, ibi
nullum. Unde unicum hoc sussicere pos set ad resutandam istam obie stionem. V rum nec. maioris pnctii sinat, quando urgetur, β) obseruari a Iosaia vate morem hunc, ut priuatis et particularibi; prophetiis peculiarem propria que inscriptionem praeponat, addito nomine gentis, ad quam, Illa spectat. Resp. enim , quod inde potu us inseramus, generalem hunc esse titulum, reliqiii quoniam particulares sunt, ita, Vt, quid in hoc generatim continetur, explicite magi , in illis ostendatur et exhibeatur. Obvertunt porro quidem dissentienteS,
C pluralem adhiberi debuisse. pro generali fi habendus iste titulus esset, quoniam plures exhibeantur in toto prophetiarum Iesaiae volumine visiones. Sed et hic resp.
297쪽
frequentillimum Hebraeis cile, singularem pro plurali adhiberi. Quare, quando
non complecti prophetiae formas, sed certum tantum eiu dem genus quoddam signis care, sacile refutatur ex eo, Uod ipse p. 2 2. Concedat, lesaiam hoc p6timinum prophe- tiarum genere quasi familiari usum fuisse Mirum namque vel ideo non est, Omnes ipsius proelietias a Communissimo genere denominari. Praeterea nihil, quo minus Synecdochen speciei pro genere hic statuamus, obstat. Et licet Contra rationem extemporis designatione petitam excipiat,
i quod prophetiam huius capitis quater, sub singulis regibus semel, viderit diuinus vates, a) quod verba Irim τ' 'ν nrn
non exponenda sint: auὐm sciliacet prophetiam vidis etc. sed: qui vidit, vaticinatus est , Comparata tamen haec pariter argumenta ita sunt, ut ad illa facillime responderi queat. Ad primum nimiriam quod attinet, ineptum id est commentum, ex praeconcepta saltem opinione ortum et simili exemplo carens. Quoad secundum Vero, accentuatio repugnat ehismodi interpretationi. Adeoque necessario inscr-tur, non specialem, sed generalom esse tutulum hunc, primo commate Comprehen sum. id. A U G v s r v S V x R E N I v S in commentario ad h. l. pag. I.sesu. et GEORGIUS
298쪽
bibliis hebraicis accentuatis, pari. II. pug. 3.1 ., Quo ipso mirum magis mihi videtur, somnia talia I ARCHII, A BARBANE LIS et
ΛRI Alia MONTANI probare sese potuisse. doctissimo CAMΡEGIo v I TRING AE ii commentario in Isaiam, tom. I. pag. 23. Icqu. eundem cum illis errorem erranti. Ibidem vero et in eo grauissime errat VITRINGA, Mod non a esaia vate, sed a Sacerdotibus et Levitis, quorilin curae Ua- ticinia eiusmodi committi solebant, praesi-xam suisse prophetiae huic pariter, aC reliquos ceterarum prophetiarum titulos, in-i scriptionem istam autumet. Conseranturi notae ad hunc locum nostrum obuiae in ' versione Galtica, quarum auctor hausisse il- , lam hypothesin videtur ex I o A N N I S C A L vi Ni praefatione ad Isaiam, et comment. ad Iesa. VIII. a. et Ierem. LI. 64. Idem; tradidit etiam HvGO GROTIVS in annot tionibus suis ad AEnos I. I. recte idcirco res sumtus a beato ABRAHAMO CALovio in
f bibliis His ratis, ad s. c. Nimis enim perit culosam esse istam hypothesin, quis non vi i det 8 Acccdit, niti eam alia, aeque incerta, hypothesi. Assirmant scilicet, hoc qui Volunt, prophetas visiones suas, postquam eum populo illas communicassent, scripto consignatas tradidisse sacerdotibus et Leub
299쪽
tis vel Senatui magno ' obseruandas. ' An nullo ex scripturae sacrae loco probari hoc assemim potest. Imo, sacerdotes poti . aduertarios plerumque prophetarum exsti . tisse, nouimus. Ipse ciemum tituli diuitis, qui capiti primo legitur praefixus, Conu L. nientia cum isto. qui secundo capite exstat, satis iiiperque probat, eundem esse viriuS- que auctorem, nisi hunc quoque capitis secundi titulum ab aliis praefixum este dicere velimus ; qualis Hirmandi talia licentia audacissima foret, imo impia, Cum circa Uarias alias hypotheses valere tale quid eodem strine iure posset. Cons summe venerandi
durim ad libros canonicos vet. tes. pari. IV
2. PETR. I. Ι4. Ad vaticinium sanctissimi Seruatoris, Ioann. XXI. I 8. obuium, quasi ad istud. alludat hic diuus Petrus apostolus, non in
commentario in hanc epipolam, qui in ipsi us miscellaneis, Londini anno MDCXC editis, legitur) pag. 2o8. monuit beatus
in curis philologicis et criticis , vol. IV. p. ι89.
300쪽
In alia abire video beatum decelibrem me
Num, qui concionem in funere Iurisconia selli Hildesiensis ΡETRI ERNESTI DOR-RIE N silper verba haec Petri anno MDCCXXXVI. habuit, sub titulo: Perri. Schet avengsuu eodem anno in solio, quod aiunt, typis exscriptam. Dum enim p. 3I. seqq' in eo est, ut, unde Petrus id, quod de morte sua mox instante commemorat resciuerit, indicet, triplici vice de morte Petri praedixisse ipsi Seruatorem docet, primum Ioann. XIII. 36. deinde Ioann. XXI. I9.
ouem Vero locum huC non pertinere Ce
set. Ita namque pag. 33.seq. pergit: Unddas melaen eiuste, so die Ousnung, vorave her Petrus rede, etoenn re sagete Itaqueisi' dissi ich melast Hiliten bald ablegenmusi, etois mir denn aura tinfer flerr L sis Chrsus ero et hal. Allela da erossvet er dem Petro nichi mehis , ab das seis. ne Hiitte avf eine genorifame inesse Συάν de Terri chen riwrden, nichi aber, dasisse bald etsurde eterbrochen verrin. Hinc alia, nimirum vice de morte Petri ipsi hoc, quod mox passurus illam sit, Se uatorem reuelasse vult his verbis: Hud se si 'das tu einer andren Dis gesta en