Joannis Antonii Vulpii Liber de Satyrae latinae natura & ratione, ejusque scriptoribus qui supersunt Horatio, Persio, Juvenale ..

발행: 1865년

분량: 738페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Oscorum fuit, unde nomen fabulae Atella inae. Inter ludendum porro, prima, media ,& extrema fabula , solebant scurrae urbani prodire in . scenam cum cithara , aut psalterio, ubi ridicularia . fundebant: illa vero dicta risum excitantia , si ante fabulam proferrentur , dicebantur ει δια , si med a fabula, ἐριβολα, si ad finem fabulae, ἐξόδια. Tradit Diomedes Grammaticus lib. 3. La' linam Atellanam a Graeca Satyrica differre, quod in Satyrica sere Satyrorum personae inducerentur, aut si quae essent ridiculae Satyri rorum similes; Autolycus puta, aut in BurriS: in Atellana Oscae quaedam personae; ut Μaccus. Exodium Atellanum continebat jocos non serviles, at ingenuis dignos, & Italica quadam graVitate temperatos, a quibus turpitudo & obscoenitas abesse debebat. - Pro

pterea id quod Livius animadvertit

mansi insitutum , ut actores Atellanarum. ne tribu moverentur edi stipendia, tamquam. expertes antis ludicrae, facerent . Nam alioqui . ut notum ex titulo a. libri 3. . Pande-ctarum Iuris iCivilis histriones sive actores fabularum inhonestae, personae habebantur, & infamia notabantur : i carebant jure suffragii, ineque poterant.militare. Credibile

312쪽

le tamen est processu temporis Atellanas etiam corruptas fuisse, ac nequitias omnes , absque ullo delectu , exprimere coepisse Nami exodiarii certe male audiebant . Iccirco Gerardus Vossius putat , hujusmodi homines a Iulio Firmico perstringi lib. 6.Μatheseos hisce verbis: Cum esseminati comporis . vitis: cinaedos effrient , ' qui veterum fabularum exitus in scenis saepe saltantes imitentur . ' Qui iunt, rog' , veterum fabularum exitus, nisi 8 Scribendis Atellanis valde inclaruerunt Q. Novius, Li. Pomponius Bononiensis , S Μummius : ex quin rum fabulis fragmenta nonnulla adhuc l

Vetere Satyra exolescente, noVa paulla- tim successit . Nimirum hoc nomine appel- .lari coepit maledicum poema , Veteris Comoediae non dissimile, vitia & vitiosos per ora hominum traducens atque irridens serum extra scenam. Hunc morem primus Lucilius induxit; quod Horatius Quinctilianus testantur : vel si novae Satyrae is inVentor non fuit, certe illa scribenda gloriam primus omnium adeptus est. Fecit au tem unius carminis plures libros, quos omnes ' conjunctos Donatus in Proteg*menis

313쪽

Terentii, poesin appellat. Ab hoc nova Satyra , Luciliana etiam jure ac merito vocari potest Hujus novae Satyrae definitionem , s eu descriptionem potius 'in his enim rebus accurata definitio vix locum habet) valde probabilem attulit Daniel Hein-sus, vir in litteratura summus , libro I. de Satyri Horatiana : Savra es poesis, abfque eventuum serie , ad purgandos hominum animos comparata , in qua vitia ' humana , μgnorantia , errores , tum quae ex his caussis oriri solent, in singulis hominibus, partim dramatico , partim simplici, partim mixto ex troque genere dicendi , occulte ut plurimum ac

figurate perfringuntur I sermone consans iv mili ac familiari , nonnumquam acri dicari , nonnumquam urbano iocosed quibus e bus odium , indignatis , vel risus excitatur Hanc Satyrae definitionem ab Heinsio pro positam explicabimus primum συπωδῶς &pinguiore Μinerva , deinde ἀκροβέτερον &distinctius. Est itaque Satyra nova seu Luciliana poesis quaedam , sene eventuum seris . Hac differentia potissimum , a legitimo dramate

& numeris omnibus absoluto Satyra separatur. Nam & Satyri Graecorum, & ' moedia ,

