장음표시 사용
331쪽
euangelium Ioannis, tom. L. Fae I DERICUS AD OLΡIIUS LAMPius explicat:
unigeniim a patre , scilicet missius in quo assensum ipsi praebere videtur magnus ille
in curis philologicis et criticis , vol. I. pQ. 79Ο. Verum, quod pace tantorum virorum di-Xerim , vix videtur huc quadrare ista explicatio. De gloria enim nlii Dei cum sermo Isic sit, minueretur illa, si ad millionem, in qua nimirum gloria se sua ille quasi eua-Cuauit , respicere velimus. Diuus praeter iCa Ioannes Commate sequenti decimo octauo relationem explicat inter unigenitum et Patrem, quae cessaret pariter, ista si eligenda .esset interpretatio. Quin, missio si hic sub . intclligenda esse , magna nimis foret, meo quidem iudicio, ellipsis haec, nullo balio forte exemplo confirmanda. Rectius lproinde verba Ioannis unigenitus a putre, 'Verti ita putauerim, ut origo Filii a Patre rinnuatur: quemadmodum de Spiritus sancti a Patre processione το παροι adhiberi Io- ann. XU. 26. deprehendimus. Accedit, pquod Seruator alias etiam se a Patre esse di- '
332쪽
cat, C. gr. I Oann. V I. 66. VII. 29. quod ultimo in loco a missione Patris distinguitur, adeoque neccilario ad generationem i illi a
Patre reserendum est. Prior vero locus Cum Cap. I. I 8. Prorsus conuenit. Ne diacam, το παρα alibi etiam ad cognationem reserri; 'prouti τοὐν αυτου , pro' uorum ritu, mentionem Marcus euangelista p. III. 2I. facit. Conf heati GEOM CHR A P H E LII notae philologicae Di nouum Is ment I ex Xenophonte, ad h. L
I. SΑΜ. XVII. I p. XXV. I8. a. SAM. X VII. 28. In explicando tosto hoc 'fp variare inte
Li volsis criticorum, voL L pag. Iq8T. Omnibus probe consideratis, nihil videtur esse Conuenientius, quam de illis baccis siue granis id exponere, ex quibus fit decoctum , Cethetoe Arabis dictum, vulgo fee , Cuius Usus in oriente procul dubio antiquissimus. Ita vertit illud I o.A N N E SHENRICIS 3a Aius in supplemento ad G ce, Discon hebraicum et chaldaicum, p. IIO. Cum HIERONYMO autem BOCHARTUS et L EIDEΚΚERV. locis a MAIo allegatis
333쪽
intelligere malunt frixum cicer, quod ve dere solent Calai mercatores illis, qui per Arabiae deserta proficiscuntur, in itinere quo illis vivant. Legi etiam poterit E R NESTI EI REN FRIED GEi Esti dissertatio de eo: an potus, Cose dicti, vestigia in hebraeo scripturae sacrae codice reperiantur' Wittebergae anno huius seculi XL. habita. Multum vero lucis prae ceteris hac in re Lectori benevolo praebebunt literae MEL
Fi, viri utriusque in orientali literatura ve satissimi, hoc de argumento ad se inuicem datae, quae ex manuscripto cum orbe er dito a me communicatae leguntur in denHamburgistam Berichten von gelehrten Sm.