314쪽

moedia, & maxime Tragoedia 'eventus conistinent plures , qui sunt membra & partes actionis unius, circa quam fabula versaturi In Romana Satyra nulla est actio , & quod sequitur, nulla fortunae commutatio,

seu περοπετεια : quae tamen Comoediae atque

Tragoediae anima, ut ita dixerim, est. Satyra enim primo ac per se spectat mores; quos dramatici poetae post fabulam sive a

Aionem considerandos suscipiunt. l . . Dicimus porro , Satyram ad purgandos hominum animos comparatam esse . Est enim ad σου καθαρτιγα ὀ ἐλιοκτο philosophiam tota reserenda. Μores enimvero perfici non possunt nisi antecesserit emendatio vitiorum. Sequitur , in Idefinitione : In qua vitia hu mana , ignorantia , errores , tum quae ex his caussis oriri 'solent , perfringuntur. Haec ver

ba adaequatum , ut Vulgus philosophorum i qui amat, Romanae Satyrae subvectum continent . , Primo Satyra perfringit vitia, non quaelibet, sed humana, quae nimirum oppmnuntur virtutibus humanis r nam si quae sint vitia serina & immania , ea Satyrae propositum & argumentum excedunt. Ignorantia etiam hominum , ' Satyrae scriptores exercet e mam & ipsa vitium est mentis humanae,

315쪽

manae , & multorum 'ridiculorum sons 8c origo; quemadmodum innumeri errores, salsaeque persuasiones. Porro foetus uberrimi vitiorum , errorum, atque ignorantiae sunt poenae, infortunia , absurda . Dicimus, in sim gulis . hominibus e nam Satyra: non est poema , quod videlicet universe viatia persequatur : id enim si fiat a Satyri co , . umbram &'scholam redolet , seu de clamandi consuetudinem: cujus . rei exempla multa in Satyris Iuvenalis . Utitur autem Satyra dra maico interdum genere dicendi , nonnumquam fmplici, aliquando ex utroque mixto. Dramaticum dicendi genus ab Horatio plerumque adhibitum fuit praesertim in Satyris libri ' secundi : simplex, in ple risque Iuvenalis apparet mixtum ex dramatico & .simplici, in i tertia Iuvenalis, &

in quinta libri primi Horatii , ubi iter

quoddam suum describit . Occulte ut pluriamum ludit Satyra ; hoc est cum Missimulatione , κρωνιμως , ac figurate. . Plures autem sermae sunt obliquae ac figuratae orationis.

Constat Satyra sermone humili ac familiari dcujusmodi est Horatianus . quare autem hunc sermonem adhibere debeant Satyrici , suo loco docebimus. Acer idem iidem hic sermo est:

316쪽

est: quo tamenetsi Horatius raro admodum utitur , nihilominus ipse 'de se fateri non dubitat: - Sunt quibus in SatFra, videar nimis acer -- Addimus , ' di nci . Nempe Satyrici poetae quando leniter & placide. loqui videntur , inexspectata dicacitate pungere ac laedere solent. Urbanum autem Satyrae sermonem esse oportet: in quo praecipue posita est σης illa sto dexteritas, quae Vel praecipuum munus est Satyricorum, & qua Horatius mirifice excellit: intelligit enim optime , quae, qualia.& quomodo dicat quum jocatur . id autem intelligere 'pertinet ad urbanum Porro Satyra odium , in vitia nimirum & improbos homines: indignationem et

iam seu νεριεσις , quum bene aut ' male esse

indignis videmus : risum denique, ut remedium ' paretur: adversus tristiores, affectus odium atque indignationem & animi lect xum auditorumque a severitate ad hilaritatem traducantur. Singula quae i hac definitione Satyrae. continentur, enucleatius jam

317쪽

νra nova Latinorum , s poema sene eventia -- bus . , - quam philosophiae partem. perti- . . neat . . Morum purgationis tres suerunt spe cies apud an quos, Othagorara , Socratica, Stoica . Romanorum disciplina , inculto robusea ., Socrates in vitiis i corrigendis lenis atque urbanus. Ristionis exempla varia . De materia ανω . .