chen, anni MDCCXLV pag. 39 a. ubi simul pag. 39s. monui, illiS, qui per τοCose intelligunt, addendum etiam esse
hus philologico aeris in pentateuchum, quae in forma quadruplicata Leowardiae primum anno MDCXCV. et altera vice a
no MDCCXXI. lucem publicam adsp
334쪽
GENES. III. I. 2. Serpentis huius nomen Samaeic melique retulisse speciem, antiqui volue
runt. Vid. IOANNES SELDENus de diis
ELIAS SCHEDIvS' diu Germanorum,
pag. 4 6. seqq. Sic locum es, verba sunt A vGUSTINI in commentario in Genesis
lib. XL cap. XXIX serpens homini, sicut on , in qua sedebat Bileam, locuta es homini, nisi quod iuud fuit opus diabolicum, non angeticum. SIΜON PATRICIVS, episcopus' Angliae quondam doctissimus, in commemtario suo in Genesin, anglice Londini a , no MDCXCV. in rma quadripartita edi-.to, 6o. Qisse monet in meredianis et orie talibus orbis regionibus serpentum genus at tum ac insigni .lendore coruscans. Nomianat Mosesidis promi constat ex N mer. XXII. 6. 8. Iam cum hoc ipsum n men angelis, Dei coram ipsius throno miai nistris, qui Iesae VL a. 6. et alibi diacuntur, tribuatur, suspicatur ΡATRICIVS m T ENNI SONIO, anpelos illos seraphunos in quam Iudaei vocant, id est, maiestatica Dei apparitione, sub sema, serpentibus istis Africanis nore absimili, alia coruscantibus instructos, comparuisse. Ea dem
335쪽
dem vero illustris illius serpentis imaginem diabolum, Euam angeli lucis specie decepturum , induisse statuit, cuius aspectu seducta mulier suerit, Seraphinum, quales in apparitionibus diuinis ante vice plus simplici sorte Conspexerat, esse rata. Idem, quod per animalia cum primis hominibus locuti a geli fuerint, praeter alios etiam vult CHRI- SΚΟΡΗΟRUS MATTII AEUS PFAFFIus in inintulistibus theologiae dogmaticae et mora- Iis , pag. 2I4. Ingeniosae interim huius opinionis vestigia etiam inter gentiles, quibus diuini semper ac magnae venerationi: dracones ac serpentes fuerint, Ρ A T R I C I U S. quaerit. Vid. quae in eandem sententiam disserit ΥΠΟΜΑs ΡYLE in anglica sua δε-hrorum veteris te menti paraphra , L.Οndini anno MDCCXUII. in forma octuplicata maiori edita, ad Gen. III. I. . Serpente, pedibus qui instructus esse videatur, tanquam organo, usum diabolum fuisse, putat IACOBUS ODE, prolatar Traiectinus, in commentario de angelis , Traieeti ad Rh num anno MDCCXXXIX. in forma quadripartita evulgato, pta. FqI.
336쪽
HEBR. V. 7. Varias interpretum clxca vocem ευλαβειρε opiniones attulit pro more suo, id est,
cum Cura beatus IOANNES CHRISTOPHO
Rus M OLFIus in curis philologicis et critiacis , υoI. LII. pag. 6sa.seqq. illis accedens, qui metus signincationem isti hoc loco tribuunt; quorum tamen ut partes sequar, vix a me impetrare possum. Agit ibidem e Em de significatu praepositionis απο Vir summus , quam plerique, uti et diuus noster L v THERus, reddunt propter, alii ex.
Videtur mihi illa hoc in loco commodissime reddi posse post, mensque apostoli ita
explicari, ut dicatur Seruator pouaeueren cim Deo Patri exhibitam, quae deinde octauo commate describitur, exauditus esse. Non vane haec a me coniici, patere inde puto, quoniam eodem fignificatu gaudens Particula απο occurrit etiam Luc. II.
IOANN. I. 16. Pro diuerso particulae αντι usu et
catione varie explicant sensum dicit Ioannei interpretes, quos recensuit beatus ne seri 1ω-. A 'HOL
337쪽
w o L FIV s in curis suis philosigkis et criticis voL L sessu. recte de venerando SALOMONE DE YONGio iudicans, quod curatissame is sententias interpretum Com-
memorauerit, solidumque suum interposue- rit iudicium in obseruationibus sacris,part. III. obf. XXXIII. pag. m. 3o 9. seqq. editioniS , quam possideo, secundae. Vtrique et
conuertunt, sensum hunc esse iubet teS, Vt Pro gratia veteris testamenti legali 'vel oeconomia typica datam esse gratiam
euangelicam Ioannes innuat s CHRYSO-sa o MVΜ secuti, qui, notante CAMERA- RIO ad h. l. πουριν αντι χαριτος λαμβα-
id. DE YLINGIVs S. M. pag. 3Ι6. δε qu. Nec dissiteor, robur utique accedere inter- pretationi huic, uti monent viri doctissimi, ex commate sequenti decimo septimo, ubi Comparatur Veteris testamenti status cum noui foederis oeconomia, disertaque fit le- . ψsis et gratiae mentio. Videtur tamen non incommode ipsa hac cum significatione coniungi illa posse, secundum quam compa- 'rativus ctiam sensus tribuitur particulae αν- ' τι, ut simul indicetur, gratiam euangelu cam pro legali nobis in nouo testamento datam longe esse cumulatissimam. Con- Cedit namque reuer. DE YLINGius I. VIIL 'lag. 3II. non infrequenter occurrere apud Po
338쪽
poetas GraecoS hanc vocis αντι significati nein; ideo vero hoc loco non eam calculoseo probat, quoniam in soluta oratione r i fior sit, et a noui foederis scriptoribus ignoretur. Ast loci Ephes V. 3 i. ipse mentionem fecit, et praeter illum duo ex gra ta veteris testa menti versione septuaginta virali, nimirum Iobi ΙΙ. q. et Amos. III., in medium protulit SALOMON GLASSIUS in philologia sacra, lib. III. tra L VLi m. XV. pag. m. IO6s. Quare non malei gratiam accumulati mam et copiosi mam hie pariter praedicari gratiam euangelicam,
i puto; ad quod inprimis etiam attendere nos iubet vox πληρωματος , Vti bene monet
in parergis sacris, p. m. IS9. Rariorem particulae αντι significationem.