EST igitur nova Satyra Latinorum,

esis., quaedam sine eventuum serie ac nexu, qui eVentus certam aliquam & unam actionem constituant. . Haec est nimirum praecipua differentia quae Satyros Dracma Graecorum, Comoediam item ac Trarigoediam distinguit a Satyra de qua loqui,

mur . Illa enim poemata, plures eventua complectuntur, arte atque ordine connexos ,

unde absolvitur , fabula. Quamobrem ut in illis fabula pars prima est ac necessaria, ita in Satyra , nulla est . Porro Satyri, sivo Satyricum Drama, quod Graeci usurpabant, actionem quidenis consimbat , non tamen eamdem quae in Comoedia actionis mutari

. t tionem,

318쪽

tionem .. Μulto minus . in Satyra nostra Tragicam, , sive . fortunae inconstantiam & volubilitatem, animadvertere licet: sine qua Tragoedia placere vix potest rhaec autem ex eventibus oritur , quomodo ex moribus laus & vituperatio. in quihus Romana Satyra primo ac per se Versatur 'Enimvero Damasippus & Catius. apud Η . ratium libro a. Sermonum, in scenam quasi inducuntur, agere videntur ; sic tamen ut neutri quicquam eveniat : Contra quam fit in Aristophanis Comoedia cui Nebula nomen; ubi, praeter alia non pauca, Sincratis domus incendio eorripitur. Idem se

re nihilominus propositum fuit Horatio ita

duabus Satyris memoratis, quod Aristophani in ea Comoedia: ut enim hic Socratem irridendum sumit, eodem pacto ille Damasippum Stoicum, & Catium Epicureum. Diximus vero, Satyrae σαοπον esse animi purgationem. Quo significavimus, hoc poe

omnino reserendum esse ; videlicet ad. eam quae purgat, & ad eam quae castis gat. ..ΜΟres enim perfici atque expoliri non possunt nisi antecedat vitiorum emendatio .

Propterea. septenper Boethius libro de

319쪽

16 L i a. r. R D E SATYRa C6nsolatione Philosophiae Μetro' I. . -- 'Qui serere iugenuum ' volet agrum , Liberat arva prius fruticibus, Falce rubos Ilicemque resecat , in nova fruge gravis Ceres eat . . Hujus autem purgationis morum, sive 'expiationis , tres numerant species 'antiquD: Pythagoraeam , Socraticam , & Stoicam. Pythagoraea , mitior ac lenior , nonnihil indulgere vitiis videbatur: non enim vitia

statim tollebat, sed paullatim . infirmabat Hujus purgationis exemplum insigne habemus Ofellum rusticum, apud Horatium Satyra a. libri a. qui voluptati non bellum quidem indicit, vel usum ejus omnino proinhibet , sed potius eam defaecat, moderatur , & moderando efficit jucundiorem: voluptates enim , quod & Iuvenalis pronuntiavit, mendat rarior usus . Hac suavi purgatione

in corporibus etiam curandis nonnumquam utebantur veteres medici, idque dicebant: ἔλαττον , paullo minus. Erraverunt iccirco qui Sermones Horatii quum interpretarentur , tradiderunt, Osellum istum Stoicae.

disciplinae addictum fuisse. Nam ipse u animadvertit Daniel Heinsius omnem philosophorum Uectam ejurat, liberque a. diactatis

320쪽

ctatis magisti bDim solam rationem ac 'reiarum experientiam- consulere videtur. Quamobrem ab Horatio; appellatur ' Rusticus, abnormis sapiens , crassaque -

ceptor nullus fuit, & qui, sibi solii sapientiam debet. Μiram propterea simplicitatem atque ingenuam Osello tribuit Horatius , candorem eximium ; qualem deprehendere solemus in istis patribus familiarum , , sui negotii ,bene gerentibus, illitteratis quidem

sedi longo rerum usu probe. subactis, qui nihil de schola.. trahunt , 'Vel de ineptiis philosophorum. Etiam patrem suum. liberistini generis hominem, inducit poeta Sat. 4.i libri I. V. II 3. 1 philosophiae praecepta se ignorare fatentem, in moribus 'tantum &institutis majorum servandis retinendisque haud mediocriter exercitatum. Ita enim, ad filium:

Sit melius , caussas treddet. tibi e mρ satis

es, si

Traditum ab ansiquis morem servare, tuamques Dum

SEARCH

MENU NAVIGATION