aequalitatem denotat, a DE YLINGIO IV. pag. 3IO. Commemoratam, perpl , cere in loco nostro sibi iussit prae ceteriss HERMANNus , ON DER HARD T in ex
gesi dissiciliorum locorum quatuor euangeliai mrwn manuscripta ad h. I. scribens: m χαριτος est similis gratia, simile bonum, milis rosurrectio, similis vita. Sisut cir
stas robrrexit, ita et credentes resurrectu ros, ita et credentes in aeternum vi ros. Nom αντι, uti et germanicum gegen, non X a coa
339쪽
contrarIetatem, si, relationem et respectum, et vel paritatem ac conformitatem saepe notat. Sic gratia in credentibus vel vita aeterna es par gratiae in Christo vel vitae aetermnae in Chrim; sicuti aposton in episeolis diacunt, nos cum Chrso resurrecturos et tu a trenum victuros este. Neutiquam vero sic exhauriri emphasinis huius, ego credi- derim.
MARC. I. 24. rΙdem, quem circa antecedentem locum' in medium produxi, Helmstadiensis academiae pliilologus H E R M A N N V S V Ο NDER HARD Τ citato ibi loco verba haec, a diuo Marco euangelista commemorata ita explicat, ut non diabolum, sed hominem gentilem pro persona clamante habeat, et το ad gentiles reserat, quasi indigna- itus homo hic suerit, quod ethnicos sit per- iditurus Iesiis. Hunc in modum ille: Intium fuit contionibus Christi in f agoga gentilis idaemoniacm, qui furore corruptin coepit m itum suum, quo ex concione Iesu erat percuL .fus, publico clamore testari, unde tragIca vox Ah, signum pauoris et metuc.
340쪽
Metus i hoc homine ortus ex communis m et vulgata inter Iudaeos opinione e Messiam Iudaeorum regem deleturum gentiles, sub quorum iugo et impereis gemerent et su- spirisent. Haec Iudaeorum spes de perdendis gentilibus per Messiam non poterat non per iactabundos Iudaeos dudum percrebuisse interi nmanos, Syros, vicinosque gentis , --, xime illos, qui terrae Canaan praecipuam . partem possiderent. Continua illa Iudaeorum iactantia de futuro suo in gentiles' imi peris et dominio deque gentilibus per Mess- . . perdendis, et ex illa spe auctus ani, mas et si quibusdam gentilium fuerit risui, iquibusdam tamen metum incussit, qui v ηitatem spei Iudaicae non penetrarent. Credulitas itaque gentilium, inter quos habitarent Iudaei, metum illial hicussit, ut . .
sidueniente Iesu, eoque magna cum virtute luctum e et agente, ac a Iudaeorum plebe p; o
Messia aesimoto, iam iam interitum Disi capitibus imminere crederent. Etiamsi vero metus iati fuerit vanus, ex vana Iudaeo- iactantia ortus, potens tamen fuit ingentilium credulitate, ut 'aesente Iesu -- geretur eorum metus, quod eum esse Messim aut regem ex Iudaeis accepissetit. Interitum vero et exitium eum a Messia,